Nasa reception na kami ngayon. Panay ang ngiti ni Danica sa mga bisita. Panay asikaso nito, habang ako ay nasa mesa lang namin at nakatingin dito.Such an angel. Pero demonyo pala sa loob. Inisang lagok ko ang alak na nasa baso ko. Umupo sa tabi ko si Danica."Sana naman ay pakiharapan mo ang mga bisita.""Bisita mo iyan. Hindi ko bisita ang mga iyan," ani ko dito."Please, Terrence. Ito lang ang hinihingi ko sa iyo.""Pakiharapan mo. You just waste my time. Alam mo ba iyon." Tumayo ako at umalis sa table namin.Pumunta ako sa likurang bahagi ng garden. Alam kong sumunod sa akin si Danica. Nagpasalamat ako at lumapit sa akin si Adelaine agad.Yes, kinunsaba ko si Adelaine. Alam kong papayag ang babaeng ito na maging kabit ko.Hinalikan ko ng mapusok si Adelaine na agad naman nitong ginantihan. Naging malikot ang mga kamay ko sa katawan ng dalaga."How dare you, Terrence. Sa kasal pa talaga natin." Nilingon ko lang si Danica at hinalikang muli si Adelaine.Isang pwersa ang nagpalayo sa
Clarissa POVHindi ako mapakali, dito sa hospital. Dahil sa hindi inaasahan ay manganganak na si Ayeisha. Dapat ay next month pa lalabas ang bata. Thru, CS. Pero hindi namin alam kung bakit ngayon lumabas ang bata.Sobrang pag-alala ko kay Ayeisha ay tinawagan ko si Liam ang asawa ko. Pero hindi ko alam kung pupunta ba si Terrence. Lalo na't bantay sirado ang lalaki sa kabilang organisasyon."How's Ayeisha, love?" tanong agad ni Liam sa akin ng makarating ito sa akin."Wala si Terrence. Sinabihan ko na siya. Pero ewan ko. Parang walang pakialam sa asawa niya.""Hayaan mo na. Baka ginagawa lang niya iyon. Alam mo naman na nagbabalak iyong pumasok sa organisasyon na sinasabi n'yo.""Sana nga. Mali ang iniisip ko."Biglang bumukas ang pinto ng Delivery room at lumabas ang OB ni Ayeisha."Kayo ba ang pamilya ni Mrs Alvarez?" tanong ng doktor."Yes, dok," ani ko.Napabuntonghininga ang doktor. Bigla ay kinabahan ako sa maaaring mangyari."Sobrang hina na ng puso ni Ayeisha. Kailangan namin
Clarissa POVHindi ako mapakali ngayon. Nasa operating room na kasi si Ayeisha. Hindi agad na operahan si Ayeisha. Dahil patuloy na humihina ang puso nito.After a week ay na operahan na din si Ayeisha. Ngayon ay nasa operating room ito. Kasalukuyang nilalabas ng mga doktors ang bata. Halos hindi ako mapirmi sa kinauupuan ako. Dahil, sobrang pag-alala ang namamayani sa akin. Pag-alala para kay Ayiesha at para sa bata."How's mom, tita?" tanong sa akin na kararating lang na si Cole."Nasa operating room pa rin siya. Hindi pa lumalabas ang doktor."Tumabi sa akin si Cherry. "It's okay, tita. Nandito kami.""Napuntahan mo na ba daddy mo, Cole?""Yeah, mas pinahigpitan ko pa ang security dito. Dahil may panganib na naman. After sa operation ni mommy. Ililipat ko siya sa mas safe na lugar.""Mas mabuti pa. Pati ang kapatid mo.""Oo, tita. Ililipat ko talaga sila. Hindi safe dito, lalo na't natunugan ng mga kalaban na nandito si mommy. Lalo pa't nandito si Tito Liam."Napahilamos ako sa aki
Clarissa POVNagising ako na masakit ang ulo ko. Bumangon ako at agad na may humawak sa akin."Mahiga ka lang muna, tita," pigil sa akin ni Cherry."Si Ayeisha?" tanong ko sa kanya."Safe po si mommy. Mabuti na lang at maaga ang paglipat sa kanya. Dahil kung nahuli ay baka nahuli na."Nakahinga ako ng maluwag. Dahil nailipat ng maayos si Ayeisha. Ang clone niya ang nakuha."Iyong clone?" tanong ko."Nabawi din agad. Dahil nandoon pa si Cole, kaya nabawi agad."Nakahinga ako ng maluwag. Naikuyom ko ang aking mga kamay."Sino ang may gawa nito.""Si Danica."Nanlilisik ang mga mata ko sa galit. Talagang sumusobra na ang babaeng iyon."Cherry!" tawag ni Cole dito. "Yes, love," masiglang sagot ni Cherry.Kumunot ang noo ko na napatingin kay Cherry. Bakit sobrang hyper ng babaeng ito ngayon? Napatingin ako kay Cole. May nababanaag ako sa mga mata nito. Pero di ko alam kong ano iyon. Tila isang warning iyon.Yumuko na lang ako. Ayaw kong makialam."Let's go.""Pero maiiwang mag-isa dito si
Pinatalikod ako ni Cole hanggang sa ipinasok nito sa akin ang pagkalalaki nito. Mabilis itong bumayo mula sa aking likuran. Habang ako ay nakahawak sa may sandalan ng sofa. Hanggang sa umungol ito na tanda na nilabasan na ito. Hinugot nito ang kanya. Inayos ang mga damit namin dahil anumang oras ay may papasok sa VIP room.Umayos ako ng upo. Habang si Cole ay sa tabi ko. Nakalagay sa sandalan sa sofa ang braso nito. Kinuha nito ang isang sigarilyo at sinindihan.Bumukas ang pinto ng VIP room at pumasok doon si mamang. Napatingin ako sa kanya nagtama ang aming mga mata. Nandoon pa rin ang awa sa mga mata nito pero wala itong magawa.Habang si Cole naman ay hinihimas ang aking hita. Kaya pinigilan ko ito.Lumapit ito sa akin at kinagat ng kaunti ang aking tainga. Dinilaan din nito ang aking earlobe."T-tama na po,""I pay for you. Kaya dapat may gawin ka to entertained me," sagot nito."Hindi ako nagpapa t-table. Mapilit ka."Hinawakan nito ng mahigpit ang braso ko. Pero hindi naman mas
Napaluha ako nang makita ko kung sino ang nasa may pinto.Agad akong tumakbo papalapit sa kanya. Niyakap ko siya ng mahigpit. Hindi maawat-awat ang luha sa aking mga mata."Salamat at dumating ka, Cole," umiiyak kong sambit."Di ba sabi ko sa iyo. Darating ako. Kaya hintayin mo ako."Inalis niya ako mula sa pagkakayakap sa kanya. Pinahid niya ang luha sa aking mga mata."Halika na. Baka dumating na sila," sambit nito sa akin.Dali-dali kaming lumabas ni Cole sa bahay na iyon at tumakbo palabas. Pero napahinto din kami ng humarang sa amin si Seph."Akala nyo makakatakas kayo? Hindi ko kayo hahayaan!" galit nitong sambit sa amin.Humigpit ang kapit ko sa kamay ni Cole. Gayon din ito sa akin. Napatingin ako kay Cole. Umiiting ang panga nito, dahil sa pinipigilan nitong galit."Hindi mo pwedeng kunin sa akin si Cherry, Alvarez!" sigaw nito sa amin.Ngumisi si Cole. "Hindi mo pag-aari si Cherry. Asawa ko siya," madiin na sambit ni Cole."Asawa? Ilang beses kong inangkin si Cherry, habang n
"I'll hang up. Dahil nakita kong umalis si Terrence at alam ko kung saan ito pupunta." Wala ng tao sa kabilang linya. Kaya ibinaba na ng babae ang cellphone.Umupo ito sa sofa ng bahay na iyon at nag-iisip. Aalis na sana siya ng bumukas ang pinto ng bahay at pumasok ang babaeng kapareha nito ng mukha.Nanlilisik ang mga mata ng babaeng nasa pinto."So, ikaw pala ang kasama ni Cole in 5 months?" tanong nito sa impostor na si Cherry."At sino ka naman?" taas kilay na sambit ng impostor na si Cherry."Let me introduce myself to you. I am the only one Cherry Alvarez, wife of Cole Alvarez."Nanlaki ang mga impostor na Cherry, pero agad ding napalitan ng mapag uyam na ngiti. She cross her arms on her chest."Let me remind you, darling. I am the true Cherry Alvarez. Kaya umalis ka sa pamamahay ko!" sigaw ng impostor na Cherry.Tumawa ang babaeng nasa pinto. Pero agad na napalitan ang tawa nang mabalasik na tingin.Napaatras ang babaeng nasa sofa dahil lumapit ang babae."Impostor ka lang!" s
3rd Person POVHindi makapaniwala si Kaileen sa nakikita. 'Paanong naging dalawa si Cherry?' isa lang iyon sa mga tanong ni Kaileen na hindi pa nasasagot.Dahil nasa OR pa ang Daddy at Kuya Cole nina Kaileen ay pinuntahan muna nila ang babaeng kamukhang kamukha ni Cherry na kasalukuyan na pinapahirapan ngayon.Sa kabilang banda naman ay galit na galit na nilalatigo ni Cherry ang impostor na nasa harapan niya.Galit na galit siya to the point na gusto niya itong patayin."Uggh! Tama na," daing at pagmamakaawa nito kay Cherry.Pero tila bingi si Cherry. Dahil wala itong naririnig ang gusto lang niya ay saktan ang babaeng naging dahilan kung bakit nawalay siya sa anak niya at sa lalaking mahal niya. Ngayon na nag aagaw buhay si Cole ay mas lalong nais ni Cherry na patayin ang babae.Isang hagupin na latigo ang pinakawalan ni Cherry. Bago siya nakuntento. Kitang kita ni Cherry kong gaano nang nahihirapan ang babae."Kulang pa iyan sa ginawa mo sa akin, sa amin!" sigaw nito. Pero tila wala
Kaileen POV"I am back!" sigaw ko sa kanilang lahat."Oh my gosh, Kaileen is that you?" maarteng tanong ni Gladys ang pinsan ko kay Tito Liam. Anak sa labas si Karissa."Para ka namang timang, Gladys. Pumunta ka pa sa party ni mommy ko kahapon ahh!""Ay sorry I forgat."I just rolled my eyes on her. Bago lang din naming nalaman iyon. Pero tanggap naman siya ni Tita Clarissa ko. Kaya tanggap din namin siya. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid.'There you are, akala ko hindi siya darating.' Napatingin ito sa akin. Habang iniinom nito ang alak na laman ng baso nito. Matiim at madilim ang tingin na ibinibigay nito sa akin."Kaileen, I am glad. Dumating ka.""Hindi pwede mamiss ko ito, Jessa. Alam mo naman ako. Kung nasaan ang party, nandoon ako."Jessa Benitez one of my collagues, nagkakilala kami sa US kung saan ako nag-aaral. Magkasama din kami sa bar hoping escapades namin sa US."Drink this, Kaileen." Ibinigay sa akin ni Jessa ang baso ng tequila.Tinanggap ko naman ito. Habang ini
Habang gumagapang ako papalabas sa kotse na sinasakyan namin ni D ay sobrang nanghihina talaga ako. Pero pinilit kong lumabas sa kotse na iyon para mailigtas ang buhay ko.Tumayo ako. Pero pagtayo ko ay may humawak sa buhok ko."Saan ka pupunta, Ayiesha?" tanong noto sa akin.Nanlaban ako pero hindi ko magawang mapuruhan ito. Dahil talagang wala akong lakas, dahil sa panghihina.Isang putok ng baril ang umalingawngaw. Nabitawan ako ni D at humarap ito sa salarin. Nanlaki ang mga mata ko ng makilala ito."Graige, Asian?" tanong ko.Pinaputukang muli ni Graige si D. Kaya ayon natumba ito. Agad namang lumapit sa akin si Asian, para alalayan ako. Napatingin ako kay D. May tama ito sa gitnang noo. Binuhat ito ni Graige at itinapon sa may dagat."Graige, tulungan mo ako."Iyon na lang ang tanging narinig ko dahil nawalan na ako ng malay.Nagising ako na habol ang hininga ko. Paulit-ulit ko iyong napapanaginipan, unti-unti ng bumabalik ang mga ala-ala ko at isa iyon sa mga naalala ko."Bad d
Bigla akong kinabahan sa naging reaksyon ni Sir Terrence. Kaya agad nila akong pinalabas. Pero dinig na dinig ko pa din ang sigaw ni Sir Terrence sa labas.Tinatawag ang pangalan na Ayiesha.Kinagabihan ay nagpunta si Mayor Alvarez sa bahay. Akala ko ay magagalit ito sa akin. Dahil sa ginawa ko."Please, Miss Albais, nakikiusap ako. Tulungan mo ang pamangkin ko. Sa nakita ko kanina ay parang ikaw ang sagot. Nagwawala siya kanina at tinatawag ang pangalan ni Ayiesha. Kailangan pa namin siyang turukan ng pampatulog para kumalma siya.""Sige po. Sasama po ako sa inyo.""Sigurado ka ba, Jen?" tanong ni Graige."Yes, Kuya Graige. Gusto ko din namang makatulong."Sumama ako sa mansion ni Mayor Alvarez. Namamangha pa rin ako sa loob ng mansion. Inihatid niya ako sa kwarto ni Sir Terrence."Papalagyan ko na lang ng single bed ang kwarto na ito. Para dito ka na matulog.""Sige, mayor."Napatingin ako sa lalaking mahimbing na natutulog. Nilapitan ko ito. Kaming dalawa na lang ang nandito, dahil
Agad kong pinahinto kotse na sinasakyan ko at lumabas. Pinuntahan ko iyong eskinita kong saan ko nakita si Ayiesha.Pero bigo ako. Sinuyod ko na ang lahat ng daan. Kaso wala. Hindi ko siya mahanap. Napasuklay ako sa aking buhok gamit ang kamay ko."Ayiesha!" sigaw ko. Gusto kong mahanap na ang kapatid ko."Sir Liam. Let's go. May naghihintay po sa inyo."Tinignan kong muli ang eskinita na iyon. Baka sakaling lumabas si Ayiesha. Pero bigo ako. Naglakad na lang ako muli papuntang kotse at sumakay.Bago kami umalis ay tinignan kong muli ang eskinitang iyon.Jen POVMuntik na. Muntik na akong makita ni Kuya Liam. Yes, bumalik na talaga ang ala-ala ko 5 months ago. Pero di pa lahat.Habol ko ang hininga ko. Dahil sa ginawa kong pagtago at pagtakbo. Ayaw ko siyang pagtaguan. Pero may pumipigil sa akin na magpakita sa kanya."Best."Napakislot ako, dahil sa ginawa ni Asyang."Ano ba. Nakakagulat ahh!" sigaw ko sa babae."Ano ba ang nangyayari sa iyo? Bumalik ako. Kasi hindi ka sumunod sa aki
After 3 yearsJen POVPabaling-baling ang ulo ko. Mula sa aking kinahihigaan. Nagising ako na sobrang pawis ko."Nanaginip ka na naman?" tanong nito sa akin.Hindi ko alam kong ilang oras lang ang tulog ko. Sa loob ng tatlong taon na wala akong maalala ay palaging bumabalik sa akin ang mga panaginip na iyon."Magpapahangin lang ako."Lumabas ako sa kubo na iyon. Agad kong inilibot ang paningin ko sa paligid. Sa loob ng tatlong years ay wala akong maalala. Ang tanging sinabi lang sa akin ni Graige ay nakita niya ako sa dalampasigan. Sa loob ng tatlong taon ay ang isla na ito ang naging tahanan ko.Kahit na anong gawin ko ay wala akong maalala. Kahit na anong gawin ko ay hindi ko alam kong sino ako. Pangalan ko ay di ko din alam. Kaya pinangalanan na lang akong Jen ni Craige.Dahil malapit ng mag-umaga ay nagsidatingan na ang mga mangingisda."Jen!"Napalingon ako sa taong tumawag sa akin. Nginitian ko si Asyang. Ang babaeng naging kaibigan ko sa isla na ito.Madami namang nakatira sa i
Gumanti ako ng putok. Kaya nalaman ng kampo ni D na nandito kami. Isa-isa naming napatumba ang mga kalaban mula sa labas.Nakapasok na kami sa mansion. Bawat makasalubong namin ay binabaril namin.Ayiesha POVHilam ang aking mukha at mga mata ng aking mga luha. Hindi ko matanggap ang ginawa nila kay Terrence.Hanggang ngayon ay naririnig ko pa rin ang hiyaw ni Terrence na tanda na nasasaktan ito. Hindi ko mapigilan ang lumuha.'Isa lang naman ang gusto ko, Ayiesha. Ikaw. Sumama ka sa akin, makakaligtas ang mahal mo.'Iyon ang sabi sa akin ni D. Hindi ko kaya na iwan sila. Pero hindi ko naman kaya na makitang nahihirapan si Terrence. Kaya kahit na masakit ay kailangan kong magsakripisyo. Terrence is my life. He is my life.Bumukas ang pinto ng kwarto. Nasa paanan ako ng kama nakayukyuk at umiiyak."Kung ako lang sana ang pinili mo. Hindi nila mararanasan ang lahat ng ito.""Kahit anong gawin mo. Hindi ikaw ang pipiliin ko. Pero dahil sa ginawa mo. Wala akong choice."Tumawa ito. "Wala
"Bitawan mo ako, D." Nagpupumiglas ako mula sa hawak ng mga tauhan ni D.Sobrang higpit ng hawak nila sa dalawa kong braso. Agad kaming sumakay sa isang van."D, please. Bitawan mo ako.""Hindi, Ayiesha. Akin ka na. Hindi ko hahayaan na mawala ka. Kung noon ay nawala ka sa mga kamay ko. Pwes ngayon ay hindi na," madiin nitong sambit.Napasiksik ako sa sulok ng van. Dahil sobrang lapit ni D sa akin. Nag-alala din ako kay Terrence. Dahil alam ko na may tama ito ng bala ng baril.Nakarating kami sa isang mansion. Agad na bumaba ang mga lalaki na nasa loob ng van, kasama si D. Kinuha naman ng isa sa tauhan ni D ang kamay ko at hinila palabas.Nagpupumiglas akong muli para makawala sa mahigpit na hawak nila sa akin. Pero walang nangyari. Hanggang sa binuhat ako na parang sako ng may hawak sa akin.Tumili ako. "Bitawan mo ako," nagpupumiglas na sambit ko.Dinala nila ako sa second floor. Binuksan nito ang isang kwarto pumasok ito at inihagis ako sa kama. Agad akong napaatras, dahil hinihing
Ngayon gabi gaganapin ang engagement party ni Kuya Liam at Clarissa, nakahanda na din ang lahat.Iba't-ibang personalidad ang nandito. Halos lahat ng business partner ni Kuya Liam ay nandito. Lahat ng mga bigatin tao sa business world at nandito din.Napasimsim ako sa wine na ininom ko. Kanina pa ako mag-isa. Dahil abala si Terrence sa pakikipag-usap sa mga kakilala nito. Napatingin ako sa gawing bahagi ng hotel. I saw Adelaine and Leigh. They smile at me. I smile back to them.Okay na kami ni Leigh. Lalo na ni Adelaine. Actually they are my best friend now. Napatawad ko na sila sa mga kasalanan na nagawa nila sa akin. Sino ba naman ako, para hindi magpatawad. I am just a human. They are just a human.Nawala na sa paningin ko ang dalawa. Alam ko na nasa tabi-tabi lang sila. Humarap ako sa bar counter to order more wine. Dahil talagang nauuhaw ako.Iinumin ko na sana ng may pumigil sa aking kamay. "Enough, baka malasing ka."Napabuntonghininga na lang ako."Can I have this dance?" tano
Habang tinitignan ko ang mga anak ko na naglalaro ay laging sumasagi sa isip ko. Kung paano kaya kung normal ang pamumuhay namin.Hindi ko pinansin kung sino ang tumabi sa akin. Dahil kahit hindi ito magsasalita ay alam ko na kung sino ito."Kailan ka pa nakauwi?" tanong ko sa kanya."Kanina lang, tita. I want to see her.""Are you smitten to my daughter?" tanong ko sa kanya."I don't know. She is only 15. Sobrang layo ng agwat namin.""I hope soon, you figure it. Para makawala ka na din sa nakaraan."Ngumisi ito. "Sana nga, tita. Gusto ko na din makalimot sa nakaraan."Alam ko kung ano ang pinagdaanan ng batang ito. Laurence is just 20 and witnesses, 2 years ago. The death of her girlfriend, Althea. He witnessed how they killed the poor girl.Napatingin sa amin si Kaileen. She look at Laurence. May lungkot sa mga mata ng anak kong babae. Alam kong nasasaktan ito sa nakikita. She confessed to Laurence. But Laurence rejects her. Kaya nasasaktan ako, na nasasaktan ang anak ko.I know my