3rd Person POVHindi makapaniwala si Kaileen sa nakikita. 'Paanong naging dalawa si Cherry?' isa lang iyon sa mga tanong ni Kaileen na hindi pa nasasagot.Dahil nasa OR pa ang Daddy at Kuya Cole nina Kaileen ay pinuntahan muna nila ang babaeng kamukhang kamukha ni Cherry na kasalukuyan na pinapahirapan ngayon.Sa kabilang banda naman ay galit na galit na nilalatigo ni Cherry ang impostor na nasa harapan niya.Galit na galit siya to the point na gusto niya itong patayin."Uggh! Tama na," daing at pagmamakaawa nito kay Cherry.Pero tila bingi si Cherry. Dahil wala itong naririnig ang gusto lang niya ay saktan ang babaeng naging dahilan kung bakit nawalay siya sa anak niya at sa lalaking mahal niya. Ngayon na nag aagaw buhay si Cole ay mas lalong nais ni Cherry na patayin ang babae.Isang hagupin na latigo ang pinakawalan ni Cherry. Bago siya nakuntento. Kitang kita ni Cherry kong gaano nang nahihirapan ang babae."Kulang pa iyan sa ginawa mo sa akin, sa amin!" sigaw nito. Pero tila wala
Ayeisha POVIlang araw na akong gising. Pero ayaw kong may makaalam. Tanging si Clarissa at si Cole lang ang may alam na gising na talaga ako.Hindi ko alam kong paano nalaman ni Terrence. Alam ko naman na hindi galit si Terrence kanina. Pero alam ko na magtatanong iyon at bakit ako naglihim.I have reason. Alam kong may traidor dito sa loob na nakasama namin. Gusto ko lang siyang mahuli. Pero ilang araw na ay wala pa ring nangyayari."Kung si Cherry ang iniisip mong traidor ay parang hindi naman, kasi alam mo kung traidor talaga siya, Ayeisha. Di siya ililigtas ni Cole," sabi ni Clarissa sa akin.Nilingon ko si Clarissa. Nagka usap na kami ni Cole bago nito iligtas ang impostor na Cherry na iyon. Talagang paniwalang paniwala sila na si Cherry iyon. Alam ko kung nasaan ang totoong Cherry. Gaya ni Cole ay nag-aagaw buhay din. Nailigtas na ito ni Cole. Pero huli na siya. Sobrang dami ng drugs ang nilagay nila kay Cherry at na overdose ito.Bumukas ang pinto. Huli na para bumalik ako sa
Ayeisha POVNasa kama ako ngayon. Hinihintay ko si Terrence na bumalik. Dahil nga sinundan niya si Cherry para daw makapagpasalamat.Pero duda ako. Alam kong, alam na ni Terrence ang lahat. Hawak na namin ang ibang tauhan ni D. Ang hinahanap na lang namin ay ang lokasyon ng hayop na iyon.Bumukas ang pinto ng kwarto. Pumasok doon si Terrence. Nakatayo lang ang lalaki at di man lang ako nginitian."Don't you miss me?" tanong ko sa kanya."I miss you, so much. Walang araw na hindi kita namimiss. Pero kailan ka nagising?" tanong nito sa akin."A month ago. Ipinagpatuloy ko ang pagpapanggap na tulog, para madali kong malaman kung sino ang traydor at nahuli na ang isa. Dalawa na lang.""Nahuli na. Kailangan mong magpagaling, A month from now ay i-announce nila Liam ang pagbabalik mo.""How's, Danica?" tanong ko sa kanya."Nasa mansion. She is okay… for now.""Ang akala ko nasa bingit ng kamatayan ang buhay ng babaeng iyon." Naikuyom ko ang kamay ko. "Iyon pala, palabas lang pala.""Hayaan
Terrence POV"Would you, shut up!" sigaw ko sa kanya.Nagtuloy-tuloy ako sa pag akyat at nanatili itong nakasunod sa akin."Siguro, nasa kabit mo ikaw? Kaya ganyan ka!" Paratang nito sa akin."Kung sasabihin kong oo? Anong gagawin mo?" Hamon ko sa kanya.Nanlilisik ang mga mata nito na nakatingin sa akin. "Walang ibang pwedeng mag may-ari sa iyo, Terrence. Kundi ako lang," madiin nitong sambit.Ngumisi ako. "Bakit? Ako ba? Ako lang ba? O baka iba ang kumakama sa iyo."Nanlaki ang mga mata nito. Dahil sa sinasabi ko.Biglang lumambot ang mukha nito. Ngumisi ako. Dahil alam ko na ang gagawin nito."Babe, alam mo naman na ikaw lang," malumanay nitong sambit sa akin. Lumapit ito at hinawakan ang aking braso.Pero iwinaksi ako ang kamay nito at hinawakan ito sa leeg. Inilapit ko ito sa akin. Magkasing lapit ang mga mukha namin."I know, what you did. Isang maling galaw mo pa, Danica. Tapos ang lahat," sambit ko sabay tulak sa kanya. Muntik pa itong mapaupo sa sahig."Papatayin mo ba ang
Terrence POVNasa opisina ako ngayon. Isang linggo na din mula ng malaman kong buhay ang pamilya ko.Tumunog ang cellphone ko. Agad ko itong tinignan. Kumunot ang noo ko ng unknown number ang nakalagay sa caller.Sinagot ko iyon."Hello," sagot ko sa tawag.Pero nanatiling walang imik ang nasa kabilang linya. Tanging hininga lang nito ang naririnig ko."Sino ito? Kung wala kang magawa sa buhay, wag ako!" sigaw ko."Love."Biglang tumigil ang pag-inog ng mundo ko ng marinig ko ang tinig na iyon. Para akong binuhusan ng malamig na tubig."Ayeisha?" saad ko. Gusto kong siguraduhin na ang asawa ko ang nasa kabilang linya."Yes, I am.""Nasaan ka?" Agad akong tumayo. Dahil gusto kong puntahan ang mag-iina ko."We're okay, nasa ligtas na lugar kami. Pero sa ngayon. Wag mo muna kaming hanapin, please. Ayaw kong may mangyari sa iyo.""Hindi, pupuntahan kita.""Please, Terrence. Makinig ka, wag please."Naalala ko pa ang pagmamakaawa ni Ayeisha na wag ko muna silang hanapin. Dahil baka mapaham
Lumamlam ang aking mga mata. Dahil sa taong nasa harapan ko ngayon. Tumayo ako at agad na yumakap sa kanya.Namalisbis ang aking mga luha, dahil sa saya na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kong ano ang nararamdaman ko ngayon."I am glad that your safe. I miss you so much!" Isang yakap lang nito ay naibsan ang pangngungulila ko sa lalaking mahal ko."I miss you, too."Umupo kami sa kama. Hinawakan nito ang pisngi ko at hinaplos gamit ang hilalaki nito."Akala ko, nawala ka na ng tuluyan sa akin," saad nito sa akin.Nababanaag ko sa mukha nito ang lungkot. Alam ko na sobra itong nasaktan dahil sa nangyayari."Mabuti di ka nahuli?""Hindi naman. Alam mo naman na alam ko ang pasikot-sikot ng Hacienda Montemayor."Bakit ko ba nakalimutan na lumaki pala siya sa bahay na ito. Pinsan ni Terrence si Rolyn sa mother side. Kaya alam nito ang pasikot-sikot sa hacienda."Si Cole?" tanong nito."He is okay, lalo na ang bunso natin."Tumango ito. "Hindi na kita iiwan. May tatapusin lang ako. Ba
Habang tinitignan ko ang mga anak ko na naglalaro ay laging sumasagi sa isip ko. Kung paano kaya kung normal ang pamumuhay namin.Hindi ko pinansin kung sino ang tumabi sa akin. Dahil kahit hindi ito magsasalita ay alam ko na kung sino ito."Kailan ka pa nakauwi?" tanong ko sa kanya."Kanina lang, tita. I want to see her.""Are you smitten to my daughter?" tanong ko sa kanya."I don't know. She is only 15. Sobrang layo ng agwat namin.""I hope soon, you figure it. Para makawala ka na din sa nakaraan."Ngumisi ito. "Sana nga, tita. Gusto ko na din makalimot sa nakaraan."Alam ko kung ano ang pinagdaanan ng batang ito. Laurence is just 20 and witnesses, 2 years ago. The death of her girlfriend, Althea. He witnessed how they killed the poor girl.Napatingin sa amin si Kaileen. She look at Laurence. May lungkot sa mga mata ng anak kong babae. Alam kong nasasaktan ito sa nakikita. She confessed to Laurence. But Laurence rejects her. Kaya nasasaktan ako, na nasasaktan ang anak ko.I know my
Ngayon gabi gaganapin ang engagement party ni Kuya Liam at Clarissa, nakahanda na din ang lahat.Iba't-ibang personalidad ang nandito. Halos lahat ng business partner ni Kuya Liam ay nandito. Lahat ng mga bigatin tao sa business world at nandito din.Napasimsim ako sa wine na ininom ko. Kanina pa ako mag-isa. Dahil abala si Terrence sa pakikipag-usap sa mga kakilala nito. Napatingin ako sa gawing bahagi ng hotel. I saw Adelaine and Leigh. They smile at me. I smile back to them.Okay na kami ni Leigh. Lalo na ni Adelaine. Actually they are my best friend now. Napatawad ko na sila sa mga kasalanan na nagawa nila sa akin. Sino ba naman ako, para hindi magpatawad. I am just a human. They are just a human.Nawala na sa paningin ko ang dalawa. Alam ko na nasa tabi-tabi lang sila. Humarap ako sa bar counter to order more wine. Dahil talagang nauuhaw ako.Iinumin ko na sana ng may pumigil sa aking kamay. "Enough, baka malasing ka."Napabuntonghininga na lang ako."Can I have this dance?" tano
Kaileen POV"I am back!" sigaw ko sa kanilang lahat."Oh my gosh, Kaileen is that you?" maarteng tanong ni Gladys ang pinsan ko kay Tito Liam. Anak sa labas si Karissa."Para ka namang timang, Gladys. Pumunta ka pa sa party ni mommy ko kahapon ahh!""Ay sorry I forgat."I just rolled my eyes on her. Bago lang din naming nalaman iyon. Pero tanggap naman siya ni Tita Clarissa ko. Kaya tanggap din namin siya. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid.'There you are, akala ko hindi siya darating.' Napatingin ito sa akin. Habang iniinom nito ang alak na laman ng baso nito. Matiim at madilim ang tingin na ibinibigay nito sa akin."Kaileen, I am glad. Dumating ka.""Hindi pwede mamiss ko ito, Jessa. Alam mo naman ako. Kung nasaan ang party, nandoon ako."Jessa Benitez one of my collagues, nagkakilala kami sa US kung saan ako nag-aaral. Magkasama din kami sa bar hoping escapades namin sa US."Drink this, Kaileen." Ibinigay sa akin ni Jessa ang baso ng tequila.Tinanggap ko naman ito. Habang ini
Habang gumagapang ako papalabas sa kotse na sinasakyan namin ni D ay sobrang nanghihina talaga ako. Pero pinilit kong lumabas sa kotse na iyon para mailigtas ang buhay ko.Tumayo ako. Pero pagtayo ko ay may humawak sa buhok ko."Saan ka pupunta, Ayiesha?" tanong noto sa akin.Nanlaban ako pero hindi ko magawang mapuruhan ito. Dahil talagang wala akong lakas, dahil sa panghihina.Isang putok ng baril ang umalingawngaw. Nabitawan ako ni D at humarap ito sa salarin. Nanlaki ang mga mata ko ng makilala ito."Graige, Asian?" tanong ko.Pinaputukang muli ni Graige si D. Kaya ayon natumba ito. Agad namang lumapit sa akin si Asian, para alalayan ako. Napatingin ako kay D. May tama ito sa gitnang noo. Binuhat ito ni Graige at itinapon sa may dagat."Graige, tulungan mo ako."Iyon na lang ang tanging narinig ko dahil nawalan na ako ng malay.Nagising ako na habol ang hininga ko. Paulit-ulit ko iyong napapanaginipan, unti-unti ng bumabalik ang mga ala-ala ko at isa iyon sa mga naalala ko."Bad d
Bigla akong kinabahan sa naging reaksyon ni Sir Terrence. Kaya agad nila akong pinalabas. Pero dinig na dinig ko pa din ang sigaw ni Sir Terrence sa labas.Tinatawag ang pangalan na Ayiesha.Kinagabihan ay nagpunta si Mayor Alvarez sa bahay. Akala ko ay magagalit ito sa akin. Dahil sa ginawa ko."Please, Miss Albais, nakikiusap ako. Tulungan mo ang pamangkin ko. Sa nakita ko kanina ay parang ikaw ang sagot. Nagwawala siya kanina at tinatawag ang pangalan ni Ayiesha. Kailangan pa namin siyang turukan ng pampatulog para kumalma siya.""Sige po. Sasama po ako sa inyo.""Sigurado ka ba, Jen?" tanong ni Graige."Yes, Kuya Graige. Gusto ko din namang makatulong."Sumama ako sa mansion ni Mayor Alvarez. Namamangha pa rin ako sa loob ng mansion. Inihatid niya ako sa kwarto ni Sir Terrence."Papalagyan ko na lang ng single bed ang kwarto na ito. Para dito ka na matulog.""Sige, mayor."Napatingin ako sa lalaking mahimbing na natutulog. Nilapitan ko ito. Kaming dalawa na lang ang nandito, dahil
Agad kong pinahinto kotse na sinasakyan ko at lumabas. Pinuntahan ko iyong eskinita kong saan ko nakita si Ayiesha.Pero bigo ako. Sinuyod ko na ang lahat ng daan. Kaso wala. Hindi ko siya mahanap. Napasuklay ako sa aking buhok gamit ang kamay ko."Ayiesha!" sigaw ko. Gusto kong mahanap na ang kapatid ko."Sir Liam. Let's go. May naghihintay po sa inyo."Tinignan kong muli ang eskinita na iyon. Baka sakaling lumabas si Ayiesha. Pero bigo ako. Naglakad na lang ako muli papuntang kotse at sumakay.Bago kami umalis ay tinignan kong muli ang eskinitang iyon.Jen POVMuntik na. Muntik na akong makita ni Kuya Liam. Yes, bumalik na talaga ang ala-ala ko 5 months ago. Pero di pa lahat.Habol ko ang hininga ko. Dahil sa ginawa kong pagtago at pagtakbo. Ayaw ko siyang pagtaguan. Pero may pumipigil sa akin na magpakita sa kanya."Best."Napakislot ako, dahil sa ginawa ni Asyang."Ano ba. Nakakagulat ahh!" sigaw ko sa babae."Ano ba ang nangyayari sa iyo? Bumalik ako. Kasi hindi ka sumunod sa aki
After 3 yearsJen POVPabaling-baling ang ulo ko. Mula sa aking kinahihigaan. Nagising ako na sobrang pawis ko."Nanaginip ka na naman?" tanong nito sa akin.Hindi ko alam kong ilang oras lang ang tulog ko. Sa loob ng tatlong taon na wala akong maalala ay palaging bumabalik sa akin ang mga panaginip na iyon."Magpapahangin lang ako."Lumabas ako sa kubo na iyon. Agad kong inilibot ang paningin ko sa paligid. Sa loob ng tatlong years ay wala akong maalala. Ang tanging sinabi lang sa akin ni Graige ay nakita niya ako sa dalampasigan. Sa loob ng tatlong taon ay ang isla na ito ang naging tahanan ko.Kahit na anong gawin ko ay wala akong maalala. Kahit na anong gawin ko ay hindi ko alam kong sino ako. Pangalan ko ay di ko din alam. Kaya pinangalanan na lang akong Jen ni Craige.Dahil malapit ng mag-umaga ay nagsidatingan na ang mga mangingisda."Jen!"Napalingon ako sa taong tumawag sa akin. Nginitian ko si Asyang. Ang babaeng naging kaibigan ko sa isla na ito.Madami namang nakatira sa i
Gumanti ako ng putok. Kaya nalaman ng kampo ni D na nandito kami. Isa-isa naming napatumba ang mga kalaban mula sa labas.Nakapasok na kami sa mansion. Bawat makasalubong namin ay binabaril namin.Ayiesha POVHilam ang aking mukha at mga mata ng aking mga luha. Hindi ko matanggap ang ginawa nila kay Terrence.Hanggang ngayon ay naririnig ko pa rin ang hiyaw ni Terrence na tanda na nasasaktan ito. Hindi ko mapigilan ang lumuha.'Isa lang naman ang gusto ko, Ayiesha. Ikaw. Sumama ka sa akin, makakaligtas ang mahal mo.'Iyon ang sabi sa akin ni D. Hindi ko kaya na iwan sila. Pero hindi ko naman kaya na makitang nahihirapan si Terrence. Kaya kahit na masakit ay kailangan kong magsakripisyo. Terrence is my life. He is my life.Bumukas ang pinto ng kwarto. Nasa paanan ako ng kama nakayukyuk at umiiyak."Kung ako lang sana ang pinili mo. Hindi nila mararanasan ang lahat ng ito.""Kahit anong gawin mo. Hindi ikaw ang pipiliin ko. Pero dahil sa ginawa mo. Wala akong choice."Tumawa ito. "Wala
"Bitawan mo ako, D." Nagpupumiglas ako mula sa hawak ng mga tauhan ni D.Sobrang higpit ng hawak nila sa dalawa kong braso. Agad kaming sumakay sa isang van."D, please. Bitawan mo ako.""Hindi, Ayiesha. Akin ka na. Hindi ko hahayaan na mawala ka. Kung noon ay nawala ka sa mga kamay ko. Pwes ngayon ay hindi na," madiin nitong sambit.Napasiksik ako sa sulok ng van. Dahil sobrang lapit ni D sa akin. Nag-alala din ako kay Terrence. Dahil alam ko na may tama ito ng bala ng baril.Nakarating kami sa isang mansion. Agad na bumaba ang mga lalaki na nasa loob ng van, kasama si D. Kinuha naman ng isa sa tauhan ni D ang kamay ko at hinila palabas.Nagpupumiglas akong muli para makawala sa mahigpit na hawak nila sa akin. Pero walang nangyari. Hanggang sa binuhat ako na parang sako ng may hawak sa akin.Tumili ako. "Bitawan mo ako," nagpupumiglas na sambit ko.Dinala nila ako sa second floor. Binuksan nito ang isang kwarto pumasok ito at inihagis ako sa kama. Agad akong napaatras, dahil hinihing
Ngayon gabi gaganapin ang engagement party ni Kuya Liam at Clarissa, nakahanda na din ang lahat.Iba't-ibang personalidad ang nandito. Halos lahat ng business partner ni Kuya Liam ay nandito. Lahat ng mga bigatin tao sa business world at nandito din.Napasimsim ako sa wine na ininom ko. Kanina pa ako mag-isa. Dahil abala si Terrence sa pakikipag-usap sa mga kakilala nito. Napatingin ako sa gawing bahagi ng hotel. I saw Adelaine and Leigh. They smile at me. I smile back to them.Okay na kami ni Leigh. Lalo na ni Adelaine. Actually they are my best friend now. Napatawad ko na sila sa mga kasalanan na nagawa nila sa akin. Sino ba naman ako, para hindi magpatawad. I am just a human. They are just a human.Nawala na sa paningin ko ang dalawa. Alam ko na nasa tabi-tabi lang sila. Humarap ako sa bar counter to order more wine. Dahil talagang nauuhaw ako.Iinumin ko na sana ng may pumigil sa aking kamay. "Enough, baka malasing ka."Napabuntonghininga na lang ako."Can I have this dance?" tano
Habang tinitignan ko ang mga anak ko na naglalaro ay laging sumasagi sa isip ko. Kung paano kaya kung normal ang pamumuhay namin.Hindi ko pinansin kung sino ang tumabi sa akin. Dahil kahit hindi ito magsasalita ay alam ko na kung sino ito."Kailan ka pa nakauwi?" tanong ko sa kanya."Kanina lang, tita. I want to see her.""Are you smitten to my daughter?" tanong ko sa kanya."I don't know. She is only 15. Sobrang layo ng agwat namin.""I hope soon, you figure it. Para makawala ka na din sa nakaraan."Ngumisi ito. "Sana nga, tita. Gusto ko na din makalimot sa nakaraan."Alam ko kung ano ang pinagdaanan ng batang ito. Laurence is just 20 and witnesses, 2 years ago. The death of her girlfriend, Althea. He witnessed how they killed the poor girl.Napatingin sa amin si Kaileen. She look at Laurence. May lungkot sa mga mata ng anak kong babae. Alam kong nasasaktan ito sa nakikita. She confessed to Laurence. But Laurence rejects her. Kaya nasasaktan ako, na nasasaktan ang anak ko.I know my