Chapter 1

BEATRICE

MAY mas gugulo pa kaya sa buhay ng isang Mafia Leader? Marahil meron. Iba-iba naman kasi tayo ng dinaranas sa buhay.

Ako si Beatrice Alonzo, twenty-two years old, at isang Mafia leader. I took over the position nang mamatay ang tatay kong si Lauro Alonzo, three years ago. Panganay na anak ako at may isa pang kapatid pero dahil tanga rin siyang gaya ng tatay ko ay kinuha na ito ni kamatayan. Baka nga ay nag-reunion na sila ng tatay ko sa impiyerno.

May pinagsisisihan ba ako? Iyan ang hindi ko pa alam. Because I like the power, I like the money, I like being in control. So, kung susumahin, gusto ko rin ang nangyayari sa buhay ko ngayon. I enjoyed it though I know this business is really dangerous.

Bata pa lang kasi ako ay na-train na ako ng aking ama sa mga gawain naming illegal. Kaya hindi na ako masyadong nahirapan nang ako na ang naupo sa trono niya. I was not expecting to get the position this early pero ito talaga ‘yong reality ng organisasyong napasukan ko. Ang dapat ko lang gawin ngayon ay magtodo ingat para hindi naman masayang ang mga natutunan ko sa tatay ko ng basta-basta na lang.

Anyway, basta ang alam ko, I enjoy being a mafia leader.

Kakagising ko lang and I was doing my morning walk sa harap ng dalampasigan. Narito ako ngayon sa private beach house ko sa Batangas. I needed fresh air kaya lumayo muna ako sa Maynila. Nagsindi ako ng aking yosi habang payapa lang na naglalakad sa baybayin.

Ah, this is life. I like the smell of the beach. I like the serenity that it's giving me.

Tumingala ako sa langit at napangiti ako sa nakikitang bughaw na kulay nito. May mga ulap din na tila naghahabulan at masayang naglalaro. Ang tahimik ng paligid at walang distorbo.

No annoying phone calls galing sa mga bobong sindikato at kriminal. No disturbance from those irritating rich man suitors. Gosh, akala mo naman que po-pogi. Eh, ang lalaki naman ng mga tiyan!

Walang asungot dahil tagong-tago ang property kong 'to. Dati na rin kasi itong hideout ni Dad, kaya this is a safe place for me. Pero hindi ako nagiging kampante. Of course, may mga tauhan lang ako sa hindi kalayuan para magmatyag at bantayan ako.

Basta, I felt peace as of now. Nagpatuloy ako sa paglalakad sa dalampasigan. Feeling the white sand on my feet while humming random songs and puffing on my cigarette. This is really nice. Kaya gustong-gusto kong pumupunta rito.

I was in my happy state when I noticed something nearby. Curious na nagpatuloy pa rin ako sa paglapit and check kung tama nga ang hinala ko.

Nang makalapit na ako, enough para makumpirmang tama ang nasa aking isipan, tinawag ko ang aking kanang kamay slash personal bodyguard na nakasunod lang sa hindi kalayuan.

"Ariz!" Mabilis na nakarating ang aking tinawag sa aking tabi.

"Buhay pa ba?" tanong niya sa akin.

"Tanga. Kaya nga kita tinawag para ikaw ang mag-check," I retorted. 

Napakamot na lamang ito sa batok. May pagkabobo rin minsan 'tong bodyguard ko, eh. Tahimik na nitong sinuri ang pulso at kalagayan ng katawan ng babae na nakita ko sa dalampasigan. Oo, katawan. Buo pa naman, kaya huwag kayong mag-alala. I am not sure kung buhay pa nga lang.

This not new to me. As I have said, I am a Mafia Leader at ilang beses na rin akong nakakita ng patay na katawan na mismong pinatay ng tauhan ko sa aking harapan. Yeah, they do the dirty works for me. Hindi ko binabahiran ang aking mga kamay sa mga ganoong bagay. I have people to do that for me. I paid them and I own them.

"Kung patay na, ilibing mo na lang o sunugin mo. Ayokong mangamoy iyan dito sa resort." Humithit ako sa aking sigarilyo at binuga ang usok nito tsaka ko sila nilampasan. Ang saya na ng araw ko tapos may bangkay pa akong makikita. Ang sakit sa bangs. Umiiwas nga muna sana ako sa mga ganitong eksena. Badtrip naman.

"Buhay pa siya, boss!" deklara ni Ariz.

Napahinto tuloy ako at napabalik ng tingin sa katawan na nakahiga ngayon sa dalampasigan. 

Aba, masamang damo, ah. May tama ng baril at ang daming galos pero buhay pa rin. I like her. Palaban. 

"Hmm... sige. Dalhin mo sa bahay tapos tumawag ka sa pinakamalapit na hospital para makapagpadala sila ng doktor. Asap," utos ko rito.

Agad namang sumunod ang lalaki. Nagradyo muna ito sa mga kasama at habang ginagawa niya iyon ay pinagmasdan kong mabuti ang babaeng nakahiga sa dalampasigan. Napakaputla na nito na aakalain mo talagang patay na. I can't seem to recall pero parang nakita ko na ang babaeng 'to. Ah, hindi ko lang talaga maalala.

Natigil lang ang pagsuri ko sa features ng babae ng buhatin na ito ni Ariz. Sinundan ko lamang sila ng tingin. Umubos muna ako ng isa pang stick ng sigarilyo tsaka nakangiting sumunod na ako sa mga ito.

May laruan na naman ako. Masaya 'to!

"SHE'S stable," sabi ng doktor matapos magamot ang babaeng nakita ko sa dalampasigan. "Pahinga lang ang kulang then she will be okay again. I have removed the bullets from her shoulder and abdomen. Malayo naman sa bituka kaya she will be fine. Though she has some serious injury and cut sa ulo niya, pero wala naman akong ibang problemang nakita sa ngayon. Mabuti naagapan pa kahit papaano," mahabang litanya ng doktor.

"Well, masamang damo nga talaga siya. Such a waste kung mamatay lang ng gan’on-gan’on ang magandang binibini na ito," I said and looked at the woman lying on the bed.

Dahil medyo bumalik na ang kulay nito at nalinisan na ang mukha niya kaya nasabi kong maganda ito. Matangkad din ito and oh… she is so sexy. I am so excited with my new playmate!

"Pero kailangan pa rin siyang i-monitor. We don't know yet the effects of the injury from her head. I suggest, call a doctor from here para ma-monitor siya ng maayos or bring her to the nearest hospital para masuri ang ulo niya.”

"Ha? Ikaw pala, Mom? Akala ko you will stay here?" Yes, I was talking to my mom. 

She is a doctor. A very well-known general surgeon sa Liwayway General Hospital located in Manila. Walang iba kundi si Teresa Alonzo. She's forty years old but still looks so dashing and gorgeous. Hindi mo aakalaing forty na ito. Her physical features are more like, ten years younger than what she should look. May sa lahing bampira yata ang nanay ko. Oh, well, kahit gan’on, mas maganda pa rin ako sa kanya. Period.

Luckily, she was here too. She immediately helped the woman ng makita itong karga-karga ni Ariz kanina. We have medical supplies here sa bahay or may dala-dala talaga kami, kasi sa uri ng organisasyong pinasok namin, importanteng marunong kang gumamot sa sarili mo. You'll never know kung kailan o saan ka makaka-encounter ng bakbakan. Kaya lagi kaming handa sa ganyang mga bagay.

"Napadaan lang ako kasi may medical mission kami sa malapit dito. And I learned na you were here kaya dumaan muna ako. You never answered my calls nor returned them. Anak, ikaw na lang ang nag-iisang pamilya ko. So, please update your mom kung anong nangyayari sa'yo," she plead.

"Cut it out, mom. I know you don't mean that. If I know, gusto mo na rin akong mamatay gaya ni Lemuel para wala ka ng sakit sa ulo," I said with a poker face. Hindi ko gusto iyong ganitong usapan. Kaya tama ang sinabi niya, iniiwasan ko talaga ito. Kasi naman napaka-dramatic niya. Tss!

"Beatrice! How can you say that? I am your mom and I care for you more than anyone in this world," madramang sabi ng nanay ko. See? Sabi ko sa inyo, eh… dramatic.

I rolled my eyes dahil sa aking narinig. Gusto ko siyang palakpakan at bigyan ng award for being a best actress. As you can see, hindi talaga maganda ang relasyon namin ng nanay ko. Kahit noon pang bata ako, hindi talaga siya naging mabuting ina para sa akin.

"Mom, if you want to stay and rest, go ahead. Pagod ka lang at baka nalipasan ng gutom. Drink your meds as well. Kung anu-ano na lang kasi ang pinagsasasabi mo," walang ganang sabi ko rito at akma na akong tatalikod ng marinig naming umungol ang babaeng nakahiga sa kama.

"She's awake," Mom declared tsaka ito lumapit sa pasyente.

"Hindi nga halata, Captain Obvious," may pang-uuyam na sabi ko tsaka lumapit na rin sa kama ng nakahigang babae. 

Well, I am glad she's awake because I can't wait to play with her as much as I want.