Medyo nabusy kanina. Pasensya.
Gaya ng sabi ni Vios, may dumating ngang tauhan ni Lia sa apartment. Tahimik lang ako sa sofa habang siya ay naninigarilyo sa harapan ko. Na text ko na si Steven at alam kong by anytime ay nandito na siya. “Alam mo bang ang bilin sa akin ni boss ay pwede kitang galawin kung gusto ko?” Kinain ako ng kaba sa sinabi niya. Mula pa noong dumating siya ay kinakabahan na ako. Pero ayaw kong magpatalo sa kaniya. Sinabihan na ako ni Vios dito. Sa bulsa sa dress na suot ko, narito ang parang lighter. K*tsilyo ito na maliit. Nakahanda na rin ang bag sa bulaklak na nasa labas. Nasa bush koi to nilagay. Nilagay ko na doon kanina bago pa siya dumating sa apartment. Nakita ko ang dila niyang tila ba pinapakita niya sa akin kung gaano siya kamanyak. Dinidilaan niya ang labi niya. Kanina ko pa nga nakikita ang paglamas niya sa pagkalalaki niya na tila ba ipinapakita niya ng sadya sa akin. Malagkit ang mga tingin niya at mariing nakatitig sa binti ko. Kinakabahan ako pero pinili kong yumuko at h
-----6 years later----“Hey, Amanda.. Can you please bring this to that customer,” Arman pointed the old lady in black using his lips.Kinuha ko ang pinapaabot niyang kape at ibinigay iyon sa matanda.“Hindi ka pa ba uuwi?” tanong niya nang makabalik ako sa pwesto ko.“Maya na siguro. It’s still early.” Sabi ko habang nagbabasa ng libro.“Gusto mo mag-aral ng law?”Napansin niya siguro itong libro na binabasa ko. “Kung pwede pero mukhang malabo,” natatawang sabi ko sa kaniya.May pumasok na costumer na Chinese kaya umalis muna siya para entertainin iyon. Hindi ako empleyado sa shop niya pero tumatambay ako dito minsan kapag walang trabaho.Tumingin ulit ako sa relo na suot ko. Still early pero ako pala ang nakatoka magluto.“Arman, gonna go,”“Akala ko ba still early?”“Nah! Ako magluluto ngayon e,” kumaway lang ako at lumabas. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa bulsa habang binabaybay ang daan pauwi ng bahay ni Arman.“Hey, Amanda. Where ya going?”“Home,”“Hi, Amanda!”Panay lang a
“Dali na!”“Teka sandali! Ito naman!” Naiiinis na sabi ko. Basta nalang niya kasi ako kinuyog dito matapos naming kumain.“Ang kupad kupad mo. Halika na kasi!”“Ito na nga oh. Hindi naman makahintay,” reklamo ko ngunit natatawa rin naman sa kaniya.Nilayasan namin si Arman kaya heto kaming dalawa at parang mga bugaw sa suot naming hindi ko alam kung style o sadyang kinulang lang sa tela,“Chi, pwede bang pass muna ako dito?” medyo kinakabahan kasi ako sa meet up meet up na ‘yan.“Ano ba ‘yan Amanda. First time mo na ngang sumama sa ‘kin, lalayasan mo pa ako. Kung hindi mo gusto ang ire-reto ko sa ‘yo, sisibat na tayo.”Aish! Wala na akong nagawa nang kaladkarin niya na ako.“Oh mukhang ayun na sila,” sabi niya habang nakatanaw sa may hindi kalayuan.“Chi, makakalbo talaga kita kapag napahamak tayo dito,” sabi ko sa kaniya.“E relax mo nga ‘yang pechay mo. Ito naman,” sabi niya sa ‘kin.“Bakit pala dito? Wait—mauna ka na. I need to go to the bathroom.”“Dito ko kasi e mi-meet iyong pap
Umiiyak ako sa likod ng sasakyan habang sakay sa sasakyan ni Lia papunta sa bahay niya. Takot na takot ako lalo na nang makita ang duguang mukha ni Arman.Nagmakaawa ako sa kaniya na sasama na ako basta huwag lang niyang saktan si Arman at Chichi. Ngayon nga ay nakauwi na kami. Nakauwi na kami sa lupang pinagmulan ko na minsan ko ng nilayasan.Tahimik lang ako sa likod. Umiiyak at hindi alam anong gagawin.“Uuwi ka na sa bahay mo bukas. Tandaan mo Amanda na hawak ko ang buhay ng ama mo at bagong pamilya mo sa Canada,” sabi niya sa ‘kin.Hindi ako sumagot. Labis talaga ang kasamaan niya. Gusto ko lang naman ng simple at payapang buhay.Pagdating namin sa bahay niya, naabutan ko ang larawan ng babae na nakakalat sa pader. Kumunot ang noo ko dahil namumukhaan ko ang babae.“Kaya kita dinala dito dahil sa babaeng ‘yan,” sabi niya.“B-Bakit?”“No’ng sinundan ka ni Steven sa Canada 6 years ago, ang bruhang iyan ang pumalit sa ‘yo. Inakit niya si Steven at may nangyari sa kanila.”Nanlaki an
1 week akong nagkulong sa bahay. I was waiting for Ben to visit me. Sabi niya ay pupuntahan niya ako but I cannot take this anymore.Halos ilang araw na akong nagtitiis sa init dahil walang kuryente at nagtitiis mag igib ng tubig sa kapit bahay. Halos hindi ako makaligo at lalong hindi makalaba ng damit! Naiinis na nagpapadyak ako sa loob. Ano ba namang klaseng buhay ito oh. Ano bang nagawa ko sa nakaraang buhay ko Lord at pinaparusahan mo 'ko ng ganito? Nakapag decide na akong lalabas na para ipabalik ang kuryente sa amin. Bahala na si Ben. Naligo agad ako gamit ang isang timba na tubig at agad na nag text kay Ben na aalis ako ng bahay. First time kong maligo na ipagkakasya ang isang timba ng tubig panligo. Tumawag naman si Ben kaya sinagot ko ang tawag."Bago mo ako pagalitan, please hear me out! Walang tubig at kuryente Ben. Mas mauna yata akong mamamatay dito kesa mapatay ako ng psycho na Lia na iyon! Ni ayaw ko ng tumae dahil walang tubig."Nakita kong ngumiwi siya. "For
“Nakita niya kaya ako Ben?” nag-aalalang tanong ko kay Ben.“Relax. Kung pupuntahan ka niya ngayong araw, nakita ka niya. Kung hindi, hindi.” Sabi ni Ben sa akin.Nakagat ko ang pang ibabang labi ko sa sinabi niya. Paano kung nakita ako ni Yenro pero hindi pa rin siya pumunta kasi bakit naman niya ako pupunthahan? Para saan pa? Hindi ba?“Umuwi ka na kasi kaagad,” kinakahang sabi ko.“Sige sige. Uuwi na ako diyan kaagad,” malumanay na aniya.Napaupo ako at nagpakawala ng isang malalim ba buntong hininga.Sana naman hindi ako nakita ni Yenro. Hindi pa ako handa.Kinabukasan, ay binalik na kaagad ang kuryente at tubig kaya malaya na akong nakakapaghugas at nakakapaglaba ng hindi iniisip na mauubusan ako ng tubig.Buti naman at ayos na kasi nanlalaki na itong braso ko kakabuhat ng tubig.Nang dumating si Ben ay nabuhayan ako bigla. Mas kinakabahan kasi yata ako na harapin si Yenro at Steven kesa makaharap ko si Lia.“Huy, Ben, kumain ka na?”Kanina pa siya sa sala nanonood ng TV.“Hindi
Umalis ako ng bahay para sunduin si Ben. Kanina umaga ng umalis si Steven, alam kong alam na nila Diego na nandito ako.Ang usapan namin ng loko ay dito sa grand stand kami magkikita. Pero anong oras na? Pakiramdam ko ay may hangover pa iyon pero ang sabi niya ay ayos na siya.Ay bahala siya. Nag text siya kanina na dadalhin niya ako mamaya sa underground casino para makahanap impormasyon kami kay Lia.Tinawagan ko si Ben nang makarating ako ng Grand stand at hindi ko man lang makita ang anino niya.Saan na ba iyong lokong iyon? Tulog pa ba iyon?Ring lang nang ring ang phone niya.Bakit ayaw niya sagutin?Nang namatay ang tawag, tumawag ulit ako.Nang makita na sinagot niya ang tawag, para akong nakahinga ng maluwag. Akala ko naman ay hindi niya ako sasagutin.Mabuti naman."Nasaan ka ba Ben? Anong oras na oh?"Hindi siya sumagot."Ben, saan ka na ba?" ulit ko."Nasa Grand stand na ako. Bakit wala ka pa rin?" dagdag ko at agad niyang pinatay ang tawag. Nagulat ako sa ginawa niya at
“KUMAIN KA!” Matigas na sabi ni Yenro sa akin nang isusubo niya sa akin ang pagkain sa kutsara. Sinamaan ko siya nang tingin. “Hindi ko kakainin yan. Gusto kong lumabas. Mahirap ba yung maintindihan?” “Hindi ka makakaalis. Bakit? Magkikita kayo ni Ben? Ganiyan ka ba ha Amanda? Plano mo bang sulutin kami magkakaibigan?” Nanlisik ang mga mata ko sa sinabi niya. How dare him for telling me that? At anong gusto niyang palabasin? “Tumahimik ka Yenro!” “E bakit? Totoo naman ah!” Ganiyan ba ang paningin niya sa akin? Kung sabagay, totoo naman din ang sinabi niya. “EDI SIGE! TOTOO NA!” Naiinis na sabi ko. “MASAYA KA NA? OH TOTOO LAHAT IYON.” Nakita kong kumuyom ang kamao niya at galit sa sinabi at ginawa ko. “Bakit ka pa nagbalik?” puno ng hinanakit na sabi niya at iniwan ako. Naiwan akong tulala at nagulat sa ginawa niya. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya iyon. Ang sakit marinig na ang taong gustong gusto kong makita sa habang panahon ay ang tao palang ayaw na akong makita. Puma
“Pa, namiss kita,” sabi ko habang nakatingin sa libingan nila ni mama. “Pasensya na po kayo kung ngayon lang ako nakadalaw sa inyo ah?” mahinahong sabi ko. “Sila po ba si lolo at lola, papa?” ang maliit at mahinhing boses ni Snow sa likuran. Lumingon ako sa kanila ni Yenro. “Hali ka anak, pakilala kita kay lolo at lola mo,” ang sabi ko. First ni Snow makasama sa amin dito sa puntod ni mama at papa. Hindi namin siya inaalis ni Yenro sa isla noon dahil hinuhuli pa nila ang mga iilang galamay ni Lia. Kung makalabas man siya ng isla, sobrang bantay sarado at limited lang ang mapupuntahan niya. Lumapit silang dalawa ng ama niya sa akin. Ngumiti ako kay Yenro at hinarap muli si mama at papa. “Ma, pa, this is my daughter and— “Her husband ma, pa,” pagtatapos ni Yenro sa sasabihin ko sana. Natatawa akong yumakap sa kaniya ng patagilid habang sa si Snow naman ay lumapit sa puntod ng lolo at lola niya. “If wala ka, baka kasama ko na sila ngayon.” Sabi ko. Dinungaw niya ako at bahagyan
10 years later, Masaya na ako no'ng makasama ko ang anak ko at si Yenro ng payapa pero mas sumaya ako no'ng nahuli na si Lia sa pamamagitan ni Ria. Masiyadong maganda ang plot twist na hindi pala pangkaraniwang tao si Ria. Kaya ayun, nahuli si Lia at nasa kalalagyan niya ngayon na ni sinag ng araw ay hindi niya makikita. Masaya akong masaya na si Steven ngayon, at masaya ako sa piling ni Yenro. Masaya akong hindi lang kami ang narito sa isla kundi halos lahat ng mga magbabarkada. Dito na namin pinili manirahan sa Isla. "Ate," napatingin ako kay Hannah na ngayon ay, maayos na. Sa awa ng Diyos ay maayos na ang buhay niya. Minsan lang, napapangiwi ako sa ate niya pero sobrang saya ko na maayos na kami. No'ng may pinagdadaaanan siya, hindi ako nagdalawang isip na aalagaan siya. Ako ang naiiwan sa kaniya habang busy sila sa laban kay Lia. Tapos na ang paghihirap ko. Ngunit na ipasa sa kanila ang lahat ng sakit na dinanas ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapasalamat," aniya habang sum
“Kamusta naman ang buhay kasama ni Yenro mo?” tanong ni Chichi habang nilalantakan namin ang langka na natira mula sa kinuha ni Yenro kahapon. “Ayos lang naman,” sagot ko ng nakangiti. Masaya talaga ako at ang gaan gaan ng pakiamdam ko ngayon na kasama ko si Chichi. Masaya na ako na wala na akong iisipin pang Lia. Masaya rin ako na kasama ko si Yenro. At mas sumayo ako na kahit papaano, ang itinuring kong kapatid ay narito kasama ko. “Si Arman nga pala, kamusta na siya?” namiss ko rin kasi siya dahil medyo matagal na kaming hindi nagkikita. Isa din iyong kuya ko e. Kasal man kami, ang turingan namin sa isa’t-isa ay hindi lalagpas bilang isang kapatid. “Ayun, masaya sa boyfriend niya,” natatawang sabi niya. Alam kong masaya na siya sa kalagayan ni Arman ngayon. At matagal na rin namang pinag-isipan ni Arman na pumunta ng Thailand para sa jowa niya. “Kamusta nga pala ang buhay mo sa Thailand?” tanong ko kasi alam kong nasa Canada na ang buhay niya. Kung hindi dahil sa akin, baka nas
"I'll give this p*ssy to you, 5 to 9, 9 to 5!" Napapikit ako at naririndi na dahil pang ilang ulit na iyang kinanta ni Yenro. Kanina pa ako nagising at nasa sala ako para mag unat unat. Pagka gising ko palang narinig ko ng kinakanta niya yan. At halos hindi ko na mabilang na sa loob ng 20 minutes, inulit ulit niyang kantahin yan. "Hindi ka ba talaga titigil? Pang ilang ulit mo ng kinanta yan?"Nakita ko ang paglingon niya sa akin at pagkagat niya sa pang ibabang labi niya para pigilan na huwag matawa sa mukha kong nakabusangot. Hubad baro siya ngayon at pakiramdam ko ay feel na feel talaga niya ang moment.Hindi ko alam kung ano pero may plano yata si Yenro na mag-apply bilang bouncer sa bar. Bakit ba siya nakahubad? Ano? Flex lang niya katawang lupa niya? "Good morning, baby. Bakit hindi ka nakangiti ngayon?"Pinandilatan ko siya ng mata. Hindi ko alam kung nanti-trip ba siya o seryoso. Mukha talaga siyang engot sa harapan ko ngayon at kita na ngang bad trip ako, mas babadtripin
"Yenro," tawag ko sa kaniya."Love?" busy siya ngayon sa laptop niya. Feeling ko ay minomonitor niya ang drone na nakapalibot sa amin. Lumapit ako sa gawi niya at sinalubong naman niya ako ng haIik. Umupo ako sa tabi niya. Hirap na ako sa tiyan ko. Ang laki na e."Kamusta si Steven?" ang tanong ko."He's fine." Ang sagot niya. Tumingin ako sa mata niya na ayaw niyang iharap sa akin.Napabuntong hininga ako. Alam kong hindi. He must be suffering now. I know it kasi iyong ang nararamdaman ko. Hindi niya pa rin alam nasaan ang mag-ina niya ngayon and nakikiplastikan pa siya kay Lia na lantaran ng nagpapapansin sa kaniya. "Nakakaawa siya." Ang sabi ko.Kinuha niya ang ulo ko at isinandal sa kaniya. "He'll be fine. Ang mahalaga, dito ka lang sa bahay."Peke kaming ikinasal ni Steven para lang palabasin na kasal na siya sa akin at galitin si Lia. At ngayon nga, si Lia, ginagaya si Ria. Nakikipapel na siya sa buhay ni Steven. I know how hard it is for him dahil araw araw siyang nakikipag
“Amanda, this is my mother, Sonya,” pagpapakilala ni Lia sa ina niya na siyang nag-alaga daw kay Ria. Ilang buwan ng nagta-trabaho si Ria kay Steven at wala na akong ibang ginawa kun’di ang maging kontrabida sa buhay niya. Lagi kong pinagpipilitan ang sarili ko sa buhay ni Steven kahit harap-harapan niya akong tinataboy. Kada pamam@ldita ko sa kanila, double din ang sakit na nararamdaman ko. Rinig na rinig ko kung paano gamitin ni Lia ang mga tao sa paligid niya makuha lang si Steven. Ganoon siya ka desperada. Kahit mama niya na gusto lang bumawi sa kaniya ay gagamitin niya. Umiiyak na ako sa kwarto dahil wala na akong mahahawakan pa. Nagkulong na ako dito ng ilang araw. Noong una, sabi ko bahala na pero hindi ko pala kaya madamay ang anak namin ni Yenro. Nalala ko sa resto, kita ko ang pagkamuhi sa mata ni Ria. Pero sobrang saya ko ng hindi niya hihiwalayan si Steven kahit pa mama na niya ang nagsabi na hiwalayan niya ito. Iniisip niya siguong ako ang anak ng mama niya. Hindi
“She’s here again? Can you tell her to leave?” matigas na sabi ni Steven nang papasok ako sa loob ng bahay niya. Pumasok pa rin ako at ngumiti sa harapan niya. “Ano ba Amanda! I said, leave. Hindi nga kita papanagutan!” Ang sabi niya. I am pregnant. Pero si Yenro ang ama. I am 2 months old pregnant. Akala ko si Steven lang mag-isa sa bahay niya, nagulat ako nang makita si Yenro na nanlalaki ang mata nang makita ako at ang tiyan ko. After naming mag-usap matapos non ay umalis na siya at hindi nagpakita. Ngayon pa kami nagkitang muli. Nakakainis at nakakaiyak dahil alam ko sa sarili ko na hinahanap ko siya pero alam rin ng utak ko na hindi pwede. “Steven, bakit hindi? Anak mo ito!” Sigaw ko. “Anong anak? Ni hindi ko nga maalala na may nangyari sa atin no’ng magsama tayo. How can I be the father?” Hindi nagsalita si Yenro. Pero alam kong igting ang panga niya at doon sa baso niya na may alak ang tingin. “Kung hindi ka aalis sa bahay ko, ako ang aalis!” “Your mom approved aboou
“Nasa labas pa ba si Yenro?” tanong ko kay Ben. “Yes,” sabi ni Ben sa akin. Mahigit sampung minuto ng nag do-doorbell si Yenro sa labas ng bahay ni Ben. “Open the fvcking door Ben or I’ll crush it!” nagsimula na siyang sumigaw. Umakyat na nga siya sa gate na nakasara tas ngayon, may balak pa siyang magwala. “Dito ka lang at huwag ka ng lumabas. Ako na ang bahala sa kaniya,” sabi ni Ben. Pagbukas ng pintuan, agad iyong sinara ni Ben para hindi makapasok si Yenro. “Open that fvcking door. Dammit! She’s hiding inside your house!” “Sino bang tinutukoy mo?” rinig tanong ni Ben. “Steven told me na magkasama kayo ni Amanda nang pumunat doon sa gulfing niyo!” “Nagkita lang kami. So? Anong problema mo?” “TABI! KUKUNIN KO SIYA!” “You can’t! That’s trespassing.” “THEN SUE ME! FVCK YOU!” Nakagat ko ng mariin ang labi ko. Sobra na ang galit ni Yenro para murahin niya ang kaibigan niya. “AMANDA! GET OUT!” He’s really certain that I am here. May kumalampag sa pintuan. Nang sumilip ako
Napadaing ako nang magising ako dahil kay Yenro na busy na naman sa kakahaIik sa katawan ko. "Yenro, pagod ako," paungol na sabi ko. Hindi siya nakinig. Hinarap niya ako sa kaniya at nang magtagpo ang paningin namin, nasalubong ko ang mabibigat niyang tingin. "I want more," bulong niya. Tumingin ako sa baba at nakitang nakatayo na naman yun. "Hindi ba yan napapagod?" kunot noong tanong ko. Imbes na sagutin ay siniil niya ako ng haIik sa labi. Akala ko ba Amanda pagod ka? Bakit nagpapadala ka sa mga haIik ng lalaking ito? Nababaliw na rin yata ako dahil agad ko ring ipinulupot sa kaniyang leeg ang kamay ko. At nangyari na naman ng pa ulit ulit ang pagiisa ng aming katawan. Kinaumagahan, akala ko mauuna akong magising kay Yenro ngunit pagmulat ko ay wala na siya sa tabi ko. May nakahanda na ring pagkain sa mesa. Napangiti ako sa ginawa niya ngunit nagtataka ako kung saan siya nagpunta. Akala ko matatapos ang araw na ito na good mood ako, pero nagkamali ako. Dahil biglang pu