Mainit, masikip, at siksikan ang mga preso. Iyon ang unang pumasok na mga pangitain ni Anna tungkol sa kulungan sa Pilipinas.
Habang sakay ng eroplano, hindi siya mapakali sa kinauupan. Nalaman kasi niyang sa Mandaluyong Correctional for Women’s Institute siya dadalhin pagkalapag nila ng airport.
May katabi siyang unipormadong pulis na nag-i-escort sa kanya pabalik sa bansang sinilangan. Sa NAIA ay may mga pulis na sasalubong at maghahatid naman sa kanya sa naturang piitan.
She felt nervous this time. Panay din ang dasal niyang sana ay sa isang enclosed na sasakyan siya isakay at hindi sa mga nakikita niyang jail van na nakikita ang mga pasahero.
She doesn’t want to be seen in her current pitiful situation. Lalo pa nga at pihadong madaraanan ng kanilang magiging convoy ang auto shop ni Janus.
After more than 14 hours of unsettling flight, lumapag na ang eroplanong sinasakyan ni Anna. Nasa bandang hulihan ang upuan ni
“Sir, good afternoon! Ano pong problema?”“Ah, mukhang na-flat-an ako eh. Pero mamaya ko na ipapaayos. Anong oras ba kayo nagsasara?”“Seven pa naman ng gabi, sir.”“Ah, ayos. Babalik na lang ako mamaya ha. Reserve mo na slot ko ha.”“Opo naman, sir! Wala pong problema. Kayo pa ba eh ang lakas niyo sa akin! Ha ha ha!”Umalingawngaw sa pandinig ni Anna ang pamilyar na halakhak na iyon ni Reneir. Mabuti na lamang at nasa likurang bahagi siya ng sasakyan at hindi nakikita dahil sa tinted na salamin.Napahigit siya ng hininga na hindi niya napansing pinipigilan niya habang halos ay abot-kamay na niya ang isa sa pinakamatalik na kaibigan ni Janus. Hindi siya mapapakali hanggat hindi umaalis sa lugar na iyon ang sinasakyan niyang van.What a coincidence! Bakit nga ba sa dinami-dami ng auto shop sa kalakhang Maynila ay dito pa talaga nagtuloy ang driver ng van para lan
“Ms. Anna Eleonora Azores Madera, you’re next. Get ready.”“Yes, Ma’am, I’m ready.” Kahit kumakabog ang dibdib ay pinilit niyang ngumiti sa kausap.Bahagya niya pang inayos ang nagusot na laylayan ng suot niyang baby pink blouse sa ilalim nang long sleeved blazer bago matuwid na tumayo sa may bukana nang pinto ng opisina.Her palms were sweaty dahil sa nerbyos. This is her first ever job interview at kahit pa ilang araw na niyang kinabisa ang lahat ng mga posibleng sagot sa mga posibleng itanong ng employer ay hindi pa rin niya maiwasang kabahan.This is all or nothing for her.Kapag bumagsak siya sa job interview na ito ay malamang na mapilitan siyang mag tindera na lang sa palengke. It’s not that she’s being a snob.Marangal na trabaho ang pagtitinda sa palengke. It’s just that the priviledges at laki ng sweldo niya sa papasukang mini mart ay triple ang
“Anna, my God! Anong bang ginagawa mo? Nag-iisip ka ba? Shocks, look at this mess!” Matinis na tili ng baklang supervisor habang matalim ang mga matang nakatitig sa namumutlang babae sa gitna ng nagkalat na perishable items sa sahig.“S-sorry po. Hindi ko po sinasadya.” Umiiyak na ito sa sobrang takot at pagkapahiya. Marami na kasing taong nakapalibot sa kanila at nag-uusisa sa nangyari.“Sorry is not enough this time. Lagi na lang ganyan!” Talak pa ni Ms. Patz habang kandakuba ring nagpupulot ng mga gulay na nahulog sa sahig. May ilan ding mga tauhan ang tumulong sa pag-aayos. “No, don’t put it back sa istante. Dalhin sa kitchen at linising mabuti. Make sure na malinis at in good condition pa bago ilabas uli.”Panay ang instruct nito habang abala din sa paghahakot. Nakita niya ang bumigay na istante ng vegetable stand at napamura siya sa isip.It will cost the store a huge amount of money para maipaay
“Leave me alone, pwede ba? You disgust me, Glenn!” Mataray ang pagkakasabing iyon ni Anna to solidify her point na ayaw niyang kausap ito, pero ang kapal talaga ng mukha ng kausap niya. He doesn’t seemed bothered at all kahit pa nga pinagtitinginan na sila ng mga kasama sa canteen ng mini mart na pinagtatrabahuan nila.It’s lunchtime kaya naman naroon si Anna with her group of friends na kapareho niya sa oras ang lunchbreak. At gaya ng mga nakaraang araw mula nang dumating ang lalaki roon ay hindi na siya nagkaroon ng peaceful breaks sa trabaho.Glenn follows her around na animo ay may-ari ng kompanya na may oras para lumandi kahit sa oras ng trabaho. And the nerve of the guy na kahit nasa pwesto niya sa may kaha kung saan nakapila ang mga magbabayad nang kustomers ay kinukulit pa rin siya nito.“Iba talaga pag kamag-anak ng may-ari. Walang hiya magbulakbol sa oras ng trabaho.” Ani ni Jerome Capapas, isa sa mga manliligaw ni A
“A-Anna? Is that you?”Napalingon si Anna sa babaeng nagtatanong sa kanya. Kasalukuyan siyang nag-aayos ng mga canned goods sa estanteng ‘for promotional purposes’.It’s almost Christmas kaya hectic sa loob ng mart. Siya ang naatasan sa decorations dahil bilib sa artistic ideas niya ang management.“Yes po, how may assist you, Ma’am?” Nakangiti at punó nang paggalang na tugon niya. Agad napalis ang masayang vibes niya nang makilala kung sino ang nasa harapan niyang babae.She can never forget that face. Hindi niya akalaing makikita niya itong muli.“Anna, ikaw nga! I’m so happy to see you!” Hindi agad nakaiwas si Anna nang bigla siyang yakapin ng babae.“Myra!”Ni hindi niya ito tinawag na Tita, being an elder at madrasta niya. She hates this lady so much na halos ay itulak na niya ito palayo sa katawan niya.“Anna, you&rsqu
Devastating is an understatement sa natunghayan niyang kalagayan nang kanyang nag-iisang Superman- ang kanyang daddy. Parang dinudurog ang puso niya habang umiiyak na nakayakap rito.“Daddy! Daddy kooo!”She’s wailing her heart out. Puno ito ng nakakabit na swero at tubo sa katawan at may kung anu-ano pang mga gadgets nakatusok hanggang sa dulo ng mga daliri nito sa paanan.Nakapanlulumong pagmasdan ang humpak nitong pisngi at nanlalalim na mga mata. Payat na payat na ito at hindi mababakasan ng anumang kisig na tinaglay nito noong malakas ang pangangatawan.Anna has never seen her father too weak and vulnerable before. Para bang isang maling higit lang nito ng hininga ay tuluyan nang mapapatid ang manipis na hibla ng buhay nito.“A-n-ak, An..nnnaa..!” Iyon lamang ang naririnig niyang namumutawi sa naka oxygen mask na daddy niya.She could not help but cry harder. Wala siyang lakas upang pigilan an
Tatlo lamang silang naroon na naiwan upang umiyak para sa kanyang namayapang daddy. Luminga sa paligid si Anna.All she could see are streaks of lined up and well-maintained niches in this columbarium. Malaking pera ang ginastos niya to place her dad in a comfortable resting place.Wala nang ibang taong naroon maliban sa kanya at sa mag-inang naiwan ng kanyang ama. They looked so fragile habang magkayakap na umiiyak.Though naaawa siya sa mga ito, Anna could not help but be wary of her Tita Myra. On the day her daddy died, sumambulat sa kanya ang balitang walang naiwang kayamanan ang dad niya.All that’s left is the educational insurance ng kanyang step-brother na si Dexter. Nalaman rin niyang nakatira lamang sa isang maliit na apartment unit ang mag-anak mula nang dumating sila sa Davao City.Mr. Montero swindled all their family’s wealth at naipatalo ito sa casino. Several investors of the company were demanding for thei
Nakasilip si Janus kay Anna sa pagitan ng mga matataas na istante. Pasimple lang siya dahil ayaw niyang may mga katrabaho itong makapansin sa kanya.Wala pa ring ipinagbago ang babae. Napakaganda pa rin nito kahit may lamlam sa dating makikislap nitong mga mata.Parang may kung anong kumurot sa puso ni Janus ng mapansin ang biglang lumambong na lungkot sa maamo nitong mukha pagtalikod ng mga kausap nito.‘Kung ganoon, hindi pa din siya nakaka move-on sa mga nangyari. How I wish my embrace is enough to comfort her gaya ng dati. Ngunit ngayon, palagay ko ay isa ako sa dahilan ng kalungkutan niya. I could not dare stand in front of her and show my disgustful face.’Iyon ang sinasabi ni Janus sa kanyang sarili.Malungkot na lang siyang napabuntong-hininga. Kay tagal niyang hinanap ang babae sa Singapore.Hindi siya noon sumuko hanggat may pera pa siyang panggastos. Pero ngayong ilang hakbang na lang ang agwat nila sa isa’
“Janus!”“Anna!”Bakas ang pagkagulat sa kanilang mga mukha. Hindi nila akalaing magtatagpo silang muli sa isang pambihirang pagkakataon. Nakatunghay lamang at nagmamasid din ang mag-inang Madera. Sila man ay nabigla rin sa mga pangyayari.Wala sa sariling biglang nahimas ni Anna ang umbok ng kanyang tiyan. Hindi na niya maitatago ang pagdadalang-tao at itanggi man niya ay sigurado siyang malalaman din ni Janus ang totoo.“Let me explain.” Iyon na lamang ang nasabi niya.“No need. May tatawagan lang muna ako.” Nakaturo pa sa pintong sagot ni Janus. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan nito bago tumalikod. Mula sa pinto’y bumaling uli ito kay Anna. “I’ll just be right outside. Don’t you dare leave this room.”Ikinabigla ni Anna ang may pagbabanta na tono ng pananalita ni Janus. It stirred something familiar yet unwelcoming inside of her. Ganun pa ma’y tumango na lamang siya. Pagkalabas ni Janus ay napahigit siya ng hiningang pinipigilan niya kanina pa. “Sit down, Anna. Her
“Tita Myra, please!” Halos ay magmakaawa na si Anna sa madrasta.Nakahinga lang siya ng maluwag nang bahagya itong tumango. Tanda na hindi pa rin ito kumbinsido sa plano niyang itago ang pagbubuntis niya kay Janus, ngunit minabuting intindihin na lamang ang kanyang desisyon.Niyakap na niya ang ngayon ay itinuturing na niyang ina. “Thank you, Tita! I know it’s hard to understand, pero buo na ang desisyon ko. Magpapakita lang uli ako kay Janus pagkapanganak ko. I just wanted to make sure na malusog na bata ang lalabas sa sinapupunan ko.”“Alright, I promise. Hindi ko sasabihan si Janus. Now, stop crying. Baka makasama pa sa baby.” Pinunasan nito ang luhang walang tigil sa pagdaloy mula sa mga mata ni Anna.“I am glad that you are here with me, Tita Myra. Napakabuti mo sa akin, like a real mother, kahit pa hindi naging maganda ang pagtrato ko sa iyo before. I am so sorry! Nagkamali ako sa pagkilala ko sa inyo.”Napaiyak bigla ang kanyang madrasta dahil sa tuwa. At last, tuluyan na silang
Anna stood idly by her brother’s hospital bed, looking totally flabbergasted to react. After a few seconds ay awtomatikong humawak sa kanyang tiyan ang dalawa niyang kamay. Napansin niya ang pagsunod ng paningin ni Janus at panlalaki ng mga mata nito nang makita ang umbok na iyon na hindi niya nagawang itago sa suot na jacket over her maternity dress. She’s nine months pregnant. She’s bound to give birth any moment now. May manaka-nakang cramping na siyang nararamdaman this past few days. Iyon ang bagay na sinusubukan niyang itago kay Janus. She got pregnant after their steamy one-night stand! Katulad nito ay hindi niya rin na-anticipate na mangyayari ang bagay na ito. They did it for one night, well to be precise, a day and a night without using protection. Nawala sa isip niya. That’s it! They missed each other so much that they care less for such a menial thing called ‘condom’.
Almost 200M pesos ang napanalunan ni Janus sa grand lotto. Tamang-tama iyon para sa plinaplano niyang resort-hotel na ipapatayo niya doon banda sa Norte.Noong unang linggo matapos nang masinsinan nilang kasunduan ni Anna, bumalik siya ng Davao City para sunduin ang madrasta at nakababatang kapatid ni Anna.He feel it in his heart na responsibilidad na niya ang mag-ina buhat nang mamatay si Mr. Madera. Sila na ang itinuturing niyang pamilya.Nagtungo siya roon bitbit ang magandang balita tungkol sa pagkapanalo ng lotto number combination na parang naiwang pamana ng tatay ni Anna.Nais niya ring balikatin ang mga bayarin sa dating kaso ng padre de pamilya sa mga pinagkakautangan nito.Bagamat nabigong maabutan ang mag-ina ay laking tuwa niya ng tumawag si Mrs. Madera.Masayang-masaya ito sa pagkapanalo nila ni Anna. At higit siyang napanatag dahil sinundo pala ito ni Anna.Magkakasama na silang t
Napakadali para kay Janus na ipakita at iparamdam kay Anna kung gaano niya ito kamahal. He doesn’t shy away kahit pa magmukha siyang t*ng* at katawa-tawa sa mata ng ibang tao.Holding her in his tight and warm embrace while confessing how much he loves her sa kabila ng lahat ng ginawa niyang pasakit rito, Anna could only held her breath in.Pakiramdam niya ay hindi siya karapat-dapat sa pagmamahal na iyon. Hindi niya mapilit ang sariling paniwalaan na magiging maayos para sa kanila ang lahat.Not with her. Janus deserves better.May tumikhim sa kanilang likuran at namula ang mga pisngi ni Anna sa hiya ng makita ang ilang empleyado ng PCSO na nakamasid sa kanila. Nagpumilit siyang kumawala kay Janus.“Ready na ang prize mo, Ms. Madera. Care to follow me sa opisina ko?!” Pormal ang pagkakasabing iyon ni Mr. Falsario kaya naman walang imik na sumunod si Anna rito.She could feel Janus’ burning stares behind
“What? I’ve won?” Gulantang na sigaw ni Anna habang hawak sa kabilang kamay ang tiket ng lotto at sa kabila ay ang cellphone niya kung saan naka-display sa screen ang lotto number combination na nanalo ng grand prize noong isang araw.Palipat-lipat ang tingin niya at hindi makapaniwala sa nakikita. Hindi niya ito inakala!That day na iniwan niya si Janus sa kanyang apartment sa bayan ng Magdalena ay sobrang desperado niyang makaalis at magpakalayo-layo. During her departure ay naalala niya ang huling habilin ng kanyang amang namayapa na tayaan ang lotto numbers sa sulat nito.It was just her being a righteous daughter for once, obligingly fulfilling her father’s death wish. Ni sa hinagap ay hindi niya inakalang tatama siya sa lotto.She have forgotten about it completely the moment na itinago niya ito sa kanyang wallet. Kanina na lang niya uli ito napansin nang naglilinis siya ng mga kalat sa kanyang bag
“But we can’t. Kahit pa magkunwari tayo, o kahit subukan pa nating ibaon sa limot ang lahat, hindi natin maitatanggi ang mga pagkakamali. Hindi natin matatalikuran ang nakaraan, Janus.”“But we can still choose to be together.”“No. Wala nang future para sa atin. We can’t be happy the way we were, Janus. I am now broken, wretched, and my life is a mess. Hindi na ako ang babaeng una mong nakilala.” Umiiyak na pag-amin ni Anna.Tumayo siya at lumakad na palayo. Agad na sumunod sa kanya si Janus.“Nothing happened, Anna. I was there. Mula nang mamatay ang daddy mo, nasa tabi mo na ako. Hindi lang ako nagpapakita dahil nahihiya ako. I was wrong to let you go. At nagsisisi akong ipinaramdam ko sa iyo na sinisisi kita. It wasn’t in my intention at all,” humihingal si Janus sa pagpapaliwanag sa ngayon ay yakap na niyang si Anna, “nandoon ako nang pagtangkaan ka ni
They missed each other so much!Halos ay mapugto na ang mga hininga nila sa hindi matapos-tapos na halikan.Everything else matters no more.Maghapon at buong magdamag nilang muling ipinadama ang pagmamahal sa isa’t-isa.Nagising si Anna sa init ng araw na tumatama sa kanyang balat sa bandang balikat. Tumatagos ang sinag mula sa salaming bintana na hindi niya namalayang nakabukas ang kurtina kagabi.‘Oh my God! Somebody might have seen us with that open view.’ Namumula ang mukha niyang bulong sa sarili.Napatakip siya ng kumot at binalot ang sarili. Sa tabi niya ay ang himbing pa ring si Janus.‘Ah, mabuti na lang pala at hindi namin nabuksan ang ilaw.’Bahagyang napangiti si Anna nang maalala ang mainit na pinagsaluhan nila ni Janus. Kahit noong nagsasama pa sila ay hindi nila nagawa ang mga bagay na nagawa nila kagabi.Iba’t ibang posisyon. Walang tigil na
Natulala si Anna.‘How did this happen? Lumayo na ako para hindi na muling makita si Janus, but why is Tita Myra telling me casually na si Janus ang nagligtas sa akin kagabi?’Gulong gulo ang isip ni Anna. Mas may takot siyang nararamdaman ngayon kesa sa pangamba niya nang magbago ng pakikiharap sa kanya si Jerome.No. Not yet. Hindi pa siya handa na makaharap ito. Wala siyang mukhang maihaharap sa lalaking nagmahal ng lubos sa kanya ngunit nagawa niyang talikuran dahil lamang sa maliit na tampuhan.At nadisgrasya siya dahil sa maling desisyon na iyon sa kanyang buhay. Nakulong siya nang walang kalaban-laban.Now, kung kailan niya inakalang magiging maayos na uli siya ay sa ganitong sitwasyon pa siya makikitang muli ni Janus. At lalo lang siyang napapahiya sa sarili dahil nagawa niyang isiping pwede niyang matutunang mahalin si Jerome.Ang lalaking iyon! Napakagaling umarte! Sa isip ni Anna ay nai-imagine niyang sin