Xyrica’s POV:
After eating our breakfast, Michiaki decided to talk to miss Ludwig about finding Joy. Macey, Ami, and Monique were so glad that Michiaki thought of an idea where all of us are getting involved in looking for Joy. I bet Michiaki didn’t want to see dean Steinfeld go ballistic in all of us.
After they were sure that everybody finished eating breakfast, they informed everyone that today would be about finding Joy. We’re going to pair with our roommates. And, that means I get to be stuck with my talkative roommates. It might not be a big deal but, I was trying to avoid them.
Each group has its specific place to look for Joy. We have until six in the evening to find her, and we should be back before seven o’clock. Miss Ludwig will call dean Steinfeld and, she will immediately contact the police if we can’t find Joy today.
Bago mag
Xyrica’s POV:All of us got no luck at all. Bumalik kaming lahat sa hotel na walang magandang balita na dala at pagod na pagod. Lumagpas ng alas sais ng gabi bago nakabalik ang lahat at ang huling nakabalik sa hotel ay ang grupo nina miss Ludwig.Pagkatapos mag-usap nina Michiaki at miss Ludwig kung ano ang susunod na gagawin ay tinawagan na ni miss Ludwig si dean Steinfeld. Pinaalam niya rito ang nangyari at galit na galit si dean Steinfeld tapos nagsisisigaw sa kabilang linya. Narinig namin ang buong pag-uusap nina miss Ludwig at dean Steinfeld kasi naka-loudspeaker ito.Mga masasakit na salita ang sinabi ni dean Steinfeld kay miss Ludwig. Dismayado raw siya kay miss Ludwig, tapos wala raw itong kwenta. Si miss Ludwig pa naman daw sana ang responsable sa grupo namin habang nandito kami sa Italy. Hindi niya na raw aasahan si miss Ludwig sa mga ganitong bagay.Hindi na su
Xyrica’s POV:I put my phone into silent mode after my friends called. I didn’t want them to bother me anymore kasi sinusulit ko ang oras na mag-isa lang ako. I want to take this moment to think about myself, my plan, and the challenges ahead of me.Kaso pabida ang mga kaibigan ko at pati ang ‘me-time’ ko ay iniistorbo nila. Hindi naman ako isang damsel in distress na kailangan ng mga knight in shining armor. I can both the princess and the knight because that’s what I like. Some might call me crazy because I believe I can be both but, I’m not going to apologize to them.Ilang minuto akong naghintay at dumating na ang order ko. Pagkatapos akong iwan ng staff ay hindi na ako nag-atubiling kainin ito. Finally, food other than steak for dinner. Nasa pagkain ko lang ang buong atensyon ko kasi masarap talaga ito. Hindi rin ako nagkamaling piliin ang lugar na ito kahit hindi ito ang
Xyrica’s POV:Joy and I talked about random things while we were having dinner. It is the first time we’ve had a deep conversation about life, school, and random things we can think of at the moment. I can’t believe we have much in common when it comes to likes and dislikes. She’s like a twin I never had… like she’s the female version of Michiaki.“I can’t believe my friends would play search and rescue just for me,”sabi ni Joy noong napag-usapan namin ang nangyari noong umalis siya sa hotel.“I know that your friends can be too much sometimes. Even I can say so, kahit maikli pa lang ang panahon na nakasama ko kayo. Pero alam ko rin sa sarili kong nag-aalala sila sa ‘yo kasi mahal ka nila bilang kaibigan at kapatid. Kaming lahat, actually. Kahit gumala man kami ay hindi ka pa rin namin nakalimutang han
Xyrica’s POV:Pagkalipas ng dalawang oras ay bumalik na kaming dalawa ni Joy sa hotel. Habang naglalakad kami ay tinignan ko ang cellphone ko na maraming notifications galing sa mga kaibigan ko. Hindi ko akalaing uulanan nila ako ng tawag at text kahit sinabi ko na sa kanila na huwag ako istorbohin. Mabuti nalang talaga at naka-silent mode ang cellphone ko dahil kung hindi ay baka sinira na nila ang gabi naming dalawa ni Joy.Ibabalik ko na sana ang cellphone ko sa bag kaso tinawagan ako ni Cyborg. Pinahinto ko muna si Joy sa paglalakad at sinagot ko na ang tawag.“Where are you?”Tanong ni Michiaki. Boses niya kasi ang narinig ko pagkasagot ko sa tawag.“Hindi ba’t sinabi ko na sa inyo na huwag akong istorbohin? Ilang oras lang naman akong nawala tapos para na kayong naghahanap ng nanay sa ginagawa ninyo ngayon,&rdquo
Xyrica’s POV:Pagkauwi namin sa Pilipinas ay kaagad na pinatawag si miss Ludwig sa opisina ni dean Steinfeld. Hindi man lang kami pinagpahinga muna ni dean Steinfeld kahit alam niyang pagod kaming lahat galing sa byahe. Sinamahan ni Joy si miss Ludwig para siguro tulungan itong magpaliwanag sa nangyari.Inaasahan siguro ni Joy na kapag siya ang magpapaliwanang ay mapapawalang sala si miss Ludwig. Sa tingin ko ay hindi ito mangyayari kasi si miss Ludwig ang in-charge sa aming lahat. Besides being the student council president, she was the one who chose where were celebrating the victory party… kaya siya talaga ang magpagbubuntungan ng sermon.Nasa labas kami ng opisina ni dean Steinfeld habang ‘yung iba ay nagpapahinga sa kani-kanilang kwarto. Pinilit lang naman ako nina Cyborg na sumama kahit gusto kong magpahinga. Gusto kasi nilang ipakita ko raw kay miss Ludwig na sinusupurtaha
Xyrica’s POV:Finally, everything is back to normal. We’re back to participating in the class, going to the cafeteria with our friends, and simply being students. Cyborg and I will be continuing our investigations because we’ve wasted a week due to the victory party. We can’t waste another day just because something is going on.My relationship with Allen had gotten better over time since he came up to me and apologized. I wouldn’t hold a grudge towards my friend as long as he got to realize his mistake. However, Joy’s relationship with her father hasn’t been restored. We can’t even step up for the both of them because it’s not our business to deal with but, her friendship with her friends is stronger than ever.Joy’s dad is even stubborn enough to make up with his daughter that he had to cut off Joy’s credit cards. Fortunately, her
Xyrica’s POV:Nasa Angelica Tree Building ako ngayon at kasama si Cyborg. Ipinagpatuloy kasi namin ang paghahanap ng impormasyon na makakatulong sa amin. Ilang buwan na kaming na-stuck dito sa Angelica Tree Building at hindi man lang namin nakikita ang pag-unlad ng sitwasyon namin.Hindi ko alam kung ilang buwan pa ulit kaming mananatili rito sa Angelica Tree Building kasi palagi nalang may activities na nagaganap. Sa tuwing may activities ay humihinto kami sa pagpunta rito at inuuna ang activities. It’s stalling our time to search the building’s office.“Have you found anything new or interesting? Ilang buwan na tayong nandito sa Gangster Academy pero wala pa ring progress sa case natin. Na-witness na natin ang problema ng iba pero ‘yung sa atin ay hindi pa nakakalahati kahit impormasyon lang sana ‘yung punterya natin,”sabi ko kay Cy
Xyrica’s POV:After fifteen minutes of searching in Cyborg’s room, the three of us found five listening devices hidden under the bed, in the top of a closet, and inside the bathroom. While we were searching, we talked about random things. To make sure that the one who was trying to spy on us wouldn’t have an idea that we were into him.Cyborg destroyed the devices all at once. We showed the broken pieces to miss Ludwig, whose face couldn’t believe what she had witnessed.“How… how did this happen? Why is this happening? Do you know who’s trying to spy on you?”
Celeste Maekawa Crimson’s POV:I felt an immediate rage surging from the pit of my stomach while watching Lucas with handcuffs entering from the other side of the glass. The perpetrator who wrecked the family I once desired is sitting across from me. I never thought that this day would come.“Mayroon lamang kayong labinlimang minuto para makapag-usap,” paalala ng pulis na kasama ni Lucas. Pagkatapos ay iniwan niya na kaming dalawa upang makapag-usap.“Is this one of Xyrica’s tricks to fool me again? Sa tingin ba ninyo’y mauuto ninyo ako sa pangalawang beses?” Lucas asked while smirking. Even after all this time, his smugness never faded.“Xyrica has done her job, Lucas. So tell me, why would my daughter waste her talent for the second time on a pitiful person like you?” I nonchalantly asked as I kept giving him unsympathetic looks. “My daughter must’ve done her best to fool you, knowing you’re on your toes this time. Anyway, hindi ako naparito upang makipagkumustahan sa ‘yo…”“Narito
Xyrica’s POV:Pagkatapos namin makita ang mga senyales na magigising si mama ay kaagad namin siyang dinala sa hospital. Dahil sa nangyari ay hindi na ulit bumalik sa opisina sina tito Leo at nurse Dawn.Mabuti na lang talaga at may kasama ako rito sa bahay… maliban sa nurse na pumalit kay nurse Dawn sa pag-aalaga kay mama. Hindi ko siguro alam kung ano ang gagawin ko kay mama kung ako lang mag-isa.Narinig siguro ng Panginoon ang mga panalangin namin kasi naging maayos na ‘yung sitwasyon ni mama. Walang anumang komplikasyon ang nakita sa lahat ng test na binigay ng doktor. May mga tests nga na hindi na sana kailangan, kaso iyon ‘yung gusto ng mga magulang ni Michiaki. Wala naman kaming magawa kundi sundin ang gusto nila kasi alam kong para rin naman ang lahat sa ikakabuti niya.Pagkatapos ma-discharge ipinagpatuloy niya ang physical therapy na pinag-uutos ng doktor sa kanya. Ako ‘yung sumasama kay mama sa clinic habang ginagawa naman nina Joy at nurse Dawn ang mga gawain nila. Minsan
Xyrica’s POV:Pagkatapos ng tatlong linggong paghihintay ay nahatulan na rin si dean Steinfeld sa lahat ng masasamang nagawa niya sa pamilya namin, pati na rin sa kapatid ni Miss Ludwig. Habambuhay na pagkakakulong ang naging hatol ng hukom para sa kanya at bawal din siyang magpiyansa. Hindi ito ang gusto kong ending para kay dean Steinfeld, pero pinili ko ‘yung daan kung saan ay kailanman hindi ako matutulad sa kanya.Mabilis na kumalat ang balita sa paaralan tungkol kay dean Steinfeld dahil sa tulong nina Michiaki. Nalaman ko ring awtomatikong natanggal na nila si dean Steinfeld sa trabaho. Ito na rin ang pagkakataon na titigilan ko na ang pagtawag kay Lucas Steinfeld ng ‘dean’… kasi sa totoo lang, hindi naman siya karapat-dapat na tawaging dean.Sa kabila nang lahat ay nagpapasalamat pa rin kami ng mga kapatid ko kasi naging maayos naman ang proseso. Naging witness kami ng mga kapatid ko laban kay Lucas Steinfeld at kasama namin doon sina miss Ludwig at Allen.Para naman sa naging
Allen’s POV:Hindi ko alam kung ano ang ginawa ni dean Steinfeld upang matagumpay na nailabas sa hospital ang pain na ginawa nina Xyrica para sa kanya. Matapos ko kasing bigyan ng babala sina Xyrica at Dawn ay hindi na ako umalis pa sa tabi ni dean Steinfeld. Dahil dito ay napag-utusan niya akong maghintay sa kotse habang siya naman ‘yung papasok sa loob.Wala namang sinabi si dean Steinfeld kung ano ang paraan na gagamitin niya. Hindi man lang siya nagdalawang-isip sa ginawa niya kahit alam niyang maraming CCTV sa loob ng hospital. Nagtaka na lang ako noong nakalabas siya sa emergency exit, tapos buhat niya na ‘yung pain sa bisig niya.Tinulungan ko siyang buksan ang pinto ng sasakyan, at nag-alok akong tulungan siya. Kaso hindi siya pumayag kaya bumalik na lang ako sa loob ng kotse at umupo sa driver’s seat. Naisip ko kasi na baka gusto niya munang makasama ‘yung pain habang natutulog.“Drive fast, but safely. Ayaw kong madisgrasya tayo… lalo na’t kasama natin si Celeste,” utos sa a
Xyrica’s POV:Lumabas ako para tawagan sina Michiaki at ipaalam ang tungkol sa babala na binigay sa amin ni Allen. Gusto ko ring sabihin sa kanya na kung maaari ay lumabas na ‘yung iba sa kuwarto, at magpaiwan lang ‘yung dalawa sa kanila. Kaso ilang beses kong sinubukang tawagan si Michiaki, pero hindi pa rin siya sumsagot. Malapit na akong mainis sa kanya. Ang ginawa ko na lang ay tinawagan ko si Yuan. Mabuti na lang at sinagot niya kaagad ‘yung tawag ko.“Hello, Xyrica? Bakit ka napatawag?” Tanong sa akin ni Yuan.Huminga ako ng malalim para mawala ‘yung inis na nabuo dahil kay Michiaki. At saka ako nagtanong kay Yuan, “Yuan, where is Michiaki? I’ve calling him for ages, but he kept ignoring my calls. Malapit na akong mainis sa kanya. Alam niya ba na may importante sana akong sasabihin sa inyo?”“Ah, si Michiaki ba? Umalis siya rito sa hospital kasi siya ‘yung napag-utusan na bumili ng pagkain. Sa katunayan ay kasama niya nga si JL ngayon e,” sagot ni Yuan. “Naiwan niya rito ‘yung c
Xyrica’s POV:Ipinagtapat ko kaagad kay nurse Dawn ang tungkol sa DNA test na ginawa ni Joy, matapos niya akong bigyan ng pahintulot. Kaagad naman akong pinagsabihan ni nurse Dawn na pabalikin si Joy sa bahay ni tito Leo para silang dalawa naman daw ang mag-usap. Pero bago ang lahat ng iyan ay ilang minuto rin naming kinausap si Joy para lang hindi niya kamuhian ‘yung sarili niya.Malaki kasi ang naging epekto ng realidad sa emosyonal na estado ni Joy. Pakiramdam niya raw ay parang hindi na siya nilulubayan ng masasamang balita. Hindi pa nga raw natatapos ang isang balita ay may susunod naman… mas malala pa kaysa sa una. Wala kaming masabi sa parteng iyon kasi totoo naman ang sinasabi niya. Hindi naman kami Diyos para baguhin ang mga kapalaran namin.Pinaalala ko na lang sa kanya na may pamilya siya na gusto siyang kilalanin. Alam kong hindi sapat ang sinabi ko para gumaan ‘yung pakiramdam niya, pero pumayag naman siyang makipagkita kay nurse Dawn. May kondisyon nga lang siya… ayaw ni
Xyrica’s POV:Nasa bahay na ako ni Spencer, kasama sina Cyborg at Kris, nang nakatanggap ako ng tawag mula kay Aris. Bago kasi sila umalis ng bahay noon ay nag-iwan sila ng personal card na naglalaman ng mga cellphone number nila. Kaya noong binigay sa akin ni nurse Dawn ‘yung cellphone niya ay tinawagan ko sila upang malaman nila na may cellphone na ulit ako. Bumili na lang si nurse Dawn ng bago kasi wala naman talaga sa isip kong magka-cellphone ulit.“Hindi ka pa ba papasok, Xyrica?” Tanong sa akin ni Spencer matapos pumasok nina Cyborg at Kris sa loob.I raised my hand so he would know I’m telling him to wait. Then I replied, “Sandali lang, Spencer. Sasagutin ko muna itong tawag… baka kasi importante e. Susunod na lang ako sa inyo sa loob kapag natapos ako. Ayos lang ba?”Tumango si Spencer, at iniwan ako sa labas ng bahay nila. Mabuti na lang at hindi masyadong mainit dito sa labas… makakaya kong makipag-usap kay Aris ng ilang minuto. Hindi na ako nag-atubiling sagutin ang tawag
Xyrica’s POV:Nagawang tapusin nina Michiaki ang proyekto nang limang araw sa tulong nina miss Ludwig at ng mga kaibigan niya, pati na rin sa tulong ni tito Leo. Wala silang kinuhang eksperto para tumulong sa kanila kasi sila lang mismo ang nagtulungan sa isa’t isa.Si Van, bilang top one sa Gangster Academy, ay ipinakita niya ang kakayahan niya sa pag-imbento. Sa wakas at may pakinabang na rin ang talento niya laban kay dean Steinfeld. Noong huli kasing nagpakitang gilas siya ay nahuli kami ng mga tauhan ni dean Steinfeld. Kahit na nagtulungan silang lahat ay mas marami pa rin ang nagawa nila ni Alver. ‘Yung iba sa mga kasama nila ay naghihintay lang kapag may utos ang dalawa sa kanila.Dalawang Combat Angels ang nagbagong -anyo. Kung hindi dahil sa Akinomo Phoenix Gang at ni Cyborg… ay baka wala kaming Combat Angels na nagamit. Sila kasi ang gumawa ng paraan upang mailabas ang dalawang Combat Angels na hindi nalalaman ng mga tao. Hindi ko alam kung anong paraan ang ginawa nila, bast
Xyrica’s POV:Naabutan ko si Cyborg na nakatayo malapit sa bintana, at para bang may malalim na iniisip. Ilang beses ko siyang tinawag, pero napansin niya lang ako noong kinalabit ko na siya sa balikat. Kaagad naman siyang bumalik sa pagkaka-upo, at hinihintay akong magsalita.“Parang mas malalim pa yata ‘yung iniisip mo kaysa sa akin,” nagtatakang sabi ko sa kanya.“Pasensya ka na kung hindi ko kaagad narinig ‘yung unang beses na pagtawag mo sa akin, Xyrica. Kumusta nga pala ‘yung pakikipag-usap mo kay Allen? At maaari ko bang malaman kung ano ‘yung pinag-usapan ninyo?” Cyborg curiously asked.Natahimik ako ng ilang segundo kasi nagdadalawang-isip pa ako kung sasabihin ko ba kay Cyborg ang binabalak ko. Hindi pa naman kasi ako sigurado kung matutupad ba ‘yung plano ko at kung kailan. Marami-rami kasi ang mga bagay na dapat kong isaalang-alang bago iyon gawin.“How about we talk about something else? Something that would interest the both of us?” Sabi ko na lang sa kanya. Alam niya na