Xyrica’s POV:Ilang minuto pagkatapos naming magising ni miss Ludwig ay may narinig kaming ingay sa labas, tunog ng mga yapak at mga upuang ginalaw. Walang nagsalita kaya hindi namin alam kung babae o lalaki ba ang pumasok. Hindi ko rin alam kung kailan nila kami palalabasin dito, o kung may balak pa ba silang palabasin kami rito.“Dumistansya ka muna saglit, Xyrica. May gusto lang akong makita,” bulong sa akin ni miss Ludwig dahilan para lumayo ako sa pinto.She bent down all the way to lay flat on the floor because she wanted to know what was happening outside these four walls we were held captive. For a minute, I watched how she kept quiet while trying to grasp what was happening outside. Although I doubt she could see from those tight gaps between the floor and the door.Ilang saglit lang ay tumayo si miss Ludwig at saka ako lumapit sa kanya. “May nakita ka ba?” Bulong na tanong ko sa kanya at umupo ulit sa inupuan ko kanina.“May mga tao sa labas… sa tingin ko tatlong tao base sa
Joy Steinfeld’s POV:Hindi ko alam kung nasaan ‘yung taong tatawagan ko ngayon, pero hindi excuses ang gusto kong marinig sa kanya ngayon lalo na’t kailangan ko talaga ang impormasyong nakuha niya tungkol sa pasyente ni dad. Hindi ko aakalaing mas mapapaaga ang pagkikita namin ni dad dahil nasa kanya sina Xyrica at Van. Paano niya kaya nagawang dukutin ang dalawa?“Come on. Pick it up already,” I groaned as I waited for seconds to pass by. After the machine redirected me to voicemail, I called again just in case the phone was on silent mode. Then, after three seconds, the person I was dying to talk to answer.“What do you want?” Tanong niya sa akin pagkasagot niya sa tawag ko, pero masyadong mahina ‘yung boses niya. Para bang sinasadya niyang bumulong.“Nasaan ka ba? Narinig mo man lang ba kung ano ang nangyari kina Xyrica at Van?” Nagpapanic na tanong ko sa kanya, pero huminga ako ng malalim. Pinaalala ko sa sarili ko na kailangan kong kumalma kasi hindi nakakatulong ang pagpapanic.
Xyrica’s POV:Lumabas si dean Steinfeld pagkatapos makausap si Joy sa telepono, at iniwan kami sa kamay ng mga Combat Angels. Pareho kaming may tape sa bibig ni miss Ludwig kasi ayaw raw marinig ni dean Steinfeld ang anumang sasabihin namin. Wala naman kaming magawa kundi ang maghintay sa pagbabalik niya, at sa oras na makita namin si Joy. Mukhang desidido naman siyang sundin ang sinasabi ni dean Steinfeld… para lang sa amin.Ilang minuto lang ay bumalik si dean Steinfeld, pero panay ang pag-iingay ko para matanggal ‘yung nakatali sa bibig ko. Hindi na siguro siya nakatiis at siya na mismo ang nagtanggal.“What do you want? Bakit ka ba nag-iingay?” Naiinis na tanong ni dean Steinfeld sa akin.“I need to pee! You’ve held us captive for hours, dean Steinfeld. Kanina ko pa pinipigilan ang urge para umihi kaya please lang… kailangan kong magpunta sa banyo kayo ayaw kong makaihi rito ngayon na,” sagot ko sa tanong niya habang nakatitig sa mga mata niya. Ito lang ‘yung paraan para maisip ni
Xyrica’s POV:Hindi na kami kinausap ni Allen matapos akong pagsabihan ni miss Ludwig. Okay lang sa akin na tahimik kami kasi wala rin naman akong maisip na puwedeng sabihin kay Allen. Nabigla pa rin kasi ako na isa pala siya sa mga tauhan ni dean Steinfeld. Hindi ko akalaing muntikan ko ng sabihin sa kanya ang plano namin… paano na lang kung sinabi niya kay dean Steinfeld ang plano? Edi mawawasak kaagad ‘yung gusto kong mangyari kahit hindi pa kami nagsisimula.Ilang minuto kaming nanahimik, hanggang sa pumasok ulit si dean Steinfeld sa silid. Nabigla naman siya sa nakikita niya… akala niya siguro ay magsisigawan kami ni Allen dahil sa nangyari. Pero hindi naman siya nagbigay ng kumento, at kinausap na lang si Allen.“Ano ang ginawa mo sa kanila at natahimik sila? Alam mo bang kanina pa ako naiirita sa mga boses nila kaya kinailangan kong takpan ang mga bibig nila?” Natatawang sabi ni dean Steinfeld kahit wala naman talagang nakakatawa sa sinabi niya.Gusto ko na lang tumayo sa kinau
Xyrica’s POV:Hindi man lang nasagot ni Allen ‘yung tanong ko kasi puwersahang pumasok si dean Steinfeld sa silid, at kaagad na pinagalitan si Allen. Para namang walang narinig si Allen kasi umupo lang siya sa upuang ginamit ni dean Steinfeld kanina at pinikit ang mga mata. Hindi ko akalaing magagawa ni Allen na tratuhin ng ganito si dean Steinfeld… sa pagkakaalala ko kasi ay malaki ang respeto niya rito noong nasa Gangster Academy kami. Gawa-gawa lang ba ang lahat ng iyon?“What the hell were you talking behind my back?” Singhal ni dean Steinfeld kay Allen, pero hindi ito sumagot.“Bakit nga ulit kami narito?” Tanong ni miss Ludwig. Alam kong gusto niya lang palitan ang paksa kasi nakakairita pakinggan ang boses ni dean Steinfeld.“Nandito tayo kasi nahuli niya tayong nag-eespiya sa kanya. Ang kapalit nito ay matutulungan natin siyang pabalikin si Joy sa puder niya. Tama ba ako, dean Steinfeld?” Matapos sumagot kay miss Ludwig ay tinignan ko si dean Steinfeld.Mukhang hindi niya yata
Xyrica’s POV:“Sa totoo lang ay hindi ko kilala ang babaeng nabanggit mo, Joy. Siguro importante ang taong iyon sa inyo, pero hindi siya importante para sa akin. Kung matagal na panahon na ang lumipas matapos ang insidenteng nabanggit ninyo ay nararapat lang itong kalimutan. Bakit pa ba tayo mananatili sa nakaraan kung may marami pa tayong puwedeng gawin ngayon?” Mahinahong sagot ni dean Steinfeld.I’m sure Dean Steinfeld felt cornered by Joy and Miss Ludwig’s questions. He didn’t even blink, but instead, he managed to present himself elegantly and answered without flaws. I was disgusted by how dean Steinfeld showed the innocent card to all of us as if we did not know what he had done.“Screw you, dean Steinfeld! How could you forget my sister and her name? You’re the reason why she died. Vanny died because of that stupid Survival Game that Gangster Academy created,” galit na sagot ni miss Ludwig kay dean Steinfeld. Nakatitig din siya rito ng masama.Dean Steinfeld shrugged. Then he r
Xyrica’s POV: I watched them as the drama began to unfold. The atmosphere was so messy that I had to distance myself because the yelling irritated me. It could have been nice if I was the one yelling at them, but hearing them yell is a different story. I’ve seen miss Ludwig getting angry before, but never like what she was showing right now. She’s fuming with anger that it makes her tears fall. I can sense that it’s a different level of anger. Joy had to step up to calm her friend down because I told her so. I didn’t want things to end up being horrible just because I hadn’t talked to dean Steinfeld. It’s not that I’m against miss Ludwig beating dean Steinfeld. I only want to hear dean Steinfeld’s answers regarding my questions— then miss Ludwig can do whatever she wants with him, only if his daughter would agree. “I know my apology won’t bring Vanny back, but I’m really sorry for what my dad did. And, I’m really sorry you have to go through grief again. Siguro hindi rin ako ang gus
Xyrica’s POV:Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa kay dean Steinfeld kasi gusto ko na rin namang umuwi. Gusto kong makatulig ng maayos— pero bago iyan, gusto ko munang kumain at uminom ng tubig. Hindi ko naman iyon magagawa habang kasama namin si dean Steinfeld.“Kilala mo ba kung sino si Leo Steinfeld?” Tanong ko kay dean Steinfeld dahilan para mas magulat pa ito. “Hindi mo siguro akalaing makikilala ko ang taong iyan, ano? Kasi hindi naman masyadong popular si tito Leo kung ikukumpara sa ‘yo. Pero gusto ko lang sabihin sa ‘yo na nag-usap na kaming dalawa. Alam mo ba ang mga bagay na nasabi niya sa akin tungkol sa ‘yo, dean Steinfeld?”“Wait. Tito Leo? Is that how you call him?” Dean Steinfeld asked as his face was painted with disgusted expression. “Wala akong alam tungkol sa pinag-usapan ninyong dalawa, at wala rin akong pakialam. I can’t believe that pathetic piece of—”“I also met the one you’re cursing at, dad. I can say he’s more gentle and kind than you are in terms of dealing ki