I woke up feeling dizzy. As if someone mixed my brain inside my head. It hurts to the point that it affects my whole body.
Ganito ba ang pakiramdam ng malapit nang mamatay?
"Sana lang talaga ay nagustuhan ni Pisces ang munting regalo ko. Bahay para sa kanila ni Sophia."
Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at ang tumambad sa akin ay ang nakakalokong ngisi ni Miss Crimson.
Tiim-bagang kong nilingon si Miss Crimson.
"Hi!" I heard a familiar voice. I turned to the far corner. The door opened. Iniluwa nito si Kira na abot tenga ang ngiti.
I couldn't process all of it. Of course, Collier!
I'm dreaming."Ate, naaalala mo ba ako?" He's trying to remove the strap that was entangled with me."Isaiah, what are you doing here?""I'm trying to save you." He tried hard to tone down his voice."Naka-lock 'yan."Lumingon ako sa head nurse. Mukha namang naintindihan na ni Isaiah 'yon.Kumaripas siya nang takbo patungo sa nurse. Kinabahan pa ako dahil baka palabasin siya. Hindi ko alam na pwede pala ang mga bata rito. Naalala kong ngayon pala ang araw na pwedeng magsama ng mga bata sa trabaho. It is an occassion dedicated for children.
"Wala! Wala akong inuutos na kahit anong ganyan! Nasalisihan kayo! Sino ang lalaki? Kilala mo ba? Nasaan na sila ngayon?!""Hindi ko alam, Crimson!" sigaw pabalik ng nurse. "Hindi pa ba sapat ang nakuha mong dugo sa kanya? Kailangan ba ay lahat talaga? Hindi ba pwedeng i-extract mo na lang ang dugo niya? You already got what you want, Crimson!""Shut up and do my orders! You don't know what you are saying, Lee. Bawat patak ng dugo ng babaeng iyon, limpak limpak na salapi ang kapalit. Para sa organisasyon ang ginagawa ko, naiintindihan mo? They will promote me once na magawa ko ng successful ang isang ito.""Well, I'm really sorry, Crimson. I am a nurse at hindi 'yan kasama sa sinumpaang tungkulin ko. We save lives, not kill."
Binuksan niya ang flashlight na hawak niya kaya nakita ko ang mala-anghel niyang mukha. Anghel na nahulog mula sa langit. "I didn't." "You did. Miss Crimson said. That's why they knew about the zombie antibodies. That's why our lives is at stake. That's why you had your free house from Miss Crimson. Para sa inyo ni Kira. Hindi ba? Sinira mo nang paulit-ulit..." Napahinto ako sa labis na sakit na nararamdaman ko dahil lang sa mga sinasabi ko. Wala na akong pakialam kung marinig ng squadmates ko ang bawat lihim na itinago ko mula sa kanila. They deserved to know more than Pisces. Kung alam ko lang. "ang tiwala ko... You broke my trust for you to be with Kira? For your engagement with her? For what? For money? It just hurts... Hurts so goddamn much." "They tol
"I don't want to risk you, Celine. Kung gagawin ko man iyan, ako na lang mag-isa." "Ano ka ba! Sandali lang naman 'yan. And for sure, Fascists won't think na doon ka pupunta knowing that the place is their territory. Reverse psychology? Parang ganoon." "Kahit na. Baka… may iba pang paraan." "Tingin ko ay ito na ang huli, Collier. Kung mayroon mang dapat tayong pag-alalahan, si Pisces at Nate iyon. Maaaring sumabak sila sa matinding laban, hindi kagaya natin." Ilang oras pa ang pamimilit ni Celine sa akin at sigurado talaga akong hindi ko siya gustong ipahamak. "A-are you sure with that, Celine?" hindi makapaniwalang tanong ni Nate. Napalunok pa si
Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ko 'yon napag-isipan. Ang iniisip ko lang ay maisaksak sa kanya ang antidote.Tila walang epekto ang antidote kay ate at bumalik din ang atensyon niya sa kinakain."Why not die after?" I heard a voice from behind. Dahan-dahan akong lumingon at nakita ko si Kira na nakangisi sa amin.Sa gilid niya ay dose-dosenang mga tauhan na naka full gear armor at mga baril na hawak nila.Nanlaki ang mga mata ko... Paano nila nalaman na nandito kami?"Maybe you're wondering, 'hoe, em, ji! How did she know that we're here?' Well, darling... You are just too predictable. I know you would save your sister. And now, you're maybe wondering
I didn't wait for the morning to come. I have so many things to do together with my best friend, Celine."We're going to do it real fast." I muttered enough for her to hear me."I trust you, Collier."Napahinto kami sa labas ng gate ng north wing. This will be hard.Mas lalo pa nga kaming nahirapan nang marinig ang pakikipag usap ng guard sa isa pang guard."Mayroong chance na bumalik dito si Collier Harrington. Dito ang household niya at baka bumalik siya rito. 'Wag mong pakakawalan. Alam mo ba kung magkano ang patong no'n sa ulo? Kalahating milyon! Kalahating milyong Vanta.""Gr
Celine is the jolly type of a girl. Just like me, she's easily driven by her emotions. She's always curious about something. Go with the flow, charming, pink, wonderland, dream, unicorns.I never saw her like this, ready to sacrifice her life just for my sake."Goddamn it, Celine. Just cut off my arm and save yourself. I fully understand."Umiling-iling siya habang patuloy na lumuluha."Hindi ko kayang saktan ka, Collier...""Oh, my! Am I watching some soap opera here? Do it now, Celine! Don't you want to save yourself?" Kira looked bored, para bang natatagalan na sa aming dalawa."I'm sorry,
"K-Kira... No... Please. I'll stay away from Pisces. He's all yours. Kill me if you wanted to but please don't... Don't kill Celine. I beg you." Putol-putol ang pagsasalita ko dahil sa matinding takot sa binabalak niya.Sandaling tumingin sa akin si Kira pero blangko na ang ekspresyon niya.Mula sa pagdapa ni Celine ay pinatihaya niya ito. Nanatili sa akin ang tingin ni Celine at pilit na inabot ako.Kira quickly stabbed Celine right in her chest using the knife. Celine's eyes widened with shock and it never went close.Celine stopped breathing.I felt like my world turned in slow motion. I suddenly remembered all of those good memories I had wi