Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ko 'yon napag-isipan. Ang iniisip ko lang ay maisaksak sa kanya ang antidote.
Tila walang epekto ang antidote kay ate at bumalik din ang atensyon niya sa kinakain.
"Why not die after?" I heard a voice from behind. Dahan-dahan akong lumingon at nakita ko si Kira na nakangisi sa amin.
Sa gilid niya ay dose-dosenang mga tauhan na naka full gear armor at mga baril na hawak nila.
Nanlaki ang mga mata ko... Paano nila nalaman na nandito kami?
"Maybe you're wondering, 'hoe, em, ji! How did she know that we're here?' Well, darling... You are just too predictable. I know you would save your sister. And now, you're maybe wondering
I didn't wait for the morning to come. I have so many things to do together with my best friend, Celine."We're going to do it real fast." I muttered enough for her to hear me."I trust you, Collier."Napahinto kami sa labas ng gate ng north wing. This will be hard.Mas lalo pa nga kaming nahirapan nang marinig ang pakikipag usap ng guard sa isa pang guard."Mayroong chance na bumalik dito si Collier Harrington. Dito ang household niya at baka bumalik siya rito. 'Wag mong pakakawalan. Alam mo ba kung magkano ang patong no'n sa ulo? Kalahating milyon! Kalahating milyong Vanta.""Gr
Celine is the jolly type of a girl. Just like me, she's easily driven by her emotions. She's always curious about something. Go with the flow, charming, pink, wonderland, dream, unicorns.I never saw her like this, ready to sacrifice her life just for my sake."Goddamn it, Celine. Just cut off my arm and save yourself. I fully understand."Umiling-iling siya habang patuloy na lumuluha."Hindi ko kayang saktan ka, Collier...""Oh, my! Am I watching some soap opera here? Do it now, Celine! Don't you want to save yourself?" Kira looked bored, para bang natatagalan na sa aming dalawa."I'm sorry,
"K-Kira... No... Please. I'll stay away from Pisces. He's all yours. Kill me if you wanted to but please don't... Don't kill Celine. I beg you." Putol-putol ang pagsasalita ko dahil sa matinding takot sa binabalak niya.Sandaling tumingin sa akin si Kira pero blangko na ang ekspresyon niya.Mula sa pagdapa ni Celine ay pinatihaya niya ito. Nanatili sa akin ang tingin ni Celine at pilit na inabot ako.Kira quickly stabbed Celine right in her chest using the knife. Celine's eyes widened with shock and it never went close.Celine stopped breathing.I felt like my world turned in slow motion. I suddenly remembered all of those good memories I had wi
They left me. They left me and I fully understand. I don't want to cause more pain but I know my goals. If it would cause the death of mine, I clearly understand. I will accept it wholeheartedly."I don't think I could forgive you, Collier." Cedrick then held the body of his deceased fiancé. Crimson blood dripped on the floor. "Do you still want to continue your insanely impossible plan?"A tear escaped my eye. It dropped right at my best friend's pool of blood. I gently nodded."Great. Mabuti para sa akin. Para hindi ko na makita ang taong naging dahilan ng pagkamatay ng pinakamamahal ko." This man in front of me despise me, one of the best man I've ever met. Kung ano man ang nararamdaman niya ay naiintindihan ko dahil kahit ako ay kinamumuhian ko ang sarili ko
"I'm sorry! I'm sorry!" sigaw ko na umalingawngaw sa apat na sulok ng kwarto. I felt my eyes blurred as I saw her eyes, screaming with pain and disappointment. "Hindi ko sinasadya, patawarin mo ako…"Napaluhod at napayuko ako sa sahig habang patuloy na tumatangis."Shhhh, it wasn't your fault, Collier… It was mine. Please, don't blame yourself. You have to think about your mission and focus on it… Don't look back on what happened years ago… Forget about me, my best friend.""What are you saying?!" Cedrick's voice roared. He's suddenly beside her. "She killed you! Our wedding, our future, our life! She ruined it all because of her bullshit responsibilities!—""Stop it, my love&hellip
Tumaas ang kilay ko dahil sa narinig."Are you serious?" Tiim-bagang ko siyang tiningnan. Ang mga kasama namin ay nanatiling tahimik, nananatili lang ang tingin sa amin.They treated us like their masters. Just like us, they want to end the dystopia. They want to stop this system. Just like us, they want to be free."I am. That's why we need to lie low for a little bit. We'll try to search for the spy and punish that person accordingly.""And what if we're caught earlier than expected?""Then we'll fight.""So what do you want to do? Lie low or find more recruits?"
I looked at myself in the mirror. Paano ako napunta sa ganitong sitwasyon? Iniayos ko ang salamin na nakasuot sa aking mata. Wala itong grado dahil malinaw naman ang mata ko. Just a disguise so that it would be harder for them to know me.Maraming mag-aaral ang paaralan na ito at sigurado namang hindi nila pagtutuunan ng pansin ang itsura ko na pwede nilang maihalintulad kay Collier Harrington.Even these retainers are really annoying since my teeth are in their right places. These fake acne and freckles look almost realistic. Those invisible tapes I used to have double eyelids are as irritating as this wig I'm currently wearing.Wala na nga yata talagang mag-aakala na ako si Collier Harrington. Sana lang talaga ay magtagumpay ako sa plano.
We're almost three thousand and my heart wants to leap outside my ribcage! Hindi ko inakalang kinaya naming mag-recruit ng higit sa isang libo! I doubted myself, I doubted Sacred, and I even doubted people who wanted a change."Did you know?" panimula ng masungit na guro habang nakataas ang isang kilay. "Na may bumubuo ng samahan sa loob ng paaralan? Hindi pa namin alam ang pinaplano nila pero meron talaga! Ano kaya ang gusto nilang gawin, 'no? They want to ruin their lives? Ang ilang taong paghihirap sa paaralang ito, gusto lang nilang sirain para sa pagbabagong hinahangad nila?"Umikot siya at inisa-isa kaming bigyan ng mga papel. Agad kong binasa kung ano ang nakasulat."Lahat kayo ay dapat na pumirma d'yan. Walang kahit isang blangkong iiwan. Naiintindihan niyo ba?