CHAPTER 18

Ipinarada ko sa tabi ang kotse. Hindi ko na talaga kinakaya. Tuluyan na akong napa hagulgol. Dumukdok sa manobela.

"Hey! Are you crying?? Asan ka? Pupuntahan kita!" Sigaw ni Ingrid sa kabilang line. Sinabi kong hindi na ako lalapit sa kanya pero ang sakit.

Kailangan ko ng kaibigan. Nang masasabihan. Siya lang ang nakaka kilala sa akin ng buo.

Siya lang ang pinag kakatiwalaan ko kaya hindi naman siguro masamang sa kanya ako maglabas ng sama ng loob ko sa mundo.

Hindi na ako nagdalawang isip pa at sinabi sa kanya kung saan niya ako makikita.

Muli kong pinaandar ang kotse matapos namin mag usap. Hindi ako agad bumalik ng Manila at tumigil para mag check in sa unang hotel na nakita ko.

"Two room, Miss." Sabi ko sa receptionist.

"Naku po. Isang kwarto na lang po meron kami. Ganitong month kasi punuan talaga." Paliwanag niya.

"How about two bedrooms, Miss?" Tumango ito matapos may chineck sa kaharap niyang computer.

"Good.. I'll take that." Matapos kong magbayad, kunin ang card key