[DARCY BOZZELLI]Sapo ko ang ulo ko ng magising ako. Naramdaman kong may mabigat na nakadagan sa akin kaya nagdilat ako ng mata ko. Laking gulat ko. "What the fuck!! Ingrid??!!" Bahagya itong gumalaw. Inalis ko na agad ang hita niya bago pa man niya magawa. Lalo akong nanlamig ng mapagtanto kong wala akong suot. At... At ganun din siya?? Fuck! Kasabay ng pagtayo ko ang paghila ko sa kumot para hindi ma expose ang katawan kong hu bad ngayon. "Ano ba Darz!!" Mabilis niyang kinuha ang unan para takpan ang sarili. "Ang sama mo!" Umalis siya ng kama, nagtungo ng banyo. Sinundan ko naman siya. "Ingrid! What did you do??" Hindi ako natutuwa sa mga oras na to. Wala akong maalala. Ang natatandaan ko lang lumabas kami para uminom after ko siyang sunduin kung saan siya muntik maligaw papunta rito. Hindi kami nagtagal dito sa hotel at iniwan lang ang gamit niya saka kami nagtungo sa bar. Naalala ko pang tawag ng tawag ang asawa ko. Patay na. Fuck! Hinanap ko ang phone ko. Nakailang misse
Nag impake agad ako ng mga gamit ko ng makabalik sa tinutuluyan ko. Uuwi na ako pero hindi sa Mansion na yun kung saan niya ko masusundan. TULALA akong nakatingin sa labas ng nasa byahe na ako. Tumulo nanaman ang luha ko. Hindi na ata mauubos tong bwisit na to. Mahapdi na ang mata ko pero ayaw pa din tumigil. Bakit ganun?? Tila mas masakit pa to sa naramdaman ko kay Lian. May sasakit pa pala. Akala ko ang nangyari sa amin ni Lian ang una at huling sakit na mararamdaman ko. Putang ina. Meron pa palang mas isasakit. "Miss okay ka lang?" Pinahid ko ang luha ko. Inayos ang sarili. "Yeah. Okay lang ako." Sagot ko ng may pilit na ngiti ng makaharap ako sa kanya. Binalik ko sa bintana ang tuon ko matapos. "Puso? About love ba yan?" Tanong uli ng babae. Ewan ko pero parang gusto kong maglabas sa kanya ng hina ing. "May asawa ka ba?" Imbis na sumagot. Ngumiti ito na papunta na ng pagtawa. "Bakit?" Nagtaka kasi ako. "We just got divorced. Kaya medyo natawa lang ako." Tumango na lang ako
TAPOS na kaming kumain at tahimik kaming lahat na andito sa sala. Magkatabi kami ni Axell habang si papa at mama nasa magka ibang sofa. "I-I'll go ahead na po.." Basag ni Axell sa katahimikan. Natauhan siguro dahil kanina ko pa tinatabig ang patagong paghawak niya sa kamay ko. "Bakit ka pa uuwi?" Tanong ni papa. "Dinalaw ko lang po talaga ang asawa ko. Maaga din po kasi ako bukas sa kumpanya." Paliwanag ng katabi ko. Tama yan. Galingan mo. Diyan ka expert. Magpanggap. "Naku.. Dito ka na matulog. Delikado na mag byahe ng ganitong oras, iha." Si mama naman ngayon. Haist. "Ma. Pa. Hayaan niyo na po siya. Hindi siya sanay sa maliit na bahay." Kahit ang laki naman nitong bahay pero walang wala pa din sa Mansion nila. "Ano ba yan, Audhrey. Asawa mo ang pinag uusapan dito. Umayos ka nga." Napanguso na lang ako. Kapag si mama na ang nagsalita wala na kong palag. Kay papa siguro mananalo pa ako. Paboritong anak kaya ako ni papa. Tumayo ako. "Aayusin ko lang po yung kwarto." Kahit wala
PAG GISING ko wala na sa tabi ko si Axell. Nirespeto niya ang desisyon kong bigyan ako ng sapat na panahon. Kasama na doon ang no lovemaking, no hugs and kisses. Kahit anong intimate moment. Any romantic gesture. Gusto ko hayaan lang muna niya ko. Matapos kong mag freshen up lumabas na ako ng kwarto at bumaba. Alam kong nakaalis na si Axell pero hindi ko maiwasang umasa na nasa sala lang siya o sa dining. "Kumain ka na, anak. Anong oras na." Napatingin ako sa wristwatch ko. Halos mag tanghalian na nga. So, brunch na to. "Magsabi ka nga ng totoo, anak. May problema ba kayo ng asawa mo?" Tanong ni mama. Kasalukuyan siyang naglilinis ng bahay. Jusko baka bumuka ang tahi niya. "Ma.. Tumigil ka nga kagagalaw. Hindi ka pa masyadong magaling." Sermon ko sa kanya. "Wag mong ibahin ang usapan. Isa pa lalo akong magkakasakit. Sabi naman ng Doctor ayos lang. Parang exercise ko na to. Wag lang magbuhat ng mabibigat." Tigas talaga ng ulo. Alam ko na kung kanino ako nag mana. "Hindi ka pa ba
"Why the sudden?" Nasa loob na kami ngayon ng kotse. Isang sabi lang niya iniwan ko ang lahat ng trabaho sa kumpanya at mabilis pa sa alas kwatrong nilipad ko ang kinaroroonan niya. I'm so head over heels in love with this amazing woman I have ever met in my entire life. "Is it not allowed to change my mind?" Iba talaga ang babaeng ito. Palaging nag iiwan ng katanungan sa isip ko, binabaliw niya ako. "Alright. Ikaw naman yan." Pinasadahan ko siya ng ngiti, pinisil sa hita bago bumalik sa daan ang atensyun ko. "What matters is your coming home." May galak sa pusong hayag ko. Hindi naman siya nagsalita. Walang bahid ng idea kung anong tumatakbo sa isipan niya. "Thank you, Love." Pahabol ko pa. "But it does not mean everything is in place, Axell." I know. Hindi pa niya ko totally napapatawad, and I understand where she comes from. Pumagitna ang katahimikan hanggang makarating kami. Pinagbuksan ko siya ng pinto, nilahad ko ang kamay ko pero binalewala niya lang. Tumikhim lang ako
[AUDHREY BOZZELLI] One month na ang nagdaan mula ng huling pagta-talik namin ni Axell. Hindi na yun nasundan pa kahit parang tila addiction na hinahanap hanap ng buong pagkatao ko ang mga haplos, yakap, init at halik niya. I miss everything about her pero tao lang ako. Hindi pa din mawaglit sa isipan ko ang mga detalye na maaring namagitan sa kanila ni Ingrid linta na yun. Kahit hindi ko actual na nakita na ginawa nila ang bagay na yun, madaming naglalaro sa utak ko. Sobrang sakit na maisip na na-angkin siya ng iba, na nagawa niyang gumalaw ng hindi ako. Walang kasing sakit yun para sa isang babae. I love her. That's crystal clear pero tao ako, hindi ako diyos na kayang iwaglit sa isang iglap ang lahat lahat. I may not be able to just give her up, but the pain still lingers on me like a leech. Hindi ko alam, hindi ko hawak kung kailan ako maghihilom. I need more time para maging maayos muli. Ang daming nangyari. Pakiramdam ko sobrang malas ko sa pag-ibig. Feeling ko palagi na la
"Where the hell have you been?!" Hindi pa man ako nakaka harap narinig ko na yun sa asawa ko. Banayad kong sinara ang pinto saka sinalubong ang madilim na mga tinging ipinupukol sa akin ni Dhrey. Lumapit ako sa kanya, akmang hahagkan siya pero mabilis niya akong sinalag. "Answer my fucking question, Darcy!" Whenever she's mad, she won't call me Axell—Napansin ko yun sa ilang araw na pabago bago ang pakitungo niya sakin. I totally understand. I know she's trying to feel better towards me, but the thing was my sin. She can't shrug that off her mind. And now I am adding something to that which is cracking me dangerously. I want to be honest fully, but how could I fucking do that if one word could be the end of us. "What?? Wala ka ba planong sagutin ako?!" Ramdam ko ang namumuong matinding galit sa kanya kaya mabilis akong nag isip ng mai dadahilan. "May emergency meet up ako with the clients, love. I'm sorry I didn't want to bother your peaceful sleep." I did my best not to sound
"We can get through this together, Love. Just please don't give up on me.." Napatikim akong kumapit sa pagkaka yapos niya sa akin. Paano mo naman isusuko ang taong ganito mo kamahal? Umayos siya at akmang hinahawi ang pisngi ko para humarap sa kanya. Ginawa ko naman. Pinaka titigan ko siya. "Ikaw ang mahal ko. Ikaw lang Audhrey. Nagsisisi ako. Maniwala ka sakin. God knows how much I regret what I did." Kinabig ko siya at siniil ng halik. Pumikit ang mga mata kong dinama ang lubos na pagmamahal ko sa kanya. Winaglit ko ang mga bagay na pumipigil sa aking damhin ang asawa ko. "Uhhmm.. Ahhmm.." Halos maubusan kami ng hininga sa pinag sasaluhan naming halik. Naramdaman ko ang pag pisil niya banda sa tagiliran ko. I miss this. Her touch. Her warm. Her presence. I love her damn so much. Muli niya akong niyakap ng maghiwalay ang mga labi namin para lumanghap ng hangin. Gumanti naman ako ng buong pagkasabik. Ipinatong ang mukha ko sa kanyang balikat. Damang dama ko ang katawan niya
Matagal din Ang panahong lumipas bago muling mapunta sa ganitong sitwasyun kaya Hindi na Siya magdadalawang isip pa. "I miss you so so bad.. Dhrey." Marahang dumampi Ang labi niya malapit sa labi ni Audhrey. Unay inaalayan ng mumunting halik Hanggang tumungo sa pangunahing sadya. Ang malambot nitong labi. "Ahmmm.. Hmmm.." Gumanti din si Audhrey. Nakikipag sabayan sa maingat na labi ni Darcy. Ramdam na ramdam nito Ang kakaibang ligaya na dulot ng palitan nila ng halik. Nanggigigil Ang mga kamay ni Darcy na libutin agad Ang maaring marating nito. Nagdala ng mas kakaibang init sa katawan iyon Kay Audhrey. Napaungol Siya ng I massage ni Darcy Ang dibdib niya ng makapasok Ang isang kamay nito sa loob ng kanyang suot na blouse. "Shit.. I miss that." Ungol niya pa Lalo sa labi ni Darcy. Natuwa Naman Ang huli sa narinig kaya mas pinagbuti pa Ang ginagawa. Mainam na lamang at tinted Ang sasakyan niya kung Hindi ay nasaksihan na ng sinumang magdaan Ang hiwagang kanilang ginagawa. Habang
"ENOUGH!" Nakaramdam Siya ng galit. Galit para sa sarili. Nanginig Naman si Audhrey dahil sa biglang pagtaas niya ng boses. "Enough na.." Hinila niya ng yakap si Audhrey. "I'm so so sorry. I didnt mean to do this. Its not your fault. you don't deserve any of this treatment ." ang totoo Hindi niya kayang pahirapan Ang nag iisang babaeng mahal. "Everything I said is not true." Pag Amin niya. Muling Humagulgol si Audhrey dahil sa pagkaluwag ng kanyang dibdib na kanina lang ay sasabog na. "Tell me. Ano Ang totoo.." pinilit niyang matanong ng diretso at maayos kahit Garalgal Ang tinig buhat sa pag iyak. "Wala akong pakakasalan. Wala akong nabuntis.. Wala akong iba o naging iba.." Mas nagiging magaan Ang pakiramdam niya dahil tila musika sa pandinig niya Ang mga pahayag ni Darcy. "...Sobra kitang mahal para magawang mapalitan sa puso ko, Dhrey." Sa pag Amin nito ay mas Lalo Siyang nagsumiksik sa dibdib nito. "Ang bad mo.. Nakkainis ka.." May paghampas ng mahina niya. "I t
Sinundan pa din niya si Darcy kahit pa binilisan na nito Ang paglalakad. Hindi Siya uuwi ng luhaan. "Stop chasing me, Dhrey." Saad niya habang humahakbang ng Malaki. "..You're just wasting your time.." "..kaya nga Hindi kita titigilan dahil ayokong masayang Ang effort ko." dugtong niya sa sinabi ni Darcy. Mas binilisan din niya ang paglakad para masabayan ito. Buntong hininga na lang Ang nagawa ni Darcy Hanggang makarating Siya sa kanyang kotse. Agad Siyang sumakay na parang walang ibang taong kasama dahil binuhay agad Ang makina at pinaandar ng walang pagdadalawang isip kahit pa nagsisisigaw si Audhrey at kinakalampag Ang window shield niya. Sinulyapan niya sa kanyang side mirror si Audhrey na unti unting lumiliit sa paningin niya dahil sa paglayo. Nahabag Siya. Sinung kasama ng dalaga sa Lugar na to at paano kung Wala? Pero Hindi. Nagawa niyang mag punta mag isa rito kaya ibig sabihin kaya rin nito Ang sarili. Diniretso niya Ang tingin sa daan matapos balewalain An
BACK TO PRESENT "Pero ikakasal na Ako, Dhrey..." At kasal na rin ito Kay Bettina kaya Hindi niya lubos maunawaan kung bakit nasa harapan niya ito. Tumigil ata Ang pintig ng kanyang puso sa sinagot ni Darcy. "Don't joke.. Axell. Kasasabi mo lang na mahal mo pa ako-" "Doesn't mean mamumuhay akong mag isa. She's a big help kaya kinaya ko Ang two years ng Wala ka." Samantalang siya Hindi kinakaya ng kanyang kalooban Ang mga naririnig Mula Kay Darcy. Hindi niya ito masikmura. Ayaw itong maproseso sa kanyang utak. Hindi niya naisip na maaring ganito Ang maging resulta sa muling pagtatagpo nila. "I'm sorry pero huli ka na. I'm taken and fully committed to my soon to be wife-" Hindi Siya aalis Hanggat Hindi kasama si Axell kaya wala na Siyang pakialam kung bumaba na Ang lebel niya. "You don't love her kaya kalokohan Yan!" putol niya rito. "May asawa ka na kaya bakit pa?-" Naisip niya na kaya Naman pala. Baka dahil don kaya pakipot pa si Axell. "I'm still single. Since the
BETTINA POV FLASHBACK TWO YEARS AGO "Ano to Meema?!" May pagpipigil pang magalit ng husto dahil alam niyang Hindi makakabuti sa kondisyun ng kayang Lola pero tao Siya para maging manhid. May damdamin din Naman Siya. "I know.. I know.." Siya ang nagpush sa Dalawang magpakasal kaya anung dahilan na ngayo'y hadlangan ito kung kailan nakaayos na ng lahat. "Please. You can't marry her." Sumilay and desperado at nakaka habag nitong Mukha. "But why Meema? what now?" Gulong gulo na Siya. Si Audhrey na lang Ang meron Siya dahil pinili niyang tuluyan ng alisin sa buhay si Nathalia. nasa malayong Lugar na ito marahil sa mga oras na to. Nagmomove on at kinakalimutan na Siya. Ipinaubaya noon ni Nathalia ng buong buo sa kanya Ang IM Project at sinabing Hindi na manggugulo pa. Halos Dalawang buwan lang Ang nagdaan noon matapos magparaya ng tuluyan ni Darcy at isakatuparan Ang formal na hiwalayan nila ni Audhrey. Hindi kinaya ni Nathalia noon Ang harap harapan pagpapaselos niya rit
—Lulan ng eroplano si Darcy ng magising at magkamalay ni Audhrey. Hindi niya malaman kung anong nararamdaman. "Gising ka na!" Nagagalak na sambit ni Bettina. "You need water.." Naisip niya kaya tinawag Ang nurse at doctor para ipaalam na rin at macheck Ang lagay nito. Naiwan pansamantala si Audhrey. Hindi niya maintindihan Ang bigat na nararamdaman sa mga oras na iyon. Tila ba may nakadagan sa kanyang dibdib at naluha na lang sa sobrang lungkot sa dahilang Hindi niya masabi. "What's happening to me." Sambit niya habang hapo Ang dibdib. Saktong pagbukas Naman ng pinto at pagbalik ni Bettina kasama Ang doctor. Humagulgol ng husto si Audhrey kung kaya Dali Dali Ang doctor na suriin Siya. Agad na lumapit si Bettina at hinawakan ito sa kamay. "Hey.. It's alright. Andito ako. You are safe. Hindi ka na niya guguluhin pa, Audh." Paliwanag niya at pinisil pisil Ang kamay ng dalaga. "A-asan siya?" Garalgal na tanong ni Audhrey. Kailangan niyang Makita si Darcy pero bakit? Para sa
—Kasalukuyang nasa isang dinner sila ni Nathalia, sa isang restaurant ng simulan niyang ikundisyun ang sarili. Isang linggo din Ang lumipas magmula ng isugod sa hospital si Audhrey at nalamang nasa panganib ang pagbubuntis nito. Ang desisyong nabuo ni Darcy ay walang kinalaman pa sa kanyang sarili kundi para sa ikabubuti lamang ng kanyang mag Ina, maski ibig sabihin nito ay permanenteng pagkabura niya sa buhay ng mga ito at kailanman Hindi na maging parte pa. "What is this?" Naging tanong ni Nathalia ng biglang may iabot na brown envelope sa kanya si Darcy. Alangang ngiti Ang ginanti niya. "Just open it.. the moment I'm not here anymore." Nangunot Ang noo ni Nathalia. "Naayos ko na Ang lahat sa IM Project. Nakausap ko na ang Queen kaya Wala Kang magiging problema pa." Unti unting naunawaan ni Nathalia Ang mga sinasabi ni Darcy ng Makita niya na Ang laman ng envelope. Ibinibigay na nito Ang buong control sa IM Project sa kanya. Hindi niya malaman kung matutuwa ba o malulu
—PINAG ISIPAN mabuti ni Darcy Ang sinabi ni Nathalia at buo na Ang desisyun niya. Lalo pa itong lumakas ng biglang isugod sa hospital si Audhrey dahil dinugo ito sa gitna ng kanilang pagtatalo. "I'm so sorry.." Habang dinadala nila sa ER si Audhrey. "Wait here." Sabi ng nurse at dun lang tumigil Ang paglakad niya. Bumagsak Ang parehong kamay saka napahawak sa kanyang ulo sa matinding pagka balisa at pag aalala para sa mag Ina niya. "Kasalanan mo tong lahat!" Tinitigan niya ng masama si Darcy. "Kasalanan mo din dahil cheater ka! At wag na wag mong ibabalik sakin dahil hindi Ako katulad mo .. isang cheater!" Ito Kasi Ang pinagdidikdikan niya kanina Kay Audhrey. Ang namagitan sa pagitan ni Bettina at Nathalia na pilit itinatanggi ng huli na Siyang pinaniwalaan Naman ni Audhrey. "Wala akong pakialam kung anong hugot mo pero wag mong idamay si Audhrey. Hindi niya deserve ang kagaya mo! Alam Kong Hindi mo Siya mahal. kaya tumigil ka na rin. kapag ginawa mo Yun Hindi na ko mag
"Para San ba Ang pag kontra mo? ha?" Nakabalik sila dahil sa pag Hila sa kanya ni Nathalia. "Sige. Sabihin mo sa kanya. Tingin mo maniniwala siya sayo?" Natigilan Siya. "What do you mean? Kaya ka nga andyan ka para patunayan.." "At paniniwalaan niya Ang sasabihin ko? after all? Nag iisip ka ba Darcy?" Bakit tila walang umaayon sa kanya. "So sinasabi mong itatanggi ng ex mo Ang nangyaring sex sa pagitan nyu?" "Anu pa nga ba? At Siya Ang paniniwalaan ni Audhrey.. Hindi Tayo. " "Gagu pala ng ex mo.. Tama lang na tapusin ko na Siya.. Wala akong pakialam kung Hindi maniwala sakin ni Audhrey.. bahala na Siya kung magpapakasal pa din Siya sa gagung Yun after ko sabihin lahat." Pabalik na sana ito kela Audhrey pero muling pinigilan ni Nathalia. Alam ni Nathalia na matatapos sa kanya si Bettina kapag nabunyag ang lahat at naniwala si Audhrey. "Anu bang kinatatakot mo?" tanong niya Kay Nathalia. Dahil Siya Wala ng kinatatakutan. Tutal Wala na din Naman sa kanya Ang asawa baki