TAPOS na kaming kumain at tahimik kaming lahat na andito sa sala. Magkatabi kami ni Axell habang si papa at mama nasa magka ibang sofa. "I-I'll go ahead na po.." Basag ni Axell sa katahimikan. Natauhan siguro dahil kanina ko pa tinatabig ang patagong paghawak niya sa kamay ko. "Bakit ka pa uuwi?" Tanong ni papa. "Dinalaw ko lang po talaga ang asawa ko. Maaga din po kasi ako bukas sa kumpanya." Paliwanag ng katabi ko. Tama yan. Galingan mo. Diyan ka expert. Magpanggap. "Naku.. Dito ka na matulog. Delikado na mag byahe ng ganitong oras, iha." Si mama naman ngayon. Haist. "Ma. Pa. Hayaan niyo na po siya. Hindi siya sanay sa maliit na bahay." Kahit ang laki naman nitong bahay pero walang wala pa din sa Mansion nila. "Ano ba yan, Audhrey. Asawa mo ang pinag uusapan dito. Umayos ka nga." Napanguso na lang ako. Kapag si mama na ang nagsalita wala na kong palag. Kay papa siguro mananalo pa ako. Paboritong anak kaya ako ni papa. Tumayo ako. "Aayusin ko lang po yung kwarto." Kahit wala
PAG GISING ko wala na sa tabi ko si Axell. Nirespeto niya ang desisyon kong bigyan ako ng sapat na panahon. Kasama na doon ang no lovemaking, no hugs and kisses. Kahit anong intimate moment. Any romantic gesture. Gusto ko hayaan lang muna niya ko. Matapos kong mag freshen up lumabas na ako ng kwarto at bumaba. Alam kong nakaalis na si Axell pero hindi ko maiwasang umasa na nasa sala lang siya o sa dining. "Kumain ka na, anak. Anong oras na." Napatingin ako sa wristwatch ko. Halos mag tanghalian na nga. So, brunch na to. "Magsabi ka nga ng totoo, anak. May problema ba kayo ng asawa mo?" Tanong ni mama. Kasalukuyan siyang naglilinis ng bahay. Jusko baka bumuka ang tahi niya. "Ma.. Tumigil ka nga kagagalaw. Hindi ka pa masyadong magaling." Sermon ko sa kanya. "Wag mong ibahin ang usapan. Isa pa lalo akong magkakasakit. Sabi naman ng Doctor ayos lang. Parang exercise ko na to. Wag lang magbuhat ng mabibigat." Tigas talaga ng ulo. Alam ko na kung kanino ako nag mana. "Hindi ka pa ba
"Why the sudden?" Nasa loob na kami ngayon ng kotse. Isang sabi lang niya iniwan ko ang lahat ng trabaho sa kumpanya at mabilis pa sa alas kwatrong nilipad ko ang kinaroroonan niya. I'm so head over heels in love with this amazing woman I have ever met in my entire life. "Is it not allowed to change my mind?" Iba talaga ang babaeng ito. Palaging nag iiwan ng katanungan sa isip ko, binabaliw niya ako. "Alright. Ikaw naman yan." Pinasadahan ko siya ng ngiti, pinisil sa hita bago bumalik sa daan ang atensyun ko. "What matters is your coming home." May galak sa pusong hayag ko. Hindi naman siya nagsalita. Walang bahid ng idea kung anong tumatakbo sa isipan niya. "Thank you, Love." Pahabol ko pa. "But it does not mean everything is in place, Axell." I know. Hindi pa niya ko totally napapatawad, and I understand where she comes from. Pumagitna ang katahimikan hanggang makarating kami. Pinagbuksan ko siya ng pinto, nilahad ko ang kamay ko pero binalewala niya lang. Tumikhim lang ako
[AUDHREY BOZZELLI] One month na ang nagdaan mula ng huling pagta-talik namin ni Axell. Hindi na yun nasundan pa kahit parang tila addiction na hinahanap hanap ng buong pagkatao ko ang mga haplos, yakap, init at halik niya. I miss everything about her pero tao lang ako. Hindi pa din mawaglit sa isipan ko ang mga detalye na maaring namagitan sa kanila ni Ingrid linta na yun. Kahit hindi ko actual na nakita na ginawa nila ang bagay na yun, madaming naglalaro sa utak ko. Sobrang sakit na maisip na na-angkin siya ng iba, na nagawa niyang gumalaw ng hindi ako. Walang kasing sakit yun para sa isang babae. I love her. That's crystal clear pero tao ako, hindi ako diyos na kayang iwaglit sa isang iglap ang lahat lahat. I may not be able to just give her up, but the pain still lingers on me like a leech. Hindi ko alam, hindi ko hawak kung kailan ako maghihilom. I need more time para maging maayos muli. Ang daming nangyari. Pakiramdam ko sobrang malas ko sa pag-ibig. Feeling ko palagi na la
"Where the hell have you been?!" Hindi pa man ako nakaka harap narinig ko na yun sa asawa ko. Banayad kong sinara ang pinto saka sinalubong ang madilim na mga tinging ipinupukol sa akin ni Dhrey. Lumapit ako sa kanya, akmang hahagkan siya pero mabilis niya akong sinalag. "Answer my fucking question, Darcy!" Whenever she's mad, she won't call me Axell—Napansin ko yun sa ilang araw na pabago bago ang pakitungo niya sakin. I totally understand. I know she's trying to feel better towards me, but the thing was my sin. She can't shrug that off her mind. And now I am adding something to that which is cracking me dangerously. I want to be honest fully, but how could I fucking do that if one word could be the end of us. "What?? Wala ka ba planong sagutin ako?!" Ramdam ko ang namumuong matinding galit sa kanya kaya mabilis akong nag isip ng mai dadahilan. "May emergency meet up ako with the clients, love. I'm sorry I didn't want to bother your peaceful sleep." I did my best not to sound
"We can get through this together, Love. Just please don't give up on me.." Napatikim akong kumapit sa pagkaka yapos niya sa akin. Paano mo naman isusuko ang taong ganito mo kamahal? Umayos siya at akmang hinahawi ang pisngi ko para humarap sa kanya. Ginawa ko naman. Pinaka titigan ko siya. "Ikaw ang mahal ko. Ikaw lang Audhrey. Nagsisisi ako. Maniwala ka sakin. God knows how much I regret what I did." Kinabig ko siya at siniil ng halik. Pumikit ang mga mata kong dinama ang lubos na pagmamahal ko sa kanya. Winaglit ko ang mga bagay na pumipigil sa aking damhin ang asawa ko. "Uhhmm.. Ahhmm.." Halos maubusan kami ng hininga sa pinag sasaluhan naming halik. Naramdaman ko ang pag pisil niya banda sa tagiliran ko. I miss this. Her touch. Her warm. Her presence. I love her damn so much. Muli niya akong niyakap ng maghiwalay ang mga labi namin para lumanghap ng hangin. Gumanti naman ako ng buong pagkasabik. Ipinatong ang mukha ko sa kanyang balikat. Damang dama ko ang katawan niya
[AUDHREY BOZZELLI] Ang pagsusuka ko last two weeks ay nasundan ng nasundan pero sinasarili ko lang until today na bumili ako ng maraming pregnancy test. Ilang beses na kaming nag sex ni Axell ng walang protection kaya hindi malayong totoo ang kutob ko. Napansin ko ding halos lagpas isang buwan na pero hindi pa bawas ang mga napkin pads ko sa drawer.I'm not naive para hindi mapansin ang pagbabago sa katawan ko. Madalas akong mahilo, may mga pagkaing nagki-crave ako ng sobra, may mga dating pagkain na gustong gusto ko, ngayon halos di ko magawang amoyin man lang. Nagiging sensitive ang pang amoy, panlasa ko. Nagiging emotional. Hindi ko nga maintindihan ang emosyon ko minsan. Dala lang ba ng hormones na sinasabi nila. Huminga ako ng malalim saka kinuha ang isang PT. Nagtungo ako ng banyo para gawin ang kailangan ng sa ganun magka alaman na. Naka upo ako ngayon sa toilet bowl. I am intently looking sa kit na hawak ko. And then boom. "Two lines.." Nasabi ko na lang sa kawalan. Tin
Binuhat ko siya pa bridal. Dahan akong naglakad papunta ng kwarto namin. Ipapa lipat ko na lang kay Bianca ang mga gamit niya. Naka angkla ang mga kamay niya sa batok ko habang pinupupos niya ko ng halik. Nagugustuhan ko yun. Sobrang tagal na din ng maramdaman ko ang ganitong saya. I miss her so much. Palagi lang akong nag aabang na mapansin niya, hanapin niya, kausapin niya. I waited patiently. I respect her boundary kahit hindi ko na kinakaya minsan dahil nangungulila din naman ako ng husto. Kung dati kinakaya at sapat na sakin ang mapagmasdan siya sa malayo ngayon hindi ko na kayang malayo siya. Kung pwede nga lang itali ko siya sa bewang ko ay ginawa ko na pero syempre hindi ganun ang love. I always crave her touch, presence, and attention—Kahit nga awayin niya ko okay lang basta maramdaman ko lang siya ulit. Kahit pagsusungit niya tatanggapin ko ng buong puso wag lang ako maging invisible sa kanya. Wag lang niya ko alisin sa buhay niya. Hirap akong buksan ang pinto ng nas
—MATYAGA si Audhrey sa walang patid na puntahan sa hospital si Darcy magmula ng maka recover Siya at ma discharge. Matagal din bago nanumbalik sa dati at mailakad niya ng maayos Ang kanyang mga paa. Wala Siyang kapaguran alagaan si Darcy at araw araw nagdadasal na magising na para makapag simula na silang muli. Buwan na rin Ang nagdaan at lalong tumitindi Ang bigat sa dibdib ni Audhrey. May pagkakataong pinanghihinaan na Siya ng loob. Kasalukuyan Siyang humihingi ng kalakasan sa itaas sa prayer room ng hospital ng i-paging Ang kanyang pangalan. Dali Dali Siyang tinungo Ang ward ni Darcy. Nanlaki Ang mga mata niya ng makitang nagkamalay na ito. Agad Siyang tumakbo palapit rito Wala pang Segundo. "Axell!" Humawak Siya sa isang kamay nitong pinakatitigan Ang buong Mukha ni Darcy. "Finally you're back!" Saka niya ito niyapos ng mahigpit na yakap. Kumunot Naman Ang Mukha ni Darcy. Sa isip niya'y nagtataka sa iginagalaw ng babae. Naiirita Siyang itinulak ito ng bahagya palayo
—NANG MAGISING, magkamalay ni Audhrey ay si Darcy agad Ang hinanap niya. Sa kasamaang palad ay Hindi pa ito nagkakamalay simula ng aksidente. "I need to see her!! Let me see my wife!!" Sigaw at hysterical niya. Ayaw Siyang payagan ng mga nurse at doctor dahil nga Hindi makakabuti para sa kondisyun niya. Nag level up Ang pag hi hysterical niya ng Hindi maigalaw Ang mga binti ng sanay tatayo Siya upang Siya na mismo Ang pumunta kung nasaan si Darcy. Laking gulat niya at Nakita Ang kalagayan ng parehong binti niya ng hablutin paalis sa kanyang katawan Ang kumot na nakataklob. "Ano to?!" Basag Ang tinig niyang tanong. Walang makapag salita. "B-bakit.." Tumulo Ang luha niyan "I can't move them.." Unti unti niyang naiintindihan kung bakit. Dahil ito sa aksidente. "Calm down. Please.." Alo ng isang nurse na mukhang Pinay. "Ms. anong nangyari sa kamasa ko? Asan Ang kasama ko? please tell me." Pagsusumamo niya. Maski Ang huli ay Hindi napigilang maluha. "Kumalma po muna kayo. "
"Do you have photos ng baby natin?!" Salubong ni Darcy Kay Audhrey pagkaluwa pa lang Dito ng pinto. Naumid Ang dila niyang Hindi agad nakaisip ng sagot. "G-gutom na ko." Natauhan si Darcy. Oo nga pala at umagahan na. Agad Siyang nag abala. "Tamang tama. May alam akong kilalang may pinaka masarap na omelet at pancake rito." Napangiti silang pareho. Nakahinga rin ng maluwag pansamantala si Audhrey ngunit alam niyang Hindi ito magtatagal. Nauubos na Ang panahon niya. Anumang oras kakailanganin niya ng ipag tapat rito Ang masakit na katotohanang naging kapalaran ng kanilang baby. Nang makagayak Ang dalawa ay palakad na ang mga ito palabas ng hostel. Nauna si Audhrey na sinundan ni Axell sa likod, naka alalay. Disney princess treatment Ika nga. "madalas Ako mag breakfast ron kaya sure Akong magugustuhan mo. Hindi Naman nalalayo Ang taste natin. " pahayag niya habang Ang kamay ay nasa beywang ni Audhrey. Pangiti ngiti lang din Ang huli at patagong kinikilig. "Siguraduhin mo
—DAHANG naimulat ni Audhrey Ang kanyang mga mata ng ma-alimpungatan. Bumalin Siya sa brasong naka dantay sa kanyang bewang kasunod ng pag alis nun ang pag angat Mula sa pagkakalapat ng kanyang likuran sa kama. Napangiti Siya ng masaksihan Ang mahimbing pang tulog ng kanyang katabi. Dinampian niya ito ng halik malapit sa labi. Saglit pa ngang pinagmasdan Ang kabuuan ng Mukha nito bago Tuluyang tumayo. Suot Ang tanging black lace niya lumakad Siya patungo ng banyo. Pinagmasdan ni Audhrey Ang kanyang kabuuan sa salamin. Muli Siyang napangiti sa kilig ng dumako ang tingin niya sa dibdib na may mumunting love bite. Nahaplos niya iyon habang binabalikan Ang mainit na kaganapang nangyari sa pagitan nila ni Darcy kagabi. Iyon Ang unang pagkakataong may namagitan muli sa kanila makalipas ng ilang taong nasa magulong parte sila ng kanilang buhay mag asawa. Sa sofa bed din nauwi Ang lahat imbis na mag hotel pa. Malaki Naman ito para sa kanilang dalawa. Mas nagustuhan pa nga ni Audhrey d
"You really stay here?!" Kunot noo niyang tanong ng makarating sila sa Lugar nito. Kasabay ng paglibot ng mga mata niya ang mga paa sa paghakbang. "What's the matter here?" Kibit balikat na ganti ni Darcy. Sa mahabang panahon mas pinili niyang manatili sa simple at saktong Lugar upang Iwas lungkot. Kaunting espasyo Hindi ma-e emphasize na mag isa lang Siyang naninirahan roon. Bumuntong hininga pa Lalo si Audhrey ng Wala Siyang makitang kwarto man lang. "where do you sleep then?" Hindi na nawala Ang pagka kunot sa noo niyang bumalin ng tingin Kay Darcy na nasa likuran lang pala niya at sinusundan kung San Siya magtungo. "Right there!" Tinuro niya Ang bandang gilid na naroon Ang sofa bed. Hindi makapaniwala ni Audhrey. Ang mayaman at sanay sa kaalwanan sa buhay na si Darcy ay mamamalagi sa ganitong klase ng Lugar. "So saan Ako matutulog mamaya??" sunod niyang naitanong. "So.. You plan to stay here for the night?" Tila ba Hindi niya nagustuhan Ang bibig ni Darcy sa un
Matagal din Ang panahong lumipas bago muling mapunta sa ganitong sitwasyun kaya Hindi na Siya magdadalawang isip pa. "I miss you so so bad.. Dhrey." Marahang dumampi Ang labi niya malapit sa labi ni Audhrey. Unay inaalayan ng mumunting halik Hanggang tumungo sa pangunahing sadya. Ang malambot nitong labi. "Ahmmm.. Hmmm.." Gumanti din si Audhrey. Nakikipag sabayan sa maingat na labi ni Darcy. Ramdam na ramdam nito Ang kakaibang ligaya na dulot ng palitan nila ng halik. Nanggigigil Ang mga kamay ni Darcy na libutin agad Ang maaring marating nito. Nagdala ng mas kakaibang init sa katawan iyon Kay Audhrey. Napaungol Siya ng I massage ni Darcy Ang dibdib niya ng makapasok Ang isang kamay nito sa loob ng kanyang suot na blouse. "Shit.. I miss that." Ungol niya pa Lalo sa labi ni Darcy. Natuwa Naman Ang huli sa narinig kaya mas pinagbuti pa Ang ginagawa. Mainam na lamang at tinted Ang sasakyan niya kung Hindi ay nasaksihan na ng sinumang magdaan Ang hiwagang kanilang ginagawa. Habang
"ENOUGH!" Nakaramdam Siya ng galit. Galit para sa sarili. Nanginig Naman si Audhrey dahil sa biglang pagtaas niya ng boses. "Enough na.." Hinila niya ng yakap si Audhrey. "I'm so so sorry. I didnt mean to do this. Its not your fault. you don't deserve any of this treatment ." ang totoo Hindi niya kayang pahirapan Ang nag iisang babaeng mahal. "Everything I said is not true." Pag Amin niya. Muling Humagulgol si Audhrey dahil sa pagkaluwag ng kanyang dibdib na kanina lang ay sasabog na. "Tell me. Ano Ang totoo.." pinilit niyang matanong ng diretso at maayos kahit Garalgal Ang tinig buhat sa pag iyak. "Wala akong pakakasalan. Wala akong nabuntis.. Wala akong iba o naging iba.." Mas nagiging magaan Ang pakiramdam niya dahil tila musika sa pandinig niya Ang mga pahayag ni Darcy. "...Sobra kitang mahal para magawang mapalitan sa puso ko, Dhrey." Sa pag Amin nito ay mas Lalo Siyang nagsumiksik sa dibdib nito. "Ang bad mo.. Nakkainis ka.." May paghampas ng mahina niya. "I t
Sinundan pa din niya si Darcy kahit pa binilisan na nito Ang paglalakad. Hindi Siya uuwi ng luhaan. "Stop chasing me, Dhrey." Saad niya habang humahakbang ng Malaki. "..You're just wasting your time.." "..kaya nga Hindi kita titigilan dahil ayokong masayang Ang effort ko." dugtong niya sa sinabi ni Darcy. Mas binilisan din niya ang paglakad para masabayan ito. Buntong hininga na lang Ang nagawa ni Darcy Hanggang makarating Siya sa kanyang kotse. Agad Siyang sumakay na parang walang ibang taong kasama dahil binuhay agad Ang makina at pinaandar ng walang pagdadalawang isip kahit pa nagsisisigaw si Audhrey at kinakalampag Ang window shield niya. Sinulyapan niya sa kanyang side mirror si Audhrey na unti unting lumiliit sa paningin niya dahil sa paglayo. Nahabag Siya. Sinung kasama ng dalaga sa Lugar na to at paano kung Wala? Pero Hindi. Nagawa niyang mag punta mag isa rito kaya ibig sabihin kaya rin nito Ang sarili. Diniretso niya Ang tingin sa daan matapos balewalain An
BACK TO PRESENT "Pero ikakasal na Ako, Dhrey..." At kasal na rin ito Kay Bettina kaya Hindi niya lubos maunawaan kung bakit nasa harapan niya ito. Tumigil ata Ang pintig ng kanyang puso sa sinagot ni Darcy. "Don't joke.. Axell. Kasasabi mo lang na mahal mo pa ako-" "Doesn't mean mamumuhay akong mag isa. She's a big help kaya kinaya ko Ang two years ng Wala ka." Samantalang siya Hindi kinakaya ng kanyang kalooban Ang mga naririnig Mula Kay Darcy. Hindi niya ito masikmura. Ayaw itong maproseso sa kanyang utak. Hindi niya naisip na maaring ganito Ang maging resulta sa muling pagtatagpo nila. "I'm sorry pero huli ka na. I'm taken and fully committed to my soon to be wife-" Hindi Siya aalis Hanggat Hindi kasama si Axell kaya wala na Siyang pakialam kung bumaba na Ang lebel niya. "You don't love her kaya kalokohan Yan!" putol niya rito. "May asawa ka na kaya bakit pa?-" Naisip niya na kaya Naman pala. Baka dahil don kaya pakipot pa si Axell. "I'm still single. Since the