[DARCY BOZZELLI]Mahimbing na ngayong natutulog ang asawa ko matapos ng mainit naming pagtatalik. Napapangiti na lang ako habang pinagmamasdan ang maganda niyang mukha. Hindi pa din ako makapaniwala na asawa ko na siya.Na magkasama na kami. Dati kasi nawalan na ko ng pag asa dahil si Lian ang mahal nya. Akala ko noon ibabaon ko na lang talaga sa limot ang lahat ng nararamdaman ko sa kanya. Sinong mag aakala na may chance pa pala na magkaroon kami ng love story. Sabi ko noon masaya na akong masaya siya. Okay na akong makita siya at hangaan sa malayo. Tapos ngayon magkaka anak na kami. Nagbunga na ang pagmamahalan namin. Sobrang saya ko dahil hindi ko talaga inakalang matututunan niya kong mahalin. Natapos ang paninitig ko sa asawa ko at pag iisip sa mga nagdaan ng tumunog ang phone ko. Dahan akong umalis ng kama at lumayo ng bahagya para tapunan ng tingin kung sino man ang tumatawag. Number lang ito kaya sinagot ko na lang kahit nag aalangan. "Darz.." Nagmadali akong pumasok ng
"Saan ka nagpunta? Bakit hindi ikaw ang nagdala nito?" Tanong ko agad pagpasok pa lang niya. Tinuro ko yung nasa table. "Love may kinausap lang ako sa phone. 'Bout business." Hindi na ako nagsalita pa pero titig na titig ako sa kanya na para bang binabasa ko kung nagsasabi ba siya ng totoo. "Let's eat?" Tumabi siya sakin, humalik sa pisngi ko bago kinuha ang tray ng pagkain na nasa table katabi lang nitong kama. Sinimulan niya akong subuan. Tahimik kami parehas hanggang maubos ko na nga ang pagkain ng hindi ko man lang namamalayan. Marahil lumilipad kasi ang utak ko tapos tinatanggap ko lang bawat subo niya sakin. Hindi ko nga matandaan kung nagustuhan ko ba yung lasa. May iniisip ako na hindi ko naman malaman kung ano ba exactly. Paranoid na ata ako. Hindi niya ako masisisi kung ganito ako. After ng panloloko ni Lian at kataksilan ni Axell kay Ingrid. What more to expect? Kahit pa sabihing hindi niya yun ginusto o plinano. Alam niyang may pagtingin sa kanya si Ingrid linta na
[DARCY BOZZELLI]"What the hell are you doing here??!" Isang tao ang hindi ko inaasahan makikita kong muli. "Why? What's the problem?" Magsasalita sana ang taong nasa harap ko ng pumasok ang asawa ko. Hindi ito pumayag sa suggestion ko kagabi na tumigil na lang muna sa work habang nagbubuntis siya. Napalunok ako sa tanong ng asawa ko. Pinilit kong umakto ng normal at tumayo mula sa swivel chair ko. "It is nice to see you again, too, Darcy." Tinapunan ako ng nakakalokong tingin ng babaing pumasok bago ang asawa ko. "Wala siyang appointment pero sabi niya importante ang sasabihin niya sayo at kapag narinig mo yun ikaw mismo ang maghahabol sa kanya kaya pinapasok ko siya, Love. May problema ba?" Kalmado ang asawa kong nilahad ang mga salitang yun pero nagbabadya ang bagyo sa mga mata niya. Patagong huminga ako ng malalim. Ramdam kong walang dalang mabuti ang babaeng nasa harapan ko ngayon pero ayokong dagdagan ang isipin ng asawa ko. Kung wala lang dito si Dhrey mabilis kong naka
"It's about her younger sister, Love." Wala pa man hinahanda ko na ang sarili ko. "Her sister.. Amm.. Her sister-" "What? Darcy?? Bakit hirap na hirap kang sabihin?? What about her sister??" Naubos na ata ang pasensya ko at ang bilis uminit ng ulo ko sa kanya. "Bat galit ka agad?" "Just spit it out kung ayaw mong mas magalit ako." Nakita ko ang pag alangan at balisa sa itsura niya. Para san ang pagka balisa niya kung hindi naman big deal ng sasabihin niya? Ito nanaman ho tayo. Yung pakiramdam na hindi ako komportable. Pakiramdam na parang sasabog ako kasi palagay ko may hindi nanaman ako alam. May tinatago siya sakin. May bagay siyang kinatatakutan pero bakit? Fuck!! I hate this feeling. Parang torture na inuunti unti akong patayin. "Gusto ako ng kapatid niya pero ayoko dahil ikaw lang ang laman ng puso ko simula't sapul pa man, Dhrey." Dapat ko bang ikahinga ng maluwag yun?? O ikabahala nanaman? "Sinubukan kong daanin sa mabuting usapan pero bulag si Nathalia sa pagmamahal
HALOS dalawang linggo na ata pero hindi pa din bumabalik si Bianca ng mansion kaya kinulit ko ulit si Axell. "Ano ngang problema? Kung nasa province siya edi pupuntahan ko." Naiinis ako dahil parang hirap na hirap siyang sabihin kung taga saan si Bianca. "Love busy yun tao. Madami siyang inaasikaso at isa pa baka makasama sayo, sa baby natin if magbbyahe ka ng malayo." Hindi ko din kasi maintindihan kay Bianca kung bakit hindi niya sinasagot ang mga tawag ko. Nakuha ko nga ang number niya kay Axell pero useless din naman. "Then let's use one of your private jet planes." Natigilan siya. Tila ba nag isip siya ng malalim. "Sasamahan kita." Sunod niyang sinabi. Ang pagkaka alam ko madami siyang kailangan tapusin na trabaho sa company lalo at magbubukas ng dalawang branch. "Kaya ko na." Gusto ko kasing magtagal kela Bianca, tutal wagi siyang pahintuin muna ako sa trabaho. Nang malaman kong umuwi ito ng province nila para bang naengganyo akong bumisita sa kanila. Iba
[3RD PERSON POV] "So.. Kamusta ang buntis?" Kasabay ng paglapit niya sa gawi ng babae. "Nakikita mo naman siguro. Bat kailangan mo pang tanungin?" Nakaupo siyang nakatingin sa labas ng bintana mula sa kanyang kwarto. "Kinakausap kita ng maayos." Medyo dismayadong sagot ng babaeng nakatayo. "Ano ba kasing kailangan mo? Nakuha mo na ang gusto mo diba? Bat kailangan pang magpakita. Silbi ng phone?" Sa kaniyang pananalita batid mong ayaw niya sa kausap. "Hindi ikaw ang magsasabi ng dapat sa hindi ko dapat gawin. Baka nakakalimutan mo. Hawak kita sa leeg-" Tumayo ng pabalya ang babaing naka upo. "Baka nakakalimutan mo ikaw ang nagdala sa akin dito!" Tumawa ang kaharap niya sa kanyang sinabi. "Ikaw ang may gawa nito sa sarili mo, Ingrid. Kung hindi ka naman boba-" "Ang sama mo!!" Akma niyang sasampalin ang babae pero nahawakan siya nito sa kamay. ".. Lahat ng to tandaan mo may kabayaran!" Ngumisi lang ang huli. "Handa na ko sa kahit anung singilin sakin ng universe.." Ganti niya sa
"Love.. Ano na? Kailan ko pwedeng puntahan si Bianca?" Oo nga pala at nagsabi siya rito na i aarrange ang lahat para sa nais nitong pagdalaw kay Bianca. Paano nga pala niya yun gagawin kung nawaglit na yun sa isip niya sa dami ng problema. Kahit galit siya kay Ingrid ay hindi maiwasan mag alala dahil anak pa din niya ang dinadala nito. Paano kung ma stress ang babae dahil hindi niya magawang mapagbigyang makita siya kahit sandali lamang. Kahit bilang kaibigan lang. Paulit ulit kasing humihingi ng kapatawaran ang babae para sa sitwasyung kinasadlakan nila ngayon. Masiyado siyang maawain para hindi lumambot ng kanyang puso. "Sorry, wifey. Ang dami ko kasing tinatapos na work-" "Pwede naman kasing ako na lang. Ako na lang kakausap sa piloto. Ipahanda mo na lang ang sasakyan ko." Sa isip isip niya gaano ba kahirap sa mga mayayaman bilinan o utusan ang mga tauhan nila. "Alright, love.. Right away.." Patagong huminga siya ng malalim. Kailangan niya ng gumawa ng paraan
NABUNUTAN ng tinik sa lalamunan si Darcy ng isa sa problema niya naresolba. "Akala ko matatagalan ka pa." Salubong sa kanya ni Audhrey pagkapasok ng Mansion. Isang mabilis na ngiti ang kanyang binalik saka humalik din sa asawa. "Mabilis ko lang natapos yung meeting, Wifey." Ayaw man niyang madagdagan ang mga kasinungalingan ay tila ba naging routine niya na. "Sabay na tayong kumain?" Nakangiting tanong ni Audhrey sabay kumapit sa bewang ng asawa. "You mean. Hindi ka pa nag dinner?" Napasimangot siya ng bahagya dahil sa pag aalala. "Wala akong gana. Gusto ko kasabay kita. Gusto ni baby kasabay sa table ang mommy niya." Paglalambing nito sa kanya. Napalunok siya sa guilt na nararamdaman. Hindi na siya nagsalita at dinampian na lang ng halik sa ulo ang asawa saka sila nagtungo ng dining area. "Pabalik na ng Mansion si Bianca." Nasabi niya. "T-talaga?" Takang tanong ni Audhrey. Napaisip lang siya kung bakit tila ang random naman. Parang kailan lang busy ito, madamin