Ipinarada ko sa tabi ang kotse. Hindi ko na talaga kinakaya. Tuluyan na akong napa hagulgol. Dumukdok sa manobela. "Hey! Are you crying?? Asan ka? Pupuntahan kita!" Sigaw ni Ingrid sa kabilang line. Sinabi kong hindi na ako lalapit sa kanya pero ang sakit. Kailangan ko ng kaibigan. Nang masasabihan. Siya lang ang nakaka kilala sa akin ng buo. Siya lang ang pinag kakatiwalaan ko kaya hindi naman siguro masamang sa kanya ako maglabas ng sama ng loob ko sa mundo. Hindi na ako nagdalawang isip pa at sinabi sa kanya kung saan niya ako makikita. Muli kong pinaandar ang kotse matapos namin mag usap. Hindi ako agad bumalik ng Manila at tumigil para mag check in sa unang hotel na nakita ko. "Two room, Miss." Sabi ko sa receptionist. "Naku po. Isang kwarto na lang po meron kami. Ganitong month kasi punuan talaga." Paliwanag niya. "How about two bedrooms, Miss?" Tumango ito matapos may chineck sa kaharap niyang computer. "Good.. I'll take that." Matapos kong magbayad, kunin ang card key
[DARCY BOZZELLI]Sapo ko ang ulo ko ng magising ako. Naramdaman kong may mabigat na nakadagan sa akin kaya nagdilat ako ng mata ko. Laking gulat ko. "What the fuck!! Ingrid??!!" Bahagya itong gumalaw. Inalis ko na agad ang hita niya bago pa man niya magawa. Lalo akong nanlamig ng mapagtanto kong wala akong suot. At... At ganun din siya?? Fuck! Kasabay ng pagtayo ko ang paghila ko sa kumot para hindi ma expose ang katawan kong hu bad ngayon. "Ano ba Darz!!" Mabilis niyang kinuha ang unan para takpan ang sarili. "Ang sama mo!" Umalis siya ng kama, nagtungo ng banyo. Sinundan ko naman siya. "Ingrid! What did you do??" Hindi ako natutuwa sa mga oras na to. Wala akong maalala. Ang natatandaan ko lang lumabas kami para uminom after ko siyang sunduin kung saan siya muntik maligaw papunta rito. Hindi kami nagtagal dito sa hotel at iniwan lang ang gamit niya saka kami nagtungo sa bar. Naalala ko pang tawag ng tawag ang asawa ko. Patay na. Fuck! Hinanap ko ang phone ko. Nakailang misse
Nag impake agad ako ng mga gamit ko ng makabalik sa tinutuluyan ko. Uuwi na ako pero hindi sa Mansion na yun kung saan niya ko masusundan. TULALA akong nakatingin sa labas ng nasa byahe na ako. Tumulo nanaman ang luha ko. Hindi na ata mauubos tong bwisit na to. Mahapdi na ang mata ko pero ayaw pa din tumigil. Bakit ganun?? Tila mas masakit pa to sa naramdaman ko kay Lian. May sasakit pa pala. Akala ko ang nangyari sa amin ni Lian ang una at huling sakit na mararamdaman ko. Putang ina. Meron pa palang mas isasakit. "Miss okay ka lang?" Pinahid ko ang luha ko. Inayos ang sarili. "Yeah. Okay lang ako." Sagot ko ng may pilit na ngiti ng makaharap ako sa kanya. Binalik ko sa bintana ang tuon ko matapos. "Puso? About love ba yan?" Tanong uli ng babae. Ewan ko pero parang gusto kong maglabas sa kanya ng hina ing. "May asawa ka ba?" Imbis na sumagot. Ngumiti ito na papunta na ng pagtawa. "Bakit?" Nagtaka kasi ako. "We just got divorced. Kaya medyo natawa lang ako." Tumango na lang ako
TAPOS na kaming kumain at tahimik kaming lahat na andito sa sala. Magkatabi kami ni Axell habang si papa at mama nasa magka ibang sofa. "I-I'll go ahead na po.." Basag ni Axell sa katahimikan. Natauhan siguro dahil kanina ko pa tinatabig ang patagong paghawak niya sa kamay ko. "Bakit ka pa uuwi?" Tanong ni papa. "Dinalaw ko lang po talaga ang asawa ko. Maaga din po kasi ako bukas sa kumpanya." Paliwanag ng katabi ko. Tama yan. Galingan mo. Diyan ka expert. Magpanggap. "Naku.. Dito ka na matulog. Delikado na mag byahe ng ganitong oras, iha." Si mama naman ngayon. Haist. "Ma. Pa. Hayaan niyo na po siya. Hindi siya sanay sa maliit na bahay." Kahit ang laki naman nitong bahay pero walang wala pa din sa Mansion nila. "Ano ba yan, Audhrey. Asawa mo ang pinag uusapan dito. Umayos ka nga." Napanguso na lang ako. Kapag si mama na ang nagsalita wala na kong palag. Kay papa siguro mananalo pa ako. Paboritong anak kaya ako ni papa. Tumayo ako. "Aayusin ko lang po yung kwarto." Kahit wala
PAG GISING ko wala na sa tabi ko si Axell. Nirespeto niya ang desisyon kong bigyan ako ng sapat na panahon. Kasama na doon ang no lovemaking, no hugs and kisses. Kahit anong intimate moment. Any romantic gesture. Gusto ko hayaan lang muna niya ko. Matapos kong mag freshen up lumabas na ako ng kwarto at bumaba. Alam kong nakaalis na si Axell pero hindi ko maiwasang umasa na nasa sala lang siya o sa dining. "Kumain ka na, anak. Anong oras na." Napatingin ako sa wristwatch ko. Halos mag tanghalian na nga. So, brunch na to. "Magsabi ka nga ng totoo, anak. May problema ba kayo ng asawa mo?" Tanong ni mama. Kasalukuyan siyang naglilinis ng bahay. Jusko baka bumuka ang tahi niya. "Ma.. Tumigil ka nga kagagalaw. Hindi ka pa masyadong magaling." Sermon ko sa kanya. "Wag mong ibahin ang usapan. Isa pa lalo akong magkakasakit. Sabi naman ng Doctor ayos lang. Parang exercise ko na to. Wag lang magbuhat ng mabibigat." Tigas talaga ng ulo. Alam ko na kung kanino ako nag mana. "Hindi ka pa ba
"Why the sudden?" Nasa loob na kami ngayon ng kotse. Isang sabi lang niya iniwan ko ang lahat ng trabaho sa kumpanya at mabilis pa sa alas kwatrong nilipad ko ang kinaroroonan niya. I'm so head over heels in love with this amazing woman I have ever met in my entire life. "Is it not allowed to change my mind?" Iba talaga ang babaeng ito. Palaging nag iiwan ng katanungan sa isip ko, binabaliw niya ako. "Alright. Ikaw naman yan." Pinasadahan ko siya ng ngiti, pinisil sa hita bago bumalik sa daan ang atensyun ko. "What matters is your coming home." May galak sa pusong hayag ko. Hindi naman siya nagsalita. Walang bahid ng idea kung anong tumatakbo sa isipan niya. "Thank you, Love." Pahabol ko pa. "But it does not mean everything is in place, Axell." I know. Hindi pa niya ko totally napapatawad, and I understand where she comes from. Pumagitna ang katahimikan hanggang makarating kami. Pinagbuksan ko siya ng pinto, nilahad ko ang kamay ko pero binalewala niya lang. Tumikhim lang ako
[AUDHREY BOZZELLI] One month na ang nagdaan mula ng huling pagta-talik namin ni Axell. Hindi na yun nasundan pa kahit parang tila addiction na hinahanap hanap ng buong pagkatao ko ang mga haplos, yakap, init at halik niya. I miss everything about her pero tao lang ako. Hindi pa din mawaglit sa isipan ko ang mga detalye na maaring namagitan sa kanila ni Ingrid linta na yun. Kahit hindi ko actual na nakita na ginawa nila ang bagay na yun, madaming naglalaro sa utak ko. Sobrang sakit na maisip na na-angkin siya ng iba, na nagawa niyang gumalaw ng hindi ako. Walang kasing sakit yun para sa isang babae. I love her. That's crystal clear pero tao ako, hindi ako diyos na kayang iwaglit sa isang iglap ang lahat lahat. I may not be able to just give her up, but the pain still lingers on me like a leech. Hindi ko alam, hindi ko hawak kung kailan ako maghihilom. I need more time para maging maayos muli. Ang daming nangyari. Pakiramdam ko sobrang malas ko sa pag-ibig. Feeling ko palagi na la
"Where the hell have you been?!" Hindi pa man ako nakaka harap narinig ko na yun sa asawa ko. Banayad kong sinara ang pinto saka sinalubong ang madilim na mga tinging ipinupukol sa akin ni Dhrey. Lumapit ako sa kanya, akmang hahagkan siya pero mabilis niya akong sinalag. "Answer my fucking question, Darcy!" Whenever she's mad, she won't call me Axell—Napansin ko yun sa ilang araw na pabago bago ang pakitungo niya sakin. I totally understand. I know she's trying to feel better towards me, but the thing was my sin. She can't shrug that off her mind. And now I am adding something to that which is cracking me dangerously. I want to be honest fully, but how could I fucking do that if one word could be the end of us. "What?? Wala ka ba planong sagutin ako?!" Ramdam ko ang namumuong matinding galit sa kanya kaya mabilis akong nag isip ng mai dadahilan. "May emergency meet up ako with the clients, love. I'm sorry I didn't want to bother your peaceful sleep." I did my best not to sound
—LAKING gulat ni Bettina ng i-anunsyo Ang nagwagi na mapasakamay Ang proyektong hinahangad, pinapangarap ng lahat ng katulad niyang Engineer/architect. "This can't be." Nanginginig na naikuyom niya Ang kanyang magkabilang palad. Hindi rin makapaniwala si Audhrey. Design niya nga iyon pero alam niya sa sariling Hindi Siya professional. Buong galak namang napaharap sa bawat isa Sina Darcy at Nathalia. "I told you!" Bunyi ni Nathalia. Napuno ng galak Ang maganda niyang Mukha. "Oh my God! I got it.." Halos magkasabay silang dalawa sa kanya kanyang nabanggit. Magkahalong saya at Hindi pagka paniwala Ang sumilay Kay Darcy dahil buong Akala niya'y malabong Siya Ang mapili. Umpisa pa lang ay dehado na Ang pakiramdam niya sa iprinisinta ni Bettina kumpara sa kanya. Para bang suntok sa buwan na makuha niya Ang project pero Tignan mo nga Naman Ang Tadhana. Naawa ata ito at sya Ang pinaburan ulanin ng swerte. Dumampi Ang palad ni Audhrey sa balikat ni Bettina Hanggang rahan iton
"I'm sorry.. I have to do this if I want you back." Sabi niya sa sariling nakatingin lamang sa galit na asawa. "Fine!! Do whatever you want but give what I want, Darcy." Tila ba nahimigan nito Ang nasa kanyang isip. Napalunok Siya sa muling pagtawag sa kanya ni Audhrey ng Darcy. "I want a divorce..." Nabasag Ang eardrum ni Darcy sa huling sinabi ni Audhrey. Umalis ito agad kasama ng taong dahilan kung bakit tila may malaking batong nakadagan sa kanyang dibdib. Mabilis Ang naging lakad ni Audhrey. Nais niyang makalayo dahil anumang oras tila bulkang sasabog Ang kalooban niya. Patuloy lang din sa pag sunod si Bettina. Naiintindihan niya Ang kaibigan dahil parehas lang sila ng nararamdaman nito. Kinaibahan lamang ay Wala silang anak na involve ng dating nobya. Nakarating sila sa labas ng Palasyo. Saka lang tumigil si Audhrey ng makitang Wala ng ibang tao sa paligid. Bumwelo Siya saka sumigaw ng ubod ng lakas. Hinayaan lang ito ni Bettina dahil nauunawaan niya.
—HUMINGA ng malalim si Darcy bago Tuluyang nagpunta ng harap upang Siya Naman Ang magpakitang gilas. Wala man Siyang alam sa larangan na ito ay tinulungan Naman Siya ni Nathalia para maging handa sa presentation. Ayaw man tumingin ni Audhrey tila ba may sariling buhay Ang mga matang natagpi sa gawi ni Darcy. Laking pasalamat niya dahil medyo malayo sila sa harapan kaya Hindi mapapansin kung nakatingin man Siya. Napasulyap Naman si Bettina sa kanya. Sinundan niya kung saan abala Ang mga mata ng katabi Hanggang sumilay Ang babaing nagpapainit kulo ng dugo niya kahit Wala Naman itong nagawang kasalanan. Normal lang Naman Ang naging reaction nito kanina dahil asawa nito si Audhrey. Pero nagngingitngit Ang kalooban niya sa pagkalito kung anung mayroon sa pagitan nila ni Nathalia. Kung bakit kabaliktaran Ang nakikita niya sa unang dahilan kung bakit naghiwalay sila ni Nathalia. Tanong pa rin niya sa kanyang isipan kung paghihiganti bakit ganun na lang Ang galawan nila. Malayo
"No.. I AM SORRY.." Habang patuloy sila sa paglakad palayo. " Sorry dahil nadawit pa Ang pangalan mo." Saka lang nag sink in sa utak niya Ang mga sinabi kanina para pasakitan si Darcy. "What a small world." Nasambit na lamang ni Bettina ng sumagi sa isip na Ang pinaghihigantihan ni Nathalia at asawang tinakbuhan, kinukublian ni Audhrey ay iisang tao lang pala. Kunot noong Napatingin si Audhrey sa kanya. Tila ba nabasa niya Ang nagtatanong nitong tingin. "She's my ex." Mapaklang sagot niya rito. "WHAT??" Hindi makapaniwalang napa kurap kurap si Audhrey. What a small world nga talaga. Bakit ganun?! "Mabuti pa mag lunch muna Tayo." Nakangiting Saad niya Kay Audhrey. May napa reserve na siya near the area kaya Hindi na hassle. Tumango ng may mabilis na pag ngiti si Audhrey bago pinaunlakan Ang suggestion nito. Isa pa nagutom Siya bigla sa kaninang naging tagpo. Baka nga kanina pa nagrereklamo ng baby niya. Sa kabilang Banda. "She needs time, Darcy." Hinagod niya Ang likur
"She's my fiancee!!" Buong buo niyang hayag sa pagmumukha ni Darcy. Gulat na Napatingin ng taimtim si Bettina Kay Audhrey. Mabibingi ata Ang pakiramdam ni Darcy. "W-what did you say?!" Kumakabog Ang dibdib niyang hinahapo ng paghinga. "Hindi ka Naman siguro bingi. We're engage and will get married after our divorce." It takes a lot of courage to speak those words sound and clear but to Audhrey it just slide out of her lips easily. Ang kabog sa kanyang dibdib ay mas bumilis sa mga narinig Mula sa asawa. "You can't do this to me, Dhrey." Nangingilid Ang mga luhang sambit niya. Ngumisi at ngumiti ng nang uudyo si Audhrey. "Yes I can!" Nagawa nga Siyang lokohin. Wala pa ito sa lahat ng sakit. "No! Hindi Ako makakapayag!" Giit niyang mas humigpit pa Ang pagkabilog ng kanyang mga kamao. "Wala Kang magagawa kung isinusuka na kita!" Mabigat niyang turan. Katumbas nun Ang tila hampas sa kanyang puso. Nagb-bounce din sa kanya Ang bawat salitang masakit na pinaparamdam sa asa
Natigilan Naman si Bettina. Asawa? Siya Ang asawa ni Audhrey? Napasinghap Siya sa Hindi pagka paniwala. Pinaglalaruan ba sila ng Mundo? Hindi naituloy ni Bettina Ang pag akay Kay Audhrey bagkus humarap ito. Eksaktong pagtigil ni Nathalia sa kanang gawi ni Darcy Ang pagkunot ng noo ni Audhrey. Anong ginagawa ng babaing to rito? Magkasama sila? At bakit? Isa ba to sa mga babae niya? Hindi na ba Siya nakuntento talaga? Tinadtad niya ng katanungan Ang sarili. Bumalik sa ala-ala niya Ang unang tagpong Nakita Ang babaing ito. "Ang kapal Naman ng Mukha mong tawagin pa akong asawa." Hindi malakas pero sapat para marinig ni Darcy. Tila ba sampal iyon sa magkabilang pisngi niya. Hindi niya alam kung bakit Ang babaing ito Ang kasama ni Axell at Hindi Ang babaing nabuntis nito. Ganun pa man Hindi ibig sabihin nabago na Ang lahat. Niloko at sinaktan pa din Siya nito. Pinagmukhang Tanga sa sarili at mismong pamamahay. Paanong naatim Gawin sa kanya Yun ng taong sinasabing mahal n
Taas noong prinisinta ni Bettina Ang sarili at Hindi nagpakita ng kahit anumang kahinaan. Ang mga tingin ni Darcy at Nathalia na nanatili sa taong kuha Ang spotlight Ngayon. Hindi maiwasang maikumpara ni Darcy Ang sarili sa babaing kasama ng asawa. Sa tindig nito mapapatunayan mo agad na galing sa prominante at mayamang pamilya. Isa pa'y taglay din nito Ang alindog ng isang dyosa. Ang pananalita ay Puno ng katalinuhan na naaakma sa kanyang personalidad na pinapakita. Aminin man sa Hindi malinaw Kay Darcy na mabigat ngang kalaban ito gaya sa una ng nasabi ni Nathalia sa kanya. Siya mismo ay namangha sa design na ipinakita sa lahat. Isa itong obra, moderno at Ang mga materyales na gagamitin sadyang kalidad at natatangi. Tila ba nabahag Ang kanyang buntot pero Hindi iyon Ang higit na sumasaklob sa kanya. Wala Siyang pakialam kung manalo man ito. Ang asawa niya Ang Hindi dapat mapunta sa taong ito. Agad niyang kukunin Ang asawa at isasama sa kanyang pagbalik ng Pili
—NAG introduction na Ang host ng event. Winelcome at kinongratulate Ang lahat na mapalad mapasama sa pinagkakaguluhan ng majority sa field na ito. Syempre highlights Ang pagpasok ng Queen ng England escort ng kanyang anak na kasalukuyang Prince na susunod sa trono ng yumaong king. Umigting pa Ang liwanag sa main stage, at tutok roon lahat ng atensyun maliban sa isang tao. Sa kabila ng lahat abala Ang isip ni Darcy sa asawa at sa kasama nito. Nakita niya kung Paano Siya alalayan na para bang may matinding koneksyun sa dalawa. Ayaw niyang pangunahan na ito na Ang bago ng asawa. Na may pumalit na sa kanya sa puso ni Audhrey pero Hindi niya maiwasan dahil Malaki Ang posibilidad. Wala pa man ding kumpirmasyun sa agam agam niya'y halos ikadurog na ng kalooban. Kahit sino mapa lalaki man o babae Hindi malayong magkagusto rito kahit pa nga siguro nagdadalang tao ito. Naramdaman niya Ang pagdampi ng isang palad sa kanyang kamao na nakadantay sa kanyang kandungan. "Hold yourself
—NAPUNO ng mga talentadong architect at engineer Ang tanggapan ng Palasyo sakto 8:00 o'clock ng umaga. Bawat sulok na makikita naroon Ang mga cctv na nagsilbing mata sa paligid. Alisto Ang mga sapat na seguridad sa anumang kaganapang Hindi inaasahan. Lulan ng inarkilang magarang kotse sa hotel Sina Darcy at Nathalia. Ganun din si Bettina kasama si Audhrey. Habang kasalukuyang nasa byahe Hindi maiwasang kabahan ni Darcy. Wala sa isipan niya Ang kabiguan at determinadong makukuha Ang project na tutupad sa pangarap ng asawa. "Relax." Napatingin Siya Kay Nathalia na nasa kaliwa niya Ngayon. Sinuklian Siya ng ngiti nito ng magtama Ang kanilang mga paningin. "Mapapasayo Ang project." Pagpapa lakas nito sa kanyang kalooban. Muling bumalik sa pagtanaw sa labas si Darcy matapos Ang maikling encouragement na natanggap sa dalaga. Sana parehas sila nitong confident na makukuha Ang nais. Ano na lang Ang mararamdaman niya kung Hindi magtagumpay. Parang tuluyan na rin siyang naw