Naninigas na lumingon si Kait kay Frank, para bang kinalawang ang kanyang mga kasukasuan.Hindi niya akalain na makikilala ng brat si Kurt. Ang masama pa nito, magalang si Kurt—nag-defer pa nga sa kanya!Sino siya?"Birthday ng kapatid ko," tahimik na sabi ni Frank. "Pumunta ako para magdiwang kasama siya, ngunit hiniling siya ng bastard na iyon na maging hostess niya.""Ano?!" Galit na galit si Kurt—sa kabila ng mga biological na koneksyon, kung sinabi ni Frank na kapatid niya si Winter, kapatid niya ito.Nawala siguro ni Kait ang kanyang mga marbles para hilingin sa kanya na maging hostess niya!Kung sabagay, dapat talaga hindi na siya nag-abalang kausapin si Kait kanina!Nakasimangot kay Kait, agad na itinapat ni Kurt ang kanyang sapatos sa kanyang mukha. "Are you fucking with me? Telling Mr. Lawrence's sister to be your hostess?!"Nanginginig si Kait sa sobrang takot, talagang kinilabutan noon. "I'm sorry, Mr. Stinson. I'm so sorry... Please have mercy..."Lumingon si Kur
Dahan-dahang lumingon si Winter sa matandang lalaki at nakita niya na tinititigan ng maigi ng matandang lalaki ang kanyang dibdib.Kinabahan siya at hinigpitan ang kwelyo bilang tugon—may pervert kaya siya?Napalingon si Frank nang marinig ang boses ng matanda, at napakunot ang noo niya nang makita ang ginagawa ng matanda.Agad namang bumalik si Kurt sa matanda. "May problema ba, Mr. Looman?"Si Iker Looman ay talagang isang sikat na alahero na nakabase sa Riverton. Masama kung may lumabas na balita, ano ba naman ang titig ni Iker kay Winter.Gayunpaman, hindi pinansin ni Iker si Kurt at nagmamadaling pumunta sa tabi ni Winter. "Miss, pwede ko bang itanong kung saan mo nakuha yang pendant?"Ibinaba naman ni Winter ang kanyang mga mata para sulyapan ang pendant sa harap ng kanyang dibdib."Ibinigay ito ni Mr. Lawrence sa akin para sa aking kaarawan," sabi niya, lumingon kay Frank.Ipinakilala ni Kurt si Iker. "Mr. Lawrence, ito si Iker Looman, ang pangalawang panganay na anak ng
Nakatitig pa rin si Iker kay Winter. “So? Ano sa tingin mo, miss?”Nag-isip si Winter ng ilang sandali ngunit ‘di kalaunan ay sinabi niya ng may pag-aalinlangan, “I-Isa ‘tong regalo mula kay Mr. Lawrence. H-Hindi ko ito ipagbibili.”Siguro nga maaari niya itong ibenta at yayaman siya sa isang iglap, ngunit iyon na nga mismo ang dahilan—masyado ito mahalaga para ipagbili niya ito.Higit pa rito, anong iisipin ni Frank tungkol sa kanya kapag ipinagbili niya ito? Natuwa si Frank sa naging desisyon ni Winter—anu't ano pa man, hindi siya yung tipo ng tao na mabibili ng pera.Malungkot na umiling si Iker. “Hayy, sayang naman. Huwag kang mag-alala—hindi kita pipilitin na ipagbili ito, bagaman malulungkot ako na hindi ko nakuha ang isang obra maestrang gaya nito.”Gayunpaman, hindi siya yung tipo ng tao na madaling sumuko at bumaling siya kay Frank. “Maaari ko bang malaman kung saan mo nabili ang pendant, Mr. Lawrence? Isa itong obra na nilikha ni Carl Weaver—Gusto ko siyang makilala ng
Marahang tinapik ni Fred ang ulo ni Winter. “Huwag kang mag-alala. Magiging ayos lang siya—kumuha na ako ng isang espesyalista para sa kanya.”Sa tabi ni Fred, nagsalita ang babae na may makapal na makeup. “Matanda na lang talaga siya. Bakit kailangan mo pang mag-abala na gawin ang lahat ng ‘yun? Nagsasayang ka lang ng pera.”Kumunot ang noo ni Frank sa mga sinabi ng babae at lumingon siya sa babae.Agad niya siyang nakilala—ito ang top sales girl mula sa dealership na pinuntahan niya noon.Subalit, binalewala niya sila Frank at Janet Zimmer…“At ikaw si?” Ang tanong ni Frank.Ipinakilala sila ni Fred, “Ito ang girlfriend ko, si Marian Henley, at ito naman si Frank Lawrence… Isang kaibigan.”Nagulat si Marian noong tumingin siya kay Frank. “Ikaw…?”“Oo. Nagkita tayo ulit,” ang sabi ni Frank, walang emosyon ang kanyang tono.“Oh… Magkakilala kayo?” Nagtanong si Fred ng may pagtataka.“Oo naman,” ang sabi ni Marian, agad siyang tumayo at walang tigil niyang kinindatan si Frank.
Tinitigan ni Frank si Marian habang nilalandi niya siya ng parang isang pokpok, at bumuntong-hininga siya. “Ayusin mo ang relasyon mo kay Fred, at gagawin kong mas maayos ang buhay mo—o mas maganda kaysa sa buhay mo ngayon. Pero kung walang ibang nasa isip mo maliban sa pakikipagsiping sa mga lalaki hanggang sa marating mo ang tuktok, mas mabuti pang layuan mo na siya.”Hindi inasahan ni Marian na napakatibay ni Frank, at hindi niya papansinin ang mga pang-aakit niya!“Masyado kang mapagpanggap…” Suminghal si Marian. “Walang makakaalam kung walang magsasalita sa’ting dalawa, hindi ba?”Nang makita niya na hindi nagsisisi si Marian, nagalit si Frank, “Umalis ka sa paningin ko.”“Ano?” Hindi rin inasahan ni Marian na sasabihin iyon ni Frank.Gayunpaman, dumating si Fred sa may pintuan, at agad na lumayo si Marian mula kay Frank.“Oh, anong ginagawa mo dito, Marian? Nandito si Mr. Summer,” ang sabi ni Fred.Naglaho ang galit sa mukha ni Marian noong sandaling iyon, at napalitan ito
Naging napakagalang ni Brock habang nagtatanong siya, “Hello, Dr. King? Mayroon bang mga bakanteng special care ward sa Riverton City Hospital… Ano kamo, may nagbook na ng huli? Kung ganun, hindi ka ba pwedeng gumawa ng paraan para sa'kin—”Ibinaba ng doktor sa kabilang linya ang tawag bago pa matapos sa pagsasalita si Brock, at naiwan siyang nakatitig sa blankong screen at nagreklamo siya sa inis niya, “P*ta! Ang dami kong binigay sayo… Walang kwenta!” Biglang pumasok si Marian sa men's room noong sandaling iyon. “Mr. Summer…”Napatalon si Brock kasabay ng paglingon niya. “Oh, ikaw pala, Marian… Anong meron?”“Nakuha mo ba yung special care ward, Mr. Summer?” Ang tanong ni Marian. Kampanteng tinapik ni Brock ang dibdib niya. “Kwarto lang naman ‘yun. Madali lang ‘yun.”Ngumiti si Marian at agad niyang idiniin ang sarili niya kay Brock habang nakangisi siya. “Napakahusay mo, Mr. Summer…”“Ano, may iba ka pa bang sasabihin?” Ngumisi si Brock, pinagmamasdan niya siya ng may tuwa
Nagtaka si Fred at naguluhan siya. “Uh… Bakit?”Pinag-isipan ni Frank ang tungkol dito. “Magkaibang-magkaiba kayong dalawa ng girlfriend mo.”Napasimangot si Fred noong sandaling iyon. “Anong sinasabi mo? Wala kang pakialam sa buhay ng pamilya ko—huwag mong subukang mangialam.”Wala siyang kaalam-alam sa panloloko sa kanya ni Marian, naniniwala si Fred na mabait, maalaga, at tapat si Marian. Higit pa rito, tanggap siya ni Marian sa kabila ng maliit niyang sahod—ang lakas ng loob ng isang tagalabas na gaya ni Frank na punahin si Marian! Nabigla si Frank. Muli siyang nag-alinlangan ngunit sinubukan pa rin niyang kumbinsihin si Fred, “Ayaw ko ring mangialam. Pinapayuhan lang kita.”“Tama na! Umalis ka na dito, hindi ka kailangan dito!” Nagalit si Fred kay Frank, at inirapan niya siya. Bumalik si Winter noong sandaling iyon, at nang makita niya na sinisigawan ni Fred si Frank, agad siyang nagtanong, “Anong problema, Fred?”“Wala,” ang sabi sa kanya ni Fred bago siya tumalikod
Subalit, biglang napansin ni Fred na bukas ang kolyar ng damit ng kanyang girlfriend.“Anong nangyari sa blouse mo?” Ang tanong niya.Nanigas si Marian at agad siyang tumingin sa baba.“Oh… Hindi ko naramdaman na natanggal ang butones ko,” ang agad niyang sinabi habang isinasara niya ang kanyang kolyar.Sa sobrang pagmamadali nila ni Brock ay natanggal ang butones niya noong hinubad ni Brock ang blouse niya.Nanatiling nagtataka si Fred, ngunit bago pa siya makapagtanong ulit, pumasok sa ward ang isang nurse. “Nandito ba ang pamilya ni Carol Zims?”Agad na lumapit sa kanya si Fred. “Oo, anak niya ako.”Tumango ang nurse. “Ililipat na sa special care ward ang nanay mo ngayon.”Hindi nagulat si Fred dahil iyon din ang sinabi ni Brock. “Saan kami pwedeng magbayad?”“Bayad? Anong bayad?” Nagtaka ang nurse. “Ang chief mismo ang nag-approve ng kwarto para sa nanay mo. Sumama na lang kayo sa'kin.”“Ang chief? Si Hali King mismo?” Hindi makapaniwala si Fred. Nagtaas ng kilay ang nu
Kahit na ganun, bumuntong-hininga si Larry habang nagsimula siya, “Nagkataong nakita ko ang babaeng iyon sa isang business trip sa Talnam. L-Lumapit siya sa'kin, at pinilit akong mag-invest sa dalawang piraso ng lupa na sinabi niyang kikita nang malaki. Naloko ako, at nilayasan niya ako ilang araw lang ang nakaraan habang tangay-tangay ang malaking parte ng ari-arian ng kumpanya ko..” Umubo nang malakas si Larry, na halatang naaalis sa galit habang nagtapos siya, “H-Hindi ako mag-aalala sa pag-akyat ng Lanecorp kung hindi dahil doon…”“Ganun ba.” Tumango si Frank sa mga sinabi ni Larry nang napagtanto niya ito. Sabi ni Larry, nakilala niya si Juno sa Talnam… Kung ganun, Talnamese siya?“S-Siya nga pala, Mr. Lawrence….”Nang makitang interesado si Frank kay Juno, mabilis na nagdagdag si Larry para lang makaligtas, “Allergic ang babaeng iyon sa lilies… at sa matinding lebel pa nga.”“Matinding allergy sa mga lily?” Bumulong si Frank habang tinandaan niya ito—mukhang tama siyang p
Banal na ang katawan ni Frank, pero ang pure vigor niya ay nanatiling Birthright rank. Bulong niya sa sarili niya nang naglalakbay ang isipan niya. “Kapag natuto akong sumakay sa ulap at gumamit ng salamangka, talaga bang magiging banal na ako? O kaya… Ascendant rank?”Hindi kaya lumampas na ang katawan niya sa Ascendant rank at nakarating sa Transcendent rank?At kakaunti lang ang mga Ascendant rank sa buong Draconia! Kahit na ganun, natauhan si Frank, tumingin sa mga sangganong nakaluhod sa kanya, at suminghal. “Layas.”“Oo, oo, oo… Aalis na kami ngayon din…”“Dali, tara na…”Nakatayo lang si Frank at hindi hinabol ang mga sanggano habang tumakas silang lahat. Hindi siya ganun kauhaw sa dugo. Kahit na nararapat na mamatay ang mga lalaking iyon, nawalan na sila ng kagustuhang lumaban at hindi sila hadlang para kay Frank kaya hindi siya nabahala. “Tama na yan.” Hinablot ni Frank si Peter sa kwelyo at hinila siya palayo kay Larry nang para ba siyang isang pusa. Duguan at
Splat!Muli, hindi ginamit ni Frank ang pure vigor niya. Sumipa lang siya, na humiwa sa katawan ni Vin sa dalawa. Namutla sina Larry, Peter, at iba pa nang tinitigan nila ang mga piraso ng laman at dugong nagkalat sa paligid. “Tao… ba siya?!” Bulong ni Larry, bago siya lumingon para titigan nang masama si Peter. Masasampal niya nang dalawang beses si Peter—anong kampon ng kamatayan ang dinala ni Peter sa pintuan niya?Hindi… Sinadya bang dalhin ni Peter si Frank para patayin siya?!“Ako… Imposible yan…” Halos maiyak si Peter at bumagsak siya sa lapag. Nanginig siya na para bang may humigop sa lahat ng lakas niya. Kapag hinabol siya ni Frank, tiyak na mapapatay siya!Lalo na sa ginawa niya at sa lahat ng insultong binato niya kay Frank, parang gusto niyang sampalin ang sarili niya roon. “A-Anong dapat kong gawin?” bulong niya, sabay desperadong naghanap ng ideya para makaligtas sa kabila ng gulat niya. Doon niya nakitang nakatitig sa kanya nang galit na galit si Larry.
Sa sandaling iyon mismo, nakumbinsi ang lahat na natalo si Frank at dumudugo nang parang baboy, hanggang sa isang mahinang ubo ang narinig sa gitna ng humuhupang usok. “Guh… Takbo, Vin…”“Ano?!” Nanlaki ang mga mata ni Vin habang nakaluhod siya sa isang tuhod, hawak ang sugat niya kung nasaan ang kamay niya noon. Narinig niya bang sabihan siya ng kapatid niyang tumakbo?Anong nangyayari rito?!Sa loob lang ng ilang segundo, tuluyang humupa ang usok at sa wakas ay nakita ni Vin kung anong nangyari: tahimik pa ring nakaunat ang braso ni Frank, na ginamit niya para suntukin si Mos tagos sa dibdib niya!Ang totoo, nakabitin lang ang bangkay ni Mos sa braso ni Frank. Walang kabuhay-buhay ang mga braso at ulo niya habang nalagutan siya ng hininga. “Ano?!” Namutla si Vin—napatay ang kapatid niya sa isang simpleng suntok?!“Huh?!” Nabigla rin si Peter. Alam niyang martial artist si Frank, at sinabihan siya ng iba na malakas siya kahit na matagal siyang nawala sa Riverton. Kung kay
“Kung ganun, kayo ang may gusto nito!”Kuminang nang malamig ang mga mata ni Frank habang umatake rin siya gamit ng nakaunat na palad niya, at nadurog kaagad ang kamao ni Vin. "Huh?!"Malinaw na naramdaman ni Frank na nabasag ang mga buto niya at nakatulala siyang tumitig sa palad niya habang sumigaw si Vin. Hindi naman siya masyadong gumamit ng lakas, di ba?Binalak niyang gamitin ang palad niya para salagin ang paparating na suntok ni Vin, bago niya suntukin at during ang ulo ni Vin sa isang suntok para mapatay siya. Natural na hindi niya inasahang madudurog ng palad niya ang kamao ni Vin, nang parang giniling!Ang totoo, sa sobrang gulat niya ay natulala siya sa kinatatayuan niya, nakalimutan niyang ipagpatuloy ang atake niya at hindi siya nahimasmasan. “Pareho lang ang pure vigor ko, kaya ang lakas lang ng katawan ko ang nagbago. Anong nangyayari rito?!”Doon sumigaw si Mos, “Anong ginawa mo?!”Bumagsak ang ekspresyon niya nang nakita niyang nadurog ni Frank ang kamao n
Napakunot din ang noo ni Larry sa tanong ng Hansen brothers, at lumingon siya kay Peter. “Sigurado ka bang siya si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Oo!”Nakatitig ang mga mata ni Peter kay Frank habang ngumisi siya. “Wag kang mag-alala, Mr. Jameson. Makikilala ko siya kahit saan.”“Siguraduhin mo lang, kundi ay malalaman mo kung anong mangyayari.” Malamig na tumawa si Larry. Napangiwi si Peter sa sandaling iyon ngunit mabilis siyang ngumiti nang nambobola. “Anong sinasabi mo, Mr. Jameson? Bakit ako magsisinungaling sa'yo? Ibig kong sabihin, may utang pa akong ninety million dollars sa'yo! Hindi ako magsisinungaling sa'yo kahit na ibig sabihin nito ay isusuko ko ang Lanecorp bilang collateral, di ba?”Narinig nila si Frank kahit na napalibutan siya—mukhang trinaydor ni Peter sila ni Helen dahil sa utang niya kay Larry. Basura…” Sumama ang ekspresyon niya. Para bang mas mababa pa sa tao ang pamilya ni Helen, at balak nilang ubusin ang pera niya. “Nasaan si Helen?” T
Tumalon si Peter palabas ng kotse sa sandaling iyon nang sumisigaw habang tumakbo siya papunta sa isang abandonadong pabrika. “Mr. Jameson! Mr. Jameson! Nadala ko na si Frank Lawrence—sabihan mo ang mga tao mong patayin siya!”"Hehe…"Isang lalaking nasa animnapung taong gulang ang lumabas mula sa pabrika kagat ang isang tabako sa bibig niya at nakasuot ng isang pinstripe suit. Kaagad siyang nakilala ni Frank—si Larry Jameson ito. Kausap niya si Helen noon sa Zamri lease bid, at kasama niya si Juno noon. Naalala rin ni Frank na sinabi ni Helen na isa siya sa Three Bears ng Zamri. At ngayon, bumuga ng usok si Larry habang pinanood niyang bumaba si Frank, nang tumatawa. “Ikaw alam si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Tama ka.” Naglakad si Frank at tumayo sa harap ni Larry habang umiiling kay Peter na mabilis na nagtago sa likod ni Larry. “Akala ko inayos mo na ang sarili mo pagkatapos mong umalis sa Riverton, pero lumalabas na nakakadiri ka pa rin pala.”“Nakakadiri? D
Sumigaw si Frank, “Nasaan ang kapatid mo, Peter Lane?!”Nang napatalon at muntik mabitawan ang phone niya, sumama ang ekspresyon ni Peter nang nakita niyang si Frank iyon. “Malay ko! Wag mo kong tanungin!” Naiinis na sigaw ni Peter at bumalik siya sa laro niya. Nainis si Frank habang nanood siya, lalo na't dahil nakapatong ang paa niya sa mesa ni Helen. Nag-iwan ng marka ang mga sapatos niya sa dokumento sa ibaba nito. "Mr. Lawrence?" Pumasok si Lily sa sandaling iyon at napansin niya si Frank. Siya ang sekretarya ni Helen na lumipat mula sa Lane Holdings ng Riverton, at hinila niya si Frank sa tabi habang bumulong siya, “Nawala ang phone ni Ms. Lane kagabi, at hindi namin ito mahanap magdamag. Kakaalis niya lang papunta sa ospital para bisitahin ang nanay niya, at sinabihan niya akong ipaalam ito sa'yo pag bumalik ka nang wala siya.”Nakinig si Frank, ngunit napansin niyang nakasilip si Peter sa kanya. Nang lumingon siya kay Peter, bumalik si Peter sa phone niya at dumal
Pagod si Frank nang umalis siya sa cafe at nagpasyang tatanggihan na niya si Helen kapag may iba pa siyang ganitong pakiusap sa hinaharap. Kahit na ganun, tinitigan niya ang itim na Maserati convertible na nakaparada sa labas habang umalingawngaw ang mga salita ni Juno sa isipan niya: “Walang maitutulong sa'yo kung magiging kalaban mo ako. Tanggapin mo ko nang parang isang mabuting bata, at ibibigay ko sa'yo ang impormasyon sa Draconia na gusto mo. Tanggapin mo ang impormasyong ito bilang pagpapakita ng sinseridad ko—mayroong hindi tapos na construction project na nasa labasan ng Zamri. Gayunpaman, pwede mong sabihin si Ms. Lane na kunin ito, dahil babawiin ito ng gobyerno para gibain sa susunod na ilang araw. Sa mga panahong iyon, lalaki nang sampung beses ang halaga nito!”Saan mo nakuha ang impormasyong iyan?” Tanong ni Frank. Misteryosong ngumiti si Juno sa kanya. “Sikreto yan, maliban na lang kung umoo ka…”Dahil dito, pagkaalis niya sa cafe kinuha ni Frank ang phone niya