"Mom, umuwi ba si Kuya kagabi?" kinabukasan, nagtanong si Troy sa kaniyang ina patungkol ka kaniyang kapatid na hindi niya pansing umuwi kagabi. Kasalukuyang nag ka-kape sa may glass wall si Miranda, tinatanaw ang kabuuang syudad ng tokyo. Nang sumulpot ang kagigising niyang anak at nagtanong. "I didn't notice him coming home last night, son." gaya ni Troy, hindi rin niya napansin na umuwi ang kaniyang panganay na anak. "Didn't he excused himself to pick up his fiance, yesterday?" nagtatakang usal ni Troy habang inaalala ang pagpapaalam nito kahapon sa kanila. "Yup, he did. Maybe he's not able to come home because he chooses to spent the night with his fiance." well, posible naman iyon. Hindi lang mapigilan ni Troy na mag alala, lalo pa't isang importanteng tao ang Kuya niya. Danger has been his Kuya's shadow. Marami kasing maruruming maglaro sa larangan ng negosyo, kaya hindi na iyon bago sa kaniya. Buti na lang talaga at hindi niya tinahak ang landas na 'yun. Pero isipin niyo,
BAGO umuwi ng Pilipinas sila Hailey ay naglagi muna sa sila ng iilang araw sa Japan at iginugol ang mga sarili sa pamamasyal sa mga tourist spots. Walang araw na hindi sila masaya, lalo pa't kasama nila ang mga pamilya nila. Maayos na rin ang kaniyang Kuya Tres at ang ina nila matapos ang isang masinsinan na pag-uusap no'ng araw matapos ang kasal nito. Isang linggo muna ang lumipas bago sila nagdesisyon na umuwi. Saka lang sila nagkakahiwa-hiwalay dahil kinailangan na nilang umuwi sa kani-kanilang mga tahanan. Umuwi sila Hailey sa bahay ni Troy, samantalang ang mama niya ay isinama ni Miranda at may bibilhin daw sila sa mall. Walang kapaguran ang mga ito sa paglalakwatsa at talagang sinusulit ang panahon sa pamamasyal. "Magandang hapon po, Sir Troy. Ma'am Hailey." bati ni Manang Lory sa kanila pagkababa mismo nila sa sasakyan. Matamis na nguimiti si Hailey sa matandang tumulong na minsan na ring tumulong sa kaniya no'ng mga panahon na nandito siya bahay ni Troy. "Magandang hapon
AFTER several days of staying at home, they finally decided to visit an OB to do a health check of her pregnancy. She's with Troy and now they are watching the monitor together. "Fetus is still one month and one week old. The heartbeat is fine. Its position is good. The only we could do to assist it to be more healthy is to take nutritious foods and drinks. Drinking milk and taking nutritious soup could also help for the growth of the breast to become ready on producing breast milk. In additional, I can prescribe vitamins for you and the baby itself." salaysay ng Obgyne doctor sa kanila matapos masiguro ang stead ng bata sa sinapupunan ni Hailey. "To prevent losses and blood spotting in early ages of pregnancy, mahigpit na ipinagbabawal ang stressed, overwork, and pagka-depressed." dagdag nito bago tumayo. "As of the moment, we can't still identify the baby's gender because of its current deformation. To identify the gender of the baby, kinailangan maging five months old and above mu
WARNING: SPG "May I know the certain food and ingredients that makes you feel nauseous, baby?" kasalukuyang nasa kusina sila ngayon ni Troy. Nakaupo lang siya sa stool chair at pinapanood itong abala sa pagtitingin-tingin sa refrigerator in regards sa uulamin niya ngayong gabi."Hindi ko pa masyadong alam eh. Baka 'yung strawberry souffle na kinain natin sa cruise ship. Napapangetan ako sa lasa." wika niya habang inaalala ang pagkain na hindi maganda sa panlasa niya. Habang abala siya sa pag kain ng cookies. "I see... but is there anything that you would like to eat?" tanong na naman nito habang may inilabas na gulay at karne sa ref. Napapaisip din si Hailey kung meron ba siyang gusto, pero halos lahat ng gusto niyang kainin ay available naman sa refrigerator. "Titingnan ko na lang ang refrigerator kapag nag crave ako, tapos kapag meron akong gustong kainin... sasabihin ko sa'yo." nakangiti niyang imporma. "That's good, and don't you dare hesitate asking me with everything you des
The entire night was filled by pleasure, moans and groans comes from their mouths was like a music that was making them crazier over each other. Right when he's able to enter his full length inside her, he couldn't help but gripped into her waist tightly. Pursing and biting his lips as his eyes got shot, while she gripped into the sheets and pillows to ask for assistance of strength. Tears pooled her eyes, sooner it streamed like a lone rain that signifies her pain by catering all of her husband's. This is just her second time having this kind of activity and it hurts like hell. She was like being stabbed countless times which makes her sobbed silently. He notice her discomfort and pain, but it is not the right time to feel guilty. Instead, he consoled her by distracting her attention. He claimed her lips and kissed her passionately. He didn't move just yet, not until his wife regained the pain she's feeling. However, her tightness were like strangling the shit of him. The way he
"Hailey is pregnant at hindi si Troy ang ama. I heard them argue when Hailey got hospitalized nang dahil sa kamuntikan na siyang makunan no'ng gabing nag-aaway sila ni Troy because of me." tuluyan ng nilantad ni April ang bagay na alam niya. "B-Buntis?" naguguluhang usal ni Miranda. "What are you saying, April?" lumakas din ang kaniyang boses dahil sa hindi niya nagustuhan ang sinabi ni April. Pilyang tumawa si April sa Mommy ni Troy, "Akala ko ba tita, lahat ng bagay tungkol sa anak mo ay alam mo?" sarkastikong usal ni April saka iniudyok ang sarili na tumayo na at pumantay ng tingin sa ginang. "But it turns out na hindi pala. Saklap." and then, si Troy naman ang kaniyang binalingan ng pansin. Walang mababasa na ekspresyon sa mukha nito, pero ang pag igting ng panga nito ay nagsasabing galit na ito. "Paano ba 'yan, Troy. Alam na ng mommy mo ang tinatago niyo ni Hailey." sobrang aliw na aliw si April sa situwasyon. Witnessing Miranda's confusion look, Hailey's surprised face, and
"I am, Hailey. Because I am your rapist!" Hindi pansin ni Hailey, na sa sinabi ni Troy siya ay manigas. Nagbalik ulit ang alaala ng kaniyang unang halik dito na siyang nagpapaalala sa kaniya tungkol sa nangyari sa kaniya. "Na-rape ka, Hailey?" Hindi makapaniwalang bulalas ng Ginang. Awang ang bibig. Pero parang walang narinig si Hailey dahil nabibingi siya sa sunod-sunod na atake ng mga alaala niya na pinaghalong si Troy at ng taong iyon.His kisses were very similar to that stranger who took her that night. Ang paraan ng mga haplos at paghawak nito sa kaniya kagabi na nagtatalik sila ay pinapaalala din ang lalakeng walang konsiderasyon na inangkin siya. She can also remember her agonizing face na umiiyak no'ng paulit-ulit itong umuulos sa kaniya, hanggang sa wala siyang nagawa at tinanggap ang putok nito. The only reason kung bakit napaka-miserable niya ngayon. Bakit si Troy pa?"Son, nahihibang ka na ba? Why are you claiming that you are her... What?!" "Are you that crazy ove
"What is the meaning of this?" April was confused to ask them. After all, she came here to destroy the beans between Hailey and Troy, para masira din ang dalawa. Pero bakit parang siya itong naloko? "H-How come na involved si Troy sa nangyari kay Hailey?" actually, pati siya ay hindi makapaniwala na na-rape pala si Hailey. Mas lalo ring nakakagulat ang pag amin ni Troy na ito ang gumalaw kay Hailey while he was drugged and set up by someone for revenge. Tila namutla siya, "T-Troy?" no on was answering her, kaya naman muli siyang nagtanong. "E-Explain this!" Nilingon ni Troy si April, his eyes were swollen because of crying. "I told you already that my marriage has nothing to do with you, April. I married my wife because I love her." Umiling-iling si April, she's not accepting his reasons. "N-No! I'm not gonna believe you!" her voice were cracking and her tears flowed out by itself. Para siyang sirang plaka na hindi tumatanggap ng valid reasons kaya naging error. "Y-You were just
HAILEYMakalipas ang walong buwan simula no'ng nangyaring awayan sa bahay namin ni Troy at matapos makipag-deal sa mga bullies ko noon ay sa wakas naipanganak ko na rin ng ligtas ang aming anak na lalake. Yes, lalake po ang anak namin. All throughout my pregnancy journey ay hindi ako nakaramdam ng kapabayaan mula sa asawa kong si Troy, bagkus, ini-spoiled niya ako sa lahat ng mga gusto ko. Kahit na ang dami kong kalokohan na pinanggagawa para lamang makaganti sa mga 'yon. Sinuportahan naman niya ako at sinisigurado na hindi ako masasaktan nila Leah. As for Grace, pinatawad ko na siya. Nakita ko naman ang sinseridad at pagsisisi niya sa mga nagawa niya sa'kin noon. Ang maganda pa roon ay naging kaibigan ko pa siya. Matapos ang tatlong buwan niyang Pag ta-trabaho as cashier sa isang mall, pinabalik na siya sa kompaniya nila at ngayon ay nag-aaral kung papaano papatakbuhin ang kanilang negosyo. Namatay din kasi ang Lolo niya at walang ibang tutulong sa ama niya kundi siya, lalo pa'
Napapabuntong hininga na lamang si Hailey pagkalabas niya mismo sa opisina ng asawa. Pinakalma ang sarili at nang kumalma ang kaniyang paghinga ay ngumiti siya ng pilit bago umalis doon. Meanwhile, aliw na aliw si Troy sa panonood ng footage na nangyayari sa opisina niya. He actually installed a private camera to record everything that happens today. He's grinning all ears not until his wife came in to the conference room kung saan siya nag stay. In fact, wala talagang meeting, pinalabas niya lang 'yon. "Hi, Hon." He greeted and waved at her. But at the same time, he stood up at sinalubong ang asawa ng malaking yakap. "You did great. Leah was literally frustrated and humiliated." He said and kissed her in the forehead. Yumakap lamang si Hailey sa kaniyang asawa, hinahayaan ang sarili na mamahinga dito ng kaunti. "Sa tingin mo, I did great?" She's always doubting, kaya siya nagtatanong. Troy patted her head and stroke her hair gently, "I'm so proud of you, hon. Not only you did gr
Kinabukasan...Pumasok si Troy sa kaniyang trabaho. At tila nakahinga ulit ng maluwang si Leah nang hindi niya nakita si Hailey. Buwesit na buwesit talaga siya dito, to the point na ayaw niya na itong makita pa. "Good morning po, Sir." She greeted politely and bow a little for respect. She's cheerful dahil nga wala yung panira sa araw niya. Hindi nilingon or tinugon ni Troy ang pagbati ni Leah at dire-diretso lamang na nagtungo sa kaniyang opisina. Umingos at ngumuso na lamang si Leah sa inasta ng amo. Kung hindi lang naman nito naging asawa ang buwesit na Hailey na 'yon, hindi din siya magkakaganito. Ang lahat ng nangyari sa kaniya ay si Hailey lahat ang dahilan. That's why, inis na inis siya doon. Naging masagana ang araw ni Leah dahil sa absence ni Hailey. Pero ang inaakalang magiging masaya hanggang sa matapos ang shift ngayong araw, ay hindi niya inaasahang ma bulilyaso. "Leah, pinapatawag ka ni Ma'am. May iuutos daw." Wika sa kaniya ng kaniyang ka trabaho na kakapasok lang
Sunday morning... Hailey went inside the Starbucks to meet up with Grace. Nang makapasok, nakita niya kaagad si Grace na naghihintay sa pagdating niya. Nakaupo ito malapit sa glass wall. Kumaway ito sa kaniya at tinanguan lamang niya ito, bago nagpunta sa puwesto nito. "Salamat at nakapunta ka, Hailey. Maupo ka." Ma-respeto at maayos nitong pakikitungo at pag-alok sa kaniya. "Ayus lang, pinag-iisipan ko naman ng mabuti ito." Sambit ni Hailey at umupo na sa katapat na upoan. "Pasensya na talaga, na disturbo ba kita ngayong araw?" Wika ni Grace sa malumanay at sympathetic way. "Wala naman akong ginagawa ngayong araw, sinamahan din ako ng asawa ko." "Nandito si Troy?" Mukha pa siyang gulat nang malaman na kasama ni Hailey si Troy. Which is hindi niya inaasahan na maging asawa nito. "Oo, nasa labas lang siya. Naghihintay sa loob ng sasakyan niya. May pupuntahan kasi kami after ko dito." Kalmado ding sagot ni Hailey kay Grace. Napatango-tango na lamang si Grace doon. "Kaya pala...
"Hailey..." Grace mumbled her name, almost a whisper. Para pa nga itong minulto sa presensya niya. Hindi kagaya nila ni Vanessa at Leah na galit at inis kaagad ang ipinapakita kapag nakita siya ng mga ito. Kaya ang takot na kani-kanina lang namuhay, muling nag lie low dahil nakita niyang harmless si Grace. Lalo na ang maluha-luha ang mga mata nito at halos mapatulala na lamang kay Hailey. "Grace," she calmly uttered her name as she's not scared of Grace anymore. Kung hindi pa sinita ng ibang customer na nakapila si Grace, hindi siya matitinag sa kakatitig niya kay Hailey. Natataranta na nagpatuloy siya sa pag scan ng mga grocery items na pinamili ni Hailey and Hailey was like waiting for her items to be finished from scanning so she could pay for it after. But then, kung kailan niya na babayaran ang mga ito, nagsalita bigla si Grace. "Hailey, pwede ka bang makausap mamaya? O kaya sa free day mo?" Hindi niya iyon inaasahan dahil ang isang Grace Madrigal ay hindi kumakausap ng tao
"Let's go home?" Tanong ni Troy nang sila'y makabalik sa kanilang table. Sila lang dalawa at may peace sila para makapag-usap. Umiling si Hailey, rejecting his suggestion. "Hindi pa tayo tapos mag dinner. Tiyaka sayang din ang mga pagkain na 'to kung iiwanan natin." She stated. "Hayaan mo na lamang ang nangyari kanina. Hindi ako apektado at mas lalong huwag mong hayaan na masira ang mood natin nang dahil lang kay Vanessa." Nginitian pa niya ang asawa, as if she really don't care about what just happened. "Are you sure?" He's still worried about her. Kahit na sinabi na ng asawa sa kaniya na ayus lang ito. Tumango si Hailey, "Oo naman. Come on, ipagpatuloy na natin ang pagkain." And so they continued their dinner as if walang nangyari. Still, it was filled with solemn joy until the very last minute of his birthday. Saktong alas dose, nakauwi sila sa bahay nila. They did their usual night rituals such as taking a bath, toothbrush, and changing into their night dresses before going t
Nang ma i-serve na ang mga pagkain, sobrang nagagalak si Hailey ng makita kung gaano ka artistic ang pagkakagawa sa plating, at sa appearance pa lang ng food alam na niyang masasarap ang mga ito. Maliban doon, ang amoy ang mas nakaka-halina. Yung tipong gusto niya ng tikman agad ang mga pagkain. "Salamat," she thanked the staff who served the food to them. Medyo marami-rami kasi ang in-order nila kaya itong table nila ay halos mapuno na. "You're welcome, Mrs Santillan. To be followed na lang po ang drinks." Wika ng isa sa apat na nag served ng foods, saka ito yumukod bilang pagpapaalam at umalis din pagkatapos kasama ang iba nitong mga kasamahan. Nang mawala ang mga ito, saka lang dinampot ni Hailey ang mga kubyertos at excited na tinikman ang mga putahe na nasa malapit niya. "Looks like, you're impressed by the food being served, hon." Komento ni Troy nang makitang halos mapapikit sa sarap ang asawa niya sa una nitong tinikman na pagkain. "Yes, hon. Ang sarap. Parang naalala ko
BEFORE the day has come to an end, Hailey and Troy decided to have an intimate dinner in an exquisite restaurant haven whereas they can clearly overview the beauty of skylines amidst the peaceful night and the 360 degrees scenic view by the bay. As they enter the restaurant which is located in one of the famous skyscrapers in Alabang, they were greeted by such a great welcoming from the staffs who will be going to serve them with good experience in the said restaurant. Not only did they went here to spend a fancy meal, but also, Travis was occasionally invited to make a visit in the said restaurant. So, it's a matter of exclusive review which would the restaurant appreciates to hear. "Good evening and welcome, Mr and Mrs Santillan. Thank you for accepting our invitation." Masugid na pagbati ng head manager ng restaurant. Tumango lamang si Troy sa mga ito bilang ganti pabalik sa pagbati nito. "Good evening," she greeted them with a smile, which leashes the coldness from Troy. Muk
Nasa daan pa lamang si Troy pabalik sa kaniyang opisina, nagtaka na siya kung bakit napakatahimik ng hallway, maging ng buong floor. Napapatingin siya sa kaniyang relo at nakitang alas onse 'y trenta pa lang naman ng tanghali. Hindi pa lunch break. Where did his corporate employees go, and why is it so silent? Pakiramdam niya parang nag-iisa siya, at bawat hakbang niya ay nakakahindik ng kaba. It's like, nasa isang horror movie siya na may someond behind him na tinitingnan siya. Pero kung lingunin niya naman ay walang tao, wala siyang nakita maliban sa presensya niya. Hanggang sa nakarating siya sa harapan ng opisina niya. Wala din si Charles sa estasyon nito. At ang pakiramdam na may taong nakatingin sa kaniya mula sa likuran ay nanatili pa ring matibay. He tried to ignore it, but instead turned the knob and stepped inside the office. But the moment he stepped inside, his jaw dropped as the cheerful noise from everybody welcomed him. Namimilog ang kaniyang mata when someone fro