Okay, Another uodate for you guys! What do you think? Are they really going to be friends or more than that? Let's see how they progressed o the next chapters to come. I just hope that I would be able to write it before I start don't feeling well again. đđ
Louelle's POV What's wrong with him? Tsk. Gusto ko lang naman na maging friends na talaga kami. I don't want to have anymore conflict with him. Umiling-iling na lang ako sa kaweirduhan nito at tiningnan ang oras sa phone ko. Napangisi naman ako dahil may oras pa ako para pumunta sa condo. Isesend ko na din kay Dale ang mga files na kailangan niya. And also to know how my half-sister is. I just can't believe that she's suffering her life now. Sana lang ay maging okay ito. I am happy that Cousin Cristine found my half-sister. I just hope na Papa will do everything to protect her and get her out of her misery. Unlike me who don't need it. Napahinga na lang ako ng malalim bago naglakad palabas ng Soriano Mansion, kailangan kong pumunta sa condo ngayon para malaman ang gagawin namin sa party. At kung sino ang makakasama ko doon. Kailangan mas prepared kami dahil hindi ako sigurado kung ano ang nasa loob ng misteryoso na club na yun. Bukod pa dun gusto kong malaman kung sino ang misteryos
Third Person's POV ISANG malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Les, tanging pagod ang naramdaman niya matapos ang mga pangyayari. Sinapo niya ang sintindo at marahan na hinilot ito. Her mind just can't cope with what she has done. She just wanted to end everything. Kesedohang tapusin niya ang sariling buhay para matapos na ang nararamdaman niyang pagod. But No! She just can't. Alam niyang may mas mahalaga pa siyang kailangan na gawin at pagtuunan ng pansin. She just sighed once again. Napansin naman ng bagong pasok na butler nila ang pagbuntong-hininga niya. Umiling-iling ito at dumerecho ng pasok habang dala ang tea na ginawa at dahan-dahan na inilapag ito sa harapan ng tila namomroblemang mistress. 'OjĆsama, nani ga mondai no yĆdesu ka?' narinig ni Les na tanong ng butler na nasa harapan na pala niya. Hindi na niya ito namalayan dahil sa mga iniisip. "Nani mo shinpai suru hitsuyĆ wa arimasenga," wika ni Les na muling bumuntong hininga ulit bago siya kumuha ng tea na gi
Tokyo, Japan.... Two Years AgoThird Person's POV It was dark. Tanging ilaw lamang mula sa incandescent light ng warehouse ang nagsisilbing liwanag nila. Anim lamang sila samantalang tatlumpu ang mga kalaban nila. 'Ano laban na?' tanong niya sa kabilang grupo. 'Eh, ang angas pala ng mga 'to Boss eh,' ani kanang kamay ng nasa kabilang grupo. 'Arch, tayo na wag mo ng patulan,' turan ng kanyang half-brother na hinawakan siya sa balikat. 'Kung naduduwag ka, umalis ka,' seryosong wika niya. Ayaw na ayaw niya sa lahat ay umuurong sa laban. Dahil sa sinabi nito, nagsimulang umatake ang kabilang grupo. They were outnumbered at kulang pa sila sa experience para sa kagaya nitong gang fight. Arch look at his brother. Walang kahirap-hirap itong nakikipagsuntukan sa kalaban nila. Tiningnan niya ang ibang kasama.
Manila, Philippines... Present DayLouelle's POV I looked at the mansion. Tapos tiningnan ko ang address sa sulat. Di ako pwedeng magkamali, ito na yun. Huminga ako ng malalim bago nagdoorbell. Isang gwardya ang nagbukas ng maliit na gate. 'Ano yun, Miss?' tanong ng gwardya sa akin. 'Ah, nandito po ba si Celia Magbanua?' tanong ko dun sa guard. 'Si Manang Celia? Anong kailangan mo sa kanya?' balik sa akin nung guard. Shit! Ano bang sasabihin ko. 'Ah, pamangkin niya po ako. Galing pa po ako sa probinsya,' alibi ko. Kumunot ang noo ni Manong Guard at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Bigla naman akong na-conscious kaya nginitian ko na lang. 'Oh siya sige. Tatawagan ko lang si Manang Celia, anong pangalan mo, hija?' tanong ni Manong Guard. 'Ah, Louelle po,' sabi ko sabay ngiti. 'Siya, intayin mo lang at tatawagan ko,' sabi nito at pumasok na ulit sa gate bago sinaraduhan muna ito. Bumuntong-hininga ako. Bago umupo sa tabi ng kalsada. Anyway, di pa nga pala ako nakakapagpak
Louelle's POV Boring! Nakakainis talaga. Kung bakit kailangang mag-aral eh, ang boring naman sa school. But anyways, pumayag naman yung amo ni Nana Celia na dun ako magstay pero mag-aaral ako with one special task.*Flashback* 'Hija, pumayag na si Ma'am na magstay ka dito pero may kundisyon,' sabi ni Nana Celia. 'Anything,' desperate na sabi ko. 'Mag-aaal ka sa Yorkshire University,' sabi nito 'What?!?' I asked. Baka kasi nabibingi lang ako eh. 'Opo, scholar ka dun bukod pa dun kailangan mong bantayan ang anak ni Ma'am,' sabi pa nito. 'Sino?'*End of flashback* Boring ang school kaya nga ako umalis eh. Pero I don't care basta kay Nana Celia ako magstay. Anyway, nandito ako sa Yorkshire University para mag-exam. Si madam na nag-ayos ng schedule ko. Scholar niya ako eh. Andali naman nung exam parang Periodical lang eh. Mamaya makukuha ko na ang results kaya naglakad lakad muna ako. Nasa may parking ako nang makarinig ng sigawan. Naglakad na lang ako sa pinagmulan ng sigawan. The
Loulle's POV First day of class ko as 2nd year college student. Nag-take ako ng BSBA dahil yun naman ang forte ko. At yun ang iniwan ko. Cute na cute pa nitong suot ko na uniform. Pants na may white polo shirt na may necktie at vest, may above the knee skirt din naman pero wala pa ako nun eh. Naglalakad na ako palabas ng mansion ng mga Soriano nang may sumitsit sa akin. Damn, agang-aga parang may ibong humuhuni eh. Lalabas na sana ako sa may gate nang may humila sa akin. Buti na lang di pa ako nakaskirt kaya wala lang sa akin. Pero masakit ha. Nakakunot ang noo kong tumingin sa nanghila sa akin. I rolled my eyes. 'What the hell are you doing here, Lou?' tanong niya sa akin. I smirk at him. 'Having fun,' was all I said. Kilala niya ako at kilala ko sya. Alam niyang hindi niya ako mapipigilan at hindi sya magsusumbong. Takot lang niya. Kailangan lang niyang wag humarang sa akin at tahimik kaming lahat. Damn. I'm just starting pero may nakakilala na agad sa akin. Hay. Agad na akong um
Louelle's POV Maaga akong nagising. Its my second week to school. At sana lang naman walang trouble na dumating sa akin. Dumerecho na ako sa kusina ng mga maids dito matapos kong gawin ang mga morning rituals ko. Naglalakad pa lang ako dinig ko na ang tawa ng mga katulong doon pati na din ang kay Nana Celia. They all look happy na parang walang pinoproblema. "Good morning po!" Masiglang bati ko sa kanila at matamis na ngumiti. Kahit si Nana Celia nagulat sa ginawa ko. I rarely smile lalo na at estranghero ang kausap pero part lang ito ng pakikisama. Isa pa lahat sila mababait. "Good morning din, hija,"wika ni Nana Celia na nakabawi agad. "Papasok ka na ba sa eskwela?" tanong nito sa akin. "Opo," yun lang ang nasabi ko. "Ah eh, may baon ka na ba?" tanong nito na aktong dudukot sa bulsa ng pera na agad ko namang pinigilan. "Naku, Nana wag na po. May ipon pa naman po ako," turan ko sa kanya. Totoo naman yun, though limitado na lang ang pera ko dahil hindi ako pwedeng magwithdra
Louelle's POV Napatingin ako kay Dale. Kung hindi ko kilala ang lalaking ito, iisipin ko na may gusto ito sa akin. But that's impossible. Dale's been with me since I was 5 years old and he's 3 years older than me. At nananatili kaming magkaibigan sa paglipas ng panahon. Isa siya sa mga naging kasangga ko nang mga panahon na hindi ako maasikaso ni Papa dahil sa trabaho. Not that I care but I understand. Nakarating kami sa school ng maayos. Tumigil siya sa gilid medyo malayo pa sa entrance. Akmang lalabas na ako nang lumabas din siya. I rolled my eyes. Too much for a gentleman. Pinagbuksan ako ng pinto. 'Sunduin kita mamaya,' wika ni Dale. 'I'll go with you to buy phone later.' Tinitigan ko siya at parang wala lang naman dito. 'Fine,' I said then kissed his cheeks. Wala namang malisya. 'I'll see you later.' Itinaas ko ang kamay ko tanda pagpapaalam na. Bago nag-umpisang maglakad sa entrance ng school. Maaga pa naman, tingin ko ay wala pang 8am dahil maaga naman akong umalis ng bah
Third Person's POV ISANG malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Les, tanging pagod ang naramdaman niya matapos ang mga pangyayari. Sinapo niya ang sintindo at marahan na hinilot ito. Her mind just can't cope with what she has done. She just wanted to end everything. Kesedohang tapusin niya ang sariling buhay para matapos na ang nararamdaman niyang pagod. But No! She just can't. Alam niyang may mas mahalaga pa siyang kailangan na gawin at pagtuunan ng pansin. She just sighed once again. Napansin naman ng bagong pasok na butler nila ang pagbuntong-hininga niya. Umiling-iling ito at dumerecho ng pasok habang dala ang tea na ginawa at dahan-dahan na inilapag ito sa harapan ng tila namomroblemang mistress. 'OjĆsama, nani ga mondai no yĆdesu ka?' narinig ni Les na tanong ng butler na nasa harapan na pala niya. Hindi na niya ito namalayan dahil sa mga iniisip. "Nani mo shinpai suru hitsuyĆ wa arimasenga," wika ni Les na muling bumuntong hininga ulit bago siya kumuha ng tea na gi
Louelle's POV What's wrong with him? Tsk. Gusto ko lang naman na maging friends na talaga kami. I don't want to have anymore conflict with him. Umiling-iling na lang ako sa kaweirduhan nito at tiningnan ang oras sa phone ko. Napangisi naman ako dahil may oras pa ako para pumunta sa condo. Isesend ko na din kay Dale ang mga files na kailangan niya. And also to know how my half-sister is. I just can't believe that she's suffering her life now. Sana lang ay maging okay ito. I am happy that Cousin Cristine found my half-sister. I just hope na Papa will do everything to protect her and get her out of her misery. Unlike me who don't need it. Napahinga na lang ako ng malalim bago naglakad palabas ng Soriano Mansion, kailangan kong pumunta sa condo ngayon para malaman ang gagawin namin sa party. At kung sino ang makakasama ko doon. Kailangan mas prepared kami dahil hindi ako sigurado kung ano ang nasa loob ng misteryoso na club na yun. Bukod pa dun gusto kong malaman kung sino ang misteryos
Louelle's POV For the mean time, I forgot about my frustration when I've learned about my half sister. Hindi ako makapaniwala na magkakaroon ako ng kapatid at kay Papa pa talaga. He's known from being strict and disciplined. Who would have thought that he also has that side of him. Hindi ko na din alam kung paano ako nakauwi basta binilinan kami ni Cristine na huwag munang guluhin ang mga plano nina Dale. Darating din naman daw kami sa araw na magkakakila-kilala kami. Pumasok na ako sa kwarto ko at nakita ko doon si Nana Celia na hindi mapakali na nagpapaikot-ikot sa sa paglalakad. "Nana," tawag ko dito nang hindi ko na makayanan ang pag-ikot nito. Lumapit ako dito para hawakan ito. Nagulat naman ito sa pagtawag at paghawak ko dito. Muntik pa akong tamaan ng sampal niya kundi lang mabilis ang reflexes ko. Nagulat din ako sa bilis ng reflexes nito. Pero alam ko kung bakit, hindi ito nagtagal sa family namin kung wala itong natutunan doon. "Lady Les!" Gulat na turan nito na humawak p
Elliot's POV Agad naming dinala si Anghel sa ospital nang makaalis na Sina Matsuo at Louelle. Wala na din akong naging oras para isiping Kung ano ang relasyon ng dalawang iyon. Mas mahalaga na naasikaso agad si Anghel dahil ito na ang pangalawang beses na nawalan Ito ng Malay. Para pala talagang amazona magalit ang Need na iyon. The last we didn't see how he was punched but now. Tsk. Baliw itong so Anghel lagi na lang ginagalit si Nerd. Hindi ko ba naman maintindihan dito sa bestfriend kong ito dahil lagi nitong inaasar si Louelle. Hindi ko na nga agad naisip kung anong relasyon nito kay Matsuo Takego, isa sa mga head leader ng Andrade Mafia Organization. It is quite weird na nandito ito sa Pilipinas and to see Louelle? Sino ba talaga ito para pahalagahan ng ganun nito. Anong relasyon nila sa isa't isa at parang close na close pa ang dalawa. At hindi ko naman maintindihan dito kay Anghel kung bakit nawalan na naman ito ng kontrol at inaway na naman si Louelle. This man was a pain in t
Third Person's POV Hindi ini-expect ni Louelle ang tutulong sa kanya. Ni hindi niya ini-expect na nandito pala ang lalaking ito sa Pilipinas. To think that he's here in La Sangre. He is surely doing something for the organization. Bukod pa doon, bihira itong umalis ng bansa dahil doon siya nagtetraining. *Flashback* Tumawag siya sa opisina ni Cristine pero wala agad sumagot. Inintay niya pa ang pangalawang try bago may sumagot. "The Queen's office, who's this?" Narinig niyang turan ng pamilyar na boses sa kabilang linya. Hindi lang niya mapinpoint kung sino ito. Maybe her hearing skills has turned rusty. "May I speak with the Queen?" She asked as she opened the car window. Matino pa naman siya dahil ayaw niyang ma-suffocate. "May I know why?" Tanong pa nito. Medyo naiinip na ang dalaga kaya naman naiinis na siya. "Tell her, I'm outside La Sangre. I'm trapped in a car in the parking lot," wika niya sa kausap. "Oh, okay, I'll be there," hindi naman napansin ni Louelle an
Louelle's POV Hindi ko talaga maintindihan ang kaweirduhan ng lalaking ito. Kasalukuyan na kaming nakasakay sa kotse nito. Nagdadrive na pauwi ng mansyon nila. Napaisip naman ako dahil hindi ko pala naibigay kay Stanford ng number ko. In case na may kakailanganin ako, hihingi na lang ako ng permission kay Cristine. Wala naman kaming imikan ni Anghel dahil mainit ang ulo niya base na din sa pagkuyom ng kamao niya sa manibela ng kotse at ang nakakunot niyang noo. This guy is really weird pabago-bago ng mood niya. Tsk. "May mga kailangan ba tayong gawin sa club bukod sa nabanggit mo kanina?" I suddenly asked. Hindi ko alam kung bakit naisipan kong tanungin siya noon. I just felt the need to, I guess? Hindi naman niya ako sinagot sa halip ay napansin kong lumampas kanu sa entrance ng subdivision nila. "Hey, where are we going?" I asked but he still doesn't answer. Ano na naman kayang problema ng lalaking ito? Pati ako dinadamay sa kainitan niya ng ulo eh. Nakauniform pa man din kami.
Anghel's POV I actually don't know what I'm up to. To just warmed up to her. Maybe because Dale told me to? And why do I find her beautiful without her eyeglass on a while ago? Napatingin ako kay Louelle na namimili ng gusto niyang milktea. Inayos nito ang suot na eyeglass na kabibili lang namin. "Miss, a cup of matcha and okinawa milk tea please then pa-add ng extra pearls," turan nito habang may kinukuha siya sa bag niya. "Would that be all, Maam?" Turan ng cashier sa kanya. Hindi ko naman agad namalayan na nakatitig na din pala sa akin si Louelle. Saka ko lang siya napansin nang makita ko na nakataas na ang kilay niya sa akin. "What's your order?" Tanong nito sa akin. "I'll have what you order," tanging sagot ko lang dito at umiwas na ng tingin. Medyo na-awkward na din ako sa babaeng ito eh. Tsk. Not so me. Bakit nga ba ako nag-eeffort sa babaeng ito? Eh una pa lang naman ay mainit na ang ulo namin sa isa't isa. Nang makita ko na nakuha na nito ang orders namin ay nauna na a
Louelle's POV Ipinagkibit ko na lang si Anghel. He's being weird but it works for me. Aayusin ko sana ang salamin ko pero naalala kong nalaglag pala ito nung magkabunggo kami ni Abegail. Sh*t, nakita ako ni Anghel na walang salamin. That's the only disguise that would do for me. Napabuntong-hininga na lang ako. Pwede siguro akong magpasama sa weird na iyon sa mall para bumili ng bagong eyeglass. Nagmadali na akong kinuha ang mga papers sa club room bago dumerecho sa pwesto ni Anghel. "Let's go," nakangiti kong wika dito bago sinuklay ang buhok gamit ang kamay ko. Tinanggal ko ang suot kong ponytail kanina dahil wala na naman ang eyeglass ko pero mas bet ko pa din ang nakalugay talaga kahit may salamin ako. "Okay," composed na turan na nito. Hawak nito ang phone at tila ba may tinetext. Baka sina Gabe. Makikikopya na lang ako sa kanila kapag may sinulat o kung ayaw naman nila may mga naging acquaintances naman ako sa room sa ilang buwan ko ng estudyante, may mga mababait naman
Louelle's POV Nakahinga na ako ng maluwag ng lumipas ang isang linggo. Wala namang kakaibang nangyari at parang wala ding ginagawang kalokohan ang Classic 5. Inaayos ko na ang gamit ko para sa last class nang may tumigil sa desk ko. Pagtingin ko sa harapan ay si Anghel lang pala. Inayos ko lang ang salamin ko at kinuha na ang bag ko. "Louelle," tawag nito sa akin. "What?" Nakabusangot na tanong ko dito pero direcho lang din ako sa paglalakad. Alam ko naman na kasunod ko lang ito. "Are you free after last class? Dale told me to pick you up," wika nito pero parang normal lang naman ang pagsasalita nito hindi tulad ng nakaraan na laging mainit ang ulo. Tumigil naman ako sa paglalakad at tumingin sa kanya na parang sinusuri siya. Lumapit ako dito at kinapa ang noo niya. "May lagnat ka ba?" Tanong ko dito pero hinawi lang nito ang kamay ko. "Wala, okay," turan nito na tumingin sa may window. Napansin ko naman ang pamumula ng tenga nito kaya naisipan kong asarin pa ito. "Why ar