Elliot's POV Haysst. Di ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko alam kung paano aayusin ang pagmumukha nitong lider namin. Hindi naman sa kailangang ayusin pa pero kanina pa madilim awra nito. At ngayong lunch na pinagset sila sa canteen ng table ni Elrick para makapag-usap. Hindi ko alam kung bakit pero bakit sa canteen? I mean may tambayan kami pwede namang doon sila private na mag-usap. Nakaupo na si Anghel doon habang hinihintay si Angela Patricio. Sana nga ito na si Les na matagal ng hinahanap ni Anghel. Anghel is maybe in love with her for all those years na hinahanap niya. We owe her a lot alright. Kung hindi dahil sa kanya baka patay na kami ngayon pero di sapat yun para mainlove kami sa kanya. Di tulad ni Anghel. Nakaabang lang naman kami mga fpur tables away from them. In case na may hindi magustuhan si Anghel. Maya-maya lang ay dumating na si Angela Patricio may kasamang dalawang alipores na akala mo'y mga Clown sa sobrang kapal ng make-up. Balak sana ng dalawa na makiupo s
Louelle's POV Pakiramdam ko lumilipad ako. Parang umiikot ang mundo ko nang magmulat ako mg aking mga mata. I felt quite disoriented by this feeling. Medyo malabo pa ang paningin ko, tanging napansin ko lang ay ang liwanag at puti. D*mn! Langit na ba ito? In the middle of my disoriented facade, I heard a familiar voice. "Almost 3hours na ah. Bakit hindi pa siya gumigising," I heard the voice of Dale. Or am I just dreaming. "Sir, huwag po kayong magpanic," narinig kong turan ng isang di pamilyar na boses ng babae. "Maswerte po na pumutok ang blood clot sa ulo ni Ms. Magbanua dahil kung hindi po ay baka magkaroon siya ng internal bleeding," paliwanag ng sa tingin ko ay doktor kay Dale. "How about her scans?" Tanong ni Dale, medyo focus na ako kaya kita kong magkatabi ang dalawa at nakafocus sa kung ano. "Her scans are okay, wala namang bleeding sa utak niya. All we have to do is wait, Mr. Soriano," mahinahong wika ng doktor. "But---," Dale wanted to say but I cutted it off by
Gabe's POV Madilim ang awra ni Anghel habang naglalakad kami sa lobby ng ospital. We learned that Ms. Nerd is here. Hindi ko alam kung bakit nga kami nagpunta dito samantalang magkaaway naman ang dalawa. Magkakasunod kaming lima na naglalakad. Mukha namang alam ni Anghel kung saan pupunta. Tapos na naman ang mga klase namin kaya pwede na kami magpunta kahit na saan. Sumakay kami sa elevator para makarating sa 3rd floor kung saan pinindot ni Anghel. Siguro nandun yung kwarto ni Louelle a.k.a. Ms. Nerd. "Anghel, why are we here?" Hindi na napigilang tanong ni Simon na tumabi na sa akin. Lalong dumilim ang hitsura niya. "I just want no complications. Baka isisi pa niya sa akin ang pagiging stupid niya," sabi nito bago tumigil sa isang kwarto. Tahimik lang doon parang walang tao. Kumatok si Elliot pero walang sumagot. Unti-unti ni Anghel buksan ang pinto. Hindi namin tuloy alam kung tulog ba o gising ang tao dito. Pero direcho lang ang pasok ni Anghel na para bang kwarto niya iyon.
Louelle's POV Hindi ako pinapansin ni Dale. Nung gabi nagdala lang siya ng pagkain tapos umalis na din. Ni hindi nga kami nag-usap eh. Tsk. Tapos ngayong umaga nandito naman si Nana Celia na alalang-alala sa akin. Tumawag daw si Dale na nandito ako sa ospital. Mukhang magtatagal pa ang inis sa akin ni Dale kung ganun. Hayst. "Nana, wag ka na po mag-alala. Ayos lang ako. Di naman malala itong injury ko. Pwede na akong lumabas ng ospital," sabi ko sa kanya dahil hindi ako mapakali dito. Ni hindi nga ako nakatulog eh. "Louelle, hija, hindi pa pwede. Mahigpit na bilin ni Master Dale na magpapagaling ka," malumanay na sabi sa akin ni Nana. "Pero, Nana, ayaw ko na dito," ungot ko. Hindi ako sanay na nakahiga lang. "Hija," tawag niya sa akin. Nasasanay na din siguro ito sa akin. "Please po. Promise magbabait ako sa bahay," sabi ko nagpuppy eyes pa. Ayaw ko man magpacute pero kailangan. Gusto ko ng lumabas ng ospital. Sa totoo lang hindi ako fond na nagpupunta sa ospital, it's just a
Elliot's POV Kanina pa sumasakit ang ulo ko. Hindi ko alam kung saan nagpunta si Anghel. Just leaving us a message that he won't be home but please entertain Ms. Patricio. At iyon na nga ang kinasasakit ng ulo ko. Kanina pa niya tinatanong kung nasaan si Archangel. That's what she calls him. F*ck! "Kelan ba dadating si Archangel?" Tanong ni Ms. Patricio na parang inip na inip na. "Uh. May inaasikaso lang siya pero siguro padating na lang," sabi ni Gabe na hawak-hawak ang sentido niya. Maging ito ay sumasakit na ang ulo. Hindi lang dahil kay Ms. Patricio kundi dahil sa dalawang alipores nito na mga mukhang clown sa sobrang kapal ng mukha --- este make-up pala. Ang hirap na kasi i-compare sa totoo nilang mga mukha eh. Pfft. Gusto ko na lang matawa dahil todo ang pagflirt ng dalawa kina Elrick at Simon. Parang diring-diri naman ang dalawa dahil ayaw na ayaw talaga ng dalawa sa mga babaeng makakapal ang make-up. They have better preferences than that. "Will he be here later?" She ask
Anghel's POV Nang makalabas kami ng ospital nandoon na ang driver na si Mang Ben. Siguro ay inutusan din ito ni Dale na sunduin sina Louelle. Huh. Ganun ba talaga pahalagahan ni Dale ang nobody na ito? Mukhang nagulat naman si Mang Ben ng makita ako. "Master!" Bati nito at nagbow sa akin. "Pinasundo po sa akin ni Sir Dale sina Nana Celia," paliwanag nito. Tumango naman ako. "Kunin mo na ang mga gamit nila. Sa akin na sasabay sina Nana Celia," sabi ko. "Bakit pa? Nandito naman si Mang Ben," pabalang na wika ni Louelle. "Louelle!" Saway ni Nana Celia na nanlalaki ang mata. Hmp. Buti nga sa kanya. Sumimangot naman ito. Nakaupo pa ito sa wheelchair kaya para itong batang di napagbigyan. "Kunin ko lang ang kotse ko," sabi ko at di pinansin ang pagmamaktol ni Louelle. Mabilis ko lang naman na nakuha ang sasakyan ko. Mukhang nauna na umalis si Mang Ben at naiwan na lang doon sina Nana at Louelle. Nakasimangot naman si Louelle mukhang napagalitan ni Nana Celia. Buti nga sa kanya.
Third Person's POV Tanging ihip ng aircon at pag-ikot ng orasan ang maririnig sa loob ng kwarto. Walang may gustong magsalita. Tila mga takot na takot sa taong walang emosyon sa harapan nila. Ang boss nila. Seryosong nakatitg sa dalawang lalaking nakatayo. Ang mga pawis nila'y nag-uumpisang tumulo dahil sa nerbyos. "Nyūsu wa arimasu ka?" Sa wakas ay tanong ng Boss nila. (*Have you got news?*) " Watashitachi no hitobito wa, wakai aijin ga kuni o satta to hōkoku shimashita. Kanojo ga saigo ni kūkō de mi rareru yō ni," kabadong sagot ng isa sa mga lalaki. (*Our people reported that young mistress have left the country. As she is last seen at the airport.*) Lalong kinabahan ang dalawa nang makita ang kakaibang ngiti ng kanilang boss. That smile means trouble for them. At hindi nila maintindihan kung tama ba ang ginawa nilang pagrereport. "Imaya tte iru koto de jūbunda to omoimasu ka?" He asked his eyes turning cold. (*Do you think what you're doing now is enough?*) Kinakabahang lumuh
Louelle's POV So ayun. What Marius and I have is quite okay. Naging kami but not the type of romatic relationship that other couples have. Actually, it's more of a business relationship. Anyway, maayos na natapos ang relasyon namin kahit na bata pa ako nun. Pareho din naman na nag-gain ang dalawang pamilya at hanggang ngayon maganda pa din ang relasyon. Doing businesses as usual. Napabuntong-hininga na lang ako. It's not even worth it, mentioning or reminiscing the past. It's all done and I might say I don't regret any of it. Rather it's an experience that I put in my mind. "Anong ginagawa mo dito?" Narinig kong tanong ng boses ng lalaki mula sa likod ko. Kunot noo akong tumingin sa pinangggalingan ng boses. It's Gabe, one of Anghel's friend. "Nakaupo," sabi ko na lang tapos di na ulit siya pinansin. He scoffed. "I mean, anong ginagawa mo dito sa garden mag-isa?" Pagtatama nito. I rolled my eyes at him. "Nakaupo nga di mo pa nakita?" Papilosopo ko ng sagot. Pero totoo naman s
Third Person's POV ISANG malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Les, tanging pagod ang naramdaman niya matapos ang mga pangyayari. Sinapo niya ang sintindo at marahan na hinilot ito. Her mind just can't cope with what she has done. She just wanted to end everything. Kesedohang tapusin niya ang sariling buhay para matapos na ang nararamdaman niyang pagod. But No! She just can't. Alam niyang may mas mahalaga pa siyang kailangan na gawin at pagtuunan ng pansin. She just sighed once again. Napansin naman ng bagong pasok na butler nila ang pagbuntong-hininga niya. Umiling-iling ito at dumerecho ng pasok habang dala ang tea na ginawa at dahan-dahan na inilapag ito sa harapan ng tila namomroblemang mistress. 'Ojōsama, nani ga mondai no yōdesu ka?' narinig ni Les na tanong ng butler na nasa harapan na pala niya. Hindi na niya ito namalayan dahil sa mga iniisip. "Nani mo shinpai suru hitsuyō wa arimasenga," wika ni Les na muling bumuntong hininga ulit bago siya kumuha ng tea na gi
Louelle's POV What's wrong with him? Tsk. Gusto ko lang naman na maging friends na talaga kami. I don't want to have anymore conflict with him. Umiling-iling na lang ako sa kaweirduhan nito at tiningnan ang oras sa phone ko. Napangisi naman ako dahil may oras pa ako para pumunta sa condo. Isesend ko na din kay Dale ang mga files na kailangan niya. And also to know how my half-sister is. I just can't believe that she's suffering her life now. Sana lang ay maging okay ito. I am happy that Cousin Cristine found my half-sister. I just hope na Papa will do everything to protect her and get her out of her misery. Unlike me who don't need it. Napahinga na lang ako ng malalim bago naglakad palabas ng Soriano Mansion, kailangan kong pumunta sa condo ngayon para malaman ang gagawin namin sa party. At kung sino ang makakasama ko doon. Kailangan mas prepared kami dahil hindi ako sigurado kung ano ang nasa loob ng misteryoso na club na yun. Bukod pa dun gusto kong malaman kung sino ang misteryos
Louelle's POV For the mean time, I forgot about my frustration when I've learned about my half sister. Hindi ako makapaniwala na magkakaroon ako ng kapatid at kay Papa pa talaga. He's known from being strict and disciplined. Who would have thought that he also has that side of him. Hindi ko na din alam kung paano ako nakauwi basta binilinan kami ni Cristine na huwag munang guluhin ang mga plano nina Dale. Darating din naman daw kami sa araw na magkakakila-kilala kami. Pumasok na ako sa kwarto ko at nakita ko doon si Nana Celia na hindi mapakali na nagpapaikot-ikot sa sa paglalakad. "Nana," tawag ko dito nang hindi ko na makayanan ang pag-ikot nito. Lumapit ako dito para hawakan ito. Nagulat naman ito sa pagtawag at paghawak ko dito. Muntik pa akong tamaan ng sampal niya kundi lang mabilis ang reflexes ko. Nagulat din ako sa bilis ng reflexes nito. Pero alam ko kung bakit, hindi ito nagtagal sa family namin kung wala itong natutunan doon. "Lady Les!" Gulat na turan nito na humawak p
Elliot's POV Agad naming dinala si Anghel sa ospital nang makaalis na Sina Matsuo at Louelle. Wala na din akong naging oras para isiping Kung ano ang relasyon ng dalawang iyon. Mas mahalaga na naasikaso agad si Anghel dahil ito na ang pangalawang beses na nawalan Ito ng Malay. Para pala talagang amazona magalit ang Need na iyon. The last we didn't see how he was punched but now. Tsk. Baliw itong so Anghel lagi na lang ginagalit si Nerd. Hindi ko ba naman maintindihan dito sa bestfriend kong ito dahil lagi nitong inaasar si Louelle. Hindi ko na nga agad naisip kung anong relasyon nito kay Matsuo Takego, isa sa mga head leader ng Andrade Mafia Organization. It is quite weird na nandito ito sa Pilipinas and to see Louelle? Sino ba talaga ito para pahalagahan ng ganun nito. Anong relasyon nila sa isa't isa at parang close na close pa ang dalawa. At hindi ko naman maintindihan dito kay Anghel kung bakit nawalan na naman ito ng kontrol at inaway na naman si Louelle. This man was a pain in t
Third Person's POV Hindi ini-expect ni Louelle ang tutulong sa kanya. Ni hindi niya ini-expect na nandito pala ang lalaking ito sa Pilipinas. To think that he's here in La Sangre. He is surely doing something for the organization. Bukod pa doon, bihira itong umalis ng bansa dahil doon siya nagtetraining. *Flashback* Tumawag siya sa opisina ni Cristine pero wala agad sumagot. Inintay niya pa ang pangalawang try bago may sumagot. "The Queen's office, who's this?" Narinig niyang turan ng pamilyar na boses sa kabilang linya. Hindi lang niya mapinpoint kung sino ito. Maybe her hearing skills has turned rusty. "May I speak with the Queen?" She asked as she opened the car window. Matino pa naman siya dahil ayaw niyang ma-suffocate. "May I know why?" Tanong pa nito. Medyo naiinip na ang dalaga kaya naman naiinis na siya. "Tell her, I'm outside La Sangre. I'm trapped in a car in the parking lot," wika niya sa kausap. "Oh, okay, I'll be there," hindi naman napansin ni Louelle an
Louelle's POV Hindi ko talaga maintindihan ang kaweirduhan ng lalaking ito. Kasalukuyan na kaming nakasakay sa kotse nito. Nagdadrive na pauwi ng mansyon nila. Napaisip naman ako dahil hindi ko pala naibigay kay Stanford ng number ko. In case na may kakailanganin ako, hihingi na lang ako ng permission kay Cristine. Wala naman kaming imikan ni Anghel dahil mainit ang ulo niya base na din sa pagkuyom ng kamao niya sa manibela ng kotse at ang nakakunot niyang noo. This guy is really weird pabago-bago ng mood niya. Tsk. "May mga kailangan ba tayong gawin sa club bukod sa nabanggit mo kanina?" I suddenly asked. Hindi ko alam kung bakit naisipan kong tanungin siya noon. I just felt the need to, I guess? Hindi naman niya ako sinagot sa halip ay napansin kong lumampas kanu sa entrance ng subdivision nila. "Hey, where are we going?" I asked but he still doesn't answer. Ano na naman kayang problema ng lalaking ito? Pati ako dinadamay sa kainitan niya ng ulo eh. Nakauniform pa man din kami.
Anghel's POV I actually don't know what I'm up to. To just warmed up to her. Maybe because Dale told me to? And why do I find her beautiful without her eyeglass on a while ago? Napatingin ako kay Louelle na namimili ng gusto niyang milktea. Inayos nito ang suot na eyeglass na kabibili lang namin. "Miss, a cup of matcha and okinawa milk tea please then pa-add ng extra pearls," turan nito habang may kinukuha siya sa bag niya. "Would that be all, Maam?" Turan ng cashier sa kanya. Hindi ko naman agad namalayan na nakatitig na din pala sa akin si Louelle. Saka ko lang siya napansin nang makita ko na nakataas na ang kilay niya sa akin. "What's your order?" Tanong nito sa akin. "I'll have what you order," tanging sagot ko lang dito at umiwas na ng tingin. Medyo na-awkward na din ako sa babaeng ito eh. Tsk. Not so me. Bakit nga ba ako nag-eeffort sa babaeng ito? Eh una pa lang naman ay mainit na ang ulo namin sa isa't isa. Nang makita ko na nakuha na nito ang orders namin ay nauna na a
Louelle's POV Ipinagkibit ko na lang si Anghel. He's being weird but it works for me. Aayusin ko sana ang salamin ko pero naalala kong nalaglag pala ito nung magkabunggo kami ni Abegail. Sh*t, nakita ako ni Anghel na walang salamin. That's the only disguise that would do for me. Napabuntong-hininga na lang ako. Pwede siguro akong magpasama sa weird na iyon sa mall para bumili ng bagong eyeglass. Nagmadali na akong kinuha ang mga papers sa club room bago dumerecho sa pwesto ni Anghel. "Let's go," nakangiti kong wika dito bago sinuklay ang buhok gamit ang kamay ko. Tinanggal ko ang suot kong ponytail kanina dahil wala na naman ang eyeglass ko pero mas bet ko pa din ang nakalugay talaga kahit may salamin ako. "Okay," composed na turan na nito. Hawak nito ang phone at tila ba may tinetext. Baka sina Gabe. Makikikopya na lang ako sa kanila kapag may sinulat o kung ayaw naman nila may mga naging acquaintances naman ako sa room sa ilang buwan ko ng estudyante, may mga mababait naman
Louelle's POV Nakahinga na ako ng maluwag ng lumipas ang isang linggo. Wala namang kakaibang nangyari at parang wala ding ginagawang kalokohan ang Classic 5. Inaayos ko na ang gamit ko para sa last class nang may tumigil sa desk ko. Pagtingin ko sa harapan ay si Anghel lang pala. Inayos ko lang ang salamin ko at kinuha na ang bag ko. "Louelle," tawag nito sa akin. "What?" Nakabusangot na tanong ko dito pero direcho lang din ako sa paglalakad. Alam ko naman na kasunod ko lang ito. "Are you free after last class? Dale told me to pick you up," wika nito pero parang normal lang naman ang pagsasalita nito hindi tulad ng nakaraan na laging mainit ang ulo. Tumigil naman ako sa paglalakad at tumingin sa kanya na parang sinusuri siya. Lumapit ako dito at kinapa ang noo niya. "May lagnat ka ba?" Tanong ko dito pero hinawi lang nito ang kamay ko. "Wala, okay," turan nito na tumingin sa may window. Napansin ko naman ang pamumula ng tenga nito kaya naisipan kong asarin pa ito. "Why ar