"Bitiwan mo ‘yan!" Hinila ni Philip nang malakas ang feather duster. "Hindi!" Matigas ang paninindigan ni Jessie. "Kung ipagpipilitan mong bugbugin siya, mabuti pang bugbugin mo na rin ako hanggang mamatay!" "Ikaw talaga—" Muntik nang lumuwa ang mga mata ni Philip sa sobrang galit. Ilang segundo silang nagtitigan bago niya sa huli ay ibinato na lang ang feather duster. "Ikaw kasi! Kung hindi mo siya masyadong pinalaki nang spoiled, hindi magiging ganito ang ugali niya!" Kinuha ni Jessie ang feather duster at iniabot ito sa kasambahay. "Mahal, kagabi lang, ang gusto lang naman ni Yannie ay ipagtanggol ang pamilya natin at parusahan si Jaxon. Ginawa niya lang ‘yon dahil sa malasakit niya sa atin. Kaya imbes na magalit ka, mas mabuting pag-isipan mo kung paano natin aayusin ang sitwasyong ito. Hindi naman natin hahayaang palibutan tayo ng mga reporter araw-araw, di ba?" Sumang-ayon si Yannie at agad sumingit. "Tama ‘yon, Dad! Kailangan mong mag-isip ng paraan! Pinapalibutan na ng
Chapter 49: Trabaho rin 'tong ginagawa koHABANG nangangako si Jaxon sa harap ng litrato ni Skylar, biglang tumunog ang cellphone niya. Napatingin siya sa screen at nakita niyang ang tumatawag ay ang kanyang maganda at mahal na mahal, si Skylar. Isang ngiti ang lumitaw sa kanyang mata, pero sinadyang gawing malamig ang boses niya, walang bahid ng lambing. "What?" tanong niya nang walang emosyon. "Miss na kita." Parang bomba ang tatlong salitang iyon na bumagsak sa puso ni Jaxon, sa mga salita na iyon, agad nitong pinabilis ang tibok ng kanyang puso. Isang simpleng salita lang naman ang "miss kita," pero bakit parang iba ang epekto nito sa kanya? Kung tama ang pagkakaalala niya, ngayon lang siya sinabihan nang ganito ni Skylar. Kahit na noong magkasama sila noon, kahit noong nagmamahalan pa sila, hindi niya kailanman narinig ang mga salitang ito mula kay Skylar—lalo na ang "gusto kita" o "mahal kita." Sabi kasi ni Skylar noon, matagal na silang magkasama kaya hindi na raw
Napayuko si Audrey, iniiwasan ang malamig na tingin ni Jaxon. "Loko ka, hindi mo ito puwedeng isisi kay Kris. Ang totoo, kahit wala siya, hindi ko rin matatanggap si Jeandric. Kasi... hindi ko siya mahal. Naiintindihan mo ba ‘yon?"Pinipilit ang sarili mong makasama ang isang taong hindi mo mahal—‘yan ang totoong masama. Hindi lang ‘yon hindi patas para kay Audrey kundi pati na rin kay Jeandric. Deserve ni Jeandric ang babaeng mas bagay rito. "Sasabihin ko sa kanya mamaya." Matagal na silang magkaibigan, dumaan na sa hirap at ginhawa. Hindi naman kailangang mawala ang pagkakaibigan nila dahil lang sa hindi natuloy ang pagmamahal. Napangiti si Audrey. "Sige, thank you in advance! Kung kailangan mo ng tulong sa future, sabihin mo lang." "’Wag ka nang magsalita, may ipapakiusap nga ako sa ‘yo ngayon." Tumingin si Jaxon sa kanya. Pinalo ni Audrey ang dibdib niya at ngumiti. "Sige, sabihin mo lang. Basta kaya ko, walang problema!" "Hindi naman malaking bagay. Gusto lang ni Skyla
Chapter 50: Mary PalmSA ISANG iglap, nanginig ang puso ni Skylar. Parang may kuryenteng dumaloy sa buong katawan niya at biglang nag-blangko ang isip niya. "Hubby... a-ak—" Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. "Gusto mo ba ‘yung hàlik kong ganito?" bulong ni Jaxon habang marahang kinakagat ang labi niya, mababa at malalim ang boses. "Hindi." Umiling si Skylar. "Eh ‘di palitan natin." Hawak ni Jaxon ang baba niya at mas mariing hinalikan siya. Napakapit siya nang mahigpit sa likod nito. Wala na siyang magawa kundi magpadala sa init ng sandali kasama si Jaxon. Mas lalong nagdikit ang katawan nila at ramdam ni Jaxon ang pag-init ng dugo niya. Hindi niya mapigilang maging mas agresibo sa ginagawa... "Ahh~" Hindi na napigilan ni Skylar ang lumabas na ungól mula sa bibig niya. Mabilis na natanggal ni Jaxon ang mga damit nilang dalawa at natagpuan na lang ni Skylar na tinutugon niya ang lahat ng ginagawa sa kanya ni Jaxon. Matagal din silang nagbiruan at nag-asaran,
Naka-apron si Jaxon—kulay pink at may cartoon design ang suot nito! Kitang-kita ang mga hubad nitong binti sa ilalim ng apron, parang brief lang ang suot nito sa loob. Nakakatawa pero at the same time, ang sexy ni Jaxon tingnan. Pero ang pinakaikinagulat ni Skylar ay ang dalawang plato ng pasta na hawak nito! 'Marunong palang magluto ang lalaking ‘to?!' Ang tagal na niyang kilala si Jaxon, pero ngayon lang niya nalaman ‘to! "Bakit? Hindi mo na ako makilala?" Inilapag ni Jaxon ang pasta sa mesa, saka dahan-dahang hinubad ang apron at itinapon sa tabi. At tama nga ang hinala ni Skylar—brief lang talaga ang suot nito sa loob! Pero may suot din naman itong manipis na silk robe kaya lang, hindi ito mahaba kaya hindi natatakpan ang mahahaba nitong binti na nakakagigil tingnan. Ang kinis, moreno at ang perfect ng hugis—parang binti ng mga male model sa isang magazine! Napanganga si Skylar habang nakatitig sa mga ito at pakiramdam niya ay tumutulo na laway niya. Umupo si Jaxon sa h
Chapter 51: Utang na loobPAKIRAMDAM ni Skylar ay parang naipit ang ulo niya sa pinto kagabi, kaya naman kaninang umaga, hindi niya alam kung bakit sunod-sunod ang pang-aasar niya kay Jaxon na parang wala siya sa sarili. At ayun nga, ngayon nanginginig ang mga binti niya habang naglalakad. 'Ang sakit! Hmp! Walanghiya ka, Jaxon!'Dahil sa lahat ng nangyari, sobrang late na niya sa TV station. Tiningnan niya ang oras sa kanyang relo. Patay! Limang minuto na lang at male-late na siya! Ayaw niyang malate sa unang araw niya sa trabaho at mag-iwan ng masamang impresyon sa boss niya, kaya nagmamadali siyang tumakbo papasok sa elevator. "Hintayin niyo ako!" Pasigaw niyang tawag, habang para siyang kotse na nawalan ng preno. Dahil sa pagmamadali, hindi niya napansin ang taong nabangga niya. "Aray!" Sigaw ng taong nabangga niya. "Sorry, sorry!" Mabilis niyang inalis ang paa niya sa paa ng lalaki at agad na nag-sorry. "Umalis ka nga!" Biglang may kamay na tumulak sa kanya. N
Sa mga sandaling iyon, biglang dumating si Skylar sa opisina ng news department. "Pasensya na po, late ako," hingal niyang sabi habang nasa pinto, magulo ang buhok at mukhang ngarag. "Manager, siya po yung bagong reporter na tinanggap kahapon ng HR Department, si Skylar Mariam Aquino," sabi ng isang tao nang malakas, tila sinasadya. Biglang kumunot ang noo ni Skylar nang marinig ang boses na iyon. Lumingon siya sa direksyon nito at nakita ang taong nagsalita—si Linda, ang matagal na niyang kaaway. Talaga namang ang malas niya ngayong araw, dalawang kaaway agad ang sumalubong sa kanya. Lumingon ang manager kay Skylar na may halatang inis sa mukha. "Babawasan kita ng sampung puntos sa performance mo. Huwag ka nang male-late ulit." Napabuntong hininga si Skylar sa ginhawa. Mabuti na lang at hindi siya natanggal. Sa kabilang banda, galit na galit si Linda. Karaniwan, kapag may bagong empleyadong late sa unang araw ng trabaho, tiyak na matatanggal agad. Pero si Skylar, nakalu
Chapter 52: Isang setupHINDI inakala ni Skylar na babalik pa siya sa dati niyang trabaho bilang isang entertainment reporter. At hindi rin niya inasahan na ang unang interview task na ibibigay sa kanya ng boss niya ay ang pag-interview kay Jeanette Montecito. Sikat si Jeanette sa entertainment industry. Isa itong overnight sensation—mabilis sumikat, maraming fans, mayabang at mahilig magpa-star. Kilala rin siyang mahirap pakisamahan. Marami nang reporters ang nag-interview sa babae noon at halos lahat ay nagreklamo sa ugali niya. Sinasabi pa nila na mas pipiliin na lang nilang mamatay kaysa ulitin ang interview kay Jeanette. Ibig sabihin, talagang mahirap itong katrabaho. Habang iniisip ni Skylar ang hirap ng unang assignment niya, bigla siyang napabuntong hininga. "Ma'am Skylar, nandito na tayo," sabi ng cameraman habang binubuksan ang pinto ng sasakyan. Dahil kasalukuyang nasa taping ng bagong drama si Jeanette, sa set na rin mismo ginanap ang interview. Kasabay naman niya
[Trigger Warning: Some uncomfortable scene ahead]“Umakyat ka nga at tingnan mo kung gising na si Second Young Lady. Sabihin mong handa na ang almusal. Pababa mo na siya agad para mainit pa ang pagkain.”Pero hindi gumalaw ang kasambahay. Tiningnan muna si Beatrice, tapos mahina siyang nagsalita.“Sir, Ma’am… parang hindi po umuwi si Second Young Lady kagabi. Kaninang umaga habang naglilinis ako sa itaas, bukas ang pinto ng kwarto niya at wala siyang laman.”"Ano?! Hindi umuwi si Barbara kagabi?" Napalaking gulat ni Beatrice habang nakatingin kina Audrey at Harvey.Agad ding tumingin si Zedrick sa kanila ng seryoso: "Anong nangyari?""Huwag mo akong tanungin. Hindi ba't gusto n'yong ireto ako sa blind date ko? Siya ang kasama ko kagabi," sagot ni Harvey na patuloy lang sa pagkain na parang walang pakialam.Si Audrey naman, dahan-dahang ininom ang gatas sa kanyang tasa bago sumagot ng mabagal: "May sarili naman siyang paa. Kung gusto niyang tumakas kasama ang ibang lalaki at ayaw nang
Chapter 164: Kinahantungan ni BarbaraITO pala talaga ang pakay ni Jeandric.Biglang parang nadurog ang puso ni Audrey. Tinitigan niya si Jeandric nang malamig, kita sa mga mata niya ang konting panunuya. “Jeandric, akala ko mahal mo talaga ako, pero sa huli, katawan ko lang pala ang habol mo. Ang babaw ng pagmamahal mo.”Napangiti si Jeandric nang pilit, binuksan ang pinto ng kotse, at pilit siyang pinapasok. Mahina ang boses niya, may halong sakit na hirap mapansin. “Binigyan kita ng mas magandang option pero ayaw mo.”Tumalikod siya papunta sa driver’s seat. Medyo mabigat ang hakbang niya.Alam ng Diyos kung gaano niya gustong gawin kay Audrey ang ginawa ni Jaxon kay Skylar, ibigay ang buong mundo sa babae para mapasaya siya. Gusto niyang maranasan ni Audrey ang klase ng kaligayahan ni Skylar.Pero ayaw sa kanya ni Audrey. Kaya hindi niya kasalanan kung ganito.Pagkasakay sa kotse, hindi agad pinaandar ni Jeandric ang sasakyan. Tumingin lang siya sa unahan, seryoso ang mukha, at ti
Makalipas ang ilang sandali, lumabas si Jun mula sa lugar na hindi nahahagip ng CCTV. Nakasuot din siya ng kumpletong disguise. Pinalitan niya ang plaka ng kotse ni Xalvien, tapos binuksan ang pinto at sumakay sa passenger seat.Ang bagong plaka ay kaparehong-kapareho ng kotse na madalas gamitin ni Zeyn kamakailan."Salamat, bro. Gabi na, tapos ginulo pa kita sa lambingan nyo ng girlfriend mo para lang tumulong sa misyon," sabi ni Xalvien sabay abot ng sigarilyo kay Jun."Salamat-salamat, wala ‘yan!" sagot ni Jun na seryoso ang tono. "Si Skylar ang nagbigay sa’kin ng panibagong buhay. Dati isa lang akong hampaslupa sa palengke, ngayon, daan-daang libo na ang sahod ko kada buwan. Tapos tinulungan pa niya kaming magkaayos ni Zandra. Ngayon, minsan nakakatulog na akong kayakap si Zandra. Lahat ‘yon dahil kay Skylar! Eh kahit utusan pa niya ako pumatay o magsunog, gagawin ko nang walang pag-aalinlangan!"Pinindot ni Xalvien ang lighter, sinindihan ang sigarilyo ni Jun, at ngumiti."Sa tot
Chapter 163: Sleep with youSa HULI, sinunod ni Skylar ang utos ni Jaxon at inutusan si Xalvien na dalhin si Barbara sa northern district ng siyudad. Ang ganitong klaseng babaeng masama at ayaw magbago, kailangang pagbayarin ng matindi para matuto.Pagkababa ng tawag, umikot na si Skylar para bumalik at panoorin ang laban sa chess nina Jaxon at Jeandric, pero biglang nakita niya si Jeandric na ginulo ang lahat ng pyesa sa chessboard."Ayoko na, ayoko na, lagi na lang akong talo!" reklamo ni Jeandric habang masama ang tingin kay Jaxon. "Hindi mo ba ako pwedeng pagbigyan minsan?""Eh, hindi naman nakakahiya matalo sa akin palagi sa chess," sagot ni Jaxon, habang kinawayan si Skylar para umupo sa kandungan niya. Niyakap niya ito sa baywang at parang nananadya pa, tumingin kay Jeandric gamit ang mapanuksong mga mata."Si Skylar at ako may second baby na, ikaw, ni hindi mo pa nga nahahawakan ang kamay ni Audrey, nakakahiya naman!"Biglang tumaas ang kilay ni Jeandric at sumagot nang may in
“Wag mo na akong bigyan ng maraming dahilan.” Tiningnan siya ni Jaxon ng masama gamit ang matalim niyang mga mata. “Sabihin mo na lang kung gusto mong gumimik!”Dahil diretsahan na ang sinabi ni Jaxon, wala na ring dahilan si Skylar para magsinungaling pa. Tumayo siya sa dulo ng paa at yumakap sa leeg ni Jaxon habang malambing ang boses.“Sige na mahal, wag ka na magalit. 40 days pa lang ‘yung baby, maliit pa lang na embryo. Pwede pa rin akong mamuhay ng normal. Basta hindi ako iinom at hindi mag-o-overwork sa galaw, okay lang ang baby natin.”“Ha!” Napangisi si Jaxon nang pilit at galit ang tanong niya, “So sa sinabi mong ‘yan, ibig sabihin ba sinayang ko lang lahat ng pagpipigil ko nitong mga araw na ‘to? Basta dahan-dahan lang, okay lang kahit sampung beses sa isang araw?”“Hindi naman imposible... basta gentle ka lang...” sabay yuko ni Skylar at marahang tinapik-tapik ang dibdib ni Jaxon gamit ang mga daliri. Malambing ang boses niya, halos parang bulong, at ‘yung kaunting hiya ha
Chapter 162: Mission UnaccomplishedANG pinaka-nakakatakot sa mundo ay hindi ang puso ng tao, kundi ang talino na gagamitin sa masama. Pagkatapos marinig ang sinabi ni Zeyn, napagtanto ni Barbara na ang tanga-tanga niya noon. Hindi siya marunong dumiskarte. Palaging bara-bara ang galaw niya kaya siya palaging talo.Katulad ngayon, nang malaman niyang buntis si Skylar mula kay Audrey, ang una niyang naramdaman ay galit.Bakit siya laging naglalakad sa gilid ng bangin, laging takot na mawala ang pabor ng ama niyang si Zedrick, at baka ipadala na naman siya sa ibang bansa? Samantalang si Skylar at Jaxon ay masaya at mas lalong nagkakamabutihan. Hindi niya matanggap.Nangako siyang tatanggalin ang bata sa sinapupunan ni Skylar, para maranasan nitong muli ang sakit ng pagkawala ng anak! Pero ang unang ideyang pumasok sa isip niya ay haluan ng kung ano ang pagkain ni Skylar, katulad ng ginawa ng nanay niya noon tangkang patayin ang nanay at bunsong kapatid ni Audrey.Hindi niya inakala na
Makalipas ang limang segundo, hindi pa rin inaalis ni Audrey ang mukha niya sa tiyan ni Skylar.Nakayuko si Skylar habang pinagmamasdan ang tahimik na mukha ni Audrey. Habang tinitingnan niya ito, lalo siyang naaawa.“Audrey...” mahina niyang tanong, bahagyang nakataas ang pulang labi, “Talaga bang bibitawan mo na si Kris?”“Bakit? Ayaw mo ba akong bumitaw?” biglang tinaas ni Audrey ang ulo niya at ngumiti.“Uh…” Napaisip si Skylar, “Ayoko lang makita kang nahihirapan. Kung mahal mo pa rin si Kris at gusto mo pa ring ikaw ang mapangasawa niya, ‘wag ka muna sumuko. Baka sakaling, kung magtiyaga ka pa ng kaunti, makuha mo rin ang puso niya.”Napatingin si Audrey sa kanya na may gulat. Hindi niya inakala na hikayatin pa siya ni Skylar na ipaglaban ang pag-ibig.“Ang tanga mo talaga,” mapait na ngiti ni Audrey at marahang pinalo sa hita si Skylar. “Mahal ka ni Kris. Hindi ka ba natatakot na baka sa huli hindi ko pa rin siya makuha, tapos mainggit ako, masiraan ng bait, sisihin ka sa lahat
Chapter 161: Planong MiscarriageBUMABA ang ulo ni Barbara ayon sa direksyon ng tingin ni Zeyn, at nakita niyang nakatitig ito nang hayagan at puno ng pagnanasa sa hubog sa bandang itaas ng kanyang makitid na baywang. Imbes na mainis, ngumiti pa siya nang palihim sa tuwa.Si Zeyn ay kilalang personalidad sa hanay ng mga anak ng mayayamang pamilya, hindi lang dito sa bansa kundi pati sa abroad. Ang kagandahan niyang nakakuha ng atensyon ni Zeyn ay patunay na maganda talaga siya.Napansin ni Zeyn ang palihim na ngiti ni Barbara, kaya agad siyang ngumiti nang may halong paghamak.Maganda lang ito sa panlabas, pero wala namang laman. Para sa kanya, ang mga babaeng ganito, kahit gaano pa kaganda, ay hindi karapat-dapat mahalin nang totoo, panandalian lang sila; pampalipas oras.May halong kalokohan ang ngiti sa mata ni Zeyn habang lumapit siya kay Barbara. Tumigil siya sa tabi nito, tumingin sa unahan, itinaas ang kanyang braso at sinenyasan si Barbara na kumapit: "Tara na."Hindi tumanggi
Si Santi ay nagsabi na mayroon siyang magandang at malalim na relasyon sa kanyang mga magulang, pero puno ng pagdududa ang mga salita niya. Matapos mag-isip nang matagal, gumawa si Jaxon ng matapang na hula. Maliban na lang kung si Santi at ang kanyang ina na si Yssavel ay may hindi malamang kwento, halimbawa, isang magandang pagkikita sa isang araw ng isang partikular na buwan sa isang lugar na hindi alam ni Wallace. Nagkagustuhan sila, at pagkatapos… Pero bago pa lumalim ang hinala niya, agad niyang itinanggi ang sarili niyang iniisip. Imposible iyon. Mas hawig niya ang kanyang ama, mga 70% ang pagkakahawig at wala siyang kamukha kay Santi. Bukod pa rito, mahal na mahal ng kanyang ina ang kanyang ama, kaya imposibleng gawin niya ang isang ganoong bagay. Baka iniisip lang niyang masyado. Doktor si Santi, kaya maaaring nagkataon lang na nasa tabi ng kanyang ina nang siya ay ipanganak at tinulungan siyang manganak. At mula roon, sinabi niyang magkaibigan sila hanggang kamatay