Chapter 167: Pag-alis sa bahayANG biglaang pagbalik ni Yssavel sa Pilipinas ay ikinagulat nina Skylar at Jaxon.Lalo na si Skylar dahil nang magtagpo ang tingin nila ni Yssavel, biglang bumigat ang pakiramdam niya at parang awtomatiko siyang pumadyak pababa, gustong bumaba mula sa pagkakabuhat ni Jaxon.Pero hindi niya inaasahan na lalo pang hinigpitan ni Jaxon ang pagkakayakap sa kanya sa baywang at binti, para pigilan siyang makababa sa likuran nito. Nagulat si Skylar at napatingin kay Jaxon, halatang hindi niya inaasahan ang ginawa nito.Mayamaya, narinig niya ang mahinang boses ni Jaxon sa taas ng ulo niya, parang musikang marahan at malamig."Wag kang gagalaw."Sanay si Skylar na maging dominante si Jaxon. Dati, kapag ganito magsalita si Jaxon, nainis lang siya, pero ngayon, iba ang naramdaman niya. Para bang naging malambot ang puso niya at uminit ang pakiramdam. Parang ang sinabi ni Jaxon ay isang paalala na kahit bumalik si Yssavel, hindi magbabago ang pagmamahal nito sa kan
Bubukas na sana ang bibig ni Yssavel para magsalita, pero inunahan siya ni Skylar na may malamig na tono."Ms. Yssavel Larrazabal, tinitiis lang kita ngayong gabi dahil nanay ka ni Jaxon at nirerespeto kita bilang nakatatanda. Pero kung patuloy kang magiging hindi makatarungan sa mga susunod na araw, hindi ako magdadalawang-isip na putulin ang ugnayan namin sa pamilya ninyo ni Jaxon. Sa totoo lang, sa estado namin ngayon, pera at kapangyarihan, kahit umalis kami sa pamilya Larrazabal, kayang-kaya pa rin naming manguna sa mundo ng negosyo."Biglang dumilim ang mukha ni Yssavel at hindi siya nakapagsalita agad.Bago siya bumalik ng Pilipinas, pinaimbestigahan niya si Skylar. At totoo ngang hindi dapat maliitin ang kayang gawin ni Skylar sa larangan ng negosyo.Nang makita ni Skylar na hindi na kasing tapang si Yssavel katulad ng dati, nagbago siya ng paksa."Pero syempre, kung tatanggapin mo kami ni baby, ako at si Jaxon ay magiging masunurin at magalang sa 'yo. Kung magiging masaya at
Chapter 168: Drey at JeandricNASUGATAN si Audrey kaya madaling madali na umalis si Jeandric. Pagkaalis niya ng bahay, dumiretso agad si Jeandric sa airport at sumakay sa private plane niya papunta kay Audrey. Bandang alas-dos y medya ng madaling araw, lumapag ang eroplano ni Jeandric sa lungsod ng lugar kung nasaan ang babae. May mga tao na mula sa branch ng Larrazabal Corporation sa siyudad na iyon na naghihintay na sa labas ng airport na may dalang sasakyan.“Kumusta na ang imbestigasyon? Paano nasugatan si Audrey?” Tanong agad ni Jeandric sa taong sumalubong sa kanya.“Sabi po, may shooting sa isang scenic area. May eksenang may away at kailangan mag-harness. Ayaw daw po ni Miss Audrey gumamit ng double. Sa mismong eksena, aksidente niyang nasugatan ang braso niya. Nilapatan naman agad ng lunas at hindi naman daw po malala.”Kahit ganun, halatang hindi mapakali si Jeandric. Nakasimangot siya habang naglalakad papunta sa sasakyan. Agad namang binuksan ng kasama niya ang pinto. P
“Hayop ka! Walang hiya ka! Anong lakas ng loob mong pumasok sa kuwarto ko habang natutulog ako!”“Aray! Aray! Audrey! Tama na! Ang sakit! Masakit talaga! I'm living good because of this face! Tama na, please!”Tinaas ni Jeandric ang mga kamay para takpan ang mukha niya habang paatras nang paatras.Sobrang galit ni Audrey na parang gusto na niyang sumuka ng dugo. Lumapit siya at hinawakan ang kwelyo ng damit ni Jeandric, mariing tumingin sa kanya at galit na sumigaw, “Sabihin mo ang totoo! Anong ginawa mo kagabi?! May nakita ka bang hindi dapat makita?! O may nahawakan ka bang hindi mo dapat hawakan?! Sabihin mo na! Bilis! Kung hindi, papatayin talaga kita!”Matagal na ring hindi nakita ni Jeandric si Audrey na ganito kataray. Simula nang pilit niya itong hinalikan dati, palaging iniiwasan siya ni Audrey. Kahit magkasama sila sa harap ng iba, laging malamig at pormal ang trato nito sa kanya.Ngayon lang ulit niya naramdaman ang pagiging totoo ni Audrey, ‘yung totoo niyang ugali noong m
Chapter 169: PagsukoNAGKITA sina Skylar at Kris sa tanghali, sa isang simpleng kainan malapit sa dati nilang high school.Ang lugar ay maliit lang, halos wala pang 60 square meters ang sukat at may tatlong palapag lang. Pangkaraniwan lang ang kalinisan, pero sobrang dami ng tao at patok ang negosyo.Noong high school pa siya, madalas kumain si Skylar dito kasama ang mga roommate niya, pero ang mga kagaya nina Jaxon, Audrey, at Jeandric na galing sa mayayamang pamilya ay siguradong hindi pupunta sa ganitong lugar.Kaya nung makita niyang dito siya inimbita ni Kris sa Telegràm, medyo nabigla siya.Pareho kasi sina Kris at Jaxon, parehong galing sa maykayang pamilya, kaya mahirap isipin na papatol si Kris sa ganitong simpleng kainan.Sa mga taon na wala si Skylar sa Metro, sobrang nagbago na ang lugar. Maging itong restaurant ay na-renovate na rin at mas maayos na ang itsura.Nag-aalala si Kris na baka hindi mahanap ni Skylar ang lugar, kaya hinintay niya ito sa labas. Napakagwapo niya
At bukod pa roon, may kalayaan si Kris na pumili para sa sarili niya, at wala siyang karapatang makialam.Biglang ngumiti si Kris, pero may pait sa kanyang ngiti. Tapos seryoso siyang nagtanong, "Skylar, kung si Jaxon ang kaharap mo ngayon, sasabihin mo rin ba ang parehong bagay sa kanya? Kahit pa maging magkalaban kayo sa negosyo, magiging ganyan ka pa rin ba sa kanya katulad ng pakikitungo mo sa akin?""Hindi."Nang makita ni Kris ang diretsahan at siguradong sagot ni Skylar, parang bigla siyang nakaramdam ng lungkot at kawalan ng pag-asa."Bakit?"Si Kris kasi ay tipo ng tao na hindi sumusuko hangga’t hindi niya nakukuha ang sagot na gusto niya. Palagi niyang iniisip na may espesyal siyang lugar sa puso ni Skylar. Kahit hindi siya ang lalaking pinakamahal niya, dapat man lang ay isa siyang kaibigang mahalaga sa babaeng mahal niya. Gusto niyang malaman kung ano ang naging pagkukulang niya, bakit parang bigla na lang wala na siyang halaga kay Skylar bilang kaibigan.Itinaas ni Skylar
Chapter 170: Paninira ni BarbaraTUMAYO lang si Skylar sa kinatatayuan niya na parang istatwa.Ilang segundo lang ang lumipas, narinig na naman niya ang paos na boses ni Kris sa tainga niya."Pangako mo sa akin, Skylar, na mamahalin mo si Jaxon at magiging mabait ka sa kanya habang buhay. Kung hindi kayo mabubuhay nang maayos, babalik ako para protektahan ka. Kaya para sa akin... at para sa sarili mo na rin, mahalin mo siya, okay?"Hindi malinaw kung dahil ba sa emosyon ni Kris, pero biglang parang naiiyak si Skylar, namasa ang mga mata niya at tumango. "Alam ko, Kuya Kris."Yung salitang "Kuya" ang tuluyang nagtakda ng relasyon nila.Binitiwan siya ni Kris, umatras papunta sa kotse nito habang nakatitig pa rin sa kanya. Ang lalim ng tingin nito parang gusto nitong ukitin ang mukha ni Skylar sa isip nito. Bigla siyang tumalikod, binuksan ang pinto ng kotse, pinaandar ito, at mabilis na umalis.Nakatayo lang si Skylar, nakatingin sa direksyong tinahak ng kotse ni Kris. Unti-unting gum
Pagkatapos sabihin ni Jeandric ‘yon, gusto na talaga niyang maiyak sa inis, sobrang kawawa naman niya!"Ay naku, Jeandric! Ang talino mo sa ibang bagay pero pagdating sa pag-ibig, parang sinipa ng kabayo ang utak mo." May naisip na namang kalokohang plano si Skylar, "Gumawa ka ng paraan para hindi na makapagpatuloy yung male lead. Tapos ikaw ang papalit sa kanya. Eh di lahat ng sweet scenes kasama si Audrey, yung yakapan, halikan, at kung ano-ano pa, mapupunta na sa’yo!""Ay oo nga! Bakit hindi ko naisip ‘yon?!" Biglang natauhan si Jeandric at hinampas ang noo niya. Sa isang iglap, parang gumaan ang mundo niya. "Skylar, ang talino mo talaga! Sige, bye na, may pasalubong ka sa ’kin pagbalik ko."Binaba ni Jeandric ang tawag habang tuwang-tuwa at talon nang talon. Binalik niya ang script sa direktor at mabilis na tumakbo para hanapin si Audrey, pati na rin yung male lead ng palabas, para “mag-usap tungkol sa bagay-bagay.”Habang naririnig pa ni Skylar ang halakhak ni Jeandric na parang
"Sige, huwag kang mag-alala. Tatawagan ko agad siya." Pagkababa ng tawag, tumakbo si Skylar papasok ng cloakroom habang nagbibihis. Habang naghahanap ng damit, tinawagan niya si Xalvien at ginising ito mula sa kanyang mahimbing na tulog.Kakakatulog pa lang ni Jaxon nang marinig niya ang ingay kaya dumilat siya ng antok pa. Nakita niya si Skylar na naka-jacket at may scarf, parang handang lumabas sa sobrang lamig. May dumaan na lamig sa mga mata ni Jaxon: “Gabing gabi na, bakit gising ka pa at bihis na bihis? Saan ka pupunta?”“May nangyaring masama sa nanay ni Audrey. Nasa ospital siya ngayon at hindi pa alam kung maliligtas. Malamang sobrang lungkot niya ngayon. Pupunta ako para samahan siya.”Parang may bigla siyang naalala. Tumakbo siya sa loob ng closet at kinuha ang isang set ng damit ni Jaxon at inihagis ito sa kanya.“Wag ka na rin matulog. Bumangon ka na. Pinaghihinalaan ni Audrey na may nanggulo sa nanay niya. Pero nasira raw ang mga CCTV sa bahay. Sumama ka kay Xalvien para
Chapter 180: Pupuntahan si AudreyTUMANGGAP ng tawag ang kasambahay mula sa nanay ni Audrey na nagsabing nasa kritikal na kalagayan ito. Nang marinig niya ang tunog ng teleponong nahulog sa sahig, agad siyang lumingon at nakita si Audrey na nakatayo sa hagdan, hawak ang noo at nanginginig ang katawan, kaya't dali-dali siyang tumakbo papalapit."Miss, sandali lang!"Kumapit si Audrey sa handrail ng hagdan, pulang-pula ang mga mata niya, punong-puno ng ugat, at mariing kinagat ang kanyang labi habang sumisigaw sa sakit.Hindi niya maintindihan kung bakit ganito kalupit ang Diyos sa kanya. Una, sinaktan ang nanay niya hanggang sa mabaliw. Ngayon naman, nang sa wakas ay gumagaling na at unti-unting bumabalik sa dati ang isip nito, gusto na naman itong kunin ng Diyos.Ano bang kasalanan niya? Ano bang kasalanan ng nanay niya? Bakit sila kailangang pagdaanan ‘to?"Miss, punta na tayo agad sa ospital. Sabi kasi nahulog ang ginang sa hagdan at malala ang tama sa ulo. Kung di tayo pupunta agad
"Hindi ko hinihiling na maging kaaway mo siya. Ang gusto ko lang, sana matanggap mo na agad ang totoo.""Huwag mong ibalik yung dating paniniwala na iginagalang mo siya, kundi mag-ingat ka sa kanya.""Pero syempre, kung dumating ang panahon na hindi na niya tayo tinatrato bilang kalaban at ituring tayong totoong pamilya, ituturing pa rin natin siyang nanay mo, at biyenan ko, at igagalang natin siya gaya ng dati."Pagkarinig nito, unti-unting kumalma ang emosyon ni Jaxon na kanina lang ay halos hindi niya makontrol. Ang mga mata niyang kasing ningning ng obsidian, biglang lumambot habang nakatitig kay Skylar, parang isang taong nawalan ng pamilya at muling nakahanap ng tahanan.Tinitigan niya si Skylar ng ilang segundo, saka siya ngumiti at hinaplos ang ulo nito: "Ang tanga-tanga mo talaga."Napasinghap si Skylar pagkatapos marinig ang sinabi ni Jaxon. Pinisil niya ang labi niya at huminga ng malalim, pinunasan ang pawis sa noo at tiningnan ito ng masama: "Akala ko talaga kung ano na.
Chapter 179: Nalalaman ni JaxonHINDI alam ni Skylar na si Jaxon ay nakikinig pala sa di kalayuan. Tinaas niya ang kamay para itabi ang kanyang buhok at napakunot ang noo. Naiinis siya dahil halatang ayaw ni Santi sabihin kung sino talaga ang tunay na ina ni Jaxon, puro paligoy-ligoy ang sinasabi.“Hay nako, Uncle Santi, tigilan mo na yang paligoy-ligoy mo. Narinig ko na kay Yssavel kanina na hindi siya ang totoong ina ng asawa ko. Sabihin mo na lang kung sino talaga ang tunay kong biyenan.”Nanlaki ang mata ni Santi sa ilalim ng kanyang salamin. Ilang segundong natigilan siya, pero agad ding nagpanggap na masama ang signal.“Hello? Hija, andyan ka pa ba? Ba’t di ka na nagsasalita? Hay, ang hina talaga ng signal dito sa bundok!” sabay baba ng tawag.“Beep, beep, beep…”Punong-puno ng inis si Skylar. Hindi naman siya bata para malinlang sa ganoong palusot. Alam niyang umiiwas lang si Santi sa tanong niya.Tinignan niya ang screen ng phone, tinaas ang kilay, at napamura ng mahina, “Ang
Tinignan siya ni Jaxon at nakita niyang manipis at halos kita na ang suot ni Skylar. Biglang nagliwanag ang mga mata nito.“Halika nga rito!” tawag ni Jaxon na halatang naiinip na.Kagat-labi lang na tumayo si Skylar. Kinakabahan siya sa tingin ni Jaxon, parang gusto siyang lamunin ng buo. Natatakot siyang baka mawala sa sarili si Jaxon at makasama pa sa dinadala niyang bata. “Pwede bang magpalit ako ng mas normal na pantulog?” tanong niya.Pakiramdam ni Skylar, kaya biglang naging agresibo si Jaxon ay dahil sa suot niya. Sa salamin, nakita niya ang maputi niyang balat at ang hubog ng katawan na halos lumalabas na sa manipis na tela. Ang laylayan ng suot niya ay sobrang ikli, halos hindi na matakpan ang panloob. Alam niyang kahit sinong lalaki, hindi lang si Jaxon, ay talagang maaapektuhan sa ganung itsura."Hindi mo 'to mababago! Kapag suot mo pa 'yan, mas lalo kong mararamdaman at mas matagal akong mananatiling hubad." Takot si Jaxon na baka sa huling sandali ay tumakas si Skylar
Chapter 178: PagkumpirmaHABANG nagmamaneho pauwi papunta sa villa na tanging sila lang ni Skylar ang nakatira, masayang-masaya si Jaxon habang pa-himig-himig ng isang masiglang kanta. Galing talaga sa puso ang saya niya dahil tinanggap na siya at si Skylar ng kanyang ama.Pero kabaligtaran ang nararamdaman ni Skylar. Buong biyahe ay nakakunot ang noo niya, nakatitig lang kay Jaxon habang mabigat ang loob. Ilang beses na sana siyang magtatanong kung alam ba ni Jaxon na hindi siya tunay na anak ni Yssavel pero hindi niya magawang itanong at lagi na lang niyang nilulunok ang mga salita.Paano kung hindi alam ni Jaxon? Ibig sabihin noon, ayaw ng matanda na malaman pa niya. Kapag siya pa ang nagsabi, siguradong magagalit ang matanda sa kaniya.Nag-isip si Skylar at nagdesisyong huwag munang magtanong nang diretso. Susubukan na lang niyang tanungin nang paunti-unti.“Jaxon…” mahina niyang tawag.“Hm?” lingon ni Jaxon sa kanya.“Ahm… okay ba ang relasyon mo sa lola ng anak natin?” Buo ang l
"Sasabihin ko na lang ulit nang huling beses, si Jaxon ay nakakabata kong kapatid. Pareho ang dugo namin sa Larrazabal family. Huwag mong pag-usapan ang pinanggalingan niya na parang hindi siya parte ng pamilya."Tumigil sandali si Jetter at nagdagdag pa, "At saka, si Skylar ay asawa ni Jaxon at magiging ina ng unang apo ng tatay ko. Mas mabuti pang magpakita ka ng respeto sa kanya mula ngayon. Kapag may nangyaring masama sa batang dinadala niya dahil sa ’yo, hindi lang sina Papa at Jaxon ang magagalit sa’yo, pati ako, anak mong sarili, hindi kita mapapatawad."Uminit ang puso ni Skylar sa narinig. Buti na lang at may tama at matinong pag-iisip si Jetter. Kung naging kalaban pa niya ito, siguradong magiging mahirap ang buhay ni Jaxon sa hinaharap.Pero sino nga ba talaga ang tunay na ina ni Jaxon? Alam ba niya na hindi siya tunay na anak ni Yssavel?Napakunot-noo si Skylar, puno ng tanong sa isipan. Hindi niya namalayang bumaba na pala siya ng hagdan. Para siyang nabigla sa mga salita
Chapter 177: KatotohananNANG marinig ni Xenara ang yapak ni Skylar paakyat, kusa siyang lumingon para tingnan si Jaxon, pero ang ayaw niyang makita ay ang malamig na tingin nito sa kanya.“Kuya…” mahina niyang tawag.Natakot siya sa malamig na tingin ni Jaxon, lalo na’t may kasalanan siyang nararamdaman dahil sa plano niyang siraan si Skylar.“Isa lang ang hiling ko sa ’yo ngayon, huwag kang gumawa ng kahit anong kabaliwan. Kapag nasaktan mo pa si Skylar o ang bata sa tiyan niya, ako mismo ang papatay sa ’yo!”Matigas ang pagkakasabi ni Jaxon, saka siya tumalikod at kinuha ang cellphone sa mesa at hindi na muling tumingin kay Xenara.Nanlaki ang mata ni Xenara, namumutla habang nakatitig sa lalaki. Ang pusong nagmahal kay Jaxon simula pagkabata ay parang tinadtad sa sakit dahil sa malupit na sinabi nito.Matagal siyang nakatayo lang doon, tapos ay mariing pinagdikit ang mga ngipin, tumayo, kinuha ang bag niya at umakyat ng hagdan.Habang naglalakad pabalik sa kwarto, namumula na ang
“’Wag kang assuming. Hindi ako bumalik para makita kayong dalawa ni Kuya Jaxon,” sagot ni Xenara sabay lakad palagpas kay Skylar.Tumayo nang tuwid si Skylar at agad hinarang ulit ito. Tinutok ang malamig niyang tingin sa kanya.“Xenara, hindi ko alam kung bakit ka bumalik. Pero sinasabi ko sa ’yo ngayon pa lang, mag-behave ka. Huwag mo akong paandaran ng kalokohan gaya ng ginawa mo limang taon na ang nakalipas, kasi…” Lumapit siya sa tainga ni Xenara at mahinang bumulong, “Kapag ginawa mo pa ulit ‘yon, papatayin talaga kita.”Nakatayo si Xenara sa may pintuan, galit na galit habang nakatitig kay Skylar. Si Skylar naman ay ngumisi, saka tumalikod, nakatawid ang mga braso habang naglakad papunta sa gitna ng sala.Sa mga oras na 'yon, narinig ni Xenara ang mga yapak nina Yssavel at Jetter papalapit habang nagtatawanan. Agad siyang lumapit at hinawakan ang braso ni Skylar, “Skylar, hindi ba't kasama mo si Kuya Jaxon pauwi?”Ayaw talaga ni Skylar kay Xenara, at mas lalo siyang nandidiri k