Kabanata 4: The Beginning of Us

              “Go ahead.” Ipinagpatuloy ni Astrid ang pag-inom ng kape habang pasimpleng tinataboy ng kaniyang kamay ang professor na nangangahulugang tapos na ang kanilang pag-uusap.

              Buzz… buzz.. buzz..naramdaman niya ang pag-vibrate ng kaniyang cell phone na nasa loob ng kaniyang lab gown. Sinilip niya ito at nakita kung sino ang tumatawag sa kaniya ng mga oras na iyon.

              Caller ID: Grandpa Arthur Lorenzo. Mabilis na sinagot ni Astrid ang tawag sa kaniya.

              Bago pa siya magsimulang magsalita ay narinig niya na agad ang masigla at masayang boses mula sa kabilang linya.

              “Totoo ba ang nabalitaan ko na hindi na itinuloy ng fiancé mo ang engagement niyo? Congratulations! Hahaha—“ Pagkarinig sa sinabi ng matanda ay hindi na nabigla si Astrid, tama ang hula niya na ito ang dahilan ng pagtawag sa kaniya nito.

              Hindi siya sumagot at hinintay na magpatuloy ang matandang lalaki na sabihin ang iba pang dahilan ng biglang pagtawag nito.

              “Astrid, kung natatandaan mo pa ang kasunduan natin, hangga’t hindi ka engaged sa ibang lalaki ay susubukan mong makipagkasundo sa apo ko. Ngayon na wala ka ng fiancé, oras na para tuparin mo ang kasunduan natin.”

              Marahang itinaas ni Astrid ang kaniyang kilay. “Payag ako, pero payag po ba ang apo niyo? Sa pagkakaalam ko siya ang pinakakilalang bachelor sa Vista City at maraming magagandang babae ang nakapaligid sa kaniya. Sigurado po ba kayo na papayag siya?”

              “Kailangan niyang pumayag kahit na ayaw niya pa. Oo nga pala, para maiwasan na maexpose ang identity mo, inutusan ko siya na sunduin ka sa mall malapit sa institute. He should be there soon. I also gave him your information, and he’ll notify you when he arrives.”

              “Grandpa—“ Magpoprotesta pa lang sana si Astrid ng makatanggap ng text message.

              Isang maikling salita lamang ang nakita niya sa loob ng text message: [Arrived.]

              Sa kabilang linya ay hindi napalampas sa pandinig ng matandang lalaki ang notification tone at nagmamadaling nagsalita: “Mukhang nagtext na sayo ang apo ko. Replyan mo na siya kung nasaan ka at sabihin mo na sunduin ka na niya.”

              “Oh, okay po.” Lumapit at nagpaalam na si Astrid sa mga professors sa kalagitnaan ng selebrasyon at umalis na sa institute.

              Pagkalabas niya ay nakita niya agad ang isang itim na Mercedes-Benz.

              “This car… looks familiar…”

              Tatlong taon na ang nakalipas ng may isang mayamang overseas businessman ang nagligtas sa buhay ng kaniyang tatay. Isang limited edition Mercedes-Benz  ang ipinadala nito bilang regalo sa kaniya. Hindi siya mahilig magmaneho ng sasakyan kaya ibinigay niya ito kay Grandpa Arthur bilang regalo sa kaarawan nito.

              Mayamaya pa ay dahan-dahang bumaba ang driver’s window at iniluwa ang gwapong mukha ng isang lalaki.

              “Hello, you are Astrid Trinidad, right?”

              “Yes.” Tumango si Astrid at tumingin sa lalaking nasa loob ng kotse.

              Nakasuot ito ng floral shirt at kakaibang kwintas sa leeg nito. Kung titingnang mabuti ay makikita agad na may marangyang pamumuhay ito.

              Ito ba ang tinutukoy na apo ni Grandpa Arthur? What a surprise!

              “Wow! I didn’t expect you to be so good-looking?” Matapos purihin ng lalaki si Astrid ay lumingon ito sa back seat ng kotse at kinausap ang taong nakaupo doon: “Pierre, how lucky you are bro! Grandpa Arthur has a good taste.” May kalakip na pang-aasar sa tono ng boses nito.

              Matapos marinig ang usapan ng dalawa, doon napagtanto ni Astrid na hindi ang lalaking kausap niya kanina ang apo ni Grandpa Arthur.

              Bago pa mabuksan ni Astrid ang pintuan ng kotse ay nakarinig siya ng isang mababa, malumanay, at malamig na boses na nanggaling sa back seat. “She has nothing to do with me.”

              Pagkarinig sa sinabi nito ay nanatiling kalmado ang ekspresyon ni Astrid. Pinagpatuloy niyang buksan ang pinto at sumakay na dito. Pagkaupo ay nagkaroon siya ng pagkakataon na makita ang kabuuang hitsura ng apong lalaki ni Grandpa Arthur. Kasabay ng kaniyang paglingon ang pagtama ng kaniyang mata sa mukha ng lalaki.

              Sa kabila ng pagiging dalawangpung taong gulang pa lamang na edad, nalibot na ni Astrid ang di mabilang na mga bansa. Nakita niya na rin ang iba’t-ibang klaseng uri ng nag gagwapuhang mukha ng mga lalaki pero kakaunti pa lamang sa mga ito ang talagang nagpahanga sa kaniya kagaya ng mukha ng lalaki na nasa harap niya ngayon.

              Nagmamadali niyang binawi ang tingin dahil kagaya nga ng sinabi nito kanina ay wala itong kinalaman sa buhay niya.

              Napansin niya rin na ang lalaki sa tabi niya ay abala sa pagtatrabaho sa laptop nito na hindi man lang siya makuhang lingunin kahit sandali para batiin o kausapin man lang. Masasabi ni Astrid na katulad niya ay pinilit lang din ito sa sitwasyon nila.

              Hindi mapigilang mapaisip at mapatanong si Astrid kung bakit napakamapilit ng matandang Don na ipagkasundo siya sa apo nito kung halata naman sa unang pagkikita nila na hindi ito sang-ayon sa desisyon ng kaniyang lolo.