MAAYOS NA ANG pakiramdam ni Nina ng makarating sila sa clinic, agad naman siyang sinalubong ng kaniyang assistant at isa sa mga vet ng clinic na si Darby. Ubod ng tamis ang pagkakangiti. Sila Soleil at Argus naman ay nakasunod lang sa kanya.
"Ilang oras na siyang naghihintay dito. Naaawa na nga ako kaya ayon, don sa office mo na lang ko siya pinaghintay, ma'am." Darby whispered while they headed to her office. "May kasama din siya kanina ngunit umalis din, mukhang na-bore na.""Anong mga pangalan? Kilala ko ba daw?" She asked."Ayaw magpakilala, nagkwentuhan na kami ng kung anu-ano pero hindi pa rin niya sinasabi kung sino siya. At pakiramdam ko ay hindi mo rin naman kilala, ma'am."Parehas silang natigilan ng makitang nauna sa kanila si Argus at ito mismo at nagbukas ng pinto.Mukhang kinilig naman si Darby sa ginawa nito. "Always the gentleman. That's so sweet of you, Argus."Napapailing na lang siyang natawa at siya ang naunang pumasok sa kaniyang opisina. He saw a man who looked her age, he had black curly hair and green eyes. Even just sitting, he looks already tall too with a broad shoulder and perfect jawbone. At first look, he really looked ruthless and dangerous with his grim lips and arched brows. But when he saw me, he immediately stood up and smiled.She's about to ask Darby about their tea but the guy declined. Darby smiled at them before she get out. After Nina told Argus and Soleil to just wait for her in the lounge pagkatapos ay pormal niyang hinarap ang lalaking kanina pa mariing nakatitig sa kanya."Hmm, good evening, sir! Pasensya ka na kung naghintay ka ng matagal." I offered him an apologetic smile as I quickly removed my coat and hung it on my swivel chair then faced him because I don't want to waste his time anymore."Can we now take a look at your dog, sir?""Take your time but if you want, we still can talk. Truth is, I have all the time in the world."She just raised her eyebrow weirdly, she can't tell if he's serious and flirting with her or he's just crazy. Pero nailang pa rin siya dahil titig na titig ito sa kanya. Bumaba ang kaniyang mata sa asong nakaupo sa tabi nito. It's strange for a breed like his dog to behave and just stay silent beside him.Lumabas sila ng kaniyang opisina para tingnan na ang aso nito. Nakakamangha talaga kung gaano kabait at katahimik ang aso nito, a well-behaved dog is what she needed right now."There's nothing wrong with your dog, Mister—""Call me Titus." Then his smile grew bigger. "Titus Asa!"Nina cleared her throat, he's really giving her that psycho vibe. Like those thriller movies she watched."Mister Asa—""Just Titus." Putol na naman nito sa sasabihin niya. "And please check her properly, I know there's something wrong with her. I can feel it in my bones.""Sa totoo lang, sa breed at sa edad niya ay talagang nakakamangha ang kabaitan niya." Hinimas niya ang ulo ng aso. "Pero wala talagang problema sa kanya, Mister Asa.""Just Titus!"She ignored him. "Masigla siya at malusog kahit tahimik.""Maybe she's pregnant.""Mister Asa, she's still a puppy." Tinaasan niya ito ng kilay, mariing pinakatitigan. "Are you sure this is your dog?""Of course, I have proof if you want. Though she still doesn't have a name. But I actually want to call her Rosemarie..." Then he intentionally paused and stared at her like he was observing her reaction."That's a nice name." Pagsang-ayon naman niya."Of course, but a friend of mine doesn't want me to use that name because it's really special and meaningful for him. How about you? Can I call you Nina?""If that makes you comfortable then it's your choice, Mister Asa.""Then calling me Titus makes you uncomfortable?"Napakurap-kurap si Nina dito, hindi nakaimik at hindi alam ang sasabihin. Titus Asa acts like he really knew her well.NAG-ANGAT NG tingin si Nina ng pumasok sa kaniyang opisina si Argus. She was busy with paperwork that needed her review and signature because she needed that to finish before the party this coming weekend so she instructed Soleil not to let anyone in and the man also knew that so it seemed important what he would say to her."Pasensya na kung nadistorbo kita, Nina but it's about Diether's mistress."Kung paano nito bigkasin ang pangalan ng kaniyang hilaw na fiancée ay puno ng disgusto. Ipinagpatuloy niya ang ginagawa at binaliwala na lang ang napansin."What about her?" She asked uninterestedly."We already got her. Handa na ang mga tauhan natin na pahirapan siya at kung gusto mo naman siyang kausapin ay sabihin mo lang. Utos mo na lang ang hinihintay namin, Nina."Unti-unti siyang natigilan at pinag-isipan iyon. Nina greed for revenge, she may not be the type of person who holds a grudge towards other people but she can't let Diether do those things behind her back and play with her feelings without suffering. She's no fool."I will face her after the party but please don't hurt her, Argus. I don't want her to have any wounds or scars on her body, especially her face. Please take good care of her.""Why would you do that? Sinaktan ka niya."She smiled at him. As she said, she doesn't care about Diether or how many women he will bed. But she also wouldn't just sit on the corner while being betrayed and laughed at. Once she gets what she wants she will let them do whatever they want."Argus, how else can I use her if she's full of wounds and miserable? This is not the time for her to suffer because we can still use her to our advantage."He looked at her with a confused face but nodded anyway. "If that's what you want, Nina. I will go now, call me if you need anything or if there's something wrong."He was about to leave when she remembered something so she immediately called him back."Gusto kong imbestigahan mo din ang lahat ng tungkol kay Hawthorne Salvatrix.""Hawthorne Salvatrix?""Yeah! All about him, Argus. Everything about him." She smiled a little at him when she noticed the suspicion and confusion on his handsome face.Argus owns a pair of beautiful blue eyes that really matches his straight nose and narrow lips"Gusto ko lang na makasigurado. Ayaw kong mapahiya si daddy."Pero iyon nga ba talaga ang dahilan?Simula ng marinig niya ang pangalang iyon ay parang may mainit na bagay na yumayakap sa kaniyang puso at mas lalo pa niya itong gustong makilala at hindi niya alam kung bakit niya iyon naramdaman.MAHINANG NAPAMURA SI Hawthorne ng maramdaman ang presensya ni Constantine sa suite ng hotel na kaniyang tinutuluyan. Naghahanda na siya para sa kasiyahang inihanda ng mga Gabriel ng gabing iyon. He's in front of the mirror while adjusting his necktie."Mukhang ang binata namin ay handa na sa kaniyang date. Kinakabahan ka ba?" Pang-aasar nito.Nakita niya itong nasa bar at umiinom don ng alak na para bang inimbitahan niya ito.He's already annoyed fixing his necktie and the man who he never wants to see again was there, annoying him more. Sa nakaraan na daang taon ay ngayon lang siya ulit dadalo sa isang kasiyahan. Nervous? Yes, he is. So nervous that he wants to kill the man annoying him at that moment."I still have a condom left here, I know you won't be able to stop yourself when you see her. And don't worry, I will never disturb you."Because he can't fix his necktie properly and was also very annoyed, he pulled it and just threw it somewhere. He also removed the two buttons of his polo shirt to somehow calm himself and then put on his gray coat."Aren't we looking dignified now eh? Nagpapakabait?""Shut the fxxk up!""Oh! I heard that she's getting married soon. Bilis-bilisan mo naman, Hawthorne Salvatrix. You might have to wait another thousand years to see her again."He shot him a deadly look. "I will just do this not because I already trust you. I'm doing this to make sure that she is my Rosemarie.""She is. No doubt about that." He still insisted then frowned. "Why can't everyone trust me? I'm changing my life.""Why don't you ask that to yourself, Constantine." He spite, pick up his car keys and headed to the door."Hey, Constantine freaking amazing Wilderheist, why can't everyone trust you?"Hawthorne even heard Constantine ask that to himself.Fxxking axxhole!AS NINA LOOKED around at the venue of the party, she had a proud smile on her face. She was satisfied with the outcome of the preparation. As expected, it was attended by rich, powerful, and influential people.There's an orchestra playing soothing music that just wants you to lay down on your bed and sleep peacefully. The ambiance is very calming and lets you forget about your worries. She saw her parents talking to the other guests. She turned to Soleil who was standing quietly by her side."Where's Argus? I haven't seen him before. He didn't bring us here either.""He went through something important, miss Nina but he assured me that he would get here soon."She's not comfortable when Soleil or Argus or any one of them is not around. She felt like she was leaning too much on them. She is so used to them that she trusts them with everything.Nakangiting nilapitan niya ang mga magulang at inaasahan na niyang hindi siya makakatanggap ng kahit na anong papuri sa paghahanda niya sa kasiyahang iyon. Wala siyang naaalala, kahit isang beses na pinuri siya ng mga magulang. Even in her school achievements or even in a simple thing.For them, those things are just nothing so she never expected anything from them anymore."What about Hawthorne Salvatrix? Ginawa mo ba ang pinapagagawa ko sa iyo?" Instead, that is how her father approach her.She clenched her fists but she still tried to be calm and okay in front of them.His father's face darkened, his gaze hovered over him with full of disappointment. "Hindi, 'di ba? What a disappointment—""Sir Gabriel, Argus already has everything about Hawthorne Salvatrix. Mamaya ay nandito na rin siya." Soleil interferes which made my father get mad even more."You fool, who gave you permission to talk to me and interfere with our affairs?""Honey," mommy stopped him and held his arm while looking around as if she was afraid that others would hear us."That's enough, guests might hear us."Soleil immediately looked down, humarang naman si Nina para sa kanya mapunta ang atensyon ng kaniyang ama."At alam mo rin bang hindi makakadalo ang mga Lexington. I told you already to fix whatever issues you have with Diether, haven't I?"Nina didn't even flinch when her father shouted at her."Don't worry, dad. I'm fixing our relationship already. I will make sure that our misunderstandings will be okay soon. Just give me time." Yumuko siya, her expression on her face was cold but there was a smile on her lips."Just make sure that whatever you and Diether's differences, you can fix it right away. Ikaw ang babae, dapat Ikaw ang nagpapakumbaba at huwag masiyado mataas ang lipad. Don't disappoint me again, Nina Celestine. Malapit na kayong ikasal na dalawa."Tanging tango lang ang naisagot ni Nina dahil tinalikuran na siya ng mga ito at nilapitan ang bagong dating na mga bisita."Sorry, miss Nina." Agad na hinging paumanhin ni Soleil, hindi makatingin sa kanya."Wala kang kasalanan, Soleil. Just promise me next time you won't do that again. Kilala mo si daddy at alam mo kung paano siya magalit."AS THE NIGHT was getting darker, Nina was feeling bored but she could only leave the place once it's over. She already had a few glasses of wine but that didn't help her either. It just made her more sleepy.To every visitor who approached her, she would just smile and also talk even if it was against her will. Iyon ang kapalit ng pagiging isa niyang Gabriel, bilang nag-iisang tagapagmana ng lahat ng mga kayamanan ng kanilang pamilya. Siguro ay dapat na siyang masanay don, lagi niyang paalala sa sarili."Miss Nina, will you be okay here? I'll just wait for Argus at the entrance.""Don't mind me, Soleil. Just see if Argus is already there. Ayaw kong umuwi habang hindi pa kami nagkakaayos ni dad."She just nodded before she finally left her there. She's all alone at her table. There were no guests her age. And she understands the children of these rich people if they don't want to attend that party. But for her, she doesn't have any choice.Pigil niya ang sariling huwag humikab ng mapatingin siya sa may bandang pinto ng beranda. There was a man standing there, holding a champagne glass while staring at her.Nag-init ang tainga niya at hindi na niya maalis ang tingin dito. It felt like his eyes were hypnotizing her whole existence. He's tall too, no doubt about that. He also has that aura that makes him more mysterious. He's scary, his stares terrified her. It's like a stare of a predator to its prey.In Nina's whole life, for the first time, her chest throbbed as she stared at him. She didn't even feel that way with any man, especially Diether. Only to this man who is staring at her.Nawala lang ang atensyon ni Nina dito ng biglang magpatay sindi ang mga ilaw. Lahat ay napatayo, natahimik naman ang hall at ng mawala ang kuryente, nagkaron na ng gulo.Napahamak siya sa dibdib ng biglang makaramdam ng paghihirap sa paghinga. Ganon din ang pakiramdam na naranasan niya noong muntikan na silang maaksidente ng papunta sila sa kaniyang clinic. Napahawak siya sa mesa ng mas lumalala pa ang sakit na nararamdaman niya. Nahihirapan na rin siyang huminga at ang mas malala pa ay hindi niya makita ang paligid."So-Soleil— Ah... A-Argus." She tried to scream but she was too weak.Slowly she fell to the floor and no matter how much she tried to fight she was weak. She burst into tears, her entire system was completely covered by fear because of the lightning and thunder. She was deafened by the screams of guests pero ang mas kinatakutan niya ay ang pag-ulan at pagliwanag ng paligid dahil sa kidlat."M-Mom..." She said breathily. "Dad-D-addy."She crawled, trying to get out of there as well because the guests were already running towards the exit.Napasinghap siya ng makita ang lalaki kanina na ngayon ay naglalakad sa kaniyang direksyon. Her lips parted, she tried to shout but no voice came out of her mouth. He got closer and closer to her and her fear of him increases even more because of the lightning.Nang makalapit ito sa kanya, sinubukan niya pa itong itulak pero nabuhat na siya nito bago pa mahulog sa kanya ang mga champagne glasses.WHEN THE LIGHT came back, Nina was already lying on a sofa while Argus was trying to wake her up. Katulad ni Soleil na hinahaplos ang kaniyang buhok ay puno din ng pag-aalala ang mukha nito.Luminga siya pero silang tatlo na lang ang tanging taong nandon. Ang mga baso, upuan at mesa ay nakakalat at ang mga kurtina at palamuti ay nasa sahig na."Wha-What happened? Where is that man?""Sinong lalaki, miss Nina? Ikaw lang ang nakita namin dito... Nasaktan ka ba? I shouldn't have left, I shouldn't have just left you. I'm sorry, miss Nina." She cried, full of remorse.It's still raining outside but unlike earlier, the sky is calm. She feels okay too as if nothing happened."I'm sorry, Nina." Argus also apologized, seemingly blaming himself for what happened."The guy who helped me..." She whispered, she was so confused and a bit regretful.ISANG MALAKAS NA sampal ang umigkas sa pisngi ni Nina galing sa kaniyang ama at kung hindi lang niya iyon napaghandaan ay baka natumba na siya. Sila Soleil at Argus ay agad naman siyang nilapitan pero may babalang tiningnan niya lang ang mga ito.Ang kaniyang ina naman ay nasa gilid lang, nanunuod sa kanila. She's already wearing a nightgown covered with her red robe."What can I expect from you? I have high hopes for tonight, Nina Celestine but you let me down again. You even embarrassed me to the guests. What will they think of me now?" Sigaw ng kaniyang ama, nakakuyom ang kamao samantalang ang mukha ay namumula sa galit.Naamoy rin ni Nina ang alak sa hininga nito at ang mga mata ay namumula din, tanda na lasing ito."How can I leave the company and foundation with you kung ang simpleng party lang ay hindi pa kita maasahan?" He took a deep breath. "So fix the mess you have with Diether, I warn you, Nina Celestine. He's the only one I ca
"I THINK, THE best thing you can do right now is to stay away from her, Hayes."Hawthorne looked at Kyon with a warning and he didn't like what he said. Nakatayo sila sa labas ng kaniyang silid habang nakatanaw kay Nina na nakahiga sa kaniyang kama at hanggang ngayon ay wala pa ring malay. Safiya is sitting next to her while examining her."I've been searching for her for hundreds of years and you will say that I should stay away from her—""Look at your claws. You can't control yourself when she's around, Hayes." Draco noticed as he was leaning against the railings of the stairs and looking at his hands.He sighed deeply as he clench and unclench his fists, trying to control himself."They are right, Hayes." Pagsang-ayon naman ni Safiya na hindi nila namalayang nakalapit na sa kanila. "She can trigger your beast while you make her weak.""That's absurd!" Muntikan ng isigaw ni Hawthorne, nag-iingat siya na baka magisi
WHILE PUTTING HER red lipstick, Nina couldn't help but remember what happened in the garden that night. Even a few days later it was still etched in her mind. Ilang gabi na nga rin siyang hindi makatulog dahil don.Unti-unti, tila nakikita niya sa salamin ang halimaw na iyon. Ang mga mata nitong nakakapanindig balahibo, ang basa nitong balahibo at nakakatakot na pangil kaya ganon na lang ang gulat niya ng may kumatok sa pinto ng kaniyang walk-in closet saka dumungaw don si Soleil."Miss Nina—" tumigil ito ng mapansin ata ang reaksyon niya at pamumula. "Ayos ka lang ba? May nararamdaman ka ba?"Tuluyan na itong pumasok, punong-puno ng pag-aalala ang mukha. She cleared her throat and before she could even touch her, umatras na siya."I-I'm fine, Soleil. Bakit naman ako hindi magiging maaayos, hindi ba?"Bumalik siya sa paglalagay ng lipstick sa kaniyang labi pero ang mga kamay ay nanginginig pa rin. That's not true, of course, it'
SO WHAT SHOULD you wear, Nina Celestine Gabriel? She asked herself habang nakatayo sa harapan ng kaniyang life-size mirror at tinititigan doon ang sarili niyang repleksyon.May hawak siyang mga hanger at nakasabit don ang mga dress na pinagpipilian niyang suotin at sinusubukang sukatin kung ano ang mas babagay sa kanya."Miss Nina.""Yes?" Nina murmurs without looking at Soleil."I want to inform you that house Huxley is here."Kunot noong nilingon ito ni Nina. "Sa anong dahilan? Mayroon ba tayong kasiyahan ngayon na nakaligtaan ko?"House Huxley is where Nina gets her clothes from. They've been styling her since she was a kid. At ang mga bagong designs, bagong labas at mga limited editions na damit, sapatos at bag ay sa kanya muna ipinapakita bago ito ilabas sa Mercado. Pero siyempre, ang mga nagustuhan niya ay siya lang dapat ang puwedeng mag-suot."Pinapunta ko na sila, miss dahil mukhang nahihirapan ka
"LET'S GO, HAYES." Pagpupumilit ni Nina, nagpapanic na rin.Tuluyan na niyang hinawakan ang braso nito. Pinaamo din niya ang kaniyang mukha, nagbabakasakaling mapasunod ito. Napapiksi siya at muntikan pang mapatili ng may kung sino na lang na basta hinampas ang bumper ng kotse ni Hayes.Mas humigpit ang hawak niya dito, dalawang kamay na nga ang nakakapit sa braso nito. She's trembling too. All her life, she's never been this scared."Get in the car, miss Gabriel."Napamaang siya sa lalaki."No, hindi kita basta na lang iiwan dito." Puno ng pagtanggi niyang sabi.She won't ever do that, she's maybe a bitch sometimes pero hindi siya aalis para lang sa sariling kaligtasan lalo pa kung nasa kapahamakan ang isang taong kilala niya. That's not her."Come on, baby, this isn't the time for your stubbornness. Now, I want you to get inside so I won't be worrying about you getting hurt while I'm playing with these dxxkheads."
NATANAW NI HAWTHORNE si Nina sa labas ng balkonahe, tahimik niya itong nilapitan at ang unang nakaagaw sa kaniyang atensyon ay ang manipis nitong suot.Bumabakat don ang maganda nitong katawan at naaninag niya na wala ni kahit ano man itong saplot maliban don. Her sweet scent filled his nostrils.Napalunok siya, pilit nilalabanan ang nararamdamang init kahit unti-unti na siyang binubulag ng mga iyon.He cleared his throat to inform her about his presence."Can't sleep, miss Gabriel?"Nakangiti itong bumaling sa kanya, alam niyang wala iyong ibang kahulugan pero pakiramdam pa rin niya ay inaakit siya nito. The breeze blew her hair gently and her eyes reflected the moon.Agad siyang nag-iwas ng tingin, tila ito isang napakasarap na putahe ngunit ipinagbabawal naman para sa kaniyang kalusugan.To hell with my health. Hayes cursed."Napakaganda ng lugar na ito. Sobrang ganda din ng buwan, kaya paano ako makakatulog? Ayaw ko itong palagpasin dahil hindi ko ala
HALO-HALO NA ang emosyong nararamdaman ni Nina. Fear, confusion, nervousness... Excitement..."The world will take us a part," Hayes whispered, running his thumb across Nina's bottom lip. "Your mind will forget me too but my heart will always be yours."She's maybe sheltered but she's not ignorant of such things, alam na alam niya ang ginagawa ni Hayes at ang patutunguhan non pero hindi naman niya magawang itulak ito. Hindi niya rin ito kayang pigilan.Her eyes close slightly. She's even anticipating every move he makes, savoring it. The fact that she's letting him do this to her really scares her. He can control her without him knowing it and she even likes it.Siguro dahil nasanay siya na laging kinokontrol ng sariling ama."And if ever we meet in our next lifetime, let me love you more than love itself." He growls out against her lips.Naramdaman niya ang labi nito sa kaniyang leeg habang dahan-dahan nitong hinuhubad ang suot niyang tank
PAGKAPASOK PA LANG sa kaniyang bahay ay agad ng sinalubong ng mga kasambahay si Nina. Hindi makatingin ang mga ito sa kanya at tila takot na takot, nanginginig pa nga ang mga ito.Ang mga magulang niya ay nakatira sa mismo nilang mansion samantalang siya ay may sarili ding bahay na katabi lang din ng mansion. Kasama niya doon sila Soleil at Argus."What is it? What's wrong?" Magkasalubong ang kilay na tanong niya ngunit nagkaroon na siya ng idea kung bakit nagkakaganito ang mga ito."Miss Nina, ang iyong ama, ang senyor ho. Hinihintay ka sa kaniyang opisina. Galit na galit. Nagwawala ng dumating kanina, pati si Madame ay hindi siya mapigilan. Sinisigaw ho ang iyong pangalan, kanina ka pa ho hinahanap."At alam ni Nina, ang takot na nararamdaman ng mga ito ay para sa kanya.Huminga siya ng malalim, hinubad ang coat at ibinigay kay Soleil. Inalis din niya ang mga suot na alahas at wala ni isang itinirang kolorete sa katawan."N
NINA SHUT HER eyes in anticipation as she felt Hayes' lips on her toe and slowly rising on her knee up to her legs and thighs leaving small and sweltering kisses on her skin.Natutop niya ang bibig para pigilan ang pag-alpas ng anumang ingay dahil sinipsip na nito ang balat sa loob ng kanyang hita, malapit na malapit lang sa kanyang pagkababae habang ang mga kamay naman nito ay parehong hinihimas ang binti niya.Hubo't hubad na siya at malamig din ang cabin dahil sa aircon kaya dapat lang na lamigin siya pero ang init lang ang mas nangingibabaw sa nararamdaman niya. Gusto niyang humiyaw, isigaw ang pangalan nito. Gusto niyang malaman nito na kung ano man ang ginagawa nito ay gustong-gusto niya iyon pero ni hindi niya magawang umungol dahil baka marinig sila ng mga nasa labas. But she didn't want him to stop.Nina's chest is heaving while her eyes are closed. Her hands mindlessly start sliding down her stomach to reach the thing between her legs, to release some tension and relief. But
HUMINGA NG MALALIM si Nina.Ayaw man niya pero nakaramdam siya ng pagkahabag sa mga pinagdaanan ni Rosemarie kahit sabihin pa na siya din iyon. Ilang beses pa ba siyang makakaranas ng pagdurusa?Para sa kanya ay nakakalungkot ng naging buhay niya. Noon man o kahit ngayon. At ayaw na niyang isipin pa ang mga naging buhay niya bago pa ang buhay niyang ito. Pakiramdam niya, tila siya isang patay na paulit-ulit pang pinapatay."Come." Hayes held Nina's hand and pulled her inside the library.Pagpasok do'n ay may bubungad agad na malaking mesa na may holographic map."This is the map of Mysticshire. The old Mysticshire. We called it Arlan and Ariston, two of the most powerful place back then along with Psicadiasis."He zoomed in on the holographic map and it showed a detailed castle that she's sure it's in Arlan. Ipinaikot ni Nina iyon hanggang sa tumigil sa Psicadiasis. She had one of their lessons about Psicadiasis when she was in college. Some students even wrote an essay and thesis abo
ANG ISANG DAMDAMIN kapag pinipigilan ay mas lalo lang sumisidhi, tila isa itong sikreto o katotohanan na kahit anong pilit ng sinuman na itago o labanan at pigilan ay siguradong lalabas at lalabas pa rin ito.Iyon ang napatunayan ni Rosemarie.At paano niya nagustuhan ang isang taong kinamumuhian niya ng sobra? Kahit anong gawin niya ay hindi din niya alam ang sagot sa katanungan na iyon.Nagtaka siya ng hindi gantihan ni Damascus ang kanyang ngiti, dati ay ito pa ang unang bumabati sa kanya. Ramdam din niya ang malamig nitong pakikitungo sa kanya samantalang si Greige naman ay hayagan ang ipinapakita nitong disgusto kanya na hindi niya alam kung bakit. Si Sergei lang ang hindi nagbago pero dati naman na itong tahimik.Mayroong pagpupulong ang mga ito at nagtataka man si Rosemarie kung bakit siya nando'n ay masaya pa rin siya na pinagkakatiwalaan siya ng hari."Naghanda ho ako ng tsaa at tinapay para sa inyo. Ang tsaa ay siguradong makakatulong sa inyong mabilis na metabolismo—""Wala
"HINDI NAGKATAON LANG ang pagkakakilala ko sa kanya. Siguradong pinagplanuhan niya ang lahat ng ito, Kamahalan." Galit na bigkas ni Damascus habang nakakuyom ang mga kamao nito. "Kasalanan ko ito. Ako ang dahilan kung bakit siya nakapasok ng palasyo. Hindi ako naging maingat, ni hindi ko inalam ang lahat ng tungkol sa kanya. Naging padalos-dalos ako at pinagkakatiwalaan ko siya.""Parehas silang taga-Psicadiasis, siguradong magkakuntsaba sila ng lalaking iyon. Iutos mo na ang pagdakip sa kanya, Kamahalan, habang wala pa siyang ginagawang hakbang para saktan ka." Suhestiyon naman ni Greige na halatang kaligtasan lang ni Hawthorne ang inaalala nito.Kanina pa nakatanaw sa kadiliman ng kalangitan si Hawthorne. Umaasang makakahanap doon ng kasagutan sa isang bagay na ilang araw ng bumabagabag sa kanya nang oras na mapagtanto niya ang lahat ng mga nangyari simula ng bumalik sila ng Arlan.Nakangiting nilingon niya ang mga ito. "Maari bang kapag tayo-tayo lang ay ituring n'yo ako na parang
NAPAATRAS SI ROSEMARIE nang makita na si Salem ang pumipigil sa kanyang balak na patayin ang hari. Isang malakas na sampal sa kanyang pisngi ay nabitawan niya ang hawak na patalim sa sobra pa ring gulat. Tila ba namanhid ang kanyang mukha at nabingi din siya dahil sa sobrang lakas no'n."Hindi ka ba talaga nag-iisip?" Pabulong na sigaw nito saka siya patulak na binitawan. "Hindi ba at binalaan na kita? Ilang beses pa ba dapat kitang pagsabihan bago ka magising sa katotohanan na hindi mo na maibabalik ang buhay ng iyong amain?""Nasasabi mo iyan dahil hindi ikaw ang nasa katayuan ko.""Makinig ka sa akin." Madiin nitong hinawakan ang balikat niya. "Ang mga magulang ko hinatulan ng kamatayan ng bata pa ako. Si ama, pinagbintangan na pumatay sa isang maharlikang pamilya samantalang si ina naman ay pinagbintangan na magnanakaw. Para lang may makain kaming magkakapatid ay nagnakaw siya, para sa amin ngunit binawian pa rin ng buhay ang lahat ng mga kapatid ko. Ako lang ang natira at kahit k
"DINIG NINYO NA ba ang usap-usapan tungkol sa mahal na hari at kay Rosemarie?""Totoo ba talaga iyon?""Kung totoo ngang may pagtatangi ang kamahalan kay Rosemarie, paano na tayo? Paano na kung maging babae siya ng hari o 'di kaya ay maging reyna siya?""Kung magiging reyna nga si Rosemarie, hindi kaya gantihan niya tayo sa mga pang-aapi at pang-aabuso natin sa kanya? Naalala n'yo ba iyong sinandya natin na matapon ang kinakain niya?""Ikaw lang naman ang nagplano no'n tapos binuhusan mo pa siya ng tubig sa ulo niya kaya siguradong ikaw lang ang paparusahan niya. Tapos inutos-utusan mo pa siya, kahit ang mga nakatokang gawain mo ay ipinapagawa mo sa kanya."Iyon ang mga narinig ni Rosemarie sa kusina kaya hindi siya tuluyang pumasok dahil hindi niya alam kung saan nakukuha ng mga ito ang ganoong usapan.Ilang minuto pa ang pinalipas niya bago siya tahimik na pumasok at ng makita ng mga ito ay agad siyang nilapitan ng mga ito."Rosemarie, kami na ang magbubuhat at gagawa ng pag-iigib n
NAGKAKAGULO ANG MGA kasamahang manggagamot ni Rosemarie ng bumalik siya sa bahay pagamutan."Anong nangyari sa 'yo at basang-basa ka, Rosemarie?" Nakakunot ang noo at nagtatakang tanong ng kanilang pinuno ng makita siya. "Ikaw lang ba ang naglaba?"Binanlawan niya ulit ang mga nilabhan at siniguradong malinis ang mga iyon bago siya bumalik kaya hapon na no'n at wala na ring masyadong pasyente doon."Bakit wala ni isa man ang tumulong kay Rosemarie samantalang hindi naman ngayon ang araw ng kanyang paglalaba?"Natahimik naman ang ibang mga manggagamot, iniiwasan na mapatingin sa mga mata ng kanilang pinuno."Wala ho silang kasalanan." Pagpigil ni Rosemarie sa babae. "Ako ho mismo ang nagprisinta na maglaba.""Ganon ba? Pero kahit na, dapat lahat tayo dito ay nagtutulungan.""Ano ka ba, pinuno?" Nilapitan ito ng isa nilang kasamahan, hinawakan siya sa braso habang ang isang kamay nito ay may hawak na maganda at mamahalin na palamuti. "Natapos naman na ni Rosemarie ng maayos ang kanyang
NAIIRITANG TUMAYO SI Rosemarie, pinagpupulot ang mga damit saka inilagay sa batya pagkatapos ay binuhat iyon at nagmamadali siyang umalis doon kahit madulas at mabato ang ilog.Parang tila sa kumukulong tubig ang nararamdaman niya at kapag tuluyan ng umapaw ay talagang hindi na niya mapipigilan ang galit. Kinamumuhian niya ito at nasasaktan siya ng sobra dahil sa ginawa nito. Sa ginawa nitong pagkuha sa kaisa-isang taong nagmahal sa kaniya ng lubusan at itinuring siya na anak.At mas nasasaktan siya dahil hindi niya masabi dito ang katotohanan. Wala itong kaalam-alam sa paghihinagpis at mga kalungkutan niya."Ano bang problema at nagkakaganyan ka?" Humarang si Hawthorne sa harapan ni Rosemarie.Ganon na lang ang pagpigil ng dalaga na huwag itong singhalan."Kamahalan, baka ho may makakita at makakilala sa inyo dito. Dapat ang mga kawal sa palasyo ang kasama ninyo at hindi ang isang hamak na tulad ko lang, makakasira ho iyon sa reputasyon n'yo at ayaw ko na hong pag-usapan ka pa ng iban
"HINDI MO NA ako kailangan pang iligtas. Bumalik ka na sa Psicadiasis at ipinapangako ko sa 'yo na babalik din ako don. Magkakasama ulit tayo."Iyon ang huling mga salitang sinabi ni Tariq kay Rosemarie. Ang kanyang amain, ang lalaking kinilala niyang ama simula ng nagkaisip siya ngunit sa isang iglap ay hindi na niya ito makakausap at makikita pa. Hinding-hindi na niya ito makakasama pa.Napaluhod siya at sunod-sunod ang pagtulo ng kanyang luha habang kitang-kita niya ang paggulong ng ulo nito sa kalupaan at pagbagsak ng wala na nitong buhay na katawan.Alam ni Rosemarie na nakita siya ng amain dahil iniangat pa nito ang kamay sa kanya at nakuha pa nitong ngumiti bago ito tuluyang pugutan ng ulo ni Hawthorne.Nang wala ng natirang mga kawal, nang makaalis na sila Hawthorne ay doon lang inalis ng babae ang kamay sa kanyang bibig. Doon na lang din siya humagulgol at nagsisigaw. Pinagsusuntok niya ang lupa sa sobrang sakit at galit na nararamdaman, na para bang sa paraan na iyon ay mapap