KABANATA 27:HE moved a bit and tried to reach for my hand again. Sa tulala ko, nahanap niya rin ang kamay ko. He squeezed my palm kaya doon ako natauhan.Sinubukan kong hilain pero mahigpit niya iyong hinawakan."I hope we fix our issues once you remember the answers. I am honest. Hindi mo man maalala sa ngayon ang lahat, but I will tell you this right now that I did not cheat. Labelle is just my secretary. I fired her already because I didn't want her to be the cause of our misunderstanding. I am not in love with your sister. Hindi ko siya gusto. Ikaw lang ang gusto ko, okay?"Halos hindi ko siya makilala sa sobrang lambing ng boses niya. Sa bawat buka ng bibig niya, nahihipnotismo ako. The butterflies keep on flying in my stomach. Nanghihina pa rin ako at hindi maawat ang bilis ng tibok ng puso ko. Mabuti nga buhay pa rin ako dahil pakiramdam ko aatakihin ako nito sa sakit sa puso.My eyes went down to the pictures on the bed. Iyong mga larawan ko.I wanna say, that's me. Mali ka.
BUONG araw kong inisip 'yong tungkol sa mga pictures at sa nalaman ko. Hindi ko makwento sa iba. Hindi naman ako kumportable maski kay Betty."Naigagalaw niya na 'yong paa niya. It's a good sign, coz' there's an improvement," sabi sa akin ni Betty habang hinihilot niya ang ulo ko.Lumipas ang mga araw at linggo, hindi naman ako kinukulit ni Dustin tungkol sa pagtatabi namin dapat sa iisang kama. He didn't force me to remember some of our memories. Naging tahimik ako simula nang nalaman ko 'yong totoo sa likod ng mga pictures na 'yon.I tried to control my emotions and dumidistansya ako kay Dustin dahil kahit na ako 'yong nagustuhan niya noon, ang katotohanan na kasal siya sa kapatid ko ay hindi na magbabago at dapat ko 'yong irespeto."What is he doing?" I asked while my eyes were closed."Nag-te-therapy. Katatapos lang din ng meeting niya kanina.""He's still working,""Oo, hindi dahilan ang kapansanan para hindi magtrabaho. Kaya nakakahanga siya. Walang makita at hindi makalakad per
NAGTATAKA pa ako nang mabungaran ang katulong na nag-aayos ng mga pang-alis na damit na nakalatag sa kama."What are those?" tanong ko habang hinihigpitan ang tali ng suot kong roba."Mga damit po na dumating para daw po sa inyo," sagot nito nang matigil sa ginawa.I frowned and pointed my finger at myself."Sa akin? Kanino galing?" Binalik ko ang tingin sa mga dresses na galing pa sa luxury brands. Lumapit ako doon at kinuha ang itim na halter dress."Kay Sir Dustin po."Napabaling ako sa katulong dahil doon."Galing 'to sa kanya?"Tumango ito at inayos ang ilang bodycon dress na nasa kama."Sandali, anong gagawin ko diyan bakit nilalatag mo ang iba?" I asked and put the dress back on the bed."Ay, sabi po kasi niya ilatag ko dito dahil pipili daw po kayo ng maisusuot."Mas lalong kumunot ang noo ko dahil wala akong maintindihan. Natigil siya ulit para magpaliwanag dahil nakita niya ang reaksyon ko."Hindi po sinabi ni Ate Betty? Aalis po kasi kayo nila Sir Dustin."Umawang ang bibig
NAKANGITI ako habang nakaupo at pinapanuod ang mga islang nadadaanan namin."Are you fine?"Tumango ako pero hindi ko nilingon si Dustin na nakaupo rin sa aking tabi. Bago kami maka-akyat ay binuhat pa kami ng mga tauhan niya para makaupo sa loob. Kahit na gusto kong igalaw ang paa at binti ko ay hindi ko tuloy magawa dahil nasa tabi ko lang siya."You're stiff. Are you sure you're okay?" "Yes, I am watching the seas and islands down there," I chuckled and looked at him.He was frowning but when he heard me, nawala iyon at napalitan ng ngiti."I hope you can see what I see right now, Dustin.""I'm okay. I saw it multiple times."Ngumuso ako. Parang wala siyang pakialam sa paningin niya."But it's better if we will see it together, right?" Tinagilid ko ang ulo at marahan kong pinagmasdan ang reaksyon niya na tipid lang na ngumiti.Hindi niya ako sinagot kaya binaling ko ang paningin sa labas ng bintana.Nakasakay ako sa helicopter ni Crystal. Masaya ako pero hindi buong-buo, dahil sig
I was nervous the whole time na naglipat na siya ng gamit hanggang sa nanatili na siya sa kwarto. Bilang na ang kilos at galaw ko. Lalo lang hindi makakahinga ang binti ko sa cast pati ang pag-aarte ko.Hindi ko alam hanggang kailan ako ganito. A part of me wants to stay, but at the back of my mind, gusto ko na ring umatras. Hanggang ngayon ay tinitimbang ko pa rin kung alin ang mas mabigat.I tried to call his mom when Dustin went to the bathroom. Doon ako sa balcony nag-stay pero nakaharap ako sa loob para makita ko agad siya kung sakaling lalabas ito agad.I keep tapping my fingers when Tita Tamara's number is finally ringing."Hello, hija?"Hindi ko napigilang hindi mapabuntong-hininga."Tita, noong nakaraan pa po ako tumatawag. Hindi kayo makontak.""Oh, I'm sorry. I lost my phone, hija. I just retrieve this number noong nakaraang araw lang kaya nakokontak na ito ulit. Why? What happened? Okay ka lang ba? Pinapahirapan ka ba niya?"I look inside to check if Dustin is there pero w
PANAY ang tingin ko sa kanya habang kumakain. Marahan pa rin ang bawat subo niya at inaasikaso ni Mara."Ako na," sabi ko nang lalagyan ng juice ni Mara iyong baso niya.Nagkatinginan kami pero ibinaba niya ang pitcher nang hindi ako ngumingiti sa kanya."Anong meron?" tanong ni Dustin nang marinig ako."Uh, wala naman. Kukuha lang ako ng juice," sabi ko pero nilagyan ko na iyong kanya bago sa akin.Nagsimula akong kumain ng magsalita ito."How was your sleep last night? Binabangungot ka yata kagabi," sabi niya dahilan para mapaubo ako ng wala sa oras. Pulang-pula ang mukha ko dahil naalala ko iyong panaginip ko kagabi.Shocks! Maingay ba ko kagabi? Hindi ako umuungol!"W-what do you mean?" Nakatingin ako sa kanya habang ito ay kalmado lang na ngumunguya. Inabutan ako ni Betty ng tubig."You were murmuring last night. Did you have a bad dream?"Mas lalo akong napaubo at nagmamadali si Betty sa pag-abot sa akin ng tissue. Naluha ako sa kakaubo at hindi matigil iyon dahil nasamid talaga
NATULOY ang picnic namin nang araw na iyon. Kasama namin iyong mga katulong dahil sa request ko na rin. Mas marami kasi ay mas masaya. Iyong katulong kasi nila Dustin dito sa Zambales, halos may mga edad na.Naawa ako sa tuwing nakikita ko silang nagtatrabaho. They should rest at their age pero they still work and when I asked the why. Ang sagot nila sa akin ay hindi sila sanay nang walang ginagawa at ayaw nilang umasa sa sustento nang mga anak kaya pinili nilang magtrabaho. Hindi naman daw mahirap ang trabaho nila sa pamilya Roberts dahil marami silang naghahati-hati sa trabaho. Lalo na bihira lang din naman bumisita ang pamilya doon. Buong oras kong pinapanuod si Dustin habang nagtatawanan kami sa simpleng kwentuhan nang mga kasama. He would often smiles when he hears a joke. Madalas hindi. Tahimik lang siya at kumakain nang apple."Tapos imbes madala ko 'yong bayong, nabitbit ko no'n sandok!""Makakalimutin ka na talaga, Ate Melba!"Nagtawanan ang mga katulong namin habang nagkuk
SA tuwing ngumingiti siya dahil sa mga kasama namin. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti rin. Nakakalimutan ko 'yong katotohanan at masarap na lang yata mabuhay sa kasinungalingan.I looked away when I realized what I had just thought."I like this persimmon," sabi ko sa kanya para pasimple kong kinuha ang aking kamay at inabot ang persimmon."We have a regular delivery of that. Gusto rin kasi ni Daddy ang persimmon kaya hindi p'wede na mawalan ng stocks sa bahay," sabi niya.Nakaupo kami sa nakalatag na picnic mat. Kaming dalawa lang at lahat kasi sila ay nasa lawa. Dinig na dinig ang tilian at tawanan nang mga tauhan ni Dustin dahil nagkakasiyahan.Pasimple kong tinaas ang isa kong paa kasi nangangawit na. Napatingin ako sa kanya. Parang ako ang nahihirapan sa kalagayan niya."Hindi ka ba nangangawit sa ganyang posisyon?" I asked and took a bite of my persimmon."What do you mean?" Binaling nito ng kaunti ang ulo sa akin pero ang mga mata ay sa harap pa rin nakatingin."Your legs. Ka
I saw her first when she walked in the pedestrian lane while I was waiting for the red signal to turn green. She's wearing her school uniform—hugging her two books while wearing an earphone.She caught my attention, and I don't know why I was stunned when it's obvious that she was way younger than me. Hindi ko na namalayang nag-go signal na at kung hindi pa nagbusina ang sasakyang nasa likuran ko ay mapapako na talaga ang mga mata ko sa kanya.That was the first, and she did not get out of my mind easily. Tatlong araw ko siyang naiisip at pinipigilan ko lang 'yong sarili ko na ipahanap siya.But fate seem like playing with me when I saw her in a bookstore. Sinamahan ko 'yong kaibigan ko sa mall kahit na hindi ko hilig na pumunta rito. Kung hindi lang ako natalo sa car racing namin edi hindi na sana ako parang alila niya."Bro, bantayan mo muna. Kailangan ko ng canvas—"I groaned and cut him off."Fuck! Bilisan mo!" I said annoyingly.Sinipa ko pa ng bahagya iyong cart sa inis. Tatawa-
HE slowly lifted me from the bathtub. Umagos ang tubig mula sa aking dibdib pababa sa aking katawan. Dustin groaned when his tongue entered to explore my mouth. Napatingala ako at mas lalong napakapit sa kanya. Masyadong madulas ang aking katawan dahil sa nilagay ko sa tubig kaya maingat niya akong binaba sa sahig habang hindi pinuputol ang mainit at malalim na halik. Halos mamula ang labi ko sa tindi ng paraan ng paghalik niya sa akin. Para bang ayaw na iyong pakawalan. Dahan-dahan niyang hiniwalay ang labi sa akin pero panaka-naka akong pinapatakan ng halik. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at ipinagdikit ang ilong naming dalawa habang namumungay na tinitignan ang aking labi. He licked his lips. Basa na ang suot nitong pants dahil sa akin. I could also feel his thick member poking my stomach. "I love you..." ulit nito at ramdam ko ang init ng hininga niya sa ilong ko. I swallowed hard. "I... love you too," maos kong sabi. Naghurumentado ang puso ko at mas namula ang pi
NANATILI ang mga mata ko sa labas ng bintana ng sasakyan habang yakap si Pia sa aking dibdib. She was peacefully sleeping. Walang nagsasalita ni isa sa amin ni Dustin sa sasakyan. Dustin is beside me—his eyes closed, but his forehead creased. He is into deep thinking. I bit my lower lip. Sumandal ako sa upuan. Hindi naging maganda ang pagtatapos ng dinner namin kanina. "I didn't do anything. Bakit hindi siya ang tanungin mo? May ginawa ba ako sa 'yo, hija?" tanong ni Tito Joaquin sa akin. "Wala naman, anak. Emosyonal lang itong si Cassy," segunda naman ni Tita Tamara. Umiling ako kay Dustin para ipaalam na wala talaga. He looked at me intently. He sighed and looked at his parents again. "Dad, mom... I knew that there was something while I was away. Saglit lang akong nawala pero umiyak siya? Anong nakakaiyak sa pinag-usapan niyo?" Tito Joaquin smirked and shook his head while leaning on his chair—looking at us as if we were nothing. "I can't believe you're being rude to your pa
MY hands were trembling, and I was sweating bullets as we walked inside the restaurant. Sa five star hotel sa Taguig kami mag-di-dinner at tatlo lang kami ngayon na kikitain ang mommy niya. Iniwan ko na si Ate Rhea muna sa hotel."Your hand is cold," puna ni Dustin nang hawakan niya ang kamay ko.I pouted. Tiningala ko si Cassiopeia na hawak-hawak niya. Iyong security guard niya ang nagtulak ng stroller ni Pia. Ayaw na kasi nitong manatili doon at gustong magpakarga. I am just thankful na hindi siya umiiyak kay Dustin. Mahihirapan din kasi ako gawa ng suot ko ay rose gold spaghetti strap na below the knee ang tabas.Nakapusod ang buhok ko at light make-up lang ako ngayon."Si Mommy lang 'yon. Relax..." He whispered.Sinalubong agad kami ng manager."Good evening, Mr. Roberts and Ms. Blaire. Your parents are already in the VIP room."I smiled and greeted the male manager. Hindi sumagot si Dustin sa kanya dahil napatingin sa anak nitong biglang humagikgik dahil maraming nakikita na bag
NAUMID ang aking dila sa narinig. I remained stoic. Ayoko na makita niyang apektado ako sa mga sinabi niya."Look at me... please." He whispered.I got a goosebump because of his hoarse voice. I find it attractive. Mariin kong kinagat ang ibabang-labi. Hindi ko siya sinunod pero naramdaman ko iyong paglapat ng palad niya sa braso ko.Ipinikit ko agad ang mga mata kaya lang nahuli niya ako."Baby, huling-huli ka na..." maos niyang sabi.Marahan akong dumilat pero hindi ko pa rin siya nilingon. Ang palad niya ay nasa braso ko pa rin."Bakit ba? I'm going to sleep now. Nasagot ko naman 'yong tanong mo kanina," mahina kong sambit."I'm not done. Marami pa kong gustong pag-usapan natin."Doon ko na siya nilingon at naabutan ko iyong kaseryosohan sa mga mata niya. Lumayo siya ng kaunti sa akin at sumandal sa headboard ng kama. He was wearing a sando and a boxer shorts.Anong gusto niyang mangyari? Magkukwentuhan kami?"I easily get jealous. I am clingy and sometimes possessive."Napakurap-k
TAHIMIK ako nang bumalik kami sa loob. Binati ko si Tita Wendy kanina at hindi ko naman naramdaman na sobrang tagal naming hindi nagkita dahil very welcoming ang aura pa rin niya. I felt guilty kasi hindi ako um-attend last time noong birthday niya kahit na nasa Cavite na ako noon. "You should go now. Akala ko may gagawin ka pa after this? Ako na muna ang bahala sa mag-ina mo," sabi ni Tita Wendy habang nilalaro si Pia na nakaupo sa kandungan na ni Ate Rhea. Nakaupo lang din ako at pinapanuod sila. "I'll stay here. Nasabi ko na sa secretary ko ang gagawin. I thought you're going to Makati Med?" Napabaling ako kay Tita Wendy. "What happened, Tita? Are you okay?" Ngumiti siya sa akin. She still look the same. Hindi naman kasi ganoon katagal 'yong huli kaming magkita. "I visited a friend of mine. Naka-confined sa Makati Med. Sabi ko dadaan na muna ako rito kasi malapit lang. Tapos... andito pala ang baby mo. She's adorable! Nangigigil ako, hija. Gusto kong iuwi." Humalakhak si Tit
HE was wearing a business suit. Maaga siyang nagising para mag-ready na pumasok sa office. Wala si Ate Rhea at sila lang dalawa ang nasa kwarto. Niingon niya ako habang buhat si Pia. "You're awake..." he said. He looked at me then with a smile. Dustin lifts his daughter to put her in the crib. "There you go!" He laughed. Natawa pa si Pia noong una dahil umangat siya sa ere lalo na matangkad ang tatay niya. But when she's inside the crib, umiyak na siya at tinataas ang kamay para magpakarga sa ama. Ngumuso ako habang pinapanuod ang dalawa. I walked towards them. "Ayaw niya ng magpababa," I whispered. Dustin grinned and carried his daughter. "That's more I like it. She will always look for me," he said proudly. The side of my lips lifted. Natahimik si Pia dahil nasa bisig na siya ulit ni Dustin. "Because you play with her. Ganyan ang gusto niya, eh. Where's Ate Rhea?" I asked. Nagtitili at humahagikgik si Pia dahil inangat pa siya lalo ni Dustin. "She's making breakfast," sago
MASYADO akong conscious sa galaw ko dahil sa kanya. Imbes na dapat ay normal ang kilos ko naging pino lalo.I remember my old self. Ganito kasi ako noon sa kanya hanggang sa nagi ng kumportable ako sa presensya niya lalo na sa iisang bahay lang kami noon nakatira.Para akong bumalik sa dati. Nagtagal ako sa banyo para maligo. Matagal naman ako talaga pero hindi ito ang normal ko na inabot ng isang oras. I want to make sure na super malinis ako at mabango.Bakit? Aamuyin ka ba niya?Napapikit ako ng mariin. At the back of my mind, I think that he might hug me or something. Iniisip ko tuloy na ako na lang kaya lumipat sa sofa. Nakaka-tense siya katabi sa kama.I was wearing my nightgown when I saw him in front of his laptop while talking to someone on the phone.I frowned.Mas lalong lumalim ang gitla ng noo ko dahil may dalawang maleta na ang nasa loob ng kwarto ko. He can’t see my reaction dahil nakatalikod ako.“I want it done as soon as possible and deliver it here.”Tumaas ang kil
NGUMUSO ako sa sinabi niya. I don't know how to feel that he's jealous of Blake. A part of me is overwhelmed and worried that he might see Blake as a competitor. “Don’t tell me you allow to call him as dad?” malamig na sabi nito. Hindi mapagkakaila na naiinis talaga siya kay Blake. Umiling ako. “Ninong siya ni Cassiopeia.” Ngumuso si Dustin pero halata pa rin ang iritasyon sa mukha. Bumaba ang tingin ko sa kamay kong hawak-hawak niya. I don’t know what we're doing. Kung ano bang tawag nito. Hindi naman ito normal na komprontasyon o ano. I let him do everything he wants with him. Hinayaan ko nga na hawakan ang kamay ko. Hinayaan ko siya sa mga sweet gestures niya. I don’t know where to start to say that I love him. Gusto ko muna i-enjoy rin ang feeling na nililigawan niya ako kahit na… Parang hindi naman yata ligaw na ito dahil may privilege siya na gawin ‘yong gusto niya tulad ng pagyakap sa akin. I want to experience how to be courted by him. Titignan ko kung gaano ba siya ka