Chapter 3: TRIPLE HAPPINESS

Inihahabilin ni Prim ang kanyang mga anak sa kanyang Tita Joy dahil may dadaluhan siyang Flower Arrangement Competition na isinagawa mismo ng kanyang kompanya sa ibang bansa upang i-promote ang Eufloria.

Dumiretso siya sa school ng kanyang mga anak upang sunduin ang mga ito.

Sa kabila ng pagiging abala ni Prim sa kanyang trabaho, hindi niya kinakalimutan ang kanyang responsibilidad sa mga anak. Kahit na nagkakaroon siya ng business trip sa ibang bansa, sinisikap niyang makadalo pa rin sa mga school activities ng mga ito. Mahalaga ang presensiya niya kahit minsan ay patapos na rin ang palatuntunan.

“Hindi ka ba natatakot na isang araw ay bigla kang tanungin ng mga anak mo kung sino ang tatay nila?”

Matagal na panahon na rin at iyon lang din ang paulit-ulit na inuusisa ng kanyang tita. Kinamatayan na nga ng kanyang Lola Matilda ang sama ng loob dahil sa nangyari sa kanya.

Nagtaka ang lahat ng ilang araw na itong hindi pumapasok sa flower shop. Magkagayunman ay abala itong tanggapin ang mga online orders kaya alam ni Prim na patuloy pa ring umoorder si Mr. Aragorn ng bulaklak para kay Ms. Copper.

Lahat ay nagulat ng kumpirmahin nito ang kanyang pagdadalantao. January na noon ng malaman niyang buntis kaagad siya. Hindi rin makapaniwala ni Prim. Napatanong siya kumbakit ambilis niyang nabuntis.

“Walang single-parent sa pamilya natin. Kung sakali ay ikaw ang kauna-unahan sa pamilya ng mga Rivera,” naaalala niyang sabi ng kanyang Lola Matilda.

Lalong nagngitngit ang kalooban ni Prim ng sabihin niya ang pagbubuntis sa kanyang ina. Halos gumuho ang mundo niya ng sabihing magpalaglag na lang siya dahil dugo pa naman daw ito at wala pang buhay. Kinilabutan si Prim at ibinaba kaagad ang tawag.

“No, stay with me.” Hinimas niya ang maliit na umbok ng kanyang puson. “Mommy will love and keep you,” paniniguro niya.

Simula noon ay hindi na niya kinausap ang ina. Nagpapadala na lang siya ng pera bilang suporta sa kanyang naging kalagayan. Ngunit nang manganak siya at napabiyahe ang mag-asawa pabalik ng Pilipinas upang makita ang mga apo nila. Ang kanyang ina ang siya pang tuwang – tuwa.

“Paano mo palalakihin ang mga bata? Tatlo sila?” nag-aalalang tanong ng ina. Hindi niya tinitingnan ang ina. “Alam ba ng lalaking iyon ang tungkol sa mga bata?” Umiling si Prim. Wala siyang planong sabihin.

Sabay-sabay na naglakihan ang mga bata at sila ang madalas na nakakausap nito sa video chat.  Ilang taon na rin na niyayaya silang apat na magtungo sa Japan upang makapagbakasyon.

Ngunit hindi lang siya pumapayag. “Saka na lang po,” iyon ang palagi niyang sagot sa ina.

“Pasensiya ka na sa mga nasabi ko noon. Nag-alala lang ako sa iyo. Ayokong masira ang buhay mo. Hindi ko inaasahan ang mga nangyari sa iyo at kumbakit ganyan ang naging desisyon mo. Sana mapatawad mo si Mama. Sorry, Prim Rose.” Mensahe ng ina sa kanya. Alam ng ina na malaki ang tampo nito dahil sa mga sinabi niya.

Hindi rin kasi siya humaharap sa ina sa matagal na panahon.

Kung tutuusin, muntik nang maging single parent ang kanyang ina ngunit nakapangasawa pa rin naman daw siya. Primo ang tunay na pangalan ng kanyang ama. Rosario naman ang kanyang ina kaya Prim Rose ang ipinangalan sa kanya.

Nakilala ng kanyang ina si Toshihiro Watanabe ng mag-exchange student ito sa Japan. Nakipaghiwalay ang ina sa kanyang tunay na ama dahil sa pagiging seloso nito kahit kasal naman sila sa simbahan. Nang sabihin ng ina ang tungkol sa kanya sa Hapon na kinakasama niya ay willing naman daw siyang ampunin nito. Kaya Watanabe ang kanyang apelyido.

Hindi naman iyon pinagsisihan ni Prim lalo na ng malaman niyang nagdadalantao siya at tatlo pa sila. Tikom pa rin ang bibig niya sa pangyayari. Wala siyang takot na hinarap ang buhay kasama ng kanyang tatlong anak.

“Hindi ka ba mag-aasawa?” Minsan ay seryoso siyang tinanong ni Fernan.

Si Fernan, ang dakila niyang alalay slash replacement sa flower shop. Siya ang pansamantalang nagpupunta rito upang tingnan ang buong operasyon sa flower shop. Sina Bella at Rey ay marunong nang magdesisyon sa mga maliliit na bagay. Pagkaminsan ay tatawag pa rin kay Prim upang ikonsulta pa rin tungkol sa ilang bagay na hindi nila kayang desisyunan.

Si Fernan kasi ang nagdi-deliver ng mga pumpon ng rosas sa flower shop at kalaunan ay naisip niyang makisosyo na rin. Business partner silang dalawa. Naging matalik silang magkaibigan.

“Hay naku, Fernan. Sakit ng ulo lang ‘yan,” sabi nito.

“Hindi nga! Kailan naman ako naging sakit ng ulo?”

“Hindi naman ikaw ang sinasabi ko eh. Sabi ko, sakit lang sa ulo ang pag-aasawa. Nakikinig ka ba sa akin?”

“Why not trust me?”

At tatahimik na si Prim. Alam na niya ang kasunod noon.

Kababata niya si Ferdinand sa probinsiya. Sa sobrang pagiging loyal nito ay sinundan talaga siya sa Manila. Nang malaman niya ang naging kalagayan nito, siya na rin ang halos tumayong ama ng mga bata. Siya ang naisasama niya sa mga naging check-up nila sa pedia at madalas silang mapagkamalang mag-asawa.

“Alam mo, wala talaga akong balak mag-asawa. Pero balak ko lang magkaroon ng anak.”

“Bakit naman? May magmamahal pa naman sa iyo kahit ganyan ang naging kalagayan mo. Tulad ko.”

“Well, no man has even caught my interest. Siguro, ganoon lang talaga!” Kumibit-balikat ang dalaga.

“So, ibig sabihin, hindi mo pa talaga siya nakikita? Hindi mo ba nakikita na ako ang destiny mo?” Nagpa-cute pa ang binata sa harap niya.

“Alam mo, Fernan…” At tinitigan siya ng binata. Tinapik pa niya ito sa balikat.

“Yes, Prim Rose my love! Listen to me first. Huwag kang magsalita ng tapos. Minsan, dumarating ang tunay na pag-ibig sa hindi inaasahang pagkakataon. Tandaan mo, walang aksidente sa mundo. May dahilan ang mga bagay-bagay.”

That’s a very classic saying and it is always proven and tested.

Inilapit ni Prim ang kanyang mukha sa lalaki. Hindi ito kumilos ngunit halatang abut-abot ang kaba nito at bigla siyang napalunok. “Maging writer ka na lang kaya baka kumita ka pa,” lakas ng tawa ni Prim. Fernan is expecting something else. Napakamot na lang siya ng ulo kasi wala siyang mapapala sa pangungulit kay Prim.

Matalas din ang dila nito at may pagkataklesa pa. May point naman ngunit minsan ay baluktot pa rin ang katwiran. Parang maraming hugot sa buhay.

Malaking biyaya sa kanya ang tatlong bata. Sa katunayan, para sa kanya, ang triplets ang nagdala ng malaking suwerte sa buhay niya.

Education ang tinapos ni Prim ngunit dahil nahilig sa kanyang paghahalaman at sa pag-aayos ng bulaklak ay naengganyo siya ng lola na kumuha ng Certificate in Floriculture Technology.

Nagdalawang -isip pa siya noong una kung itutuloy ba ang plano sa Flower shop dahil hindi naman ugali ng mga kalalakihang Pilipino ang mamigay ng bulaklak. Gumamela lang ng kapitbahay ay okay na. Walang flower arrangement iyon at freshly picked pa. Paulit-ulit din ang kuwento ng kanyang lola.

Ngunit mabilis magbago ang panahon upang maimpluwensiyahan ang mga tao. Marami ng puwedeng magpakilig sa mga kababaihan ngayon kasama na dito ang pagbibigay ng bulaklak.

Lahat naman ng ideya ni Prim ay galing din sa kanyang mga gusto sanang mangyari sa buhay. Idinadaan nila sa creativity ang lahat. Nagmi-meeting sila kung paano pa mapapahanga ang kanilang mga customers.

Pagod na rin ang mga bata pagdating nila sa bahay. Sinalubong sila ng kasambahay at nilapitan sila ng kanyang tita. Nagmano ang tatlong bata kahit medyo lulugu-lugo na ang mga ito.

“Brush your teeth and change your clothes." Kanya-kanyang pasok sa kuwarto ang tatlo. Iniakyat din ng kasambahay ang mga gamit nila.

Matatalino naman ang mga anak ni Prim. Mababait at masunurin silang lahat. Hindi siya nagkaroon ng anumang problema sa school. Marami ang pumupuri sa kanilang academic achievements. Curious din sila kumbakit wala siyang asawa. Ang akala nga ng iba ay nabiyuda siya ng maaga.

Alam niya na magtatanong ang mga ito sa kanilang ama. Balang araw, tiyak na hindi nito maiiwasan na sabihin ang totoo.

Ngunit ang sasabihin lang niya ay ganito... “One night, there was a boy who is standing inside my flower shop, all wet and accidentally met a girl like me.” Kahit na ang totoo ay wala naman talagang aksidente sa mundo. Hindi aksidente ang pagtatagpo nila ng gabing iyon. Hindi aksidente na nagkaroon siya ng anak na triplets.

Marami lang talagang kababalaghan ang mundo na hindi mauunawaan ng kahit na sino. May mga bagay na kailangang manatiling misteryo ngunit hindi ang tungkol sa kanilang ama.

Ang triplets ang inspirasyon niya sa buhay at ang dahilan kumbakit kailangan niyang mag-triple-kayod. Kontento na siyang kasama ang mga bata ng hindi niya inisip na may magiging kulang sa kanila pagdating ng araw dahil hindi nila kilala ang tunay na ama.

Ang tatlong bata ay sapat na.