Napilitang magmulat ng mata si Grazie dahil nakaramdam siya ng naiihi. Hindi man lang nakisama ang sarili niya. Ipinagkanulo talaga siya.
Dahan-dahan siyang naupo at tinanggal ang kumot na nakatakip sa kaniya. Wala na ang towel sa balikat niya. Baka may nagtanggal.
Abala pa rin sa pag-uusap si Ace at Thunder kaya hindi siya napansin. Mabuti iyon dahil hindi niya alam ang sasabihin.
"G-Grazie! May kailangan ka ba? 'Wag ka nga munang tumayo!" Napapikit siya ng marinig ang boses ng boss. Natigilan siya nang hawakan siya nito. Ang bilis naman nitong makalapit.
Tiningnan niya ang kamay nitong nasa braso niya. Hinawakan niya ang kamay nito at pilit na tinanggal. Napatitig ito sa kaniya kaya sinalubong niya ng seryosong mu
Mahigit isang oras na siyang nakahiga pero hindi mawala sa isip niya ang sinabi ni Ace. Ilang shots nga lang ang nainom niyang alak kakaisip sa boss.Totoo. Hindi malabong mangyari ang kinatatakutan ng binatang doktor.Worried din siya sa boss. Lolokohin pa ba niya sarili niya? Thunder's name is still resonating in her heart. Kahit anong utos niya sa puso, hindi ito sumusunod sa kan'ya. Mahirap utusan ang puso kung sino ang mamahalin. At mas lalong mahirap utusang kalumutan ito.Paano nga kung nakaalala na si Laura? Anong mangyayari kay Thunder? E 'di maiiwan na naman itong bigo?Wala pa man pero naaawa na siya sa boss. Hindi man lang ba nito inisip na dadating ang araw na babalik ang alaala ni Laura? Pagkatap
Habang papalapit ang araw ng pag-alis ni Grazie ay lalong siyang nalulungkot. Ngayon lang siya aalis ng sobrang layo sa mga taong mahal. Nakabukod nga siya, pero iba talaga kapag malayo. She spends her nights always sa magulang niya, even weekends. Gusto niyang makasama ang pamilya niya sa huling linggo niya sa Pinas."Mamimiss ka namin ng sobra, anak." Hindi na napigilan ni Grazie ang mapahagulhol pagkarinig sa sinabi ng ina. Kakatapos lang nilang kumain ng dinner. Heto na naman ang ina, pinapaalala na aalis na siya. Pilit nga niyang pinapatatag ang sarili nitong mga nakaraan kaso 'di naman niya maiwasang malungkot.Napayakap na lang siya ng mahigpit sa ina. Maging ito rin ay ganoon din. Kita niya ang pagtayo ng ama at pagpunas ng luha nito. Dapat bonding ulit ito, e naging crying time tuloy nila.
"Óhhh... Thunder!" ungól niya nang maramdaman ang kamay nito sa loob ng underwêar niya."You're already wet for me, Grazie," anang namamaos na sabi nito. Lalo lang nadagdagan ang pagnanasa niya dahil sa boses nito.Hindi na siya nakasagot nang muli nitong sinakop ang labî niya. Kasabay niyon ang paghîmas nito sa kan'yang kaselanang namamasa na.Mayamaya ay bumaba ang labî nito sa dibdîb niya. Naramdaman niya ang unhook nito ng brâ niya gamit ang kaliwang kamay nito habang patuloy ang kanang kamay nito sa paglaro ng kan'yang perlas.Parang gusto niyang pagalitan ang boss nang tanggalin nito ang kamay sa loob ng underwêar niya. Bahagya niyang nakagat
Hilam ang luha na bumagsak si Grazie sa kama. Sa taxi pa lang hindi na tumitigil ang luha niya. Ang hirap kontrolin. Pakiramdam niya may pumipiga ng puso niya.Ikaw na kasi dakilang tanga. Sana, 'di na lang siya pumunta sa bahay ng boss. Sana, hindi na lang ito bumalik kaagad ng Maynila. Sana, hinintay nitong makaalis siya. Ang daming sana.Inaamin niyang nagkaroon siya ng hope sa isip niya kanina, na posibleng maging sila ni Thunder after ng nangyari. Umaasa siyang pipiliin siya nito. Pero hindi. Hanggang sa kahuli-hulihang pagkakataon, si Ira pa rin ang gusto nito. Tanging pangalan lang ni Ira ang isinisigaw nito.Naging kan'ya lang si Thunder, panandalian. Masaya siya, pero may mali. Kasi, naging panandaliang-aliw lang siya nito.
"What are you doing here?" asik na tanong ni Thunder sa kakambal. Prenteng naupo pa ito sa couch pagkapasok nito."Visiting you?" Ngumiti pa ito, na ikina-asar niya.Ang laki ng kasalanan nito sa kan'ya. All this time, alam nito na aalis si Grazie sa company without informing him. Kaya nagagalit siya sa lahat ng taong nakakaalam, including Grazie. Hindi dahil sobrang dami ng gagawin sa kompanya, kundi dahil hindi siya sanay na wala si Grazie sa paligid.Baka akala ng dalaga talagang binaliwala niya ito. Yes, 2 years silang hindi nag-usap. Pero araw-araw niya itong tsine-tsek sa monitor niya sa malaking bahay niya sa Bicol. Masaya na siya masilayan lang ito saglit sa monitor. Pero ngayon? Pakiramdam niya sumisikip ang dibdib niya. Wala siyang makitang Grazie! Kaya
Makalipas ang tatlong taon... "Happy anniversary, my love," masuyong bungad sa kan'ya ng nobyong si Alwyn sa telepono. “I never thought love could be this amazing, and I thank you for that. Would you mind opening your arms so I can hug you?” medyo madrama nitong sabi. Medyo kinikilig siya pero natatawa siya. Lagi kasi itong gano’n. Likas na kasi dito ang kalambingan pero hindi pa rin talaga siya sanay. "What an adorable, my man! Sure," natatawang tugon niya dito. Naka-ipit sa tainga niya at balikat ang telepono habang may hinahanap sa computer niya. “Are you making fun of me?” anitong may himig na pagtatampo. “Of course not
"Damn it!" Galit na ibinato ni Thunder ang telepono. Mali ang ibinigay ni Grazie na address. Sa dating apartment nito ang ibinigay nito, hindi ang address nito dito!Bakit kasi ngayon lang niya tiningnan? Kung kailan nasa tapat na siya ng bahay!Napahampas pa siya sa steering wheel niya mayamaya.Napatingin siya sa relong pambisig. Naitanong niya kanina sa katrabaho ni Grazie kung anong oras ang out nito. May isang oras pa ito bago mag-out. Baka maabutan niya ito.Akmang bubuhayin niya ang makina nang maalala ang eksena kanina sa restaurant kasama ang lalaking iyon. Sa tingin niya may relasyon ang dalawa. Unang beses niyang nakita si Grazie na nakikipaghalikan sa public. Hindi naman na bago iyon dito sa US, pero hin
"Alwyn!" Napahawak siya sa dibdîb sabay pikit. Sunod-sunod ang paghinga niya doon. Akala niya, si Thunder ang bisita niya.Bakit ba siya napa-paranoid? Hindi naman address niya dito ang binigay niya sa dating boss."Is there something wrong?" puno ang pagtataka sa mukha ng nobyo.Ngumiti siya dito ng matamis. "Nothing, love." Tumingkayad siya dito para halíkan ang labí nito ng mabilis.Hindi pa rin mawala sa mukha ni Alwyn ang reaksyon nito nang igiya niya papasok sa loob. Hinarap siya nito at pinakatitigan ang mukha niya."Something is bothering you, love. I can see it. Now, tell me." Hinaplos nito pisngi niya at pinis
“DADDY, WALA PA po ba si Kuya King?” Napalingon siya kay Ayeisha na nasa sala ng mga sandaling ‘yon. “Hintayin mo na lang, anak.” “Hmp! Kasama na naman niya siguro ang girlfriend niya!” “Natural na ‘yon, baby dahil binata na si Kuya. May tampo ka pa ba sa kan’ya?” masuyo niyang tanong sa anak. Tumaas ang kilay ni Ayeisha. “Opo. Kasi hindi niya sinabing may bagong girlfriend na naman siya! Ayoko nga sabi nagge-girlfriend siya, e! Ang kulit!” Napaawang siya ng labi nang tumaas ang boses ng anak. ‘Yong totoo, kapatid pa ba ang turing nito kay King? “Anak, binata na si Kuya, kaya dapat lang
“THAT’S ENOUGH THUNDER!” Napapitlag si Thunder nang sumigaw siya. Kanina pa niya sinasaway ito kaka-kuwento. Mahigit isang oras na simula nang magkuwento ang asawa sa kambal tungkol sa buhay nila, bago sila naging ganap na mag-asawa. Iniiwasan niyang magkuwento ito ng mga sensitibo gaya ng halik. Masyadong matabil pa naman ang asawa niya pagdating sa usapang romansa. ‘Pag sila lang puwede. Tatlong taon na rin simula nang ikasal sila ni Thunder, kakapanganak pa lang niya noon. Ayaw na sayangin ng asawa ang mga araw na nawala sa kanila. Mabilis na pinirmahan ni Ira ang annulment papers dahil sa banta ni Thunder na kakasuhan ang mga ito, lalo na ang kapatid nito na si Cheska dahil nalaman nitong kasabwat ito ng isang staff nito na taga-finance department. Wala ring natanggap si Ira ni isang kusing sa asawa niya dahil sa laki ng perang nawala dito, na hindi nito alam.  
“LUTO NA, THART?” aniya kay Thunder nang makitang nakaupo ito sa silya na nasa harap ng mesa. Bigla naman itong napatayo nang makita siya na sapo ang tiyan. Malaki na kasi. “Malapit na, sweetheart.” Pinaghila siya nito ng upuan saka hinalikan sa buhok. “Dami mo na bang gutom?” “Marami na,” “Sabi ko kasi sa’yo, order na lang tayo, e!” “Eh, sa gusto ko nga ang luto mo. Hmmp!” Bigla naman itong ngumit sa kan’ya ng alanganin. “Sabi ko nga, sweetheart. Luto ko ang gusto mo.” Kinabig nito ang ulo niya at hinalikan ulit iyon. Napahawak na naman siya sa tiyan niyak. Recently pana
"OH, THUNDER!" ungol niya nang maramdaman ang dila nito sa sensitibong bahagi niya. Napaka-init ng dila nito. Hindi niya mapigilan ang sariling hindi mapanganga ng mga sandaling iyon. Lalo na nang laruin nito ang maliit na kuntil na iyon. 'Yon yata ang pinaka-main switch para tuluyang mag-init ang katawan ng isang tao– oras na iyo'y hawakan o magalaw. Napahigpit ang hawak niya sa ulo nitong sabihin nang sabayan ng daliri nito ang dila sa pagpaligaya sa kan'ya. "Shít ka Thunder!" naisatinig niya nang ipasok nito ang dalawang daliri sa loob niya habang patuloy ang dila nito sa pagpapaligaya sa kan'ya. Literal na sinasamba siya ni Thunder ng mga sandaling iyon. Nakaluhod ito sa kan'ya. Lumipat sila sa kama nang maramdaman niya ang pangangalay. Masuyo siya nito
"P-PAANO SI IRA, Thunder? Mahal mo-" "I love you. Hindi pa ba sapat na nandito ako? Ikaw ang pinipilit ko. Nakaraan na ang sa amin ni Ira. Hindi ko na maramdaman ngayon ang pagmamahal ko sa kan'ya na kagaya noon. Pangalan mo na ang sinisigaw nito, Grazie." Tinampal pa nito ang dibdib kapagkuwan. "Hindi ako ganito kabaliw kay Ira noon. Kaya, maniwala ka, sweetheart..." “T-Thunder,” aniyang hindi alam ang sasabihin. Walang kasiguruhan! Kasal pa rin ito kay Ira. Ang laki pa rin ng posibilidad na masasaktan pa rin siya. Umiling siya dito. “Kasal ka pa rin, Thunder. Bumalik ka na lang kapag naayos na ang lahat sa pagitan ninyo. Walang kasiguruhan na sasaya ulit kami sa piling mo, wala Thunder. Hangga’t may nag-uugnay pa rin sainyong papel, ayoko pa rin.”
NAPANGITI SI THUNDER nang ibaba ang telepono. Kumakain na naman si Grazie. Crunchy ang kinakain nito. Baka chicharon.Nawala rin agad ang ngiti niya nang maalala ang asawa. Ilang buwan na niyang tinitimbang ang pagmamahal niya para sa dalawa, pero si Grazie talaga ang mas lamang. Wala siyang iniisip bago matulog at magising kung hindi si Grazie lang. Sanay na siya sa amoy nito. Mabilis rin siyang nakakatulog kapag ito ang katabi. Pero ngayon? Kailangan niya pang uminom ng alak, makatulog lang. Pakiramdam niya kasi iba na si Ira.Mahal niya ang asawa, noon. Hindi na ngayon, lumipas na ang panahon nila. Pakiramdam niya bagong buhay ito ngayon ng asawa at hindi siya ang nakataktakda para dito. Ang daming nagbago na kasi sa kan’ya. Lalo na sa pagdating ni Grazie sa buhay niya, at ng
"ANG KAPAL DIN naman talaga ng pagmumukha mo, Graziana! Akala ko mo kung sinong babasaging crystal noon, 'yon pala, ubod ka ng landi! Mang-aagaw ka!"Hindi nakaiwas si Grazie nang biglang hilahin ni Ira ang buhok niya. Maging si Thunder ay hindi iyon inasahan. Nahila nito ang mahabang buhok ni Grazie sabay bitaw nang makalayo sila kay Thunder. Pero bago siya bumagsak sa sahig ay nasalo siya kaagad ni Thunder."Grazie!" halos magkasabay na sigaw ni Thunder at Drake. Papasok din si Drake noon ng silid nila ni Thunder."Oh God! I'm sorry, sweetheart! Okay ka lang?" nag-aalalang tanong ni Thunder sa kaniya sabay halik sa noo niya. Tinapunan nito ng masamang tingin ang asawa nito pero ibinalik din sa kan'ya.Naramd
NAPADAING SI GRAZIE nang maramdaman ang paninigas ng tiyan. Pilit na iminulat niya ang mga mata. Napaawang siya ng labi nang mapansing wala siya sa sariling silid. Hindi siya pamilyar sa kinahihigaan niya kaya iginala niya ang mga mata.Nasaan siya?Dahan-dahan siyang naupo dahil ramdam pa rin niya ang pananakit ng balakang.Napahawak siya sa tiyan niya nang maalala ang dahil kung anong nangyari sa kan’ya.Napahilamos siya nang mukha ang huling sandali na nakausap si Thunder. Para na namang may pumipiga sa puso niya nang mga sandaling iyon.Wala na si Thunder sa buhay niya. Bumalik na ito sa totoong pamilya nito. Pinahiram lang
"M-MA'AM IRA..." hindi niya napigilang banggitin. Inulit-ulit niya hagod ang katawan nito. Si Ira nga ito! Ito nga ang asawa ni Thunder. Ang totoong asawa ng kaniyang fiancé!Napahawak siya sa dibdîb. Pakiramdam niya may bumabayo doon ng mga sandaling iyon.Bakit?"Sweetheart..." Tumingin siya sa gawi ni Thunder nang tawagin siya nito. Maging si Cheska rin ay gulat na napatingin sa kan'ya. Paano, abala ang mga ito sa pakikipagdiskusyon sa isa’t isa.Gusto niyang sugurin si Thunder pero hindi kayang humakbang ng mga paa niya. Parang may isip ang mga paa niya ng mga sandaling iyon, na hindi siya puwedeng sumugod dahil kabit lang siya! Kabit na nagpabuntis ng dalawang beses! Bigla niyang binaba