GEN'S POV
"GEN!!!" Matinis na tili ni Mama mula sa hagdan ng bahay namin.
Kasalukuyan akong nasa kwarto ko at nag lilinis ng marinig ko ang boses na iyon ni Mama. Lumabas ako ng kwarto't bumaba sa sala ng bahay namin.
"Ma 'yung boses mo." Saway ko sa kanya.
Di ako nito pinansin, parang bata 'tong patalon-talon at niyakap pa ko nang makalapit na ko sa kanya.
"Gen, congrats!Tanggap ka na sa palacio," masayang sabi niya sa 'kin at ipinakita ang papel na kanina pa nito hawak.
"Oh my God!" Di makapaniwalang nasabi ko.
Kinuha ko kay Mama ang sobre at binasa iyon. Puno ng kaba ang dibdib ko habang pinapsadahan ng mga mata ng nakasulat sa papel.It's from the palace. The words were screaming at me. I am officially hired as Royal Aide. I jumped in so much glee while my parents were staring at me with big smiles
Comments will be much appreciated. Thank you and enjoy.
GEN'S POV LIFE IS FULL OF RULES. Absolute truth and though at times we tend to think otherwise since it put limits on how we see and do things– life in general, still, we are surrounded by them. Katulad na lang ng kung paano ako putaktihin ng sangdamakmak na alituntunin ng palasyo. I sigh dramatically, straightened my back as I ready my ears for the lengthy speech of dos and don'ts. "Listen very carefully and I want you to remember the 3 general rules here inside the palace,”tinig iyon ni Maam Val ang Head ng Social Media Department isa sa apat na departamentong under ng Communications and Information, department kung saan kami naka assign ni Donna. Yes, I'm grateful to our lucky stars. Hanggang Dito sa palacio magkadikit ang bituka namin. "First, discretion is paramount. All things that are related to the palace will remaininsidethese walls,”
GEN'S POV UGH! Ang kirot. Naiinis na hinubad ko ang 2 inches na stiletto at minasahe ang mga daliri kong namumula at may paltos pa. First week ko pa lang bilang royal aide pero ayaw ng makisama ng mga paa ko. How on earth did I think na magiging tenured employee ako ng crown? Ugh. Isa pa naman sa requirement ang araw-araw na pag ssusuot ng heels. I'm one of the girls that love their sneakers and flats to death over the treacherous thing called stiletto. But now I don't have a choice. Kailangan sanayin ko ang sarili ko sa pag susuot nito. Ilang paltos pa, mamananhid at masasanay din ako.Bakit kasi di pwedeng mag tsinelas pag nasa loob ng communications office eh?Asar. "You'll get used to it." Napa-angat ako mula sa pag kakayuko. Ang naka ngiting mukha ni Kenneth ang nakita ko. He's one of the cute senior royal aides working for Press Relations department. Plus, pinsan din siya ng ka-do
GEN'S POV "HEY ang tagal mo. Saan ka ba nag punta? Kanina pa nag-start ang meeting,"salubong sa ‘kin ni Donna pagpasok ko sa control room. Buti na lang at may pinto sa may bandang likuran kaya di masyadong pansin na late ako. "Naligaw kasi ako eh. You know,"matipid na sagot ko at dahan-dahang umupo sa tabi niya. Alam naman nitong mahina ang sense of direction ko kaya tumango lang ito’t ibinaling na ang atensiyon sa harapan. Ako naman, pilit ko pa ring kinakalma ang sarili ko dahil sa nasaksihan at sa nangyaring paghaharap namin kanina ni Prince Liam. Gosh, ano kayang nasa isip n’ya? He caught me and his brother in a compromising position. Huwag naman san aniyang isiping isa ako sa mga babaeng nagkukumahog sa atensiyon ng isang royal prince. Okay, for the sake of argument sabihin na nating partly bet ko ding mapansin ng isang prinsipe pero hi
GEN’S POV "DAMN! Gen!You're so effin' hot!"Bulalas ni Maddie nang lumabas ako mula sa banyo ng kwartong tinuuluyan namin sa dorm or staff house ng palasyo. Para itong teenager na nakita ang crush, ilang beses nitong sinipat ako ng tingin mulo ulo hanggang paa at pabalik.Bigla tuloy akong nailang. Masyado yatang revealing ang suot ko pero wala na 'kong ibang damit na pwedeng isuot na bagay sa pupuntahan namin ngayong gabi.Ayoko namang magmukhang manang habang ang mga kasama ko'y parang mga celebrity ang dating. No can do. Never. Isinuot ko kasi ang black velvet ruched dress na binili ko last Christmas. Umabot lang sa mid thigh ko ang haba niyon at ang neckline ay cowl style kaya medyo nakikita ang clevavage kong ipinilit ko talaga.I'm not gifted in that department, unlike Donna. But since the dress is bodycon, it complements and accentuates my curves, hugging my body like a second
GEN'S POV "Hey wait for us!"habol ni Donna mula sa likod at biglang sumingit sa pagitan namin ni Kenneth. Natanggal tuloy ang kamay ng binata na naka alalay sa likod ko. Hindi ko ito pinansin. Gusto ko na kasing makaalis sa kwarto na 'yon kaya nagmamadaling hinila ko ang braso ng kaibigan. Baka mai-salvage ko pa ang kakapiranggot na pride na natitira sa 'kin. Iyong kahihiyan kasi, totally depleted na. "Okay,tara. Bilisan mo, bakla." Ilang saglit pa ay humalo na kami sa mga taong nasa gitna ng dance floor. As expected, everybody's clubbing like it's their last time partying on earth. Can't blame them, it's the weekend. We're like in one great puppet show, the DJ's the marionette and we're all his puppets dancing and gyrating to the master's invisible string–music. I know that my head will hurt like hell tomorrow 'cause of a hangover but I keep on burying that thought. Paracetamol
GEN'S POV "Papa...mama,"puno ng takot ang boses na tawag ko pero walang sumasagot. Its a complete silence and when I opened my eyes,wala kong makita.Kadiliman ang sumalubong sa kin.Nakakabinging kadiliman. Ilang beses ko nang kinusot-kusot ang mga mata ko pero wala pa din. Bakit 'di binuksan ni papa ang ilaw sa labas ng kwarto ko? Alam niyang takot ako dilim. Ayokong naiiwan sa isang silid o lugar na wala akong maaninag kahit ano dahil feeling ko anytime may sasakmal sa king kapre,higante or scary creature.I hate dark places, it creeps the hell out of me. Dahan-dahan akong bumangon sa kama kahit nag sisimula na kong makaramdam ng takot.Pakapa-kapang nag lakad.Walang direksiyon.Kailangan ko lang makita ang switch ng ilaw o ang flashlight na alam kong tinatabi ni Mama sa lamesa.Tama,sa mesa. Laging may nakahandang flashlight don si Mama. Nagmamadali kong nilakad ang pwesto ng lamesa sa kwa
HRH Prince Liam THE STROBE OF LIGHTS from my office made me edgy and relieved at the same time. He came, thank God. Pushing the door, I was welcomed by one of my most trusted people in this freaking world– Yñaki. "You better have a good reason to cock-block me, Liam. My god. Hindi mo ba alam ang salitang tulog?" "Stop whining. Sit down,"I shoot him daggers as I walked in the middle of the office at my private residence. My cousin huffed, still wearing that damn smug look I hate. But Yñaki knew better than to argue with me not when it's emergency, and not when it is me that summons him. A perk of being the second most important person in this country. He deposited his sorry ass on the chair next to mine. "Elvira's livid. Iniwan ko–" "We have a situation,"I cut him off and pushed the red envelope on top of the table. It's bee
GEN'S POV Sikat ng araw ang gumising sa kin. Makirot ang mga matang nagdilat ako para lang ulit pumikit. Jeez. Ba't parang ang tagal kong natulog at ang bigat ng ulo ko? Matapos kong masigurong steady na ang paningin ko, iginala ko ang mga mata sa paligid. Where am I? Isang 'di pamilyar na kwarto ang bumungad sa kin pag mulat ko,I scanned the room with a perplexed looked. Masyadong magarbo at maganda iyon para maging kwarto ko't may chandelier pang nakasabit malapit sa ulunan ko. I took in the beige wall, gold ornate and the French Rococo style furnitures that are scattered around the room. And the bed, it's to die for! Para 'kong isang Disney Princess sa ayos ng kwartong kinaroroonan ko. Tila hinugot iyon sa isang P*******t board. I'm in awe. But what am I doing here and why? Ilang sandali akong tulala nang bigla kong may naalala. Napabangon ako nang mabilis, inalis ang white comforter na aaminin kong pinaka