GEN'S POV
"GEN!!!" Matinis na tili ni Mama mula sa hagdan ng bahay namin.
Kasalukuyan akong nasa kwarto ko at nag lilinis ng marinig ko ang boses na iyon ni Mama. Lumabas ako ng kwarto't bumaba sa sala ng bahay namin.
"Ma 'yung boses mo." Saway ko sa kanya.
Di ako nito pinansin, parang bata 'tong patalon-talon at niyakap pa ko nang makalapit na ko sa kanya.
"Gen, congrats!Tanggap ka na sa palacio," masayang sabi niya sa 'kin at ipinakita ang papel na kanina pa nito hawak.
"Oh my God!" Di makapaniwalang nasabi ko.
Kinuha ko kay Mama ang sobre at binasa iyon. Puno ng kaba ang dibdib ko habang pinapsadahan ng mga mata ng nakasulat sa papel.It's from the palace. The words were screaming at me. I am officially hired as Royal Aide. I jumped in so much glee while my parents were staring at me with big smiles
Comments will be much appreciated. Thank you and enjoy.
GEN'S POV LIFE IS FULL OF RULES. Absolute truth and though at times we tend to think otherwise since it put limits on how we see and do things– life in general, still, we are surrounded by them. Katulad na lang ng kung paano ako putaktihin ng sangdamakmak na alituntunin ng palasyo. I sigh dramatically, straightened my back as I ready my ears for the lengthy speech of dos and don'ts. "Listen very carefully and I want you to remember the 3 general rules here inside the palace,”tinig iyon ni Maam Val ang Head ng Social Media Department isa sa apat na departamentong under ng Communications and Information, department kung saan kami naka assign ni Donna. Yes, I'm grateful to our lucky stars. Hanggang Dito sa palacio magkadikit ang bituka namin. "First, discretion is paramount. All things that are related to the palace will remaininsidethese walls,”
GEN'S POV UGH! Ang kirot. Naiinis na hinubad ko ang 2 inches na stiletto at minasahe ang mga daliri kong namumula at may paltos pa. First week ko pa lang bilang royal aide pero ayaw ng makisama ng mga paa ko. How on earth did I think na magiging tenured employee ako ng crown? Ugh. Isa pa naman sa requirement ang araw-araw na pag ssusuot ng heels. I'm one of the girls that love their sneakers and flats to death over the treacherous thing called stiletto. But now I don't have a choice. Kailangan sanayin ko ang sarili ko sa pag susuot nito. Ilang paltos pa, mamananhid at masasanay din ako.Bakit kasi di pwedeng mag tsinelas pag nasa loob ng communications office eh?Asar. "You'll get used to it." Napa-angat ako mula sa pag kakayuko. Ang naka ngiting mukha ni Kenneth ang nakita ko. He's one of the cute senior royal aides working for Press Relations department. Plus, pinsan din siya ng ka-do
GEN'S POV "HEY ang tagal mo. Saan ka ba nag punta? Kanina pa nag-start ang meeting,"salubong sa ‘kin ni Donna pagpasok ko sa control room. Buti na lang at may pinto sa may bandang likuran kaya di masyadong pansin na late ako. "Naligaw kasi ako eh. You know,"matipid na sagot ko at dahan-dahang umupo sa tabi niya. Alam naman nitong mahina ang sense of direction ko kaya tumango lang ito’t ibinaling na ang atensiyon sa harapan. Ako naman, pilit ko pa ring kinakalma ang sarili ko dahil sa nasaksihan at sa nangyaring paghaharap namin kanina ni Prince Liam. Gosh, ano kayang nasa isip n’ya? He caught me and his brother in a compromising position. Huwag naman san aniyang isiping isa ako sa mga babaeng nagkukumahog sa atensiyon ng isang royal prince. Okay, for the sake of argument sabihin na nating partly bet ko ding mapansin ng isang prinsipe pero hi
GEN’S POV "DAMN! Gen!You're so effin' hot!"Bulalas ni Maddie nang lumabas ako mula sa banyo ng kwartong tinuuluyan namin sa dorm or staff house ng palasyo. Para itong teenager na nakita ang crush, ilang beses nitong sinipat ako ng tingin mulo ulo hanggang paa at pabalik.Bigla tuloy akong nailang. Masyado yatang revealing ang suot ko pero wala na 'kong ibang damit na pwedeng isuot na bagay sa pupuntahan namin ngayong gabi.Ayoko namang magmukhang manang habang ang mga kasama ko'y parang mga celebrity ang dating. No can do. Never. Isinuot ko kasi ang black velvet ruched dress na binili ko last Christmas. Umabot lang sa mid thigh ko ang haba niyon at ang neckline ay cowl style kaya medyo nakikita ang clevavage kong ipinilit ko talaga.I'm not gifted in that department, unlike Donna. But since the dress is bodycon, it complements and accentuates my curves, hugging my body like a second
GEN'S POV "Hey wait for us!"habol ni Donna mula sa likod at biglang sumingit sa pagitan namin ni Kenneth. Natanggal tuloy ang kamay ng binata na naka alalay sa likod ko. Hindi ko ito pinansin. Gusto ko na kasing makaalis sa kwarto na 'yon kaya nagmamadaling hinila ko ang braso ng kaibigan. Baka mai-salvage ko pa ang kakapiranggot na pride na natitira sa 'kin. Iyong kahihiyan kasi, totally depleted na. "Okay,tara. Bilisan mo, bakla." Ilang saglit pa ay humalo na kami sa mga taong nasa gitna ng dance floor. As expected, everybody's clubbing like it's their last time partying on earth. Can't blame them, it's the weekend. We're like in one great puppet show, the DJ's the marionette and we're all his puppets dancing and gyrating to the master's invisible string–music. I know that my head will hurt like hell tomorrow 'cause of a hangover but I keep on burying that thought. Paracetamol
GEN'S POV "Papa...mama,"puno ng takot ang boses na tawag ko pero walang sumasagot. Its a complete silence and when I opened my eyes,wala kong makita.Kadiliman ang sumalubong sa kin.Nakakabinging kadiliman. Ilang beses ko nang kinusot-kusot ang mga mata ko pero wala pa din. Bakit 'di binuksan ni papa ang ilaw sa labas ng kwarto ko? Alam niyang takot ako dilim. Ayokong naiiwan sa isang silid o lugar na wala akong maaninag kahit ano dahil feeling ko anytime may sasakmal sa king kapre,higante or scary creature.I hate dark places, it creeps the hell out of me. Dahan-dahan akong bumangon sa kama kahit nag sisimula na kong makaramdam ng takot.Pakapa-kapang nag lakad.Walang direksiyon.Kailangan ko lang makita ang switch ng ilaw o ang flashlight na alam kong tinatabi ni Mama sa lamesa.Tama,sa mesa. Laging may nakahandang flashlight don si Mama. Nagmamadali kong nilakad ang pwesto ng lamesa sa kwa
HRH Prince Liam THE STROBE OF LIGHTS from my office made me edgy and relieved at the same time. He came, thank God. Pushing the door, I was welcomed by one of my most trusted people in this freaking world– Yñaki. "You better have a good reason to cock-block me, Liam. My god. Hindi mo ba alam ang salitang tulog?" "Stop whining. Sit down,"I shoot him daggers as I walked in the middle of the office at my private residence. My cousin huffed, still wearing that damn smug look I hate. But Yñaki knew better than to argue with me not when it's emergency, and not when it is me that summons him. A perk of being the second most important person in this country. He deposited his sorry ass on the chair next to mine. "Elvira's livid. Iniwan ko–" "We have a situation,"I cut him off and pushed the red envelope on top of the table. It's bee
GEN'S POV Sikat ng araw ang gumising sa kin. Makirot ang mga matang nagdilat ako para lang ulit pumikit. Jeez. Ba't parang ang tagal kong natulog at ang bigat ng ulo ko? Matapos kong masigurong steady na ang paningin ko, iginala ko ang mga mata sa paligid. Where am I? Isang 'di pamilyar na kwarto ang bumungad sa kin pag mulat ko,I scanned the room with a perplexed looked. Masyadong magarbo at maganda iyon para maging kwarto ko't may chandelier pang nakasabit malapit sa ulunan ko. I took in the beige wall, gold ornate and the French Rococo style furnitures that are scattered around the room. And the bed, it's to die for! Para 'kong isang Disney Princess sa ayos ng kwartong kinaroroonan ko. Tila hinugot iyon sa isang P*******t board. I'm in awe. But what am I doing here and why? Ilang sandali akong tulala nang bigla kong may naalala. Napabangon ako nang mabilis, inalis ang white comforter na aaminin kong pinaka
GEN’S POVNATIGILAN ako. My eyes landed on the small green box placed on top of my office table. Is that for me?Kanina pa kami naghiwalay ni Donna, dumiretso na ito sa opisina ng mga ito sa second floor habang ako’y nagmamadaling umakyat. Medyo napasarap kasi ang kwentuhan namin, huli na nang mamalayan kong malapit ng matapos ang one hour lunch break namin.Bahagya pa akong hinihingal nang lapitan ang malaking office table, I grabbed the note. Inikot-ikot ko iyon at lalong kumunot ang noo ko nang makitang pangalan ko ang nakasulat sa likod niyon. Mabilis kong binuksan ang sobre para lang matigilan.To Gen,Hope you like some sweets.From: KenLaglag ang balikat na tinupi ko iyon. Okay, medyo disappointed ako. Why? Simply because in my hearts of heart, umaasa akong galing sa lalakeng malamang sa mga oras na
GEN'S POV"YOW!"My fingers automatically stopped from typing on my iPad's keyboard when I heard Donna's voice. Nag angat ako ng tingin at nakita itong umupo ng pa de-kwatro sa silyang nasa harapan ko."Uhm?"Maikling sagot ko at ibinalik ang atensyon sa ginagawa."It's 11:50 already. Anong uhm ka dyan?Lunch na tayo.You owe me tons of explanation.""Oh,shocks. Sige wait lang patapos na 'ko dito. Are you starving? Or kaya pa naman?"Natatarantang inayos ko ang mga papeles sa harapan ko."Gutom? Keri pa. Pero kapeng-kape na ‘ko. I'm craving for that iced coffee of SB.""Okay. Give me three minutes,"I searched for my phone and purse. Ready to go to the newly opened Starbucks across the road with my caffeine-deprived BFF.Kagabi pa ito nag aayang mag coffee shop kami mukhang may balak
GEN'S POV CLICHE. That's the first word that sprung to mind when I opened my eyes. My mind aimlessly wander, wondering what time did I slept last night. Tanda ko kasi alas-kwatro na ng madaling araw, gising na gising pa rin ang diwa ko't tila baliw na nakatitig sa kisame. Paulit-ulit na mukha ni Prince Liam ang umuukilkil sa utak ko't ang naging sagutan namin. Regrets fiiled my head to the point na gusto kong iumpog iyon sa pader.Ba't ba pinairal ko na naman ang kagagahan ko? Ang kapal ng apog kong sagut-sagutin siya, 'di ko man lang naisip ang magiging consequence noon. My job is literally on the line. Paano kung pagpasok ko bukas, sa gates pa lang ng palsyo may eviction notice na ako? Terminated. Cause, matabil ang dila. Told you, cliché. "Fuck. Heto na naman ako,"inihilamos ko ang palad sa mukha't pilit na kinalma ang sarili. I've made peace with this turmoil last night. Ano nga ulit
GEN'S POV"GOOD morning, Gen. You look so tired.""Good morning, Your Highness. Medyo sinumpong lang po ng insomnia."Ngumiti ako sa fourth prince saka muling ibinalik ang atensiyon sa reports na tinatapos ko. Nasa sala kami ng villa at dahil maaga pa'y inayos ko muna ang ilang paper works na isa-submit bukas. My collegaues will do the rest tomorrow since I was granted a day off by the crown prince.The sound of the couch being occupied on my right traveled to my ear but I refused to look at him. Mahirap na baka makahalata pa itong nagsisinungaling ako about my insomnia. Ang totoo kasi pinsan nito ang 'di nag patulog sa akin.Wala 'kong nagawa kagabi kung hindi ang isipin ang binatang prinsipe and the kiss we shared. His warm mouth and those panty-melting eyes invaded my brain like how the Romans conquered the rest of the world before— savagely. The thought puts everything else is tr
GEN'S POV“OH MY GOD! Prince Lachlan, huwag po.”“Come on, Gen. May tseke ka sa ‘kin worth three months of your salary. Just do this. For me.”Halos maiyak ako nang hilahin ng fourth prince sa gitna ng sayawan. Unfortunately for me, hindi pala ako nakaligtas sa parusa at sa banta ng pilyong prinsipe. Ako ang alay!“Cal, what’s the meaing of this?” Galit na singit ni Prince Liam bago pa ako tuluyang madal ng pinsan nito sa gitna kung saan naghihintay ang magiging kaparehas ko raw. A son of a random politician of the province.“She’ll be my proxy. Medyo na dislocate ang hipbone ko kahapon sa game.”“Let her go. Can’t you see, ayaw ng tao. Huwag mong pilitin.”“Ayaw mo ba, Gen?”Pinaglipat-lipat ko ang tingin s
GEN'S POV "SORRY NA. Babawi talaga ko sa'yo. Sa inyo.I promise,"malambing na hinging paumanhin ko kay Karlo sa kabilang line. Nasa kalagitnaan ako ng pag- aayos ng sarili ng tumawag ito at si Chardii.Pinapaalala sa 'kin na may life pa ko bukod sa trabaho ko sa palasyo.I know they're joking pero 'di ko mapigilang makaramdam ng guilt. Ang tagal na rin kasi since the last time na nagkita-kita kami. "Babalik ka na this Monday di ba? So free ka that weekend, tama?"Boses ni Karlo na malamang sa malamang ay alam ko na kung saan papunta ang itinatanong. "Yup," maiklingsagot ko at ikinawit ang strap ng black sandals habang lumalabas ng kwarto ko. Panauhing pandangal kasi ang mga Royal Princes sa Fiesta Celebration ng isang baranggay sa Catbalogan n
GEN'S POV “MAUPAY NGA AGA HA IYO N GA TANAN. Damo nga salamat han iyo pag-atinder han yana nga kalipayan bisan maaram gud ako nga busy kamo han iyo mga panimalay. Pero iyo guin tagan han time ine nga aton pag-urusa yana nga adlaw. Akon hangyo nga mag-enjoy kamo han mga programs nga amon guin andam para ha iyo nga tanan.” “Jesus! Nasira yata nag ear drums ko,” reklamo ni Prince Lachlan na ikinangiti ko. Nakatakip ang kamay nito sa magkabilang tainga habang matamang nakaupo sa mahabang bench. Nasa isang covered court kami at kasalukuyang nagbibigay ng speech ang crown prince sa mga residente ng Darahuway Daco, isang isla sa bayan ng Catbalogan. Ito ang unang araw ng paglilibot ni Kamahalan sa buong probinsiya.Though the island is relatively small, nagulat kami sa warmth reception ng mga tao doon plus may mga ilang press ang nakalusot sa crowd kahit pa di naman naka disclose ang schedule
GEN’S POV"Buenas tardes a su Alteza,” masiglang bati ni Don Juan Vicente Enciñas sa nakangiting si Prince Liam.The man is like a fine wine, nasa late 40s na ito pero gwapo pa din at maganda ang tindig. Katabi nito ang napaka gandang asawang si Doña Nieves Encinas y Prietto kasama ang mga nag- gagandahan nitong mga anak. Si Lady Laya at Lady Lola. ‘Di ko tuloy maiwasang di mailang sa itsura ko, I'm 7 compare to these stunning ladies that are definitely a 10.Kasalukuyan kaming nasa foyer para salubungin ang pagdating ng pamilya. I'm sandwiched by the two hot royal guards at sa unahan namin ay nakatayo ang tatlong nag kikisigang royal princes."Buenas Tardes. Welcome to Saxes Villa and thank you for the food, Don Vicente,” nakangiting bati din ni Prince Liam at kinamayan ang Don."Kami ang dapat humingi ng paumanhin at di kami nakapag- prepare,
GEN’S POVSALTY. Iyon ang unang salitang pumasok sa isip ko nang salubungin ako ng ihip ng hangin ng probinsiya ng Catbalogan. Kipkip ang shoulder bag, mabilis akong sumunod kina V sa pagbaba ng eroplano. We landed at the small airport of Buri at exactly eleven in the morning, ten minutes early from the crown princes call time. But as expected, halos 'di mahulugang karayom ang buong paligid."Buong populasyon ba nitong probinsiya andito ngayon?"Bulong ko kay V na ngayon ay kahilera ko sa pila sa paanan ng eroplano. As usual umungot lang ang loko.Umayos ako ng tayo at pilit na inignora ang kamay kong gustong lumipad sa magkabila kong tainga.We're waiting for Prince Liam to step down from the plane. Sa likod namin ang nakakabinging tilian ng mga tao, salitan ang mga ito sa pagsigaw sa pangalan ng dalawang prinsipe. May mga naispatan pa kong may mga dalang tarpulins at placards.Gusto kong tanungi