GEN’S POV
SALTY. Iyon ang unang salitang pumasok sa isip ko nang salubungin ako ng ihip ng hangin ng probinsiya ng Catbalogan. Kipkip ang shoulder bag, mabilis akong sumunod kina V sa pagbaba ng eroplano. We landed at the small airport of Buri at exactly eleven in the morning, ten minutes early from the crown princes call time. But as expected, halos 'di mahulugang karayom ang buong paligid.
"Buong populasyon ba nitong probinsiya andito ngayon?" Bulong ko kay V na ngayon ay kahilera ko sa pila sa paanan ng eroplano. As usual umungot lang ang loko.
Umayos ako ng tayo at pilit na inignora ang kamay kong gustong lumipad sa magkabila kong tainga. We're waiting for Prince Liam to step down from the plane. Sa likod namin ang nakakabinging tilian ng mga tao, salitan ang mga ito sa pagsigaw sa pangalan ng dalawang prinsipe. May mga naispatan pa kong may mga dalang tarpulins at placards.
Gusto kong tanungi
GEN’S POV"Buenas tardes a su Alteza,” masiglang bati ni Don Juan Vicente Enciñas sa nakangiting si Prince Liam.The man is like a fine wine, nasa late 40s na ito pero gwapo pa din at maganda ang tindig. Katabi nito ang napaka gandang asawang si Doña Nieves Encinas y Prietto kasama ang mga nag- gagandahan nitong mga anak. Si Lady Laya at Lady Lola. ‘Di ko tuloy maiwasang di mailang sa itsura ko, I'm 7 compare to these stunning ladies that are definitely a 10.Kasalukuyan kaming nasa foyer para salubungin ang pagdating ng pamilya. I'm sandwiched by the two hot royal guards at sa unahan namin ay nakatayo ang tatlong nag kikisigang royal princes."Buenas Tardes. Welcome to Saxes Villa and thank you for the food, Don Vicente,” nakangiting bati din ni Prince Liam at kinamayan ang Don."Kami ang dapat humingi ng paumanhin at di kami nakapag- prepare,
GEN'S POV “MAUPAY NGA AGA HA IYO N GA TANAN. Damo nga salamat han iyo pag-atinder han yana nga kalipayan bisan maaram gud ako nga busy kamo han iyo mga panimalay. Pero iyo guin tagan han time ine nga aton pag-urusa yana nga adlaw. Akon hangyo nga mag-enjoy kamo han mga programs nga amon guin andam para ha iyo nga tanan.” “Jesus! Nasira yata nag ear drums ko,” reklamo ni Prince Lachlan na ikinangiti ko. Nakatakip ang kamay nito sa magkabilang tainga habang matamang nakaupo sa mahabang bench. Nasa isang covered court kami at kasalukuyang nagbibigay ng speech ang crown prince sa mga residente ng Darahuway Daco, isang isla sa bayan ng Catbalogan. Ito ang unang araw ng paglilibot ni Kamahalan sa buong probinsiya.Though the island is relatively small, nagulat kami sa warmth reception ng mga tao doon plus may mga ilang press ang nakalusot sa crowd kahit pa di naman naka disclose ang schedule
GEN'S POV "SORRY NA. Babawi talaga ko sa'yo. Sa inyo.I promise,"malambing na hinging paumanhin ko kay Karlo sa kabilang line. Nasa kalagitnaan ako ng pag- aayos ng sarili ng tumawag ito at si Chardii.Pinapaalala sa 'kin na may life pa ko bukod sa trabaho ko sa palasyo.I know they're joking pero 'di ko mapigilang makaramdam ng guilt. Ang tagal na rin kasi since the last time na nagkita-kita kami. "Babalik ka na this Monday di ba? So free ka that weekend, tama?"Boses ni Karlo na malamang sa malamang ay alam ko na kung saan papunta ang itinatanong. "Yup," maiklingsagot ko at ikinawit ang strap ng black sandals habang lumalabas ng kwarto ko. Panauhing pandangal kasi ang mga Royal Princes sa Fiesta Celebration ng isang baranggay sa Catbalogan n
GEN'S POV“OH MY GOD! Prince Lachlan, huwag po.”“Come on, Gen. May tseke ka sa ‘kin worth three months of your salary. Just do this. For me.”Halos maiyak ako nang hilahin ng fourth prince sa gitna ng sayawan. Unfortunately for me, hindi pala ako nakaligtas sa parusa at sa banta ng pilyong prinsipe. Ako ang alay!“Cal, what’s the meaing of this?” Galit na singit ni Prince Liam bago pa ako tuluyang madal ng pinsan nito sa gitna kung saan naghihintay ang magiging kaparehas ko raw. A son of a random politician of the province.“She’ll be my proxy. Medyo na dislocate ang hipbone ko kahapon sa game.”“Let her go. Can’t you see, ayaw ng tao. Huwag mong pilitin.”“Ayaw mo ba, Gen?”Pinaglipat-lipat ko ang tingin s
GEN'S POV"GOOD morning, Gen. You look so tired.""Good morning, Your Highness. Medyo sinumpong lang po ng insomnia."Ngumiti ako sa fourth prince saka muling ibinalik ang atensiyon sa reports na tinatapos ko. Nasa sala kami ng villa at dahil maaga pa'y inayos ko muna ang ilang paper works na isa-submit bukas. My collegaues will do the rest tomorrow since I was granted a day off by the crown prince.The sound of the couch being occupied on my right traveled to my ear but I refused to look at him. Mahirap na baka makahalata pa itong nagsisinungaling ako about my insomnia. Ang totoo kasi pinsan nito ang 'di nag patulog sa akin.Wala 'kong nagawa kagabi kung hindi ang isipin ang binatang prinsipe and the kiss we shared. His warm mouth and those panty-melting eyes invaded my brain like how the Romans conquered the rest of the world before— savagely. The thought puts everything else is tr
GEN'S POV CLICHE. That's the first word that sprung to mind when I opened my eyes. My mind aimlessly wander, wondering what time did I slept last night. Tanda ko kasi alas-kwatro na ng madaling araw, gising na gising pa rin ang diwa ko't tila baliw na nakatitig sa kisame. Paulit-ulit na mukha ni Prince Liam ang umuukilkil sa utak ko't ang naging sagutan namin. Regrets fiiled my head to the point na gusto kong iumpog iyon sa pader.Ba't ba pinairal ko na naman ang kagagahan ko? Ang kapal ng apog kong sagut-sagutin siya, 'di ko man lang naisip ang magiging consequence noon. My job is literally on the line. Paano kung pagpasok ko bukas, sa gates pa lang ng palsyo may eviction notice na ako? Terminated. Cause, matabil ang dila. Told you, cliché. "Fuck. Heto na naman ako,"inihilamos ko ang palad sa mukha't pilit na kinalma ang sarili. I've made peace with this turmoil last night. Ano nga ulit
GEN'S POV"YOW!"My fingers automatically stopped from typing on my iPad's keyboard when I heard Donna's voice. Nag angat ako ng tingin at nakita itong umupo ng pa de-kwatro sa silyang nasa harapan ko."Uhm?"Maikling sagot ko at ibinalik ang atensyon sa ginagawa."It's 11:50 already. Anong uhm ka dyan?Lunch na tayo.You owe me tons of explanation.""Oh,shocks. Sige wait lang patapos na 'ko dito. Are you starving? Or kaya pa naman?"Natatarantang inayos ko ang mga papeles sa harapan ko."Gutom? Keri pa. Pero kapeng-kape na ‘ko. I'm craving for that iced coffee of SB.""Okay. Give me three minutes,"I searched for my phone and purse. Ready to go to the newly opened Starbucks across the road with my caffeine-deprived BFF.Kagabi pa ito nag aayang mag coffee shop kami mukhang may balak
GEN’S POVNATIGILAN ako. My eyes landed on the small green box placed on top of my office table. Is that for me?Kanina pa kami naghiwalay ni Donna, dumiretso na ito sa opisina ng mga ito sa second floor habang ako’y nagmamadaling umakyat. Medyo napasarap kasi ang kwentuhan namin, huli na nang mamalayan kong malapit ng matapos ang one hour lunch break namin.Bahagya pa akong hinihingal nang lapitan ang malaking office table, I grabbed the note. Inikot-ikot ko iyon at lalong kumunot ang noo ko nang makitang pangalan ko ang nakasulat sa likod niyon. Mabilis kong binuksan ang sobre para lang matigilan.To Gen,Hope you like some sweets.From: KenLaglag ang balikat na tinupi ko iyon. Okay, medyo disappointed ako. Why? Simply because in my hearts of heart, umaasa akong galing sa lalakeng malamang sa mga oras na