“Vraq! Vraq! Shit what fuck are you doing?” Malambing madiin ang tono nito.
“Bitawan mo nga ako, Leon! Tuturuan ko lang ng leksyon ang ungas na ‘yan!” Naggagalaiti na singhal ni Vraq kay Leon at pilit kumakawala mula sa mga bisig ng huli.
“Tama na, Vraq! Baka kung mapaano ka pa. Let him be!” Masuyong awat muli ni Leon. Hawak nito saga braso ang kapatid ni Vladimyr at pilit inilalayo kay Lucien, ngunit nagpupumiglas pa rin ito at gustong atakihin si Lucien dahil sa tindi ng galit.
Nagsalubong ang kilay ni Lucien sa dalawa habang pinagmamasdan ito. Nakukunsensya siya dahil sa nagawa niyang pananakit sa damdamin ni Vladimyr. Kahit hindi ito nagpapakita ng tunay na emosyon, hindi dapat niya nakalimutan na tao pa rin naman ito at imposible na hindi masaktan sa mga binitawan niyang salita. Nabanggit din nina Ethan ang nangyaring bleeding ni Vladimyr noong nagtalo sila dahil sa selo
Iritadong inilagay ni Lucien ang phone niya sa bulsa at nag-focus sa pagda-drive.Wala pang ilang minuto nasa harap na ng opisina ni Vladimyr si Lucien at kumakatok. Pagtapos niyang marinig ang pagpayag ni Vladimyr na pumasok siya sa opisina nito, hindi na siya nagdalawang isip.“Vladimyr!”NAG-ANGAT ng tingin si Vladimyr sa lalaking tumawag sa kaniya. Sa gilid ng desk niya ay ilang mga paperworks na dapat pirmahan. At ang laptop naman na nakabukas ay marahan niyang isinara at walang gana na sumadal sa silya. Habang nakatingin kay Lucien. Bakas sa mukha nito ang matinding iritasyon at pagkainis pero balewala lang sa kaniya ang pinapakita nito.“Anong meron?” kaswal niyang tanong kay Lucien.Natigilan at napatitig na lang ito sa kaniya. Umangat ang isang kilay ni Vladimyr habang sinusuri ang kabuuan nito at ang reaksyon nito na
Pagdating nina Lucien at Vladimyr sa isang Italian restaurant, kaagad silang sinalubong ng receptionist at inasikaso.The receptionist brought them a nice and fine seat. Each table seat has a division, providing a bit of privacy for diners. The chair is made of woven rattan. Meticulously designed and detailed wrapped in soft hemp. Inside it has a soft cushion to make it a comfortable seat. The table is neatly set with complementary table wares. From white ceramic plates, crystal glasses and silver spoons.In the center of the table is a slender glad vase with several stems of white rose. The place elegant and cozy. The shiny color of the seemingly newly furnished wood brings a soothing atmosphere.It was all a breathtaking view outside of a french window. Luscious green, man-made landscape like garden filled with yellow and pink flowers. Evething is bright and refreshing in the eyes.Hindi napigilan ni
Vladimyr subconsciously step out of the car to see at what was really going on outside. She is moved from such feelings. Even if she doesn’t want to, she has to find out because she is sure something off is going on. Vladimyr run from Lucien's car even he is calling her, her heart is pounding hard as if something hit her hard on her chest. When she saw the thick and dark smoke, a few kilometres away from her. At the same time, her chest throbbed due to immeasurable fear and apprehension. The place with the dark smoke was coming right from her house. “M-my children … My children!” Vladimyr's tears coincided as she run in the direction of the incident. Her tears began to flow, along with inexplicable fear and anxiety. “Drak! Drakaina! Grusia! Charlie! Cadiz! ” she called repeatedly as she rush in the direction towards her house. Vladimyr
Tulala si Vladimyr habang nakaupo sa malambot niyang office chair. She's trying to compose herself from madness that is circling around her sanity. She still couldn't believe that the woman really went that further—to even try to kill her children. It made her anger increase. As the silence took over her whole office, and only the faint noises outside were heard. She doesn't like sound proof rooms. She prefers to hear the sound outside to observe her surroundings than to deal with a deafening silence. A hesitant knock on the fiber glass door breaks it. From her seat, she saw Lisa and Malia behind that sliding glass door. With one way window film. She sees them from inside her office but the people won't see her from outside. The women came in with a tough and confident look. Vladimyr diverts her gaze into them as they
Vladimyr stood up violently from the chair. And said, “Bring her to me right away Sebastian. And you Arcadius, I want you to do something for me.” The two men also stood up and bowed at the same time as they answer in unison. “Yes Madame!” CURRENT time. Vladimyr sat elegantly in the red modern wingback chair. She reluctantly leaned on its backrest, thighs crossed. Wearing a black jumpsuit hugging fit to her slender curves. A longsleeve mesh and has a deep zip-up neckline. Peeking on the dim of yellow light is the smooth, snow like white pair of cleavages that almost protruded from its place. Wearing a black and wide floppy hat. It covers almost half of Vladimyr's face, from the glaze of the light. Only the bright red lipstick is seen visible on her face, seductively. Her shoes are white with a five inches heels. Adding an uplifti
She walked gracefully while playing the sharp knife in her hand. Vladimyrpositioned herself behind Gazali's father. Her eyes, gleaming with danger and death. “I have warned you several times, Gazali. You didn't listen. And you even dared to hurt my innocent children. But it seems like, you underestimated them. My children, Gazali... are smarter than you think. They'd got you, Gazali. How stupid you are. Hmm?” Vladimyr let a confident chuckles and continued. “So, it's my turn now to make you...pay." The casual smirk on Vladimyr's lips shift into a dark amd frigid one. Her eyes flaring with murderous and icy gaze. Her voice filled with terrifying threats and it made Gazali shiver. "I will show you triple times of what you did … Are you ready? ” Vlad uttered ,keeping her frigid and expressionless gaze to Gazali. Vladimyr raised her black and sharp knife. She placed it on Gazali's father's throat. She
“Whatever Gazali... He had the proof from the very beginning Gazali. Akala mo magaling ka na magtago ng baho?” Vladimyr taunt her with chuckle. “It seems that, si Grusia lang ang tunay niyang anak. Anak namin ni Ethan.” Vlad said then grins. Sinenyasan ni Vladimyr ang mga tauhan na dalhin na ang apat na bata sa loob ng kwarto. Kaagad itong binuhusan ng gasolina at sa isang iglap, naglagablab ang mga ito nang sindihan ng isa sa mga tauhan ni Vladimyr ang katawan ng mga iyon. Gazali’ miserable cry roared around the whole room when she saw her family was burning and devoured by the raging flames. While the woman triggered while watching the scene like nothing. “No! No! Ang mga anak ko!” Vladim
AFTER the last hearing, Vladimyr was there. She should be. Because it was at stake for her home and the lives of her children. If only she hadn't calmed down during those times, she might have chopped up Gazali very finely.Fortunately, she tried to think straight.After Gazali was convicted, Vlad first came out of the courtroom, wearing her black bodice dress.She watched how surprised Gazali was to see her family right in the courtroom.Immediately her tears flowed, and her eyes were full of remorse, when she looked at Vladimyr.Trace the shock of seeing her family alive and unscathed were like a miracle. Gazali couldn't believe what she saw. She then look at Vladimyr who is now, staring at her with confidence and dignity.It made her cry even more. Crying of gratefulness and wholeheartedly joined the police escorts. After the last glance at Vladimyr’s