"Mahal ko si Harvy, Dahlia, kaya pinalaya ko muna siya" sabi ni Audrey sa kanya, na kung ipagdiinan ang salitang MUNA akala mo ay pagmamay ari niya ang tao."Kung mahal mo, bakit hahayaan mong makasal sakin?" taning niya."Three years lang naman yan Dahlia. Makuha niya lang ang kompanyang inagaw mo.""Wala akong inagaw kahit kelan. Ewan ko ba kung bakit may tiwala sakin si lolo, alam niya sigurong hindi ako nagwawaldas ng pera.""What do you mean?""Ikaw, wala kang trabaho pero afford mo ang magagandang bagay at pagtatravel, saan ka kumukuhang pera?""Wala kang pakialam!""Kasabay ng pagpapakasal namin ang pagsusurrender niya ng lahat ng assets niya sa akin na bahagi ng kasunduan namin.""Ano?""You heard me right Audrey, lahat, pati ang ATM na pinagpapasasaan mo, kukunin ko.""You can't di this to me!""Yes, i can..""Ba--bakit mo pakikiaalaman ang mga bagay na ibinigay niya sakin?""Ibinigay.. past tense. Meaning wala ng susunod.""Lahat gusto mong agawin? pati ang mga luho ko?""Pa
Magkakaroon pa pala sila ng engagement party. Ayaw sana niya subalit mapilit ang lolo ni Harvy. Para sa kanya, hindi na naman iyon kailangan.Nakalabas na kasi ito ng hospital. Medyo malakas na ang pangangatawan nito. Kaya kinausap sila nito ni Harvy."Ang target date ay sa sabado." sabi ng lolo ni Harvy."Sige po lolo, kayo ang bahala" nakangiting sagot ni Harvy. Akala mo talaga gusto ang ginagawa."Imbitahin natin ang mga kaibigan niyo. Kahit isang daang bisita lang." sabi pa ni lolo.'Lang? ang dami nun' sabi niya sa isip."Okay po kay Dahlia yun" sagot ng lalaki."Hija?" kinukuha ni lolo ang sagot niya."Hmmm okay po lolo, wala pong problema." sagot niya."May ipinabili nga pala akong damit para sa inyo. Ipapadala ko na lang sa inyong mga kwarto" nginitian aila ng matanda.Nagring ang telepono ni Harvy, kaya tumayo ito."Excuse po, sasagutin ko lang to" paalam mg lalaki. Lumabas ito ng kwarto."Kumusta nan ang apo ko, Dahlia?""Lolo, napakatigas ng ulo ni Harvy. Gusto kong putulin
"Ang ingay mo" sita niya kay Ami, "nakakahiya.""Nakakahiya yun kung hubad ako di ga? nakadamit ako eh," naupo ito sa tabi niya "aba, ay kalahati na laang areng iniinom mo. Bahala ka pag nagsuka ka, iiwanan kita," sabi nito sa kanya. "Ano bang meron at nagpapakalasing ka? si Harvy no?""Letseng yun, pinagbibintangan ako na ako daw ang nagpaputol ng ATM ni Audrey.""Hindi ba?""Hindi no! paano ko magagawa yun, hindi pa naman kami mag asawa.""Sa bagay.. tanga din talaga yung lalaming yun. Naturingang mayaman at gwapo, sa pokpoking si Audrey lang pumatol.""Sinabi mo pa.. speaking, kakaalis lang nila.""Nino?""Si Audrey and group. Balak akong bullyhin ng mga gaga.. mga duwag naman.""Naku, sayang.. sana nasampal ko ng isa si Audrey.""Mismo! ang tagal mo kasi.""Ang bilis ko nga loka! ang layo kaya ng bahay namin! Saka atat ka eh, gusto mo, gagala ngayon, dapat ngayon na talaga!""Iinom mo na nga lang yang sintemiyento mo sakin," iniabot niya dito ang shot glass."Wala man lang gwapo d
Paglabas nila ni Ami ng bar, nakaabang pala sa kanila ang pussy cat dolls. Babalik sana sila sa loob ng hilahin siya ni Audrey."Saan ka pupunta?" pigil nito sa kamay niya."Bitiwan mo ko! baka samain ka sakin," saway niya dito."Huh.. at sinong tinakot mong gaga ka?" mayabang nitong sabi sa kanya."Sige na, akin na yang bag mo," sulsol ni Ami sa kanya, sabay hila sa kanyang bag, "pagbigyan mo na friend ang babaeng yan.. hoy kayo, walang makikialam dito ha!""Oh, sige ba.." sabi ng tatlong kasamahan ni Audrey."Oh, pustahan na lang tayo, siyempre kay best friend ako, kayo ba?""Audrey kami," sabi ng mga walanghiya."Akong maghahawak, magkano?" tanong ni Ami sa mga kaibigan ni Audrey."Five hundred!" sagot ng babaeng maitim."Pucha, ano tayo, mga bata?" napailing si Ami, "10 thousand! maghati hati na kayo, pag natalo si Dahlia, dodoblehin ko pa yan. Akin na!"Nag abutan na ng pera ang mga ito kay Ami."Wag mo kaming oonsehin ha?" sabi ng isang kaibigan ni Audrey."Kayo nga mukhang estap
Hindi niya alam kung dahil sa tequilla kaya siya nakatulog agad. naka off ang ohine biya para sigurado siyang walang aabala sa pagtulog niya.Malaki ang kama ni Ami na bilog, kahit gumulong sila dito ay okay lang. Ang weird ng taste ng kaibigan niya, dahil pati upuan at lamesa, bilog din.Minsan, tinanong niya ito kung bakit ganoon ang type nito, ang sabi ng babae, ayaw daw nito ng may corner. Kasi may titigilan ang blessings. kaya maganda daw bilog, paikot ikot lang.Pagkagising niya bandang alas diyes, naglolotion na si Ami, halatang bagong ligo. Inopen niya ang cellphone niya, tumunog ito ng sunod sunod kaya iminute nya."Woooow ang dami ha!!" sabi ni Ami, "malamang, minumura ka na ni Harvy.""Hayaan mo nga siya. Bakit hindi mo ko ginising?" tanong niya dito saka tinupi ang kumot."Kakagising ko lang din naman. Naligo lang ako. Pero gigisingin na rin sana kita, naunahan mo lang ako. Kumusra ang tulog mo?""Okay naman.. mamaya, tatawagan na ko ni papa, sigurado yan.""Okay lang yan,
"Really Audrey? Really?" nilapitan niya ito. Halata ang pasa nito sa pisngi. "Ako talaga?""Ikaw naman talaga!" susugod sana ito pero inawat ni Harvy. "Walanghiya ka!"Isinabit niya ang bag sa leeg ng lalaki. Hinubad niya ang suot na blazer, saka itinali ang kanyang mahabang buhok. Pumunta siya sa gitna ng kalsada."Matapang ka di ba? halika dito. Gusto mo akong sugurin? Go! isa lang.. pagbibigyan kita. Gusto mo sa kaliwa naman?" tanong niya sa babae.Nagulat si Audrey. Hindi inaasahang papatulan niya ito."Tama na, Dahlia!" awat ni Harvy, "wag mo na siyang patulan Audrey.""Pasalamat ka, inawat ako ni Harvy" mayabang na sabi nito, saka siya inirapan."Inawat, o natatakot ka? napatumba kita kagabi habang tipsy ako, ngayon nakarecharge na ko. Baka makakaganti ka na sakin ngayon," nag warm up siya at nagtatatalon, "kahapon mo pa ako hinahamon eh, sige, sparring lang, walang pikunan..""Pagbigyan mo na," sigaw ng lolo ni Harvy na nasa terrace, "bitiwan mo siya Harvy.""Pe--pero lolo--" n
POV: HarvyNagulat siya ng sumugod sa bahay nila si Audrey. Galit na galit ito at ipinapakita ang pasa na ginawa dito ni Dahlia."Napakahayop talaga ng babaeng yun," sabi nito."Ano na naman ba kasi ang ginawa mo? hindi naman mananakit yun kung hindi ikaw ang nauna." sagot niya dito."Ah, at ngayon siya na ang kinakampihan mo? nagayuma ka na ba ng pandak na yun?""Hindi siya pandak. Matangkad ka lang," naiiling niyang sabi. Masyadong eskandalosa ang babaeng ito. Peeo mahal niya si Audrey, dahil malambing at maasikaso itong babae. Kapag wala itong toyo, mabait ito. Naging war freak lang noing malamang ipinapakasal siya kay Dahlia.Noon pa man, ay pinagseselosan na ng babae si Dahlia. Kahit sinabi na niya dito na oarang kapatid niya lang si Dahlia, ayaw nitong maniwala. Dahil ang hitsura daw ng dalaga ay mang aakit.Matagal ng insecure si Audrey sa mga babaeng may malalaking suso. Gusto sana nitong magoa breast enhancement, ngunit takot naman sa injections.Patuloy pa rin ang pag wawal
POV: Dahlia Nararamdaman niya na may yumuyugyog sa kanyang mga balikat. Pagmulat niya ng mata, si Harvy, ang lapit sa mukha niya. Akala niya hahalikan siya nito, kaya ang instinct niya ay ang lumayo agad. Subalit napatayo ang lalaki. Nalaglag ang tuwalya nito. Saglit siyang nagulat at tiningnan ang dalawang ulo sa harapan. Noon lang siya nakakita ng actual, at sa taong ito pa. Bigla niyang tinakpan ang kanyang mga mata saka siya sumiga. "Aaaaah!!! aaahhhaaaas!!!!!!" nagmamadali skiyang lumabas ng kwartong iyon. Dumiretso siya sa kanyang kwarto at naglocked agad ng pinto. Hapong hapo ang pakiramdam niya. Hindi niya kinaya ang nasaksihan. "Grabe naman yun.. Akala mo mananaksak.." saka humiga siya na kilig na kilig "ano kayang pakiramdam na.. naaa... yiiieeeeehhh!!!" sobrang kinikilig talaga siya.Hindi niya lubos maisip, na ang makitang hubad ang kanyang crush ay matutupad agad. Napakaganda ng mukha nito, kahawig nito si Jung kook ng BTS. Kaya ang kanyang kwarto ay puno ng poster nito
Nakita na ni Harvy ang papalapit na sasakyan, malamang, si Richmond iyon."Medic!!! get ready," ibinaba agad nila ang stretcher. Ang bilis ng takbo nito, na halos sa harapan na nila magpreno.Tumalon na ito sa drivers seat at nagmamadling pumunta sa likod ng pick up."Dito ko siya inilagay para mabilis.. Apat na minuto na simula nung saksakan namin siya ng gamot," sabi nito.Agad inasikaso ng mga Medic ang lolo niya. "Dadalhin na namin sa ospital si lolo, Harvy," paalam ni Arvin "mag iingat kayo.""Salamat pare.." paalam niya kay Arvin. "bahala ka na kay lolo.."Pag alis ni Arvin, agad niyang binalingan si Richmond. "Hindi ko alam kung magpapasalamat ako sayo o ano.""Wag ka munang magpasalamat, wala pa si Dahlia." awat nito sa kanya."Bakit mo kinuha si Dahlia?" tanong niya."Tumawag sakin si Audrey na nalocate niyo na sila. Papatayin na daw nila si lolo, kaya inoffer ko ang bahay namin dito. Nakita ko ang kalunos lunos na kalagayan ng matanda. Hindi ako pwedeng magsabi kahit kanino,
Sinagot agad niya ang tawag ni Richmond. Gakit na galit siya sa lalaki."Mahal.." tinig iyon ng asawa niya."Mahal!! kumusta ka na? okay ka lang ba? hindi ka ba sinaktan ni.. Richmond?" tanong niya kay Dahlia."Hi--hindi. Si lolo talaga ang gusto niyang tulungan.. kaya niya ako kinuha.." sabi nito."Ka--kasama mo si lolo?" tanong niya."Oo mahal.. malaki na ang ipinag iba niya ngayon. kumpara noong bago pa lang kami nagkita. Nabibihisan at napapakain ko siya ng maayos..""Sana sinabi niya na...""Mahal, please. Natatakot siyang patayin nina Audrey si lolo. Siya ang nagligtas kay lolo kung tutuusin.""Kasabwat siya nina Audrey!""Hindi.. pinangalagaan niya lang si lolo. Malaki ang utang na loob natin sa kanya Harvy. Wag mo siyang pagsalitaan ng hindi maganda, dahil hindi mo alam ang sakripisyo niya maprotektahan lang kami ni lolo Harry.""Nasaan kayo?" hindi na siya nakipagtalo dito."Bubuksan ko ang gps ng phone niya, itrace niyo na lang. Plano na niya kaming itakas ngayon.. kasi-- ma
"Hoy Richmond!", Tawag ni Audrey sa lalaki, "Anong kalokohan ang ginagawa mo ha? papatayin ko na yang Dahlia na yan, alam mo namang kating kati na ang kamay ko para sakalin siya!""Gusto mo, para patas, one on one kayo?" tanong ni Richmond sa kanya.Napatda si Audrey sa sinabi nito. Wala siyang panama sa babaeng iyon, dahil black belter iyon sa karate. "Ba-bakit one on one""Ang yabang mo kasi, akala mo naman kung makapagsabi ka dyan, kayang kaya mo yung tao!""Gusto mo, patayin ko siya, ngayon din?" masama ang tingin niya dito."Subukan mo lang!" hinawakan ni Richmond ang panga niya, "wag na wag mong kakantiin ni dulo ng buhok ni Dahlia! kung ayaw mong mamatay kayo ng tatay mong kakantutan mo gabi gabi!"Nagulantang siya sa sinabi ni Richmond.. "Pa--paano mo nalaman?""Ang lakas mong humalinghing! Di ka ba nadidiri na ginagang bang ka ng tropa ng tatay mo? Aoat silang pinapaligaya mo ng sabay sabay! napakagaling mo Audrey!" Saka siya iniwanan ng lalaki.Naalala niya, nag inuman sila
Iminulat niya ang kanyang mga mata. Wala na siya sa sasakyan. Nasa kwarto siya. Bigla aiyang tumayo, at napansing iba ang suot niyang damit. Pati panloob niya ay iba.Bigla siyang nagpanic, at naalala ang pambababoy ng lalaking iyon sa kanya. Tumayo siya para puntahan ang pinto. Doon lang niya napansin ang kadena sa kanyang paa.Sumilip siya sa bintana, madilim na, mataas ang pader. Napaluha siya sa isiping iyon. Marahil ay hinahanap na siya ng asawa niya. Ngayon, binaboy pa siya ng lalaking ito.Nagmamadali siyang bumalik sa kama, ng marinig ang mga yabag na nanggagaling sa labas. Palakas iyon ng palakas. Nakita pa niya ang anino sa siwang ng pintuan.Bumukas iyon, at iniluwa ang lalaking nakangiti, may dalang tray. Binato niya ito ng unan."Hayup ka!! pinagkatiwalaan kita! Ganito lang ang gagawin mo sakin!" iyak siya ng iyak. Balewala naman ito sa lalaki. Ngumiti pa rin ito sa kanya."Kumain ka na. Mahaba haba ang biyahe kanina," inilapag nito sa lamesa ang dalang pagkain."Pakawala
Nakasalubong niya sa hallway ng condo si Arvin, nagulat pa ito at naroroon siya. Agad niya itong sinugod at sinuntok ng isa, na ikinabigla nito. "Ba--bakit?" agad pumagitna ang mga naroroon "anong problema mo par? bakit ka basta mananakit?" tanong nito sa kanya at poporma na susugod, "gago ka ba?" "Ilabas mo ang asawa ko, hayup ka!" sigaw niya dito. "Mas hayup ka! bakit ko naman itatago ang asawa mo? Tigilan mo ko sa kapraningan mo Harvy ha! ganitong nabubwesit ako at nawawala ang phone ko, wag kang patanga tanag dyan!? bulyaw nito sa kanya. Natigilan siya sa sinabi nito, "mna--nawawala din ang- phone mo?" parang natauhan siya sa sinabi nito. "Oo! saka bakit mo hahanapin ang asawa mo sakin? eh wala naman akong gusto dun? putang ina mo, ang sakit ha!" saka ito gumanti sa kanya. Hindi na siya lumaban pa. "Pa--pasensiya ka na pare.. may sumundo kasi sa asawa ko eh. Akala ko, ikaw.. Kasi, sumagot naman si Richmond sakin kanina, ikaw ang hindi." "Baka siya ang kumuha sa asawa mo. Pa
Kakalabas niya lang ng building ng mamataan niyang parating ang isang sasakyan at tumigil sa harapan niya. Nagbaba ito ng bintana at binati siya."Ipinapasundo ka ni Harvy, hindi ka daw kasi niya makontak, nakita na daw nila si lolo." anito sa kanya."Talaga?" gulat na gulat siya, maaari ngang natagpuan na si lolo."Oo, pinapasunod ka sa lugar, buhay daw siya.""Salamat," bubuksan na sana niya ang passenger seat sa harap, pero pinigilan siya nito."May mga prutas kasi dito at box," nasilip niyang meron nga, " sa likuran ka na lang. Makakapag usap din naman tayo kahit nandun ka.""Ah, sige, gusto ko nga doon at makakapagpahinga ako." nakangiti niyang sagot dito. " bakit ka nakamask?""Inatake ako ng allergic rhynitis. Oh, handa ka na ba?" tanong nito."Sige, tara na" nginitian niya pa ito, "tatawagan ko lang ang asawa ko."Dial siya ng dial, hindi man lang magring ang phone ni Harvy, kaya nagtataka siya. "Wag ka ng magtaka, baka nawalan ng signal dun, ang alam ko, ipinaputol muna ang
Wala pa ring progress sa pagkawala ni Lolo Harry. Si Dahlia ang bumalik sa opisina, at siya ay naiwan sa bahay kasama ng mga magulang.Hindi niya rin kayang magfocus sa pagtatrabaho, mabuti na lang at maaasahan ang asawa niya. Ito ang sumasalo ng lahat para sa kanya. Kalahati ng buhay niya ay nakasalalay sa babaeNag uusap silang mag anak, ng dumating sina Richmond at Arvin. Bumati sila sa kanila saka naupo."May progress na ba sa pagkawala ni lolo?" tanong ni Arvin."Wala pa nga eh. Ang hirap kausap nina Audrey." sagot niya."Richmond, ilabas mo na ang envelope," sabi ni Arvin kay Richmond."Anong envelope?" tanong niya sa mga ito."Ito ang---" biglang tumigil sa oagsasalita su Richmond, saka tumayo, "ano to?" kinuha ang isang bagay na nakasaksak sa outlet, "camera!""Patingin nga?" inagaw niya kay Richmond ang hawak nito, "oo nga no! kaya pala alam niya ang mga ginagawa namin.""Masyado ng matalino si Audrey," sabi ni John, "sir, pakihanap ng sa buong bahay kung saan pa may ganito."
"Takot na takot ka ah!" tawa ngbtawa ang nasa kabilang linya."Audrey, nasaan si lolo?" tanong niya. Naglapitan sina Harvy sa kanya."Relax lang, ikaw naman, nagmamadali ka agad," napataltak pa ito."Ibalik mo na siya! may sakit naman siya, maawa ka sa kanya!" umiiyak niyang sabi, "wag na si lolo, sana ako na lang, kung galit ka sakin.""Galit? hindi ako galit sayo Dahlia, muhing muhi ako sayo!" bulyaw nito sa kabilang linya. "kasalanan mo ang lahat! masaya sana kami ngayon, kung hindi dahil sayo!""Alam kong kasalanan ko, kaya ako na lang.. pabayaan mo na si lolo.""Ano ako? baliw? eh ito ngang matandang ito ang may kagagawan ng lahat eh.""Ibibigay naman namin ang gusto mo, pakawalan mo lang siya.""Kailangang ibigay niyo! kaya nga kidnap for ransom ito hindi ba? Ikaw, ginagawa mo na naman akong tanga!""Audrey please...""Audrey please!" panggagaya nito sa kanya, "matapang ka hindi ba? mayabang ka pa! asan na ang tapang at yabang mo ngayon? uuuh.. wala na.. kawawa naman." nawala na
"Tama, sinasabi na nga ba, at sina Audrey ang may pakana nito!" inis na inis si Dahlia habang nakaupo sa loob ng kotse. "Unang kita ko pa lang sa babaeng iyon, iba na ang kutob ko.""Sana nga, naniwala na lang ako sayo," sabi ni Harvy sa kanya."Wag mo ng sisihin ang sarili mo. Dapat talaga, mapuntahan ang bahay ng mga yan. Kakalbuhin ko talaga yan kapag nakita ko."Pero ramdam niya ang guilt sa kanyang puso. Parang hindi niya kakayanin kung may mangyaring masama sa kanyang lolo. Hindi niya ata kakayanin yun, na mapahamak ito dahil sa kapabayaan niya."Ako man, ganyan din ang iniisip ko," malungkot na sabi ni John, "hindi maaaring mapahamak si daddy. Talagang hindi ko kakayanin. Siya lang ang mag isang nagpalaki sa akin.""Honey, makikita din natin si daddy, magpray lang tayo," alo ni Alma kay John "wag kang mag isip ng masama.""Sorry honey, pinagtatawanan pa kita, yun pala, tama ka." sabi ng daddy niya sa kanyang mommy."Sssh, okay lang yan. Wag mong sisihin ang sarili mo." awat ng