Tila nakahinga naman ng maluwag si Dexie matapos ang usapan nila ni Angelica.
"Sana ay mapa-aga ang pagdating ni boss," usal niya sa kaniyang sarili.
Nasa clinic siya ngayon at tumutulong sa mga nasugatan. Hindi pa siya makatulong sa ibang mga estudyante na nakikipaglaban dahil masyado pa siyang abala sa dami rin na sugatan.
Samantalang si Venuz ay kasama niya ng muli sila Kevin at James.
"Saan ka galing?"
"Ano kasi...may tinulungan akong babae. Mukhang takot na takot, kaya dinala ko muna sa clinic para kumalma."
"Mabuti na lang ay wala kayo nakasalubong na
Nagising sa maliwanag na ilaw si Venuz, kung kaya't bumangon siya habang hawak-hawak ang kaniyang ulo at leeg. Nagtataka siyang napatingin sa kaniyang paligid, nasa isang kwarto siya. Pinagmasdan niya ng mabuti ang paligid at pumikit-pikit pa siya at inalala ang nangyari kahapon. Bigla siyang umalis sa kaniyang hinihigaan at lumabas ng silid. Nagulat na lamang siya nang biglang may humarang na braso sa kaniyang daraanan. "Excuse me, sino ka?" mataray niyang tanong dito. Sinuri niya ang lalaki at napagtantong isa itong hindi pangkaraniwan na gwardya lamang. Isa itong professional bodyguard, may nakakabit pa sa kaniyang earpiece. Sa kaniyang palagay ay bata pa ito at hindi ganoon nalalayo sa edad nila base sa hitsura nito, ang katawan nito ay mati
"Hindi ko talaga akalain na mabubuhay ka pa sa tamang natamo mo," usal ni Venuz kay Kevin.Magkatabing nakaupo sila sa tabi ng dalampasigan at parehas nakatingin sa dagat. Pinagmamasdan nila ang ganda nito."Nagising na nga lang din ako na magaling na pala ako, akala ko katapusan ko na," usal ni Kevin at sinandal nito ang kaniyang ulo sa balikat ni Venuz."Wala ka ba talagang idea sa nangyari?""Meron, iyong umamin kayo ni Hames sa 'kin tungkol sa pekeng relasyon na meron kayo." nakangiti si Kevin na humarap kay Venuz.Pinamulahan naman ng pisngi si Venuz at pilit itinatago ang
Matapos nilang magkasiyahan ay lumapit na sa kanila si Nathan."Paumanhin, pero kailangan niyo na pong magpahinga at maaga pa po tayo aalis pabalik sa mansyon," usal nito sa kanila.Tumango naman sila Venuz kay Nathan, inabot din nila ang mga bimpong basa at tuyo na dala-dala ng ibang mga katulong galing sa mansyon para pampunas sa kanilang mga mukha na puno na ng chocolate filling."Ang lagkit," wika ni Venuz sa kaniyang sarili."Syempre, matamis kasi. Magtaka ka pag maalat tapos malagkit." Napa-ikot ng mata si Venuz sa tinuran ni James."Alam mo ikaw — ""Hindi ko alam.
Alas-otso na ng umaga at halos lahat ay nakakilos na't nakaayos. Naghahanda na lamang sila sa kanilang pagbalik sa mansyon. Habang si Steve naman ay abalang kumakatok sa pintuan ng kubo ni Kurt."Hoy, Tol! Gising na, aalis na raw na tayo!" sigaw ni Steve sa harap ng pintuan ni Kurt.Kanina pa kasi ito hindi lumalabas ng kaniyang kubo kaya minabuti na lamang ni Steve na puntahan ito. Halos masira na niya ang pintuan kakakatok sa pinto nito. Hindi naman siya kinakabahan dahil madalas din talagang mahirap gisingin ang kanilang kaibigan."Tol! Buhay ka pa ba?""What do you f*ck*ng think of me? A weak?" Na-estatwa sa kinatatayuan si Steve nang marinig ang boses mula sa kaniyang likuran.
"Alex, matagal ka pa ba diyan?" sigaw ni Venuz sa sariling kwarto nito sa mansyon.Magpapatulong kasi siyang ipa-zipper ang likod ng kaniyang dress dahil hindi niya ito maabot. Dala-dala niya lamang ang dress at balak niyang magpalit sa kwarto ni Alex."Bakit ba?" Nakataas ang kilay ni Alex nang pagbuksan siya nito ng pinto."Ito naman, ang sungit-sungit mo na naman. Papatulong ako, pa-zipper ako nitong dress." Pumasok na lamang si Venuz kahit hindi pa siya inaaya ni Alex sa loob ng kwarto nito.Napa-irap na lamang si Alex at napabuntong hininga. Wala na rin naman siyang magagawa dahil kahit papaano ay nagkapalagayan na rin s
"Ako nga. Ang nag-iisa't walang katulad.""Ikaw..."Ngisi muli ang sumilay sa aking labi nang makita ko kung ano kagalit ang ekspresyon ng mukha ni Kurt. Gusto kong matawa sa kanila dahil halos lahat sila ay walang kaalam-alam."Anong ibigsabihin nito, bes?" Bakas sa mukha ni Venuz ang pagtataka nitong nakatingin sa amin ng kaniyang kapatid."Hi, my little sister!" nakangiting bati ni Clyden sa kaniyang kapatid at lumapit pa ito."Ate? Alam mo 'to? Bakit hindi mo man lang sa 'kin sinabi?""Loka, edi kung sinabi ko sa 'yo ako naman malilintikan."&nbs
"Pinagloloko mo ba kami?"Saglitan akong natawa sa kaniyang sinabi, mukha bang nakapagbiro na 'ko sa kanila para kwestyonin niya ako?"Mukha ba akong nagbibiro, Romnic?""Hindi na kami bata para makipaglaro sa bagay na gusto mo.""It doesn't matter anyway." Lumakad ako isa-isa sa harap nila at tinignan ang bawat isa."Ito ba? Ito ba ang tinutukoy mong laro?" Napatingin ako kay Venuz na nakayuko at tumingin sa akin ng seryoso.Mabuti naman at naaalala pa niya ang bagay na gusto kong gawin. Ang akala ko'y pinag
Sa pagbukas ng pintong bakal ay sila ring paghahanda sa kanilang kakaharaping pagsubok sa loob nito. Ang lahat ay walang alam kung sino o ano ba ang kanilang makakasagupa sa loob."Maaari na kayong pumasok," usal ni Angelica sa kanila.Naunang mag sipasok ang ibang estudyante at ang natitira na lamang ay ang grupo ng Vermin, Dexie, Tulips Angel, at si Venuz. Nanatili silang nakatingin sa pintuan na 'yon."Ano pang hinihintay niyo? Pasko?" sarkastikong turan ni Angelica.Sarkastiko namang tumawa sa kaniya si Alex at matalim na nakatingin sa kaniya. Si Venuz ay nakatingin lamang din sa kaniyang kaibigan at naghihintay ito ng iba pang sasabihin.Umaasa siyang biro lang ang lahat ng ito at pinagti-trip-an
Hello ka-Nerdys, Gusto ko lang magpasalamat sa inyo, lalo na sa 'yo na sumuporta sa aking akda hanggang dulo. Lubos ang aking pasasalamat sa pagsubaybay ninyo sa journey ng buhay ng mga taong nasa loob ng aking kwento na ito. Nawa'y patuloy ninyo akong suportahan sa mga susunod ko pang akda. I am truly grateful to have you, guys! Sa mga matyagang nagke-claim ng rewards, at lalo na sa gumagastos para mabasa ang mga lock chapters ng aking kwento, maraming salamat! Sa inyong mga pagboto ay akin ring ikinagagalak ng lubos-lubos. Nawa'y napahanga ko kayo sa ating bida na si Angelica na parang kabute madalas. HAHAHA Hanggang sa muli aking mga ka-Nerdy! Maraming salamat, Nagmamahal, _iamlezy / Bebe
ANG PAGTATATAPOS5 years later ..."Nasaan na ba si Alex? Magsisimula na," saad ni Trixie sa kaniyang mga kasama.Napalingon silang lahat sa babaeng halos masira ang pinto dahil sa lakas ng pagbukas nito. Hingal na hingal ito na para bang tumakbo ng ilang kilometro."Ayan na pala si Alex, e," tumatawang usal ni Alicia kay Alex na nakasalampak na sa sofa at naghahabol ng kaniyang hininga."Anong nangyari sa 'yo, te?" usal ni Trixe."Hinintay ko pa si Angelica." Hinihingal nitong sagot."Ha? Gaga ka, alam mo naman sumusulpot lang iyon pag gusto niya.""Ay, hindi puwede 'yon. Alam niyang importanteng araw ito.""Hintayin na lang natin siya, baka mamaya nandito na rin iyon." Napabuntong hininga na lang si Alex sa sinabi ni Venuz at hindi na nagsalita pa."O siya, umupo ka na roon pa
"Hi dad, kumusta ka riyan?" mahinang sambit ni Angelica.Narito siya ngayon sa sementeryo kung saan nakalibing ang kaniyang ama. Ilang araw bago pa siya nakadalaw dito at siya lang mag-isa.Umupo siya sa at saka hinawi niya ang mga dahon sa lapida ng kaniyang ama at saka niya nilapag ang mga bulaklak na kaniyang binili. Nagsindi na rin siya ng puting kandila at tinirik iyon. Nakangiting pinagmasdan niya ang lapida ng kaniyang ama."Pasensiya ka na ngayon lang ulit ako nakadalaw sa 'yo. Tinupad ko lang iyong pangako ko sa 'yo na hindi ako magpapakita sa puntod mo hanggat hindi kita naipaghihiganti. And look dad, nandito na ako. Sana masaya riyan kung nasaan ka man, medyo natagalan lang ako sa pagdalaw.""Oo nga pala, dad. May kasalanan din ako sa 'yo, napatay ko si Romnic. Ihingi mo na lang ako ng tawad sa kaniya kung sakaling magkita kayo riyan, ha?" Hindi napigilang matawa ni Angelica sa kaniyang sinasabi at unti-unting bumu
Angelica's POVWala akong maramdaman na kahit ano sa pag-alis ko sa lugar na iyon. Walang kahit na anong awa o pagsisisi akong naramdaman sa nagawa ko sa pamilyang iyon, puro galit lang ang natira sa akin."Sa wakas dad. Naipaghiganti na rin kita," usal ko sa aking sarili habang nagmamaneho.Patungo ako ngayon sa taong kikitain ko ngayon pero bago 'yon ay may dadaanan muna ako. Kinuha ko ang cellphone ko at nag-dial ako sa aking telepono."I'm already here, baby." Napangiti ako sa sinabi nito."Alright. Malapit na ako," sagot ko rito ng hindi natatanggal ang ngiti sa aking labi."Okay, baby. Take care!"
Isang malaking pagsabog ang narinig nila Dexie mula sa bodega na kanilang pinanggalingan. Hininto ni Steve ang sasakyan at napatingin sa direksyon sa gawing iyon. Hanggang sa mapansin nila ang sasakyan na dumaan sa kanilang gilid.Napatitig sila sa sasakyan at na dumaan at may hinala na sila kung sino ang taong nagmamaneho no'n."May binuhay kaya si Angelica doon sa tatlo?" biglang sambit ni Trixie."Wala," diretsong sagot ni Venuz habang nakatitig pa rin sa sasakyan na palayo na sa kanila."Kilala ko ang babaeng iyon, sa tagal naming magkaibigan alam ko na takbo ng utak no'n. Walang bubuhayin 'yon sa tatlo, iyong galit niyang matagal niya ng kinikimkim ay nailabas niya na,
Nanatili pa ring nakapikit si Angelica at pinapakiramdaman lang ang kaniyang paligid."Angelica, si Romnic nandito," usal ni Dexie sa kaniya.Dumilat si Angelica at malamig lang ang tinging ibinigay nito kay Romnic. Dahan-dahan niya itong nilapitan at biglang napasinghap ang mga naroon dahil sa biglaang pagsampal ni Angelica rito gamit ang likuran ng palad niya."Anong ginagawa mo rito?" Malamig ang tinig ni Angelica maging ang mata nito ay wala man lang emosyon na pinapakita. Diretso lang ang tingin nito kay Romnic."Anong ginawa mo kay Octavius?" mariing tanong pa rin ni Romnic."Wala kang pakialam, sagutin ko ang tanong ko. Anong ginagawa mo rito?" Sa bawat salitang binibitawan ni Ang
"Octavius..." tawag ni Angelica sa bawat pasilyong inaakyatan niya."Ang akala ko ba ay gusto mo ako mamatay? Bakit ngayon ay tinataguan mo naman ako?" bulalas pa niyang muli.Biglang napangisi si Angelica dahil may biglang bala na lumipad papunta sa direksyon niya pero mabilis niya itong naiwasan. Para siyang demonyong natawa dahil hindi man lang siya nito madaplisan."Ano ba 'yan, Octavius. Paano mo ako papatayin niyan? E, hindi nga tumatama ang bala mo sa akin," pang-aasar pa ni Angelica.Umakyat siya muli sa isa pang palapag dahil alam niyang umakyat muli ang dalawa niyang kailangan. Lalong gumuhit ang malaking ngisi sa kaniyang labi dahil ilang armadong lalaki ang nag-
"Victoria!" nag-aalab sa galit ang ina ni Kurt habang nakatitig kay Victoria na nakangisi pa sa kaniya."Bakit? Hindi ba totoo? Inagaw mo sa akin si Octavius kahit pa alam mong pinagbubuntis ko na ang anak namin!"Napasinghap ang lahat ng bisita sa kanilang narinig, maging sina Venuz ay hindi makapaniwala. Si Alex naman ay napatitig na lang kay Kurt at parang siya ang nasaktan para dito. Hindi niya inaasahan ang malalaman niya sa pamilya nila Kurt, pero nanatili lang na malamig ang tingin ni Kurt at hindi ito umiimik.Tumayo muli si Victoria mula sa ilang ulit niyang pagkakasalampak. Hindi nito maalis ang ngisi sa kaniyang mukha at nakatitig ng matalim sa dalawang taong nasa harap niya."Shut up!" Nagtatagis na ang ngipin ng ina ni Kurt habang ang ama naman nito ay naka
Angelica's POV"Baby, mag-iingat, ha? Promise me." Napangiti naman ako sa lalaking naglalambing sa akin kanina pa.Kanina pa dapat ako nakaalis pero dahil sa kaniya ay hindi ako makaalis-alis, gusto kasi niyang sumama. Buti napilit kong huwag na muna, kakaligtas ko lang ng buhay niya pagpahingahin niya naman sarili niya. Jusko! Ewan ko na lang talaga."Of course, I will." Nakayapos pa ito mula sa likuran ko habang nag-aayos ako ng aking sarili.Hindi na muna ako maglalagay ng pekeng bangs at pekeng freckles dahil baka mahirapan ako makakilos mamaya. Matagal ko ng pinlano ito kaya't hindi ako makakapayag na hindi ako magtatagumpay, sisiguraduhin kong mabubura sila sa mundong ito."Tawagan mo na lang ako kapag kailangan mo na ako, just like before." Napangiti akong muli at humarap sa kaniya.Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at binigyan siya ng mabilis na halik sa labi. Mukhang nag