Chapter 4 Investigation Result

Blake point of view

"Gustav, are you sure about those informations?" naninigurong tanong ko dahil hindi ako makapaniwala na anak si Sabina ni Vivien Sullivan at Eduard James Taylor.

Tumango si Gustav ng magkakasunod.

'Vivien Sullivan is Connor's auntie meaning Sabina is his cousin kaya naman naiintindihan ko na ganito ang akto nito ngayon. He is worried, idagdag mo pa na nakita namin kung paano saktan si Sabina nung Mommy daw nito.

'So the reason kaya sinasaktan si Sabina ng kinilala nitong Mommy ay dahil hindi nito anak si Sabina?' how messed up.

"I need to know everything that's happened!" I demanded

Umupo si Gustav sa pang-isahan ng upuan bago sinimulang ilahad ang mga impormasyon na nalaman nito.

"Let's start with her birth mom. Si Vivien Sullivan ay nagta-trabaho bilang waitress sa Crimson Bar kung saan nakilala niya ang noo'y executive assistant na si Eduard James Taylor. Eduard and Clara, or should I say kinikilalang ina ni Sabina ay hindi na in-good terms. They've been married for decades pero hindi lingid sa lahat na nagpakasal lang ang dalawa dahil sa kagustuhan ng magulang ng mga ito.

Hanggang sa pinanganak si Samantha at dun na tuluyang nagkalabuan ang mag-asawa. Nagsimula na magpunta sa Crimson Bar si Eduard para pansamantalang makalimot at doon ay nagkapalagayan ng loob si Vivien at Eduard. At nangyari na nga ang dapat mangyari, pero ang malaking katanungan sa lahat ay kung bakit hindi nagalit si Clara?

Until it happened, a couple of months after manganak ni Vivien kay Sabina ay namatay ito sa isang aksidente and ten years later namatay din sa aksidente si Eduard James Taylor. That was the time na nabulag si Sabina dahil kasama niya ang tatay niya nung nangyari yung aksidente.

"Nalaman mo ba kung ano ang mga pinagkakaabalahan ni Clara noong mga panah-" seryoso akong nagsasalita ng mapahinto ako dahil nakita kong tumayo si Connor at naglakad papunta sa nakasaradong pinto.

"Where are you going?" nagtatakang tanong ko pero parang alam ko na kung saan ito magpupunta.

"Magpapahangin lang," seryoso ang boses nito at blanko ang mukha ng sumagot ito sa tanong ko.

Hindi na nito hinintay ang sasabihin ko, tumalikod na ito at iniwan kaming dalawa ni Gustav.

"Okay lang ba yung kaibigan mo na iyon?" Tanong ni Gustav at itinuro si Connor na tuluyan ng nakalabas ng condo.

"Yes, he's fine but I know na na-shocked siya sa nalaman pero magiging maayos din iyon." paniniguradong ani ko.

"Oh well nagawa ko na ang trabaho ko. Aalis na din ako at boss Blake wag mong kalimutan ang sweldo ko," seryosong sambit nito. Kaagad na nagsalubong ang kilay ko pagkarinig sa sinambit nito pero hindi na ako nag-komento dahil masyado pang occupied ang utak ko ngayon.

Gustav was about to leave when I decided to speak. "Gustav, I want you to look after Sabina and Connor and I want you to investigate her mother's death." magkakasunod na tango ang itinugon nito sa'kin bago ako tuluyang iwan.

Huminga ako ng malalim at pansamantalang pumikit. Pero wala pang limang segundo ako na nakapikit ay dumilat ako at nagmamadali na kinuha ang susi ng kotse.

End of Blake point of view

Sabina point of view

Nakasandal ako sa sofa habang tahimik na tumatangis, nakaalis na si Samantha pagkatapos ako nitong insultuhin at saktan ay iniwan ako nito na parang walang nangyari.

"Daddy, miss na miss na kita," pagsusumamo ko bago bumuhos muli ang masaganang luha.

"Sabina, where the hell are you!?" Sigaw ni Mommy. Kumabog ang dibdib ko at ginamit ko ang sofa na sinasandalan ko para magsilbing gabay ko sa pagtayo.

"A-Andiyan na p-po," dahil sa labis na pag-iyak ay halos hindi ko na mabuo ang nais kong sabihin.

Dahan-dahan akong tumayo at maingat ang bawat paghakbang na ginagawa ko pero halos panawan ako ng ulirat ng may biglang pumigil sa'kin na makahakbang. "S-Sino ka?" mahinang tanong ko. Malakas ang pagkabog ng dibdib ko habang pina-familiarize ang presensiya at amoy ng nakahawak sa'kin.

"Shh," pagpapatahimik nito. Napakunot ako ng noo ng marinig ko ang pamiliar nitong boses. "Blake?" Naniniguradong tanong ko.

"Yes," sagot nito at naramdaman ko nalang na hinihila ako nito papunta sa kung saan.

"Saan tayo pupunta?" Nagtatakang tanong ko. Sumusunod ako sa paglalakad nito.

"Aalis na tayo dito, iuuwi kita sa'min." sagot nito. Kaagad akong napahinto dahil sa naging sagot nito.

"Nababaliw ka na ba? Napataas ang boses ko dahil hindi ako makapaniwala sa sinabi nito. "Umalis ka na at baka makita ka pa ni Mommy!" utos ko at pilit akong kumalas sa pagkakahawak nito pero kagaya ko ay nagmatigas din ito.

"I'm not leaving, not unless kasama kita." may pinalidad na saad nito at binuhat ako na pang bagong kasal.

"Ibaba mo ako, Blake!" Sigaw ko at pilit akong kumakawala sa pagkakabuhat nito. Pero parang wala itong naririnig.

Nagpatuloy ito sa paglalakad hanggang sa mapahinto kami dahil sa malakas na boses ni Mommy na umalingawngaw sa buong sala. "At saan mo planong dalin si Sabina!?"

Nanigas ako pagkarinig sa boses ni Mommy pero itong may buhat sa akin ay napalatak lang.

"M-Mom," nanginginig na tawag ko dito.

"Talagang wala kang utang na loob na bata ka, at plano mo pa talagang takasan at iwan kami!" namutla ako sa mga binitawan na salita ni Mommy. Unti-unting lumuwag ang pagkakahawak ko sa kamay ni Blake.

"Walang kasalanan si Sabina, ako ang nag-insist na kunin siya!" Giit ni Blake at mas humigpit ang pagkakahawak sa'kin .

"Wala akong pakialam sa sasabihin mo lalaki, baka gusto mo na idemanda kita dahil trespassing at kidnapping ang gagawin mo." banta ni Mommy na ikinaputla ko dahil alam ko na hindi ito nagbibiro kaya bago pa lumala ang sitwasyon ay pumagitna na ako.

"No Mom please. Blake umalis ka na hindi ako sasama sa'yo at please lang huwag ka ng bumalik." utos ko dito at nagpumilit na akong umalis sa pagkakabuhat nito.

"Hindi ako aalis dito ng hindi ka kasama, Sabina!" may pinalidad na anas nito at mahigpit na hinawakan ang kamay ko.

"Huwag mo na palalain ang sitwasyon Blake umalis ka na, hindi ko kailangan ng tulong mo." malakas na winagwag ko ang kamay ko kaya naalis ang pagkakahawak nito sa'kin. Sa pagkawala ng kamay nito sa kamay ko ay nakaramdam ako ng ibayong takot, nawala ang pansamantalang kaligtasan na nagpakalma sa'kin.

Dahan-dahan akong naglakad palapit kay Mommy at ng malapit na ako dito ay malakas ako nitong hinila palapit sa kinaroroonan nito bago mahigpit na piniga sa braso.

"Sabina!" Sigaw ni Blake pagkakita sa ginawa ni Mommy pero hindi ito makalapit.

"Umalis ka na at huwag ka ng babalik dahil sa susunod na tapak mo sa pamamahay ko ay sa kulungan ang bagsak mo." narinig ko ang mga yabag ng paa na palayo, siguro ay umalis na ito.

'I'm sorry Blake' piping hingi ko ng paumanhin.

"Hindi ka talaga marunong maawa?" nawala ang atensiyon ko sa papahinang yabag ng marinig ko ang madiin na tanong ni Mommy.

"Mommy, sorry po," yumuko ako bago humingi ng paumanhin.

"Sorry? Mabubura ba nun yung kahihiyan na dinadala mo sa pamilya ko? Kailan ka ba magtatanda na bata ka!" nawala ang pagkakayuko ko ng hilahin ni Mommy ang buhok ko dahilan para sapilitang umangat ang mukha ko.

"A-Aray Mommy," nakangiwing d***g ko dahil sa sakit.

"Wala ka na ngang kwenta, kahihiyan ka pa sa pamilya ko!" Sigaw ni Mommy at pinagsasampal ang mukha ko.

"Tama na po Mommy, please masakit po," d***g ko at pilit na inaalis ang pagkakasabunot nito.

"Talagang masasaktan ka. At mas lalo kang masasaktan kapag nakipagkita ka pa sa lalaking iyon, maliwanag ba?" magkakasunod akong tumango sa takot na mas lalong magalit si Mommy kapag sumuway ako.

Sobrang bilis ng mga pangyayari kanina lang ay sinasaktan ako ni Mommy ngayon ay hawak na ako ni Blake at pinoprotektahan.

"Don't you dare lay a finger on her ever, dahil sa susunod na gawin mo ang bagay na iyon ay pagsisisihan mo." Puno ng babalang ani nito bago ako muling binuhat palabas ng bahay.

"SABINA!" Narinig ko pa ang sigaw ni Mommy. Alam kong galit na galit siya dahil sa pagbuhat ni Blake sa akin.

Meanwhile.......

Blake's point of view

"Where have you been bro? Kanina pa kita hinahanap." pambungad na tanong ni Connor pagkapasok ko sa condo ko. Sumalampak ako sa sahig at seryosong tumingin dito pero pinagkunutan lang ako ng noo. Nagbuntong hininga ako at inisip kung paano sasabihin dito ang ginawa ko.

"Trouble?" He asked me dahil napansin nito ang pananahimik ko.

"Bumalik ako kila Sabina." mahinang tugon ko at hindi makatingin ng diretso.

"What!?" Gulat na sigaw nito.

"I was hoping na makikita kita dun," pagkakaila ko pero ang totoo ay si Sabina ang ipinunta ko dun.

"I was about to go there pero naisip ko na hindi pa siguro ito ang tamang oras."

Umiling ako, bago ngumisi ng malaki, "I have a surprise for you." Sambit ko kasabay ng pagbukas ng pinto.

Kita ko ang panlalaki ng mga mata ni Connor habang nakatingin sa pintuan.