Blake povHabang abala ako sa pagtanaw sa stretcher ni Sabina na tinutuluk ng mga nurse papasok ng operating room ay naramdaman ko ang isang presensya sa hindi kalayuan, "Hindi na ako makapaghintay na makita ni Sabina ang bangkay mo!" Sigaw ng pamilyar na boses at walang pasabi na sinugod ako.Tumingin ako dito at mabilis kong sinalag ang ginawa nitong pag-atake, "what the heck is wrong with you!?" galit na tanong ko habang sinasalag ang mga suntok at sipa na pinapakawalan nito."Nandito ako para ipaghiganti ang boyfriend ko!" Galit na sagot ni Samantha at nagpakawala ng isang round kick. FUCK! Malakas akong napamura sa isip ko ng malanghap ko ang malansa nitong hininga, pansamantala akong hindi nakakilos dahil doon kaya naman hindi ko napansin na malapit na pala akong tamaan ng suntok nito. "BLAKE!" Dinig kong sigaw ni Sandoval at mabilis nitong sinipa ang kamay ni Samantha na papatama sana sa'kin. Naglakad si Sandoval papunta sa tabi ko at pumosisyon, naghahanda sa gagawin muling p
Third person povAbala si Clara sa paglilinis ng kuko ng pumailanlang sa nakabukas na tv ang isang balita."Kakapasok lang na balita, pamosong hospital ng Manila General Hospital ay naging isang setting ng Gang War ng magkagulo at magkaroon ng madugong labanan. Makikita sa cctv footage ang mga uniformadong body guard na nilalabas ang mga katawan ng mga nasawi sa insidente." Malungkot na pagbabalita ng babaeng reporter.Napatigil sa ginagawa si Clara at puno ng kyuryosidad na pinanood ang ibinabalita sa tv, ng may mahagip siya sa footage na ipinapakita. Nabitawan ni Clara ang hawak na nail polish at nanlalaki ang matang nilapitan ang tv. In her mind umaasa siya na baka namalikmata lang siya at hindi ang anak ang nasa tv.Nawala ang cctv footage at napalitan ng picture ng dalawang babae, tuluyang bumagsak si Clara ng makita ang mukha ng kakilalang doctor at ng sariling anak. Pumailanlang ang boses ng reporter pero wala ng ibang nakikita at naririnig si Clara kundi ang mukha ng anak at
Sabina povManila General Hospital8:00 in the morning"This is it! Ang araw na pinakahihintay ko, makikita ko na ang ganda ng mundo!"Paulit-ulit ang naging mantra ko habang naghihintay kami sa private room ng hospital. Ito na yung araw na tatanggalin ang benda ng mata ko, kaya naman hindi na ako mapakali dahil sa pinaghalong kaba at excitement."B-Blake?" garalgal ang boses na tinawag ko ito."I have to go Mom, makakapunta ba kayo ni Dad?" Malalim ang bawat paghinga ko habang hinihintay ko na matapos si Blake sa pakikipag-usap sa kanyang ina. "Ganon ba? Sige bibisita nalang kami diyan kapag okay na ang misis ko." pagtatapos ni Blake at naulinigan ko na ang yabag nito na papunta sa'kin."Everything's okay?" hinawakan ko ang kamay nito bago mahinang nagtanong.Blake draped an arm around my shoulder and pulled me closer to him, "Hmm, except sa hindi makakapunta sila mommy." nagtaka naman ako sa isinagot nito. Hindi sa nagde-demand ako ng presence nila pero syempre iba pa'rin kapag na
Sabina pov"Are you okay hon?" Nag-aalalang tanong ni Blake.Hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang tanong nito, pakiramdam ko ay pansamantala akong nawala sa aking katawan dahil sa nangyari."Hon?" muli nitong tinawag ang aking pangalan at ramdam ko ang masuyo nitong paghawak, para akong hinila pabalik sa kasalukuyan ng mapasinghap ako dahil sa gulat.Magkakasunod akong napakurap at napalayo dito bago matalim na tumingin sa nag-aalalang mukha nito."What the hell was that Blake?!" pasigaw na tanong ko dito gamit ang galit na tono. Ramdam ko ang pagtaas ng presyon ko dahil sa mga nangyayari at hindi nakakatulong ang mga nagpapaawang tingin ni Blake, mas lalo lang nitong nadadagdagan ang init ng ulo ko.Kaagad na tumaas ang mga kamay ni Blake sa ere bilang pagsuko. "Sorry hon, hindi ko alam na may mga kalaban na sumusunod sa'tin." hinging paumanhin ni Blake at dahan-dahan na lumapit sa'kin. Pero bago pa ito tuluyang makalapit sa'kin ay mabilis ko na itong sinenyasan na tumigil.Mabi
Sabina povKinabukasan ay maaga kaming tumungo ni Blake sa opisina. Last night kasi we came up with the idea na sasamahan ko siya ngayon, ayaw ko nga sana because of what happened in the past na nagpunta ako doon pero he insisted kase gusto daw niya ako ipakilala sa mga empleyado niya , kaya nandito kami ngayon sa kotse habang si kuya Randall naman ang nagmamaneho. Isa pa iyan sa napag-usapan namin ni Blake last night, hindi na daw kami pwede lumabas ng kami lang, lalo na ako kasi hindi na daw namin alam ang panahon ngayon. Kung gusto ko daw maglibot ay dapat kasama siya or tatlo sa mga body guard niya na labis kong tinutulan pero hindi din ako nanalo. Ang ending pumayag ako pero magdamag ko siyang hindi kinausap.Sa katunayan hanggang ngayon hindi ko siya kinakausap. "Wife, alam mo naman na gusto ko lagi kang safe." Napairap ako sa sinabi nito."Husband, alam ko na gusto mo lang akong protektahan pero hindi ba sobra naman yung mayroon akong kasamang taga-bantay? Hindi naman na ako
Sabina pov"Are you okay wife?" Puno ng pag-aalalang tanong ni Blake.Tumingin ako dito at naramdaman ko na naman ang pangingilid ng luha ko."You want to go somewhere? We can go to cinema or mall," Blake's trying really hard to cheer me up kaya naman tumango ako at kusa ng tumayo mula sa pagkakasalampak sa sahig."Philippe, cancel all of my appointment for the rest of the day." Said Blake na inalalayan ako palabas ng building."Yes sir," sagot ni Phillipe at nagsimulang magtawag sa phone habang lumalayo sa'min.Pagdating namin sa labas ng building ay nandoon na si kuya Randall, nakasandal sa pinto ng kotse at tahimik na naghihintay.As we approach the vehicle , tumayo ng maayos si kuya Randall, ng tuluyan kaming makalapit ay saka lang ito kumilos para sumakay sa kotse."Thanks," I murmur my gratitude as Blake open the door for me and help me get settled."Let's go to the mall Vasquez," Blake said while looking at me sadly.Umusad ang sinasakyan namin at pumailanlang ang mahinang musi
Third person pov"Oh my god friend, you should see their faces earlier, nung sinabi ko na hindi seryoso si Blake sa kanila, it's like they ate something nasty, lalo na nung sinabi ko na hindi sila pinakilala ni Blake sa mga kaibigan nito? Oh god their faces are hilarious!" Maarteng ulat ni Elena sa kaibigan nito habang malaki ang pagkakangisi habang inaalala ang naging encounter nito kay Annika at Sabina."Oh my god really!? Wish I was there, I can't wait to slap the reality in that bitch Annika's face, especially that commoner Sabina." nakangising ani ni Carina pero mababanaag sa tono ng boses nito ang inis at diin.Napatingin sa isa't-isa ang magkaibigan at sabay na natawa bago nilagok ang alak sa sari-sariling baso.Abala ang dalawa sa pag-iinuman ng may galit nag'salita sa tabi ng mga ito, "it's you who did it, right?"Napangiwi si Carina ng mabosesan ang babaeng nag-tanong, sinenyasan nito ang kaibigan na kaagad na tumayo, nang wala na si Elena sa kinaroroonan nila ay nakataas a
Sabina povJenkins Condominium"Kagabi ka pa tahimik mula ng manggaling tayo sa mall, may nangyari ba?" Dinig ko ang pag-aalala sa tono ng pagtatanong ni Blake.I was tempted to tell him, to ask him questions. Mga tanong na paulit-ulit na umuukilkil sa aking isipan, pero natatakot ako na baka sa pagtatanong ko ay makakuha ako ng sagot na hindi ko magugustuhan.Kaya naman umiling lang ako at ipinagpatuloy ang ginagawa kong pag-aayos ng higaan namin.Pero sadyang makulit si Blake dahil pinigilan ako nito sa ginagawa at pinaharap sa kanya."Something is wrong, I can feel it." Maikli pero puno ng kumpiyansang tanong nito.Kumurap ako para itago ang luha na nagbabadyang tumulo."Wala ito baka may nakain lang siguro akong hindi maganda." Pagkakaila ko at pasimpleng humiwalay dito."Okay," simpleng tugon nito.Binalikan ko ang ginagawa ko ng muli itong nagtanong, "anong gusto mong gawin ngayon?" "Why?" Hindi interesadong tanong ko dito.Kumunot ang noo nito, napansin yata ang kawalan ko ng
Sabina point of view12 years later...."Sigfred Blaiz, ano itong natanggap kong text from your teacher na nakipagsuntukan ka daw!?" Nakapameywang na tanong ko dito, habang pinanlalakihan ko ito ng mata.Kakagaling ko lang sa conference meeting ng SVE Corporation ng tawagan ako ng teacher nito para lang sabihin na nakipag-away daw ang anak ko.Hindi ito sumagot, tinitigan lang ako nito at pinagkibitan ng balikat."Sigfred Blaiz Taylor Jenkins, kailan ka pa natutong magkibit balikat sa'kin!? You are grounded!" Nang-gigigil na singhal ko dito."Mom, that's unfair, you can't use your mother role to do that!" Giit nito pero pinanlakihan ko lang ito ng mata."Oh! Of course I can," wika ko at nginisihan ko ito bago tinalikuran."Ugh!" Dinig ko pang napu-frustrate na d***g nito.Nagpunta ako sa kusina para kumuha ng malamig na tubig dahil pakiramdam ko ay magkaka-high blood ako sa batang iyon.Abala ako sa pag-inom ng tubig ng maramdaman ko ang kamay na pumulupot sa baywang ko."Nagsusumbong
Vivien point of viewPagkagaling ko sa school ay ibinaba ko lang ang bag ko sa sofa at dumiretso kaagad ako sa kusina para kumuha ng tubig ng mapadaan ako sa opisina ni Mommy at Daddy at dahil sa bahagya itong nakabukas ay dinig na dinig ko ang pagtatalo ng dalawa.Napailing ako dahil lagi silang ganyan sanay na sanay na ako. 'Ano na naman kaya ang pinag-aawayan ng dalawang 'yon?' tanong ko sa aking isipan bago nagpatuloy sa pagpunta sa kusina.Pagkatapos kong uminom ng tubig ay bumalik na ako sa sala ng maisipan ko na magpakita muna sa dalawa para pigilan ang mga ito sa pag-aaway, pero habang lumalapit ako dito ay mas lumilinaw sa'kin ang pinag-aawayan ng mga ito."Hindi ako makakapayag na bibigyan mo ng pera ang ampon mo!" Sigaw ni Daddy. Napailing ako dahil pera na naman ang pinag-aawayan ng mga ito pero hindi nakaligtas sa pandinig ko ang sinabi nitong ampon.'May ampon si Mommy at Daddy? Sino?' Magkakasunod kong tanong at mas lumapit pa ako para mas marinig ko ng malinaw ang pina
Sabina point of viewSix months later...Decades ago I was just a blind girl who dreamt to see the beauty of the world and then I happen to met a ruthless yet sweet and caring billionaire who don't just made my dream come true but he made me his whole world too. Sa loob ng halos dalawang taon na magkasama kami, naramdaman ko ang roller coaster of emotions, ilang kapahamakan ang naranasan at napagtagumpayan namin ng magkasama, muntik na kaming maghiwalay pero hindi hinayaan ng diyos na mangyari iyon. Nawalan kami ng mga taong kakilala pero naka-gain kami ng panibagong mga kaibigan na sumuporta sa'min at nangakong susuportahan kami hanggang sa huli."Baby, don't leave me hanging!" reklamo ni Blake. Napatingin ako dito at saka ko lang naalala na nasa kama nga pala kaming dalawa at kasalukuyan siyang nasa pagitan ng mga hita ko at pinapaligaya ako."Sorry," nahihiyang paghingi ko ng paumanhin at hinawakan ko ang ulo nito para mas ilapit sa basa kong pagkababae."This is your punishment for
Third person point of viewNagkagulo ang mga nurse na abala sa pag-kwentuhan galing sa pagra-rounds sa mga room ng kani-kaniyang pasyente ng mula sa bukana ng hospital ay isa-isang ipinasok ang mga duguang katawan na nakahiga sa stretcher na tulak-tulak ng ilang mga nakaunipormeng pulis at nurse na rumesponde sa nangyaring malaking gulo."We need a doctor here, this one is not breathing anymore!" Kaagad na lumapit ang isang babaeng doctor at bago ito mamgsimulang suriin ang pasyente ay tinawag nito ang dalawang pangalan ng kasamahang doctor."Doc Lim, Doc Dela Constacia, kayo na ang bahala sa magkasunod na pasyente!" Malakas na wika nito at nagsimulang suriin ang pasyente mula sa pag-check ng vitals at pulso nito pero malungkot lang na umiling ang pasyente at tumingin sa pambisig na orasan."Time of death, 7:45 AM," wika ng doctor at lumayo na sa stretcher. Malungkot na itinulak na ng mga nurse ang stretcher papuntang morgue."I'm doctor, Ethan Lim, what's the status of the patient?"
Sabina point of viewPagkagising ko ay mukha kaagad ng nanay ko ang bumungad sa'kin. Iginala ko ang paningin ko sa pagbabakasakaling makikita ko sa kwarto ko si Mommy Aurora pero tanging kami lang dalawa ang tao dito. "Where's Mommy Aurora?" tanong ko dito, namutla ito pero bigla ding ngumiti ng matamis, "umuwi muna sandali, anak para kumuha ng mga malinis na damit." "tss." yun lang ang naging tugon ko at tinalikuran ko na ito. "Nagugutom ka ba? May binili akong prutas baka gusto mo ng apple, ipagbabalat kita o kaya naman ay orange," pinasigla nito ang boses at naglakad papunta sa lamesa kung saan nakalagay ang basket na may lamang iba't-ibang prutas."Hindi ako nagugutom." monotone na sagot ko, dahil nakaharap ako sa may lamesa ay nakita kong humigpit ang hawak nito sa mansanas."Ano ang gusto mo anak? Kahit ano ibibigay ni Mommy," tanong nito sa'kin."Umalis ka, yun ang gusto ko." matalim na sagot ko at ipinakita ko dito na hindi ako natutuwa sa presensiya niya."S-Sorry, anak ku
Sabina's point of view"Blake!" Sigaw ko kasabay ng pagbalikwas ng bangon dahil sa isang masamang panaginip, sa panaginip ko ay naaksidente daw kami and then the next thing ay kumakaway sa'kin si Blake habang naglalakad palayo ng may payapang ngiti, pero nagtataka ako kung sino at bakit may nakahawak sa kamay ng asawa ko na isang batang lalaki na kagaya din nito ay kumakaway habang matamis na nakangiti."Ugh!" Daing ko at kaagad nagsisi sa ginawang mabilisang pagbangon ng maramdaman ko ang matinding sakit na bumalot sa bawat himaymay ng katawan ko."Blake?" tinawag ko ang pangalan ng asawa ko habang ginagala ko ang paningin ko sa paligid, walang kahit isa, maliban sa'kin.Puro puti lang ang nakikita ko, kinusot ko ang mga mata ko dahil baka nagkakamali lang ako ng tingin, pero hindi dahil puro puti lang talaga ang kulay na nakikita ko. Binalot ako ng kaba at madiin kong kinurot ang braso ko sa pag-aakalang baka nananaginip pa ako pero napadaing ako dahil sa sakit, "aray!"Hinimas ko a
Third person point of view"Where have you been!?" pasinghal na tanong ni Aurora sa kararating lang na si Vivien. Kanina pa siya kinakabahan dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin lumalabas ang doctor na gumagamot sa anak niya tapos itong kaibigan niya ay ngayon lang dumating.Hindi kumibo si Vivien sa halip ay umupo ito sa isa sa mga nakahilerang upuan sa labas ng operating room at malungkot na tumingin sa kanya. Doon palang ay alam na kaagad ni Aurora na may nangyaring hindi maganda, kaya naman kaagad siyang tumabi dito at niyakap ito."What happened?" Nag-aalalang tanong ni Aurora sa kaibigan habang hinihimas ang braso nito to console her. Huminga ng malalim si Vivien at mariing pumikit bago nahihiyang tumingin diretso sa mga mata nito, "I went to my step-father's place." Napasinghap si Aurora pagkarinig sa sinabi ng kaibigan alam niya kasi na hindi magkasundo ang dalawa, saksi siya sa paghihirap ni Vivien para lang mapatunayan ang sarili sa ama-amahan at ng hindi ito sumbatan sa p
Third person point of viewNanlulumong napaupo si Connor sa mga nakahilerang upuan sa lobby ng hospital, habang nanlalaki ang matang nakatingin siya sa pinto ng operating room kung saan kasalukuyang ginagamot ang nag-aagaw buhay niyang pinsan at matalik na kaibigan. Habang nakaupo at tahimik na naghihintay sa labas ng operating room ay napansin niya ang dalawang pulis na naglalakad palapit sa kanya, ito din ang mga tumulong sa kanya kanina. Nanatili lang siyang nakaupo habang magkasalikop ang kamay hanggang sa tuluyan ng makalapit ang mga ito at tumayo sa harapan niya."Mr. Connor Sullivan?" tanong ng isa sa mga pulis, tiningala niya ito at tumango siya bilang pagsang-ayon."Yes, I-I am C-Connor," Nangangatal na sagot niya. Habang nakatingin sa mga pulis ay ramdam niya ang panlalamig ng kanyang mga kamay at hindi nakakatulong ang malakas na buga ng hangin na nagmumula sa aircon ng hospital. "My name is Captain Kelvin Romero at nandito kami para magtanong ng ilang katanungan para sa
Blake point of view"Putangina Connor, ano bang ginagawa mo diyan!?" Galit na singhal ko dito dahil nakabaluktot lang ito sa isang sulok at yakap ang kamay habang ito ako nagpapakahirap na salagin ang bawat suntok ng mga preso na ito."Ikaw kaya ang masakit ang kamay hindi ka mamilipit-SHIT!" gigil na ani nito na hindi natuloy dahil napamura ito at mabilis na gumulong palayo sa lalaking balak sana itong suntukin."Punyeta!" mura ng kalbong preso na puno ng tattoo ang ulo dahil imbes na si Connor ang tamaan ng kamao nito, ay tumama iyon sa semento."Damn it! Saan ba nanggaling ang mga ito?" hindi ko naiwasan ang mapamura habang nagpupunas ng pawis dahil sa pagod."Aba malay ko, ni hindi ko nga nakita ang mga 'yan, tinuro mo lang sila sa'kin!" bulalas ni Connor na ngayon ay nakatayo na ng tuwid at naghahanda na sa bakbakan."Ang daldal ninyo, para kayong mga babae!" Sigaw ng isang preso na kulot ang buhok at puro peklat ang katawan."Putangina mooooo!" Sigaw ni Connor at kaagad na tumak