Noong panahong tinulungan ang pamilya Chavez, iyon ay sa ideya mismo ni Mrs. Jarabe.Matagal nang matalik na magkaibigan sina Mrs. Jarabe at Mrs. Chavez. Nang magkaroon ng problema ang pamilya Chavez, hindi kayang balewalain ito ni Mrs. Jarabe.Pagkatapos niyang lumisan, kinuha ni Mrs. Chavez si Dianne upang alagaan, hindi lang dahil sa kanilang pagkakaibigan kundi dahil dalawang beses ding iniligtas ni Sandro ang isang miyembro ng pamilya Chavez sa kahilingan ni Mrs. Jarabe.Bilang ganti sa kabutihan ng matalik niyang kaibigan, natural lang na maging mabuti si Mrs. Chavez kay Dianne, ang pinakapaboritong apo ni Mrs. Jarabe.Pinilit din ni Mrs. Chavez na ipakasal ang kanyang apo na si Tyler kay Dianne. Matagal na niyang napansin ang damdamin ni Dianne para kay Tyler.Bukod pa rito, may sapat na kakayahan si Tyler upang protektahan si Dianne habang-buhay. Para kay Mrs. Chavez, tama lang ang desisyong iyon.Napakabuti ni Dianne. Kahit hindi pa mahal ni Tyler si Dianne noong una, naniwal
Totoo nga—ang babaeng itinuring na walang halaga ng pamilya Chavez ay isa palang kayamanan para kay Sandro?“Anong kalokohan ang sinasabi mo?!”Galit na bulyaw ni Alejandro nang marinig ang sinabi ni Tanya.“Kahit pa si Sandro, hindi kailanman bababa si Dianne sa ganung klaseng pagtingin sa sarili.”Napangisi nang may pangmamaliit si Tanya.“Ano namang halaga ng pagmamahal sa sarili? Wala na siyang pamilya, wala siyang matatakbuhan. Ang pinaka-kailangan niya ngayon ay isang malakas na tagapagtanggol.”Patuloy niya, “Si Sandro ay may kapangyarihan sa loob ng maraming taon. Hanggang ngayon, walang sinuman ang nangangahas na hamunin siya. Kung gusto niya ng kahit ano, makukuha niya. Kung may walo o sampu siyang babae sa tabi-tabi, sino ang mag-aakalang magrereklamo?”Napuno ng inis si Alejandro sa narinig.Matalim siyang tumitig kay Tanya, saka padabog na nagsabi, “Walang kwentang usapan.” At agad siyang umalis.Diretso siyang pumunta sa kompanya at dumaan sa opisina ng presidente para k
Nang dumating ang araw na iyon, hindi na umalis sina Sandro at Xander. Kasama si Cassandra, magkasama nilang inalagaan si Dianne habang hinihintay ang pagsilang ng kambal.Lahat sila ay sabik sa pagdating ng dalawang bagong buhay.Sa kanyang prenatal check-up, muling iminungkahi ng doktor na maospital siya at paghandaan na ang cesarean section.Ngunit tumanggi si Dianne.“Mababait ang mga anak ko. Wala akong nararamdamang kakaiba sa ngayon. Hintayin pa natin nang kaunti,” aniya.Dahil matibay ang kanyang desisyon, wala silang nagawa kundi sundin siya.Ngunit hindi mapakali si Sandro at ang iba pa. Kaya nagdesisyon silang ilipat ang buong obstetrics at gynecology team, pati na rin ang lahat ng kagamitang maaaring kailanganin sa panganganak, sa bahay ni Dianne.Alam niyang ginagawa nila ito para sa kanyang kapakanan, kaya’t hindi siya tumutol."Babalik na ako sa kwarto ko para magpahinga, hindi ka pa ba babalik?"Mag-aalas nuwebe na ng gabi. Nakita ni Dianne na nasa loob pa rin ng kanya
Nang marinig ng iba ang tunog ng tawag, agad din silang nagmamadaling pumasok sa kwarto ni Dianne.Kasunod nito, dumating ang mga doktor at nars upang agad suriin ang kanyang kalagayan.“Nang magsimula ang pag-atake, maayos pa ang lahat. Iminumungkahi kong pumunta kayo sa ospital,” sabi ng propesyonal na obstetrician matapos mabilis na suriin ang kondisyon ni Dianne.Bagaman handa ang pamilya, hindi pa rin nito matutumbasan ang mga kagamitang pang-medikal sa ospital.Sakaling may emergency, kailangang agad na maisalba ang ina at mga sanggol.“Sige, pumunta na tayo sa ospital.” Bago pa makapagsalita si Xander, naunang nagdesisyon si Dianne.Ayaw niyang mangyari ang kahit anong masama sa kanyang anak—kung hindi, habambuhay niya itong pagsisisihan.“Sige, aalis na tayo,” sagot ni Xander habang tumango. Agad niyang binuhat si Dianne at, kasama ang grupo ng mga nagbabantay sa kanila, dinala siya sa sasakyan at nagmadaling tumungo sa ospital.Medyo malayo ang kanilang bahay mula sa ospital,
“Dad… magiging maayos si Dianne, hindi ba?”Tumango si Sandro, kasabay ni Cassandra.“Oo, magiging maayos siya. Siguradong magiging maayos si Dianne.”Sa pilipinasSa Chavez mansion, sa master bedroom sa ikatlong palapag…Dahil sa pagkakaiba ng oras, katatapos lang ng hapunan.Nakahiga si Tyler sa malaking kama kung saan dating natutulog si Dianne. Uminom siya ng sleeping pill at mahimbing na natulog.Ayon sa nakasanayan, makakatulog siya ng apat o limang oras pagkatapos uminom ng gamot.Ngunit sa hindi malamang dahilan, wala pang limang minuto matapos siyang makatulog, bigla siyang nagmulat ng mata.Parang may kung anong bumangon sa kanyang diwa—At doon nagsimula ang kanyang pagkabalisa.Nararamdaman niyang parang nahulog siya sa isang walang katapusang bangin habang natutulog. Bigla niyang nawala ang bigat sa katawan, at isang hindi maipaliwanag na pakiramdam ng pagsakal ang bumalot sa kanya—parang may bundok na nakadagan sa dibdib niya, pinipigilan siyang huminga. Mabilis ang ti
Matagal na ang kanilang paghahanap, pero walang naging progreso.Ngunit may isang bagay siyang napagtanto—kung iniingatan ng mag-amang Zapanta si Dianne nang ganoon, malamang naroroon lang siya sa lugar kung saan madalas manatili ang mga ito."Natunton na namin. Nasa Montreux, Switzerland ang pamilya Zapanta."Montreux, Switzerland...Biglang lumawak ang kanyang mga mata.Montreux, Ospital.Habang isinasagawa ang kanyang caesarean section, si Dianne ay nakaranas ng amniotic fluid embolism—isang malubhang komplikasyon.Pero dahil handa ang ospital at maagap ang mga doktor, naisalba siya.Matapos ang ilang oras ng pagsisikap ng mga eksperto at isang kumpletong blood transfusion, naagaw siya mula sa bingit ng kamatayan.Sa labas ng operating room, tatlong tao ang matiyagang naghintay—ang mag-amang Zapanta at si Cassandra.Nang muling bumukas ang pinto at lumabas ang doktor, dala nito ang magandang balita: ligtas na si Dianne.Napaiyak sa tuwa ang tatlo.Ngunit kahit naligtas siya, hindi
Hindi malamang natunton ni Tyler ang kinaroroonan ni Dianne, ngunit posibleng nalaman nito na nanirahan pansamantala ang pamilya niya sa Montreux."Gusto mo bang pigilan siya sa pagpunta roon?" tanong ni Felix."Hindi na kailangan," sagot ni Xander nang walang pag-aalala. Hindi siya nababahala na magkikita sina Tyler at Dianne. "Huwag mo na siyang pakialaman, basta’t bantayan mo lang siya.""Oo, boss."Karamihan ng araw ay wala sa malay si Dianne. Ngunit pagsapit ng alas-nwebe ng gabi, sa wakas ay nagising siya.Hindi siya iniwan ni Xander kahit saglit. Kaya nang makita niyang nagmulat ng mata si Dianne, labis siyang natuwa at agad na lumapit upang hawakan ang kanyang kamay."Dianne, gising ka na!"Sa sobrang saya, nanginginig pa ang kanyang boses. Ayon sa doktor, bukas pa dapat magigising si Dianne.Dahan-dahang lumingon si Dianne sa direksyon ng boses, nakita si Xander, saka mahina ngunit nag-aalalang nagtanong, "...Nasaan ang mga bata? Ayos lang ba sila?""Oo, maayos ang lahat!" Tu
Napatingin si Darian kay Xander, saka hinawakan ang kanyang daliri gamit ang maliit nitong kamay. Pagkatapos, muli siyang tumingin kay Dianne..."Dariaaan..."Hindi makapaniwala si Dianne habang nakatitig sa bata, hindi na niya napigilan ang pag-agos ng kanyang luha.Sa sandaling ito, isa na siyang tunay na ina.Isang pakiramdam na hindi pa niya kailanman naranasan—hindi mailarawan ng mga salita."Pwede ko bang buhatin ang anak ko?" tanong niya sa nars na nasa tabi niya."Oo naman," sagot ng nars bago iniabot sa kanya si Darian.Dahan-dahang inilahad ni Dianne ang kanyang mga kamay at maingat na kinuha ang sanggol. Dahil matagal na siyang natuto mula sa isang yaya kung paano buhatin nang tama ang isang sanggol, naging maingat at maayos ang kanyang kilos.Habang pinagmamasdan ang munting nilalang sa kanyang mga bisig, lalong bumuhos ang kanyang luha.“Eee-ee-ah-ah-ah.”Dumilat si Darian, ang kanyang malalaking itim na mata ay diretsong nakatingin sa kanya, tila ba tinutumbasan ang kany
Tumingin siya kay Bernadeth na may malungkot na ekspresyon, "Maniwala ka sa akin, basta't palayain mo sina Darian at Danica, tiyak na kukumbinsihin ko si Dianne na huwag nang ituloy ang bagay na ito."Umiling si Bernadeth at nagngangalit ang mga ngipin, "Imposible iyan.""Mommy!" Lumuhod siManuel at humakbang ng dalawang beses papunta kay Bernadeth, puno ng lungkot ang kanyang mukha. "Mula pagkabata hanggang sa pagtanda, wala akong hindi nagawa sa mga ipinangako ko sa iyo. Sa pagkakataong ito, maaari mo ba akong bigyan ng isa pang pagkakataon?""O, maaari tayong bumalik sa bansa at makasama si Dad."Tumingin siya kay Bernadeth at patuloy siyang kinumbinsi, "Susuportahan ni Dianne si Dad sa eleksyon. Kapag nagtagumpay si Dad, babalik tayo para manirahan. Mula ngayon, madalas mong makikita si Dad at hindi mo na kailangang mag-alala na hindi ka niya gusto o itatakwil."Tumingin si Bernadeth kay Manuel sa harap niya, at ang kanyang mga nakakabighaning salita ay unti-unting nagpalito sa ka
"Nasiraan ka na ba ng bait? Kung may masamang mangyari sa mga anak ni Dianne, sa tingin mo ba susuportahan pa niya ang kandidatura ko? Hindi kaya gagamitin niya ang buong impluwensya niya para sirain ako?" galit na sigaw ni Mr. Jaime Ramirez."Jaime, huwag mong alalahanin 'yan. Nakakuha na ako ng isang bilyong dolyar para sa'yo. Sapat na ‘yon para pondohan ang buong kampanya mo," tugon ni Bernadeth na para bang proud pa sa nagawa niya."Gaano ka ba katanga?! Sa tingin mo ba, ang kailangan ko lang mula kay Dianne ay pera? Hindi lang pera ang habol ko kundi pati ang koneksyon niya at ng pamilya Zapanta sa mundo ng negosyo at pulitika!"Halos pumutok na sa galit si Mr. Jaime Ramirez. "At isa pa, sa tingin mo ba, may lakas ng loob akong gamitin ang perang 'yan kung galing kay Dianne at sa pamilya Zapanta?!""Wala na bang ibang paraan?""Isang salita lang mula sa kanila, at sa loob ng ilang minuto, magiging frozen ang isang bilyong dolyar na 'yan at ibabalik sa kanilang account.""Hindi, i
Itinulak ang pinto, at ang huling sinag ng papalubog na araw ay pumasok sa kastilyo, na malinaw na nagliliwanag sa mga bakas ng sapatos sa makapal na kulay-abo na sahig.Mukhang sariwa ang mga bakas ng sapatos, halatang kamakailan lang ito iniwan.Kumabog ang puso ni Manuel at nanigas ang lahat ng nerbiyos sa kanyang katawan.Mukhang tama ang kanyang hula, dinala rito sina Darian at Danica."Mommy?"Huminga siya nang malalim, sinusubukang pakalmahin ang sarili, at pagkatapos ay sumigaw nang malakas.Kahit na hiniwalayan na niya si Bernadeth sa kanyang puso.Pero hindi nito napigilan ang pag-arte niya sa harap ni Bernadeth para kina Darian at Danica.Pero ang tanging nakuha niyang sagot ay isang madilim at malungkot na echo.Tumingin si Manuel sa paligid at sinundan ang mga bakas na naiwan, naglalakad patungo sa basement nang dahan-dahan.Madilim ang basement, at ang liwanag na pumapasok mula sa labas ay halos hindi sapat para makita ang mga bagay. Kasama ang kahalumigmigan ng basement
"Manuel, hindi ako makapaniwala. Ang nanay mo ang dumukot kina Darian at Danica. Wala ka talagang nalaman kahit kaunti?"Mabigat ang tinig ni Tyler—hoarse at puno ng emosyon.Alam na niya ang buong pangyayari matapos makausap si Sandro. Alam niyang si Bernadeth ang may pakana ng lahat. At higit sa lahat, alam niya na ang tunay na dahilan kung bakit ginawa ito ni Bernadeth.Masyado siyang nasasaktan. Sobrang galit sa sarili.Bakit hindi niya inimbestigahan ang background ni Bernadeth noon pa? Kung ginawa niya ito, nalaman sana niyang siya ay isang anak sa labas ni Mr. Jarabe—ibig sabihin, si Bernadeth ay mismong tiyahin ni Dianne.Marahil, nalaman na rin niyang may kinalaman si Madam Jarabe sa pagkamatay ng ina at kapatid ni Bernadeth.Kung nalaman niya ito nang mas maaga, hindi na sana nagkaroon ng pagkakataon si Bernadeth na kidnapin ang mga bata.Si Darian at Danica... Napakabata pa nila. Walang kamalay-malay sa gulong kinasasangkutan nila.Kinidnap sila, malayo sa pamilya. Alam kay
Kah it na isinama siya ni Bernadeth tuwing weekend, pupunta lang sila sa mga lugar tulad ng library at science museum.Hindi siya pinapayagang kumain ng anumang junk food mula nang bata pa siya.Tuwing malalaman ni Bernadeth, papaluin siya nito.Hindi maaaring maging pabaya o walang pakialam ang kanyang takdang-aralin, at hindi siya pinapayagang iwanan itong hindi tapos.Pinapanood siya ni Bernadeth na mag-aral at sinusuri ang kanyang takdang-aralin araw-araw. Kung may mali siyang makita, papaluin o papagalitan siya nito.Mula pagkabata, palaging ipinapaalala ni Bernadeth sa kanya na dapat siyang magtagumpay at dalhin ang karangalan para sa kanyang ina.Kung hindi, mamamatay silang mag-ina nang magkasama.Noong nasa ikatlong baitang siya sa elementarya, nagsimula siyang mainis sa pag-aaral, at bumagsak ang kanyang grado mula sa pagiging una sa klase hanggang sa pang-sampung puwesto.Nang makita ni Bernadeth ang resulta ng kanyang pagsusulit, hinila niya ang kamay ng bata at ginuhitan
"Ang isang bilyong dolyar ay hindi maliit na halaga ng pera. Hindi namin kayang makalikom ng ganoong kalaking halaga sa loob ng isang oras. Kailangan namin ng isa pang oras," pakiusap ni Manuel."Sige, bibigyan kita ng isa pang oras."Pagkatapos niyang magsalita, agad na ibinaba ng kabilang linya ang telepono.Sa sumunod na segundo pagkatapos ibaba ng kabilang linya ang telepono, nagbigay ng senyas na OK ang pulis na responsable sa paghanap ng lokasyon ng kabilang linya sa sheriff.Matagumpay na natunton ng pulis ang kabilang linya at iniulat ang tiyak na address.Agad na nahati sa dalawang grupo ang lahat.Pumunta ang isang grupo para hanapin ang kinaroroonan nina Bernadeth at Tita Jude, at hinabol sila patungo sa natunton na address.Sumama si Manuel sa pulis at sa mga bodyguard ng pamilya Zapanta para hanapin sina Bernadeth at Tita Jude.Nang dumating kami sa mall, natagpuan namin ang kotse ni Bernadeth sa isang blind corner ng underground garage, ngunit walang tao sa loob ng kotse
"Manuel, bakit ka tinawagan ng mga kidnapper?" tanong ni Sandro sa kanya.Iniisip din ni Manuel ang tanong na ito.Itinaas niya ang kanyang ulo, tiningnan si Sandro na may patay at kulay-abo na tingin, at sumagot, "Ang taong kumidnap kina Darian at Danica ay dapat isang taong kilala ko."Agad na nabaling muli ang atensyon ng lahat sa kanya."May nagawa ka bang kasalanan sa sinuman?" tanong ni Sandro.Dahan-dahang umiling si Manuel. "Kahit na mayroon, kaunting alitan lang iyon sa akademya at trabaho. Hindi kinakailangan para gumastos ang kabilang linya ng labis na pagsisikap para kidlapan sina Darian at Danica."Malinaw na maingat na pinlano ang lahat."Isipin mong mabuti. Sino ang sinabihan mo tungkol sa pagdadala kina Darian at Danica sa amusement park ngayon?" muling tanong ni Sandro.Nasuri na ang kotse at katawan ni Manuel, at walang nakitang tracker sa kanila.Nag-isip si Manuel at dahan-dahang umiling.Wala siyang sinabihan maliban kina Dianne at sa pamilya Zapanta tungkol sa pa
Ang dalawang yaya ay pinatulog ng mga gamot at walang mga peklat sa kanilang mga katawan.Wala ring narinig na sigaw ng tulong o mga kakaibang tunog sina Manuel o ang mga bodyguard, na nagpapatunay na dinala rin sina Darian at Danica matapos mapatulog.Ngunit nagbabantay siManuel sa labas ng banyo, at mayroong walong nakasibilyang bodyguard sa paligid niya, kaya hindi man lang nila napansin na inilabas sina Darian at Danica sa banyo.Matapos suriin ang surveillance footage, nalaman kong ang tanging taong lumabas sa banyo sa panahong iyon ay ang puting cleaner.May dalawang daanan sa restroom.Ang isa ay ang exhaust duct ng air conditioner.Ang isa ay ang channel para sa pagtatapon ng basura sa banyo.Hindi inilabas sina Darian at Danica sa banyo, kaya posibleng dinala sila sa pamamagitan ng exhaust duct o ng garbage disposal duct.Agad na tinunton nina Manuel at ng kanyang mga bodyguard ang suspek.Walang mga senyales ng pinsala sa exhaust duct.Ngunit mga limang minuto matapos pumaso
"Xander, anong nangyari?"Pagkababa niya ng telepono, agad na nagtanong si Dianne, nakakaramdam ng matinding kaba na umaakyat sa kanyang puso.Sinubukan siyang ngitian ni Xander nang madali, "Nabangkrupt ang isang investment ko noong nakaraan, at malaki ang nawala sa akin."Sumingkit ang mga mata ni Dianne habang nakatingin sa kanya at umiling, "Hindi, hindi mo sinasabi sa akin ang totoo.""Talaga, maniwala ka sa akin!"Patuloy na sinubukan ni Xander na ngumiti, "Bukod dito, mayroon bang bagay na sulit itago ko sa iyo?"Nag-aalinlangan si Dianne.Dahil sa loob ng mahabang panahon, hindi nagsinungaling si Xander sa kanya o nagtago ng anumang bagay.Ngunit ang pakiramdam ng kaba sa aking puso ay lalong tumindi.Parang may bola ng cotton na nababad sa tubig-dagat na biglang humaharang sa aking dibdib, nahihirapang huminga.Naisip sina Darian at Danica na nakikipaglaro kay Manuel sa playground sa sandaling ito, kinuha ni Dianne ang kanyang cell phone, hinanap ang numero ni Manuel, at guma