Ayaw niyang humantong sa isang sitwasyon kung saan mag-aaway sila ni Tyler at ang pamilya Guazon ang makikinabang.Sa sandaling ito, mas pipiliin niyang bigyan ng pagkakataon si Tyler kaysa hayaang makakuha pa ng kahit isang sentimo ang pamilya Guazon."Walang kundisyon."Pilit pinipigilan ni Tyler ang kanyang damdamin, ngunit hindi niya magawang kontrolin ang sarili. Nanginginig ang kanyang tinig sa matinding emosyon. "Dianne, basta gusto mo, kaya kong kunin para sa'yo. Ibibigay ko sa'yo, kahit ano pa man ito.""Ibig sabihin ba mo Mr. Chavez ay maaari kayong umatras sa pagbili ng mga shares ng Guazon Pharmaceutical nang walang anumang kundisyon?"Walang pagbabago sa tinig ni Dianne, nanatiling malamig at walang emosyon."Oo." Sagot ni Tyler, na hindi pa rin maitatago ang labis na kasabikan sa kanyang tinig."Maraming salamat. Tatandaan ko ang utang na loob ko sa iyo, Mr. Chavez."Pagkasabi nito, walang pag-aalinlangang ibinaba ni Dianne ang telepono.Nakatitig si Tyler sa telepono ha
Noong nakatira siya sa Chavez Mansion, si Manang Marga ang palaging nasa tabi niya.Lalo na tuwing nagkakasakit siya, si Manang Marga lang ang nag-aalaga sa kanya, walang patid, walang reklamo.Ayaw niyang biguin si Manang Marga o ipahiya ito, kaya tumango siya.“Sige, titikman ko mamaya.”“Napakabuti mo talaga, Miss! Kahit kaunting subo lang, ayos na.” Sa sobrang tuwa ni Manang Marga, hindi niya napansin na mali na naman ang pagtawag niya rito.Kinuha ni Maxine ang kahon ng pagkain mula kay Manang Marga.“Mr. Chavez, nagpunta ka ba rito para ipaalala kay Dianne kung gaano mo siya hindi nagustuhan noon? Kung paano siya itinakwil ng pamilya mo?” tanong ni Xander, halatang hindi natutuwa sa presensya ni Tyler.Nanatiling tahimik si Manuel. Hindi na siya maaaring magsalita, dahil hindi na siya nobyo ni Dianne.Narinig ni Tyler ang sinabi ni Xander. Sa wakas, inalis niya ang tingin kay Dianne at hinarap ito.Napangiti siya nang mapait. “Mr. Zapanta, hindi mo na kailangang ipaalala sa akin
"Huwag mo nang pag-aksayahan ng panahon ang tungkol kina Dianne at Tyler, sapagkat kahit ano pang gawin mo, wala rin itong saysay."Nagulat si Manang Marga, lumingon siya kay Xander at pagkatapos ay kay Manuel.Doon niya napansin kung gaano kahawig ni Manuel si Alexander."Maxine, ihatid mo si Manang Marga palabas," utos ni Xander."Opo," sagot ni Maxine, saka lumapit kay Manang Marga. "Manang Marga, dito po tayo."Lumingon si Manang Marga sa mga taong nasa loob ng silid, lalo siyang naguluhan.Ngunit isa lang siyang lingkod, at kahit gaano pa siya nalilito, wala siyang karapatang magtanong pa.Sa huli, tumango na lang siya at mahinang nagsabi, "Kung gano’n… Ms. Dianne, sana’y makapagpahinga ka nang mabuti at alagaan mo ang iyong sarili."Tumango si Dianne. "Sige."Sa wakas, lumabas na rin si Manang Marga, bagamat mabigat ang loob.Sa ibaba ng gusali, naghihintay si Tyler. Ang hawak niyang sigarilyo ay halos maubos na.Sa katunayan, bihira na siyang manigarilyo nitong mga nakaraang ar
Kung nakakamatay lang ang tingin, matagal nang pira-piraso ang katawan ni Dianne."Dianne! Puta ka! Isa kang maruming babae na pinagpasasaan ng libo-libo! Isa kang mamamatay-tao! Dapat ka—"Ngunit bago pa niya matapos ang kanyang panlalait, napako ang tingin niya sa lalaking nakatayo sa harapan ni Dianne—si Manuel.Sa isang iglap, huminto ang kanyang galit na galit na pagmumura.Hindi lang iyon—para siyang naengkanto sa sariling paningin, nanigas ang buong katawan na parang tinusok ng libu-libong karayom.Tanging ang kanyang mga mata, malalaki at nanlilisik, ang natirang kumikilos.Dahil ang lalaking nasa harap niya… ang itsura nito… ang mukha ni Manuel…Lubos na kahawig ni Alexander.Matagal nang patay si Alexander—mahigit anim na taon na ang lumipas. Ngunit bago ito namatay, umabot sila sa puntong pinag-uusapan na ang kasal. Paanong makakalimutan ni Gabby ang mukha ng lalaking kanyang minahal?"Al-Alexander?"Napailing siya nang mariin."Hindi… hindi! Imposible! Paanong magiging ika
Malamig ang pakiramdam ng mukha ni Dianne, ngunit ang mainit na palad ni Manuel ay bumalot dito. Sa ilalim ng init ng kanyang haplos, unti-unting nawala ang ginaw sa katawan ni Dianne, at bumalik ang kanyang ulirat.Tiningnan niya si Manuel at bahagyang ngumiti, ngunit hindi niya napigilan ang pagluha ng kanyang mga mata."Ano ang napanaginipan mo?" muling tanong ni Manuel sa mahinahong tinig.Saglit na nag-alinlangan si Dianne bago sumagot. "Nakapatay ako ng tao."May ideya na si Manuel tungkol sa nangyari noong gabing iyon.Ngunit ngayong nakikita niyang nananatiling gulong-gulo at nahihirapan si Dianne sa nangyari, hindi niya maiwasang mapuno ng sakit ang kanyang mga mata.Hinila niya ito sa kanyang mga bisig, marahang hinaplos ang kanyang likod na parang isang batang inaalo."Dianne, ipinagtanggol mo lang ang iyong sarili, hindi mo ginusto ang nangyari.""At saka, ang mga taong kagaya ni Garry, sampung beses mang mamatay, ay nararapat lang. Sa pagkawala niya, isang salot ang nabaw
Napatingin si Dianne kay Manuel at bahagyang ngumiti."Minahal ako ni Matandang Mrs Chavez na parang sarili niyang apo. Dinala niya ako sa bahay nila, kaya simula noon, doon na ako lumaki.""Si Alexander... parang tunay kong kapatid. Mahal niya ako at pinoprotektahan.", just like a real brother?" Manuel asked.Dianne thought about it and nodded, "I guess so.""Noong panahong iyon, gusto ko si Tyler, pero napakalamig niya sa akin. Nagagawa kong makipag-usap kay Kuya Alex at mapalapit sa kanya. Siguro, dahil iyon kay Tyler."Idinagdag niya, "Minsan, sadya kong nagpapakita ng pagiging malapit kay Kuya Alex."Gusto niya si Tyler ngunit hindi niya magawang ipakita iyon, kaya’t ang tanging paraan upang makuha ang atensyon nito ay sa pamamagitan ng iba.Dahil dito, inakala ni Tyler na ang talagang gusto niya ay si Alexander.Mukhang ang mga maling akala ay hindi nagmumula sa isang tao lamang.Hindi buong kasalanan ni Tyler."Paano naman ngayon?" tanong ni Manuel."Ano?" Saglit na hindi nain
Pero ito ay sasakyan ng pamilya Chavez.Sino ba sa pamilya Chavez?Ang pinakamakapangyarihang pamilya- walang duda, sila ang tunay na naghahari sa lungsod.Kahit ang mga utusang nagtatrabaho sa pamilya Chavez ay itinataas ang sarili sa iba at nag-aasta nang may kayabangan sa labas.Lalo na ang drayber ng pamilya Chavez.Para sa kanila, ang lahat ng pangunahing kalsada sa Chavez Mansion ay pag-aari ng pamilya Chavez.Makakakilos sila nang mayabang at walang pakundangan.Kaya naman, hindi na nakapagtataka na ang sasakyan ng pamilya Chavez, na lumiliko pakaliwa, ay hindi nagbigay-daan at bumangga sa sasakyan nina Dexter na dumidiretso.At kung magasgasan man ang kotse mo, ang ibang partido pa rin ang ituturing na may kasalanan.Sa kasamaang-palad, hindi agad napansin ng drayber ni Dexter na ang kabilang panig ay mula sa pamilya Chavez.Si Dexter naman ay abala sa pakikipag-usap kay Manuel at hindi napansin ang nangyari.Agad huminto ang drayber, bumaba ng sasakyan, at sinuri ang sitwasyo
Tama nga naman.Malapit nang ipalabas ang bagong pelikula ni Ashley, at sa panahong ito, anumang negatibong balita tungkol sa kanya ay maaaring magkaroon ng hindi inaasahang epekto sa kanyang pelikula.Kaya naman, mabilis siyang tumango, binitiwan si Tanya, at sumakay sa sasakyan.Samantala, sa isa pang sasakyang nakaparada sa tabi ng kalsada, alam na alam ni Dianne ang sitwasyong pinagdaanan nina Dexter.Nakita niyang sumakay si Tanya sa sasakyan, kaya't napilitan siyang maghintay at manood na lamang ng mga susunod na mangyayari.Pagkasakay ni Tanya, agad na pumunta si Dexter sa passenger seat at sinabihan ang driver na umalis na agad.Mabilis ding bumalik si Ashley sa sasakyan, nagmamadaling sumakay bago pa siya makuhanan ng larawan.Di nagtagal, umalis ang mga sasakyan, at bumalik na sa normal ang daloy ng trapiko.Samantala, ang mga bodyguard at driver ng pamilya Chavez, na walang ideya sa tunay na sitwasyon, ay determinado pa ring sundan si Tanya. Kaya naman, patuloy nilang sinun
New York.Sa loob ng Presidential Suite ng Aman Hotel. Pagbalik ni Xander sa hotel matapos uminom kasama ang ilang kaibigan, nadatnan na niya si Belle na naghihintay sa loob ng suite.Mag-a-alas singko na ng umaga. Mahigit limang oras nang naghihintay si Belle—mula takipsilim hanggang sa ngayon.Sa simula, balak ni Xander na bumalik kasama sina Sandro at Dianne.Pero nang makita niya ang mensaheng ipinadala ni Belle, at maalala ang mga sinabi sa kanya ni Dianne kaninang hapon, nagbago ang isip niya. Nagpasya siyang manatili sa New York.Isa ang Aman sa pinakamamahaling luxury hotel sa New York.Sanay nang pabalik-balik si Xander sa New York, kaya’t matagal na siyang may nakabook na presidential suite sa hotel na ito.Dito rin unang nagtagpo sina Xander at Belle.Noon, nasa huling taon pa lang si Belle sa kolehiyo at bilang isang natatanging estudyante, nag-iintern siya sa investment company ni Xander—ang Anluo.Ang Anluo Investment ay unang itinatag nina Sandro, pamilya Zapanta, at Di
Hindi naman siya ang unang gumawa ng hakbang para magkaroon sila ng relasyon ni Bella Madrid.Ipinaliwanag din niya ito nang malinaw kay Bella Madrid.Sinabi niyang sinusubukan pa lang nila, at malaki ang posibilidad na hindi sila bagay sa isa't isa.At kung hindi sila bagay, maaari silang maghiwalay anumang oras—walang anumang ugnayan.Para sa isang babaeng maaaring mawala na lang bigla sa buhay niya anumang oras, ayaw sana ni Xander na ipakilala siya sa mga pinakamalalapit niyang kaibigan at kamag-anak.Hindi pa ngayon.Ang nangyari ngayong araw ay isang malaking sorpresa.Hindi niya alam na nagtatrabaho pala si Bella Madrid bilang waitress sa club, at mas lalong hindi niya inakalang sa kanilang pribadong silid pa ito ma-aassign.“Ako na ang nagsabi kay Bella Madrid.” si Dianne ang unang nagsalita nang walang imik si Xander.“Hmm.” kalmadong tango ni Xander. “Ano naman ang sinabi niya sa’yo?”Nang makita niyang parang wala lang kay Xander si Bella Madrid—ni ayaw pa niya itong ipakila
Tinitigan ni Xander ang waitress, at unti-unting kumunot ang kanyang gwapong kilay.Dahan-dahan niyang pinisil ang hawak na napkin hanggang sa maging kamao iyon, bago niya muling binuksan ang kanyang palad.Pagkatapos ay pinindot niya ang button para tumawag ng serbisyo.Kapag ang mga malalaking personalidad na gaya nila ay nag-uusap ng mga seryosong bagay, madalas hindi nararapat na may tagasilbi sa loob ng silid. Kaya naman, naghihintay lang ang waiter sa labas at papasok lamang kapag narinig na ang tunog mula sa service call.Pero ngayon, naroon ang waitress sa loob ng silid, na may tahimik na pahintulot ni Sandro.Pagkapindot ng button, agad na dumating ang manager ng club.Nang makita nito ang gulo sa mesa at ang halatang kaba ng waitress, agad siyang humingi ng paumanhin.Pero hindi niya sinermonan ang waitress—sa halip, inutusan niya itong ligpitin ang gamit at umalis na. Ang dalawang boss na nabuhusan ng red wine sa damit ay inanyayahang lumipat ng ibang silid para ayusin ang k
"Magbihis ka na at lumabas."Pagkabukas ng pinto, bumungad kay Dianne ang isang lalaking nakasandal sa pintuan, mahaba ang mga binti, at bahagyang nakangiti sa pamamagitan ng mapupulang labi—para bang pinipigil ang isang ngiti. Hindi siya pinansin ni Dianne. Dumiretso siya sa paglalakad, parang hindi niya nakita ang lalaki.Pero sa susunod na segundo, nahawakan na ng mainit at tuyong kamay ang kanyang pulsuhan, sabay hatak sa kanya papalapit sa malapad at mainit na dibdib.Hindi siya nagulat o nataranta. Bagkus, marahan niyang itinaas ang kanyang mga mata para titigan si Tyler.Iniyuko ni Tyler ang ulo niya, inilapat ang noo sa noo ni Dianne, at buong pusong sinabi, "Dianne, ang ganda-ganda mo.""Bitawan mo ako." Malamig na utos ni Dianne habang nakatitig sa kanya.Sobrang mahal ni Tyler si Dianne. Kung kinakailangan, handa siyang mamatay para sa kanya.Pero ang babaeng nasa bisig niya ngayon ay walang emosyon sa mukha, tila yelo ang puso. Sa kabila niyon, para kay Tyler, pakiramdam ni
Matapos magtulungan sa mga bulaklak, nagpasya si Dianne na bumalik sa loob ng bahay. Dumating na rin ang guro ng mga bata at nagsimula nang magturo kina Darian at Danica.Si Tyler ay abala sa pag-aasikaso ng trabaho sa sala, ang mga dokumento ay nakasalansan sa mesa. Maliban doon, may malaking maleta na nakatabi sa mesa.Nakita ito ni Dianne at napakunot ang noo. Ang walanghiya talagang ito, mukhang nagpaplano nang lumipat dito.Hindi man lang yata napansin ni Tyler na pumasok sila ni Xander, abala siya sa trabaho.“Kuya, Ate Dianne!” tumalon si Cassy mula sa sofa nang makita sila at agad na sumigaw.Kung hindi sila dumating, baka magmukhang fossil na siya. Sabi niya na hindi na siya interesado kay Tyler at magiging kapatid na lang siya nito. Pero kapag naroroon siya sa parehong espasyo, hindi maiwasang mag-alala at gustong ipakita ang pinakamahusay na imahe sa kanya.Maaaring umalis siya sa sala at maglibang na lang sa ibang bahagi ng bahay, ngunit ayaw niyang mawalan ng pagkakataon
Napaka seryoso ng tono ni Cassy. "Tatratuhin ko na lang po kayo bilang aking brother-in-law at kapatid. Kaya sana po, huwag niyo akong ignorahin o magmalupit sa akin tuwing magkikita tayo."Sa wakas, itinaas ni Tyler ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya. "Hindi imposibleng mangyari 'yan, pero nakadepende 'yan sa magiging kilos mo sa hinaharap."Masayang tumango si Cassy. "Sige po, Mr. Chavez, huwag po kayong mag-alala. Hindi ko kayo bibiguin."Samantala, sa glass greenhouse sa likod ng hardin ng mansyon, nag-uusap sina Dianne at Xander habang naggugupit ng mga bulaklak.Maraming mahalagang bulaklak ang inaalagaan sa greenhouse.Nandiyan ang mga parang mga diwata na sweet peas, climbing queen clematis, maraming kulay ng swallowtails, orchid orchids, pink at purple na dahlias, hairy astilbe, palace lantern lilies, phoenix-tail na pincushions, at marami pang iba.Mayroon ding iba't ibang uri ng mga mahalagang rosas at ang paboritong iris ni Dianne.Dahil kay Manuel, nagkaroon sila n
Narinig ni Xander na tila hindi na kayang itago ni Dianne ang nararamdaman, at tiyak na magbabalikan sila ni Tyler.Sa ngayon, perpekto na si Tyler, at siya na ang biological na ama ni Darian at Danica. Hindi matitinag ang pagmamahal para sa mga bata. Ang paghabol ni Tyler kay Dianne ay labis. Tanungin na lang ang sarili, alin sa mga normal na babae ang kayang magpigil sa ganitong pagmamahal? Kahit gaano pa kalakas ang loob ni Dianne, isa pa rin siyang babae at ina ng dalawang anak. Hindi magtatagal, muling magbabalikan sila.Ngunit kahit na nasanay na siya sa ideya, malaki pa rin ang epekto sa kanya na makita ang dalawa nang magkasama. Kung ganito na siya, paano pa kaya si Cassy?Noong mga nakaraang panahon, nanumpa si Dianne na hindi na siya magiging sila muli kay Tyler. Ngunit sa loob lamang ng kalahating taon, nagbago ang lahat. At higit pa, hindi ba’t may kasalukuyang relasyon si Dianne kay Manuel? Kung magbabalikan sila ni Tyler, anong mangyayari kay Manuel?"Ate Dianne, kayo n
Pero hindi niya inasahan ang sumunod.Kalagitnaan ng gabi nang mahimbing na ang tulog ni Dianne, palihim na pumasok si Tyler sa kwarto.Tahimik siyang sumampa sa kama at dahan-dahang niyakap siya sa ilalim ng kumot.Sa gitna ng panaginip, nakaramdam si Dianne ng kakaiba. Napabulong siya nang hindi namamalayan, “Manuel...”Sa dilim, kitang-kita ni Tyler ang maliit na babae sa kanyang bisig. Nang marinig niya ang pangalang “Manuel,” bigla siyang natigilan.Unti-unting dumilat si Dianne, may kutob na may kakaiba. Bumungad sa kanya ang pamilyar na amoy ng lalaki—mabango, malamig, parang kahoy—at agad niyang nakilala ito.Tumingala siya.Madilim ang buong silid, pero ramdam nila ang presensya ng isa’t isa.“Dianne,” bulong ni Tyler, “kahit ituring mo akong kapalit ni Manuel... basta makasama lang kita, ayos lang. Araw at gabi.”Late na, at wala na rin sa mood si Dianne para makipagtalo. Isa pa, gusto niya ba talaga itong paalisin?Sa lahat ng pinagdaanan nila, sa estado niya ngayon, hindi n
Pagdating nila sa bahay, nadatnan nilang naglalaro sa carpet si Darian at Danica ng Lego habang tahimik na naghihintay sa kanila.Binuhat ng dalawa ang tig-isang bata at sabay-sabay silang pumunta sa banyo para maghugas ng kamay. Pagkatapos ay naghapunan silang apat.Pagkakain, inasikaso ni Tyler ang mga bata, habang si Dianne ay nag-review ng notes niya para sa nalalapit na exam at inayos na rin ang ilang opisyal na gawain.Di niya namalayang lumipas na ang oras—lampas alas nuwebe na ng gabi.Tulog na si Darian at Danica. Papunta na sana siya sa kwarto ng mga bata nang biglang dumating si Tyler sa study room, may dalang mangkok ng mainit na sabaw.Napangiti si Dianne. "Gabi na, Mr. Chavez. Hindi ka pa rin ba aalis? Balak mo na bang dito na tumira?""Pwede ba, Dianne?" tanong ni Tyler, inilapag ang mangkok ng sabaw sa mesa at tiningnan siya ng buong pananabik."Hindi pwede. Gabi na. Umuwi ka na, Mr. Chavez," sagot ni Dianne, diretso at walang pag-aalinlangan.Napailing na lang si Tyle