Pagdating sa hotel, saka pa lang tumawag si Dianne kay Lily.Alam na ni Lily na lumipad siya patungong bansa at kasalukuyang nasa isang hotel doon. Dahil sa matinding pananabik, hindi niya alam kung ano ang unang sasabihin."Ms. Dianne, pupunta na ako riyan para iulat ang tungkol sa trabaho ng Guazon Pharmacuatical," sabi ni Lily, pilit pinipigilan ang kanyang kasabikan.Ngumiti si Dianne at sinabing, "Huwag kang magmadali. Dumaan ka na lang pagkatapos ng trabaho, sabay na tayong maghapunan, kung wala kang ibang lakad ngayong gabi.""Wala naman po," sagot agad ni Lily, hindi man lang nagdalawang-isip.Sa ganitong pagkakataon—ang unang pagkikita nila ng big boss—kahit pa may ibang nakatakdang plano, handa siyang kanselahin ito."Pagkatapos ng trabaho, diretso na ako riyan.""Mabuti."Binaba ni Dianne ang tawag at tiningnan ang oras.Alas-singko y medya na ng hapon. May tatlumpung minuto pa bago matapos ang trabaho sa Guazon Pharmacuatical. Kung walang masyadong trapik, aabutin pa ng ka
"Pasensya na, Mr. Chavez, may iba pa akong gagawin mamaya. Kung wala ka nang sasabihin, maaari ka nang umalis."Gusto pa sanang magpaliwanag ni Tyler, pero hindi pa siya tapos magsalita nang putulin siya ni Dianne.Kung susuriin ang oras, malapit na sigurong dumating si Lily."Dianne, maaari ba tayong maging magkaibigan?" tanong ni Tyler, ang boses niya ay mababa, garalgal, at puno ng pagmamakaawa."Hindi na kailangan."Muling ngumiti si Dianne. "Ang isang hindi matinong ex ay dapat ituring na parang patay na. Kahit aksidente mo siyang makasalubong, dapat mo siyang hindi pansinin."Mapait na ngumiti si Tyler. "Dianne, hindi mo ba ako bibigyan ng pagkakataong itama ang lahat?""Mr. Chavez, maayos na ang buhay ko ngayon, mas maayos pa sa iniisip mo. Kaya’t itigil mo na ang awa mo at umalis ka na. Salamat!"Pagkasabi nito, tumalikod siya at tumingin sa bintana.Maliwanag ang kanyang mensahe—nasabi na niya ang dapat niyang sabihin at inaasahan niyang aalis na si Tyler nang kusa."Dianne,
Tumango si Brandon at agad na bumalik sa kanyang trabaho, ngunit hindi umalis si Tyler.Nakasandal siya sa dingding sa pagitan ng kanyang suite at ng suite sa tapat ng kay Dianne, tahimik na nakatitig sa pinto ng suite nito.Para bang hindi siya nakatingin sa isang ordinaryong pinto, kundi kay Dianne mismo.Napansin siya ng bodyguard, ngunit dahil nakatira rin siya sa presidential suite sa pinakamataas na palapag at hindi naman niya hinaharangan ang pintuan ni Dianne, wala siyang dahilan para paalisin ito.Pakiramdam ni Tyler, gusto niyang manigarilyo sa mga oras na iyon.Habang nakatitig sa pinto ni Dianne, hindi niya namalayang inilabas na niya mula sa kanyang bulsa ang sigarilyo at lighter.Isinubo niya ang sigarilyo at akmang sisindihan na ito—nang bigla siyang natigilan.Bahagyang natawa siya sa sarili, saka pinatay ang apoy ng lighter at ibinalik ito sa kanyang bulsa. Kinuha rin niya ang sigarilyo mula sa kanyang labi at tiningnan ito.Hindi gusto ni Dianne ang amoy ng sigarilyo
Ang halakhakan nilang tatlo ay nag-echo sa tahimik na pasilyo.Ngunit sa puso ni Tyler, parang may matinding bagyong biglang sumalanta.Napapalibutan si Dianne ng mga gwapo at matatalinong lalaki.Mukhang masaya siya.Hindi kataka-taka kung bakit lalo siyang gumaganda, nagiging kumpiyansa sa sarili, at umaangat.Nang magkasama pa sila, pakiramdam niya ay tila pinagkaitan niya ito ng kasayahan.Paano niya hindi mapapansing napakaraming lalaki ang nagkakagusto kay Dianne?Dexter, Xander, Manuel, —lahat sila ay mga hinahangaang tao.At silang lahat, nahulog kay Dianne.Kaya, paano niya siya makakalimutan?Patuloy lang siyang nakatayo roon hanggang sa sa wakas ay bumukas ang pinto ng suite ni Sandro.Pero si Lily lang ang lumabas.Tapos na ang hapunan.At pati ang ulat na kailangang ipasa.Nararamdaman ni Lily na natural lang ang kanyang pag-alis. Pagdating niya sa elevator, hindi niya napigilan ang sarili at muling tiningnan nang malalim si Tyler bago tuluyang umalis. Sinundan ito ng m
Sa sumunod na dalawang taon, hindi na bumalik ang sakit nito.Ngunit mula nang umalis siya isang taon na ang nakalipas, bumalik ang sakit ni Tyler."Tantanan mo na siya," malamig niyang utos.Wala siyang utang kay Tyler.Kung mayroon itong kahit katiting na hiya sa sarili, dapat alam nitong wala na siyang karapatang istorbohin siya.Bahagyang natigilan si Maxine, ngunit tumango rin at umalis.Gayunpaman, hindi siya bumalik sa kanyang silid. Sa halip, nanatili siya sa harap ng pinto at pinagmasdan si Tyler mula sa peephole.Hindi niya lubos na alam ang nakaraan nilang dalawa, kaya hindi rin niya alam kung gaano kawalanghiya si Tyler noon.Pero sa ngayon, nakikita niyang kaawa-awa ito.Ngunit hindi ba may kasabihang, “Ang bawat taong nakakaawa ay may ginawa ring kasalanan?”Mula hapon hanggang ngayong madaling araw, walong oras nang nakatayo si Tyler sa labas. Wala itong kinain ni ininom, ni hindi man lang umalis kahit sandali.Ngunit ni hindi siya pinagtuunan ng pansin ni Dianne.Sa la
Pagsapit ng alas-otso y media, kumpleto na ang lahat maliban sa tatlong miyembro ng pamilyang Guazon—ang mag-amang Gabrielle, Garry, at Gabriella.Pati na rin, syempre, ang pinakamalaking boss ng lahat—ang mag-amang Zapanta.Bagaman wala na sa kanila ang kapangyarihang mamuno sa Guazon Pharmaceutical, nananatili pa ring mga direktor ang tatlong miyembro ng pamilyang Guazon.Sa katunayan, sila ang may hawak ng pangalawang pinakamalaking bahagi ng kumpanya.Dahil lumagpas na sa alas-otso y media at wala pa rin sila, nagsimula nang magtanungan ang mga direktor kung darating pa ba ang pamilya Guazon."Hindi ba sila pupunta? Hindi ba nila sineseryoso ang mag-amang Zapanta?" tanong ng isa."Imposible. Maliban na lang kung gusto na nilang tuluyang lumabas sa negosyo."May ilan namang nagsabi na maaaring hindi na lang sila pumunta dahil nasanay silang sila ang namumuno sa Guazon Pharmaceutical.Ngayon na pangalawa na lang sila, maaaring hindi nila matanggap ang pagbabagong ito.Ngunit karamih
"At yang si Lily," dagdag pa ng isa, "imbis na ayusin ang gulo, lalo lang niyang pinasama ang sitwasyon! Parang wala siyang pakialam sa interes nating maliliit na direktor!""Tama! Nang may namatay, hindi man lang sila lumabas para aliwin ang pamilya ng biktima, ni hindi sila gumawa ng hakbang sa mga kaukulang ahensya."“Ang pagpapatahimik sa balita gamit ang PR ay tuluyang sisira sa kinabukasan ng Guazon Pharmaceutical. Direktor Guazon, kayo at si Ginoo Guazon, hindi ninyo maaaring hayaang lumala pa ang sitwasyon nang hindi kumikilos.”Muling sumingit ang ilan sa mga tagasuporta ng pamilya Guazon.Tumawa si Gabrielle at kunwaring pinakalma sila. “Wala pang pinal na desisyon, huwag kayong mag-alala!”“Mr. Guazon, hindi kayo kinakabahan, pero kami po ay nababahala! Suportado namin kayo at ang inyong anak na mabawi ang kapangyarihan, pamunuan ang Guazon Pharmaceutical, at ibalik sa amin ang aming mga karapatan at benepisyo.” Muling sigaw ng isa sa mga nagnanais magpalakas sa pamilya Gua
Sa isang iglap, naghari ang katahimikan. Halos marinig ang lagaslas ng hangin. Walang kahit sino ang naglakas-loob na huminga nang malalim.Malamig ang tinig ni Sandro nang magsalita siya. "Ang dahilan kung bakit kami nandito ay isa lang—upang ipaalam sa inyo kung sino talaga ang tunay na may-ari ng Guazon Pharmaceutical."Nagtaka ang lahat sa kanyang sinabi. Nagtinginan sila sa isa’t isa, halatang hindi nila maunawaan ang ibig niyang sabihin.Tumawa si Gabrielle, pilit na nagpapakitang-kumpiyansa. "Mr. Zapanta, ano ang ibig mong sabihin? Alam naman ng lahat na kayo at si Presidente Zapanta ang may-ari ng Guazon Pharmaceutical!"Ngunit sa halip na sumagot, unti-unting lumamig ang titig ni Sandro kay Gabrielle."Oh, talaga?" sagot niya, at kasabay nito'y ang lalong lumalim na katahimikan sa buong silid.Ang liwanag ay tila nagkaroon ng matalim na gilid."Mukhang alam na pala ni Ms. Guazon na matagal nang may bagong may-ari ang Guazon Pharmaceutical at hindi na ito pag-aari ng pamilya G
New York.Sa loob ng Presidential Suite ng Aman Hotel. Pagbalik ni Xander sa hotel matapos uminom kasama ang ilang kaibigan, nadatnan na niya si Belle na naghihintay sa loob ng suite.Mag-a-alas singko na ng umaga. Mahigit limang oras nang naghihintay si Belle—mula takipsilim hanggang sa ngayon.Sa simula, balak ni Xander na bumalik kasama sina Sandro at Dianne.Pero nang makita niya ang mensaheng ipinadala ni Belle, at maalala ang mga sinabi sa kanya ni Dianne kaninang hapon, nagbago ang isip niya. Nagpasya siyang manatili sa New York.Isa ang Aman sa pinakamamahaling luxury hotel sa New York.Sanay nang pabalik-balik si Xander sa New York, kaya’t matagal na siyang may nakabook na presidential suite sa hotel na ito.Dito rin unang nagtagpo sina Xander at Belle.Noon, nasa huling taon pa lang si Belle sa kolehiyo at bilang isang natatanging estudyante, nag-iintern siya sa investment company ni Xander—ang Anluo.Ang Anluo Investment ay unang itinatag nina Sandro, pamilya Zapanta, at Di
Hindi naman siya ang unang gumawa ng hakbang para magkaroon sila ng relasyon ni Bella Madrid.Ipinaliwanag din niya ito nang malinaw kay Bella Madrid.Sinabi niyang sinusubukan pa lang nila, at malaki ang posibilidad na hindi sila bagay sa isa't isa.At kung hindi sila bagay, maaari silang maghiwalay anumang oras—walang anumang ugnayan.Para sa isang babaeng maaaring mawala na lang bigla sa buhay niya anumang oras, ayaw sana ni Xander na ipakilala siya sa mga pinakamalalapit niyang kaibigan at kamag-anak.Hindi pa ngayon.Ang nangyari ngayong araw ay isang malaking sorpresa.Hindi niya alam na nagtatrabaho pala si Bella Madrid bilang waitress sa club, at mas lalong hindi niya inakalang sa kanilang pribadong silid pa ito ma-aassign.“Ako na ang nagsabi kay Bella Madrid.” si Dianne ang unang nagsalita nang walang imik si Xander.“Hmm.” kalmadong tango ni Xander. “Ano naman ang sinabi niya sa’yo?”Nang makita niyang parang wala lang kay Xander si Bella Madrid—ni ayaw pa niya itong ipakila
Tinitigan ni Xander ang waitress, at unti-unting kumunot ang kanyang gwapong kilay.Dahan-dahan niyang pinisil ang hawak na napkin hanggang sa maging kamao iyon, bago niya muling binuksan ang kanyang palad.Pagkatapos ay pinindot niya ang button para tumawag ng serbisyo.Kapag ang mga malalaking personalidad na gaya nila ay nag-uusap ng mga seryosong bagay, madalas hindi nararapat na may tagasilbi sa loob ng silid. Kaya naman, naghihintay lang ang waiter sa labas at papasok lamang kapag narinig na ang tunog mula sa service call.Pero ngayon, naroon ang waitress sa loob ng silid, na may tahimik na pahintulot ni Sandro.Pagkapindot ng button, agad na dumating ang manager ng club.Nang makita nito ang gulo sa mesa at ang halatang kaba ng waitress, agad siyang humingi ng paumanhin.Pero hindi niya sinermonan ang waitress—sa halip, inutusan niya itong ligpitin ang gamit at umalis na. Ang dalawang boss na nabuhusan ng red wine sa damit ay inanyayahang lumipat ng ibang silid para ayusin ang k
"Magbihis ka na at lumabas."Pagkabukas ng pinto, bumungad kay Dianne ang isang lalaking nakasandal sa pintuan, mahaba ang mga binti, at bahagyang nakangiti sa pamamagitan ng mapupulang labi—para bang pinipigil ang isang ngiti. Hindi siya pinansin ni Dianne. Dumiretso siya sa paglalakad, parang hindi niya nakita ang lalaki.Pero sa susunod na segundo, nahawakan na ng mainit at tuyong kamay ang kanyang pulsuhan, sabay hatak sa kanya papalapit sa malapad at mainit na dibdib.Hindi siya nagulat o nataranta. Bagkus, marahan niyang itinaas ang kanyang mga mata para titigan si Tyler.Iniyuko ni Tyler ang ulo niya, inilapat ang noo sa noo ni Dianne, at buong pusong sinabi, "Dianne, ang ganda-ganda mo.""Bitawan mo ako." Malamig na utos ni Dianne habang nakatitig sa kanya.Sobrang mahal ni Tyler si Dianne. Kung kinakailangan, handa siyang mamatay para sa kanya.Pero ang babaeng nasa bisig niya ngayon ay walang emosyon sa mukha, tila yelo ang puso. Sa kabila niyon, para kay Tyler, pakiramdam ni
Matapos magtulungan sa mga bulaklak, nagpasya si Dianne na bumalik sa loob ng bahay. Dumating na rin ang guro ng mga bata at nagsimula nang magturo kina Darian at Danica.Si Tyler ay abala sa pag-aasikaso ng trabaho sa sala, ang mga dokumento ay nakasalansan sa mesa. Maliban doon, may malaking maleta na nakatabi sa mesa.Nakita ito ni Dianne at napakunot ang noo. Ang walanghiya talagang ito, mukhang nagpaplano nang lumipat dito.Hindi man lang yata napansin ni Tyler na pumasok sila ni Xander, abala siya sa trabaho.“Kuya, Ate Dianne!” tumalon si Cassy mula sa sofa nang makita sila at agad na sumigaw.Kung hindi sila dumating, baka magmukhang fossil na siya. Sabi niya na hindi na siya interesado kay Tyler at magiging kapatid na lang siya nito. Pero kapag naroroon siya sa parehong espasyo, hindi maiwasang mag-alala at gustong ipakita ang pinakamahusay na imahe sa kanya.Maaaring umalis siya sa sala at maglibang na lang sa ibang bahagi ng bahay, ngunit ayaw niyang mawalan ng pagkakataon
Napaka seryoso ng tono ni Cassy. "Tatratuhin ko na lang po kayo bilang aking brother-in-law at kapatid. Kaya sana po, huwag niyo akong ignorahin o magmalupit sa akin tuwing magkikita tayo."Sa wakas, itinaas ni Tyler ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya. "Hindi imposibleng mangyari 'yan, pero nakadepende 'yan sa magiging kilos mo sa hinaharap."Masayang tumango si Cassy. "Sige po, Mr. Chavez, huwag po kayong mag-alala. Hindi ko kayo bibiguin."Samantala, sa glass greenhouse sa likod ng hardin ng mansyon, nag-uusap sina Dianne at Xander habang naggugupit ng mga bulaklak.Maraming mahalagang bulaklak ang inaalagaan sa greenhouse.Nandiyan ang mga parang mga diwata na sweet peas, climbing queen clematis, maraming kulay ng swallowtails, orchid orchids, pink at purple na dahlias, hairy astilbe, palace lantern lilies, phoenix-tail na pincushions, at marami pang iba.Mayroon ding iba't ibang uri ng mga mahalagang rosas at ang paboritong iris ni Dianne.Dahil kay Manuel, nagkaroon sila n
Narinig ni Xander na tila hindi na kayang itago ni Dianne ang nararamdaman, at tiyak na magbabalikan sila ni Tyler.Sa ngayon, perpekto na si Tyler, at siya na ang biological na ama ni Darian at Danica. Hindi matitinag ang pagmamahal para sa mga bata. Ang paghabol ni Tyler kay Dianne ay labis. Tanungin na lang ang sarili, alin sa mga normal na babae ang kayang magpigil sa ganitong pagmamahal? Kahit gaano pa kalakas ang loob ni Dianne, isa pa rin siyang babae at ina ng dalawang anak. Hindi magtatagal, muling magbabalikan sila.Ngunit kahit na nasanay na siya sa ideya, malaki pa rin ang epekto sa kanya na makita ang dalawa nang magkasama. Kung ganito na siya, paano pa kaya si Cassy?Noong mga nakaraang panahon, nanumpa si Dianne na hindi na siya magiging sila muli kay Tyler. Ngunit sa loob lamang ng kalahating taon, nagbago ang lahat. At higit pa, hindi ba’t may kasalukuyang relasyon si Dianne kay Manuel? Kung magbabalikan sila ni Tyler, anong mangyayari kay Manuel?"Ate Dianne, kayo n
Pero hindi niya inasahan ang sumunod.Kalagitnaan ng gabi nang mahimbing na ang tulog ni Dianne, palihim na pumasok si Tyler sa kwarto.Tahimik siyang sumampa sa kama at dahan-dahang niyakap siya sa ilalim ng kumot.Sa gitna ng panaginip, nakaramdam si Dianne ng kakaiba. Napabulong siya nang hindi namamalayan, “Manuel...”Sa dilim, kitang-kita ni Tyler ang maliit na babae sa kanyang bisig. Nang marinig niya ang pangalang “Manuel,” bigla siyang natigilan.Unti-unting dumilat si Dianne, may kutob na may kakaiba. Bumungad sa kanya ang pamilyar na amoy ng lalaki—mabango, malamig, parang kahoy—at agad niyang nakilala ito.Tumingala siya.Madilim ang buong silid, pero ramdam nila ang presensya ng isa’t isa.“Dianne,” bulong ni Tyler, “kahit ituring mo akong kapalit ni Manuel... basta makasama lang kita, ayos lang. Araw at gabi.”Late na, at wala na rin sa mood si Dianne para makipagtalo. Isa pa, gusto niya ba talaga itong paalisin?Sa lahat ng pinagdaanan nila, sa estado niya ngayon, hindi n
Pagdating nila sa bahay, nadatnan nilang naglalaro sa carpet si Darian at Danica ng Lego habang tahimik na naghihintay sa kanila.Binuhat ng dalawa ang tig-isang bata at sabay-sabay silang pumunta sa banyo para maghugas ng kamay. Pagkatapos ay naghapunan silang apat.Pagkakain, inasikaso ni Tyler ang mga bata, habang si Dianne ay nag-review ng notes niya para sa nalalapit na exam at inayos na rin ang ilang opisyal na gawain.Di niya namalayang lumipas na ang oras—lampas alas nuwebe na ng gabi.Tulog na si Darian at Danica. Papunta na sana siya sa kwarto ng mga bata nang biglang dumating si Tyler sa study room, may dalang mangkok ng mainit na sabaw.Napangiti si Dianne. "Gabi na, Mr. Chavez. Hindi ka pa rin ba aalis? Balak mo na bang dito na tumira?""Pwede ba, Dianne?" tanong ni Tyler, inilapag ang mangkok ng sabaw sa mesa at tiningnan siya ng buong pananabik."Hindi pwede. Gabi na. Umuwi ka na, Mr. Chavez," sagot ni Dianne, diretso at walang pag-aalinlangan.Napailing na lang si Tyle