Kabanata  1

”Miss Ñuevas, kung hindi maooperahan ngayon ang nanay mo baka hindi na siya tumagal pa.”

Dahil sa sinabi ng doctor ay natahimik ang buong kwarto at tanging ang tunog lamang ng makinarya ang naririnig.

Napaimpit hininga na lamang si Heather, naninikip ang dibdib nya at tila ba gustong kumawala. Nasa harapan nya ngayon ang nanay nyang nakahiga sa hospital bed at ngayo’y mahimbing na natutulog dahil sa side effects ng mga gamot. Ang tanging makakapagsalba lamang sa nanay nya ay ang Heart transplant na inaalok ng doctor

“Wala na po ba talagang ibang solusyon, Doc?” Halos nangangatog na ang mga boses ni Heather.

Nasabi kasi ng Doctor na aabot raw nang halos sampong milyong piso ang kakailanganing pera para maisagawa ang Heart transplant na kailangan ng ina nya.

Hindi na nya alam ang gagawin.

The doctor in charge of Hera, Heather’s mom, only shook his head habang isinasabit ang stethoscope sa leeg neto.

“Ayun lang talaga ang tanging paraan…”

Mahigpit na nakahawak si Heather sa kamay nang kanyang ina na si Hera at panaka-nakang umiiyak. Naalala nya ang pagtanggi ng kanyang ina na tumunging ospital noon dahil ayaw niyang maging pabigat sa dalaga.

“Well, you can think first. Ms. Ñuevas. Mauuna na muna ako,” pagpapaalam ng doctor at napatango na lamang si Heather kaya naman lumabas na ang doctor.

Hindi na nakagalaw pa si Heather, halos nanigas na siya sa kinalalagyan.

Simula nang mamatay ang tatay nya ay tanging ang kanyang ina na lamang ang kasa-kasama neto.

And now, matapos nang halos ilang taong pagkakanda-kuba ng ina nya para maitaguyod siya rito sa Maynila ay saka naman sila humarap sa napakabigat na pagsubok. Isang malaking pader nang pagsubok.

Bilang na ba talaga ang mga araw na makakasama niya ang kanyang ina?

Napailing na lamang si Heather sa naiisip.

To clear her head, napagpasyahan ni Heather na lumabas muna ng kwarto ng kanyang ina upang makalanghap ng sariwang hangin.

Ang mga yabag ng kanyang mga paa ay dinala siya sa parke sa labas ng ospital, naupo siya sa isa sa mga bench roon.

Isang malakas ngunit mahinanong hangin ang sumalubong sa mga balat ng dalaga. Heather’s eyes wandered aimlessly at everything around her.

May mga Nurses, Doctor, Pasyente o kaya naman ay mga bisita ang mga magsisi daanan sa harap nya.

Totoo sila. Gaya niya ngayon na nakaupo at humihinga, totoo sila, totoo ang lahat. Ngunit hindi naman sila ang solusyon sa problema niya.

Ipinikit na lamang ni Heather ang kanyang mga mata at dahan dahang huminga ng malalim.

She's so desperate to the point na napadasal na lamang siya. Lord, please guide me. Show me some signs that I can solve this problem. Kahit ano, Lord.

“Tingnan mo tong Ads na to, lumabas nanaman”

Napamulat tuloy nang mata si Heather at napalingon sa pinanggalingan ng boses na naririnig nya. Hindi ito kalayuan sa kanya, dalawang nurse na nagdadaldalan ang nakita nya.

Yung isang nurse ay pinapakita ang telepono nya sa isa pang nurse na kadaldalan nya.

Napatingin naman ang kausap neto sa telepono ng isa pang nurse at sinabing “Ilang beses na ata siyang naghahanap ng surrogate mother pero wala parin siyang nahahanap kahit isa?”

“Narinig ko lang na puro failed daw yung implants na isinagawa, Maybe it's not her luck. ” sagot naman nung isang nurse “...Pero alam ko pag may naging successful, grabe daw yung ibabayad, sobrang laki.”

Hearing the nurse’s words, Heather sharpened her ears.

“Totoo ka dyan! Sabi pag daw naging successful ang implant, yung surrogate mother babayaran nila nang halos ilang milyon. Kung babae lang ako baka ginawa ko na rin yan. Isipin mo, kasya na pangbili ng iphone tapos pang travel around the world yung ibabayad nila, It can even support me for a lifetime!” biro pa nang isang nurse habang dumadaan sila sa harap ni Heather.

Nanlaki ang mga mata ni Heather. Milyon? Surrogate mother? Suddenly, feeling ni heather ay ang pag uusap ng dalawang nurse ay ang clue na hinintay niya.

Narinig na niya dati ang terminong Surrogate mother, pero hindi nya sobrang alam ang proseso kung papaano ito.

“Nurse, excuse me. Pwede bang magtanong?”

Napahinto naman bigla sa paghahagikgikan ang dalawang nurse at awkward na tumingin kay Heather.

Feeling na nasa kanya na ang atensyon nang dalawa, hindi na nagdalawang isip pa si Heather.

“Pwede nyo bang sabihin sakin kung ano yung ads na pinag uusapan nyo?”

Napatingin naman sa isa’t isa ang dalawang nurse, matapos pakiramdaman ang isa't isa. Ang nurse na nakapusod ang mga buhok ang nagsalita.

“May mga mayayamang pamilya kasi ang naghahanap ng surrogate mother na babayaran nila nang sobrang laking halaga.”

“Pwede ko bang makuha ang info kung saan makikita yung ads?” tanong ni Heather habang nagniningning ang mga mata.

Dahil sa narinig na request ni Heather napatingin na lamang sa isa't isa ang mga nurse.

“Kalimutan mo na yon, miss. Malaki man ang ibabayad nila pero sobrang baba pa rin nang tyansa na maging successful ang implant. Sinasayang mo lang ang oras mo.”

Walang pake si Heather, nakatingin at nakangiti lamang siya sa dalawang nurse.

Bumuntong hininga muna ang isang Nurse saka ibinigay ang link ng Ads kay Heather.

“Salamat po!”

Napuno naman ng pag-asa ang buong pagkatao ni Heather. Dali-dali na syang tumungo sa kwarto ng kanyang ina.

Ang kaninang nandidilim na buhay ni Heather ay bigla nalang nagliwanag at sumilay ang pag-asa.

Nang makarating si Heather sa kwarto ng ina, nagfocus na ang dalaga sa pagbabasa sa Ads na nakuha nya.

Sabi sa ads ay may ibibigay daw sa kanya na napakalaking reward kapag naging successfully complete ang programa.

Napaisip naman si Heather, kailangan niyang dalhin ang isang sanggol nang halos siyam na buwan, just to hand it over to someone else? Nakahawak hininga na lamang si Heather.

Kahit naman hindi nya laman at dugo ang sanggol na dadalhin nya, pero kasi kakayanin nya bang bitawan ito matapos nang siyam na buwan?

Sa gitna nang mga nakakahabag na isipin, bigla nalang gumalaw ang mga kamay na hawak hawak niya.

“Mama! gising ka na.”

Gusto sanang gumalaw ni Hera ngunit agad siyang pinigilan ng nagiisang anak.

“Ma, wag ka munang gumalaw. Sabi ni Doc na kailangan mo munang magpahinga.”

Hinimas-himas na lamang ni Hera ang kanang pisngi ng kanyang anak habang malalambon na nakatitig rito.

“Heya, Uwi na tayo nak. Ayos naman na ang pakiramdam ni Mama.”

“Sa susunod na ma, pag pumayag na ang doctor,” pilit na ngumiti si Heather.

Ayaw niyang ipahalata ang lahat ng mga iniisip nya ngayon.

“Ok lang talaga ako anak, pagod lang talaga ako kahapon. Tingnan mo oh!” pagpapatuloy na pagpapakita ni Hera na ok at maayos ang kalagayan nya.

Halos namamasa-masa na ang mga mata ng dalaga, sumasakit ang puso nya tuwing nakikita ang ina na pilit ikinukubli ang mga sakit na nararamdaman kahit pa alam na alam ni Heather na hindi naman talaga maganda ang kalagayan ng kanyang ina.

“Ma, patawarin mo ako, okay?” niyakap na lamang ni Heather ang ina habang nahahabag ang kanyang puso.

She felt useless.

Kumalas naman sa pagkakayakap si Hera sa kanyang anak at pinunasan ang mga luha sa pisngi neto. Here shook her head, ayaw nyang makitang sinisisi ng anak nya ang lahat sa sarili.

“I'm so proud of you, Heya. All this time, inaalagaan mo ako ng mabuti at sobra sobra. And now, oras na para ang sarili mo naman ang alagaan mo, think about your future. Huwag ka nang mag-alala kay Mama, okay ba yon?”

Wala namang choice si Heather kundi pilit na lamang na ngumiti kahit na sobrang lungkot ng kanyang mga puso.

Napakalaking pera kasi ang kailangan ng kanyang ina upang gumaling at hindi nya kayang kumita ng ganitong kalaking pera kahit pa magkanda-kuba kuba na siya sa pagtatrabaho.

Napatingin tuloy siya sa numero na naka display sa advertisements sa telepono nya.

“Trust me ma, Gagaling ka pangako ko yan!”