“Wow, Daddy, is this your house?” Bulalas ng makulit na si Chiyo habang nasa bisig ito ng kanyang ama. Nakababa na ng sasakyan ang dalawa samantalang ako ay nanatili pa rin sa loob ng sasakyan. Marahil ay napansin ni Quiller na hindi pa rin ako bumababâ ng sasakyan kaya tumigil ang mga paa nito sa paghakbang. Nagtataka na pumihit paharap sa akin. Mas gusto ko siyang tawagin na Quiller para unique dahil napag-alaman ko na Andrade ang tawag sa kanya ng lahat. Finally, may pangalan na rin si Mr. Blue eyes ko at hindi lang siya isang pantasya, totoo s’ya at siya pa ang ama ng aking anak. Para lang akong nasa isang fairytale na nagkatotoo ang aking prince charming. Walang ano-ano ay natulala ako sa kawalan. Napawi ang ngiti sa labi ko, napalitan ito ng lungkot. Masyado akong nadala ng aking pantasya at tila nakalimutan ko ang ipinagbubuntis ko. Parang isang crystal na nabasag ang puso ko. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ni Quiller sa oras na malaman niya na bunt
Hindi ko alam kung ilang beses na akong nagpabalik-balik ng lakad dito sa loob ng silid ko. Nakapagbihis na ako ng corporate at papasok na sana sa opisina. Pero pakiramdam ko ay parang kay bigat ng mga paa ko, ni hindi ko ito magawang maihakbang palabas ng pintuan. Ewan ko ba kung bakit ngunit tila may humihila sa akin pabalik sa tuwing tatangkain kong humakbang. Ang nakakatawa pa ay kung bakit ilang beses na akong nagtanong sa mga katulong kung lumabas na ba ang mag-ina mula sa silid na ginagamit ng mga ito. Dapat magalit ako sa babaeng ‘yun. Dapat ay pahirapan ko s’ya pero bakit tila ako ang pinahihirapan nito!? Buong magdamag akong hindi makatulog dahil sa kakaisip sa magandang katawan ni Maurine. Lalo na ang maamo nitong mukha na halos hindi na mawaglit sa aking isipan. Napalunok ako ng maalala ko ang nakakaakit nitong itsura kahapon. Lalo na ang malusog niyang dibdib na parang ang sarap yata nitong pisil-pisilin. “S**t! Ano ba ang nangyayari sa akin? Bakit pagda
“K-kanina ka pa dyan!?” Halos mautal na sa pagsasalita si Maurine. Umangat ang kaliwang kilay ko at pinukol ko siya ng isang nang-uuyam na tingin. “Are you trying to seduce me?” May halong pang-iinsulto kong tanong dito. Mabilis pa sa alas kwatro na tumayo siya ng tuwid. Nanliliit ang kanyang mga mata, namumula rin ang buong mukha nito. Nakikita ko sa kanya na parang gusto na ako nitong sampalin. “Ikaw? Aakitin ko? Wow ha!” Tila napupuno na nitong wika sabay ismid sa akin. Subalit, sabay pa kaming napatingin sa kanyang katawan, dahil biglang nahulog ang tuwalyang nakabalot sa kanyang katawan. Namilog ang kanyang mga mata habang ang mukha nito ay wari moy natuyuan ng dugo. “Oh my gosh!” Naibulalas nito, para itong ipo-ipo sa bilis na dinampot ang tuwalya at mabilis na binalot ang kanyang katawan. Hindi na ako nilingon pa nito at nagmamadali na itong tumakbo papasok sa loob ng banyo. Walang tigil sa kakatawa si Chiyo dahil sa reaksyon ng kanyang mommy. Habang ako ay nanatiling nak
"As I mentioned, the company's revenue has grown by fifty percent in just three months. If we continue with this strategy, our earnings are likely to triple. This will not only benefit the company but also our customers, as we plan to introduce freebies that will help them save even more."“Kanina pa nagpapaliwanag ang kinatawan ng marketing department sa unahan. Subalit, kahit anong gawin ko ay hindi talaga pumapasok sa utak ko ang mga pinagsasabi nito. Alumpihit na ako sa aking kinauupuan at pakiramdam ko ay init na init na ako. Kahit malakas naman ang aircon dito sa loob ng conference room ay tagaktak pa rin ang pawis sa katawan ko.Sinong hindi mag-iinit ang pakiramdam kung ang laging lumilitaw sa utak ko ay ang malasutlang hiyas ng babaeng ‘yun. Muli, napalunok ako ng wala sa oras at halos maubos ko na rin ang tubig sa baso ko. Maya-maya ay naramdaman ko ang pagdaloy ng pawis sa aking noo kaya mabilis kong dinukot ang panyo na nilagay ni Chiyo sa bulsa ng suit ko. Idinampi-d
Pagkatapos kong linisin ang silid naming mag-ina ay lumipat naman kami ni Chiyo sa kwarto ng kanyang daddy. Ito ang unang pagkakataon na papasok ako sa silid ni Quiller. Sa totoo lang, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala ng matuklasan ko na kapatid pala ni kuya Xavien si Mr. Blue eyes ko. How small world talaga, kapatiran pa ang nangyari sa amin, at ibayong takot ang hatid nito para sa kin. Naniniwala kasi ako tungkol sa mga pamahiin na malas daw kung ang mga asawa naming magkapatid ay magkapatid din. Ayon kasi sa matatandang bulaan(sinungaling) ay isa daw sa relasyon ng magkapatid ang hindi magtatagumpay. Nalungkot akong bigla, marahil ay ito ang dahilan kung bakit sumalisǐ ng landas ang kapalaran namin ni Quiller. Baka, talagang hindi kami para sa isa’t-isa. Kaya if ever na mahulog man ang loob niya sa akin ay siguradong hindi pa rin kami ang magkakatuluyan kung tadhana na ang tutol sa aming relasyon. Tsk, it’s really hurt, na kami yung pinagtagpo pero hindi iti
“I miss you so much mommy.” Naglalambing na wika ng aking anak habang nakayakap sa leeg ko ang munti nitong mga braso. “Aren’t you happy, Sweetie, whole day kayong mag kasama ni Daddy?” Nakangiti kong tanong habang sinisilip ang cute nitong mukha na nakasandig sa balikat ko.“I’m happy mommy, but you’re not in there.” “Don’t worry, I’ll call you on video call, okay?” Malambing kong wika bago siya ipinasa mula sa mga bisig ng kanyang ama. “Mukhang masama ang loob natin ngayon, ah? Minsan ka lang maging Yaya, pero ang mukha mo parang pasan mo na ang mundo.” Pang-aasar ko kay Quiller dahil hindi na maipinta ang mukha nito. “Tandaan mo, huwag kang magkakamali na gumawa ng hindi maganda dahil kundi mananagot ka sa akin.” Imbes na matakot ay umangat ang kaliwang kilay ko bago pinagsalikop ang mga braso sa ibabaw ng dibdib ko. Lihim akong natawa ng lumipat ang tingin nito sa malusog kong dibdib.“Wala sa kontrata natin ang pakialaman ang buhay ng isa’t-isa.” Paalala ko sa kanya, bago i
“Pabagsak na inihiga ko ang aking katawan sa malambot na kama. Pakiramdam ko ay nangangalay ang buong katawan ko, gayung wala naman akong ibang ginawa kundi ang umupo lang buong maghapon.Pasalamat na lang ako at wala pa ang mag-ama meron pa akong pagkakataon na makapagpahinga. Ipinikit ko ang aking mga mata para sandaling umidlip muna. Medyo mahaba kasi ang ibinyahe ko. Mula sa kumpanya ay nag-byahe ako pabalik ng Villa. Isinuot ko ulit ang damit pambahay na suot ko ng umalis ako sa mansion ni Quiller. At mula sa Villa ay nagpahatid naman ako sa taxi pauwi dito sa Mansion ni Quiller. Nagdesisyon muna ako na ilihim sa lahat ang tungkol sa pagkatao ko. Gusto ko kasi na sa oras na iharap ko kay ate Miles si Quiller ay tanggap na talaga nito na anak niya si Chiyo.Ayokong magkaharap sila ng may pag-aalinlangan pa rin sa side ni Quiller. Ang isa pa sa labis kong pinagdarasal ay sana dumating din ang panahon na makilala ko rin ang ama ng batang dinadala ko. Hindi pa man ito naisisilang
“Bakit may bata dito? Sino ang batang ‘yan?” Tila allergic sa bata na sabi ng isang boses babae mula sa labas ng silid. Mataas ang boses ng babae na halatang galit.Mabilis kong inilibot ang aking tingin sa loob ng silid naming mag-ina. Ngayon ko lang napansin na wala pala sa silid ang anak kong si Chiyo. Kasalukuyan kasi akong nalilinis ng kwarto dahil Saturday naman ngayon. Bukas kasi ay aalis kami ni Chiyo para bisitahin si Ate Miles. Ngayong araw kasi ang labas niya sa hospital. Kailangan muna nitong magpahinga dahil alam ko ang hirap na pinagdaanan nito mula sa panganganak. Bitbit ang basahan na lumabas ako ng silid. Matinding kabâ ang naramdaman ko ng marinig ko na umiyak si Chiyo. Kulang na lang ay takbuhin ko ang silid ng ama nito dahil narinig ko na doon nagmumula ang iyak ng aking anak. Naningkit ang mga mata ko ng datnan ko na dinudurô ng isang babae ang mukha ng katulong na may karga kay Chiyo. Habang ang aking anak ay halatang takot na takot. Galit na lumapit ako sa
Ako po ay labis na nagpapasalamat sa mga readers na siamahan ako hanggang sa huling yugto ng “The CEO’s Sudden Child” MARAMING 3x SALAMAT PO!!! Sana ay makasama ko kayong muli sa mga susunod ko pang kwento. Lubos akong humihingi ng paumanhin kung hindi ko man naabot ang mataas na expectation n’yo, dahil ito lang ang nakayanan ko. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mor
“Mom, kailangan mong sumamâ sa akin, nakita ko si Daddy may kasamang ibang babae.” Napatayo ng wala sa oras si Lexie ng marinig ang sinabi ng kanyang anak na Xion. “Anong sabi mo!? Ang matandang ‘yun! Sinasabi ko na nga ba at may kinalolokohang babae ang ama mong ‘yan! Hindi na nahiya!” Nanggagalaiti na sabi ni Lexie, naninikip na ang kanyang dibdib. Parang gusto na niyang maglupasay sa sahig at humagulgol ng iyak. Lihim na napalunok ng sarili niyang laway si Xion ng makita ang reaksyon ng kanyang ina. Gumuhit ang matinding pagsisisǐ sa kanyang mukha na para bang gusto na niyang bawiin ang kanyang sinabi.Nagtakâ si Xion ng umalis sa kanyang harapan ang ina, hindi para sumamâ kundi para pumanhik sa hagdan at pumasok sa loob ng silid nilang mag-asawa. “Mom! We need to hurry!” Pigil niya sa kanyang ina pero hindi ito nakinig bagkus ay diretso ito ng pasok sa loob ng silid. Ilang segundo pa ang lumipas ay lumabas ang kanyang ina subalit may dala na itong shotgun.“Patay…” usal ni Xio
Halos hindi na maipinta ang mga mukha nila Aubrey, Vernice, Miles, Maurine, Alesha at Yashveer, Alesha at Samara habang nagpapaligsahan sa pagpapakawala ng marahas na buntong hininga.Sa kabilang bahagi namang ng mahabang lamesa ay maganda ang ngiti ni Misaki. Habang sa tabi niya ay si Song-I na seryosong nakatingin sa pawisang baso na may lamang malamig na pineapple juice. Nandito na naman sila para pag-usapan ang mga kaganapan tungkol sa kanilang mga plano, at iyon ay alamin kung ano ang pinagkakaabalahan ng kanilang mga asawa. “Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Lahat ginawa ko na, pero hindi ko pa rin magawang mapaamin ang asawa ko.” Problemadong saad ni Yashveer.Habang si Samara ay inaalala ang namagitan sa kanila ni Winter.NAKARAAN…“Mabigat ang mga hakbang ng mga paa ni Winter, habang nagpapakawala ng marahas na buntong hininga. Niluwagan niya ang kanyang kurbata upang makahinga ng maluwag. Pakiramdam kasi niya ay nasasakal na siya. Makikita din ang matinding pagod s
“Tsuk!” Mabilis na napaatras ng isang hakbang pabalik sa labas ng pintuan si Xaven. Napalunok pa siya ng wala sa oras ng makita ang isang patalim sa hamba ng pintuan. Sa bilis ng mga pangyayari ay tanging ang impak na lang ng hangin ang naramdaman ni Xaven. Napako ang mga mata niya sa kutsilyo na hinagis ng kanyang asawa. Halos gahibla na lang kasi ang layo nito sa kanyang mukha at medyo malalim din ang pagkakabaôn nito.“Sweetheart?” Kinakabahan na sambit ni Xaven, habang nakatitig sa mukha ni Song-I. Ang mga mata nito ay matalim na nakatitig sa kanya, para bang gusto na siyang balatan nito ng buhay. ““bam 12si 30bun, neoui haengdong-i uisimseuleobso. wonlaeneun ileoji anh-assneunde, beolsseo saheuljjae neujge deul-eoogo issso. naleul eotteohge saeng-gaghao? naega gamanhi anj-aseo gidaligil balao? dangsin hago sip-eun daelo hage dugil balao?”wae nalbogo i gyeolhonsaenghwal-e jichyeossdago malhaji anhso?dangsin-eun tteonado johso, animyeon naega dangsin salm-eseo nagagil balaneun
“Sweetie, bakit gising ka pa? 12:30 na ng madaling araw ah?” Kunot ang noo na tanong ni Storm habang hinuhubad ang kanyang black suit. Mabilis na umalis mula sa pagkakasandal sa headboard si Misaki. Ipinatong sa ibabaw ng side table ang hawak na cellphone at nakangiti na lumapit sa kanyang asawa. Tnulungan niya itong maghubad. “Hinihintay talaga kita, Sweetie, hindi kasi ako makatulog.” Naglalambing na sagot ni Misaki, sabay yakap sa baywang ng kanyang asawa. Naipikit pa nga niya ang mga mata ng maramdaman ang init na nagmumula sa katawan nito. Ngunit ang kanyang ilong ay abala sa simpleng pagsinghot sa bawat parte ng katawan ng kanyang asawa. “Una, ayon sa kaibigan ko, natuklasan niya na may babae ang kanyang asawa ng maamoy niya ang pabango ng ibang babae na dumikit sa damit ng kanyang asawa.” Naalala pa ni Misaki ang sinabi ni Maurine, kaya eto siya ngayon parang aso na walang tigil na inaamoy ang katawan ni Storm. Kapag alam niyang may nalampasan ang kanyang ilong ay talagang b
“Huh? Anong problema mo? Bakit nakasimangot ka?” Nagtataka na tanong ni Yashveer kay Alesha, kararating lang nito. Umupo siya sa kabilang panig ng lamesa ng hindi inaalis ang tingin sa mukha ni Alesha. Nanatiling tulala si Alesha mula sa salaming pader na kung saan ay makikita mo dito ang magandang tanawin mula sa labas ng hotel. Nasa huling palapag sila ng gusali na matatagpuan dito sa Makati. Isa ito sa pag-aari ng pamilyang Hilton. “I was confused, why did my husband suddenly change? After he proposed to me ay bigla na lang siyang naging malamig. So sad, pero pakiramdam ko ay parang may kulang sa akin.” Pagkatapos na magsalita ay nagpakawala pa siya ng isang problemado na buntong hininga. Sa itsura niyang ito ay parang pasân na niya ang mundo. Isang buwan na ang lumipas simula ng makabalik silang mag-asawa nang bansa. Itinalaga nilang presidente ng Draconis ang kaibigan niyang si Feliña, habang siya naman ang tumatayong CEO. Ipinagkatiwala niya sa kaibigan ang pamamalakad
Ako po ay labis na humihingi ng malawak na pang-unawa kung bakit paisa-isa na lang ang update ng “The CEO’s Sudden Childs” dahil pinaghahandaan ko ang susunod na story ko, since na ilang chapter na lang ang kailangan bago matapos ang TCSC. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mortal na babae, walang kapangyarihan, ngunit hinihimok ng nagniningas na pagnanasang maghigant
““Si haces lo que quiero, te prometo un alto puesto. Ya me conoces, con la amplitud de mi influencia, todo lo que parece imposible se convierte en posible para mí.” (Kapag nagawa mo ang gusto ko ay pinapangako ko sayo ang mataas na posisyon. You know me, sa lawak ng impluwensya ko ang lahat ng hindi imposible ay nagiging posible sa akin.) Si Señôr Steiñar, sabay hithit sa kanyang matabang tobacco.“No te preocupes, yo me encargo. Tengo el control del ejército. Mientras esté en el cargo, todos tus negocios estarán a salvo.” (Huwag kang mag-alala ako ang bahala, nasa akin ang kontrol ng militar. Hangga’t nasa posisyon ako ay mananatiling ligtas ang lahat ng mga negosyo mo.) Kumpiyansa sa sarili na sagot naman ni Major. Kasalukuyang nag-iinuman pa ang mga ito habang nakapaskil ang ngiting tagumpay sa kanilang bibig. Ito ang isa sa mga video na nagleak mula sa mga ebidensya na gagamitin sa matanda. Walang ibang laman ang lahat ng tv network sa buong Espña kundi ang mga video tungkol sa
(Sagitsit ng sasakyan…) Mula sa harap ng kumpanya na pag-aari ni Señor Steiñar, ang lahat ng tao sa paligid ay nagambala, dahil sa biglaang pagdating ng limang sasakyan. Halos sabay sila na napalingon sa mga bagong dating na sasakyan. Napako ang tingin ng lahat sa isang mamahalin at itim na kotse na napapagitnaanan ng apat pang sasakyan. Isang malaking katanungan ang naglalaro sa kanilang isipan kung sino ang taong sakay nito. Bumaba ang may nasa labing anim na kalalakihan na pawang mga nakasuot ng black suit. Sa kanang tenga ng mga ito ay isang black earphone. Pawang mga seryoso ang ekspresyon ng kanilang mga mukha, na kung titingnan mo ay wari moy mga galit. Pinalibutan nila ang nasa gitnang sasakyan, kay higpit ng seguridad para sa taong lulan nito. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto. Tumapak sa sementadong lapag ang isang makintab at itim na patilus na sapatos. Hanggang sa tuluyan ng bumaba ng sasakyan si Storm, madilim ang awra nito. Ang ekspresyon ng kanyang mukha a