Naalimpungatan ako dahil sa isang halik na dumampi sa mga labi ko. Nanatiling nakapikit ang mga mata ko ng yakapin ng aking mga braso ang leeg ni Heidi. Nakadapa kasi ito sa ibabaw ko. Marahil, kahit sinong babae ang nasa sitwasyon ko ay siguradong maganda ang gising kung ganito kalambing at ka-gwapo ang gigising sayo. “How’s your feeling?” Malambing niyang tanong. “Not good.” Nakangiti kong sagot, masakit kasi ang katawan ko dahil sa maraming beses na may nangyari sa amin. Alas kwatro na nga kami nakatulog at sa tingin ko ay alas nueve na ng umaga. Ilang araw na kaming ganito, para kaming mag-asawa na tanging kasal na lang ang kulang. Pagmulat ng aking mga mata ay tumambad sa paningin ko ang masiglang mukha ng boss ko. Para itong isang halaman na bagong dilig, nakakahawa ang magandang ngiti niya sa labi. Finally, nakita ko rin ang totoong Heidi, ngayon ko napatunayan na hindi talaga siya masama na tulad ng nakikita ko sa kanya noon. “I’m sorry.” Malambing niyang samb
“Pagbukas ko ng pinto ay sumalubong sa akin ang madilim na kwarto. Nagtataka na hinagilap ko ang switch ng ilaw,. Ngunit, bago ko pa man ito mapindot ay biglang gumapang ang liwanag mula sa maliit na lampshade. “Happy Anniversary!" Masayang bati ni Divina, napangiti ako ng makita ko ang magandang mukha nito, lalo na ang masiglang ngiti sa kanyang mga labi. Mula sa mukha ng aking fiance ay lumipat ang tingin ko sa hawak nitong maliit na box na may lamang cake na hugis puso. Ito na ang ikapitong anniversary naming magkasintahan. She’s not my first girlfriend, pero bukod tanging siya lang ang sineryoso ko at inalok ng kasal. Siya lang din ang babae na nakikita kong karapat dapat na iharap sa dambana. Last year pa ako nag proposed ng kasal sa kanya ay ngayong buwan pa lang magkakaroon ng katuparan ang aming kasal. Dapat nung araw na inalok ko siya ng kasal ay sunod na buwan na dapat gaganapin ang ang aming kasal. Subalit, hindi nangyari ang gusto ko, dahil nakiusap siya na ipagpali
Mabilis na nag-init ang ulo ni Heidi ng makita ang pagmumukha ng babaeng pumasok sa pintuan ng kanyang opisina. After four years muli na naman itong nagpakita sa kanya. Mabilis na pinasadahan ng tingin ang kabuuan nito mula ulo hanggang paa. Hindi pa rin ito nagbabago, medyo nag matured lang ang mukha nito. Siya pa rin ang dating Divina, isang babaeng liberated, maluho at manloloko. Sa muli nilang paghaharap ay ngayon niya napagtanto, na dapat ay magpasalamat pa siya sa ginawang pang-iiwan ng babaeng ito sa kanya. Sapagkat mula sa kanyang isipan ay lumitaw ang inosenteng mukha ng kanyang nobya. Hindi niya magawang pagkumparahin ang dalawang babae, dahil para sa kanya ay hindi mapapantayan ng babaeng ito ang kanyang si Alesha sa kahit na saang aspeto. “Sino ang nagbigay pahintulot sayo na pumasok dito sa aking opisina ng walang appointment?” Matigas na tanong ni Heidi habang isang nakamamatay na tingin ang ipinupukol niya dito—ang pagtrato niya kay Divina ay isang ordinaryong tao lam
Isang oras, dalawang oras, na sinundan pa nang, tik! tak! ng kamay ng orasan. “Halos apat na oras pa lang akong nagtitigil dito sa loob ng silid simula ng umalis ang nobyo kong si Heidi ay nakaramdam na kaagad ako ng labis na pagkainip. Nabubugnot na bumangon ako. Tumayo at lumapit sa mga picture frame na nakadisplay sa floating shelves na nakadikit sa kulay kremang pader. Lumitaw ang magandang ngiti sa mga labi ko ng makita ko ang gwapong mukha ni Heidi noong kabataan pa nito. Ang mga ngiti niya ay tila naghahatid ng kilabot sa aking laman na nanunuot sa kaibuturan ng mga buto ko. Para akong tanga na nakangiti mag-isa at kinikilig ng makita ko ang isang larawan niya na nakakindat habang kagat nito ang kanyang ibabang labi. My love was so handsome kahit saang angulo mo pa ito tingnan. Well, hindi na ako magtataka kung isang araw ay maraming susulpot na babae sa harap ko para makihati. Bigla akong natawa dahil sa itinatakbo ng utak ko. I’m not afraid kung sakaling mangy
“Nakakatakot ka pa lang magselos, Sweetheart.” Natatawa na sabi ni Heidi. Masaya siya na malaman kung gaano siya kamahal ng kanyang si Alesha. Nakapakamot sa kanyang ulo si Alesha. Nang humupa na ang galit na nararamdaman ay saka labf siya nakaramdam ng hiya. Bakit ba ang bilis niyang mag-react ng ganun? Samantalang noon ay kaya pa niyang magpasensya. Pero, pagdating kay Heidi ay tila hindi na niya kilala ang kanyang sarili. Nilamon siya ng matinding konsensya, imagined, hindi pa man nagsisimula ang trial ay hinatulan na kaagad niya ang kanyang kobyo. Parqng gusto niyang sampalin ang sarili dahil sa mga padalos-dalos niyang aksyon. “Masakit ba? I’m sorry h-hindi ko sinasadya.” Mesyo nahihiyang sabi ni Alesha, habang masuyong hinahaplos ang dibdib ng kanyang nobyo. Mula sa kanyang mga mata ay makikita ang matinding pagsisisǐ. Yumakap ang isang braso ni Heidi sa likod ni Alesha bago ito iginiya papasok sa loob ng silid. Pagdating sa loob ng kwarto ay tumawag si Heidi ng isang ka
“Are you sure that you don’t want to go with me?” Seryosong tanong ni Heidi, huminto sila sa bungad ng pinto at hinarap ang kanyang nobya. Sa totoo lang ay gustong-gusto na ni Alesha ang sumama sa kumpanya nito, pero hindi pa pwede, dahil pinalalamig lang niya ang sitwasyon. Batid niya na anumang oras ay malalaman na ng mga taong tumutugis sa kanya ang kaniyang kinaroroonan. Dahilan kaya mas lalo siyang dapat na mag-ingat. Kung tutuusin, ligtas naman siya kung lalabas na kasama ang kanyang nobyo, dahil sa dami ng bodyguard nito. Pero ang iniiwasan talaga niyang mangyari ay ang matuklasan ni Heidi ang totoo niyang pagkatao. Kamuntikan na nga siyang ipagkanulo ng kanyang sarili ng sipain niya ito sa dibdib. Pasalamat na lang talaga siya at hindi na nito inungkat pa ang tungkol sa paninipa na ginawa niya dito. Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon ni Heidi sa oras na malaman nito ang totoo niyang pagkatao. Baka mamaya, isipin pa ng kanyang nobyo na isa siyang spy at
“Ouch…” daing ni Divina habang hawak nito ang isang ice pack na nakalagay sa kanyang pisngi. Kasalukuyan siyang nakaupo sa sofa dito sa salas ng kanyang condo. Sa sasakyan na siya nagkamalay, ngunit ng magising siya ay nasa tapat na sila ng gusali ng kanyang condo. “T-Totoo po Ma’am, sinampal talaga kayo ng babaeng ‘yun!” Ani ng kanyang alalay na siyang nakasaksi sa mga nangyari sa pagitan nila ni Alesha. Pinukol niya ito ng nagdududang tingin, hindi siya naniniwala na sinampal siya ng ganun kalakas. Iniisip ni Divina na may hawak na matigas na bagay ang babaeng ‘yun kaya namaga ng husto ang kanyang kaliwang pisngi. Ilang segundo na sinipat niya ng tingin ang kanyang katulong, pilit na inaalisà ang katotohanan mula sa mukha nito. Ngunit, napanatili ng katulong ang natural na pakikipag-ugnayan sa kanyang mga mga mata upang patunayan na nagsasabi siya ng totoo. Nanahimik si Divina, nahulog siya sa malalim na pag-iisip. Para sa kanya ay tila kaduda-duda ang pagkatao ng babaeng
After three months….“Ma’am, dumating po si Chief Parsley may importanteng sadya, gusto raw kayong makausap personal.” Ang magalang na sabi ng secretary mula sa intercom na siyang bumasag sa pananahimik ng mag-asawang Hanz at Summer. Natigil sa pag-scroll ang daliri ni Summer mula sa hawak nitong mouse. Lumalim ang gatla sa kanyang noo. Nagtaka siya kung ano ang kailangan sa kanya ng mga kapulisan, gayung wala namang naging problema ang isa sa miyembro ng kanilang pamilya. “Okay, thank you.” Nakangiting sagot ni Summer sabay bitaw sa hawak niyang mouse. Umangat ang likod niya mula sa pagkakasandal nito. Iniatras ni Summer ang kanyang swivel chair, tumayo at lumapit sa kanyang asawa na si Hanz na kasalukuyang nakaupo sa kabilang table—abalâ ito sa pagre-review sa isang kontrata ng kanilang kliyente.“Honey, lalabas lang ako para harapin ang mga bisita natin.” Nakangiti na paalam ni Summer sa kanyang asawa sabay halik sa pisngi nito. Ngunit, hindi pumayag si Hanz na sa pisngi lang an
Ako po ay labis na nagpapasalamat sa mga readers na siamahan ako hanggang sa huling yugto ng “The CEO’s Sudden Child” MARAMING 3x SALAMAT PO!!! Sana ay makasama ko kayong muli sa mga susunod ko pang kwento. Lubos akong humihingi ng paumanhin kung hindi ko man naabot ang mataas na expectation n’yo, dahil ito lang ang nakayanan ko. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mor
“Mom, kailangan mong sumamâ sa akin, nakita ko si Daddy may kasamang ibang babae.” Napatayo ng wala sa oras si Lexie ng marinig ang sinabi ng kanyang anak na Xion. “Anong sabi mo!? Ang matandang ‘yun! Sinasabi ko na nga ba at may kinalolokohang babae ang ama mong ‘yan! Hindi na nahiya!” Nanggagalaiti na sabi ni Lexie, naninikip na ang kanyang dibdib. Parang gusto na niyang maglupasay sa sahig at humagulgol ng iyak. Lihim na napalunok ng sarili niyang laway si Xion ng makita ang reaksyon ng kanyang ina. Gumuhit ang matinding pagsisisǐ sa kanyang mukha na para bang gusto na niyang bawiin ang kanyang sinabi.Nagtakâ si Xion ng umalis sa kanyang harapan ang ina, hindi para sumamâ kundi para pumanhik sa hagdan at pumasok sa loob ng silid nilang mag-asawa. “Mom! We need to hurry!” Pigil niya sa kanyang ina pero hindi ito nakinig bagkus ay diretso ito ng pasok sa loob ng silid. Ilang segundo pa ang lumipas ay lumabas ang kanyang ina subalit may dala na itong shotgun.“Patay…” usal ni Xio
Halos hindi na maipinta ang mga mukha nila Aubrey, Vernice, Miles, Maurine, Alesha at Yashveer, Alesha at Samara habang nagpapaligsahan sa pagpapakawala ng marahas na buntong hininga.Sa kabilang bahagi namang ng mahabang lamesa ay maganda ang ngiti ni Misaki. Habang sa tabi niya ay si Song-I na seryosong nakatingin sa pawisang baso na may lamang malamig na pineapple juice. Nandito na naman sila para pag-usapan ang mga kaganapan tungkol sa kanilang mga plano, at iyon ay alamin kung ano ang pinagkakaabalahan ng kanilang mga asawa. “Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Lahat ginawa ko na, pero hindi ko pa rin magawang mapaamin ang asawa ko.” Problemadong saad ni Yashveer.Habang si Samara ay inaalala ang namagitan sa kanila ni Winter.NAKARAAN…“Mabigat ang mga hakbang ng mga paa ni Winter, habang nagpapakawala ng marahas na buntong hininga. Niluwagan niya ang kanyang kurbata upang makahinga ng maluwag. Pakiramdam kasi niya ay nasasakal na siya. Makikita din ang matinding pagod s
“Tsuk!” Mabilis na napaatras ng isang hakbang pabalik sa labas ng pintuan si Xaven. Napalunok pa siya ng wala sa oras ng makita ang isang patalim sa hamba ng pintuan. Sa bilis ng mga pangyayari ay tanging ang impak na lang ng hangin ang naramdaman ni Xaven. Napako ang mga mata niya sa kutsilyo na hinagis ng kanyang asawa. Halos gahibla na lang kasi ang layo nito sa kanyang mukha at medyo malalim din ang pagkakabaôn nito.“Sweetheart?” Kinakabahan na sambit ni Xaven, habang nakatitig sa mukha ni Song-I. Ang mga mata nito ay matalim na nakatitig sa kanya, para bang gusto na siyang balatan nito ng buhay. ““bam 12si 30bun, neoui haengdong-i uisimseuleobso. wonlaeneun ileoji anh-assneunde, beolsseo saheuljjae neujge deul-eoogo issso. naleul eotteohge saeng-gaghao? naega gamanhi anj-aseo gidaligil balao? dangsin hago sip-eun daelo hage dugil balao?”wae nalbogo i gyeolhonsaenghwal-e jichyeossdago malhaji anhso?dangsin-eun tteonado johso, animyeon naega dangsin salm-eseo nagagil balaneun
“Sweetie, bakit gising ka pa? 12:30 na ng madaling araw ah?” Kunot ang noo na tanong ni Storm habang hinuhubad ang kanyang black suit. Mabilis na umalis mula sa pagkakasandal sa headboard si Misaki. Ipinatong sa ibabaw ng side table ang hawak na cellphone at nakangiti na lumapit sa kanyang asawa. Tnulungan niya itong maghubad. “Hinihintay talaga kita, Sweetie, hindi kasi ako makatulog.” Naglalambing na sagot ni Misaki, sabay yakap sa baywang ng kanyang asawa. Naipikit pa nga niya ang mga mata ng maramdaman ang init na nagmumula sa katawan nito. Ngunit ang kanyang ilong ay abala sa simpleng pagsinghot sa bawat parte ng katawan ng kanyang asawa. “Una, ayon sa kaibigan ko, natuklasan niya na may babae ang kanyang asawa ng maamoy niya ang pabango ng ibang babae na dumikit sa damit ng kanyang asawa.” Naalala pa ni Misaki ang sinabi ni Maurine, kaya eto siya ngayon parang aso na walang tigil na inaamoy ang katawan ni Storm. Kapag alam niyang may nalampasan ang kanyang ilong ay talagang b
“Huh? Anong problema mo? Bakit nakasimangot ka?” Nagtataka na tanong ni Yashveer kay Alesha, kararating lang nito. Umupo siya sa kabilang panig ng lamesa ng hindi inaalis ang tingin sa mukha ni Alesha. Nanatiling tulala si Alesha mula sa salaming pader na kung saan ay makikita mo dito ang magandang tanawin mula sa labas ng hotel. Nasa huling palapag sila ng gusali na matatagpuan dito sa Makati. Isa ito sa pag-aari ng pamilyang Hilton. “I was confused, why did my husband suddenly change? After he proposed to me ay bigla na lang siyang naging malamig. So sad, pero pakiramdam ko ay parang may kulang sa akin.” Pagkatapos na magsalita ay nagpakawala pa siya ng isang problemado na buntong hininga. Sa itsura niyang ito ay parang pasân na niya ang mundo. Isang buwan na ang lumipas simula ng makabalik silang mag-asawa nang bansa. Itinalaga nilang presidente ng Draconis ang kaibigan niyang si Feliña, habang siya naman ang tumatayong CEO. Ipinagkatiwala niya sa kaibigan ang pamamalakad
Ako po ay labis na humihingi ng malawak na pang-unawa kung bakit paisa-isa na lang ang update ng “The CEO’s Sudden Childs” dahil pinaghahandaan ko ang susunod na story ko, since na ilang chapter na lang ang kailangan bago matapos ang TCSC. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mortal na babae, walang kapangyarihan, ngunit hinihimok ng nagniningas na pagnanasang maghigant
““Si haces lo que quiero, te prometo un alto puesto. Ya me conoces, con la amplitud de mi influencia, todo lo que parece imposible se convierte en posible para mí.” (Kapag nagawa mo ang gusto ko ay pinapangako ko sayo ang mataas na posisyon. You know me, sa lawak ng impluwensya ko ang lahat ng hindi imposible ay nagiging posible sa akin.) Si Señôr Steiñar, sabay hithit sa kanyang matabang tobacco.“No te preocupes, yo me encargo. Tengo el control del ejército. Mientras esté en el cargo, todos tus negocios estarán a salvo.” (Huwag kang mag-alala ako ang bahala, nasa akin ang kontrol ng militar. Hangga’t nasa posisyon ako ay mananatiling ligtas ang lahat ng mga negosyo mo.) Kumpiyansa sa sarili na sagot naman ni Major. Kasalukuyang nag-iinuman pa ang mga ito habang nakapaskil ang ngiting tagumpay sa kanilang bibig. Ito ang isa sa mga video na nagleak mula sa mga ebidensya na gagamitin sa matanda. Walang ibang laman ang lahat ng tv network sa buong Espña kundi ang mga video tungkol sa
(Sagitsit ng sasakyan…) Mula sa harap ng kumpanya na pag-aari ni Señor Steiñar, ang lahat ng tao sa paligid ay nagambala, dahil sa biglaang pagdating ng limang sasakyan. Halos sabay sila na napalingon sa mga bagong dating na sasakyan. Napako ang tingin ng lahat sa isang mamahalin at itim na kotse na napapagitnaanan ng apat pang sasakyan. Isang malaking katanungan ang naglalaro sa kanilang isipan kung sino ang taong sakay nito. Bumaba ang may nasa labing anim na kalalakihan na pawang mga nakasuot ng black suit. Sa kanang tenga ng mga ito ay isang black earphone. Pawang mga seryoso ang ekspresyon ng kanilang mga mukha, na kung titingnan mo ay wari moy mga galit. Pinalibutan nila ang nasa gitnang sasakyan, kay higpit ng seguridad para sa taong lulan nito. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto. Tumapak sa sementadong lapag ang isang makintab at itim na patilus na sapatos. Hanggang sa tuluyan ng bumaba ng sasakyan si Storm, madilim ang awra nito. Ang ekspresyon ng kanyang mukha a