Sayang at nasa loob sila ng korte. Kung hindi, siguradong may magtatangkang i-record ang buong paglilitis mula umpisa hanggang dulo at ipakalat ang kapana-panabik na eksenang ito sa lahat. Ang mga tao sa loob ng courtroom ay nag-aalab sa pananabik, sabik na masaksihan ang sunod-sunod na sagupaan ng dalawang panig.Habang tinatapos ng espesyalistang tagapagsalita ang buod ng kaso, lalo pang bumigat ang tensyon sa paligid.Kalma ngunit matalas ang tinig ng hukom nang bumaling ito sa panig ng depensa.“Ano sa tingin ninyo ang hindi tama sa mga paratang ng nagsasakdal?”Handa si Diego sa sandaling ito. Agad siyang yumuko nang bahagya, lumapit sa mikropono at nagsalita nang buong kumpiyansa.“We oppose the plaintiff’s assertions.”Samantala, hindi man lang nagbigay ng pansin si Dylan sa sinasabi ni Diego. Ang buong atensyon niya ay nakatutok kay Casey, na tahimik at mahinahong nakaupo sa kabilang panig.Napansin ito ni Lincoln at bahagyang tinaas ang kilay, halatang natutuwa sa kung paano
“Third, after the project development, the defendant showed a complete disregard for our intellectual property rights…”“Fourth, the actions taken by Almendras Group not only infringed on our agreements but also demonstrated a blatant violation of established business ethics…”“Fifth, the defendant’s repeated misconduct has harmed our reputation, causing significant financial damage to Ybañez Group.”Isa-isa, ipinresenta ni Casey ang kanyang mga argumento nang may linaw at kumpiyansa, dahilan upang bahagyang magbago ang ekspresyon ni Dylan.Nagbago ang atmospera sa loob ng courtroom. Ang bigat ng kanyang mga salita ay tila dagok na bumagsak sa bawat isa.Si Dylan, na palaging minamaliit si Casey bilang isang pangkaraniwang abogado, ngayon ay ramdam ang bigat ng bawat punto na ibinabato nito laban sa kanya.Kung mananatiling hindi hamunin ang limang puntong iyon, posibleng lumihis ang kaso pabor kay Casey.Sa kabilang panig naman, si Lincoln ay tahimik na nakamasid. May bahagyang ngiti
Ramdam ang bigat ng tensyon sa loob ng courtroom.Lahat ng nasa loob ay tila natigilan, naghihintay sa magiging sagot ni Diego.Ang kanyang reputasyon bilang isang de-kalibreng abogado ay nakataya. Ang posibilidad na matalo siya ng isang gaya ni Casey—na noon ay hindi kilala sa mundo ng batas—ay tiyak na magiging isang malaking dagok sa kanyang pangalan.Habang lalong tumindi ang paghihintay, sa wakas ay nagsalita si Diego, ibinabato ang kanyang pangatlong argumento.“Third, what Atty. Andrada proposed does not align with today’s appeal clause, according to…”Napangiti si Casey, hindi dahil sa pangungutya kundi dahil napansin niyang medyo mahina ang pundasyon ng argumento ni Diego.Bahagya itong may saysay, pero halatang pinilit lang tumayo sa ilalim ng masusing pagsusuri.Sa kabila ng lahat, nagpatuloy siya sa kanyang kumpiyansa, maliwanag tulad ng isang ilaw sa madilim na silid.Sa di kalayuan, hindi tinanggal ni Dylan ang tingin kay Casey.Matigas, matalim, hindi matinag.Ngunit hi
Maingat at malinaw ang pananalita ni Casey, bawat salita’y tagos sa puso’t isipan ng mga nakikinig.“ I wo’nt indulge in needless chatter, nor will I say anything less than necessary.”Nabalot ng katahimikan ang buong courtroom.Maging ang hukom, mga auditor, at staff ay tila natigilan sa lakas ng kanyang tinig.Napakuyom ng kamao si Diego, ramdam ang bigat ng sitwasyon.Bigla siyang nanahimik, walang maisagot.Alam niyang anumang sabihin niya ay hindi na mababago ang katotohanan.Lumingon siya kay Dylan at mahinang bulong, “I’m sorry, I tried my best.”Nanatiling tikom ang bibig ni Dylan. Alam na niya ang katotohanan—wala na siyang laban.Habang naghahanda ang hukom na magbigay ng hatol, isang maliit na ngiti ang gumuhit sa labi ni Casey.Nagniningning ang kanyang mga mata sa determinasyon.Tumingin siya kay Lincoln at pabirong nagtanong, “Paano mo balak magpasalamat sa akin?”Ngumisi si Lincoln, may halong panunukso ang boses. “Ayos lang bang ipangako ang katawan natin sa isa’t isa?
Bahagyang gumalaw ang mga labi ni Casey.Ayaw na niyang makipagtalo pa. Tumayo siya at tahimik na lumabas ng courtroom, iniiwan ang mabigat na tensyon sa loob.Pinagmasdan ni Ingrid si Daisy, na tila nawalan ng malay sa sarili.Dahan-dahan niya itong tinapik. “Daisy?”Nagulat si Daisy at mabilis na kumurap, unti-unting nagbago ang kanyang ekspresyon.Nakatitig siya kay Ingrid, puno ng pagtataka.“Atty. Ingrid, tama ba ang narinig ko? Si Casey ay si Hera?”Mahinang tumawa si Ingrid, bahagyang sinapo ang kanyang labi.“Oo, tama ka.”Hindi na rin naman nila tinangka pang itago ang pagkatao ni Casey sa courtroom.Matapos ang napakagandang tagumpay niya laban kay Diego, imposible nang hindi magsimulang magtanong ang mga tao.Mas mabuting aminin na lang ito ngayon kaysa sa harapin ang sandamakmak na espekulasyon sa hinaharap.Napasinghap si Daisy.“Paano ko hindi napansin? Ngayon ko lang nalaman kung sino talaga ang kaibigan ko!”Ang kaso ngayong araw ay hindi lamang isang pangkaraniwang pa
Hindi na nagsalita pa si Dylan at diretsong naglakad palayo, iniiwan ang mabigat na tensyon sa kanyang likuran.May bahagyang ngiti sa labi ni Lincoln nang lumingon siya kay Casey.“Kumain tayo ng tanghalian?”Kalma lang si Casey at bahagyang umiling.“Salamat, pero mas gusto kong makasama ang mga kaibigan ko.”Saktong dumating si Daisy, punong-puno ng pananabik ang kanyang mga mata.“Casey! Paano mo nagawang itago sa akin ’to? Ikaw pala si Hera!”Lumitaw ang bahagyang lambing sa tingin ni Casey, kasabay ng isang mahina at nag-aalalang ngiti.“Pasensya ka na, hindi ko agad nasabi.”“Ano ka ba! Bakit ka humihingi ng tawad? Ang saya kaya nito! Ibig sabihin, lagi kong kasama si Hera! Kapag humawak ako ng kaso, lahat malalaman na kaibigan kita. Sino na lang ang lalaban sa akin? Tataas na ang status ko!”Napangiti si Casey at tumingin kay Lincoln.“Mr. Ybañez, mukhang hanggang dito na lang muna tayo.”Gusto sanang kumbinsihin pa ni Lincoln si Casey na sabay silang kumain, pero naintindihan
Ngayong araw, puno ng tao ang korte—mga usisero, tagasuporta, at mga kritiko—lahat ay sabik na masaksihan ang matinding labanan sa pagitan ng pamilya Almendras at Ybañez. Bagaman hindi isinapubliko ang mga detalye ng kaso, siguradong lalabas din sa balita kung sino ang magwawagi sa huli.Ngunit sa gitna ng lahat ng ito, ang pagkakakilanlan ni Casey ang mas pinag-uusapan ng publiko, malayo sa anumang aspeto ng batas.Dahil dito, muling nag-trending si Casey online.Ang Ex-Wife ni Mr. Almendras ay Isa Palang Sikat na Abogado, si Hera?!Sa sandaling iyon, hawak ni Daisy ang kanyang cellphone, kumikislap ang mga mata sa sobrang tuwa.“Hahaha! Casey, tingnan mo ’to! Sikat ka na naman! Lahat ay nagulat! Basahin ko sa’yo ang ibang comments!”Bahagyang ngumiti si Casey, pero halatang hindi siya ganoon kaapektado sa ingay ng social media.Hindi pa rin mapigilan ni Daisy ang kanyang kasabikan.“Makinig ka sa isang ‘to! ‘Dati, hindi ko talaga gusto ang ex-wife ni Mr. Almendras. Akala ko wala siy
Ang Pagbabalik ng Isang Babaeng Hindi na MatitinagAng pagbubunyag na si Casey pala si Hera ay nagdulot ng matinding pag-uusap sa buong siyudad. Ngunit walang kahit anong ingay ang makapapantay sa tensiyon sa loob ng mansyon ng pamilya Almendras.Makapal ang alingawngaw ng katahimikan sa paligid, ngunit bawat isa ay may kinikimkim na damdamin.Madilim ang ekspresyon ni Lolo Joaquin, ramdam ang bigat ng sitwasyon.Hindi na napigilan ni Claudine ang kanyang galit.“Paanong naging si Hera si Casey?! Matapos ang diborsiyo nila ni Dylan, maaari naman niyang piliing manatiling tahimik!”Isang malamig na tawa ang lumabas kay Lolo Joaquin bago niya ibinaling ang tingin kay Lola Isabel.“Ito ba ang apo na labis mong minahal? Pagkatapos ng diborsiyo, tinapon niya ang kahit anong pagpapanggap. Hindi pa sapat na nakahiwalay siya kay Dylan, ngayon, harapan pa niyang hinahamon ang pamilya natin sa korte!”Bahagyang nanlamig ang mukha ni Lola Isabel, ngunit hindi siya natinag.“Hindi ba’t sarili nat
Napatigil si Cristopher.Hindi niya talaga balak saktan ang babaeng ito, kaya dahan-dahan niyang inalis ang kamay at malamig na sinabi, “Wala akong interes.”Hindi man malinaw ang narinig ng mga tao sa paligid, halata naman sa kanilang mga mukha ang pagkabigla.“Ano ‘yon? Interesado ba siya sa babaeng ‘yon?”“Anong kalokohan ‘yan? Ang daming taghiyawat ng babae! Sino namang magkakagusto sa kanya?”“Pero hindi pa niya ‘yon nakikita, di ba? Hindi niya alam na may taghiyawat siya.”Sa isang iglap, tila naging sentro ng atensyon si Cristopher. Ang lalaking kilala sa pagiging mailap, at sa pagkabigo ng maraming babae, ngayon ay pinapanood ng lahat kung ano ang gagawin niya.Hindi naman iniinda ni Casey ang mga bulong-bulungan. Tahimik lang siyang tumingin kay Cristopher at marahang nagsalita, “Naalala mo pa ba ang isang mahalagang tao sa buhay mo? Sinabi mo noon na siya ang nagligtas sa’yo, at handa kang suklian ang kabutihan niya kahit buhay pa ang kapalit.”Napako ang tingin ni Cristophe
Casey agad na binaba ang tawag at nagpadala ng mensahe sa blue app.— Casey: [Nasa labas ako, sobrang ingay, hindi ko masagot ang tawag. May kailangan ka ba?]— Daisy: [Wala naman masyado. Nasaan ka? Narinig ko, suspendido raw ang pinsan mo?]— Casey: [Oo, salamat sa’yo~ Gagawa ako ng paborito mong braised pork kapag may oras ako.]— Daisy: [Hahahaha! Ganyan dapat! Pero nasaan ka ngayon? Bakit hindi mo masagot ang tawag ko?]— Casey: [Nasa bar.]— Daisy: [Ano?! Grabe ka! Ni hindi mo man lang ako sinama! Sino kasama mo?!]— Casey: [Mag-isa lang ako. May kailangan akong gawin. Next time, sasama ka na.]— Daisy: [Mag-isa ka? Nasaan ka? Pupuntahan kita! Kung may kailangan kang gawin, dapat may kasama ka! Paano kung may mangyari sa’yo?]— Casey: [Ayos lang ako, walang problema.]Paulit-ulit siyang pinayuhan ni Daisy, pero hindi na siya sumagot. Wala nang nagawa si Daisy kundi paalalahanan siyang mag-ingat.Ibinalik ni Casey ang cellphone sa mesa at inayos ang maskarang suot. Wala siyang ba
Muling napakunot ang noo ni Dylan, at parang lalo pang lumamig ang hangin sa loob ng opisina.Ramdam iyon kahit sa kabilang linya ng telepono, dahilan para manginig si Suzanne.Bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon. Huminga siya nang malalim bago marahang nagsalita, “Na-suspend ako sa kumpanya.”Saglit na natigilan si Dylan.Pero sa sumunod na sandali, tila wala siyang alam sa nangyari at pinanatiling kalmado ang boses. “Ano’ng nangyari?”Napangiwi si Suzanne. Simula pa lang, ayaw na niyang tawagan si Dylan, pero pinilit siya ng kanyang ina. Matagal siyang kinausap nito, pinayuhang idetalye ang lahat upang mas lalo pang lumayo ang loob ni Dylan kay Casey. Kapag nagtagumpay sila, mas madali nilang maisasagawa ang susunod nilang plano.Pero posible ba talaga ito?!Mariing kinagat ni Suzanne ang kanyang labi. Wala na siyang ibang magagawa kundi magpatuloy.“Konektado ito sa ilang sensitibong bagay sa kumpanya, kaya hindi ko maaaring sabihin ang lahat. Pero… hindi ko inaasahan na hindi
Alam ni Casey na hindi niya dapat isiwalat ang lahat ng detalye bago pa maayos ang opisyal na kasunduan. Sa ngayon, ang mahalaga lang ay siguraduhin na mananatiling kumpidensyal ang proyekto at hindi ito mananakaw ng iba.Marami pa siyang kailangang ayusin, at may oras pa para paghandaan ang lahat.Kapag dumating na ang tamang pagkakataon, siya mismo ang haharap sa taong iyon.Bago siya umalis, kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan si Ingrid.Dalawang ring pa lang, sinagot na ito ng kaibigan niya.“Uy, Casey! Sa wakas naalala mo rin ako! Akala ko nakalimutan mo na ako.”Napangiti si Casey, pero may bahid ng guilt sa mukha niya. “Sorry. Sobrang dami lang talagang nangyari nitong mga nakaraang araw.”Tumawa si Ingrid. “Relax ka lang, joke lang ‘yon! Pero sige, anong kailangan mo?”Hindi na nagpaligoy-ligoy si Casey. “May nahanap ka na bang impormasyon tungkol sa nangyari?”May narinig siyang buntong-hininga mula sa kabilang linya. “Hay naku, ang hirap hulihin ng mga galamay ng
Huminto si Jessica Rue nang marinig ang pamilyar na boses. Dahan-dahan siyang lumingon at tiningnan ang babaeng nakaupo sa tabi niya, ang mga mata ay nagtatago ng pagsusuri.Ang babae—Casey—ay marahang tinanggal ang suot na maskara, inilantad ang isang mukhang hindi estranghero sa kanya.Saglit na natigilan si Jessica Rue, ngunit mabilis niyang tinakpan iyon ng isang banayad na ngiti. “Casey? Hindi ko akalain na dito tayo magkikita.”Muling isinuot ni Casey ang maskara, ang mga mata niya ay kumikislap sa aliw. “Hindi ito aksidente. Talagang ikaw ang pinunta ko rito, Miss Jessica.”Hindi sumagot si Jessica Rue. Sa halip, pinagmasdan niya ang babae nang walang emosyon.Nagpatuloy si Casey, ang boses ay puno ng kumpiyansa. “Pwede ba tayong mag-usap sa mas pribadong lugar?”Dahan-dahang tinanggal ni Jessica Rue ang suot niyang sunglasses, isiniwalat ang malamig ngunit matatalas niyang mga mata. “At tungkol saan naman?”May pilyong ngiti si Casey nang sabihin, “Malalaman mo lang kung pakik
Si Casey bahagyang ngumiti, ngunit ang pagkutya sa kanyang mga mata ay nagsasabi ng lahat—tila ba walang saysay ang pagpupumilit ni Paulo Andrada.Sa pagkakataong ito, walang tumutol sa sinabi ni Paulo, at tuluyan nang natapos ang pulong.Nanatiling nakaupo si Casey, hindi nagmamadali. Nang tuluyang lumabas ang lahat, saka lamang siya tumayo.Kasunod niya agad si Suzanne at walang pasabing hinawakan ang kanyang kamay. “May gusto akong itanong sa’yo,” aniya, may diin sa boses.Tumingin si Casey sa paligid. Napakaraming CCTV sa conference room, at alam niyang hindi ito ang tamang lugar para sa isang pribadong usapan. Ngumiti siya nang bahagya. “Dito?”Napakagat-labi si Suzanne, mas humigpit ang hawak sa braso ni Casey, ayaw siyang pakawalan. “Sumunod ka sa akin,” madiin niyang utos.Dahan-dahang binawi ni Casey ang kanyang kamay at tahimik lang siyang tumingin kay Suzanne. Sa napakahinang tinig na tanging silang dalawa lang ang nakarinig, sinabi niya nang sarkastiko, “Suzanne, marami pa
Huminga nang malalim si Casey habang nakaupo sa harap ni Paulo Andrada, at ng iba pang matataas na opisyal ng Andrada Group. Alam niyang kahit pa ipakita nilang pinaparusahan nila si Suzanne, hindi ibig sabihin ay ipagkakatiwala nila sa kanya ang proyekto.Ineexpect niya na ito.Sa seryosong tono, nagsalita si Paulo Andrada, “Tama ang sinabi ni Suzanne. Baguhan pa si Casey at kulang sa karanasan. Kung magkakamali siya, hindi lang ang Ybañez Group ang maaapektuhan, kundi ang Andrada Group. Malaki ang magiging epekto nito sa ating reputasyon. Kaya ang dapat nating gawin ay humanap ng isang may sapat na kakayahan at karanasan para makipag-ugnayan sa kanila.”Nakasalamin si Vern Quinto at mapanuring tumingin kay Paulo. “Ngunit sinabi rin mismo ni President Ybañez na ang kondisyon para sa pakikipagkasundo ay si Casey ang mangunguna sa proyekto. Kung papalitan natin siya, paano tayo makakasigurong tatanggapin iyon ng kabilang panig?”Kaagad namang sumabat si Owen Saldivar. “Kaya nga kailang
“Dahil…”Pagkasambit ng salitang iyon, biglang hindi na alam ni Suzanne kung paano niya ipagpapatuloy.Napakagat siya sa labi, pilit iniisip kung paano lalabas sa sitwasyong ito.Ang babaeng kaharap niya, si Sheena Alonzo, ay kilalang matalim magsalita at mahilig magtanong ng mga nakakailang na bagay. Lahat ng kasamahan nito sa kompanya ay takot makipagsagutan sa kanya dahil palaging may laman ang kanyang mga salita.Kung ikukumpara, si Ralph Diaz ay mas banayad ang kilos. Magaling itong magtago sa likod ng pormal na ngiti, ngunit si Sheena—diretso, walang paligoy-ligoy, at walang pakialam kung sinuman ang masagasaan.Tahimik ang buong silid.Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Paulo Andrada, ngunit sa sandaling ito, wala siyang magagawa para ipagtanggol ang anak. Kung puprotektahan niya ito, lalabas na tila may pinapanigan siya. Kung papayagan naman niyang magpatuloy ang usapan, parang sinasang-ayunan niyang may pagkakamali nga si Suzanne.Alam niyang may malaking epekto ito sa imahe
Nang makita ni Ralph Diaz na nabasa na ng lahat ang parehong plano at may kanya-kanyang reaksyon sa mukha, isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago niya muling iniangat ang kopya ng proposal ni Casey.Sa malumanay na tinig, ngumiti siya kay Casey. “Casey, bumalik ka muna sa upuan mo at magpahinga.”Tumango si Casey at agad na bumalik sa kanyang pwesto. Hindi siya nagpakita ng anumang emosyon, ngunit ramdam niya ang titig ni Suzanne na tila ba matutunaw siya sa galit. Kung wala lang sigurong ibang tao sa paligid, malamang ay nasabunutan na siya nito at tinanong kung sinadya ba niyang gawin ito!“Ito ang pinaka-perpektong proposal na nakita ko,” sabi ng isang shareholder na may kasamang paghanga. “Talagang posible itong pagkatiwalaan para sa isang matagumpay na partnership. Naisip na ba ito ni Lincoln?”Tumango si Ralph Diaz at ngumiti. “Oo. At pumayag siya.”Halatang nagulat ang karamihan, ngunit kasabay nito ay naunawaan nila kung gaano kalaki ang oportunidad na ito.