Dali-daling dinampot ni Suzanne ang kaniyang cellphone at agad na sinagot ang tawag.Tahimik siyang nakikinig sa sinasabi ng taong inutusan niyang mag report sa kaniya ng mga ganap sa Civil Affairs.Ilang sandali pa ay unti-unting nabuo ang malaking ngisi sa kaniyang labi nang marinig na ang balitang matagal nilang inaantay ng kaniyang pamilya. Mariin lamang na naghihintay sina Regina at Paulo habang nakatingin kay Suzanne na nakatalikod sa kanila at nakikipag usap sa cellphone nito."Okay, okay. Thank you, I appreciate it," ani Suzanne at binaba na ang tawag.Nag tinginan naman ang mag asawa.Agad na lumingon si Suzanne sa kaniyang mga magulang suot ang malaking ngiti sa kaniyang labi.Luminawag naman ang mukha ni Regina at tila nababasa ang reaksyon ng anak."Tapos na ba?" tanong ni Regina.Tumango-tango si Suzanne, "Talagang wala na sila. Tapos na ang divorce!" Malakas na napasigaw ng "Yes" si Regina habang si Paulo naman ay napabuga ng hangin at malawak din na napangiti. Sa wak
Agad napatingin si Casey kay Lincoln at nakitang pinasok ng lalake ang cellphone sa kaniyang bulsa.Andito sila ngayon sa condo ni Casey dahil sumang-ayon siya sa hiling ng lalake na ipagluto ito. Tama rin na ganito ang desisyon niya dahil ayaw niyang kumain sila sa labas at pag piyestahan pa ng mga tao."Hindi magandang nagbabasa ka ng mga hate comments. Pinapasama mo lang ang loob mo," saad ni Lincoln at naupo sa kaharap na sofa ni Casey.Bahagyang napanguso si Casey, "Wala naman akong pakialam sa mga sinasabi nila. Gusto ko lang malaman kung may magbabato ba ng mga itlog sa akin kapag lalabas ako," sagot naman ni Casey.Natawa si Lincoln, "Mahal ang itlog ngayon, hindi nila gagawin yan."Napairap na lamang si Casey, napaka-epal talaga.Tumayo si Lincoln at mariing tinitigan si Casey, "Thank you for the meal. Parang nasasanay na ako sa luto mo at baka mapapadalas ang request ko," naka ngising saad nito sabay kuha mula sa kaniyang bulsa ang cellphone ni Casey at binigay ito sa babae.
Nanatiling nakatingin lamang si Casey at Daisy sa isa't-isa, parehong nag iniisip kung sino ang kumatok at kung sino sa kanilang dalawa ang magbubukas ng pinto.Kanina pa sana nila pinagbuksan yan kung hindi lang na-trauma itong si Casey sa posibleng nasa labas ng condo. Baka kasi natagpuan na rin ni Dylan ang condo niya. Mansyon nga niya nahanap ng lalakeng yon, ito pa kayang condo na nasa town area.Iniisip ni Casey na baka si Lincoln lang yon at bumalik. Luminga-linga naman siya sa paligid upang i-check kung may naiwan ito pero wala naman."Cas, bubuksan ko ha. Sisigaw nalang ako ng malakas pag tama ang hinala natin tapos magtago ka agad sa kwarto," ani Daisy at mariing nakatitig sa pintuan.Kumunot naman ang noo ni Casey sa sinabi ng kaibigan, "Ha? Anong sinasabi mo dyan?""Ah basta! Makinig ka nalang! Baka bitbitin ka na naman nito pa-La Union e!" Ilang sandali pa ay naglakad na si Daisy papunta sa pinto. Sumilip siya sa peephole at nanlaki ang kaniyang mga mata kay agad niyang
Malawak na nginitian lamang ni Ingrid si Daisy.Nanatili namang nakatingin si Casey sa kaniyang kaibigan. Bigla siyang tinamaan ng kaniyang konsensya. Lahat ng mga nangyayari sa buhay niya ay alma ni Daisy, maliban sa ganitong pahina ng kaniyang kwento. Ayaw niya naman talagang mag lihim dito pero wala siyang magagawa dahil ito ang lang natatanging paraan upang panatilihing ligtas ang mga taong malapit sa kaniya. The less they know, the better.Iniisip niya na sa oras kaya na malaman nito ang lahat tungkol sa kaniya, magagalit ba ito dahil sa pag sisinungaling niya?Napalunok si Casey na tila may nakabara sa kaniyang lalamunan habang iniisip ang mga bagay na yon. Dadating din naman ang tamang panahon para roon, sa ngayon ay hindi niya ito pangungunahan at pananatilihin niya lamang na nakatikom ang kaniyang bibig.Napansin ni Casey ang pag ngiwi ni Daisy habang nakatingin ito sa kaniyang cellphone, "Nagbabasa ka rin ba ng mga hate comments?" tanong niya sa kaibigan habang hinahanda a
Medyo hirap at hindi sanay si Ingrid na tawagin si Casey sa totoong pangalan nito dahil palagi niya itong tinatawag na Hera kapag silang dalawa lamang ang magkasama. Muntik na nga niyang maipakilala ito kanina sa ibang pangalan ng babae ngunit agad niyang napigilan ang kaniyang sarili at napagtanto na iba pala ang pakay ng kaibigan niya rito. Andito si Casey upang mag trabaho bilang si Cassandra at hindi bilang si Hera. Nang tuluyan na silang naglalakad sa mismong loob ng firm ay nagsisitinginan naman kay Casey ang iba pang mga abogado na nasa kani-kanilang mga cubicle at working table. Hindi nila maiwasang lumingon sa babae habang napapadaan ito sa kanila. Bukod sa sobrang ganda ni Casey ay napakalakas din ng kaniyang appeal kahit na ano ang kaniyang suotin. Naka formal attire nga lang siya ngayon ay parang sumisigaw ang kapangyarihan niya bilang isang Andrada. Isa sa mga taong nakasunod ang mga mata kay Casey ay ang lalakeng minsan niya nang nakausap noon. Nakasandal ito
Bahagyang kumunot ang noo ni Ingrid at sinabi, “Naiintindihan ko naman. Isa pa, hindi naman talaga pagiging abogado ang gusto mong gawin sa simula pa lang. Pwede mong sundin ang passion mo, basta siguraduhin mong babalik ka paminsan-minsan.” Ngumiti si Casey nang may kasiguraduhan. “Ano ka ba, mahal ko naman ang trabaho ko. Kaya ko rin protektahan nang mapayapa ito.”Napatawa si Ingrid. “Protektahan ang sarili mo nang payapa? Ang awkward pakinggan galing sa’yo.” Ngumiti lang si Casey at hindi na sumagot. Bahagyang tumango si Ingrid. “Sige na, bumalik ka na sa trabaho mo. May aasikasuhin lang akong personal na bagay.” “Sige,” sagot ni Casey, pinanood ang kaibigan habang papaalis bago bumalik sa kanyang ginagawa. Nang umalis na si Ingrid, nag-focus na si Casey sa trabaho niya. Kahit sigurado siyang mananalo sa paparating na kaso at kabisado na ang mga batas na may kinalaman dito, naglaan pa rin siya ng oras para mag-research at basahin ang iba pang mahahalagang dokumento. Sa labas
Si Jea ay matalim na tumingin at sumagot, “Ano nanaman yang pinagsasabi mo? Sa mundong ‘to, kailangang alam ng mga babae ang kakayahan nila. Kung hindi, baka mahirapan lang sila sa hinaharap kapag nag-asawa!”Naiiling na tumingin si Ivan kay Jea, halatang naiinis. “May problema ba sa pananaw mo? Oo, pwede namang unahin ng babae ang career niya, at senyales iyon ng lakas. Hindi ibig sabihin na kailangang umasa sila sa lalaki. May sarili nang tagumpay si Atty. Casey. Huwag kang makitid mag-isip.”“You…!” Napasinghap si Jea sa galit, pero bago pa siya makasagot, kinuha na ni Ivan ang cellphone niya at lumabas ng opisina.Samantala, palabas naman noon sina Casey at Lincoln.Lumingon si Casey sa kanya, halatang nagtataka. “Ano bang meron?”May kaakit-akit na ngiti si Lincoln. “May mahalaga akong gustong pag-usapan. Pero una, kain muna tayo.”Bahagyang kumunot ang noo ni Casey. “Hindi pa ako gutom. Pwede naman nating pag-usapan dito.”Ngumiti si Lincoln at mahinahong sumagot, “Kahit hindi k
Saglit na tumigil si Casey, tinitingnan si Suzanne na para bang isang estranghero. Sa pagitan nila, ramdam ang hindi matawarang tensyon.Nagpalitan ng tingin ang mga kaibigan ni Suzanne, bahagyang sumimangot. Alam nila kung sino si Casey, at halata ang inis sa kanilang mga mukha. Lumapit si Suzanne, dala pa rin ang kanyang pangkaraniwang kaaya-ayang ngiti.“Casey, ang ganda ng pagkakataon! Sino ang kasama mong kakain? Kung kilala naman natin, bakit hindi ka na lang sumama sa amin?”Sa loob-loob ni Casey, napangisi siya. Napaka-typical ni Suzanne—palaging nagpapakita ng kagandahang-asal kahit hindi ka niya gusto. Ang kakayahan nitong magpanggap ng pagiging mabait ang dahilan kung bakit marami ang humahanga rito. Ang taas ng tingin sa kanya ng mga tao, lalo na ngayong may koneksyon siya kay Dylan.Matamang tumingin si Casey kay Suzanne. “Hindi ba medyo nakakatawa na itanong mo pa ‘yan, gayong alam mo naman ang sagot?”Ito ang isa sa pinaka ayaw niya sa pinsan.Saglit na napakurap si Suz
Napatigil si Cristopher.Hindi niya talaga balak saktan ang babaeng ito, kaya dahan-dahan niyang inalis ang kamay at malamig na sinabi, “Wala akong interes.”Hindi man malinaw ang narinig ng mga tao sa paligid, halata naman sa kanilang mga mukha ang pagkabigla.“Ano ‘yon? Interesado ba siya sa babaeng ‘yon?”“Anong kalokohan ‘yan? Ang daming taghiyawat ng babae! Sino namang magkakagusto sa kanya?”“Pero hindi pa niya ‘yon nakikita, di ba? Hindi niya alam na may taghiyawat siya.”Sa isang iglap, tila naging sentro ng atensyon si Cristopher. Ang lalaking kilala sa pagiging mailap, at sa pagkabigo ng maraming babae, ngayon ay pinapanood ng lahat kung ano ang gagawin niya.Hindi naman iniinda ni Casey ang mga bulong-bulungan. Tahimik lang siyang tumingin kay Cristopher at marahang nagsalita, “Naalala mo pa ba ang isang mahalagang tao sa buhay mo? Sinabi mo noon na siya ang nagligtas sa’yo, at handa kang suklian ang kabutihan niya kahit buhay pa ang kapalit.”Napako ang tingin ni Cristophe
Casey agad na binaba ang tawag at nagpadala ng mensahe sa blue app.— Casey: [Nasa labas ako, sobrang ingay, hindi ko masagot ang tawag. May kailangan ka ba?]— Daisy: [Wala naman masyado. Nasaan ka? Narinig ko, suspendido raw ang pinsan mo?]— Casey: [Oo, salamat sa’yo~ Gagawa ako ng paborito mong braised pork kapag may oras ako.]— Daisy: [Hahahaha! Ganyan dapat! Pero nasaan ka ngayon? Bakit hindi mo masagot ang tawag ko?]— Casey: [Nasa bar.]— Daisy: [Ano?! Grabe ka! Ni hindi mo man lang ako sinama! Sino kasama mo?!]— Casey: [Mag-isa lang ako. May kailangan akong gawin. Next time, sasama ka na.]— Daisy: [Mag-isa ka? Nasaan ka? Pupuntahan kita! Kung may kailangan kang gawin, dapat may kasama ka! Paano kung may mangyari sa’yo?]— Casey: [Ayos lang ako, walang problema.]Paulit-ulit siyang pinayuhan ni Daisy, pero hindi na siya sumagot. Wala nang nagawa si Daisy kundi paalalahanan siyang mag-ingat.Ibinalik ni Casey ang cellphone sa mesa at inayos ang maskarang suot. Wala siyang ba
Muling napakunot ang noo ni Dylan, at parang lalo pang lumamig ang hangin sa loob ng opisina.Ramdam iyon kahit sa kabilang linya ng telepono, dahilan para manginig si Suzanne.Bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon. Huminga siya nang malalim bago marahang nagsalita, “Na-suspend ako sa kumpanya.”Saglit na natigilan si Dylan.Pero sa sumunod na sandali, tila wala siyang alam sa nangyari at pinanatiling kalmado ang boses. “Ano’ng nangyari?”Napangiwi si Suzanne. Simula pa lang, ayaw na niyang tawagan si Dylan, pero pinilit siya ng kanyang ina. Matagal siyang kinausap nito, pinayuhang idetalye ang lahat upang mas lalo pang lumayo ang loob ni Dylan kay Casey. Kapag nagtagumpay sila, mas madali nilang maisasagawa ang susunod nilang plano.Pero posible ba talaga ito?!Mariing kinagat ni Suzanne ang kanyang labi. Wala na siyang ibang magagawa kundi magpatuloy.“Konektado ito sa ilang sensitibong bagay sa kumpanya, kaya hindi ko maaaring sabihin ang lahat. Pero… hindi ko inaasahan na hindi
Alam ni Casey na hindi niya dapat isiwalat ang lahat ng detalye bago pa maayos ang opisyal na kasunduan. Sa ngayon, ang mahalaga lang ay siguraduhin na mananatiling kumpidensyal ang proyekto at hindi ito mananakaw ng iba.Marami pa siyang kailangang ayusin, at may oras pa para paghandaan ang lahat.Kapag dumating na ang tamang pagkakataon, siya mismo ang haharap sa taong iyon.Bago siya umalis, kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan si Ingrid.Dalawang ring pa lang, sinagot na ito ng kaibigan niya.“Uy, Casey! Sa wakas naalala mo rin ako! Akala ko nakalimutan mo na ako.”Napangiti si Casey, pero may bahid ng guilt sa mukha niya. “Sorry. Sobrang dami lang talagang nangyari nitong mga nakaraang araw.”Tumawa si Ingrid. “Relax ka lang, joke lang ‘yon! Pero sige, anong kailangan mo?”Hindi na nagpaligoy-ligoy si Casey. “May nahanap ka na bang impormasyon tungkol sa nangyari?”May narinig siyang buntong-hininga mula sa kabilang linya. “Hay naku, ang hirap hulihin ng mga galamay ng
Huminto si Jessica Rue nang marinig ang pamilyar na boses. Dahan-dahan siyang lumingon at tiningnan ang babaeng nakaupo sa tabi niya, ang mga mata ay nagtatago ng pagsusuri.Ang babae—Casey—ay marahang tinanggal ang suot na maskara, inilantad ang isang mukhang hindi estranghero sa kanya.Saglit na natigilan si Jessica Rue, ngunit mabilis niyang tinakpan iyon ng isang banayad na ngiti. “Casey? Hindi ko akalain na dito tayo magkikita.”Muling isinuot ni Casey ang maskara, ang mga mata niya ay kumikislap sa aliw. “Hindi ito aksidente. Talagang ikaw ang pinunta ko rito, Miss Jessica.”Hindi sumagot si Jessica Rue. Sa halip, pinagmasdan niya ang babae nang walang emosyon.Nagpatuloy si Casey, ang boses ay puno ng kumpiyansa. “Pwede ba tayong mag-usap sa mas pribadong lugar?”Dahan-dahang tinanggal ni Jessica Rue ang suot niyang sunglasses, isiniwalat ang malamig ngunit matatalas niyang mga mata. “At tungkol saan naman?”May pilyong ngiti si Casey nang sabihin, “Malalaman mo lang kung pakik
Si Casey bahagyang ngumiti, ngunit ang pagkutya sa kanyang mga mata ay nagsasabi ng lahat—tila ba walang saysay ang pagpupumilit ni Paulo Andrada.Sa pagkakataong ito, walang tumutol sa sinabi ni Paulo, at tuluyan nang natapos ang pulong.Nanatiling nakaupo si Casey, hindi nagmamadali. Nang tuluyang lumabas ang lahat, saka lamang siya tumayo.Kasunod niya agad si Suzanne at walang pasabing hinawakan ang kanyang kamay. “May gusto akong itanong sa’yo,” aniya, may diin sa boses.Tumingin si Casey sa paligid. Napakaraming CCTV sa conference room, at alam niyang hindi ito ang tamang lugar para sa isang pribadong usapan. Ngumiti siya nang bahagya. “Dito?”Napakagat-labi si Suzanne, mas humigpit ang hawak sa braso ni Casey, ayaw siyang pakawalan. “Sumunod ka sa akin,” madiin niyang utos.Dahan-dahang binawi ni Casey ang kanyang kamay at tahimik lang siyang tumingin kay Suzanne. Sa napakahinang tinig na tanging silang dalawa lang ang nakarinig, sinabi niya nang sarkastiko, “Suzanne, marami pa
Huminga nang malalim si Casey habang nakaupo sa harap ni Paulo Andrada, at ng iba pang matataas na opisyal ng Andrada Group. Alam niyang kahit pa ipakita nilang pinaparusahan nila si Suzanne, hindi ibig sabihin ay ipagkakatiwala nila sa kanya ang proyekto.Ineexpect niya na ito.Sa seryosong tono, nagsalita si Paulo Andrada, “Tama ang sinabi ni Suzanne. Baguhan pa si Casey at kulang sa karanasan. Kung magkakamali siya, hindi lang ang Ybañez Group ang maaapektuhan, kundi ang Andrada Group. Malaki ang magiging epekto nito sa ating reputasyon. Kaya ang dapat nating gawin ay humanap ng isang may sapat na kakayahan at karanasan para makipag-ugnayan sa kanila.”Nakasalamin si Vern Quinto at mapanuring tumingin kay Paulo. “Ngunit sinabi rin mismo ni President Ybañez na ang kondisyon para sa pakikipagkasundo ay si Casey ang mangunguna sa proyekto. Kung papalitan natin siya, paano tayo makakasigurong tatanggapin iyon ng kabilang panig?”Kaagad namang sumabat si Owen Saldivar. “Kaya nga kailang
“Dahil…”Pagkasambit ng salitang iyon, biglang hindi na alam ni Suzanne kung paano niya ipagpapatuloy.Napakagat siya sa labi, pilit iniisip kung paano lalabas sa sitwasyong ito.Ang babaeng kaharap niya, si Sheena Alonzo, ay kilalang matalim magsalita at mahilig magtanong ng mga nakakailang na bagay. Lahat ng kasamahan nito sa kompanya ay takot makipagsagutan sa kanya dahil palaging may laman ang kanyang mga salita.Kung ikukumpara, si Ralph Diaz ay mas banayad ang kilos. Magaling itong magtago sa likod ng pormal na ngiti, ngunit si Sheena—diretso, walang paligoy-ligoy, at walang pakialam kung sinuman ang masagasaan.Tahimik ang buong silid.Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Paulo Andrada, ngunit sa sandaling ito, wala siyang magagawa para ipagtanggol ang anak. Kung puprotektahan niya ito, lalabas na tila may pinapanigan siya. Kung papayagan naman niyang magpatuloy ang usapan, parang sinasang-ayunan niyang may pagkakamali nga si Suzanne.Alam niyang may malaking epekto ito sa imahe
Nang makita ni Ralph Diaz na nabasa na ng lahat ang parehong plano at may kanya-kanyang reaksyon sa mukha, isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago niya muling iniangat ang kopya ng proposal ni Casey.Sa malumanay na tinig, ngumiti siya kay Casey. “Casey, bumalik ka muna sa upuan mo at magpahinga.”Tumango si Casey at agad na bumalik sa kanyang pwesto. Hindi siya nagpakita ng anumang emosyon, ngunit ramdam niya ang titig ni Suzanne na tila ba matutunaw siya sa galit. Kung wala lang sigurong ibang tao sa paligid, malamang ay nasabunutan na siya nito at tinanong kung sinadya ba niyang gawin ito!“Ito ang pinaka-perpektong proposal na nakita ko,” sabi ng isang shareholder na may kasamang paghanga. “Talagang posible itong pagkatiwalaan para sa isang matagumpay na partnership. Naisip na ba ito ni Lincoln?”Tumango si Ralph Diaz at ngumiti. “Oo. At pumayag siya.”Halatang nagulat ang karamihan, ngunit kasabay nito ay naunawaan nila kung gaano kalaki ang oportunidad na ito.