"Pres, tara! Hatid nakita sa inyo," anyaya sa akin ni Wilson nang mailigpit ko ang mga gamit ko."Ririka..." si Brandon. "Sabay na tayo.""Ako na, pre," si Wilson na ang tumanggi. Nasabi ko naman na sa kanya na lumipat na kami ng bahay. Malapit lang din roon si Wilson kaya sa kanya na ako sasabay. Naduduwag kasi ako kay Brandon.May parteng gusto ko siyang makasama. Pero may pumipigil sa sa akin."Kay Wilson na ako sasabay. Ingat pauwi," sabi ko sa kanya at akmang bubuhatin na ang bag nang kunin iyon ni Wilson sa akin at binuhat niya iyon paharap sa balikat niya."Tara na." Tinignan ko si Brandon nang hilain ako ni Wilson. Sa kamay namin siya nakatingin. Mabilis kong binawi ang kamay ko kay Wilson at sinabayan na lang itong maglakad. "Dito na pala kayo nakatira. Sunduin kita bukas?" alok ni Wilson nang makarating kami sa bahay nina Tita Karina. "Hindi na, malayo pa 'yong sa inyo, eh. Sabay na lang ulit tayong umuwi." "Sige, sabi mo, eh!" Ngumiti siya ng malawak at napatingin sa b
Bakit kay Wilson, determinado akong sundin na pangarap muna bago ang pag-ibig. Pero kay Brandon, ang bilis kong bumigay? "Pwede bang ssabay ulit tayo mamaya?" tanong niya nang mai-park ang sasakyan niya. "Sige," pagsang-ayon ko ulit. Kinalas niya ang seatbelt niya at humarap siya sa akin. "Can I hold your hand?" Ako na mismo ang humawak sa kamay niya. Nakita ko ang pagngiti niya nang maisingit ang mga daliri niya sa akin at pinagdaop ang kamay namin. Nag tignan niya ako ay napangiti rin ako, nahawa sa kanya. "When did you realize you like me, Ririka?" Napakagat ako ng pang-ibabang labi kasabay nang pag-init ng pisngi. "Kahapon?" "Me too," sagot niya at pinakatitigan ang mukha ko pababa sa labi ko. "When I kissed you back, I knew I like you... as you... not someone else." Kumirot ng kaunti ang puso ko nang tila may kung anong humaplos doon. "Ilang beses ko ring pinigilan ang sarili kong magustuhan ka kasi..." "Shh... it's okay." Lumapit siya sa akin. Kinalas niya ang seatbelt
Nang hapon ay in-excuse ako sa klase ng mga kapwa SSC officers para tumulong sa pag-aayos ng event. Nagkabit kami ng dekorasyon sa stage at karamihan sa mga lalake ang nag-ayos ng mga upuan. Nakakatuwa at nakakabusog sa mata ang mga palamuting kulay pula, puti at pink. Valentine's na Valentine's talaga! May mga lobo na iba't-iba ang hugis, bulaklak, pailaw at love song na nakadagdag ng romantic vibes sa Gym kung saan gaganapin ang event bukas. Pawisan ako nang matapos kami pero nang makarating ako sa classroom namin ay biglang bumungad sa akin ang lamig dahil nakapatay ang ilaw. Ang tanging liwanag lang na nakikita ko ay mula sa brightness ng cellphone ng ibang kaklase. Pumunta ako sa pwesto ko at nakitang tulog nga ang karamihan sa amin. Kanya-kanya silang pwesto! Wala sigurong klase. Siguro tinamad na rin ang mga guro at nag-give way para sa aming mga SSC na trabahuin ang venue para sa event bukas."How's your work?" si Brandon na bumangon. "Okay lang kahit medyo nakakapagod," sa
"Pres!" tili ni Ally ang bumungad sa akin nang makapasok ako sa room namin. Actually, kanina pa ako rito sa school dahil maaga ang meeting naming mga SSC. Hindi ako sumabay kina Brandon o Wilson na nagyayang sunduin ako pero nag-text naman ako sa kanila na mauna na akong pumasok ngayon."Ganda mo!" puri niya sa akin kaya napatingin din ako sa suot kong puting dress. Off shoulder iyon at hanggang itaas ng hita ko. "Pinahiram lang sa akin 'to ni Ate Ricci," kwento ko pagtukoy sa Vice President ng SSC. Hapit iyon sa akin maliban nalang sa skirt kaya nakakagalaw pa naman ako ng maayos at nakakatakbo kung nagmamadali. White sneakers lang ang sapatos ko dahil magpapalit din ako mamaya. Sa buhok ko naman, nakalugay lang iyon at may dalawang puting hairclip. "Sa wedding booth ako naka-assign. Palista kayo sa akin kung gusto niyong makasal," paliwanag ko at itinaas ang papel na hawak. "Attendance po muna! Kung lalabas kayo agad, make sure na paki-alis ang ID bago gumala." Nang mag-unahan
"Sino nagbayad niyan?" "Ako!" masayang sagot ni Ally na kasama na si Brandon. "Kagabi pa ako nagpalista. Dalawa sana kami pero dahil ikaw ang bet, kayo na lang!" Itinulak pa niya si Brandon palapit sa akin."Is it okay with you? I can pay as penalty if you refuse," nag-aalalang tanong ni Brandon."Go na, Pres! Kasal-kasalan lang naman, 'di naman totoo!" sigaw ni Ally habang hawak ang phone niyang nakatutok sa amin."Sige na," sagot ko at kinuha ang veil para isuot sa sarili. Kinuha ko na rin ang bulaklak. "Ako na muna rito habang ikakasal ka," natatawang ani Kuya Ricky at binuksan niya ang kurtinang nasa harapan ko. Lumakas ang tugtog ng seremonya at narinig ang tili ng mga nanonood. "Go, Pres!" si Ally, natawa na lang ako. Umakyat ako sa mini-stage na binuo namin at tumabi kay Brandon. "Welcome, ladies and gentlemen! We are gathered here today to witness the wedding of Brandon Fernandez and Ririka Dela Rosa!" Pumalakpak ang mga manonood. Nag-angat naman ako ng tingin kay Brandon
"Okay." Isinuot niya ang bag niya at kinuha ang sa akin. "Can I carry this?""Sige, salamat!"Nauna na akong lumabas. Narinig ko pa ang tukso ni Ally bago isinarado ni Brandon ang pinto."Did you have fun a while ago?" tanong niya habang pababa kami ng hagdan. Pansin ko naman ang pagtingin ng mga kamag-aral naming nakakasalubong."Ang gwapo niya talaga!" rinig kong komento nila at humagikgik pa ang mga ito.Nilingon ko si Brandon at nakitang nasa akin ang atensyon niya. "Oo, ikaw ba?" "Me too." Ngumiti siya at may inilabas mula sa bulsa niya. Phone iyon at iniharap niya sa akin nang matapos pindutin.Nanlaki ang mga mata ko at kinuha pa iyon sa kanya para makita ng malapitan. "I have recieved the copy of our wedding photos.""Ang bilis namang maibigay sa 'yo ni Kuya Dan," komento ko at inisa-isa iyon. Napangiti ako habang naglalakad. Ang gwapo niya pati sa picture! Pero maganda naman ako kaya bagay kami!"Pwedeng i-send mo rin 'to sa akin?" tanong ko sa kanya at itinuro ang isa. Iyon
Hindi ako makatingin ng diretso kay Brandon hanggang sa makarating ulit kami sa school. Matapos muntik na may mangyari sa amin ay nahihiya na ako. Hindi ko pa kasi siya sinasagot pero bakit hinayaan kong umabot kami sa gano'n? Dapat ba sagutin ko na siya? Mariin akong napapikit at huminga ng malalim. "Brandon, may sasabihin muna ako," panimula ko nang maalis na niya ang seatbelt niya. "What is it?" ramdam kong kinakabahan siya sa paraan ng patanong niya. "I'm really sorry about what happened a while ago. I lost control." Tumango ako at kinuha ang kamay niya para hawakan. Napatingin siya sa roon saglit bago sinalubong ang tingin ko. "Sorry rin kasi alam ko namang hindi aabot sa gano'n kung una palang, hindi kita hinayaang halikan ako kasi hindi pa tayo. Pero ngayon, okay na kasi may karapatan ka na. Sinasagot na kita, Brandon." Ngumiti ako at bumilis ang tibok ng puso sa sariling pag-amin. "Tayo na." "Really?!" hindi makapaniwalang tanong niya. Natawa ako dahil sa reaksyon niya lal
Naaliw ako masyado kaya hindi ko namalayang natapos na ang tugtog. Naunang pumasok si Brandon sa papel. Mahaba ang paa niya kaya nasakop na niya iyon. "Buhatin mo ako!" utos ko sa kanya dahil ayaw kong tapakan ang makintab niyang sapatos. Mukhang bago lang iyon.Binuhat niya ako ng pangkasal nang saktong matapos ang bilang ni Ate Ricci. "Hold your positions!" utos ni Kuya Eric at hinayaan ang ilang SSC officers na i-check kung lumagpas kami o hindi. "Pair number 8, passed!" Ibinaba na ako ni Brandon nang makapasa kami. Inalis ko naman ang sapatos ko para maghanda sa susunod na round. Nakita ko namang ginaya ako ni Brandon. "Mabigat ako, 'no?" tanong ko sa kanya. "Nah, I can carry you forever, Ririka."Tinawanan ko siya dahil hindi ako naniniwala roon. May limang naalis sa round na iyon. Nang sumumod, mas lumiit ang papel. Tingin ko ay isang paa na lang ni Brandon ang kasya roon. "Papasan ako sa likod mo, okay lang?" tanong ko sa kanya, hindi ko alam bakit nagiging competitive ak
Nang bumukas ang puting kurtina na nasa harapan ko ay ngumiti ako sa lahat ng mga bisita namin ngayon. Kasabay ko si mama na lumakad sa pulang carpet na siyang dati'y dinaraanan lang namin kapag paalis o pabalik kami ng mansyon.Dito kasi namin sa naisipan ni Brandon na magpakasal. Sa harap ng mansyon at sa harap ng magandang burol na mas pinaganda ng palubog na sinag ng araw. Habang nasa ailse ay isa-isa kong ngitian ang mga bisita na nasa bandang likuran. Iyong mga kasambahay na nanatiling tapat at suportado sa amin ni Senyorito. Kaagad na namuo ang luha ko dahil sa pagka-miss ko sa kanila nang makita kung sino mga nasa sumunod na dalawang linya. Sa kanang bahagi ay iyong mga naging kaklase ko sa NU noong ako pa si Ririka Dela Rosa. Sina Wilson, Ally at mga tropa nila. Sa kabilang bahagi ay naroon naman ang mga kaklase ko at naging kaibigan noong senior high, sina Neri at Troy pati na tropa niya. Sa sumunod na grupo ay iyong mga tropa ni Brandon na naging malapit na rin sa akin d
"Brandon! Bagsak ako sa quiz!" iyon ang isinalubong ko sa kanya nang makita ko siya sa harap ng University namin. Bumalik na kasi ako ulit sa pag-aaral. Sa San Juan State University ulit kaya libre ang pampaaral at tanging mga gamit sa Nursing ang gagastusin. "10 over 30!" dagdag ko pa dahil broken bearted ako dahil sa score. Nakakasama ng loob! Nagpuyat ako ro'n kagabi! Pero humalakhak lang siya at hinalikan ang pisngi ko kaya napanguso ako. "Ano 'yan? Proud ka pang bumagsak ako?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.Niyakap niya naman ang bewang ko at nanunuyong hinaplos ang pisngi ko. "Yes, I'm proud of you, baby! 10 is already high 'cause I know how hard Nursing is..." makahulugang aniya. "Remember when I got 1 over 20 back then?" Doon ako natawa. Wala na! Umubra na nga iyong sinabi ng doktor niyang mabilis mababalik ang mga alaala niya basta nawala na iyong bisa ng gamot na pinapainom sa kanya rati.Bigla ko tuloy naalala si Senyora. Naparalisado na siya at balak pa siyan
"Brandon, ipangako mong babalik kayong dalawa ng anak ko. Maliwanag ba?" paalala pa ni papa nang makarating kami. "Marami na siyang pinagdaanan..." muli siyang naging emosyonal kaya hinampas ko na siya. Pagod na kasi akong umiyak."Babalik kami agad, pa! 'Wag ka nang mag-alala r'yan baka tumaas ang BP mo!" puna ko at humalik sa pisngi niya bago ako lumabas para sundan si Brandon.Kabado ako nang muli akong makatapak sa mansyon pero napatingin ako kay Brandon nang hawakan niya ang kamay ko at ipagdaop ang kamay namin."Drop your guns!" maawtoridad na utos niya sa mga guwardyang nakasalubong namin. Kaagad naman silang sumunod kaya napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha. Kung nandito si Brandon kahapon, siguro hindi nangyari iyon kay Mona. Nagtatampo ako sa kanya dahil nagawa niyang magpanggap bilang ako. Muntik niya pa akong patayin dati. Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya bilang kaibigan ko. Siya kasi ang pinaka-close ko sa amin nina Franz at JP. At siguro, gano'n d
"Ikaw ang may ari nito?" 'di makapaniwalang sambit ko nang kinabukasan ay dinala niya kaming lahat sa isang mansyon. Iyong palagi kong tinatanaw dati sa malayo dahil ang ganda no'n, parang palasyo. Marami ring nagpupunta roon para mag-picture kung bibisita sila rito Resort."I bought it for us. I want to give you a comfortable life, Rika," paliwanag niya at muling hinarap si Raica na nasa braso niya.Sinundan ko naman si Brayden na masayang tumatakbo sa malawak at maaliwalas na living room. "Senyorito Brandon, nakahanda na po ang mga pagkain," anang isang kasambahay na hindi pamilyar sa akin."Tutulong na rin ako!" sabay pa sina mama at Ate Cathy pero bago pa siya makapunta sa living room ay nagsalita ulit si Brandon."No need, ma'am. You're here as Rika's family. You're my family too from now on.""Ay taray! Amo na tayo ngayon, Senyora Karina!" halakhak ni Ate Cathy at biniro si mama pero umiling ito. "Ay teka! Paano na 'yan? E 'di wala na tayong trabaho?!" "Don't you have business
"M-mona..."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa harap ko. Bukas ang mga mata nito na puno ng luha. "P-pa... patawad, R-rika." Ngumiti siya sa akin at nag-ambang bumangon pero muling umalingawngaw ang tunog ng baril.Napapikit ako at napatakip ng tenga. Hindi ko alam kung sino ang humila sa akin palayo. Basta, dalawang magkasunod na putok ng baril pa ang narinig ko. "Mona!" sigaw ko nang tuluyang nawala ang ingay. Nakita kong nakahandusay sa sahig ang katawan ni Mona na puno ng dugo at sa kabilang banda ay si senyora na dinadaluhan ng mga guwardya dahil may tama sa binti. "Hali ka na, Erika!" sigaw ni Kuya Rommel sa akin at hinila ako palayo ng mansyon ng mga Monteverde. Walang tauhan na humabol sa amin pero mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot mula sa nasaksihan. Si Mona. Wala na siya dahil niligtas niya ako."P-pa... patawad, R-rika."Napapikit ako at hinayaan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha sa pisngi ko nang muling pumasok sa isip ang h
Hindi ko na siya pinatulan dahil nakaramdam ng pag-iinit ng pisngi. Nakakahiya sa anak namin kung sa harap niya kami maglalandian ni Brandon. Nang maghapon ay nakumpleto kami sa bahay dahil dumating na si papa mula sa pangingisda. Pormal naman siyang sinalubong ni Brandon. "I'm Brandon Monteverde, sir." Nakipag-kamayan pa ito."Alam na alam ko iyan, senyorito," mahinahong sagot ni papa at uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo rito?""I came to accompany Erika. I want her to visit her family since it's their daff off," paliwanag nito dahilan para umarko ang kilay ng papa ko."Naku!" Maya-maya ay humalakhak siya. "Maraming salamat kung gano'n!""Kumain na tayo!" anyaya ni mama.Humagikgik si Ate Cathy bago niyaya si Brayden na sumunod sa kanya. "Daddy, let's sit beside mama po!"Pero tumayo ako dahil may iba pa akong gagawin. "Mauna na kayo, titignan ko muna si Raica at pakakainin.""You should eat first. Raica will not get enough nutrient she need when you breast feed her with an empty
Doon ko lang naramdaman ang pag-init ng pisngi ko. Bakit parang nakakahiya dahil sa ekspresyon niya? E, normal lang naman na ganito magpa-dede ng bata at nakita naman na niya iyon dati.Matapos ko siyang mapakain at mapag-burp ay lumabas kami. Kaagad kong hinanap si mama para makisuyo. "Ate Cathy, si mama?" "Lumabas, ineng!" sigaw niya at nilapitan ako. "Ano bang kailangan mo?""Paki-laro muna si Raica. Magpapa-init lang ako ng pampaligo niya.""Ay, e 'di ibigay mo kay daddy!" sagot niya at nginuso si Brandon na tahimik sa mahabang upuan. "Si Brayden?" tanong ko muna kay Ate Cathy."Nasa labas, naglalaro!" Tumango ako at dahan-dahang lumapit kay Brandon. Napunta sa akin ang atensyon niya. Malalim ang tingin niya sa akin kaya medyo kinabahan ako. "Gusto mo bang sa 'yo muna si Raica? May gagawin lang ako saglit.""Sure?" may bahif ng pag-alinlangang sagot niya at ipinosisyon ang braso. "How should I carry her?" "Ay ganito lang, senyorito!" si Ate Cathy na ang nagturo sa kanya. Main
Hindi ko maharap si Brandon kinabukasan. Mabuti na lang ay nabawi ko na agad kagabi ang phone sa kanya bago pa niya masabing hindi niya naalala ang anak. Ayaw kong magsinungaling kay Brayden pero ayaw ko rin siyang masaktan. Bata pa siya, ayaw kong sumama ang loob niya sa daddy niya. Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon dahil ako mismo, hindi ko naiintindihan ang nangyayari."It's your leave today," ani Brandon dahil Linggo pero nanatili ako malapit sa kanya. Ayaw kong may mangyari sa kanyang masama hangga't nandito ako."Okay lang.""Don't you wanna spend Sunday with your child?"Hindi ako nakaimik. Maya-maya pa ay tumayo siya. "Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahil may dala siyang papel na pamilyar sa akin. Iyong resume ko."I'll go to your address. You should go there too.""Ha?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinabol siya."Rommel, open the gate!" Kahit nagtataka, mabilis na sinunod ni Kuya Rommel ang utos ni Brandon. "Hop in," aniya nang pagbuksan a
Umupo ako at sumandal sa pinto para bantayan siya. Nanatili ako roon hanggang sa mawala na ang ingay. Nalagdesisyonan kong tumayo na at sinimulang ligpitin ang mga kalat sa sahig, lalo na ang mga bubog galing sa pagkabasag. "Ahhh!" daing ko nang makaramdam ng hapdi sa daliri matapos pulutin ang basag na baso sa may countertop. Mabilis na dumaloy palabas ang dugo kaya itinaas ko ang kamay kong may sugat at naghanap ng malinis na tela para ibalot iyon sa sugat ko at pigilan ang pagdurugo. "Brandon, pahingi nga ng medicine kit, please?" sigaw ko mula dahil alam kong nasa kwarto niya iyon. Pagbalik ko ay mas nag-ingat ako sa paglalakad. Sinuot ko na rin ang tainelas ni Brandon para hindi na masugat.Pinagsabay ko ang pagluluto at paglilinis. Marami naman kasing laman ang ref at cabinet niya kaya hindi na ako nahirapan.Muli akong napadaing nang bigla akong napaso dahil sa kakamadali. Hindi ko na alam ang uunahin ko dahil sa pagod at gutom."Brandon?" Muli akong kumatok sa pinto niya. B