"Sinong may hula na babae ang anak nina senyorito at Rika? Pumunta rito," utos ni Franz at pinapila sila sa gilid kung saan may kulay pink na lobo. Mabilis na tumakbo roon sina Ate Cathy, mama at JP. "Bakit babae ang hula mo, tita?" kuryosong tanong niya kay mama. Tinignan ako ni mama at ngumiti siya. "Malakas ang pakiramdam ko, babae! Ganito rin kasi no'ng nagbubuntis ko pa lang siya.""Ikaw naman, 'te?" si Ate Cathy naman ang binigyan ng mic."Dapat babae para may aayusan ako!" Humiyaw pa siya kaya napatakip ako ng tenga."Jusko ka 'te! Same vibes tayo!" komento ni Franz bago nilapitan si JP. "Ikaw, bakit babae?""Feel ko lang tapos gusto kong girl para may tuturuan ako kung paano pumili ng jojowain!" "Grabe! Jowa agad ng anak ko inaalala mo, brand muna kaya ng gatas!" reklamo ko sa kanya sa kabila ng pagtawa namin.Inakbayan ako ni senyorito at hindi inalis ang kamay sa tiyan ko. Inaabangan niya ang pagsipa ulit ni baby. Ikinuwento ko ang sinabi ng doktor na kada 10 minutes, pwe
May itinurok sa balikat ko at ipinababa ang suot ko para makapag-dede na agad si Brayden. Itinapat siya sa kaliwang dibdib ko at maya-maya ay naramdaman kong dumidila siya roon at sumusupsop. "It's his first milk," manghang sambit ni senyorito sa akin at muli naming itinutok ang atensyon sa anak. Nilinis ako ng nurse at pinagsuot ng sanitary pad. Kinuhanan pa nila ako ng vital signs nang kunin nila si baby para kunin ang timbang at anthropometric measurement niya at bibigyan din daw siya ng vaccines, vitamin K at eye care. Matapos no'n ay dinila na kami ni baby sa sarili naming kwarto."Anak!" Naroon na sina mama at papa kaya kahit pagod na pagod na ako ay nagawa kong ngumiti. Niyakap nila ako habang nakahiga ako sa kama at binati, "Napakatatag mo, anak. Sigurado na ako, magiging mabuting ina ka sa anak ninyo ni senyorito!""Salamat po," paos na sambit ko at hinaplos ang anak na abala sa pag-inom ng gatas sa ibabaw ko. "Kawawa si Brayden, dami na niyang turok agad," kwento ko kina
"Welcome home, Rika and Baby Bradyden!" bati nila sa amin. Kinuha ni mama ang nagising na anak sa bisig ko bago ko sila isa-isang niyakap. Kumpleto na ulit kami rito! Maliban kay Gemma na hindi ko alam kung bakit wala.Isinarado nila ang awtomatikong makapal na kurtina bago kami kumain nang sama-sama. Syempre 'di kasali si Brayden do'n dahil breastmilk pa lang ang pwede sa kanya! Maingay ang lahat at puro kami tawanan habang nagki-kwentuhan lalo na nang ipakita ang video at picture namin mula sa hospital. Pabiro pa ngang nilait nila Franz at JP ang itsura ko ro'n. Samantalang kay senyorito, gwapo pa rin ang tingin nila kahit mukha na siyang natatae. Hay, mga bias!Payapa ang naging tulog ko sa bahay na iyon dahil kasama ko si senyorito sa kwarto. In-enjoy lang namin ang pag-aalalaga kay Brayden nang umiyak ito sa hating gabi at madaling araw.Wala na akong mahihiling pa. Kuntento na ako sa buhay namin ngayon. Pero ang buhay, marami talagang pagsubok."Rika! Kumalma ka!""Ma, si Brand
"Is that yaya Karina?" I curiously asked to Kuya Canor, one of my family driver. He has a lover and she's my Ate Karina. Sila ang palagi kong kasama rito sa Pilipinas. They taught me good things and raised me like their own. But now, Ate Karina is carrying a small child on her arms."Hello, Rika!" she even greeted her with a smile. Rika? Who is that?I felt a familiar pain of jealousy in my chest. How I wish my mother is as caring as her."Ate Karina, who is she?" I innocently looked at the person she is carrying and my lips parted as I saw her. She looks so small and fragile. It made me afraid on touching even her small hands. Tumingin ako sa tiyan ni Ate Karina na lumiit na ngayon. Bigla ay may napagtanto ako. "Is she the baby in your tummy last two days ago?""Yes, senyorto!" I can't help but to clap my hands on how amazing that works and stared at the angel-looking baby who is currently sleeping. Since then, I always stare at her and watch her cry even I wanted to wipe off her
I immediately stepped on the cigarette I took as I heared some footsteps coming on my direction. I was about to went out of the dark when someone bumps on me... really fucking, hard!"Pa?" an unfamilar voice spoke and started touching me."What the hell?!" I cussed and pushed her in disbelief. Who the hell is this woman?! Mas lalo akong nawala sa mood nang matakasan ako ng babaeng iyon. I tsked! Nasaan na ba si Ririka? While we are on the dining room, I scanned both familiar and unfamilar faces of girls who are in that room. Then my eyes stopped on the youngest looking one. My eyes stared at her face, trying to see Ririka's resemblance. Pero dahil magulo siya ay niyaya ko na lang siyang lumapit sa akin. Then I realized, it would be awkward if I just stare at her so, why not ask her to do something for me?"Pour me a drink," I order and start staring at her eyes. I blink as she stared at me too."Ikaw po?" she asked using a familar voice, not Ririka's but the one who bumps me a whil
"Ririka, heto na ang baon mo!"Mabilis akong umiling kay lola at iwinagayway ang tinapay na hawak ko. "Meron na po akong baon, la! Sa 'yo na 'yan!" Kumaway pa ako at tumakbo na palabas ng kanto namin para pumasok ng naka-civillian. Suot ko naman ang ID ko kaya pinapasok ako ng guard. Sa loob na ako nagbihis ng uniform at nagpalit ng sapatos para mabango pa rin at hindi malagyan ng kahit na anong mantsa na pwede kong makuha habang naglalakad sa kalsada. Dalawa lang kasi ang uniporme ko kaya dapat malabhan ko agad pagdating sa bahay. Hassel naman kung may dumi na dahil sa kapabayaan ko. Puting-puti kasi iyon."Pres, may script ka na sa Leopold's Maneuver?" iyon ang bumungad sa akin pagkapasok ko sa classroom namin. May Return Demonstration kami roon sa susunod na linggo. "Wala pa. Mamaya ko pa lang gagawin. Ise-send ko rin sa GC natin," pangako ko sa kanya. "Abangan ko 'yan! Thank you, Pres!"Tumango ako at ginantihan ang matamis na ngiti niya. Wala pa namang ina-announce na list ku
"Seryoso?!" parehas kami ng reaksyon kanina. Tumango-tango ako at ngumiti. "Matalino siguro 'yon! Kinakabahan ako! Baka need ko mag-extra effort para ako pa rin ang Rank 1. Ayaw ko namang maalis sa Dean's List.""Kaya mo 'yan! Bilib nga ako sa 'yo, ang sipag mo!" sagot niya at inayos pa ang takas na buhok sa mukha ko. "Kailangan na ng gel?" tanong ko sa kanya kaya kumuha na ako ng kaunti at nilagyan ang gilid ng buhok. Bilang nursing student kasi, kailan laging presentable mula ulo hanggang paa."Hello po, si Brandon po ba ito? Ako po si Ririka Dela Rosa from NPU, BSN 2A. And nasabi ni Ma'am Gen na transferee ka," paliwanag ko pero nanatiling tahimik ang background."Kuya Brandon? Hello? Pwedeng hingiin ko na lang F.B mo? Wala na kasi akong load."Mabilis na namatay ang tawag. Napatakip ako ng mukha dahil mukhang naubos na ang load ko! Akmang tatayo na ako para bumili nang tumunog iyong phone ko at may na-recieve na 2000 worth of load!Hindi pa ako nakakabawi sa gulat nang tumawag a
"Morning, Pres!" bati sa akin ng mga kaklase nang makapasok sa classroom. At nang sumunod ang lalakeng nakasunod sa akin, nanlaki ang mga mata nila at agad siyang nilapitan. "Sino siya? Bakit ang gwapo?""Brandon Fernandez ang pangalan niya! Transferee!" paliwanag ko at agad silang inutusang lumayo ng kaunti dahil nakita ko ang uneasiness sa bughaw na mga mata ni Brandon."Rika, can I seat beside you?" tanong niya sa akin nang maibaba ko ang bag."Oh! May katapat na si Wilson!" komento ng kung sino."Sige, rito ka na lang po!" ani Ally at kaagad na lumipat upuan. Hindi naman naging problema kung matangkad siya at nasa harap dahil pataas nang pataas ang mga upuan sa bawat row. Agad kong inilabas ang planner para tignan ang mga importanteng gagawin namin ngayon. Mabuti na lang ay walang quiz!"Pres!" si Wilson. "Nandito na raw 'yong transferee?""Oo, katabi ko," sagot ko sa kanya at nakita ko naman ang panlalaki ng mga mata ni Wilson. "Wilson nga pala," pagpapakilala niya sa sarili."
Nang bumukas ang puting kurtina na nasa harapan ko ay ngumiti ako sa lahat ng mga bisita namin ngayon. Kasabay ko si mama na lumakad sa pulang carpet na siyang dati'y dinaraanan lang namin kapag paalis o pabalik kami ng mansyon.Dito kasi namin sa naisipan ni Brandon na magpakasal. Sa harap ng mansyon at sa harap ng magandang burol na mas pinaganda ng palubog na sinag ng araw. Habang nasa ailse ay isa-isa kong ngitian ang mga bisita na nasa bandang likuran. Iyong mga kasambahay na nanatiling tapat at suportado sa amin ni Senyorito. Kaagad na namuo ang luha ko dahil sa pagka-miss ko sa kanila nang makita kung sino mga nasa sumunod na dalawang linya. Sa kanang bahagi ay iyong mga naging kaklase ko sa NU noong ako pa si Ririka Dela Rosa. Sina Wilson, Ally at mga tropa nila. Sa kabilang bahagi ay naroon naman ang mga kaklase ko at naging kaibigan noong senior high, sina Neri at Troy pati na tropa niya. Sa sumunod na grupo ay iyong mga tropa ni Brandon na naging malapit na rin sa akin d
"Brandon! Bagsak ako sa quiz!" iyon ang isinalubong ko sa kanya nang makita ko siya sa harap ng University namin. Bumalik na kasi ako ulit sa pag-aaral. Sa San Juan State University ulit kaya libre ang pampaaral at tanging mga gamit sa Nursing ang gagastusin. "10 over 30!" dagdag ko pa dahil broken bearted ako dahil sa score. Nakakasama ng loob! Nagpuyat ako ro'n kagabi! Pero humalakhak lang siya at hinalikan ang pisngi ko kaya napanguso ako. "Ano 'yan? Proud ka pang bumagsak ako?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.Niyakap niya naman ang bewang ko at nanunuyong hinaplos ang pisngi ko. "Yes, I'm proud of you, baby! 10 is already high 'cause I know how hard Nursing is..." makahulugang aniya. "Remember when I got 1 over 20 back then?" Doon ako natawa. Wala na! Umubra na nga iyong sinabi ng doktor niyang mabilis mababalik ang mga alaala niya basta nawala na iyong bisa ng gamot na pinapainom sa kanya rati.Bigla ko tuloy naalala si Senyora. Naparalisado na siya at balak pa siyan
"Brandon, ipangako mong babalik kayong dalawa ng anak ko. Maliwanag ba?" paalala pa ni papa nang makarating kami. "Marami na siyang pinagdaanan..." muli siyang naging emosyonal kaya hinampas ko na siya. Pagod na kasi akong umiyak."Babalik kami agad, pa! 'Wag ka nang mag-alala r'yan baka tumaas ang BP mo!" puna ko at humalik sa pisngi niya bago ako lumabas para sundan si Brandon.Kabado ako nang muli akong makatapak sa mansyon pero napatingin ako kay Brandon nang hawakan niya ang kamay ko at ipagdaop ang kamay namin."Drop your guns!" maawtoridad na utos niya sa mga guwardyang nakasalubong namin. Kaagad naman silang sumunod kaya napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha. Kung nandito si Brandon kahapon, siguro hindi nangyari iyon kay Mona. Nagtatampo ako sa kanya dahil nagawa niyang magpanggap bilang ako. Muntik niya pa akong patayin dati. Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya bilang kaibigan ko. Siya kasi ang pinaka-close ko sa amin nina Franz at JP. At siguro, gano'n d
"Ikaw ang may ari nito?" 'di makapaniwalang sambit ko nang kinabukasan ay dinala niya kaming lahat sa isang mansyon. Iyong palagi kong tinatanaw dati sa malayo dahil ang ganda no'n, parang palasyo. Marami ring nagpupunta roon para mag-picture kung bibisita sila rito Resort."I bought it for us. I want to give you a comfortable life, Rika," paliwanag niya at muling hinarap si Raica na nasa braso niya.Sinundan ko naman si Brayden na masayang tumatakbo sa malawak at maaliwalas na living room. "Senyorito Brandon, nakahanda na po ang mga pagkain," anang isang kasambahay na hindi pamilyar sa akin."Tutulong na rin ako!" sabay pa sina mama at Ate Cathy pero bago pa siya makapunta sa living room ay nagsalita ulit si Brandon."No need, ma'am. You're here as Rika's family. You're my family too from now on.""Ay taray! Amo na tayo ngayon, Senyora Karina!" halakhak ni Ate Cathy at biniro si mama pero umiling ito. "Ay teka! Paano na 'yan? E 'di wala na tayong trabaho?!" "Don't you have business
"M-mona..."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa harap ko. Bukas ang mga mata nito na puno ng luha. "P-pa... patawad, R-rika." Ngumiti siya sa akin at nag-ambang bumangon pero muling umalingawngaw ang tunog ng baril.Napapikit ako at napatakip ng tenga. Hindi ko alam kung sino ang humila sa akin palayo. Basta, dalawang magkasunod na putok ng baril pa ang narinig ko. "Mona!" sigaw ko nang tuluyang nawala ang ingay. Nakita kong nakahandusay sa sahig ang katawan ni Mona na puno ng dugo at sa kabilang banda ay si senyora na dinadaluhan ng mga guwardya dahil may tama sa binti. "Hali ka na, Erika!" sigaw ni Kuya Rommel sa akin at hinila ako palayo ng mansyon ng mga Monteverde. Walang tauhan na humabol sa amin pero mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot mula sa nasaksihan. Si Mona. Wala na siya dahil niligtas niya ako."P-pa... patawad, R-rika."Napapikit ako at hinayaan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha sa pisngi ko nang muling pumasok sa isip ang h
Hindi ko na siya pinatulan dahil nakaramdam ng pag-iinit ng pisngi. Nakakahiya sa anak namin kung sa harap niya kami maglalandian ni Brandon. Nang maghapon ay nakumpleto kami sa bahay dahil dumating na si papa mula sa pangingisda. Pormal naman siyang sinalubong ni Brandon. "I'm Brandon Monteverde, sir." Nakipag-kamayan pa ito."Alam na alam ko iyan, senyorito," mahinahong sagot ni papa at uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo rito?""I came to accompany Erika. I want her to visit her family since it's their daff off," paliwanag nito dahilan para umarko ang kilay ng papa ko."Naku!" Maya-maya ay humalakhak siya. "Maraming salamat kung gano'n!""Kumain na tayo!" anyaya ni mama.Humagikgik si Ate Cathy bago niyaya si Brayden na sumunod sa kanya. "Daddy, let's sit beside mama po!"Pero tumayo ako dahil may iba pa akong gagawin. "Mauna na kayo, titignan ko muna si Raica at pakakainin.""You should eat first. Raica will not get enough nutrient she need when you breast feed her with an empty
Doon ko lang naramdaman ang pag-init ng pisngi ko. Bakit parang nakakahiya dahil sa ekspresyon niya? E, normal lang naman na ganito magpa-dede ng bata at nakita naman na niya iyon dati.Matapos ko siyang mapakain at mapag-burp ay lumabas kami. Kaagad kong hinanap si mama para makisuyo. "Ate Cathy, si mama?" "Lumabas, ineng!" sigaw niya at nilapitan ako. "Ano bang kailangan mo?""Paki-laro muna si Raica. Magpapa-init lang ako ng pampaligo niya.""Ay, e 'di ibigay mo kay daddy!" sagot niya at nginuso si Brandon na tahimik sa mahabang upuan. "Si Brayden?" tanong ko muna kay Ate Cathy."Nasa labas, naglalaro!" Tumango ako at dahan-dahang lumapit kay Brandon. Napunta sa akin ang atensyon niya. Malalim ang tingin niya sa akin kaya medyo kinabahan ako. "Gusto mo bang sa 'yo muna si Raica? May gagawin lang ako saglit.""Sure?" may bahif ng pag-alinlangang sagot niya at ipinosisyon ang braso. "How should I carry her?" "Ay ganito lang, senyorito!" si Ate Cathy na ang nagturo sa kanya. Main
Hindi ko maharap si Brandon kinabukasan. Mabuti na lang ay nabawi ko na agad kagabi ang phone sa kanya bago pa niya masabing hindi niya naalala ang anak. Ayaw kong magsinungaling kay Brayden pero ayaw ko rin siyang masaktan. Bata pa siya, ayaw kong sumama ang loob niya sa daddy niya. Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon dahil ako mismo, hindi ko naiintindihan ang nangyayari."It's your leave today," ani Brandon dahil Linggo pero nanatili ako malapit sa kanya. Ayaw kong may mangyari sa kanyang masama hangga't nandito ako."Okay lang.""Don't you wanna spend Sunday with your child?"Hindi ako nakaimik. Maya-maya pa ay tumayo siya. "Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahil may dala siyang papel na pamilyar sa akin. Iyong resume ko."I'll go to your address. You should go there too.""Ha?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinabol siya."Rommel, open the gate!" Kahit nagtataka, mabilis na sinunod ni Kuya Rommel ang utos ni Brandon. "Hop in," aniya nang pagbuksan a
Umupo ako at sumandal sa pinto para bantayan siya. Nanatili ako roon hanggang sa mawala na ang ingay. Nalagdesisyonan kong tumayo na at sinimulang ligpitin ang mga kalat sa sahig, lalo na ang mga bubog galing sa pagkabasag. "Ahhh!" daing ko nang makaramdam ng hapdi sa daliri matapos pulutin ang basag na baso sa may countertop. Mabilis na dumaloy palabas ang dugo kaya itinaas ko ang kamay kong may sugat at naghanap ng malinis na tela para ibalot iyon sa sugat ko at pigilan ang pagdurugo. "Brandon, pahingi nga ng medicine kit, please?" sigaw ko mula dahil alam kong nasa kwarto niya iyon. Pagbalik ko ay mas nag-ingat ako sa paglalakad. Sinuot ko na rin ang tainelas ni Brandon para hindi na masugat.Pinagsabay ko ang pagluluto at paglilinis. Marami naman kasing laman ang ref at cabinet niya kaya hindi na ako nahirapan.Muli akong napadaing nang bigla akong napaso dahil sa kakamadali. Hindi ko na alam ang uunahin ko dahil sa pagod at gutom."Brandon?" Muli akong kumatok sa pinto niya. B