"Anong ginawa mo kay Ririka?!" sigaw ni Wilson at malakas na itinulak si Brandon palayo sa akin."Okay lang ako," pagpapakalma ko sa kanya at hinawakan ang braso niya para magpatulong na pumunta sa upuan. Dinala ako sa Clinic kanina at pinainom ng gamot pampakalma. Ang resulta? Hindi ako naka-attend sa unang subject namin at naiinis ako dahil do'n!"Anong nangyari?" "Mamaya na. Masakit ang ulo ko," malamig na sambit ko at inihiga ang mukha sa sariling lamesa. Bumalik na naman ba iyong mga boses sa isip ko? Ayaw ko na! Ayaw ko na silang marinig!"Gan'yan siguro kapag nasobrahan ng talino, nababaliw!" rinig kong sabi ni Regine mula sa likuran ko. Okay lang, Ririka. Hindi ka baliw. Hindi lang stable ang pag-iisip mo minsan. "Good morning, sir!" bati namin sa sumunod na klase. Nag-discuss siya pero sumasakit ang ulo ko kaya hindi ako masyadong makapag-focus."Who can tell me their favorite music and share why it is your favorite of all?"Natahimik ang lahat. Maya-maya pa ay tinawag ng
Mabilis kong ibinaba ang kamay nang gumalaw siya at tumuwid ng pagkakaupo habang namumungay ang bughaw na mga mata. "You're awake. You should eat now. I'll just get a hot water," aniya at kinuha ang cup noodles na nakasarado pa.Napatingin ako sa tray na iniwan niya. May sandwich roon, tubig at crackers. Umayos ako ng upo at akmang aabutin ang crackers nang bumalik siya. Inunahan niya akong buksan iyon at ibinalik sa akin. "Tubig," paki-usap ko na i-abot niya iyon sa akin.Umawang ang labi niya habang pinapanood akong uminom. "Bakit hindi mo ako ginising?" "I tried but you were unconscious. The nurse says it's because of the medicine and you needed rest." Tumango ako at sinundan ang kamay niya nang kinuha ang cup noodles. "Do you want some? Even just the soup so you feel better," alok niya."Ako na," saad ko at kinuha sa kanya iyon pero hindi niya binitawan. Inilapit niya lang iyon sa akin. Bumuntonghininga na lang ako at inihipan iyon bago kinain. Pagtingin ko sa kanya, napalunok
Naunang lumabas ang mga boys para magtawag ng Tricycle para maihatid ang mga magkakapareho ng bus station o lugar na pupuntahan. Nang tumabi si Ally sa akin ay malaki ang ngiti niya. "Sabi ni Brandon, sabay na raw ako sa kanya!""Mag-isa mo?" matabang na tanong ko. "Baka kung saan ka dalhin no'n, ah?""Sabi niya tanong ko raw kayo ni Wilson kung gusto niyong sumabay sa amin. Ano?"Huminga ako ng malalim at tumango dahil baka mapahamak pa 'tong si Ally. Hindi pa naman namin gaanong kilala si Brandon."Sige, sasabihin ko sa kan'ya!" masayang sagot niya at agad na nilapitan ang lalake.Pinanood ko ang pagkonti ng mga kaklase namin. Pinahiram na namin iyong ibang payong nang apat na lang ulit kaming natira. Sabay namang kinuha nina Ally at Brandon ang kotse niya sa parking lot kaya naiwan kami ni Wilson kasama ang ilan pang estudyante na naghihintay roon."Kilala mo ba si Brandon?" tanong ko kay Wilson.Napangisi siya at tumango. "May kilala akong Brandon pero Monteverde ang apelyido. Sik
"Lola?" umiiyak na tawag ko sa ginang nang makauwi ako."Buti nakauwi ka na, apo!" masayang bati niya sa akin at kinuha sa akin ang bag ko. "Bakit ka naman umiiyak? Anong nangyari? Hali ka nga rito!" Inalalayan niya pa akong umupo sa kahoy na upuan namin sa living room."Sumasakit na naman po 'yong ulo ko!" pagsusumbon ko sa kanya."Gano'n ba?" Lumaylay ang balikat niya. "May klase ka ba bukas? Magpatingin tayo sa doktor mo.""'Wag na po muna," sagot ko dahil alam kong kulang pa ang pera namin. "Sabi ng nurse sa school namin, magpatingin ako kapag meron pa rin bukas."Pinagpalit niya ako ng damit at habang nagluluto siya ng ulam namin para sa pang-gabihan. Nang matapos ay nagkwento ako ulit, "Lola, may bago kaming kaklase. Brandon ang pangalan niya.""Brandon?" banggit niya at napatingin siya sa akin."Opo, ang weird kasi parang magkakilala na kami rati pa. Pero siguro, parte lang ng hallucinations ko 'yon. Imposible naman po kasi eh galing siyang Canada."Tahimik siyang tumango at m
Tulala ako habang nasa biyahe kami. Maiingay ang mga kasama namin sa likuran pero hindi ko maintindihan ang pinag-uusapan nila. Inaalala ko kasi iyong sinabi ni Brandon kanina. Bumuntonghininga ulit ako. Bahala na nga mamaya!Nang makalabas ng kotse ni Brandon ay sumalubong sa akin ang sariwang hangin. Bukirin kasi rito, kulay berde ang maliliit na damong tinatapakan ko, may mga matatayog na puno at bundok sa malayo at may malaking bahay sa malapit. "Ang presko rito!" kwento ko sa mga kasama at muling sininghot ang hangin. Kabaliktaran doon sa amin, puro usok."Let's go?" tanong ni Brandon sa amin. Kumapit ako kay Ally at gano'n din siya."Papa!" "Hala ang cute!" tili ni Ally nang makita namin ang batang tumakbo papalapit kay Brandon. Napangiti naman siya sa amin at lumuhod para mas maabot siya ng anak. Niyakap siya nito at tuwang-tuwang nagsabi, "I missed you, papa!"Nanubig ang mga mata ko habang pinapanood sila. Ang cute nga nila! Pero kung iisipin, siguro ito ang anak nila ng
"'Di ako naniniwala sa gan'yan," puna ko sa kanya at nagsimula nang ipaliwanag sa kanila ang mga kailangan naming gawin. Apat lang kaming magkaka-grupo rito at si Ally, panggulo lang."Since apat lang tayo, sa susunod na natin pag-usapan 'yong hatian ng parts para sa case study natin. Gagawin muna natin 'yong format ngayon at kokompletuhin kapag na-meet na natin 'yong patient next week. After no'n, focus na tayo sa checklist. Baka kasi tamarin na tayo sa case study kapag nag-enjoy na kayo sa pagturok!" biro ko pa dahilan para tumawa sila. "Agree ba lahat?"Nang sumang-ayon sila ay nagtulungan na kami sa paggawa."Rika, let's play too," tawag sa akin ni Brayden at pumunta sa kandungan ko."Okay! Let's draw here," ngiting sambit ko sa kanya at kinuha iyong drawing book para magkulay bago muling tumulong sa mga ka-grupo. Si Hanna ang tiga-type kaya may oras din ako sa pagtulong kay Brayden na mag-kulay. Lagpas iyon pero tama ang kulay na pinili niya sa mansanas, saging at grapes."Check
Nang tumahan siya ay pinakain na siya ng pananghalian kaya nagsimula na kaming mag-pratice. Ang astig nga no'ng mannequin ni Brandon dahil parang totoong kamay iyon ng tao."Intradermal, 10-15° lang so mababaw lang siya. Sa skin lang siya ituturok," paliwanag ko at ni-demo iyon sa kanila gamit ang bagong 1cc syringe na may lamang sterile water. "Bago iturok, always remember na dapat naka-bevel up! Dapat hindi rin sobrang lalim ang pagkakatusok para makabuo ng bleb o wheal," dagdag ko bago dahan-dahang ni-push ang plunger habang ang isang kamay ay steady na nakahawak sa barrel. "Ayan! Sanay na sanay ah! Sharp shooter 'yan?" tukso ni Ally na siyang nagvi-video ng ginagawa ko. Humalakhak lang ako at nagpatuloy. Tumango-tango naman sila at seryosong nagsulat sa notebook. Pinasubok ko silang mag-try ng Intradermal Injection bago kami nag-proceed ng Subcutaneous at Intramuscular na halos parehas lang."Ate Rika!" masayang tinig ni Brayden at tumakbo palapit sa akin. Nilapitan ko siya par
Bumuntonghininga ako at umuwi na. Sumasakit na naman kasi ang isip ko sa kakaisip sa kanya. "Lola!" masayang tawag ko sa ginang nang makapasok sa bahay namin. Handa na akong ibalita sa kanya ang pagkaing dala nang marinig ang malakas na ubo ni lolo. Binitawan ko ang dala at nagmamadaling pinuntahan sila sa kwarto. "La, bakit po?" nag-aalalang tanong ko sa kanya dahil umiiyak siya ng tahimik habang si lolo ay nanginginig at malakas ang ubo. "Lo, saan po ang masakit?" tanong ko sa kanya at lumuhod sa harap niya sabay ibinaba ang bag. Inilagay ko ang likod ng palad sa noo niya at naramdamang malamig ang katawan niya. Hinawakan niya ang dibdib niya kaya alam kong masakit doon. Sinuri ko ang bibig niya at namumutla iyon. "Hindi ko siya madala sa Hospital kasi wala na tayong pera, apo." "May ipon po ako! 'Yon na po sana, la!" Tumaas ang boses ko at akmang kukunin iyon nang hawakan niya ang kamay ko. "Pampaaral mo 'yon at—" Mabilis ko siyang pinutol kasabay ng pagpahid ko ng luhang p
Nang bumukas ang puting kurtina na nasa harapan ko ay ngumiti ako sa lahat ng mga bisita namin ngayon. Kasabay ko si mama na lumakad sa pulang carpet na siyang dati'y dinaraanan lang namin kapag paalis o pabalik kami ng mansyon.Dito kasi namin sa naisipan ni Brandon na magpakasal. Sa harap ng mansyon at sa harap ng magandang burol na mas pinaganda ng palubog na sinag ng araw. Habang nasa ailse ay isa-isa kong ngitian ang mga bisita na nasa bandang likuran. Iyong mga kasambahay na nanatiling tapat at suportado sa amin ni Senyorito. Kaagad na namuo ang luha ko dahil sa pagka-miss ko sa kanila nang makita kung sino mga nasa sumunod na dalawang linya. Sa kanang bahagi ay iyong mga naging kaklase ko sa NU noong ako pa si Ririka Dela Rosa. Sina Wilson, Ally at mga tropa nila. Sa kabilang bahagi ay naroon naman ang mga kaklase ko at naging kaibigan noong senior high, sina Neri at Troy pati na tropa niya. Sa sumunod na grupo ay iyong mga tropa ni Brandon na naging malapit na rin sa akin d
"Brandon! Bagsak ako sa quiz!" iyon ang isinalubong ko sa kanya nang makita ko siya sa harap ng University namin. Bumalik na kasi ako ulit sa pag-aaral. Sa San Juan State University ulit kaya libre ang pampaaral at tanging mga gamit sa Nursing ang gagastusin. "10 over 30!" dagdag ko pa dahil broken bearted ako dahil sa score. Nakakasama ng loob! Nagpuyat ako ro'n kagabi! Pero humalakhak lang siya at hinalikan ang pisngi ko kaya napanguso ako. "Ano 'yan? Proud ka pang bumagsak ako?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.Niyakap niya naman ang bewang ko at nanunuyong hinaplos ang pisngi ko. "Yes, I'm proud of you, baby! 10 is already high 'cause I know how hard Nursing is..." makahulugang aniya. "Remember when I got 1 over 20 back then?" Doon ako natawa. Wala na! Umubra na nga iyong sinabi ng doktor niyang mabilis mababalik ang mga alaala niya basta nawala na iyong bisa ng gamot na pinapainom sa kanya rati.Bigla ko tuloy naalala si Senyora. Naparalisado na siya at balak pa siyan
"Brandon, ipangako mong babalik kayong dalawa ng anak ko. Maliwanag ba?" paalala pa ni papa nang makarating kami. "Marami na siyang pinagdaanan..." muli siyang naging emosyonal kaya hinampas ko na siya. Pagod na kasi akong umiyak."Babalik kami agad, pa! 'Wag ka nang mag-alala r'yan baka tumaas ang BP mo!" puna ko at humalik sa pisngi niya bago ako lumabas para sundan si Brandon.Kabado ako nang muli akong makatapak sa mansyon pero napatingin ako kay Brandon nang hawakan niya ang kamay ko at ipagdaop ang kamay namin."Drop your guns!" maawtoridad na utos niya sa mga guwardyang nakasalubong namin. Kaagad naman silang sumunod kaya napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha. Kung nandito si Brandon kahapon, siguro hindi nangyari iyon kay Mona. Nagtatampo ako sa kanya dahil nagawa niyang magpanggap bilang ako. Muntik niya pa akong patayin dati. Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya bilang kaibigan ko. Siya kasi ang pinaka-close ko sa amin nina Franz at JP. At siguro, gano'n d
"Ikaw ang may ari nito?" 'di makapaniwalang sambit ko nang kinabukasan ay dinala niya kaming lahat sa isang mansyon. Iyong palagi kong tinatanaw dati sa malayo dahil ang ganda no'n, parang palasyo. Marami ring nagpupunta roon para mag-picture kung bibisita sila rito Resort."I bought it for us. I want to give you a comfortable life, Rika," paliwanag niya at muling hinarap si Raica na nasa braso niya.Sinundan ko naman si Brayden na masayang tumatakbo sa malawak at maaliwalas na living room. "Senyorito Brandon, nakahanda na po ang mga pagkain," anang isang kasambahay na hindi pamilyar sa akin."Tutulong na rin ako!" sabay pa sina mama at Ate Cathy pero bago pa siya makapunta sa living room ay nagsalita ulit si Brandon."No need, ma'am. You're here as Rika's family. You're my family too from now on.""Ay taray! Amo na tayo ngayon, Senyora Karina!" halakhak ni Ate Cathy at biniro si mama pero umiling ito. "Ay teka! Paano na 'yan? E 'di wala na tayong trabaho?!" "Don't you have business
"M-mona..."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa harap ko. Bukas ang mga mata nito na puno ng luha. "P-pa... patawad, R-rika." Ngumiti siya sa akin at nag-ambang bumangon pero muling umalingawngaw ang tunog ng baril.Napapikit ako at napatakip ng tenga. Hindi ko alam kung sino ang humila sa akin palayo. Basta, dalawang magkasunod na putok ng baril pa ang narinig ko. "Mona!" sigaw ko nang tuluyang nawala ang ingay. Nakita kong nakahandusay sa sahig ang katawan ni Mona na puno ng dugo at sa kabilang banda ay si senyora na dinadaluhan ng mga guwardya dahil may tama sa binti. "Hali ka na, Erika!" sigaw ni Kuya Rommel sa akin at hinila ako palayo ng mansyon ng mga Monteverde. Walang tauhan na humabol sa amin pero mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot mula sa nasaksihan. Si Mona. Wala na siya dahil niligtas niya ako."P-pa... patawad, R-rika."Napapikit ako at hinayaan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha sa pisngi ko nang muling pumasok sa isip ang h
Hindi ko na siya pinatulan dahil nakaramdam ng pag-iinit ng pisngi. Nakakahiya sa anak namin kung sa harap niya kami maglalandian ni Brandon. Nang maghapon ay nakumpleto kami sa bahay dahil dumating na si papa mula sa pangingisda. Pormal naman siyang sinalubong ni Brandon. "I'm Brandon Monteverde, sir." Nakipag-kamayan pa ito."Alam na alam ko iyan, senyorito," mahinahong sagot ni papa at uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo rito?""I came to accompany Erika. I want her to visit her family since it's their daff off," paliwanag nito dahilan para umarko ang kilay ng papa ko."Naku!" Maya-maya ay humalakhak siya. "Maraming salamat kung gano'n!""Kumain na tayo!" anyaya ni mama.Humagikgik si Ate Cathy bago niyaya si Brayden na sumunod sa kanya. "Daddy, let's sit beside mama po!"Pero tumayo ako dahil may iba pa akong gagawin. "Mauna na kayo, titignan ko muna si Raica at pakakainin.""You should eat first. Raica will not get enough nutrient she need when you breast feed her with an empty
Doon ko lang naramdaman ang pag-init ng pisngi ko. Bakit parang nakakahiya dahil sa ekspresyon niya? E, normal lang naman na ganito magpa-dede ng bata at nakita naman na niya iyon dati.Matapos ko siyang mapakain at mapag-burp ay lumabas kami. Kaagad kong hinanap si mama para makisuyo. "Ate Cathy, si mama?" "Lumabas, ineng!" sigaw niya at nilapitan ako. "Ano bang kailangan mo?""Paki-laro muna si Raica. Magpapa-init lang ako ng pampaligo niya.""Ay, e 'di ibigay mo kay daddy!" sagot niya at nginuso si Brandon na tahimik sa mahabang upuan. "Si Brayden?" tanong ko muna kay Ate Cathy."Nasa labas, naglalaro!" Tumango ako at dahan-dahang lumapit kay Brandon. Napunta sa akin ang atensyon niya. Malalim ang tingin niya sa akin kaya medyo kinabahan ako. "Gusto mo bang sa 'yo muna si Raica? May gagawin lang ako saglit.""Sure?" may bahif ng pag-alinlangang sagot niya at ipinosisyon ang braso. "How should I carry her?" "Ay ganito lang, senyorito!" si Ate Cathy na ang nagturo sa kanya. Main
Hindi ko maharap si Brandon kinabukasan. Mabuti na lang ay nabawi ko na agad kagabi ang phone sa kanya bago pa niya masabing hindi niya naalala ang anak. Ayaw kong magsinungaling kay Brayden pero ayaw ko rin siyang masaktan. Bata pa siya, ayaw kong sumama ang loob niya sa daddy niya. Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon dahil ako mismo, hindi ko naiintindihan ang nangyayari."It's your leave today," ani Brandon dahil Linggo pero nanatili ako malapit sa kanya. Ayaw kong may mangyari sa kanyang masama hangga't nandito ako."Okay lang.""Don't you wanna spend Sunday with your child?"Hindi ako nakaimik. Maya-maya pa ay tumayo siya. "Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahil may dala siyang papel na pamilyar sa akin. Iyong resume ko."I'll go to your address. You should go there too.""Ha?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinabol siya."Rommel, open the gate!" Kahit nagtataka, mabilis na sinunod ni Kuya Rommel ang utos ni Brandon. "Hop in," aniya nang pagbuksan a
Umupo ako at sumandal sa pinto para bantayan siya. Nanatili ako roon hanggang sa mawala na ang ingay. Nalagdesisyonan kong tumayo na at sinimulang ligpitin ang mga kalat sa sahig, lalo na ang mga bubog galing sa pagkabasag. "Ahhh!" daing ko nang makaramdam ng hapdi sa daliri matapos pulutin ang basag na baso sa may countertop. Mabilis na dumaloy palabas ang dugo kaya itinaas ko ang kamay kong may sugat at naghanap ng malinis na tela para ibalot iyon sa sugat ko at pigilan ang pagdurugo. "Brandon, pahingi nga ng medicine kit, please?" sigaw ko mula dahil alam kong nasa kwarto niya iyon. Pagbalik ko ay mas nag-ingat ako sa paglalakad. Sinuot ko na rin ang tainelas ni Brandon para hindi na masugat.Pinagsabay ko ang pagluluto at paglilinis. Marami naman kasing laman ang ref at cabinet niya kaya hindi na ako nahirapan.Muli akong napadaing nang bigla akong napaso dahil sa kakamadali. Hindi ko na alam ang uunahin ko dahil sa pagod at gutom."Brandon?" Muli akong kumatok sa pinto niya. B