Malakas ang tugtog na bumungad sa amin nang makarating sa veneu. Ito na ang gabi ng pageant namin! Maipapakita ko na sa kanilang lahat iyong inihanda namin ng mga kaibigan ko! Pero nang makita ko kung gaano karami ang manonood ay kinabahan ako. Mabuti na lang ay may jowa ako na humawak sa kamay ko. "You can do it, baby," sambit niya at hinaplos ang likod ng kamay ko para pakalmahin."Thank you!" Niyakap ko ang braso niya at huminga nang malalim bago tuluyang lumabas ng kotse niya. Suot ko ang itim na uniporme naming mga kandidata. May tatak iyong korona na logo para sa Binibining San Juan ngayong taon. Ipina-repair namin ang t-shirt kaya naging sleeveless crop top iyon. Sa pang-ibaba naman, isang high waist pants na faded light blue denim ang suot ko. Wide leg ang istilo no'n kaya komportable sa balat. Mabuti na lang rin, hindi masyadong mahaba kaya hindi nakakaabala sa suot kong silver na stilleto na may strap. Ang buhok ko naman, high naka-ponytail at kulot ang bandang ibaba. Bana
Napangiti ako at tumango. Nang biglang may tumunog na phone. Hinalughog ni Franz ang bag niya at kinuha ang phone ko. Pinatago ko pala iyon sa kanya kanina."Ay tumatawag ang jowa!" sambit niya nang makita namin kung sino iyon.Mas lumawak ang ngiti ko at agad na sinagot iyon, "Hello, senyorito?" tawag ko at rinig ko mula roon ang ingay sa labas."I can't wait to see you again. Goodluck, baby." Napahagikgik ako sa kilig. "Thank you! 'Wag mo 'kong tatawanan, ha?"" "Hmm, is your performance funny? I'm looking forward to it.""Medyo! Basta surprise 'yon!" natatawang sagot ko."Alright! Whatever it is, I'll surely be proud of it."Hindi nawala ang ngiti ko dahil sa idinagdag niya. Hay, sarap talaga sa feeling ng may jowa!"I love you," dagdag pa niya bago tinapos ang tawag dahil tinawag na ako para maghanda.Ang mga magulang ko at si Ate Cathy ang naghanda ng props sa stage namin. Kaya nang ipakilala na ako ng MC ay ibinigay ko na ang lahat. "Anong talent mo?" bigkas ko sa earhook head
Napanguso ako at nag-selfie na lang para sulitin ang ganda ng make-up, buhok at dress na suot. Kinuhanan ko rin ang sarili habang naka-side view para i-flex detalye ng headband, maliit na hikaw at butterfly sleeve ng dress. Naka-fierce ako at hawak ang itaas ng sleeve.Pinakatitigan ko iyon nang matapos at napangiti. "Pang-profile!" halos sabay pa kaming banggit at kapwa tumawa.Isa-isa naming inirampa ang dress na suot habang tumutugtog ang live band at lalakeng singer na inimbitahan. Artista at sikat 'yon kaya hindi ko masisisi ang ilang kandidata na kinilig sa kanya dahil sa harana niya."Erika Mendez Fernandez," malumanay na pagpapakilala sa akin ng MC nang ako na ang naglalakad sa gitna. Mahinhin at pino lang ang galaw ko. Take your time, ika nga ni Franz. Maging nang umikot ako para ipakita ang likod ay pa-slow motion. "She is representing and residing at Victoria, San Juan City. Currently, she just turned 19 years old as today is her birthday," pagpapatuloy ng MC kaya napangit
Tumango ako. Napaghandaan namin iyong tanong na iyon. Ang sagot ay love pero iba ang lumabas sa bibig ko. "Pera," saad ko at idineretso ang tingin sa madla para hanapin ang mga taong sumuporta sa akin. "Mas pipiliin ko ang pera kasi ang pagmamahal, libre lang 'yan at mahahanap mo kahit saan. Sa pamilya, kaibigan, at kasintahan. Pero ang pera, hindi." Malungkot akong umiling. "Sa reyalidad, nabibili ng pera ang kasiyahan, nabibigyan tayo ng tahanan, napupunan nito ang mga gutom, at naisasalba nito ang buhay ng mahal natin. Maraming nagagawa ang pera, pwede ka pa ngang mahalin ng iba dahil mayaman ka." Muli kong sinulyapan si Rhianne at naabutan kong nakangisi siya. "Iyon lang, salamat po." Kasunod non ay ng pagalingawngaw ng tunog na nagpapaalalang ubos na ang oras ko. Sakto!"I have an additional qiestion. Do you have a boyfriend right now?" "Po?" Hindi ko inasahan ang isinagot niya at napatingin kay senyorito na seryosong nanonood sa akin. "Opo.""So, papayag ka kapag binigyan ki
"Inuman na!" Ang malakas na boses ni Franz ang unang narinig ko nang makabalik kami ni senyorito sa mansyon nila. "Congrats, Rika!" pagbati sa akin ng kapwa ko kasambahay at ilang bodyguard. "Ang ganda-ganda mo!"Napangiti ako at napanguso rin dahil sa sinserong papuri nila. "Salamat po!" 'Di pa ako naglinis ng make up pero iyong crop top na ginamit ko sa talent portion at denim pants ang suot ngayon. At iyong buhok ko, nakalugay na at medyo magulo na ang pagkakakulot. "Pumunta na kayo roon sa loob at kumain na!" Tumango ako at sinulyapan si senyorito sa likuran ko nang hawakan niya ang kamay ko. Nakita ko ang panlalaki ng mga mata nila pero agad din kaming nginitian."Happy birthday, Rika!" masayang bati nila kasabay ng pagbagsak ng confetti sa itaas ko. Kinantahan pa nila ako ng 'Happy Birthday' at sinabayan ko ang palakpak nila sa pagtama ng kamay ko sa palad ni senyoritong dahil ayaw niya akong bitawan at gano'n din ako."Nakaka-bitter naman dito, jusko! Dapat pala pati 'pag
Napanguso ako at napayakap sa bewang ni Gavin nang muntik nang matumba matapos siyang itulak ni Jake.Naririnig ko ang pagkanta ulit nila Franz ng parehas na kanta na parang walang namumuong tensyon dito sa likuran nila. Iyong iba rin nilang kasama, umiinom at nagsasaya sa gilid. May naghahalikan pa nga sa couch."Rika." Biglang may humigit sa akin dahilan para mapabitaw ako kay Gavin. Napasandal ako sa dibdib niya nang yakapin niya ako at ipinahinga pa ang braso sa likuran ko, parang pinoprotektahan pa ako. "She's my girlfriend.""Already?" Narinig ko ang pagtawa ni Gavin. "Ah, okay, I get it! You're tasting a new flavor! You want something fresh?""Shut up! I'm not!"Mas lalong lumakas ang pagtawa ni Gavin. Gusto ko siyang tignan pero humigpit ang yakap sa akin ni senyorito."Chill, dude! Congratulations, then!" Naramdaman ko ang impact ng mahigpit na pagtapik sa balikat ni senyorito. "Sana tumagal kayo. Mga 1 week?" tunog nag-aasar iyon. Natawa naman ako at napapikit.Narinig ko an
Hindi ko alam kung bakit ang high quality no'n pero halatang luma na ang litrato. Isang batang lalake na may bughaw na mga mata nasa likod ng isang cute na bata. Nasa upuan sila at nakayakap ang lalake mula sa likuran. Ang nakapagpangiti sa akin ay parehas silang nakatawa, labas ang lahat ng ngipin at singkit ang mga mata. Parang may nakitang nakakatawa."You were two year old by that time and I'm seven.""Weh?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinarap siya. "Ang bata ko pa pala kaya hindi ko maalala!" Muli kong tinignan ang picture namin at pinalaki iyon. "Ang cute ko pa dito!'"Hanggang ngayon naman," dagdag niya at niyakap pa ang bewang ko. Hunalakhak naman ako dahil sa kaunting kilig. "Sige na nga, maniniwala muna ako ngayon!" Inilipat ko iyon at mas lalong natawa nang makita ang susunod na litrato. Nang ipakita ko iyon kay senyorito ay humalakhak din siya. "Ang bully mo naman sa akin no'n!" reklamo ko sa kanya dahil nakatawa na naman iyong batang lalake at iyong maliit na bata
"Gano'n talaga 'pag mayayaman, sis! Uso sa kanila ang fixed married," ani Mona at inakbayan ako.Napabuntonghininga ako at umiling. "Iba si senyorito. Mahal niya ako. Ramdam ko 'yon!""E, gan'yan din ang sinabi mo sa ex mo. Ano na bang pangalan no'n?" tanong niya pa. "Basta iyong nang gago sa 'yo!""Alam niyo mga sis, nagulat talaga ako kanina!" si JP naman ang nagsalita at mas lumapit pa sa amin. "Sympre 'di ba mas matagal nilang kilala si Senyorito Brandon! E 'di mas maalam sila sa mga naging ka-relasyon niya!""Wala akong makitang girlfriend sa mga FB post niya, mga sis! Pero marami siyang reactors at commentors na babae at halatang yayamanin!" sambit naman ni Franz habang ipinapakita sa amin ang timeline ni senyorito."Baka nasa IG?" tanong ni JP at hinampas ang braso ko na para bang may lamok doon. "Alam mo ba ang IG account niya, sis?""Hindi," simpleng sagot ko. Napangiwi naman silang tatlo."Dapat alam mo lahat ng account niya! Pati messages dapat tinitignan mo baka mamaya kab
Nang bumukas ang puting kurtina na nasa harapan ko ay ngumiti ako sa lahat ng mga bisita namin ngayon. Kasabay ko si mama na lumakad sa pulang carpet na siyang dati'y dinaraanan lang namin kapag paalis o pabalik kami ng mansyon.Dito kasi namin sa naisipan ni Brandon na magpakasal. Sa harap ng mansyon at sa harap ng magandang burol na mas pinaganda ng palubog na sinag ng araw. Habang nasa ailse ay isa-isa kong ngitian ang mga bisita na nasa bandang likuran. Iyong mga kasambahay na nanatiling tapat at suportado sa amin ni Senyorito. Kaagad na namuo ang luha ko dahil sa pagka-miss ko sa kanila nang makita kung sino mga nasa sumunod na dalawang linya. Sa kanang bahagi ay iyong mga naging kaklase ko sa NU noong ako pa si Ririka Dela Rosa. Sina Wilson, Ally at mga tropa nila. Sa kabilang bahagi ay naroon naman ang mga kaklase ko at naging kaibigan noong senior high, sina Neri at Troy pati na tropa niya. Sa sumunod na grupo ay iyong mga tropa ni Brandon na naging malapit na rin sa akin d
"Brandon! Bagsak ako sa quiz!" iyon ang isinalubong ko sa kanya nang makita ko siya sa harap ng University namin. Bumalik na kasi ako ulit sa pag-aaral. Sa San Juan State University ulit kaya libre ang pampaaral at tanging mga gamit sa Nursing ang gagastusin. "10 over 30!" dagdag ko pa dahil broken bearted ako dahil sa score. Nakakasama ng loob! Nagpuyat ako ro'n kagabi! Pero humalakhak lang siya at hinalikan ang pisngi ko kaya napanguso ako. "Ano 'yan? Proud ka pang bumagsak ako?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.Niyakap niya naman ang bewang ko at nanunuyong hinaplos ang pisngi ko. "Yes, I'm proud of you, baby! 10 is already high 'cause I know how hard Nursing is..." makahulugang aniya. "Remember when I got 1 over 20 back then?" Doon ako natawa. Wala na! Umubra na nga iyong sinabi ng doktor niyang mabilis mababalik ang mga alaala niya basta nawala na iyong bisa ng gamot na pinapainom sa kanya rati.Bigla ko tuloy naalala si Senyora. Naparalisado na siya at balak pa siyan
"Brandon, ipangako mong babalik kayong dalawa ng anak ko. Maliwanag ba?" paalala pa ni papa nang makarating kami. "Marami na siyang pinagdaanan..." muli siyang naging emosyonal kaya hinampas ko na siya. Pagod na kasi akong umiyak."Babalik kami agad, pa! 'Wag ka nang mag-alala r'yan baka tumaas ang BP mo!" puna ko at humalik sa pisngi niya bago ako lumabas para sundan si Brandon.Kabado ako nang muli akong makatapak sa mansyon pero napatingin ako kay Brandon nang hawakan niya ang kamay ko at ipagdaop ang kamay namin."Drop your guns!" maawtoridad na utos niya sa mga guwardyang nakasalubong namin. Kaagad naman silang sumunod kaya napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha. Kung nandito si Brandon kahapon, siguro hindi nangyari iyon kay Mona. Nagtatampo ako sa kanya dahil nagawa niyang magpanggap bilang ako. Muntik niya pa akong patayin dati. Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya bilang kaibigan ko. Siya kasi ang pinaka-close ko sa amin nina Franz at JP. At siguro, gano'n d
"Ikaw ang may ari nito?" 'di makapaniwalang sambit ko nang kinabukasan ay dinala niya kaming lahat sa isang mansyon. Iyong palagi kong tinatanaw dati sa malayo dahil ang ganda no'n, parang palasyo. Marami ring nagpupunta roon para mag-picture kung bibisita sila rito Resort."I bought it for us. I want to give you a comfortable life, Rika," paliwanag niya at muling hinarap si Raica na nasa braso niya.Sinundan ko naman si Brayden na masayang tumatakbo sa malawak at maaliwalas na living room. "Senyorito Brandon, nakahanda na po ang mga pagkain," anang isang kasambahay na hindi pamilyar sa akin."Tutulong na rin ako!" sabay pa sina mama at Ate Cathy pero bago pa siya makapunta sa living room ay nagsalita ulit si Brandon."No need, ma'am. You're here as Rika's family. You're my family too from now on.""Ay taray! Amo na tayo ngayon, Senyora Karina!" halakhak ni Ate Cathy at biniro si mama pero umiling ito. "Ay teka! Paano na 'yan? E 'di wala na tayong trabaho?!" "Don't you have business
"M-mona..."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa harap ko. Bukas ang mga mata nito na puno ng luha. "P-pa... patawad, R-rika." Ngumiti siya sa akin at nag-ambang bumangon pero muling umalingawngaw ang tunog ng baril.Napapikit ako at napatakip ng tenga. Hindi ko alam kung sino ang humila sa akin palayo. Basta, dalawang magkasunod na putok ng baril pa ang narinig ko. "Mona!" sigaw ko nang tuluyang nawala ang ingay. Nakita kong nakahandusay sa sahig ang katawan ni Mona na puno ng dugo at sa kabilang banda ay si senyora na dinadaluhan ng mga guwardya dahil may tama sa binti. "Hali ka na, Erika!" sigaw ni Kuya Rommel sa akin at hinila ako palayo ng mansyon ng mga Monteverde. Walang tauhan na humabol sa amin pero mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot mula sa nasaksihan. Si Mona. Wala na siya dahil niligtas niya ako."P-pa... patawad, R-rika."Napapikit ako at hinayaan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha sa pisngi ko nang muling pumasok sa isip ang h
Hindi ko na siya pinatulan dahil nakaramdam ng pag-iinit ng pisngi. Nakakahiya sa anak namin kung sa harap niya kami maglalandian ni Brandon. Nang maghapon ay nakumpleto kami sa bahay dahil dumating na si papa mula sa pangingisda. Pormal naman siyang sinalubong ni Brandon. "I'm Brandon Monteverde, sir." Nakipag-kamayan pa ito."Alam na alam ko iyan, senyorito," mahinahong sagot ni papa at uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo rito?""I came to accompany Erika. I want her to visit her family since it's their daff off," paliwanag nito dahilan para umarko ang kilay ng papa ko."Naku!" Maya-maya ay humalakhak siya. "Maraming salamat kung gano'n!""Kumain na tayo!" anyaya ni mama.Humagikgik si Ate Cathy bago niyaya si Brayden na sumunod sa kanya. "Daddy, let's sit beside mama po!"Pero tumayo ako dahil may iba pa akong gagawin. "Mauna na kayo, titignan ko muna si Raica at pakakainin.""You should eat first. Raica will not get enough nutrient she need when you breast feed her with an empty
Doon ko lang naramdaman ang pag-init ng pisngi ko. Bakit parang nakakahiya dahil sa ekspresyon niya? E, normal lang naman na ganito magpa-dede ng bata at nakita naman na niya iyon dati.Matapos ko siyang mapakain at mapag-burp ay lumabas kami. Kaagad kong hinanap si mama para makisuyo. "Ate Cathy, si mama?" "Lumabas, ineng!" sigaw niya at nilapitan ako. "Ano bang kailangan mo?""Paki-laro muna si Raica. Magpapa-init lang ako ng pampaligo niya.""Ay, e 'di ibigay mo kay daddy!" sagot niya at nginuso si Brandon na tahimik sa mahabang upuan. "Si Brayden?" tanong ko muna kay Ate Cathy."Nasa labas, naglalaro!" Tumango ako at dahan-dahang lumapit kay Brandon. Napunta sa akin ang atensyon niya. Malalim ang tingin niya sa akin kaya medyo kinabahan ako. "Gusto mo bang sa 'yo muna si Raica? May gagawin lang ako saglit.""Sure?" may bahif ng pag-alinlangang sagot niya at ipinosisyon ang braso. "How should I carry her?" "Ay ganito lang, senyorito!" si Ate Cathy na ang nagturo sa kanya. Main
Hindi ko maharap si Brandon kinabukasan. Mabuti na lang ay nabawi ko na agad kagabi ang phone sa kanya bago pa niya masabing hindi niya naalala ang anak. Ayaw kong magsinungaling kay Brayden pero ayaw ko rin siyang masaktan. Bata pa siya, ayaw kong sumama ang loob niya sa daddy niya. Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon dahil ako mismo, hindi ko naiintindihan ang nangyayari."It's your leave today," ani Brandon dahil Linggo pero nanatili ako malapit sa kanya. Ayaw kong may mangyari sa kanyang masama hangga't nandito ako."Okay lang.""Don't you wanna spend Sunday with your child?"Hindi ako nakaimik. Maya-maya pa ay tumayo siya. "Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahil may dala siyang papel na pamilyar sa akin. Iyong resume ko."I'll go to your address. You should go there too.""Ha?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinabol siya."Rommel, open the gate!" Kahit nagtataka, mabilis na sinunod ni Kuya Rommel ang utos ni Brandon. "Hop in," aniya nang pagbuksan a
Umupo ako at sumandal sa pinto para bantayan siya. Nanatili ako roon hanggang sa mawala na ang ingay. Nalagdesisyonan kong tumayo na at sinimulang ligpitin ang mga kalat sa sahig, lalo na ang mga bubog galing sa pagkabasag. "Ahhh!" daing ko nang makaramdam ng hapdi sa daliri matapos pulutin ang basag na baso sa may countertop. Mabilis na dumaloy palabas ang dugo kaya itinaas ko ang kamay kong may sugat at naghanap ng malinis na tela para ibalot iyon sa sugat ko at pigilan ang pagdurugo. "Brandon, pahingi nga ng medicine kit, please?" sigaw ko mula dahil alam kong nasa kwarto niya iyon. Pagbalik ko ay mas nag-ingat ako sa paglalakad. Sinuot ko na rin ang tainelas ni Brandon para hindi na masugat.Pinagsabay ko ang pagluluto at paglilinis. Marami naman kasing laman ang ref at cabinet niya kaya hindi na ako nahirapan.Muli akong napadaing nang bigla akong napaso dahil sa kakamadali. Hindi ko na alam ang uunahin ko dahil sa pagod at gutom."Brandon?" Muli akong kumatok sa pinto niya. B