Mag-log inShare
KABANATA 17.1: DEJA VU
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
The CEO's Personal Maid KABANATA 17.2: COLD
Mabilis akong tumakbo papasok mg mansyon dahil sa excitement. Miss na miss ko na si senyorito! "Anak, mabuti at nand'yan ka na," bungad ni mama at pinagmasdan muna ang ayos ko bago inabot sa akin ang hawak niyang tray na may lamang mga babasaging baso at alak na nasa isang lalagyan habang pinapalubuan ng mga yelo. "Magbihis ka at ibigay mo ito kay Sir Brandon. Nasa opisina sila, iyong katabi ng kwarto niya.""Opo, ma!" ngiting sagot ko at aligaga naman siyang bumalik sa kusina. Pagkadaan ko roon ay abala ang lahat sa paghahanda ng meryenda. Mukhang marami ang bisita! Paniguradong masarap din ang pagkain namin mamaya.Umakyat na ako sa pangalawang palapag dahil hindi na ako makapaghintay na makita ulit si senyorito. Ni hindi ko magawang kabahan sa pag-akyat at pagbuhat ng babasaging dala kahit mataas ang sapatos na suot ko.Isinandal ko ang tray sa tiyan habang hinahawak iyon gamit ang isang kamay nang kumatok at binuksan ang pinto. Muli kong hinawakan ang tray gamit ang dalawang kama
The CEO's Personal Maid KABANATA 18: GIRLFRIEND
Nagkulong ako sa kwarto at doon humagulgol dahil sa inis. Ngayon ko lang naranasan ang ganito. Noong nag-break kami ni Trevor, hindi naman ako umiyak. Pero pagdating kay senyorito, ang sakit-sakit masabihan ng hindi maganda. Lalo na ngayon na ang tagal ko siyang hinintay tapos ganito pa ang iaasal niya sa akin. "Rika, anak?" Mabilis akong tumakbo papuntang banyo ko nang marinig ang boses ni mama. Isinarado ko ang pinto at nagpunas ng mga luha."Rika!" muling tawag niya sa akin.Tumukhim muna ako at huminga ng malalim bago sumagot. Ayaw ko mahalata niyang umiiyak ako. "N-nagbibihis lang po!""Sumunod ka sa kusina, maaga tayong kakain ngayon," utos nito."Opo!"Nang marinig ang pagkasarado ng pinto ay tinignan ko ang sarili sa salamin. Na-smudge ang eyeliner ko dahil sa kakaiyak. Mabilis kong inalis ang make-up at naghilamos bago marahang pinunasan ang mukha gamit ang tissue. Naglagay ulit ako ng powder sa mukha at kaunting lip tint sa labi para mas magmukhang presentable bago isinuot
The CEO's Personal Maid KABANATA 19.1: JUDGE
"Mas maiging iwasan na lang natin ang isa't-isa." Ang katagang iyon ang walang sawa kong naririnig sa isip ko. Gusto pala namin ni senyorito ang isa-isa't pero hindi raw kami p'wede. Ang saklap naman no'n! Medyo masakit pero ayos lang. Suportado ko naman kung ano 'yong gusto niya at crush ko lang naman siya. At isa pa, masyadong mataas ang pangarap ko kung ipipilit ko ang sarili sa kanya. Mayaman siya kaya nga senyorito namin siya rito, e. At ako? Kasambahay lang. Mas bagay siya kay Rhianne kahit pangit ang ugali ng isang 'yon. At ako, siguro magma-madre na lang talaga ako! "Rika!" Nilingon ko ang pinaggalingan ng boses na iyon at nakita ko si Sir Gavin. Ngimiti ito ng malawak at nilapitan ako habang nakapamulsa siya. "Good morning po!" bati ko sa kanya at itinigil muna ang pagwawalis para asikasuhin siya. "Kakain ka na po ng breakfast?" tanong ko sa kanya. "Yeah, can you guide me to the dining room?" Mabilis akong tumango at naglakad papunta sa gusto niyang destinasyon. Ang to
The CEO's Personal Maid KABANATA 19.2: MAID
"Rika, ihain mo na ang mga ito sa lamesa para hindi ka na maging waiter mamaya," utos sa akin ni mama, tinutukoy niya ang mga bagong lutong ulam na kakatapos maluto. Maingat kong binuhat ang tray at inayos sa lamesa ang pagkakalagay ng samut-saring putahe. Ang kasama ko naman ay ang naghanda ng malinis na mga plato, kutsara, table napkin at baso."Rika, halika na rito. Hayaan mo na sila r'yan," tawag muli ni mama sa akin nang marinig ang ingay ng mga bisita, hudyat na palapit na sila sa dining room.Sununod ako sa ina at pumasok sa kitchen para maghanda at kumain. Ala-una kasi ng hapon ang practice namin para sa pageant. Alas-dose na ngayon at kailangan ko pang mag-ayos."Rika?" Nakakamay ako habang kumakain nang marinig ang boses ni Sir Gavin na pakanta pa binanggit ang pangalan ko. "Po?!" sagot ko rito at tumayo dahil baka may i-utos siya sa akin. Naghugas ako ng kamay dahil wala akong kasama rito sa kusina para sana utusan na sila na lang ang mag-assist kay Sir Gavin. "Bakit po
The CEO's Personal Maid KABANATA 19.3: BABY...
Dahan-dahan ko siyang hinarap at tumango. "Opo, senyorito. May practice po kasi ako sa pageant namin," paliwanag ko at nag-iwas nang tingin. "Pero kung may iuutos ka, pwede ko namang gawin muna 'yon o mag-absent na lang muna ako sa practice namin.""Nah, it's okay. Magpahatid at magpasundo ka sa papa mo," utos pa niya na mabilis sinundan ni Gavin."Ako na ang gagawa no'n! Sasamahan ko siya.""What?" Nagsalubong ang kilay ni senyorito. "No way, Gav. You need to come with us," seryosong aniya."Iwan ko po muna kayo," pagsingit ko dahil nabibigatan na ako sa dalang mga pinagkainan. Iniligpit ko iyon nang maayos at nang makabalik do'n ay naroon pa rin silang dalawa."Rika, ang papa mo ang sasama sa 'yo, maliwanag?" utos sa akin ni senyorito."Opo," sagot ko at bumaling kay Gavin. Nakangisi ito na parang tuwang-tuwa siya sa nangyayari. "Maybe next time, Rika," sambit niya."Opo," ulit ko sa sagot at tinignan si senyorito. Nakatingin siya sa akin habang seryoso at parang yelo ang mga mata.
The CEO's Personal Maid KABANATA 20.1: REST
Organizer: Guys, sorry for the delayed annoucement. Wala muna tayong practice ngayon. May emergency meeting para sa event. Continuation of our practice will be next week before the D-day. Dress and stage rehersal tayo. Be prepared, ladies!"Hala!" bulalas ko nang ngayon lang iyon nabasa. Kung kailan handa na ako at paalis na! Sayang naman!"Why?" Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na iyon. Si Gavin na may bahid ng ngiti sa labi. "Your reaction is so cute."Napangiwi ako at tinawanan na lang ang papuri niya. Anong cute sa dismayadong mukha? "Wala po! Hindi kasi tuloy yong practice namin ngayon. Nanghihinayang lang ako kasi nakabihis na ako," paliwanag ko sa kanya at pinuntahan si papa na inihahanda na ang sasakyan."Pa, 'di na daw tuloy ngayon," balita ko sa kanya dahilan para mapatigil siya at mapatingin siya sa akin habang nakakunot ang noo."Anong 'di tuloy?" "'Yong practice namin. Next week na lang daw kasi may meeting sila."Tumango-tango ito. "Gano'n ba?" aniya at isinar
The CEO's Personal Maid KABANATA 20.2: DRINK
"Rika..."Naalimpungatan ako nang may tumawag sa akin. Mabilis kong iminulat ang mga mata at sumalubong sa akin si senyorito, sa tabi niya ay naroon si Rhianne na salubong ang plakadong kilay."Aalis na po ba?" Mabilis na tanong ko at tumayo. Napahawak naman ako sa puno nang biglang mahilo. "Yeah but... are you fine? Sa kotse ka na matulog kung inaantok ka pa.""Hindi na po," sagot ko at iginala ang paningin sa paligid. Wala na ang sikat ng araw. Hindi ko alam kung gaano ako katagal nakaidlip... o nakatulog.Matapos ro'n ay dumiretso kami sa lugar kung nasaan ang pribadong waterfalls na nasa pangangalaga ng gobernador na si Sir Atticus. Hindi ito bukas sa publiko dahil pinapanatili ang kalinisan at kagandahan nito. Sobrang linaw at bughaw talaga ang kulay ng dagat at tubig na nagmumula sa talon. Sa paligid nito ay naroon ang matatayog na puno at halaman. May mga malalaki at may katulisang bato. Binuhat ko ang bag ng mga babaeng kasama mamin sa kotse. Maliliit lang naman iyon at maga
The CEO's Personal Maid KABANATA 20.3: KISS
"Okay lang po. Kaya ko naman," sagot ko at kinuha ang baso sabay nilunok iyon. Humiyaw si Gavin, maging ang ibang lalake."Rika," mas nangibabaw ang boses niya dahil ramdam kong mas lumapit siya sa akin.Pinunasan ko ang gilid ng labi at matapang na hinarap siya. "May ipag-uutos ka po ba, senyorito?"Salubong ang kilay niya at halatang nagtitimpi siya ng galit. Maya-maya pa ay bumaba ang tingin niya sa pisngi at labi ko. "Yeah, get my towel over there," utos niya."Okay po!" matamis na sagot ko na ikinaawang ng labi niya. Parang nabigla siya sa inasal ko.Hay! Ewan ko rin! Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Ayaw ko sa kanya at kay Gavin. Naiirita ako sa kanila kapag nagtatalo sila at naiipit ako. Pero gusto ko siyang makausap! Gusto kong mag-usap kami na gaya ng dati. Iyong parang magkaibigan kami.Hinaplos ko ang gitna ng dibdib nang maramdaman ang init roon. Dala siguro ng alak. Pinagmasdan ko ang nakahandang tuwalya sa rack. Saan kaya dito ang kay senyorito. Hinawi ko ang bawat h
Pinakabagong kabanata
The CEO's Personal Maid WAKAS: MY SENYORITO
Nang bumukas ang puting kurtina na nasa harapan ko ay ngumiti ako sa lahat ng mga bisita namin ngayon. Kasabay ko si mama na lumakad sa pulang carpet na siyang dati'y dinaraanan lang namin kapag paalis o pabalik kami ng mansyon.Dito kasi namin sa naisipan ni Brandon na magpakasal. Sa harap ng mansyon at sa harap ng magandang burol na mas pinaganda ng palubog na sinag ng araw. Habang nasa ailse ay isa-isa kong ngitian ang mga bisita na nasa bandang likuran. Iyong mga kasambahay na nanatiling tapat at suportado sa amin ni Senyorito. Kaagad na namuo ang luha ko dahil sa pagka-miss ko sa kanila nang makita kung sino mga nasa sumunod na dalawang linya. Sa kanang bahagi ay iyong mga naging kaklase ko sa NU noong ako pa si Ririka Dela Rosa. Sina Wilson, Ally at mga tropa nila. Sa kabilang bahagi ay naroon naman ang mga kaklase ko at naging kaibigan noong senior high, sina Neri at Troy pati na tropa niya. Sa sumunod na grupo ay iyong mga tropa ni Brandon na naging malapit na rin sa akin d
The CEO's Personal Maid KABANATA 69: TAMANG ORAS AT PANAHON
"Brandon! Bagsak ako sa quiz!" iyon ang isinalubong ko sa kanya nang makita ko siya sa harap ng University namin. Bumalik na kasi ako ulit sa pag-aaral. Sa San Juan State University ulit kaya libre ang pampaaral at tanging mga gamit sa Nursing ang gagastusin. "10 over 30!" dagdag ko pa dahil broken bearted ako dahil sa score. Nakakasama ng loob! Nagpuyat ako ro'n kagabi! Pero humalakhak lang siya at hinalikan ang pisngi ko kaya napanguso ako. "Ano 'yan? Proud ka pang bumagsak ako?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.Niyakap niya naman ang bewang ko at nanunuyong hinaplos ang pisngi ko. "Yes, I'm proud of you, baby! 10 is already high 'cause I know how hard Nursing is..." makahulugang aniya. "Remember when I got 1 over 20 back then?" Doon ako natawa. Wala na! Umubra na nga iyong sinabi ng doktor niyang mabilis mababalik ang mga alaala niya basta nawala na iyong bisa ng gamot na pinapainom sa kanya rati.Bigla ko tuloy naalala si Senyora. Naparalisado na siya at balak pa siyan
The CEO's Personal Maid KABANATA 68.2: DESPITE EVERYTHING
"Brandon, ipangako mong babalik kayong dalawa ng anak ko. Maliwanag ba?" paalala pa ni papa nang makarating kami. "Marami na siyang pinagdaanan..." muli siyang naging emosyonal kaya hinampas ko na siya. Pagod na kasi akong umiyak."Babalik kami agad, pa! 'Wag ka nang mag-alala r'yan baka tumaas ang BP mo!" puna ko at humalik sa pisngi niya bago ako lumabas para sundan si Brandon.Kabado ako nang muli akong makatapak sa mansyon pero napatingin ako kay Brandon nang hawakan niya ang kamay ko at ipagdaop ang kamay namin."Drop your guns!" maawtoridad na utos niya sa mga guwardyang nakasalubong namin. Kaagad naman silang sumunod kaya napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha. Kung nandito si Brandon kahapon, siguro hindi nangyari iyon kay Mona. Nagtatampo ako sa kanya dahil nagawa niyang magpanggap bilang ako. Muntik niya pa akong patayin dati. Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya bilang kaibigan ko. Siya kasi ang pinaka-close ko sa amin nina Franz at JP. At siguro, gano'n d
The CEO's Personal Maid KABANATA 68.1: KASALANAN
"Ikaw ang may ari nito?" 'di makapaniwalang sambit ko nang kinabukasan ay dinala niya kaming lahat sa isang mansyon. Iyong palagi kong tinatanaw dati sa malayo dahil ang ganda no'n, parang palasyo. Marami ring nagpupunta roon para mag-picture kung bibisita sila rito Resort."I bought it for us. I want to give you a comfortable life, Rika," paliwanag niya at muling hinarap si Raica na nasa braso niya.Sinundan ko naman si Brayden na masayang tumatakbo sa malawak at maaliwalas na living room. "Senyorito Brandon, nakahanda na po ang mga pagkain," anang isang kasambahay na hindi pamilyar sa akin."Tutulong na rin ako!" sabay pa sina mama at Ate Cathy pero bago pa siya makapunta sa living room ay nagsalita ulit si Brandon."No need, ma'am. You're here as Rika's family. You're my family too from now on.""Ay taray! Amo na tayo ngayon, Senyora Karina!" halakhak ni Ate Cathy at biniro si mama pero umiling ito. "Ay teka! Paano na 'yan? E 'di wala na tayong trabaho?!" "Don't you have business
The CEO's Personal Maid KABANATA 67: MUCH
"M-mona..."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa harap ko. Bukas ang mga mata nito na puno ng luha. "P-pa... patawad, R-rika." Ngumiti siya sa akin at nag-ambang bumangon pero muling umalingawngaw ang tunog ng baril.Napapikit ako at napatakip ng tenga. Hindi ko alam kung sino ang humila sa akin palayo. Basta, dalawang magkasunod na putok ng baril pa ang narinig ko. "Mona!" sigaw ko nang tuluyang nawala ang ingay. Nakita kong nakahandusay sa sahig ang katawan ni Mona na puno ng dugo at sa kabilang banda ay si senyora na dinadaluhan ng mga guwardya dahil may tama sa binti. "Hali ka na, Erika!" sigaw ni Kuya Rommel sa akin at hinila ako palayo ng mansyon ng mga Monteverde. Walang tauhan na humabol sa amin pero mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot mula sa nasaksihan. Si Mona. Wala na siya dahil niligtas niya ako."P-pa... patawad, R-rika."Napapikit ako at hinayaan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha sa pisngi ko nang muling pumasok sa isip ang h
The CEO's Personal Maid KABANATA 66.3: BARIL
Hindi ko na siya pinatulan dahil nakaramdam ng pag-iinit ng pisngi. Nakakahiya sa anak namin kung sa harap niya kami maglalandian ni Brandon. Nang maghapon ay nakumpleto kami sa bahay dahil dumating na si papa mula sa pangingisda. Pormal naman siyang sinalubong ni Brandon. "I'm Brandon Monteverde, sir." Nakipag-kamayan pa ito."Alam na alam ko iyan, senyorito," mahinahong sagot ni papa at uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo rito?""I came to accompany Erika. I want her to visit her family since it's their daff off," paliwanag nito dahilan para umarko ang kilay ng papa ko."Naku!" Maya-maya ay humalakhak siya. "Maraming salamat kung gano'n!""Kumain na tayo!" anyaya ni mama.Humagikgik si Ate Cathy bago niyaya si Brayden na sumunod sa kanya. "Daddy, let's sit beside mama po!"Pero tumayo ako dahil may iba pa akong gagawin. "Mauna na kayo, titignan ko muna si Raica at pakakainin.""You should eat first. Raica will not get enough nutrient she need when you breast feed her with an empty
The CEO's Personal Maid KABANATA 66.2: SEDUCE
Doon ko lang naramdaman ang pag-init ng pisngi ko. Bakit parang nakakahiya dahil sa ekspresyon niya? E, normal lang naman na ganito magpa-dede ng bata at nakita naman na niya iyon dati.Matapos ko siyang mapakain at mapag-burp ay lumabas kami. Kaagad kong hinanap si mama para makisuyo. "Ate Cathy, si mama?" "Lumabas, ineng!" sigaw niya at nilapitan ako. "Ano bang kailangan mo?""Paki-laro muna si Raica. Magpapa-init lang ako ng pampaligo niya.""Ay, e 'di ibigay mo kay daddy!" sagot niya at nginuso si Brandon na tahimik sa mahabang upuan. "Si Brayden?" tanong ko muna kay Ate Cathy."Nasa labas, naglalaro!" Tumango ako at dahan-dahang lumapit kay Brandon. Napunta sa akin ang atensyon niya. Malalim ang tingin niya sa akin kaya medyo kinabahan ako. "Gusto mo bang sa 'yo muna si Raica? May gagawin lang ako saglit.""Sure?" may bahif ng pag-alinlangang sagot niya at ipinosisyon ang braso. "How should I carry her?" "Ay ganito lang, senyorito!" si Ate Cathy na ang nagturo sa kanya. Main
The CEO's Personal Maid KABANATA 66.1: ONE MORE CHILD
Hindi ko maharap si Brandon kinabukasan. Mabuti na lang ay nabawi ko na agad kagabi ang phone sa kanya bago pa niya masabing hindi niya naalala ang anak. Ayaw kong magsinungaling kay Brayden pero ayaw ko rin siyang masaktan. Bata pa siya, ayaw kong sumama ang loob niya sa daddy niya. Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon dahil ako mismo, hindi ko naiintindihan ang nangyayari."It's your leave today," ani Brandon dahil Linggo pero nanatili ako malapit sa kanya. Ayaw kong may mangyari sa kanyang masama hangga't nandito ako."Okay lang.""Don't you wanna spend Sunday with your child?"Hindi ako nakaimik. Maya-maya pa ay tumayo siya. "Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahil may dala siyang papel na pamilyar sa akin. Iyong resume ko."I'll go to your address. You should go there too.""Ha?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinabol siya."Rommel, open the gate!" Kahit nagtataka, mabilis na sinunod ni Kuya Rommel ang utos ni Brandon. "Hop in," aniya nang pagbuksan a
The CEO's Personal Maid KABANATA 65.5: DADDY
Umupo ako at sumandal sa pinto para bantayan siya. Nanatili ako roon hanggang sa mawala na ang ingay. Nalagdesisyonan kong tumayo na at sinimulang ligpitin ang mga kalat sa sahig, lalo na ang mga bubog galing sa pagkabasag. "Ahhh!" daing ko nang makaramdam ng hapdi sa daliri matapos pulutin ang basag na baso sa may countertop. Mabilis na dumaloy palabas ang dugo kaya itinaas ko ang kamay kong may sugat at naghanap ng malinis na tela para ibalot iyon sa sugat ko at pigilan ang pagdurugo. "Brandon, pahingi nga ng medicine kit, please?" sigaw ko mula dahil alam kong nasa kwarto niya iyon. Pagbalik ko ay mas nag-ingat ako sa paglalakad. Sinuot ko na rin ang tainelas ni Brandon para hindi na masugat.Pinagsabay ko ang pagluluto at paglilinis. Marami naman kasing laman ang ref at cabinet niya kaya hindi na ako nahirapan.Muli akong napadaing nang bigla akong napaso dahil sa kakamadali. Hindi ko na alam ang uunahin ko dahil sa pagod at gutom."Brandon?" Muli akong kumatok sa pinto niya. B
