SANYA
"Bakit ba kasi ta-tanga ka tumawid? Alam mong daanan ng sasakyan pero para kang naglalakad sa buwan kung maglakad!" singhal ni mama habang nakatayo sa gilid ko. Umago non nang dumating sila nang ibalita daw sa kanila ng isang lalaki ang nangyari sa akin. Napasugod sila dito at bitbit pa ni mama sila Saysay at Leley, buti na lamang at pinapasok sila.
I bit my lower lip saka napayuko, "sorry po." tanging nasabi ko na lamang.
Mabilis naman niyang inangat ang kamay at hinampas ako sa braso.
"Aray ko naman, ma!" daing ko sabay himas sa pinalo niya.
Dinuro niya naman ako, "hoy, Sanya! Hindi kami nagpagod na p
SANYA"You can go home now, Miss Lacson. Just don't overwork yourself and rest for a while. I recommend a two to four days rest before you go back to your work. Reresetahan na lamang kita ng gamot na makakatulong bumilis ang pagbalik sa normal ang katawan mo, okay?"Tumango ako saka ngumiti sa doktor. Ngumiti rin ito at hinarap si Klein na nakakunot ang noo habang nakamasid sa amin.Kinausap pa si Klein ng doktor bago ito tuluyang lumabas at naiwan kaming dalawa sa loob ng silid."You will be discharged later so I will just drive you home."Umiling ako, "h'wag na, baka busy ka. Saka malapit lang ang tinutuluyan ko dito. I don't live with my parents anymore."
SANYA"Let go of me, Klein."Mabilis itong umiling saka mas lalong humigpit ang pagkakayakap sa akin. "No! No, Sanya. I-I can't..."Napabuntong hininga na lamang ako at pinilit na makawala sa pagkakayakap niya, but to no avail ay tumigil na rin ako."Baby..." he whispered while, still, silently crying on my shoulders. His whole body's shaking at ilang segundo na lamang ay bibigay na ang kanyang tuhod."Pakawalan mo na ako, Klein.""No! No!" sigaw niya.Buong lakas akong kumapit sa tagiliran niya at buong lakas siyabg tinulak. Fortunately, I was able to loosen his f
It felt like my heart is dyingagain."Please try to open your ears for him too. If you fully trust me, you will let him explain his side to you. You will let him have his chance to speak about the truth. Hindi lahat ng nakikita mo ay totoo. Sometimes, truth are hidden beneath the lowest, beyond the grasp of a human's naked eye. Hear his side, kung hindi ka kuntento at sa tingin mo ay kalokohan ang rason niya, I don't have any say on that. It's yours to decide."Napahikbi nalamang ako iling. I felt my knees being jellied kaya naupo ako at sinapo ang mukha bago napailing. "I-I don't know anymore, JK..." sambit ko na may naginginig na boses."My heart, sobrang sakit. Ang sakit kasi. Masisisi mo ba ako na ganto ang reaksyon ko dahil sa mga nalaman ko?" nanginginig na sambit
SANYAIniunat ko ang aking mga kamay at paa habang humihikab. Marahan kong iminulat ang aking mga mata. Medyo maliwanag pa ang paligid kaya nasisigurado kong hindi pa gabi.Anong oras nga ulit ako natulog?Dala ng bagong gising ay hindi agad ako kumilos at umalis sa higaan. Tinatamad pa ako."Hey, sleepy head."Napalingon ako sa nagsalita and I saw Klein leaning on the door.Klein's topless and only wearing his pants while leaning on the door."Love what you are seeing?" Klein said while having those kinky grin on his lips.
3 R D "So we have a problem with our Philippine branch?" Justin Klein Cordova, the ruthless CEO of Cordova's group of companies nodded to the question his father asked. "Yes, Dad. I will be at the Philippines by the next days to check our site there." sagot niya. Actually, he can just ask his secretary to be the one to check the site but he also wanted to make sure that his brother is not just messing things up. "Good," his father answer in satisfaction. "By the way, have you met the Declauxe's daughter?" Napatigil si Justin sa pagkain dahil sa narinig. Ah, the stupid arrange marriage again.
More time to know Sanya Lacson more. But he didn't expect the sudden turn of events and twist of happenings. He just want to know her more! Hindi niya ginusto na galitin ito at maging kaaway niya! "Bwisit ka talagang lalaki ka!" narinig niyang sigaw nito mula sa loob ng pantry. He just raised his hand and wave it. Mula sa pwesto ng elevator ay nilapitan niya ang sekretrya. "I want you to put a signage here on this elevator. This should be under a mechanic work." Kumunot ang noo ng kanyang sekretarya. "What do you mean, sir?" Ngumisi si Justin. "Let's say I just wanna play with some kitty."
Prologue"Thank you for calling EXIV. My name is Sanya. How may I help you?"Nakangiti kong bati kahit ang totoo ay antok na antok na ako. Tumingin ako sa ibabang screen and see that it was 4:20 am in the morning. Mahigit isang oras na lang at end shift ko na.Gusto ko ng matulog.Matapos kong tulungan ang customer ay nag-type ako ng notation sa account nito saka ito sinara at nag-Aux auto in muli para makatanggap muli ng panibagong tawag ngunit mukhang wala na gaanong tumatawag ngayon. Sabagay ay pahapon na rin kasi sa Amerika ng gantong oras.Naisipan kong tumayo ako habang suot ang headset saka nag-inat-inat. I've been working as a call center agent for about 4 months now at kahit kailan ay hindi pa ako napunta sa morning shift. Araw-araw ay graveyard shift ang pasok ko.Sa umaga ay estudyante ako at sa gabi ay isang ahente.Well, I have no choice. Kung hindi ako magtatrabaho ay di ako makakapag-a
SANYA"You broke the customer service rules, shouted at the customer and you even use profanity! What a great way to end your shift, Sanya!" Nanggagalaiting sigaw ni OM. Nakarating na sa Vice ng Account ko ang nangyari at ayoko ng sabihin pa ang nangyari dahil sobrang nakakahiya.Nahihiya nga ako pero ewan ko! Kasalanan ko bang di manggalaiti?Sanay na akong minu-mura ng customer, but the thing is that di naman ako ang mali. Sinong sabog at tanga ang tatawag sa isang Telco compay para bumili ng alak?Ano siya, naka-drugs?"Isang oras mahigit na lang yung shift mo, di mo pa ginawa ng maayos!" singhal niya. OM is really stress about the action that I
More time to know Sanya Lacson more. But he didn't expect the sudden turn of events and twist of happenings. He just want to know her more! Hindi niya ginusto na galitin ito at maging kaaway niya! "Bwisit ka talagang lalaki ka!" narinig niyang sigaw nito mula sa loob ng pantry. He just raised his hand and wave it. Mula sa pwesto ng elevator ay nilapitan niya ang sekretrya. "I want you to put a signage here on this elevator. This should be under a mechanic work." Kumunot ang noo ng kanyang sekretarya. "What do you mean, sir?" Ngumisi si Justin. "Let's say I just wanna play with some kitty."
3 R D "So we have a problem with our Philippine branch?" Justin Klein Cordova, the ruthless CEO of Cordova's group of companies nodded to the question his father asked. "Yes, Dad. I will be at the Philippines by the next days to check our site there." sagot niya. Actually, he can just ask his secretary to be the one to check the site but he also wanted to make sure that his brother is not just messing things up. "Good," his father answer in satisfaction. "By the way, have you met the Declauxe's daughter?" Napatigil si Justin sa pagkain dahil sa narinig. Ah, the stupid arrange marriage again.
SANYAIniunat ko ang aking mga kamay at paa habang humihikab. Marahan kong iminulat ang aking mga mata. Medyo maliwanag pa ang paligid kaya nasisigurado kong hindi pa gabi.Anong oras nga ulit ako natulog?Dala ng bagong gising ay hindi agad ako kumilos at umalis sa higaan. Tinatamad pa ako."Hey, sleepy head."Napalingon ako sa nagsalita and I saw Klein leaning on the door.Klein's topless and only wearing his pants while leaning on the door."Love what you are seeing?" Klein said while having those kinky grin on his lips.
It felt like my heart is dyingagain."Please try to open your ears for him too. If you fully trust me, you will let him explain his side to you. You will let him have his chance to speak about the truth. Hindi lahat ng nakikita mo ay totoo. Sometimes, truth are hidden beneath the lowest, beyond the grasp of a human's naked eye. Hear his side, kung hindi ka kuntento at sa tingin mo ay kalokohan ang rason niya, I don't have any say on that. It's yours to decide."Napahikbi nalamang ako iling. I felt my knees being jellied kaya naupo ako at sinapo ang mukha bago napailing. "I-I don't know anymore, JK..." sambit ko na may naginginig na boses."My heart, sobrang sakit. Ang sakit kasi. Masisisi mo ba ako na ganto ang reaksyon ko dahil sa mga nalaman ko?" nanginginig na sambit
SANYA"Let go of me, Klein."Mabilis itong umiling saka mas lalong humigpit ang pagkakayakap sa akin. "No! No, Sanya. I-I can't..."Napabuntong hininga na lamang ako at pinilit na makawala sa pagkakayakap niya, but to no avail ay tumigil na rin ako."Baby..." he whispered while, still, silently crying on my shoulders. His whole body's shaking at ilang segundo na lamang ay bibigay na ang kanyang tuhod."Pakawalan mo na ako, Klein.""No! No!" sigaw niya.Buong lakas akong kumapit sa tagiliran niya at buong lakas siyabg tinulak. Fortunately, I was able to loosen his f
SANYA"You can go home now, Miss Lacson. Just don't overwork yourself and rest for a while. I recommend a two to four days rest before you go back to your work. Reresetahan na lamang kita ng gamot na makakatulong bumilis ang pagbalik sa normal ang katawan mo, okay?"Tumango ako saka ngumiti sa doktor. Ngumiti rin ito at hinarap si Klein na nakakunot ang noo habang nakamasid sa amin.Kinausap pa si Klein ng doktor bago ito tuluyang lumabas at naiwan kaming dalawa sa loob ng silid."You will be discharged later so I will just drive you home."Umiling ako, "h'wag na, baka busy ka. Saka malapit lang ang tinutuluyan ko dito. I don't live with my parents anymore."
SANYA"Bakit ba kasi ta-tanga ka tumawid? Alam mong daanan ng sasakyan pero para kang naglalakad sa buwan kung maglakad!" singhal ni mama habang nakatayo sa gilid ko. Umago non nang dumating sila nang ibalita daw sa kanila ng isang lalaki ang nangyari sa akin. Napasugod sila dito at bitbit pa ni mama sila Saysay at Leley, buti na lamang at pinapasok sila.I bit my lower lip saka napayuko, "sorry po." tanging nasabi ko na lamang.Mabilis naman niyang inangat ang kamay at hinampas ako sa braso."Aray ko naman, ma!" daing ko sabay himas sa pinalo niya.Dinuro niya naman ako, "hoy, Sanya! Hindi kami nagpagod na p
SANYAMASAKIT ang buong pangangatawan ko. Gusto kong maigalaw ang katawan ko pero pinipigil ako ng sakit.Puro amoy ng gamot ang nalalanghap ko kaya panigurado na nasa ospital ako. Marahan kong iminulat ang aking mata dahil nasisilaw ito ng ilaw. When I fully opened my eyes, the white ceiling welcomed me.Tanging tunog lamang ng aircon ang naririnig ko at ang mahihinbg hilik ng isang tao. Dahan-dahan kong ginalaw ang ulo ko at halos lumuwa ang mata ko ng makita si Klein na naka-ub-ob sa kama habang natutulog.Huminga ako ng malalim at sinubukan igalaw ang katawan ko at makaupo sa kama. But boy pain stops me kaya marahas akong napahigaw muli. I saw how Klein wo
3 R D"Did you talked to her already?"Justin gazed at the cold glass, poured with hard class of liquor that can instantly drain your throat because of its flavor.Justin shook his head lightly and heaved a sigh, "I tried to, but she's really angry with me. She doesn't even want to see an inch of my existence." His answer to his brother, Jestin.His friend Mckenzie smirked, "you cannot expect her to be nice to you though."Jairo nodded, "precisely."For the years past, many things happened. But one thing never change, his heart.There's so many things happened for