Chapter 45

“’YUN lang ba ang pinunta mo dito?”

Si Luna ang unang bumasag sa katahimikan na iyon. Sa totoo lang ay ayaw niyang naroroon ang lalaki, natatakot siya na baka mapahamak nanaman ang anak kapag nasa paligid ang ama nito.

Hindi sa ayaw niyang makitang magkasama ang dalawa, baka sa susunod na may mangyaring di maganda ay hindi na maganda ang maging resulta at ayaw niyang mangyari yun.

Ngunit kahit magtanong na siya ay hindi pa rin siya sinagot ni Sebastian kung kaya tumayo na siya mula sa pagkakaupo.

“Kung wala ka ng sasbihin ay pwede ka ng umalis,” sabay turo niya sa daanan papunta sa may pinto.

Nakatingin lamang sa kaniya si Sebastian at napatingin din sa daanang tinuturo nito. Katulad kanina ay hindi ito nagsalita at tumayo nalamang pagkatapos ay naglakad papunta sa pinto.

Nawiwirduhan ba si Luna sa ikinikilos ng lalaki. Wala naman na pala itong ibang sasabihin pero kung maka-asta ay akala mo kay dami.

Sumunod si Luna kay Sebastian ngunit napatigil siya ng huminto rin ang lalaki.