Parang lamok, nakita lang ni Laura ang pagmamahalan nina Laila at Rendy. May naramdamang inggit sa puso ni Laura nang makita si Rendy na labis na nagmamalasakit sa kaibigan. "Nakakainis, bakit ba kasi kailangang mantsang ng ganito ang mata ko," reklamo ni Laura saka iniwas ang tingin kay Laila at Rendy. Dumukot ang kamay ni Laura sa bulsa ng pantalon niya para hanapin ang cellphone niya. For some reason, hindi pa siya kinokontak ni Mark simula kahapon, para bang ang problema ng kahapon ay inis na inis siya sa kanya. ***** "Tsk, ako dapat ang galit, bakit siya ang galit!" Ungol ni Laura, nakaramdam ng inis sa inasal ng makasariling lalaki. Kaswal silang lumapit kay Laura. Agad niyang inilayo ang mukha dahil ayaw niyang batiin si Mark. Lumingon din si Rendy sa mag-asawa, salitan. Mukhang tahimik lang sila na parang hindi magkakilala. "Kayong mga-" Bago pa man ito matapos magsalita ay tinakpan na agad ni Laila ang bibig ni Rendy para hindi na ito magsalita sa mga nangyayari
Tinakpan ng mga kamay ni Laura ang bibig niya nang makitang umindayog ang tent. Kitang-kita mula sa labas ng tent ang imahe nina Laila at Rendy na may ginagawa sa tent. "Oh my God, anong ginagawa nila dito?" ungol ni Laura. "Hindi alam ng bastard na ito ang kanyang lugar," bulong ni Mark na hindi gaanong nabigla sa kanyang nakita. Gayunpaman, hindi nagtagal ay lumitaw ang ulo ni Laila sa likod ng tent na may dalang carpet na sinundan ni Rendy sa kanyang likuran. "Anong ginagawa mo?" tanong ni Laura. "Bakit ang tahimik mo? Tulungan mo ako," sagot ni Laila na nahihirapang buhatin ang carpet. Tinulungan din ni Laura sina Laila at Rendy na buhatin ang carpet habang nakatingin sa tent para siguraduhing mali ang kanyang nakita. "Anong ginagawa mo sa tent kanina?" bulong ni Laura. Inosenteng sagot ni Laila, "I-roll ang carpet, ako mismo ang nagpagulong at nahulog. Buti na lang at dumating si Rendy para tulungan ako." Agad na nawala ang maruruming iniisip sa utak ni Laura. M
Ang kamay ni Mark ay patuloy na humawak sa kanyang pisngi na naramdamang masakit nang tumama ang ulo ni Laura sa kanyang mukha. "Masakit," bulong ni Mark habang nakaawang ang kanyang mga labi. Ang mga mata ni Laura ay patuloy na nakatitig kay Mark, ayaw man lang tumulong kahit na nangyari iyon dahil sa kanyang kinikilos. "Sinong nagsabi sayong halikan mo ako," sabi ni Laura, ngumuso sa inis. "Hoy, sinong gustong humalik sayo? Gusto ko lang ilapit yung mukha ko kasi gusto kong bumulong," paliwanag niya. "Why whisper, wala namang tao dito sa tabi nating dalawa eh. Malayo din ang tent ng iba, imposibleng marinig nila ang usapan natin." Huminga ng malalim si Mark, hindi niya alam kung ano pa ang sasabihin para maintindihan ni Laura ang pakay niya. "Saan ka pa pupunta, bumili ka ng beer ng isang oras at wag ka nang bumalik!" inis na sabi ni Laura sa mataas na tono. May isang tawag sa telepono na hindi nasagot. Muling kinontak ni Laura sina Laila at Rendy. "Tito, tawagan m
[ Asawa vs Ex-Wife ] Napaka-elegante ng magandang babae na ito, na agad namang nakaramdam ng insecure kay Laura na ikinumpara ang sarili sa babaeng nasa harapan niya. Gayunpaman, nang tingnan niya ang mukha nito, pakiramdam ni Laura ay nakita niya siya sa kung saan. "Liona," hirit ni Zia saka lumingon kay Mark "Liona, nasaan si Harold?" tanong ni Teddie. "Sorry, hindi makakapunta si Papa dito. Kaya nire-represent ko si Papa para batiin ang kumpanya ng happy birthday." “Salamat, hayaan mo na si Harold. "Sige Dad, mamaya ko na lang sasabihin." Habang kausap si Teddi, panay ang sulyap ni Liona kay Laura na nakatayo sa tabi ni Mark. "Hi, Mark. Ang tagal na nating hindi nagkita," sabi niya sabay lahad ng kamay. Gayunpaman, sa kasamaang palad ay hindi na lang pinansin ni Mark ang pakikipagkamay ni Liona. "Honey, punta na tayo sa table natin." Inilayo ni Mark si Laura kay Liona papunta sa table nila. May curiosity sa isip ni Laura nang makita niya ang interaksyon ni Mar
[ Ang Pasanin ng Pamilya ] Naging maayos ang birthday event ng kumpanya. Gayunpaman, nag-iwan ito ng maraming sugat para kina Mark at Liona. Oo, kahit hiwalay na sila, nakatali pa rin ang puso nila sa isa't isa. "Tito, kakauwi lang?" tanong ni Laura nang madaanan niya ang asawa. "Hm...." tanging ungol lang ang narinig ni Laura sa bibig ni Mark habang nilalagpasan siya nito. "Kakaiba talaga ang maging tao," reklamo ni Laura saka bumalik sa sofa para gawin ang kanyang mga assignment sa campus. Mabuti na lang at tumagal lang ng tatlong oras ang event sa kumpanya ni Mark. Nagbibigay ito ng espasyo para gawin ni Laura ang kanyang mga takdang-aralin mula sa campus. Mahusay na ginagawa ni Laura ang kanyang trabaho habang may kasamang tasa ng kape para hindi siya makatulog batang babae. Sumulyap ang sulok ng mga mata ni Laura sa pintuan ng kwarto ni Mark. Pumasok ang lalaki sa kusina nang hindi binabati si Laura na gising pa. "Anong ginagawa?" "Sus, bakit biglang sumulpot!
[ Nakakalason na Pamilya ] Lahat ng mata ay napatingin sa ginagawa ni Adelia. Sinubukan ng ilang taong nakakakilala sa kanila na paghiwalayin sila, ngunit sa kasamaang palad ay napuno ng poot at inggit si Adelia sa kanyang kapatid, na nagpadilim sa kanyang mga mata at tinatrato ang kanyang kapatid na parang hayop. "Adelia, bitawan mo si Laura, kawawa naman." Ilang lalaki na malapit sa kanila ang sinubukang makialam. Sinubukan pang hilahin ng iba sa kanila ang kamay ni Adelia sa buhok ni Laura. Matapos mapilitan ay tuluyang tinanggal ni Adelia ang kanyang mga kamay sa buhok ni Laura. Kitang-kita mo sa kanyang mukha ang kasiyahan nang makitang naghihirap ang kanyang nakababatang kapatid. "Ayos ka lang ba?" Kasinungalingan kung sumagot si Laura na okay lang habang magulo ang buhok at ikinahihiya siya sa publiko ng sarili niyang kapatid. Hinaplos ni Laura ang kanyang buhok at piniling umalis doon. "Ayoko na talagang makita ang mukha mo Adelia. I swear habang buhay magdurusa
[ pananakot ni Arkan kay Adelia ] Maririnig ang tunog ng cooking video na sinasabayan ni Laura na nag-aaral magluto. Dahan-dahan ngunit tiyak, sinubukan ni Laura na gumawa ng pagkain para kay Mark. Ginawa ito ni Laura dahil sa kasalukuyan ay nag-iisa lang siya sa pamilya ni Laura. Bagama't hindi natin alam kung kailan matatapos ang bond na ito, ang sigurado ay si Mark lang ang kasalukuyang mayroon si Laura. Narinig ni Laura ang tunog ng pagbukas ng pinto ng sala. Nagmamadali niyang ibinuhos ang pagkain sa isang plato at inihain sa hapag kainan. "Tito, nakauwi ka na pala? "Hm... wow, anong ginagawa mo? Ah, dahil ba sa papuri ni Papa kaya ang sipag mong magluto!" Naningkit ang mga mata ni Laura, inis sa madalas na pangungutya ni Mark. Nakakainis, pero sanay na si Laura sa pang-aasar ni Mark na madalas ay gusto nitong suntukin sa mukha. "Tito, gusto mo bang kumain muna?" tanong ni Laura na mabait pa rin. Lumapit si Mark at nakita ang niluluto ni Laura. "Mukhang maganda. Na
[ Buntis? ] 'Kailangan ko lang ng taong kayang alagaan ako, protektahan ako sa mga taong nang-aapi sa akin. Nagising si Laura mula sa kanyang pagkakatulog nang marinig niya ang malakas na kalabog sa pinto sa kanyang tenga. Tinapon niya ang kumot at naglakad papuntang banyo. "Ano ito," ungol ni Laura nang makita ang tapal sa pisngi niya. Dahan-dahang lumapit si Laura para makita ang plaster na nakadikit sa pisngi niya. Pakiramdam niya ay hindi pa niya ikinabit ang bagay, kahit bago matulog ay hindi pa nakita ni Laura ang plaster. "Si Uncle Mark ba ang naglagay nito?" Umangat ang sulok ng labi ni Laura, nakaramdam siya ng saya dahil may malasakit si Mark sa kanya, kahit nakakainis siya minsan. Lumabas ng kwarto si Laura na nakatingin sa kaliwa't kanan, wala ng makita si Mark kahit alas otso na ng umaga. Nagpatuloy siya sa paglalakad papuntang kusina at nakita niya ang pagkain sa mesa at isang pirasong papel ang naiwan doon. 'Eat then rest, you don't need to go to campus