Library
Maghanap
Home / Romance / The CEO'S Orphan Wife / Chapter 38

Share

Chapter 38

Author: Shynnbee
last update Huling Na-update: 2023-10-08 07:58:23
Sinikap kong ngumiti kahit na nagpapakita ng pagkaawa sa akin sina Almira at Rachelle na nakaabang sa aming pagdating.

They hugged me. Pinipilit na huwag ng umiyak. Umiiyak na naman ako. Ang hina-hina ko pa din talaga pagdating sa kaniya.

Nakipaglaro naman agad si Heather kay Myrrh.

"Sa loob lang ng room, okay?" bilin ni Almira dito. Bawal lumabas ang bata at ma-exposed sa ibang tao. Ganoon din si Mira, ayaw din niyang makisalamuha at makita ng ibang mga tao. Nagtatago silang mag-ina kaya nga hindi ko inasahan na nandito sila ngayon.

Hindi naman sana ako iiyak, kung hindi lang nila pinaulit na pinakuwento sa akin ang mga nangyari.

Naiinis na nga akong magkuwento dahil paulit-ulit na lang. Pati kung paano kami naging mag-asawa.

Tumawa sila nang umungol ako sa inis. Alam kong sinasadya nila ito. At kung ano ang dahilan nila, ewan ko sa kanila.

Nakasimangot na ako at nakahalukipkip.

"Huwag na nga natin siyang pag-usapan! Nabubuwisit na ako!"

Napalakas ng tawa ang dalawa.

"Isa iy
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (3)
goodnovel comment avatar
Missy F
hahaha..anjan na si Ivan
goodnovel comment avatar
zhel
sana may kwento din sila rachelle at almira
goodnovel comment avatar
Pisces_kiss
Kahit nabasa ko na natatawa pa rin ako at kilig sa karupukan ni Myla ......
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The CEO'S Orphan Wife   Chapter 39

    Mabilis na nakabawi si Almira sa gulat. Seryoso na mukha ang sinukli niya sa lalakeng pinagtataguan niya. Si Chelle ay para namang nakakita ng multo habang nakatingin sa mga kaibigan ni Ivan. Hindi ko alam kung sino kina Angus, Caius at Huxley. Inagaw ni Ivan ang atensyon ko kaya napakurap ako. "Ano'ng ginagawa mo dito?!" singhal ko sa kaniya. Ano na naman ang trip niya at bigla siyang nagpunta dito? Ngali-ngali ko siyang sapakin kaso ayaw kong ipakita na bitter ako kahit pa gustong-gusto kong magwala sa mga sandaling ito. "Lasing ka na, umuwi ka na," sagot niya sa halip. Malumanay ang boses. Akala mo matiyagang asawa na nanunundo ng asawang nagtatampo. Sumimangot naman ako. Hindi ako gumalaw sa kinauupuan ko. Sino ba siya para sundin ko? Ang kapal ng mukha niya! "Let's go," aya niya pero nagmatigas ako. Tumingin ako sa ibang direksyon habang nakahalukipkip. Nagtitimpi siyang tumingin sa akin. Bakit tila galit ito sa akin? Ano'ng kasalanan ko? At ano'ng ginagawa niya dito? He si

    Huling Na-update : 2023-10-08

  • The CEO'S Orphan Wife   Chapter 40

    Iniwan ko siya. Hindi na din siya nagtangkang pigilan o habulin pa ako. Wala din naman siyang magagawa para baguhin ang desisyon ko. Pagkatapos ng ginawa niya sa akin, tingin niya tatanggapin ko ang proposal niya? Parang binigyan ko lang siya ulit ng entry pass upang saktan ako ng paulit-ulit. Mabuti ng malaman niya na hindi na ako ang asawa na marupok at kayang intindihin siya kahit pa nasasaktan na. I'm not that woman anymore. Naligo muna ako bago ko tinabihan si Heather sa kama. Pero dahil hindi ako makatulog kahit pa nakainom ako, bumangon din ako upang magtrabaho. Napapailing ako habang naiisip ang nangyari. Damn you, Ivan! Wala ka ng ibang ginawa kung hindi paglaruan ang damdamin ko. Buti sana kung wala tayong anak na nadadamay. Pati siya ginugulo mo ang isip. NAGISING ako nang maramdaman ko na wala na si Heather sa aking tabi. Masakit man ang ulo ko, pinilit kong bumangon para asikasuhin ang aking anak. Baka gutom na siya, it's already eight in the morning. Naghilamos ako at

    Huling Na-update : 2023-10-08

  • The CEO'S Orphan Wife   Chapter 41

    NANDITO PA DIN SI IVAN. Ilang araw na siyang naririto. Siya ang nag-aalaga kay Heather sa buong maghapon, habang nagtatrabaho ako. Siya din ang nagluluto ng breakfast at siya din ang naghuhugas ng aming mga pinagkainan. "Mommy, nandito na ang flowers mo!" sigaw ni Heather mula sa labas ng bahay. Hinihintay niya ang paglapag ng chopper. "Mommy!" Dumungaw naman ako sa bintana upang tingnan ang aking anak. Ang laki ng ngiti niya sa labi. Kasama niya si Ivan na nakatingala din sa akin. Tumakbo siya palapit sa chopper nang tuluyan itong lumapag. Masyadong malaki ang bouquet ng bulaklak kaya hindi niya ito mabitbit. May inabot na paper bag ang assistant ni Ivan. Mukhang binilhan na naman siya ng bagong laruan o damit. Si Ivan ang nagbitbit ng bulaklak at ang ilan pang paper bags. Papasok na sila ng bahay. Aakyat na sila dito sa taas upang ibigay sa akin ang bulaklak. "Mommy!" Pinilit kong ngumiti. "Nandito na ang flower mo!" Tatlong araw ng may dumadating na chopper para lang i-del

    Huling Na-update : 2023-10-23

  • The CEO'S Orphan Wife   Chapter 42

    Nagising ako kinaumagahan na mag-isa na lang sa kama. Hindi ko na naramdaman kung umakyat ba si Heather dito kagabi. Malinis kasi ang tabi ko, kaya baka hindi siya rito natulog. Baka doon siya natulog sa villa ng kaniyang daddy. Isa din 'to sa inaalala ko ngayon, nasanay na talaga siya na kasa-kasama ang kaniyang ama. Paano kung kailangan ng bumalik ni Ivan sa Manila, sa kaniyang trabaho? Tiyak na malulungkot ang aking anak. Kahit pa sinabi ni Ivan na dito lang siya, naniniwala ako na darating ang araw na kakailanganin niyang bumalik para sa kompanya nila. "Good morning, ayos ka na?" tanong ni Lucinda. Nagluluto siya ng breakfast, nakita kasi niya akong umiiyak kagabi. Isang tipid na ngiti lang ang sinagot ko sa kaniya. "Nagtayo ng tent si Ivan kagabi. Sa tent sila natulog ni Heather." Kaya naman pala hindi na umakyat ang anak ko kagabi. Pinuntahan ko sila sa likod. Dinig na dinig ko ang tawanan ng mag-ama ko. Kinikiliti ni Ivan ang kaniyang anak. Nang mapansin nila akong parati

    Huling Na-update : 2023-10-23

  • The CEO'S Orphan Wife   Epilogue

    IVAN "Lagi na lang kayong nagkakalabuan ng nobya mo."Sinulyapan ko si Ate na biglang sumulpot sa aking likuran. Narito ako sa balkonahe at nagpapalamig ng ulo. Nagtalo na naman kasi kami ni Maureen. Lagi na lang ganito. Parang nang isang linggo lang nag-away na naman kami. Bumuntong hininga ako saka muling tinuon ang tingin sa may garden. Tinungga ko ang bote ng beer na hawak ko at piniling huwag magsalita. Wala naman akong maisip na sabihin. Totoo naman ang sinasabi ni ate. Lagi-lagi na lang. Napakaisip bata kasi ni Maureen, mula nang maging kami para bang wala siyang character development. Ilang taon na kaming magkasintahan. Kapag nagtatalo kami, pinipili ko na nga lang na i-ignore siya dahil ayaw kong makapagsalita sa kaniya ng hindi maganda. Lalo at kinabukasan makikipagbati din siya sa akin. We're already adult pero pakiramdam ko, nasa high school pa din siya, hindi man lang siya nag-mature ng kaunti. Pero kahit na ganoon siya, mahal ko siya. Lahat naman ng tao may mga flaws.

    Huling Na-update : 2023-10-23

  • The CEO'S Orphan Wife   Special Chapter 1

    We went to US for our honeymoon. May conference na dadaluhan doon si Ivan sa susunod na linggo kaya nagpasya kami na doon na lang kami mag-honeymoon. Sinama namin sina Heather at aking mga in laws. Naiwan si Lucinda dahil wala pa siyang visa. Kailan lang kasi siya kumuha ng passport. Bago pumasok sa loob ng bahay, pinagmasdan ko ito ng ilang sandali. Ito ang bahay na dapat titirhan namin noon ni Ivan nang dapat na aalis kami ng bansa. Kung hindi lang sana ako noon sumunod sa kaniya sa restaurant bago ang flight namin. Kung naglakas loob sana ako na komprontahin sila ni Maureen. Kung hindi sana ako umalis. But its all in the past now. Nothing is certain in this world, but for the past years of being away with each other, we have learned a lot of lesson. Ivan have contemplate and realizes lots of things. His regrets that hurts him but eventually have gave him the courage to fight for me, for us in the future. And that already happened. As for me, I've also realize many things. Yes, I'

    Huling Na-update : 2023-10-23

  • The CEO'S Orphan Wife   Special Chapter 2

    Lumabas siya mula sa banyo. Napatanga siya nang makita na nahubad ko na ang suot kong damit. Nakasuot ako ng sexy langerie na sobrang nipis kaya kita din ang mga bagay na dapat ay natakpan ng aking suot. Sumimsim ako sa wine bago ko siya nginitian. Ngiting nakakaloko at nang-aakit. He grinned. "My wife is a damn sexy goddess." Nagtaas ako ng kilay. "You bet." Lumapit ako sa kaniya at inabot ko ang glass wine. Ininuman niya ito habang ang mga mata ay hindi maalis-alis sa akin. I pulled him and gave him a swift kwiss. He looks really please. I unbuckled his belt and unzipped his pants. Pinasok ko ang aking kamay sa loob ng kaniyang brief. Hinaplos ko ang ulo ng kaniyang pagkalalake, habang ang mga mata ay nang-aakit na nakatingin sa kaniya. He moaned when I get a hold of his length. Ang hawak na glass ay basta na lang niya hinulog sa floor dahilan ng pagkabasag nito. I pout. "You're supposed to hold that." "My bad. You have to punish me." Napangisi kaming dalawa. Inaakit ang isa'

    Huling Na-update : 2023-10-23

  • The CEO'S Orphan Wife   Special Chapter 3

    Ivan and I went out the next day. I was craving for food that I can't name. Mabuti at wala akong morning sickness pero gusto kong kumain. Iyon nga lang dahil hindi ko din alam kung ano ang gusto kong kainin. Nag-ikot kami sa mall. Dumaan sa mga hile-hilera na mga restaurants baka sakaling maisip ko na ang gusto kong kainin. It was exhausting. Mabuti na nga lang at matiyaga si Ivan. O baka napipikon na talaga siya dahil tanghali na pero hindi pa din kami kumakain dahil wala talaga akong matipuhan. Naupo ako sa bench sa gilid upang magpahinga muna. Search the net maybe I could get any idea there what to eat. Hanggang sa may dumaan na bata na ngumangatngat ng mais. Napalunok ako. Nakanguso kong tiningnan si Ivan. "What is it, Love?" "I want corn.""Goodness!" Sinapo niya ang kaniyang mukha. Alam kong sa isip-isip niya ay sinasabi niya na mais lang pala ang gusto mo inabot pa tayo ng ilang oras sa pag-ikot ikot. "Okay, I think I know where to buy corn."Umiling ako. Tinuro ko ang

    Huling Na-update : 2023-10-23

Pinakabagong kabanata

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 6

    Naging madalas ang travel namin kasama ang mga bata. Gusto naming ma-enjoy ang bawat lumilipas na araw kasama ang aming mga anak na ang bibilis lumaki. Lalong-lalo na si Angel na ilang taon naming hindi nakapiling. Tapos ngayon ay dalaga na. It was a bitter sweet feeling, kaya we treat every day as a special day. "How are you, sweetie?" Nakatulog na ang maliliit kong anak, kaya pinuntahan ko siya sa kaniyang silid para kausapin. Gumagawa siya ng kaniyang project ngayon kaya tinulungan ko na din siya. "Ayos naman po, Mommy. Medyo napagod lang sa school, pero kaya ko naman po.""Yeah. Graduating ka na kasi, kaya madaming mga pinapagawa. I'm proud of you, anak ko."Tinigil niya ang kaniyang ginagawa upang yakapin ako. "I love you, Mommy. Mahal ko po kayo ni Daddy.""We love you too, Anak." Habang pinagmamasdan ko siya, hindi pa din mawala-wala iyong feeling ko na parang maiiyak dahil naiisip ko ang lahat ng mga pinagdaanan niya bago namin siya nakapiling. Ganito pala ang pakiramdam n

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 5

    Ang bilis ng panahon at parang mas naging mabilis pa ito dahil sa mga taon na hindi namin makasama si Angel. Ngayon ang kaniyang 17th birthday. We decided to throw her a party kahit na ayaw sana siya. Nitong mga nagdaang birthday niya, kami-kami lang talaga. We invited some of our closest friends pero wala siya ni isang bisita na kaklase o kaya malapit na kaibigan. May mga friends na siya ngayon kahit paano. Nag-join siya sa iba't ibang mga clubs sa school. We also enrolled her to different special classes. May taekwondo class din siya na ang Daddy niya ang may gusto, para na rin alam niya kung paano protektahan ang kaniyang sarili. Habang inaayusan siya ng make up artist naiiyak ako. Dalaga na ang baby ko. Sobrang ganda niya, kaya naman laging nag-aalala ang kaniyang Daddy. Sobrang bait din niya na labis kong kinakabahala, dahil baka abusuhin lamg ang kabaitan niya. She's wearing a baby pink balloon dress na nagpatingkad pa ng kaniyang angkin na ganda. Ang kaniyang suot na mga ala

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 4

    Years later..."Nasaan na ba ang daddy mo kasi?" Hindi na matapos-tapos ang pag-aayos ko dahil sabay-sabay na tinotoyo ang tatlo kong anak. Aalis kami ngayon, pero ano'ng oras na hindi pa ako nakagayak. Inuna kong bihisan si bunso pero binigyan siya ng kuya niya ng chocolate chips kaya ngayon ang dumi na. "Relax lang, Chelle..." bulong ko habang pinupunasan ang bunso kong anak tapos pagkalingon ko nakita ko naman ang sinundan ng bunso ko na madumi na ang damit. "Hay naku..." Namewang ako at huminga nang malalim. "Gusto niyo bang umalis o hindi? Kung hindi, iiwan ko na lang kayo dito."Mababait naman sila, e. Kaso sobrang hyper at ngayon pa talaga sila nagkaganito kung kailan aalis kami. Umalis ang dalawang kasambahay namin para mamalengke. Kulang kami sa tao ngayon dahil umuwi iyong yaya ng mga bata tapos hindi ko alam kung makakabalik pa. Nagbalikbayan ata ang boyfriend niya kaya baka magpakasal na din muna. Iyong isa namang kasambahay pinaalis na namin matapos makalunok ng kray

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 3

    Angel was quiet the whole time. Nahihiya siya. "Normal lang naman ang magka-crush, Anak.""Hindi ko po crush si Jaspar, Mama."Ngumiti siya. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa kaniyang sinabi pero gusto kong magtiwala sa aking anak. Mukhang okay na din silang dalawa ni Jaspar. Nag-uusap na ulit sila at nagpapansinan. Kung ano man ang naging problema nila kahapon ay hindi ko na lang din pinilit na alamin pa. Kinausap din ni Angus si Jaspar kaninang umaga. He asked him if he wanted to move to Daddy Elias' house. Pumayag naman si Elias, gusto nga daw nito tumulong kay Nanay. Naiinip at nahihiya ata ang bata. Mas madami kasi ang katulong dito sa bahay kaysa doon kina Nanay. But then, nalaman na naman agad ito ni Angel. Umiyak na naman. She said that Jaspar was like a brother to him. Syempre, ang kaniyang daddy na nagsabi na hayaan kahit umiyak ang anak ay hindi nakatiis. Hindi na naman natuloy ang plano niya. Natapos ang school year kaya nagbakasyon kami sa probinsya. Kasama nami

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 2

    "Tita..." Sumilip si Jaspar sa may pintuan. "Yes, Jaspar?"Tinulak niya ang pintuan. Pumasok siya na may bitbit na isang tray. May sakit ako ngayon at hindi ako bumaba upang kumain ng breakfast at lunch. This boy is really sweet. May dala din siyang gamot. Humingi siguro sa mga maid. "Thank you, Jaspar..." Nakatayo lang ito sa gilid. Hinihintay niyang kumain ako. Wala akong gana kaso ayaw ko namang biguin ang bata. Jaspar is 14 years old. Mas matanda siya ng dalawang taon sa aming Angel. He's talk for his age. At sobrang guwapo din niya. Mukha siyang may lahi, kagaya nina Angus. Ang sabi ni sister, iniwan daw si Jaspar sa labas ng pintuan ng orphanage noon. Nasaan kaya ang mga magulang niya? Hindi man lang ba nila iniisip ito? Kawawang bata. Humigop ako sa sabaw. Nagsubo lang ako ng kaunting kanin. Enough na ang sabaw. "Mama, nagdala ako ng fruits." Napangiti ako. Akala ko kung ano ang ginagawa niya dahil hindi siya sumama kay Jaspar. Hanggang sa matapos akong kumain, hindi pa

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 1

    Natapos ang one month honeymoon at bakasyon namin, kaya bumalik na ulit kami ng Pinas. Ilang buwan ulit na magtatrabaho at magfo-focus din muna sa homeschooling ni Angel. "What do you think?" "Hindi ko alam, mahal..." Bumuntong hininga si Angus. Tila hindi makapagdesisyon, o ayaw niya talaga. Kaso iniisip niya ang kaniyang anak. Ilang araw na namin 'tong pinag-uusapan."Pero kapag ginawa natin iyon, makakatulong din tayo." Binaba ko ang laptop. Katatapos ko lang mag-reply sa email ng madre na namamahala ng bahay ampunan. "If you're not comfortable, it's okay. Madami namang ways to help."After a long week, nagdesisyon si Angus na puntahan namin ang bahay ampunan. Hindi ito alam ni Angel. Akala niya ay magbabakasyon lang ulit kami. "Oh my God! We're going to visit the orphanage!" Tuwang-tuwa siya nang makita ang daan paliko sa kinaroroonan ng orphanage. Hindi na siya mapakali. At siya pa nga ang naunang bumaba ng sasakyan. Hindi siya nakilala agad ng ibang mga bata. "Angel, ikaw

  • The CEO'S Orphan Wife   WAKAS

    Isang enggrandeng kasal na mula pa nang unang makilala ko si Chelle ay pinangarap ko na ibigay sa kaniya. Isang church wedding, beach wedding dito sa Pinas at garden wedding naman sa ibang bansa. She deserve it, at ito ang paulit-ulit kong sinasabi at pinaparamdam sa kaniya kahit pa sinasabi niya na kahit simpleng kasal lang masaya na siya. Hindi ko gusto ang simpleng kasal. Kaya nga hindi ko siya pinakasalan nang mga bata pa kami dahil hindi niya deserve ang isang simple o kaya ay secret wedding. Nag-aral akong mabuti at pinalago ang business namin, para sa pangarap ko para sa aming dalawa. That's because she deserve the best. She deserve a grand wedding. Nakapag-announce na ako sa public, nang maging okay kami. I announced that she and I are engage. I wanted the world to know. Madami ang nagulat. Madami ang nagtaka at nagtanong. Madami ang nanghusga dahil wala naman silang alam. Pero lahat ng opinyon ng mga mapanghusgang tao ay hindi mahalaga. "What matters is that I love you so

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 42

    ANGUS Sa halip na sumama kina mommy at daddy sa ibang bansa, pinili kong magbakasyon sa probinsya. Ako lang dapat ang magbabakasyon doon, dahil gusto kong mapag-isa pero sumama ang mga kaibigan kong sina Huxley at Caius. At habang nasa biyahe ay nakagawa na agad sila ng plano. *Magpakilig ng maganda at inosenteng probinsyana. *Makipag-sex sa virgin na probinsyana. Fuck and leave. Iyon ang plano nila na kalaunan ay sinang-ayunan ko na lang din dahil pinilit nila akong um-oo. Wala din namang mawawala kung subukan. Napatingin ako sa baba nang mapansin ko na may kausap si Manang Minerva, ang aming caretaker dito sa mansyon. Isang babae na sa tingin ko ay nasa high school pa lang ang kausap niya. Nagtitinda daw ito ng biko.Una kong napansin sa kaniya ang kaniyang tsinelas na bukod sa maputik ay magkaiba din ang kulay. Luma na ito at tiyak kong hindi siya nagkamali ng nasuot na pares ng kaniyang tsinelas. Luma na din ang malaking tshirt na suot at may mga maliliit na ding butas. Maga

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 41

    After one week umuwi na muna kami ng Pinas. After one month ulit kami magta-travel, para makapagpahinga si Angel at para na rin makapag-start na siya sa kaniyang tutor. Kami naman ni Angus ay magtatrabaho. Hindi puwedeng pabayaan ang business dahil madaming empleyado ang umaasa sa amin at para na rin 'to sa future ni Angel at ng iba pa naming magiging mga anak. Lumipat kami sa bahay ni Angus. Isang three storey modern house na mayroong magandang garden. "Ampalaya?!" Gulat na gulat ako na makakita ng napakaraming tanim na ampalaya, na kalaunan ay nauwi sa malakas na paghalakhak. "May mga kabute din, Ma'am," singit naman ni Manang Erna, ang matandang maid na nagpalaki kay Angus. Nanunukso kong tiningnan si Angus. Gosh! Grabe, baliw ang lalakeng 'to. Baliw na baliw sa akin. "Paborito ko po ang ampalaya," sabi naman ni Angel, habang ginagala ang paningin sa buong paligid. "Talaga? Paborito ko din iyon, pero ang daddy mo hindi kasi iyan kumakain ng gulay, lalo na ang ampalaya." Naala

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status