Nanatili ako dito sa living room habang sinusuri ng doktor si Ivan. Ang kaniyang mommy at daddy ay nasa loob. Ang mga kapatid naman niya ay nakatayo sa labas ng pintuan. Bente minutos na ang nakalipas mula nang pumasok ang doktor sa loob ng silid. Sana lang ay maging maayos ang kalagayan ni Ivan. Nabigla yata siya kaya sumakit ang kaniyang ulo. Napatayo ako nang lumabas ang doktor kasama ang mga inlaws ko. "Dalhin niyo siya bukas sa ospital para matignan siya nang mabuti," bilin ng doktor sa mga magulang ni Ivan. Tinanguan ako ni Doktor Cheng bago siya tuloy-tuloy na naglakad palabas ng bahay. "Mommy, kumusta po si Ivan?"Ngumiti si Mommy. "He's fine now. Hinahanap ka niya. Pumasok ka na sa silid niyo.""H-Hindi pa po ba bumalik ang alaala niya?" Umiling si Mommy. "Sumakit lang daw ang ulo niya. Sabi ko huwag niyang puwersahin ang sarili na makaalala. Myla..." Hinawakan ni Mommy ang aking kamay. "Alam kong nahihirapan ka na, pero..." Nangungusap ang kaniyang mga mata na tumingin
"PUPUNTA kami ng daddy niyo sa Vietnam sa Friday. May dadaluhan kami doon na conference," sabi ni Mommy habang nagmemeryenda kami. "And I was thinking, that you two should come with us... What do you think?" Sa isang araw na iyon. Tinignan ko si Ivan na nagkibit balikat lang. Nang mapansin ang mga mata ko na nakatuon sa kaniya, taas kilay niya akong tinignan. "Gusto mong sumama?" "Ikaw." Siya pa din naman ang magdedesisyon. May mga sugat pa siya sa katawan na hindi pa gaanong naghihilom kaya baka mahirapan siya. "Kung gusto mo, sige sumama tayo.""Hindi ka ba mahihirapan?" "I'm fine. A little vacation won't do me harm.""Thank you, mahal..." Niyakap ko siya at tinapik naman niya ang aking likuran. Pagkatapos magmeryenda, inempake ko na ang mga damit namin ni Ivan. Hindi ako makapag-focus dahil ginugulo niya ako. Niyayakap-yakap niya ako at ninanakawan ng halik. Kilig na kilig tuloy ako. Hindi ko ine-expect na aabot kami sa ganitong punto ni Ivan. Pasuko na ako dapat, e. E, k
Gulat kaming lahat nang dumating si Maureen. Maging siya ay nagulat din habang nakatingin sa mga maleta namin sa living room. "What are you doing here?" matabang na tanong ng aking byenang babae sa kaniya. Ibubuka pa lang niya ang kaniyang bibig upang magsalita nang muling magsalita si Mommy. "Hindi ba't sinabi ko na sa'yo na layuan mo ang anak ko?" Lumunok si Maureen. Akala ko hindi na siya sasagot pa pero mukhang nag-ipon lang ng kakapalan ng mukha. "Ako po ang mahal ng anak niyo. At saka maghihiwalay na sila."Naikuyom ko na lang ang kamao ko at pinilit na kontrolin ang sarili habang nakatingin sa akin ang babae. Nakangiti ito, ngiti na animoy nakikisimpatya. Simpatya dahil ako ang asawa pero hindi ako ang mahal. Bumuntong hininga ako at iniwas ang aking mukha sa kaniya. Ayaw kong masira ang araw ko kaya hindi ko siya papatulan. I don't want to be like her. IlNang marinig ko ang mga yapak ni Ivan na pababa ng hagdanan, tiningala ko siya. Natigilan ito sa paghakbang nang maki
"Hindi mo ako ginising..." Marahang hinaplos ni Ivan ang aking likuran. Katatapos ko lang maligo. Nakasuot na ako ng undies at kasalukuyang nagpapahid ng lotion sa aking mga hita. "Ang himbing ng tulog mo, e. Saka maaga pa naman." Napapakagat labi ako sa ginagawa niyang paghaplos sa aking balat. Nakadikit pa man din ang kaniyang katawan sa aking pang-upo. Ramdam ko ang bahagyang pagsagi ng kaniyang pagkalalake na ngayon ay buhay na buhay. Hinalikan niya ang aking likod na nakapagpasinghap sa akin. He gently kiss my skin. His lips traces my spinal cord. My body tingled but I tried to fight it. Hinarap ko siya at marahang hinaplos ang magkabilang braso niya. "Maligo ka na para makapag-almusal na tayo." "Dito na lang tayo," nakangisi niyang sagot habang ang kamay ay nakatutok sa aking dibdib na bagamat may suot na bra. "You have a very beautiful breast, baby..." he said using a rasp voice. "I wanted to touch them, lick and suck."Parang nanginig ang buo kong sistema sa sinabi niya
Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa gusto ni Ivan na bumalik na kami sa hotel. Habang nasa biyahe kami, ramdam ko ang kaba sa aking dibdib. Hindi naman ako natatakot. Sa totoo lang ay excited na ako. Kung ano-ano na din ang mga malalaswang mga bagay ang pumapasok sa aking isipan. Will it hurt like the first time? Mag-e-enjoy kaya siya sa akin? I wish he would. I want to satisfy him also—para hindi na siya maghanap ng iba. Kinagat ni Ivan ang balikat ko na nagpaigtad sa akin. "Ivan!" saway ko dito pero niyakap lang niya ako. "Excited lang," nakangisi niyang bulong at bahagya pang kinagat at dinilaan ang aking tenga. "When was the last time that we—"Nang malasing ka at kinaumagahan pinakasal tayo ng mga magulang mo.""Hindi na... nasundan?" "You hate me to the core, Ivan. Kahit nga ang tignan ako, hindi mo magawa. Iyon pa kaya?" Nagkaroon ng samu't saring emosyon sa kaniyang mga mata. "I'm sorry... I'm sorry that I can't remember.""It's okay. I'm glad na nagbago na ang paki
"Mamayang hapon pa ang meeting namin ng daddy niyo kaya naisipan namin na magsalo-salo tayo ngayon," sabi ni Mommy. Nandito kami ngayon sa kanilang suite. Alas-sais y media pa lang nang tumawag sila, upang sabihin na sabay-sabay nga daw kaming mag-breakfast. Kung hindi lang malakas sa akin ang mga byenan ko, mas gusto kong matulog lang sana at gumising na lang mamayang hapon. Alas-tres na yata ng madaling araw nang makatulog ako ng maayos. Ang kulit ni Ivan. Hindi talaga niya ako tinantanan sa pangungulit. Masakit daw ang katawan pero nakailan din naman siya. Mukha siyang masaya at punong-puno ng energy ngayon. Samantalang pagod na pagod naman ako at mahapdi ang mga mata. Nakangiti si Mommy habang nakatingin sa kamay kong nakapatong sa mesa, na hawak ni Ivan. "Ang ganda naman ng simula ng umaga namin ng daddy niyo," sabi ni Mommy habang ang mga mata ay nagniningning. Mahina akong tumawa at tumingin kay Ivan na malambing na nakatingin sa akin. Pinisil ko naman ang kaniyang pisngi
"Sigurado ka ba talaga na kaya mo ng bumalik sa trabaho?" tanong ni Daddy kay Ivan. Kumakain kami ng agahan. Maaga kaming nagising kanina dahil nag-walking kami sa may malapit na park dito din sa loob ng village. "Yes, dad. I know that you need my help already. I'm fine. Magaling mag-alaga ang asawa ko, e." Nanunuksong tumingin sa amin ang kaniyang pamilya. Ngumiti naman ako sabay nguso kay Ivan ngunit basta na lang niya akong hinalikan. Nag-init ang aking pisngi. Hindi ko na magawang tumingin sa kaniyang magulang at mga kapatid dahil sa labis na hiya. "Masaya kami na mas pinili mong ayusin ang pagsasama niyo ni Myla kaysa—Hindi na naituloy ng ate ni Ivan ang kaniyang sinasabi dahil tumikhim ang daddy nila. Ngumiti ito at binago ang sinasabi. "Masaya kami para sa inyo. Baby na ba ang kasunod?" Dumating ang period ko kanina kaya walang nabuo. At plano ko ding pumunta sa obgyne mamaya upang bumili ng pills para wala kaming mabuo kapag maulit pa ang pagtatalik naming mag-asawa. W
Knowing Maureen mukhang sinadya niya iyon. Alam niyang makikita ko iyon kaya sinadya niya upang mapraning ako. Umakyat na ako sa silid at ang mag-ama ay nag-usap naman muna sa study room. Pinilit kong i-relax ang aking isip. May araw ka din sa akin Maureen. Madaling araw na ng pumasok ng silid si Ivan. Narinig ko ang lagaslas ng tubig sa banyo. Naliligo siya. Ngunit agad din akong nakabalik sa pagtulog. Naramdaman ko ang pagtabi niya sa akin sa higaan at ang pagyakap ng katawan niya na preskong-presko mula sa pagligo. Humarap ako at yumakap sa kaniya pabalik. "Matulog ka na..." paungol kong sambit. Ang kaniyang kamay ay sumuot sa loob ng aking tshirt. "Hindi mo ba ako mapagbibigyan?" Pinilit kong imulat ang aking isang mata. "Mayroon akong period." "Puwede iyan. Doon tayo sa cr para hindi mag-mantsa." Nanlaki ang aking mga mata. Tawang-tawa naman siya. "That's gross. Hintayin mo na lang ang ilang araw. Matatapos din 'to. Kung hindi makapaghintay ng ilang araw, hayaan mo, bukas
Naging madalas ang travel namin kasama ang mga bata. Gusto naming ma-enjoy ang bawat lumilipas na araw kasama ang aming mga anak na ang bibilis lumaki. Lalong-lalo na si Angel na ilang taon naming hindi nakapiling. Tapos ngayon ay dalaga na. It was a bitter sweet feeling, kaya we treat every day as a special day. "How are you, sweetie?" Nakatulog na ang maliliit kong anak, kaya pinuntahan ko siya sa kaniyang silid para kausapin. Gumagawa siya ng kaniyang project ngayon kaya tinulungan ko na din siya. "Ayos naman po, Mommy. Medyo napagod lang sa school, pero kaya ko naman po.""Yeah. Graduating ka na kasi, kaya madaming mga pinapagawa. I'm proud of you, anak ko."Tinigil niya ang kaniyang ginagawa upang yakapin ako. "I love you, Mommy. Mahal ko po kayo ni Daddy.""We love you too, Anak." Habang pinagmamasdan ko siya, hindi pa din mawala-wala iyong feeling ko na parang maiiyak dahil naiisip ko ang lahat ng mga pinagdaanan niya bago namin siya nakapiling. Ganito pala ang pakiramdam n
Ang bilis ng panahon at parang mas naging mabilis pa ito dahil sa mga taon na hindi namin makasama si Angel. Ngayon ang kaniyang 17th birthday. We decided to throw her a party kahit na ayaw sana siya. Nitong mga nagdaang birthday niya, kami-kami lang talaga. We invited some of our closest friends pero wala siya ni isang bisita na kaklase o kaya malapit na kaibigan. May mga friends na siya ngayon kahit paano. Nag-join siya sa iba't ibang mga clubs sa school. We also enrolled her to different special classes. May taekwondo class din siya na ang Daddy niya ang may gusto, para na rin alam niya kung paano protektahan ang kaniyang sarili. Habang inaayusan siya ng make up artist naiiyak ako. Dalaga na ang baby ko. Sobrang ganda niya, kaya naman laging nag-aalala ang kaniyang Daddy. Sobrang bait din niya na labis kong kinakabahala, dahil baka abusuhin lamg ang kabaitan niya. She's wearing a baby pink balloon dress na nagpatingkad pa ng kaniyang angkin na ganda. Ang kaniyang suot na mga ala
Years later..."Nasaan na ba ang daddy mo kasi?" Hindi na matapos-tapos ang pag-aayos ko dahil sabay-sabay na tinotoyo ang tatlo kong anak. Aalis kami ngayon, pero ano'ng oras na hindi pa ako nakagayak. Inuna kong bihisan si bunso pero binigyan siya ng kuya niya ng chocolate chips kaya ngayon ang dumi na. "Relax lang, Chelle..." bulong ko habang pinupunasan ang bunso kong anak tapos pagkalingon ko nakita ko naman ang sinundan ng bunso ko na madumi na ang damit. "Hay naku..." Namewang ako at huminga nang malalim. "Gusto niyo bang umalis o hindi? Kung hindi, iiwan ko na lang kayo dito."Mababait naman sila, e. Kaso sobrang hyper at ngayon pa talaga sila nagkaganito kung kailan aalis kami. Umalis ang dalawang kasambahay namin para mamalengke. Kulang kami sa tao ngayon dahil umuwi iyong yaya ng mga bata tapos hindi ko alam kung makakabalik pa. Nagbalikbayan ata ang boyfriend niya kaya baka magpakasal na din muna. Iyong isa namang kasambahay pinaalis na namin matapos makalunok ng kray
Angel was quiet the whole time. Nahihiya siya. "Normal lang naman ang magka-crush, Anak.""Hindi ko po crush si Jaspar, Mama."Ngumiti siya. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa kaniyang sinabi pero gusto kong magtiwala sa aking anak. Mukhang okay na din silang dalawa ni Jaspar. Nag-uusap na ulit sila at nagpapansinan. Kung ano man ang naging problema nila kahapon ay hindi ko na lang din pinilit na alamin pa. Kinausap din ni Angus si Jaspar kaninang umaga. He asked him if he wanted to move to Daddy Elias' house. Pumayag naman si Elias, gusto nga daw nito tumulong kay Nanay. Naiinip at nahihiya ata ang bata. Mas madami kasi ang katulong dito sa bahay kaysa doon kina Nanay. But then, nalaman na naman agad ito ni Angel. Umiyak na naman. She said that Jaspar was like a brother to him. Syempre, ang kaniyang daddy na nagsabi na hayaan kahit umiyak ang anak ay hindi nakatiis. Hindi na naman natuloy ang plano niya. Natapos ang school year kaya nagbakasyon kami sa probinsya. Kasama nami
"Tita..." Sumilip si Jaspar sa may pintuan. "Yes, Jaspar?"Tinulak niya ang pintuan. Pumasok siya na may bitbit na isang tray. May sakit ako ngayon at hindi ako bumaba upang kumain ng breakfast at lunch. This boy is really sweet. May dala din siyang gamot. Humingi siguro sa mga maid. "Thank you, Jaspar..." Nakatayo lang ito sa gilid. Hinihintay niyang kumain ako. Wala akong gana kaso ayaw ko namang biguin ang bata. Jaspar is 14 years old. Mas matanda siya ng dalawang taon sa aming Angel. He's talk for his age. At sobrang guwapo din niya. Mukha siyang may lahi, kagaya nina Angus. Ang sabi ni sister, iniwan daw si Jaspar sa labas ng pintuan ng orphanage noon. Nasaan kaya ang mga magulang niya? Hindi man lang ba nila iniisip ito? Kawawang bata. Humigop ako sa sabaw. Nagsubo lang ako ng kaunting kanin. Enough na ang sabaw. "Mama, nagdala ako ng fruits." Napangiti ako. Akala ko kung ano ang ginagawa niya dahil hindi siya sumama kay Jaspar. Hanggang sa matapos akong kumain, hindi pa
Natapos ang one month honeymoon at bakasyon namin, kaya bumalik na ulit kami ng Pinas. Ilang buwan ulit na magtatrabaho at magfo-focus din muna sa homeschooling ni Angel. "What do you think?" "Hindi ko alam, mahal..." Bumuntong hininga si Angus. Tila hindi makapagdesisyon, o ayaw niya talaga. Kaso iniisip niya ang kaniyang anak. Ilang araw na namin 'tong pinag-uusapan."Pero kapag ginawa natin iyon, makakatulong din tayo." Binaba ko ang laptop. Katatapos ko lang mag-reply sa email ng madre na namamahala ng bahay ampunan. "If you're not comfortable, it's okay. Madami namang ways to help."After a long week, nagdesisyon si Angus na puntahan namin ang bahay ampunan. Hindi ito alam ni Angel. Akala niya ay magbabakasyon lang ulit kami. "Oh my God! We're going to visit the orphanage!" Tuwang-tuwa siya nang makita ang daan paliko sa kinaroroonan ng orphanage. Hindi na siya mapakali. At siya pa nga ang naunang bumaba ng sasakyan. Hindi siya nakilala agad ng ibang mga bata. "Angel, ikaw
Isang enggrandeng kasal na mula pa nang unang makilala ko si Chelle ay pinangarap ko na ibigay sa kaniya. Isang church wedding, beach wedding dito sa Pinas at garden wedding naman sa ibang bansa. She deserve it, at ito ang paulit-ulit kong sinasabi at pinaparamdam sa kaniya kahit pa sinasabi niya na kahit simpleng kasal lang masaya na siya. Hindi ko gusto ang simpleng kasal. Kaya nga hindi ko siya pinakasalan nang mga bata pa kami dahil hindi niya deserve ang isang simple o kaya ay secret wedding. Nag-aral akong mabuti at pinalago ang business namin, para sa pangarap ko para sa aming dalawa. That's because she deserve the best. She deserve a grand wedding. Nakapag-announce na ako sa public, nang maging okay kami. I announced that she and I are engage. I wanted the world to know. Madami ang nagulat. Madami ang nagtaka at nagtanong. Madami ang nanghusga dahil wala naman silang alam. Pero lahat ng opinyon ng mga mapanghusgang tao ay hindi mahalaga. "What matters is that I love you so
ANGUS Sa halip na sumama kina mommy at daddy sa ibang bansa, pinili kong magbakasyon sa probinsya. Ako lang dapat ang magbabakasyon doon, dahil gusto kong mapag-isa pero sumama ang mga kaibigan kong sina Huxley at Caius. At habang nasa biyahe ay nakagawa na agad sila ng plano. *Magpakilig ng maganda at inosenteng probinsyana. *Makipag-sex sa virgin na probinsyana. Fuck and leave. Iyon ang plano nila na kalaunan ay sinang-ayunan ko na lang din dahil pinilit nila akong um-oo. Wala din namang mawawala kung subukan. Napatingin ako sa baba nang mapansin ko na may kausap si Manang Minerva, ang aming caretaker dito sa mansyon. Isang babae na sa tingin ko ay nasa high school pa lang ang kausap niya. Nagtitinda daw ito ng biko.Una kong napansin sa kaniya ang kaniyang tsinelas na bukod sa maputik ay magkaiba din ang kulay. Luma na ito at tiyak kong hindi siya nagkamali ng nasuot na pares ng kaniyang tsinelas. Luma na din ang malaking tshirt na suot at may mga maliliit na ding butas. Maga
After one week umuwi na muna kami ng Pinas. After one month ulit kami magta-travel, para makapagpahinga si Angel at para na rin makapag-start na siya sa kaniyang tutor. Kami naman ni Angus ay magtatrabaho. Hindi puwedeng pabayaan ang business dahil madaming empleyado ang umaasa sa amin at para na rin 'to sa future ni Angel at ng iba pa naming magiging mga anak. Lumipat kami sa bahay ni Angus. Isang three storey modern house na mayroong magandang garden. "Ampalaya?!" Gulat na gulat ako na makakita ng napakaraming tanim na ampalaya, na kalaunan ay nauwi sa malakas na paghalakhak. "May mga kabute din, Ma'am," singit naman ni Manang Erna, ang matandang maid na nagpalaki kay Angus. Nanunukso kong tiningnan si Angus. Gosh! Grabe, baliw ang lalakeng 'to. Baliw na baliw sa akin. "Paborito ko po ang ampalaya," sabi naman ni Angel, habang ginagala ang paningin sa buong paligid. "Talaga? Paborito ko din iyon, pero ang daddy mo hindi kasi iyan kumakain ng gulay, lalo na ang ampalaya." Naala