“Opo lolo.” Magalang na sagot ni Yeon kaya napanguso ako lalo.“Get me some jacket, I forgot mine.” Utos ng lolo ni Yeon kaya napalunok ako nang makita na nasa mga jacket ako nakatago.Narinig ko na humakbang siya kaya naman nang nakaharap niya ako ay nagtama ang mata namin, ngunit inabot ko ang batok niya at tsaka ko siya inilapit sa akin.“I’ll make sure to ruin the wedding,” bulong ko bago siya hinalikan sa labi.Bahagya pa siyang lumayo ngunit napayuko siya nang mas hapitin ko siya, siniil ko ang labi niya dahilan para wala siyang magawa kundi tuluyang mapaawang ang labi niya accepting my kiss.“Gavril ano’t ang tagal mo naman riyan?!” Binitiwan ko ang labi niya tapos ay nakipagtitigan sa mata.Huminga ito ng malalim at inabot ang kung anong klase ng jacket tsaka siya umalis sa harapan ko. Pinigilan ko mangisi.Nang mukhang makaalis na ay bumalik si Yeon sa harapan ko, magka-krus ang braso habang nakatingin sa akin. “Now that you know I’m getting married, will you let me go now?”
“Pasok ka muna.” That’s actually nor a question, it’s a demand and that’s a good idea since sumunod lang siya.I went into my kitchen, “I’ll make coffee, wait me there.” That’s a command so he can’t do anything but to actually wait for me.Matapos ay dinala ko ‘yon tsaka ako naupo sa mahabang sofa since pinili niya maupo sa single sofa.Habang nakaupo doon ay kinuha niya naman ang tasa at tinikman ang gawa ko, I watched his reaction changed. His messy brows suddenly rose and his eyes showed confusion.Maybe it tastes awful?I looked away and removed my heels while sitting on the couch, napansin kong pinanood ‘yon ng mga mata niya.“Do you need to go back already?” I asked while staring at his eyes with my siren eyes.I watched his eyes glance at his watch on his wrist, “After I finish the coffee you made me,” he replied and continued staring at my face while holding his cup and sipping on it.I stopped myself from smirking and keeping my serious face, I nod as a reply to his response.
Sierah’s Point Of View.Kagat labi akong hinayaan siyang hapitin ako papalapit upang dumikit ang likod ko sa katawan niya. Marahan na pumatong ang baba niya sa balikat ko, feeling his breathe on my neck.“I miss you so much..” He whispered in my ear that made me start to breathe heavily.I also felt his chest move, trying to catch his breath. It’s not easy to lure a lion to calm down but it’s also not easier to make them wild.Nang dahan-dahan niya akong iharap sa kaniya ay sinalubong ko ang mata niyang mapupungay habang nakatitig sa akin. “You missed me huh?” I teased.“Hmm,” tugon niya.He started pulling me closer while facing me, my face turned red when he tilted his head and planted a kiss on my lips.He made our lips touch a few times before leaning over for a deep kiss. I felt his warm palm on my bare back, I bit my lips and accidentally bit his lips.“I’m so—“ he cut me off as he sucked my lower lip, umawang tuloy ang labi ko at hinalikan siya pabalik.Halos mawala kami sa bal
[Third Person’s Point Of View.]Yeon woked up in the morning, he suddenly felt the guilt all over his heart. He sighed while staring at Sierah’s calm face.Sleeping on his shoulders, Yeon Gavril carefully placed Sierah on a pillow before leaning over to plant a kiss on its forehead.Tumayo siya kaagad at dumeretso sa banyo hanggang sa matapos siya ay tumatawag si Azi sa kaniya.Sinagot niya ‘yon, inaasahan na ang maririnig niya. “Kuya, nasaan ka?”“Azi..” Panimula ni Yeon at napaupo na lang sa dining.He heard how his younger brother sighed on the other line, “You can’t keep on doing this, kuya.” Bumuntong hininga si Yeon sa sinabi ng kapatid.“I’m sorry,” mahinahon na sabi ni Yeon.“I was just tempted, we’ve been for like a year it was hard for me to resist,” pagdadahilan ni Yeon.“Wala naman akong magagawa kuya,” sagot ni Azi.“I’ll just tell lolo that you slept on my condo.” Dagdag ni Azi.“Thank you, Azi.” “Hmm.” Tugon lang ni Azi at pinatay na ang tawag, muling natigilan si Yeon
“Don’t forget that Garcia is the reason why our business went down before, they even mocked us for failing,” dagdag ng lolo niya.Nahirapan ako huminga, “Of course lo,” narinig ko ang tawa ni Yeon, “She’s really desperate for love, she fell for my trap. It’s so satisfying to watch.” His lips were smirking.“That’s what I like, apo.” Nakangiting sabi ng lolo nito.“Make their heir, fall on the ground.” Panay ang kurap ko, hindi maramdaman ang sakit ngunit lumuluha.“That’s what I’m doing lolo, seeing their heir get hurt is satisfying. Pakiramdam ko ay nakakaganti na rin tayo.” Hindi ako makapaniwalang si Yeon ang nagsasalita sa harapan ko.Hindi ko kayang paniwalaan, m-masyadong masakit.Sunod-sunod na tumulo ang luha ko, “Tatlong taon rin, lolo. Tatlong taon tayo naghirap dahil sa mga taong ‘yan.” Yeon said.“Hinding hindi ko magugustuhan ang anak ng sumira sa buhay natin, lolo. Believe me, if you hate them.. I hate them more.” Nanghina ang tuhod kong napahawak sa pader.Ang sakit, bi
Yeon Gavril’s Point Of View.Habang sinasabi ang masasakit na salita para tuluyan niya akong kasuklaman ay nagsisisi ako. Gustong gusto kong bawiin ang lahat ng sinabi ko.Para akong mababaliw, nasasaktan ko siya.N-Nasasaktan ko siya..H-Hindi ito ang gusto kong mangyari, Sierah. H-Hindi ito, hindi mo na dapat narinig ‘yon.I need you to stay away from me before my grandfather ruin your reputation.He’s powerful enough to do that..I can’t afford to see you bleeding because of me, Sie. This is the least possible way to keep you out of danger.I accepted her slap, and everything. Kahit saksakin niya ako ng kutsilyo sa sobrang galit niya ay hindi ko iiwasan.I know that her family did something terrible but this is fucking wrong, this is not how it should be.Sana hindi ko na lang inisip ang sariling ikakasaya ko, sana ay hindi siya nasasaktan ng sobra. Pero dahil hindi ko naawat ang sariling balikan siya kahit palihim ay nasaktan ko siya ng sobra sobra.Ito yung kapalit ng pagpili ko
“Graduating ka na, Sierah. Huwag sana siyang maging dahilan kung bakit hindi mo matatapos ‘to.” Bumuntong hininga ako at hindi tumugon.“W-Wala lang talaga akong gana gumalaw ngayon, hayaan mo na muna akong mapagod sa sakit.” Mahinang sabi ko kaya wala siyang nagawa.After sulking for a week, I tried to work up my creativeness g-graduate ako and I can’t fail my course.Matapos maayos ang lahat sa eskwela ay ramdam ko ang labis na pangungulila at sakit. Tila hindi ko pa matanggap ang lahat ng nalalaman ko.Isang araw ay kinailangan kong kunin ang forms and certification sa kung saan ako nag-OJT and that’s the final requirement for my graduation.Huminga ako ng malalim bago ako pumasok sa kumpanya nila, nang sinabi ko ay direct na dinala nila ako sa opisina ni Yeon.Nang makita niya ako ay bahagya pa siyang nagulat, dahilan para lumapit lang ako at hindi umimik na inabot sa kaniya ang papel na nakalagay ang requirements.“How many copies do you need?” Malamig niyang tugon.“Make it two,
Third Person’s Point Of View.Nang mabasa ni Yeon Gavril ang article ay umusbong agad ang galit sa dibdib niya hanggang sa nagmamadali siyang sumugod sa lolo niya.Nagulat ang lolo niya sa pagdabog ni Yeon sa pinto, napasunod tuloy ang magulang at kapatid niya sa kaniya.“Lo, what’s wrong with you?” Kwestyon niya agad.“Ano?” Tanong ng lolo ni Yeon.“Yung article po, lolo. Bakit po lumabas ‘yon? Hindi ho ba ang usapan natin ay hindi na lalabas ‘yon?” Tumaas ang kilay ng lolo ni Yeon sa sinabi ni Yeon.“Kung ganoon tama nga ang hinala ko?“ tumayo yung lolo ni Yeon.“Kuya ano ba ‘to?“ Azi tried to stop his brother.“Lo, hindi pa ba sapat na sobra ng nasaktan si Sierah?“ kwestyon ni Yeon.Halatang galit, “Bakit ka ba apektado pa? Acting lang naman na gusto mo siya hindi ba?!” Napabuntong hininga si Yeon at nasapo ang noo niya.“Lolo, babae ‘yon eh.” Hindi alam ni Yeon kung paano pipigilan ang galit.“Kung hindi mo talaga gusto ang dalagang ‘yon hindi ka maapektuhan! Hindi ba’t wala ka na
=Sierah’s Point Of View= AFTER A FEW YEARS… Nasapo ko ang noo habang nakatitig ng matalim kay Yeshua na alanganing nakangiti at nagkakamot ng kanyang kilay. He is already 18 and damn it, ang tigas ng ulo! “Anong bilin ko sa’yo, Yeshua?!” gigil na singhal ko. “Mom… I aced my exam and dad allowed me to have a party at our house naman po…” magalang na paliwanag niya at nahihimigan ng lambing. Nabasag lang naman ng mga kaibigan niya ang sliding door sa pool area dahil sa nalasing ang mga kasama niya. “Pero hindi ganito, Yeshua! I-Iyang ulo mo talaga, napakatigas! Nawala lang ako saglit dahil bumisita ako sa Palawan at eto ka oh, ito ka na naman! Kanino ka ba nagmana, ha?” sermon ko at halos paluin siya sa pwetan ngunit malaki na siya para doon. “Mommy, sorry na…” nakalambing na hingi ng tawad ni Yeshua kaya nasapo ko ang noo. Sinubukan kong magpasensya sa anak ko. “Fine… Get someone to fix that glass door or else I’ll marry you off to your dad’s daughter!” sermon ko pa at dahil doo
=Third Person’s Point Of View=MATAPOS ang lahat ng preparasyon…Nakatayo si Sierah Garcia sa harap ng salamin, ang puso niyang mabilis na tumibok habang pinagmamasdan ang masalimuot na detalye ng kanyang wedding gown. Ang tela ay akmang-akma sa kanyang katawan, ang lacework ay kumikislap sa malambot na liwanag ng silid. Hindi siya makapaniwala na ngayon na ang araw na siya ay pakakasalan si Yeon Gavrill Villamos, ang lalaking nagpaligaya sa kanyang mundo sa kanyang alindog at walang kondisyong suporta.Habang maingat niyang inaayos ang belo na bumabagsak sa kanyang likod, bumalik sa kanyang isipan ang mga alaala—ang kanilang unang pagkikita, ang hindi mabilang na mga pag-uusap sa gitna ng gabi, at ang mga sandaling nagbukas sa kanila ng mas malalim na koneksyon. Ang bawat alaala ay tila isang mainit na yakap, at hindi niya maiwasang ngumiti sa pag-iisip ng kanilang hinaharap na magkasama.“Handa ka na ba, Sierah?” ang boses ng kanyang ina ay nagpagambala sa kanyang pagninilay, puno n
=Sierah’s Point Of View= Ngayon ay sobrang tahimik namin ni Yeon, walang imikan. Parehas lang kaming nakaupo sa bawat dulo ng sofa niya. Nakatitig sa TV na nakapatay naman. “Aren’t you going to apologize?” mahinang sabi niya kaya pasimple akong umirap at nilingon siya. “Edi sorry,” bulong ko. “So insincere,” ngiwi niyang sabi halatang nadidismaya. “Paano ba mag-sorry?” maktol ko. “Ayan.. Panay kasi pride ang pinapataas mo, hindi ‘yang konsensya mo. Noon pa lang talaga ma-attitude ka n—” Natigilan siya nang umusod ako at yumakap sa kanya, mariin akong napapikit dahil alam ko sa sarili ko na sobra ko siyang namiss. Ang tagal kong nagtiis at nagpanggap na maayos na ako. “Damn it...” rinig kong sobrang hinang bulong niya at inayos ang mga braso upang makasandal ako sa kanyang dibdib. His hands were on my back, gently tapping it. “I’m sorry,” sobrang hinang bulong ko at hinigpitan ang yakap sa kanyang bewang. Humigpit rin ang yakap niya at naramdaman ko ang kanyang labi sa aking
“We had a lot to talk to, Sie.. After our son’s party,” mariing sabi niya at ramdam ang pagbabanta.Dahil doon ay naging balisa ako buong party, natatakot ako sa galit na nararamdaman ni Yeon. Mapapatawad niya pa kaya ako?Matapos ang birthday party ay nakatulog kaagad si Yeshua at si Yeon ang bumuhat sa kanya papunta sa kama. Pagkatapos no’n ay halos mabigla ako nang hablutin ni Yeon ang aking pulsuhan at tangayin sa kung saan.Nang dalhin niya ako sa condo niya mismo ay wala akong nagawa kundi manahimik. “Now... Tell me, w-what’s the point of hiding my son from me?” salubong na kilay niyang sabi, nagpamewang sa aking harapan.Bumuntong hininga ako. “Y-You’re married, you have your own family. M-May iba pa bang dahilan—”“Kasal? Ako? Saan mo naman napulot iyang balita na ‘yan, Sie?” nagtataka niyang sabi dahilan para noo ko ang mangunot.“Tanga ka ba o sadyang bingi ka lang huh?” gitil ko. “Kalat na kalat sa articles ang rumor na iyon! N-Ni hindi mo nga nagawang i-deny sa harapan ko
I licked my lips due frustration before smirking. “If it’s your child, wouldn’t you know better?” Napipikon ako pero hindi ko lang pinahahalata sa kanya.He gawked. “That’s why I was asking, even before..”“It’s not your child.” I looked away and faced my desk as I pretend I’m fixing the papers.“Makakaalis ka na, Mr. Villamos—”“Once I find out, Sie. Once I find out, I’ll make you regret it.”“You’re not gonna find out anything, Yeon. Dahil wala naman talaga,” I flawlessly lied before giving him a once-over before staring him at his hazel eyes.“Alis na,” taboy ko pa dahilan para nakangisi siyang tumalikod at naglakad na parang ang bigat ng sapatos niyang itim dahil sa tunog na nagagawa nito.Nang makaalis siya ay basta-basta na lang akong napaupo sa swivel chair ko habang kapa-kapa ang dibdib dahil sa kabang naiparamdam niya.‘Lintek na Yeon, ang lakas makiramdam!’A few weeks later.. Yeshua’s birthday is around the corner, wala akong imik habang may inaayos sa event ng anak ko. Bu
“Who do I look like then po?” My innocent son asked, hindi ako nakasagot, hindi rin naka-imik si Yuno. The question was for Yeon. It was his to begin with..“Why don’t we ask your mom?” ngising sabi ni Yeon dahilan para samaan ko siya ng tingin.“Stop it. You’re confusing my son,” masungit kong sabi.“Hmm, he asked me to come. I guess you’ll have to bear my presence. Can you handle it?” That was an annoying question, I’m sure he somehow found out I was avoding him.“Just come if you want, if you’re that shameless. I guess nothing’s new?” pabulong na sabi ko. Tumaas ang kilay niya at pigil na napangisi. “I’m really shameless..” pabitin niyang sabi bago sinulyapan si Yuno at Yeshua na naglakad papalayo sa amin. “Yeshua looks exactly just like me, don’t you agree?” he sarcastically added which made me roll my eyes before leaving him behind and walking away.Sumama talaga si Yeon sa amin sa restaurant, tuwang-tuwa naman sa kanya ang anak ko. I’m afraid to admit that Yeshua really looked
Sunod na araw ay isinama ko na lang rin sa opisina si Yeshua, mabuti at natitignan siya nang assistant ko.Habang kumakain sa office ay tulog si Yeshua dahil sa kakalaro niya. Pumasok ang assistant ko at napangiti nang makita si Yeshua na tulog.“Ma’am, kung hindi niyo po mamasamain.” Dahan-Dahan siya lumapit kaya nginitian ko siya.“Ano ‘yon?”“K-Kahawig niya po si Mr. Villamos,” napalunok ako at mahinang natawa.“Pinaglihi ko yata sa kanya,” pagsisinungaling ko.Ngumiti ito, napansin na umiiwas ako sa usapan. Kalaunan ay wala akong choice kundi makaharap si Yeon dahil sa isang project na bagong establish kasama ang ibang investor.“Your dad signed this when he was handling your company, you didn’t change your mind, do you?” He sat and glanced at Yeshua who’s sleeping peacefully.“I didn’t change my mind since it will benefit my company, based on my dad malaki ang balik because it’s in demand right?”“Yes, your father is right. Anyway, we’ll have a board meeting and I’m telling you
Papunta elevator ay hindi ko na naman inaasahan na makakasabay namin si Yeon, tahimik siya at hawak ang susi niya na nilalaro niya sa daliri. “Mister..” Natigilan ako nang tawagin siya ng anak ko, hindi ko maawat si Yeshua dahil baka magtaka at magduda si Yeon kung bakit iwas na iwas ako. “Hmm?” He softly respond, ang tibok ng puso ko ay hindi mabilang sa sobrang bilis at lakas ng tibok nito. Ang amoy ni Yeon ay mabilis na kumalat sa kung saan man siya naroroon, amoy na amoy ito. “We met before, didn't we?” Tumikhim ako. “He’s just like that, I hope you don’t mind him.” Paghinging sorry ko kay Yeon. “It’s okay, he reminds me of someone.” Yung anak niya siguro sa asawa ang tinutukoy. “I don’t think we did, little guy.” “Mm, I really think it was you, big guy.” Sa pag-gaya ni Yeshua sa tono ng pananalita ni Yeon ay hindi ko mapigilang mangiti. “Yeshua, that's bad.” I unconsciously said which made Yeon glanced. “Yeshua huh?” Tumikhim ako sa tinuran niya. “His father
Sierah’s Point Of View. Mabilis na lumipas ang buwan hanggang sa isilang ko ang lalakeng anak, tulad ng ama niya ay sobrang gwapo niya rin. Madalas na nakuha niya ay ang hitsura ni Yeon. Nanatili naman si Yuno sa tabi niya at hindi niya ako pinilit na mahalin siya. Sa tingin ko ay mas mahal niya na ang anak ko kumpara sa akin. “Yeshua anak,” Lumapit si Yuno rito dala-dala ang paper bag. “Huwag mo i-spoil Yuno,” Sita ko dahil lagi na lang siyang inaasahan ni Yeshua na may pasalubong. Tatlong taon pa lamang si Yeshua ngunit kahit na ganoon ay tingin ko batid niyang hindi niya tunay na ama si Yuno. “Ito naman, yung bata na nga lang iniisip ko, papansin ka pa. Inggit ka ‘no?” Sa asar ni Yuno ay pairap ko siyang siniringan. Maya-maya ay nagulat kami sa biglaang pag pasok ni daddy sa kwarto, “D-Dad nakakagulat ka naman.” “Well, this is urgent anak. Yung kumpanya mo sa city, inatake na naman ng virus.” “What!?” Gulat na tanong ko. “Hindi na naman na-back up?” inis na sam